Tips bij midlife crisis

Dit is een periode waarin we wat trager worden en wat minder flexibel beginnen om te gaan met veranderingen. Geen nood! We kunnen wél veel eerder verbanden leggen en overzicht hebben.

 

De flexibiliteit in het omgaan met veranderingen kun je oefenen door iets nieuws en totaal onbekends te gaan oppakken. Focus op onderwerpen in de krant of op tv waar je eerder geen aandacht aan schonk.

 

Of leer een nieuwe taal, doe een cursus houtbewerking of leer luisteren naar klassiek muziek, leer kijken naar kunst. Het zijn zaken die zorgen voor een positieve prikkeling van het verstand en je zelfvertrouwen!

Wanneer je het idee hebt dat je je in een midlife-crisis bevindt, ga dan met iemand die je vertrouwt in gesprek rond de volgende vragen:

• Wat zijn voor mij belangrijke waarden in mijn leven?
  
  
• Op welke levensgebieden bevinden zich deze waarden? 
  
  

Denk bijvoorbeeld aan hoe je woont, wat je deelt met je partner, wat je in je werk tot stand hebt gebracht, wat je in je leven hebt willen zien of meemaken, of wat je voor anderen hebt willen betekenen.

• Vraag je af welke waarden je in jouw leven al hebt kunnen realiseren? 
  
  

Je kunt er eventueel ook een cijfer aan geven waarin je uitdrukt in welke mate het gelukt is. Dat maakt het meer zichtbaar.

• Stel jezelf de vraag welke waarden je in je leven nog gerealiseerd wilt zien.
  
  

Je kunt ook hierbij een cijfer geven om zichtbaar te maken welke waarden het meest belangrijk zijn of voorrang hebben.

• Probeer zoveel mogelijk concreet te maken hoe jij jouw belangrijkste waarden vorm kunt gaan geven. 
  
  

Hoe kan het er uit gaan zien, waar en wanneer, met welke middelen?

• Bespreek met je vertrouweling hoe je om wilt gaan met waarden die je niet (meer) kunt realiseren? Hoe wil je je daarover opstellen? Zijn er alternatieven? Hoe kun je het aanvaarden? Wat gaat je daarbij helpen?

Het helpt vaak om je belangrijkste bevindingen van je onderzoek op te schrijven.

Een midlife crisis is een belangrijk ‘evaluatiemoment’ voor de ziel. Vaak klinkt het ‘is dit nu alles?’ vanuit ons onbewuste omhoog. Eigenlijk heel mooi, want onze ziel wil in feite weten ‘wat we er tot nu toe van gemaakt hebben’. Is het ons gelukt om iets wezenlijks voor onszelf, of beter nog; voor anderen tot stand te brengen?

Vaak is er ook een soort angst voor het ouder worden: hebben we alle voordelen die ‘de jonge jaren’ te bieden hebben wel ‘binnengehaald’?

De midlife crisis is voor mannen vooral een kantelpunt waarin op een diep niveau bepaald wordt of je alleen voor jezelf wilt leven, of ook ‘voor een groter belang’. Voor de man mag het ego ‘slinken’, komt dienstbaarheid als waarde naar voren.

Voor vrouwen is de midlife crisis vaak eerder een zichzelf samenpakken en nagaan hoe de eigen persoonlijke missie er eigenlijk uit ziet. Het is in deze levensfase voor de vrouw juist van belang om ‘meer ego’ te ontwikkelen.

De verschillen tussen en mannen en vrouwen worden overigens wel minder, omdat onze levens in de hedendaagse samenleving al veel meer op elkaar zijn gaan lijken.

Midlife crisis is een maatschappelijke term.
Een Midlife crisis als benaming doet onrecht, het is veroordelend en stigmatiserend.

Ja, mensen kunnen in bepaalde, ook latere, levensfasen opvallend anders gedrag laten zien.
Motorrijden, scheiden, reizen, jongere partner, tweede leg, o.i.d.

Het is interessanter en effectiever om te kijken wat de functie van het gedrag is en vooral wat er onder ligt.

