Slaapproblemen - forum lotgenoten

Hi All! Ik ben nu 34 jaar en ik heb sinds mijn burn out 7 jaar geleden steeds meer een angststoornis ontwikkeld. De angsten zaten er altijd al in, maar kon ik onderdrukken doordat ik altijd goed sliep. Helaas heb ik na mijn burn out sindsdien slaapproblemen. Als teveel prikkels en stress in het lijf komen, sla ik rustig nachten over zonde slaap...het maakt je mentaal moe, los van het fysieke gedeelte. Ik probeer zoveel mogelijk te blijven doen, sociaal zijn, sporten, werken, alleen merk ik dat ik daarnaast gewoon vaak mentaal op ben, en er niet veel bij kan hebben. Door mijn angststoornis haal ik niet alles eruit wat erin zit, ik zeg vaker weekendjes weg af of gebruik een smoes waarom ik niet kan. Alles wat 'moet' of van me verwacht wordt geeft een bepaalde druk, waarbij ik snel stress en angst voel en daardoor ook bang ben of ik wel goed zal slapen. Gelukkig heb ik ondertussen wel geleerd om ademhalingsoefeningen te doen en te mediteren. Ik heb moeite met mijn leven na mijn burn out. Daarvoor was alles niet zo zwaar. Doordat ik me zo voel, heb ik ook geen zin om te daten, aangezien dat ook veel energie kost. Zijn er meer mensen die na een burn out moeten accepteren dat hun leven is verandert, maar dit lastig vinden?

Ik heb al 8 jaar een slaapstoornis. Omdat ik zo bang geworden ben om niet te kunnen slapen kan ik het ook niet. Mijn lichaam lijkt het ontwend te zijn. Ik slaap ongeveer 4 uur per nacht in korte onrustige dutjes. Slaapmiddelen werken niet meer en psychotherapie tot nu toe ook niet. Iedereen schijnt te denken dat als ze je uitleggen dat je in een vicieuze cirkel zit je deze ook kunt doorbreken. Nog niet dus. Heeft iemand alsjeblieft tips ik word er levensmoe van. De dagen zijn zo lang.

Hallo allemaal!

Alvast bedankt voor jullie tijd en moeite om dit berichtje te lezen!

Van nature ben ik een lichte slaper die eigenlijk van elk geluidje wakker wordt. Dit is iets waar ik heel mijn leven al mee deal, maar gelukkig (nog) niet persé hinder van ondervindt.

Echter wanneer ik samen met iemand slaap, en 't maakt dus niet uit of dit mijn broertje, een vriend of een meisje is, dan slaap ik eigenlijk altijd super slecht tot helemaal niet! Ook niet als ik echt moe ben.

Het gekke is dat ik niet in slaap kom van (bij)geluiden, want sommige mensen die bij me in bed slapen, maken weinig tot geen geluid. Ik kom dus maar niet in slaap omdat ik in mijn hoofd niet rustig kan worden omdat er iemand anders bij me in bed ligt. Ik slaap gewoon het liefste alleen en word onrustig als mensen in mijn ''zone'' liggen. M'n onderbewustzijn piekt denk ik omdat ik weet dat ik waarschijnlijk de dag erna gebroken ga zijn. Ik ondervindt dit probleem ook als er iemand op mijn slaapkamer ligt met een bijvoorbeeld een luchtbed. Het is dan wel iets minder, maar het speelt wel nog steeds.

Sinds kort kan ik m'n brein iets meer tot rust krijgen door er niet te veel aan proberen te denken, maar ik kom gewoon nog steeds niet echt in slaap.

Ik begrijp dat dit iets psychisch is, maar ik weet niet hoe ik het probleem moet benoemen en hoe ik hier iets gericht aan kan doen. Ik heb ooit iets gehoord over Mindfullness, maar ik zie dit meer als een overkoepelende behandeling die iets kan bijdragen, maar niet perse de oplossing is. Misschien heb ik het helemaal verkeerd en werkt dit wel?

Ik hoop dat er iemand is die me kan helpen en weet wat dit probleem is en hoe ik het eventueel kan oplossen/behandelen.

Thanks voor jullie tijd! :)

M

Mijn slaapproblemen zijn ontstaan nadat ik in 2017 een burn-out en zware depressie heb gehad. Ik kreeg een ssri en slaapmedicatie voorgeschreven. In 2019 ben ik gestopt met ssri, maar helaas lukte het mij niet meer om met m'n slaapmedicatie te stoppen. In de loop van het jaar kreeg ik er zelfs meer medicatie bij om door te kunnen slapen en mezelf in balans te houden ivm zware privéomstandigheden. Eind 2022 ben ik begonnen met ambulante detox om van mijn medicatie af te komen. In maart 2023 heb ik 2 weken doorgebracht in een afkickkliniek. Daarna volgde nog een zware periode omdat ik gewoon hele nachten niet sliep. Ik heb cgt-i gehad. Wat heeft geholpen zijn de tips en slaaprestricties. Om 0.00 uur naar bed en om 6.00 uur eruit. Heel zwaar, maar uiteindelijk ging het slapen wat beter. Intussen ben ik weer volledig aan het werk. Toch blijft mijn slapeloosheid een groot probleem. Ik haal met regelmaat hele nachten door zonder te slapen terwijl ik de volgende dag gewoon weer moet werken of andere verplichtingen heb. Echt slopend. Ik ben wel sinds mijn opname in de kliniek volledig van mijn medicatie af, waar ik heel trots op ben. Met medicatie was ik altijd moe en psychisch ziek.

Mocht er iemand zijn die herkenning heeft in mijn verhaal, zou ik het fijn vinden om verhalen te delen.

Gr Claudia

Hallo allemaal,

Ik heb al sinds een tijd dat ik snachts met een stikkent gevoel wakker schrik. Lijkt wel alsof er een groot voorwerp in mijn keel zit en dit door moet slikken. Ik kan hierover niks vinden op het internet. Dit gebeurt meerdere keren in de nacht.

Heeft iemand een idee wat dit is, of heeft iemand van jullie dit ook?

Door mijn angststoornis kan niet slapen zonder slaap medicijnen. En wordt er erg verdriet van.
Zijn er mensen met het zelfde probleem graag zo ik in contact komen voor tips.

Ik heb mijn hele leven al slaapproblemen. Als jochie van 5 vond ik om 7 uur gaan slapen véél te vroeg. Ik had mijn ritueeltjes. Strips lezen, denken, ik werd op school gepest. Mijn vrije tijd leek daarom kostbaar. Daarom sliep ik niet. Mijn problemen tegenwoordig zijn erger. Slaapapneu. Door mijn hooikoorts werkt de CPAP niet. Als ik na het afgooien van het volgezichtsmasker één uur in slaap val word ik wakker met een een gevoel alsof ik die dag opgehangen word. Iemand die dit ook herkend?

