Ik vervreemd me van mezelf

Hallo,
Ik zit met een paar vragen over mezelf en ben benieuwd of jullie jezelf in mij herkennen en me zo misschien een beetje kunnen helpen.
Situatieschets: Ik heb het niet echt makkelijk gehad vroeger, en nu nog steeds niet. Bij die vervelende situatie komt dan ook nog eens dat ik heel veel nadenk over dingen die me bang maken. Zo probeer ik mezelf bewust te maken van onze onmetelijk kleine plaats in het universum of de absurditeit van het leven. Daardoor vervreemd ik heel erg van mezelf. Ik vind steun bij de filosoof Camus.
Dit in combinatie met mijn niet zo goed slaappatroon (ik ga meestal slapen rond 2 uur en sta op rond 9u) hebben tot enkele dingen geleid.
Het is ongeveer 3 jaar geleden begonnen: ik voel en zie soms dingen die er niet zijn. Ik weet dat die dingen erger worden naarmate mijn mentale gezondheid het minder doet, logisch toch?
Wat voel/ zie ik dan?
- meestal de aanwezigheid van iemand bij mij in de kamer of iemand die over me heen buigt (zowel snachts als ik in bed lig of als ik iets aan het schrijven ben, dat iemand over mijn schouders meeleest)
- ik verschiet vaak van dingen die er helemaal niet zijn. Zo heb ik ooit eens iets (een dier/ persoon, ik kan het niet goed beschrijven) gezien in de geparkeerde auto van de buren en ben ik enorm hard geschrokken. Toen ik later terugkeek was het er niet meer.
- Ik heb vaak een gevoel dat ik achtervolgd word
- dit heb ik 2 keer gehad met een periode van een paar maand tussen: Ik lig in bed en val in slaap. Op een bepaald moment kom ik bij een bewustzijn dat ik eigenlijk nog helemaal niet in slaap was gevallen, ik dacht van wel, en dat er in mijn hoofd een eng kermisdeuntje afspeelt terwijl ik voor me een groene/zwarte ruis zie en bewegende dingen/hoofden die ik net niet kan herkennen
- de laatste weken heb ik ook een aantal keer gehad dat ik, net zoals bij het vorige puntje, denk in slaap te vallen maar net voor ik in slaap val, schiet ik wakker omdat iemand mijn naam fluistert of zegt (de eerste keer was het mijn mama, maar dat kon niet want ik was die week bij mijn papa, de andere keren een onbekende stem). Het leek zo echt, maar dat was het dus niet.

Ik vraag me dus af of iemand dit ook heeft of meer over weet. Ik denk dat die keren met het kermisdeuntje iets als sleep paralysis was, maar dat weet ik niet zeker. Ik zag ook geen specifieke 'demoon'.