De ervaring leert dat mensen wakker worden, hun ogen openen, schellen afvallen.
Ze hebben lange tijd geleefd zoals het hoort, of verwacht werd. Ze zijn verwijderd geraakt van zichzelf.

Het is een wake UP call.
Zolang deze aanwezig is zonder schade aan anderen en vanuit een positieve intentie, zet hem op!

Maak geen keuzes vanuit het negatieve.

Het is zelden een goed idee om een keuze te maken omdat je weg wilt uit de situatie waar je nu in zit.

Er zijn eigenlijk maar twee bewegingen: 1. je gaat ergens naar toe of 2. je gaat ergens van weg. Het is veel krachtiger (en vaak effectiever) om keuzes te maken om ergens heen te gaan.

Als je alleen maar een keuze maakt om ergens van weg te gaan, zul je zien dat je na enige tijd weer in een zelfde soort situatie terecht komt en je je alsnog moet gaan bedenken waar je eigenlijk heen wilt

Heb je last van een midlife-crisis en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

Vaak is er een grote behoefte aan een radicale ommezwaai. Het nadeel daarvan is dat er mogelijk ook veel kapot gaat (vooral qua relaties met partner, familie en vrienden) en misschien gaat er wel meer kapot dan je lief is.

Bedenk je dat je de relatie altijd opnieuw vorm kunt geven door hier samen over te praten en je gevoelens te delen. Mensen zijn flexibel en kunnen veranderen, daarvoor hoef je niet bij ze weg

Yes! Een crisis!

Wees gerust. Iedereen heeft momenten in zijn leven dat het allemaal niet zo lekker loopt. Vaak zijn dit momenten om te herijken. Waar ben ik nu, waar ga ik heen en wil ik daar nog steeds heen?

Het leven gaat met bochten en als jij alleen maar rechtdoor gaat, vlieg je nu eenmaal af en toe uit de bocht. Herorienteer je, bepaal waar de weg verder loopt en ga weer op pad.

Maak keuzes vanuit je waarden
Wanneer je jezelf kwijt bent en niet goed weet wat je wilt dan kan het goed zijn om terug te gaan naar de basis. De waarden die je als mens naleeft is de basis voor bevredigende keuzes.

 

Ga na wat je waardes zijn. Dit kan je doen door het maken van een visionboard (met plaatjes) of woordenweb met alles wat jou drijft. Kijk er daarna na en zoek naar waardes die deze woorden of plaatjes samenvatten.

 

Houd deze waardes daarna in je achterhoofd bij het maken van keuzes, helpt deze keuze je bij het leven naar je waardes?

Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen. Je kunt jouw verhaal delen op het midlifecrisis-lotgenotenforum op deze website.

Crisissen in je leven kan betekenen dat je emotioneel gaat groeien. Om dit te kunnen doen zul je deze crisis moeten leren verdragen, zonder dat dit betekent dat je direct hoeft te gaan handelen.

Ook de onzekere gevoelens over je leven en je relatie zullen minder gaan worden, de meesten zullen opnieuw koers gaan krijgen. Een therapeut kan je helpen met het blijven staan in deze soms moeilijke tijd.

Je neemt jezelf altijd mee.

Het heeft niet altijd zin om radicale keuzes te maken en flink het roer om te gooien.

 

In sommige gevallen kan dat de oplossing zijn, maar niet omdat je weg wilt uit de situatie waar je nu in zit. Dan kun je beter nog even blijven zitten waar je zit en bij jezelf te rade gaan wat je graag anders zou willen of waarom je nu ergens onrustig van wordt.

 

Pas als je weet waar je heen wilt, kun je keuzes maken.

Maak tijd voor jezelf.

Een midlife-crisis krijg je niet voor niets. Neem er dan ook de tijd voor zodat je rustig kunt nadenken over wat er nu precies aan de hand is. Hoe blij ben je met alles en wat zou je graag anders zien en hoe kun je dat bereiken?

Ga een weekend naar een huisje aan het strand of neem een hele week. Geef aan op je werk dat je het rustiger aan wilt doen. Doorrennen heeft in ieder geval geen zin.