Ik heb nu quetiapine gehad voor 1 nacht de vraag is slaapje er ook echt beter door of is themazepam beter

Hoi, mijn verhaal is, dat ik, aangezien ik niet op social media zit en de toenmalige slaapsomnoloog wegens privacy redenen van patïenten, mij niet in contact kon brengen met lotgenoten, ik via deze weg in contact hoop te komen met mensen die een rhytmische slaapgerelateerde bewegingsstoornis hebben. Niet bodyrocking, maar
Specifiek tijdens de slaap met het hoofd heen en weer rollen, headrolling ( jactatio capitio). Meestal gaat dat na de kindertijd weer over, maar bij mij is het gedurende mijn leven verergerd met de nodige nek en schouder klachten,. Het komt niet veel voor en zoek dus naar contact met iemand die dit ook heeft. Waarom? Omdat ik me er eenzaam mee voel en behoefte heb aan herkenning van klachten. Dank voor de genomen leestijd.

Hallo allemaal.
Ik ben Linda.
ten eerste wil ik eerst eve schrijve dat mijn schrijve niet zo goed mer gat als vroeger i.v.m erge uitputting en slecht concentrati , ik lijd al ruim 15 jar an groote slapelosheid, wat een lijdensweg is dit ,dit is echt mensonterend. De latste twee jaar ga ik ergg achteruit en ik trek dit leven niet mer, het niet tot nauwelijks slapen dat mergelt me helemal uit , en ik ben erg depresief , mar dat is ook niet zo gek met zoo weinig slaap, ik slaap regelmatig 3 a 4 vole dagen en nachten helemal niets, het is een verschriking en super frustrerend en ik ben ten einde raad , ik snak al heel lang na een lotgenoot, war ik het ondraaglijke lijden mee zou kune delen en met elkars steun er vor elkaar kune zijn, ik zou me iets rustiger kune gan voelen om het te kune dele met iemand en ook naturlijk andersom, ik voel me ergg eenzaam en alleen in dit problem, ik ben vaak erg somber en zie het soms niet mer zitten, ik heb echt al van ales geproberd, vn kruiden, homeopathi, cognatieve gedrags therapi, psychiater s, psychologen, echt vn alesss, Mar niets heb mij geholpen, ik ben machteloos, radeloos, en erg erg verdrietig, dor dit nare problem kan ik nergens vn geniete, en ik heb ook dwangneurose dat is ook een verschriking dat is dodelijk vermoeiend pfff, alemal te danke aan me vele nare trauma's die ik heb meegemakt, wat is het leven zwaaar en oneerlijk, ik heb een mooiii en een zeer goed hart, ik vraag me zelf vak af? War heb ik dit an te danken, ik met me goede hart en ik heb altijd vor iedereen klaar gestan, wat een zwaar oneerlijk leven. Ik hoop zoo dat iemand terug reageert, als het goed is lezen meer mensen dit, ik hooop dat ik eindelijk een lotgenoot vind, dan zal het leven mischien wat dragelijker worden, zodat ik minder alleen bent in dit zware leven. ik hoop op dit forum een lotgenoot te vinden. In ieder geval heel veel sterkte voor iedereen toegewenst.
Groetjes Linda

Tjonge zeg, volgens mij heb ik een burnout. Nu echter blijk ik (ook?) apneu te hebben. Dus kom ik van die site nu ook hier lezen. Ik schrik wel even van de verhalen hier zeg! Waarom krijgen we zo weinig begrip?

[ Heb al jaren last van te vroeg wakkeer worden. Heb het gevoel er gek van te worden. Al 4 x een suïcidepoging gedaan, maar word altijd gevonden en word wakker in het ziekenhuis. Ze lappen me weer op en ik ga naar huis. Dan gaat het weer een tijdje goed en dan begint het weer. Wanneer ik wakker word raak ik in paniek en ga malen, ik moet slapen enz enz.
Alle therapiën gehad dier er zijn.
Maar ik houd een doodwens.
Niet dat ik echt dood wil, maar die gedachte moet uit mijn hoofd.
Zijn er meer mensen die zo tobben als ik doe? Wie weet een oplossing? ]

Jouw reactie:

Ik heb myn hondje de 17de m9eten laten inslapen kryg het niet verkrop slaap er niet meer van ben er ziek van

Ik slaap sinds zomer 2013, toen ik 19 was, met oordoppen. Dit had te maken met de verhuizing die ik net achter de rug had en het feit dat ik gehorige buren had. In 2015 ontmoette in mijn vriend en we gingen al snel samenwonen. Ik bleef mijn oordoppen gebruiken maar ik moest natuurlijk ineens het bed delen en ik hoorde door mijn oordoppen heen het gesnurk. Niet geweldig, maar ik mocht hem wakkermaken als het zich voordeed. Inmiddels ben ik zwanger en verwachten we in juni ons eerste kindje. Ik heb nog niet afgeleerd om met oordoppen te slapen en nu breekt het zweet me ineens uit. Want hoe moet ik straks de baby kunnen horen? Moet ik nu al stoppen met oordoppen? Maar slaap ik dan nog wel en ben ik dan uitgerust genoeg voor de bevalling? Heeft iemand hier ervaring mee?

Hoi, Mijn naam is Sarah, ik ben 22 en vraag me regelmatig af of het leven wel leefbaar genoeg is met slapeloosheid.

Wat me vooral ook dwars zit is het onbegrip, ik heb het gevoel alsof niemand me begrijpt. Maar ja je kan je iets ook niet echt voorstellen als je het zelf niet hebt meegemaakt.

Daarom zou ik graag in contact komen met lotgenoten.
De slapeloosheid heeft een onwijs grote impact op mijn leven. Niet kunnen werken/studeren, minder sociale contacten, soms last van angst klachten door overprikkeling.

Ik heb ook nog nooit een relatie gehad erdoor. Puur omdat ik zo vaak moe ben en dan heb ik geen energie om veel te ondernemen of ben ik snel geïrriteerd/chagrijnig/depri. Dat zou ik dan zielig vinden voor mijn eventuele partner. Hierdoor waag ik me eigenlijk niet eens aan daten enzo. Is dit herkenbaar voor iemand?

Sarah

Altijd in de avond krijg ik bare gedachtes, over inbrekers, mordenaar enz.
Het ligt ook aan mijn leeftijd 12 bijna 13 jaar oud. En als ik geluiden hoor verbeeld ik me gelijk het ergste in. Ik ben echt bang en kom zo moeilijker in slaap. Graag wil ik wat tips

Groetjes,
Esmee R

Ik durf niet te slapen

Ik heb veel fouten gemaakt in mijn leven ookal ben ik nog maar 17 jaar. Erge dingen gedaan, erge dingen gezegd om aandacht te krijgen. Ik heb tegen meerdere mensen gezegd dat mijn goedaardige tumor, kwaadaardig was voor aandacht. Ik heb veel spijt maar ik heb ze nog steeds de waarheid niet verteld omdat ik bang ben dat ze boos worden en nooit meer met mij willen praten. Ik verdien straf, ik verdien pijn en verdriet, dat weet ik want zoiets zeggen is absurd. Maar is het zo erg als ik zeg dat ik alles zou doen om dat niet te krijgen en te hebben. Ik ben bang dat mijn straf is dat ik ooit echt ziek word, een echte kwaadaardige tumor krijg omdat ik ermee gespot heb... Ik ben mega bang en heb al heel lang NIET geslapen uit angst dat ik nooit meer wakker word. Ik weet niet wat er na de dood komt, misschien is er echt een hell en hemel of misschien zal er niks volgen. Maar als alles echt bestaat, ik wil niet naar de hell....Ik ben zo bang.

Door een burn out heb ik nu een jaar slaapproblemen.

Ik lees overal dat je slaapdruk moet opbouwen om in de nacht beter te slapen. Aan de andere kant moet mijn brein herstellen en zou een middagedutje nuttig zijn.

Wie weet wat wijsheid is hierin?

De allereerste keer weet ik nog zo goed. Het was vrijdagavond, het was een ontzettend lange en drukke werkweek geweest, ik keek enorm uit naar mijn bed en... kon niet slapen. Ik was 21 en stond aan de vooravond van iets wat zich zal ontwikkelen tot een chronische slaapziekte. Geen avond of nacht erna is zorgeloos geweest.

Inmiddels ben ik 33 en lijken de inslaapproblemen die ik toen had kinderproblemen. Mijn slaapprobleem - inslapen lukt niet, doorslalen wel - is vele malen erger geworden. Soms val ik rond 05:00 in slaap, soms later. Om 07:00 zijn de kinderen wakker.

Inmiddels slaap ik alleen nog wat makkelijker in als ik minimaal 5 glazen wijn op heb, of een slaappil. Maar die laatste krijg ik niet. Het lijkt mij de oplossing van mijn ziekte. Mensen met andere ziektes krijgen toch ook medicatie?

Ik ben het zat elke avond wijn te drinken. Ik ben het zat niet meer naast mijn man te slapen. Ik ben het zat wakker te liggen. De nacht is pikzwart. Soms pak ik een mes en snij ik in mezelf, zo kwaad ben ik op mezelf. Maar ik heb twee wolken van kinderen in bedden liggen, en een lieve man. Voor hen blijf ik erbij. Maar voor mij persoonlijk hoeft het leven niet zo meer.

Hallo

Ik ben een studente in mijn tweede bachelor. Ik heb al 5 à 6 jaar last van chronische stress. De stress heeft zich doorheen de jaren op verschillende manieren geuit zoals bijvoorbeeld allergieën, hartkloppingen, eetstoornissen, enzovoort. Het is een continu veranderend probleem doorheen het jaar maar de periodes naar de examens toe zijn altijd de ergste. Mijn stress heeft zich deze keer geuit in een probleem van slapeloosheid. Ik slaap 5 dagen aan een stuk maximum 2 uur per nacht. Zodra ik in mijn bed ga liggen, begint mijn hart te racen en blijf ik adrenaline aanmaken. Ik slaag er ook niet in om overdag dutjes te doen om mijn slaap in te halen ook al ben ik doodop. Tijdens de examens is dit een vicieuze cirkel: overdag ervaar ik een hevige druk om te studeren maar slaag er niet in door de vermoeidheid en de stress, terwijl ik ’s nachts dan weer wakker lig van de stress die ik opgebouwd heb doorheen de dag.
Sinds kort neem ik natuurlijke slaappillen maar na 1 nacht werkten ze al niet meer. Het is een verschrikkelijke lijdensweg en het brengt vooral enorm veel negatieve gevolgen met zich mee. Depressie en eenzaamheidsgevoelens ontbreken daar niet aan. Het lijkt alsof het leven rondom je in een waas voorbij vliegt en jij zit in een cocon van pessimistische gevoelens en vermoeidheid zonder dat iemand je kan helpen. Mensen rondom je kunnen er voor je zijn maar uiteindelijk blijft het eenzame gevoel aan je vreten omdat er niemand is die eigenlijk echt lijkt te weten hoe de slapeloosheid voelt of hoe men daarmee zou kunnen helpen.
HELP

Het duurde vroeger heel lang voordat ik in slaap viel, meestal meer dan een uur. Als ik dan ook nog vroeg moest opstaan, dan ging ik hier over nadenken en dan viel ik nog minder snel in slaap natuurlijk.

 

Tegenwoordig probeer ik vooral uit mijn hoofd te blijven en met mijn aandacht naar mijn lichaam te gaan, naar mijn ademhaling, of naar mijn buik. Het wordt dan een soort van meditatie. Daarvan ontspan ik en dan val ik eerder in slaap.

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.. Ik heb slaap problemen.. maar ik lig nooit wakker. Ik heb ook niemand in mijn omgeving die zich erin herkend.

Ik heb lange tijd in een traumatische periode gezeten.
Slapen was mijn uitweg. Ik piekerde nooit voor het slapen gaan. Ik haal 3x adem en ik ben vertrokken.

Nu 10 jaar later, en na goede therapie ben ik van mijn depressie en angststoornissen etc afgekomen. Maar ik heb nog steeds slaap problemen.

Ik slaap veel, ik ga vroeg naar bed en sta, als ik niet moet werken, en geen wekker zet, word ik pas rond 1300 wakker. Ik kan het klokje rond slapen zonder problemen. Tegenwoordig kan ik wel wakker worden van de wekker. Maar vroeger sliep ik overal dwars doorheen. Hierdoor kon ik zelfs niet werken.

Nu is mijn leven perfect, ik heb 9 jaar een gezonde relatie. Ik heb een goede baan en een goed leven, niks te klagen en geen stress.

Nog steeds heb ik veel slaap nodig. Ik heb ook geprobeerd om een tijd lang minder te slapen maar dan was ik kapot.
Ook herinner ik mij elke droom. Elke nacht. Het gaat soms nergens over. Maar ik kan altijd terug relativeren waarom ik erover heb gedroomd. Soms zijn het nachtmerries, tegenwoordig kan ik dat gelukkig sturen. En het geen nachtmerrie laten worden. Hier moet ik niet te veel bij stilstaan, want dan blijf je je dromen herinneren..