De midlife is een evaluatie moment van je leven. Je beseft in een keer dat je over de helft aan het gaan bent en misschien wel verder?

Het is belangrijk dat je de tijd neemt om te kijken of je tevreden bent over je leven en ook kijkt hoe je de komende jaren nog zo goed mogelijk kan inrichten.

Zingeving vinden in wat je doet, vervullende relaties, leuk werk.. al die onderwerpen even tegen het licht houden is belangrijk omdat je anders spijt krijgt van datgene wat je nog had willen doen maar niet meer hebt gekund.

Een midlifecrisis gaat in de basis over existentiële leegte. Wie ben ik eigenlijk, waar word ik nou gelukkig van (want is dit alles wat er is?) en wat is de zin van het/mijn leven?

Het is belangrijk om bij die vragen stil te staan, en bij het gevoel van leegte en 'niet weten' wat dit oproept, in plaats van het te bedekken met spullen, eten, aankopen, lukrake levensbeslissingen etc.

Stilstaan bij de leegte, dus letterlijk in de impasse gaan zitten, is lastig omdat het vaak hopeloos voelt. maar dit is juist de weg er uit. Een gestalttherapeut kan je hierbij helpen.

Cognitieve therapie is vaak niet de aangewezen weg, omdat dit soort gevoelens niet te beredeneren zijn. Ze gaan in ieder geval niet weg door ze te beredeneren of door je gedrag aan te passen.

Gestalttherapie is de therapie van het contact, ook met jezelf. Daarom adviseer ik dit altijd bij existentiële problematiek.

Jullie kunnen hier beiden niets aan doen.

Probeer deze fase (hoe moeilijk het ook is) te accepteren.
Vecht er niet tegen, maar probeer er op de best mogelijk manier mee om te gaan.

Vergelijk deze fase bijvoorbeeld met jouw ongesteldheid. Heel vervelend, maar je maakt er het beste van.

Het is niemands schuld en zo is het ook met de midlife crisis. Het gaat om een normale, maar moeilijke fase in de ontwikkeling van de mens.

Belangrijk is vooral dat jullie blijven communiceren. Vraag hoe het voor hem is en leg uit wat het effect hiervan is op jou. Een andere fase kan ander gedrag meebrengen. Liefde kan veranderen maar dat is zeker niet hetzelfde als verdwijnen!

Wist je dat het jezelf minder gelukkig voelen halverwege je leven heel normaal is? Het is bijna een biologisch gegeven dat mensen minder geluk ervaren tijdens de 'midlife' en dat de ervaring van geluk weer toeneemt bij het ouder worden. Sterker nog, dit is zelfs aangetoond in chimpansees.

Kortom..het is heel normaal dat je nu wat minder lekker in je vel zit en hoeft niet perse te betekenen dat je leven op de schop moet.

Wellicht helpt dit inzicht je om te aanvaarden dat je je nu voelt zoals je je voelt. Zodat je vanuit die aanvaarding evt. verder kunt met de andere tips en met positief gemoed de volgende fase van je leven in kunt.

Streef ik genieten of geluk na?

Is dit het nou, is dit wat ik geworden ben? Dat is de typische midlife-vraag.

De gedachte van een midlife-crisis is dat we ineens nog allerlei dingen gaan najagen waarvan we vinden dat we dat in ieder geval nog willen hebben meegemaakt.

Als kind zijn we volledig liefdevol verbonden met onze ouders en moesten we ons regelmatig aanpassen aan hun wil en regels.

Als puber hebben we ons hiervan los gemaakt en zijn we autonoom gaan leven.
Vervolgens hebben we ons eigen gezin gemaakt en zijn we weer een hele periode ondergeschikt geweest aan de rol van echtgenoot, vader of moeder.

Nu krijgen we weer de drang dat het ook om onszelf mag gaan en we zijn het wegcijferen voor de ander een beetje zat. We gaan ons bijna weer puberachtig gedragen en ons afzetten tegen ons systeem.

Vraag jezelf in deze fase af of je een balans kan vinden tussen beide; autonomie en liefdevol verbonden zijn. Wanneer kies je voor de korte kick van het NU willen genieten van iets of wanneer kies je voor geluk vinden door keuzes te maken die je op de langere termijn dat gaan brengen?