Ik ben benieuwd of anderen dit kennen. En of iemand tips heeft. Ik ben hiervoor naar de huisarts geweest en kreeg er medicatie voor, maar dat was voor inslapen. Direct mee gestopt want dat was zeker niet het probleem

Ik slaap al een aantal weken niet goed. Het gaat bij mij vooral om pieker denken. Alsof me gedachten en hoofd zeggen je kan niet in slaap vallen. En dan blijf ik de hele nacht luisteren naar mijn eigen gedachten. Klinkt heel
Gek maar ik vind het verschrikkelijk. Ben ten einde raad.

Ik heb al zoveel jaren slaap problemen. Ik heb alles geprobeert en niets hielp. Maar daar is verandering in gekomen. Ik heb thc olie ontdekt en het werkt 100% ik neem 3 kleine druppeltjes en ik slaap heerlijk. Ik ben zo erg blij dat ik het nu zelf maak en niets anders meer weer. !!

Sinds 20 jaar aan de slaapmedicatie.

Dat helpt me met af en toe maar ook weken en dagen dat het niet helpt. 2 jaar geleden afgebouwd en naar een slaapkliniek geweest wat een hoop geld en voor de meeste inclusief mijzelf weggegooid geld is. Alleen mensen met apneu en onrustige benen hebben hier wat aan . 3600 eur wat grotendeels de gemeenschap helaas betaalt. Wat ik mij afvraag hoe iedereen nog zo makkelijk aan slaapmiddelen nog komt? Zelf is dat voor mij nu een stress factor geworden......want teruggevallen . Op de zwarte markt via bitcoins heb je 50 procent kans dat je niks ontvangt en anders is de kwaliteit onduidelijk en overstappen naar een andere huisarts is in Amsterdam in ieder geval geen optie met de tekorten.

Ik heb al mijn hele leven laat van slapeloosheid. Het Nederlandse ritme is gewoon onnatuurlijk. Het is niet goed om wakker te worden in het donker en in de winter pas thuis te komen in het donker. Ik leer mijn hele leven over de wereld en het leven en hoe meer ik leer hoe meer ik achter mijn denkbeelden sta. Hoe kan ik slapen met een goed gevoel als het enige wat de maatschappij van mij wil geld en tijd is. Het maakt niet uit hoe je bent of wat je voelt. Als je maar al je tijd werkt. Maar voor wat? Zodat ik mijn zorgverzekering kan betalen en daarmee de meest valse industrie ondersteun. (Pharmazeutische, waar ziek zijn een verdienmodel is).
Hoe kan ik een oog dicht doen in een wereld waar geen drinkwater bestaat zonder plastic. Geen lucht zonder vervuiling. Waar alles gaat om doen alsof alles goed is en waar je je kwetsbaarheid moet verbergen.
Dokters helpen niet die geven me speed of hormonen.
Wiet hielp, maar dat ga ik vervangen door sport, meditatie en kamille thee.

Maar de kikker die blijft mij wakker kwaken. Tot ik tevreden ben met mijn dag. Op mijn manier.

Meedenken wordt gewaardeerd!

Ik slaapwandel regelmatig op zo'n manier dat ik weet wat ik doe maar er niet uit kan stappen. Het gaat dan vaak over vrij realistische situaties uit bijvoorbeeld mijn werk: cliënten waarvan ik denk dat ze in mijn slaapkamer zijn, collega's met wie ik gesprekken heb over cliënten, etc.

Vaak kan ik er na een paar minuten uitstappen, bijvoorbeeld als mijn man terug begint te praten of ik omgevings geluiden hoor. Maar het gekke is dus dat ik weet wat ik doe maar er niet uit kan stappen. Ik denk ook op dezelfde manier waarop ik denk als ik wakker ben. Herkent iemand dit?

Als het echt slaapwandelen zou zijn dan zou ik me er niet bewust van moeten zijn denk ik.

Alvast bedankt!

Dag allemaal.
Veel heftige verhalen hier. En dan te bedenken dat ik het moeilijk heb..
Maar voor ieder geld natuurlijk hun eigen ervaring en ernst.

Ik had al een paar jaar moeite met doorslapen. Inslapen duurde wel altijd wat langer dan normaal, maar sliep altijd wel in.
Vorige jaar September melde ik mij ziek i.v.m. oververmoeidheidsklachten door slaapgebrek. Ik werd vaal rond drie of vier uur wakker en de wekker ging weer om half zeven.
Nu vijf maanden later besefte ik dat dit niet vreemd was, omdat ik in een vicieuze cirkel was beland, waar moeilijk uit te komen was. Ik zorgde erg slecht voor mijzelf qua voedsel, maar vooral weinig lichaamsbeweging. Ik woog 95.5 kilo (lengte 176 cm, zeg maar twintig kilo te zwaar), na thuiskomen werk vaak ongezond eten, rond 7 uur op de bank zitten, overgaand in liggen. Tussen 10 /11 uur mijn bed in, om verder naar de tv te kijken, net zolang tot ik bijna inslaap viel. Ik zag hier geen gevaar in, totdat ik wegens oververmoeidheidklachten op Vierteen September vorige jaar mij ziek mede. Oktober vorige jaar een heftige hyperventilatie/paniekaanval kreeg. Een week daarna sliep ik twee dagen geheel niet en heftige angsten waren mij de baas. Ik gebruikte 5 weken lang 1 x Oxazepam 10 mg per dag om toch aan mijn slaap te komen en angsten te temmen. Later werkte dit niet meer en gebruikte ik Temazepam om in te slapen. Hier raakte ik letterlijk knock-out van, alleen 5 dagen later werkte dit niet meer, werd wakker met suïcidale gedachten, was echt op. Vijf weken lang, dagelijks angsten, hoge adem, geen hongergevoel enz.. Ik was totaal van de kaart. Arts verwees mij door naar GGZ Crisisteam. Zijn schreven mij het medicijn Seroquel (Quetiapine, Anti Psychose medicijn) voor. Zij zeiden dat het niet verslavend zou zijn en je kon er elk moment mee stoppen. In lage dosis, 25 tot100 mg off-label voorgeschreven voor slaapproblemen. Dit werkte zeker in het begin goed, had een heftige sedatieve werking, maar gaat ook weer weg na tijdje gebruik. Intussen na twee en een halve maand niet meer onder toezicht GGZ, maar slaapproblemen zijn er nog en lijken te verergeren. Afgelopen vijf dagen, drie nachten geheel niet geslapen. ik kon niet inslapen. Ik weet mij geen raad meer, dag later helemaal van de kaart. Ik ben ZO gefocust om inslaap te vallen dat het gewoonweg niet lukt. Bovendien lukt het visualiseren bijna niet meer, b.v. aan een moment, of iets wat mijn negatieve gedachten opzij zet. Aftellen enz. werkt ook niet. Gisteren teveel Quetiapine gehad (75 mg) maar werkte niet, uiteindelijk de moed verzameld om een Temazepam te nemen. Rond 03:00 ingeslapen, 08:15 bed uit, Puff, ook geen angsten.😊 Ik doe een online slaapcursus bij Omnio en heb volgende week afspraak psycholoog bij Amice GGZ, bovendien morgen 11 Februari afspraak slaaptherapeut.
Bovendien drink ik geen alcohol sinds begin September jorige jaar en ben 15 kilo afgevallen (nu 80.5 kilo), eet veel gezonder en onderhoud een goede slaap ritme /hygiëne. Tv gaat op tijd uit enz. Alles om de slaapkwaliteit te verbeteren, maar helaas nog steeds slecht slapen. Moedeloos wordt ik ervan en wil af van de medicijnen, heb ook de indruk dat Quetiapine dit meer verstoord dan goed doet. Dit medicijn verminderd wel het in je hoofd malen, alleen zijn de bijwerkingen niet goed.

Hallo Allemaal,

Mijn vriend slaapt slecht en kan niet slapen in stilte. Hij luistert dan in bed naar cabaret of kijkt filmpjes op zijn telefoon. Ik kan dan weer niet slapen door het licht en het geluid van zijn telefoon. Ik zit er niet op te wachten om s nachts uren cabaret aan te horen, terwijl ik wil slapen, dus zet ik een slaapmasker op en doe oordoppen in. Maar echt op mijn gemak lig ik dan niet.

Bedankt voor het lezen,
Groetje

Dit verhaal gaat niet over mij, maar over mijn man P. Hij heeft CRSD het free running type. Zijn biologische klok heeft geen 24 maar 25 uur of langer, waardoor zijn slaap geleidelijk opschuift.

Zo heeft hij 1 keer in de 40 dagen een paar "goede" dagen omdat hij dan 'snachts slaapt maar dat wordt dan steeds later en later. Zijn slaap is ook ernstig verbrokkeld. Hij slaapt nooit langer dan een uur achter elkaar en sprokkelt zo per etmaal een paar uur slaap bij elkaar.

Mijn man heeft 20 jaar geleden een ongeluk gehad en heeft daarbij een hersenbeschadiging opgelopen. Daardoor is zijn bioritme kapot en is hij slechtziend geworden. CRSD komt veel voor bij blinden mensen maar is zeldzaam bij slechtzienden.

Door een wild verleden met alcohol en drugsgebruik dachten we altijd dat dat de oorzaak van zijn slaapproblemen was. Pas sinds 2 jaar is hij de medische molen ingegaan en zijn we erachter wat hij heeft.

Nu is het probleem dat hij na 20 jaar volkomen uitgeput is. Zijn lichaam is op. Hij is zo moe dat er steeds meer lichamelijke en geestelijke schade ontstaat.

Alle tips over lichttherapie, naar buiten, wandelen en melatonine zijn natuurlijk geprobeerd maar door de uitputting is hij er vaak ook gewoon niet toe in staat.
Hij doet er soms 15 minuten over om zijn sokken aan te trekken omdat hij gewoon niet meer weet hoe het moet of het teveel energie kost.

Het is nu op zo'n punt gekomen dat hij het niet meer ziet zitten om zo verder te gaan. Hij kan eigenlijk niets meer. Let wel hij is niet suïcidaal en overigs ook allang niet meer aan de drank en drugs.

Ik heb alles gelezen wat ik over CRSD kon vinden maar mensen die dit herkennen of een partner hebben met deze stoornis kan ik nergens vinden.

Hi,

Al jaren strugel ik met mijn Insomnie/adhd. Dit heb ik jaren volgehouden tot dat ik in 2017 een burnout kreeg van 1 jaar en drie maanden:-( het was heftig. Ik was down, deprie, angstig , slaapgebrek en ga zo maar door. Na veel therapie ben ik wel weer opgeknapt , maar houd ik last hebben. Nu ben ik inmiddels weer in de ziektewet al 5 weken. Het houd gewoon niet op. Ik slik welbutrin en allerlei andere slaapmiddelen. Het werkt wel maar heb een lange nasleep hiervan. Ik was gestart met opbouwen maar je moet wel eerlijk naar jezelf blijven kijken en ben ik weer een beetje terug bij af:-( Nu heb ik weer slaaptherapie. De ene dag voel ik me beter dan de ander. Een afspraak maken daar krijg ik het al benauwd van. Door slapen lukt mij bijna nooit of ik moet slaap medicatie gebruiken wat ik toch niet fijn vind. Het is een drama. Ik zoek ook lotgenoten om mee te praten. Ik heb goede vrienden om mijn heen maar ik word er zelf moe van om het steeds maar met hun er over te moeten praten. Door deze situatie is mijn netwerk kleinschalig geworden, je merkt dan wel wie je echte vrienden zijn.
Mocht iemand zin hebben om met mij te kletsen of dan hoor ik dat graag. Laat een berichtje achter en zal ik reageren.
Ben ten einde raad!!!!

Grt Sarah

Ik slaap al 30 jaar slecht en neem ook al 30 jaar slaappillen die niet eens meer werken het is gewoon een verslaving geworden. Ik ben op zich een heel relaxed persoon tot dat ik naar bed ga, Nu is er wel sinds kort slaapapneu geconstateerd, ook heb ik tinnitus maar daar kan ik wel goed mee omgaan. Hiervoor heb ik een MRA beugel gekregen deze werkt op de een of andere manier wel want ik snurk niet(volgens mijn vrouw meer dus ik zal ook minder stoppen met ademen, het tweede slaaponderzoek moet nog komen. Maar ik ben nu op een punt aangekomen dat ik er helemaal klaar mee ben wil eindelijk eens lekker slapen. Ik kom niet in slaap wordt vaak wakker en ook nog vaak te vroeg wakker het is niet meer te doen. Het voelt alsof ik op ben en daar wil ik vanaf ik ben het vechten beu tegen mijn slapeloosheid. Dus ik hoop dat ik ergens iets ga vinden wat me helpt en zeker zonder medicamenten.
Groeten Frans.

Vorig jaar december lukte het plots niet meer om te slapen in mijn eigen bed , ook op de zetel lukte het niet. Ik heb toen 5 maanden bij mijn ouders thuis geslapen, langs mijn mama in bed. Ik ben toen slaaptherapie beginnen te volgen wat uiteindelijk ervoor zorgde dat ik terug thuis kon slapen, meestal in mijn eigen bed, soms eens een nachtje in de zetel als het in bed niet lukte. Helaas lukt het nu alweer 6 nachten niet meer op in mijn bed in slaap te vallen , om de 1 of andere redenen blijf ik daar wakker liggen terwijl ik toch best moe ben. In de zetel lukt het dan na een tijdje wel om in slaap te vallen. Het is enorm frustrerend, zwaar en vermoeiend want in de zetel slapen is niet comfortabel . Ik heb geen idee hoe het komt .. of wat ik er nog aan kan doen

Hallo allemaal,

Mijn naam is Roman en ik heb sinds de start van de corona pandemie moeite gehad met de slaap vatten en het in slaap blijven als dit eindelijk lukte.