Zit je hiermee vast? Voel je veel weerstand op het jezelf steeds weer moeten aanpassen? Neem dan contact op met een therapeut om hierover te praten, in plaats van grote levenskeuzes te maken voor de korte kick van genieten, terwijl je later enorm spijt krijgt omdat je er toch niet gelukkig van wordt!

Pas op de plaats door je levensverhaal te schrijven.

Bij een midlife crisis sta je op een belangrijk kruispunt, je hebt een deel van je leven achter de rug en bent misschien niet tevreden met wat je bereikt hebt en hoe het nu is (in je persoonlijk leven, relatie, werk enz.). Je hebt als het goed is nog een flink deel van je leven voor je. Je hebt twijfels, ' is dit het nou' , zijn er betere mogelijkheden?

Je ziet dat mensen soms impulsieve besluiten nemen zoals: alles achter zich laten, een nieuwe relatie beginnen.......

Het kan goed zijn om eerst 'pas op de plaats te maken' waarbij je jouw leven gaat overzien. Doe dat bijvoorbeeld door je levensverhaal te schrijven (in een dagboek of op de computer); begin met je jeugd tot het moment van nu en vervolgens over hoe je jezelf ziet over 5 jaar, met wie, waar..........

Schrijf vanuit jezelf, vanuit je gevoel, verbeter niet. Je zult verrast zijn door wat er op papier komt en wat het schrijven met je doet. Het zorgt vaak voor enige rust in woelige tijden.
Je leven helemaal omgooien kan erna altijd nog. Gun jezelf tijd.

Sta eens even stil: je zit nu in een fase van je leven waarin je je jeugd achter je hebt gelaten. dat kan een gevoel van rouw met zich mee brengen: laat dat er zijn, huil erom en haal goede herineringen op.

Zet eens op een rijtje waarvan je genoten hebt in je kinderjaren/ tienerjaren en jong volwassen zijn. Zet ook eens op een rijtje wat je lastig hebt gevonden, de onzekerheden en moeilijke momenten.

Kijk eens naar waar je staat met je levenservaring nu en bedenk van daaruit wat je volgende stap zou kunnen zijn. Zijn er dingen waar je spijt van hebt? zijn er mensen aan wie je vergeving wil vragen? zijn er nog studies die je alsnog graag zou willen doen?

Zet het eens op een rijtje en kijk wat haalbaar is. Zoek eventueel hulp van een coach of therapeut. Welkom

De midlife periode is een natuurlijke fase in het leven. Waar voorheen de nadruk lag op het opbouwen (van een gezin, carrière, huis) kan de focus worden verlegd naar het behouden en doorgeven van wat waardevol is aan de volgende generatie (kinderen, leerlingen, vakgenoten). Als je je realiseert dat je niet eindeloos blijft opbouwen kan dat erg schrikken zijn!

Daar past ook bij dat je mogelijk ineens dingen wilt hebben of doen, waar je eerder niet zo mee bezig was: een motor, een wereldreis, een ander uiterlijk. Gun jezelf deze 'midlife verlangens' zolang je daarmee geen schepen achter je verbrandt. Als het ten koste gaat van je carrière of relatie wees dan terughoudend. Verlangens die niet beschadigen wat je nu hebt, zijn natuurlijk heerlijk om eens echt ruimte aan te bieden! Het kan je helpen deze periode op een positieve manier door te komen. Je midlife fase hoeft geen crisis te zijn.

Bij veel mensen begint de midlife op steeds jongere leeftijd. Schroom niet, ongeacht je leeftijd, om een therapeut in te schakelen en voorkom hiermee dat je in een kringetje blijft ronddraaien van negatieve, energie slurpende gedachten.

Buig je midlife crisis om in nieuwsgierigheid naar jezelf!

Wat zou je nog graag willen doen?
Wat zou je nog graag willen bereiken?
Zet dat om in realistische concrete hoofddoelen, jouw Bucketlist.