Wat ik merkte was dat de tips die ik kreeg van de wereld om me heen lief bedoeld waren maar dat een continu slaaptekort moeilijk te begrijpen was door de mensen om me heen die geen enkele moeite met een goede nachtrust pakken.

Dit heeft er toe geleid dat ik me ben gaan verdiepen in de relatie die ik heb heb met slaap en hoe bepaalde ideeen over hoe we zouden moeten slapen, hoelang en wanneer we in slaap zouden moeten vallen.

In een wereld waar steeds meer van ons verwacht word lijkt er bijna geen marge meer voor fouten in onze nachtrust (als ik dit zo kan uitdrukken).

Om meer te leren van de ervaringen van mensen met slaapproblemen, de relatie die zei hebben met slaap en de impact die het heeft op het dagelijkse leven wil ik een film maken waar deze ervaring en relatie centraal staan.

Mocht je geintereseerd zijn in een gesprek of meer willen weten dan kun je me dat hieronder uiteraard laten weten!

Mocht dit forum totaal niet de plek zijn om deze vragen te stellen dan begrijp ik dat uiteraard en laat het me dan asjeblieft weten! Als je ene betere plek weet zou dat uiteraard ook heel fijn zijn!

Heel erg bedankt in ieder geval

Ben ik een mens? Ja, soms heb ik mijn slaap nodig. Eens per 3 a 4 dagen grondig, verder slaap ik gemiddeld 1 a 2 uur per nacht. Heel frustrerend.

 

Ik ben van beroep binnenvaart kapitein en dat vereist enige aandacht. Die aandacht behoud ik gelukkig.

 

Sinds ruim een jaar ondervind ik hevige slaapproblemen. Aan 1 a 2 uur per nacht schijnt mijn lichaam genoeg te hebben. Ik wordt na 2 uur slaap wakker, "als" ik al in slaap val en begin vervolgens te piekeren, woelen en draaien.

 

Ik behoud ruime energie en sporten werkt geen bijdrage na verschillende combinatie lessen/ kickboxen en judo te hebben gedaan. Ik heb een eigen goedlopend bedrijf werk 2800 uur in het jaar en wordt volgende week 22 jaar jong.

 

Toch brengt mijn slaap tekort enige problemen. Ik wordt somber, ga negatief denken en over elke beslissing bedenk ik eerst 36 scenarios over hoe het anders kan/ had gekund of hoe ik daar mensen meer tevreden mee had kunnen stellen. Ik wordt er onderhand gek van.

 

Nu ben ik voor de 2e keer in ruim een jaar tijd bij de huisarts belandt. Oxezepam en temazepam meegekregen. Bij de oxezepam slaap ik 6 a 7 uur maar ben ik gedurende de dag enorm suf "geen oplossing". Bij de temazepam wordt ik alsnog 6 a 7 keer per nacht wakker en ben ik minder uitgerust als dat ik 2 uur vast slaap.

 

Wat kan ik in godsnaam nu nog doen? Warme melk, thee, een uur voor het slapen niet naar een beeldscherm kijken. Ja, ik ben er bekend mee. Help mij, alsjeblieft.

 

Waardeloos niet slapen, na een mislukte hernia operatie 7jaar geleden elke dag en nacht pijn alsof iemand met een oefende breinaald in mijn rug zit te porren. Gebruik al jaren slaapmiddel.
Dormicum, mirthazpine,temazepam, en seroquel slaap 3uur en dan weer wakker loop al bij het ggz maar dit is geen leven

Lotgenoten met hypersomnolentie diagnose?

Mijn man heeft sinds 2016 slaapproblemen. eerst waren het de wisselende diensten daardoor maakte hij waarschijnlijk geen melatonine aan. onder begeleiding van arts melatonine gaan gebruiken.
Vorig jaar zomer was hij op, depressieve klachten en viel continu in slaap zodra hij ging zitten in de middag of avond. en continu moe heel moe.

weer melatonine test. het bleek dat hij overdag ineens heel veel melatonine aanmaakte. acuut stoppen met melatonine. na 3 maand weer melatonine test en nog het zelfde.
Slaaponderzoek en MSLT test.
uit MSLT test kwam dat hij de 4 slaapjes overdag gemiddeld met 6 minuten in slaap viel. gelukkig niet in de remslaap dus geen narcolepsie. maar dus wel hypersomnolentie.

In juni had hij er 3 maanden succesvolle maanden van behandeling met een of twee verplichte slaapjes per dag en methylfenidaat.
hij viel niet zo maar meer in slaap.
hij mocht weer auto rijden. maar gezien hij beroepschauffeur is moest het CBR beslissen over zijn grote rijbewijs.
hier is hij nog in afwachting van.

Hij werkt momenteel 3 uurtjes in de ochtend en dan andere werkzaamheden.
Maar hoe doen anderen dit met deze diagnose? kunnen jullie volledig werken? want hij moet dus in de middag 2 keer naar bed.

we zijn erg benieuwd of er meer mensen deze diagnose hebben en hoe ze ermee omgaan?

Hallo
Ik werd ziek tijdens de pasen ...misselijk en een raar gevoel in mijn hoofd ...ik ben met spoed naar de ha gegaan ..in overleg met haar naar een slaapcentrum doorgestuurd. Nu heb ik een speeksel test gedaan ...nu is mijn biolochische klok verstoord doordat ik mijn melatoine te laat aan maak ...pas om 1.00 uur snachts . Nu ben ik begonnen io met de neuroloog om per wk de melatoine te verhogen met 1 mg tot 5mg ...meer mag niet. Jammer genoeg heeft dat niet geholpen.nu ben ik net bij een slaaptherapeut in behandeling ...ik zit nu aan de 2mg die ik om 19.00 uur moet gebruiken ...en om 21.00 uur een zonnebril op. Ik heb eigenlijk een slaapstoornis gecreerd in de loop der jaren ..doordat ik ook dag,middag en snachts werkte ..tenminste dat ik iedee heb ik. Wie heeft er tips voor mij ...alvast dank

Verhaal 2:
Ach ja en hier zit ik weer ...heb toch erg last van mijn knoop ...dat is mijn biolochische klok die is weer van het padje...is er iemand die die rot knoop er uit haalt . Ben zoooo moe en dan kan ik wel oxacepam slikken maar dat neemt het probleem niet weg. Ik ben bezig om mijn klok weer terug op het padje te krijgen ....dus slik ik melatoine om 19.00 uur om 21.00 uur maak ik het donker ..ik ga om 10.45 uur naar bed ...ben dan ook op . Maar ben heel vroeg wakker. Zal ik dan niet meer hulp kunnen krijgen ...bij een slaapcentrum of ziekenhuis. Je staat hier alleen in ....niemand snapt wat ik met een knoop bedoel. Ik.slik al melatoine sinds de pasen ...kutzooi ..ik denk niet dat het de knoop eruit haalt ...ik wordt heel ziek van het gevoel in mijn hoofd . En nerveus..ik steek liever een mes in mijn hoofd. Ben er klaar mee om zo te leven ..dit is geen leven ..in de zomer is het winter en in de winter is het zomer . Bah

ik slaap al jaren niet zo goed. door mijn visuele beperking hoor ik goed. waardoor ik alles oppik. ptss, hsp, en fybromyalgie, pbds, astma etc. ik heb fysiek nog al veel te voorduren en daarnaast het nodige meegemaakt wat zo'n 7 jaar geleden. ik slaap al jaren met siliconen oordopjes in dat help met geluid, nadeel is het zweten, en dat binnenwerk erg gevoelig is. helaas nog geen oplossing gevonden om de jeuk weg te krijgen. heb een partner dat snurkt, vooral als hij veel heeft gedronken. en als dat niet zo is, raakt hij tegen 4u in zn diepe slaap en begint dan met snurken, ik ga dan naar mijn lichtere slaap en als we samen zijn kan ik eigenlijk vanaf dan iet meer goed slapen. en 5jaar geleden kreeg blaas en darm problemen, te hoog metaal gehalte. en sindsdien kan ik niet meer echt diep slapen en wordt ik4-6x per nacht wakker. en ik word vaak wakker ivm aandrang en op tijden waarin ik een lange tijd heb moeten opstaan. ik heb alles verduisterd en in de zomer slaap ik met oogmaskertje op ivm het licht. sinds kort aan de lto3 en merk al wel dat ik wat dieper slaap. als dat niet helpt moet ik aan de speciale antidepressiva wat de ontspanning bevorderd, maar dan ben ik geen voorstander van. nog tips voor beter slapen en tegen snurken van mijn vriend?

Hallo,
Ik zit met een paar vragen over mezelf en ben benieuwd of jullie jezelf in mij herkennen en me zo misschien een beetje kunnen helpen.
Situatieschets: Ik heb het niet echt makkelijk gehad vroeger, en nu nog steeds niet. Bij die vervelende situatie komt dan ook nog eens dat ik heel veel nadenk over dingen die me bang maken. Zo probeer ik mezelf bewust te maken van onze onmetelijk kleine plaats in het universum of de absurditeit van het leven. Daardoor vervreemd ik heel erg van mezelf. Ik vind steun bij de filosoof Camus.
Dit in combinatie met mijn niet zo goed slaappatroon (ik ga meestal slapen rond 2 uur en sta op rond 9u) hebben tot enkele dingen geleid.
Het is ongeveer 3 jaar geleden begonnen: ik voel en zie soms dingen die er niet zijn. Ik weet dat die dingen erger worden naarmate mijn mentale gezondheid het minder doet, logisch toch?
Wat voel/ zie ik dan?
- meestal de aanwezigheid van iemand bij mij in de kamer of iemand die over me heen buigt (zowel snachts als ik in bed lig of als ik iets aan het schrijven ben, dat iemand over mijn schouders meeleest)
- ik verschiet vaak van dingen die er helemaal niet zijn. Zo heb ik ooit eens iets (een dier/ persoon, ik kan het niet goed beschrijven) gezien in de geparkeerde auto van de buren en ben ik enorm hard geschrokken. Toen ik later terugkeek was het er niet meer.
- Ik heb vaak een gevoel dat ik achtervolgd word
- dit heb ik 2 keer gehad met een periode van een paar maand tussen: Ik lig in bed en val in slaap. Op een bepaald moment kom ik bij een bewustzijn dat ik eigenlijk nog helemaal niet in slaap was gevallen, ik dacht van wel, en dat er in mijn hoofd een eng kermisdeuntje afspeelt terwijl ik voor me een groene/zwarte ruis zie en bewegende dingen/hoofden die ik net niet kan herkennen
- de laatste weken heb ik ook een aantal keer gehad dat ik, net zoals bij het vorige puntje, denk in slaap te vallen maar net voor ik in slaap val, schiet ik wakker omdat iemand mijn naam fluistert of zegt (de eerste keer was het mijn mama, maar dat kon niet want ik was die week bij mijn papa, de andere keren een onbekende stem). Het leek zo echt, maar dat was het dus niet.

Ik vraag me dus af of iemand dit ook heeft of meer over weet. Ik denk dat die keren met het kermisdeuntje iets als sleep paralysis was, maar dat weet ik niet zeker. Ik zag ook geen specifieke 'demoon'.

Ik word al meer dan een jaar, een paar keer per week snachts wakker, meestal als ik net slaap. Ik sta naast mijn bed, droom niet, maar beleef iets, keer op keer opnieuw. Mijn hartslag is heel hoog, ik schreeuw en huil soms, ben wakker met ogen open maar ben kennelijk niet helemaal aanwezig. Ik besef me op dat moment niet dat het steeds weer gebeurd en kan me zelf er niet uithalen. Ik weet exact wat ik doe of zeg. Ik zie geen dingen die er niet zijn, maar ben er van overtuigd dat wat ik denk dat gebeurd is, dat dat ook zo is. Het duurt hooguit een minuut... door hetgeen dat is mijn beleving gebeurd is, is het steeds een verschrikkelijke beleving.

Inslapen is voor mij geen probleem, maar regelmatig word ik om 2.00 of 3.00 uur wakker, waarna ik met geen mogelijkheid meer verder slaap.

Ik verval dan vaak in gepieker en nutteloos gedenk. Ik word er gek van.

Ik kan me hele leven al slecht in slaap komen, maar als ik dan slaap.. slaap ik muur vast. overdag kon ik dutjes doen, en bepalen hoelang ik sliiep..
dit lukt allemaal niet meer.. de nachten zijn echt erg.. krijg bijna geen diepe slaap meer, en word vroeg klaar wakker. super waziG!!!

t ergste van alles is dat ik geen dutjes meer kan doen.. heeft iemand dit ook ?


Mijn hele leven sta ik al onder spanning... ( aard van het beestje )

Ik heb na mijn vaders overlijden een burnout gekregen. Geen begrip op het werk en een bedrijfsarts die me weer voor 4 uur per week naar het werk stuurt. Ik slaap soms bijna niet en soms 5 uurtjes. Veel paniekaanvallen. Ik ben op zoek naar mensen die in een soortgelijke situatie zitten en welke therapeut kan me helpen? Heeft iemand tips?

Ik heb veel last gehad van mijn snurkende partner. Dus ben ik naar oplossingen gaan zoeken. We hadden eerst een mond bitje gekocht (Zit heel vervelend vertelde mijn vrouw) dus we gingen opzoek naar wat anders.

Nu hebben we neus strips gevonden die de neus opentrekken waardoor er meer adem door de neus komt van mijn partner. Het snurken verminderde en ik kon weer lekker slapen. Een echte aanrader :)

Ik deel het graag met jullie omdat ik weet hoe vervelend het kan zijn om een slechte nachtrust te hebben.

Ik heb ze gekocht op bol.com.

Hi,
Ik ben een vrouw van 40 jaar en heb jaren lang slaapproblemen. Toen ik wat jonger was kwam ik met mijn vermoeidheid nog wel weg en ging ik door.
In 2017 kreeg ik een burn-out van 15 maanden. Kreeg een slaap onderzoek en kwam hieruit Insomnie en de diagnose ADHD ( lastige combie)
In oktober 2019 ben ik weer 100%herstelt en werk ik weer 32 uur. In januari val ik weer een week uit, vooral weer met vermoeidheids klachten en nu ben ik inmiddels ook al weer twee weken thuis.
De slaap is momenteel klote:-( ik maak korte nachten en voel me net een zombie de hele dag. Ik gebruik zonodig zolpidem, melatonine en wietolie.
Ik heb het idee dat het maar voor eventjes werkt en daarna word ik vaak om de twee uur wakker.
DRAMA DUS!!!!!
Nou zou ik aankomende week starten in overleg met de bedtijfarts met mijn reïntegratie. Ik voel me meer beroerd dan dat ik opknapt. Zie het niet zitten en ga ik me weer ziekmelden. Ik ben een soort van radeloos en vind het moeilijk hier mee te dealen.
Mocht iemand nog tips hebben hoor ik het graag.
Grt,
Sarah van Velzen

al meer dan 5 jaar heb ik slaapproblemen en dan niet het in slapen maar het doorslapen. ik ben een vrouw van 56 en de mensen zeggen dus o dat is de overgang , de leeftijd enz enz ja lekker is dat het maakt niet uit wat voor naam het beestje heeft van het niet slapen ik wil gewoon doorslapen.
ik ben moe en geirriteerd ,kort lontje,ergernis naar iedereen hier in huis.
nou moet ik zeggen dat er altijd wel wat is in de familie waar ik me zorgen over maak . man zegt altijd maak je niet zo druk wat geweest is is geweest we leven nu. ja makkelijk gezegd maar niet iedereen is het zelfde toch?
ik ben 24 /7 moeder dus als er iets is met mijn kinderen ,hoe oud ze ook zijn of dat ze allang het huis uit zijn ik ben er mee bezig, bv relatie problemen, baan kwijt enz enz. ik heb een slaaponderzoek gehad bij neuroloog maar daar is niks uit gekomen dus nu doorverwezen naar de slaappsycholoog uhhhhh ok dat doen we dan maar. ik ben online ook allerlei trainingen tegen gekomen en heb ook gevonden dat inderdaad als vrouwen in de overgang komen en de hormoonhuishouding gaat veranderen dat dat ook invloed kan hebben op je slaapgebeuren.
oja ik heb een prima slaapkamen,koel,prima bed, mijn telefoon leg ik om 21 uur weg en kom daar niet meer aan tot de volgende ochtend.
ik heb een heerlijke baan dus daar ligt het ook niet aan.
yoga ja zou inderdaad ook een optie zijn maar dat is weer een kostenplaatje pffff ontspannen ja dat zou fijn zijn.
dit jaar op vakantie dus heb wat om naar uit te kijken, 4 jaar lang niet op vakantie geweeest, vakantie geld kan je maar 1 x uitgeven en er is altijd iets in enom het huis. genoeg geklaagd .op naar de slaappsycholoog .

Heb ik slaapproblemen? Nee!, zei ik lange tijd. Ik had het gevoel dat ik altijd wel prima sliep. Jazeker, een paar keer per nacht werd ik wel wakker. Dan ging ik even snel naar het toilet. Terug in bed sliep ik al weer zodra mijn hoofd het kussen raakte. Prima toch?

Daar kijk ik achteraf anders tegen aan. Op een gegeven moment kreeg ik last van grote(re) vermoeidheid, 's avonds viel ik op de bank voor de tv in slaap. Dat zette het sociale leven op een laag pitje want ik ging daarom visite vermijden. Ik werd langzaam aan ook somberder gestemd. Mijn werk ging er onder leiden, ik werd trager en minder productief. Uiteindelijk kwam ik thuis te zitten met een hevige burnout en een depressie.

Ik zocht hulp bij een therapeut. Zij vroeg zich af of ondersteunende medicatie zou helpen. Ze maakte een afspraak voor mij met een psychiater. Die vroeg mij het hemd van mijn lijf. O.a. vroeg hij naar mijn slaapgedrag. Hij was het, die het niet eens was met mijn mening dat ik goed sliep. Hij vroeg mij of ik het er ooit met mijn partner over had gehad.

Mijn man vertelde mij dat hem al jaren opviel dat ik luid kon snurken. Hij maakte daaruit op dat ik goed sliep. Maar, vertelde hij, hij merkte ook vaak dat ik stopte met ademhalen. Daar lag hij soms wakker van. Hij zei, net als ik je wil wakker maken haal je dan weer rochelend adem en dat klinkt heel naar.

De psychiater vermoedde dat ik slaap apneu had. Hij stuurde mij door naar de slaappoli van het ziekenhuis. Eerst zei de arts daar na een gesprek dat ik geen slaapapneu kon hebben omdat ik geen overgewicht had. Mijn psychiater zei dat ik toch vol moest houden en een slaaponderzoek moest eisen. Gelukkig dat hij dit stimuleerde en ik het opvolgde!

Na een uitgebreid slaaponderzoek bleek mijn slaap ernstig verstoord. Er was slaapapneu en het bleek dat ik nooit de fase van de uitrustende slaap bereikte. Mijn klachten kwamen voort uit een chronisch slaapgebrek!

Inmiddels heb ik een slaapbeugel die mijn probleem, mijn kaken zakken weg als ik ontspan, goed opheft. Na een half jaar, waarin ik vaak de nacht doorslaap, heb ik weer genoeg lichamelijke en geestelijke energie. De ondersteunende medicatie heb ik nooit nodig gehad. De gesprekken met de therapeut hebben goed geholpen om een aantal zaken die meespeelden meteen ook aan te pakken. Ik zorg nu beter voor mijzelf, ben alerter op signalen van mijn lichaam. Ik vraag meer feedback. Ook mijn werk heb ik met succes weer opgepakt.