Door je enthousiasme ligt de Hoge Snelheidstrein op de loer. Met deze trein ben je immers in 1 stap bij je doel en dat doel wil je liever gister dan morgen bereiken.
Maar echt handig is het niet om je leven in 1 keer impulsief en radicaal te veranderen. Immers het pad wat je loopt is minstens zo belangrijk en interessant als je einddoel!

Maak daarom een stappenplan en stap in het Boemeltje. Elk ‘tussenstation is een stap op weg naar je hoofddoel. Op deze manier kun je onderzoeken, ontdekken en vooral genieten van wat elk ‘tussen’station jou te bieden heeft!

Wie geniet, ontdekt en ziet meer onderweg?
Diegene in de Hoge Snelheidstrein of in het Boemeltje?

Thema uitgeverij heeft een goed boek geschreven over midlife: Midlife.

Boek met inzichten en tips om deze turbulente fase goed door te komen.

Kunnen jullie elkaar als partners steunen in deze fase van je leven?

Maak samen met je partner de balans op: wat vinden jullie ieder en samen wel, en wat niet, belangrijk in je / jullie leven? Wat gaat goed en wat wil je / willen jullie veranderen?

Wat wordt jullie plan van aanpak, zodat je zin hebt in de komende fase?

Breng je levenslijn in beeld en kijk naar de fases en overgangen.

Heel bekend zijn de levensfasen van Jung. Elke fase van 21 jaar (die weer onder te verdelen is) heeft zijn eigen kenmerken en vooral bij de overgang naar een volgende fase, gebeurt er veel.

Groei en ontwikkeling maar ook onrust, teleurstelling om wat niet bereikt wordt, zijn merkbaar. Ken je het lied IS DIT ALLES?

Inzicht in het leven in het algemeen (bijna iedereen maakt dit in meerdere of mindere mate mee) en begrip voor jezelf en jouw gevoelens, kunnen een stap zijn om verder te komen. Heb ook wat geduld, laat het gebeuren zonder dat je meteen oplossingen wil.

Neem voldoende tijd voor jezelf om te evalueren. De midlife is vaak een periode van terugkijken en vooruitkijken omdat je wéét dat je over de helft bent. Dat kan allerlei gevoelens oproepen van tevredenheid tot angst en van verdriet tot ik ga het helemaal anders doen want zo wil ik niet oud worden.

Neem de tijd om te kijken hoe jij dat tweede deel van je leven wilt invullen? Wat zou je graag anders willen doen? Waar wil je meer van? En wat wil je niet meer? Beantwoord die vragen eens voor jezelf om te kijken wat je nodig hebt voor een mooie oude dag dadelijk.

Burnout of Middlife? Zijn we nog gewend om om te gaan met ongemak? Met vragen over jezelf?

Zowel burnout als middlife kan zo'n moment in je leven zijn. Waarin je gedwongen wordt om stil te gaan staan bij jezelf. Waar sta ik nu, wat doe ik nu, wil ik dat nog zo...

Het kan heel zinvol zijn om met hulp te gaan kijken welke vragen je eigenlijk bezig houden, wat dit voor je betekent.

Wil je andere keuze's gaan maken of toch eigenlijk gewoon maar niet en ontdek je dat het goed is zoals het is. Doe het niet alleen.

Midlife is nog best een spannend moment. In een keer besef je dat je leven al zeker voor de helft voorbij is. Dat is best confronterend en kan oude pijn of onverwerkte zaken triggeren. Vraag hulp als je het er moeilijk mee hebt. Ruim nu je oude nare ervaringen zodat je nog die andere helft er de mooiste helft van kan maken!

Gun jezelf een retraite of time-out. In een klooster, leefgemeenschap , eventueel begeleid door gesprekken met de wijze mensen die daar wonen en ervaring hebben met mensen in jouw fase van het leven. Sta stil bij jezelf. De onrust, leegte, verveling, of wat je ook ervaart nu, kan op die manier zin krijgen. Gebruik deze tijd om stil te staan, te bezinnen, (her)overwegen. Terugkijken en vooruit. Kies je richting, neem je verantwoordelijkheid. En zoek daar hulp bij als je het gevoel hebt dat je daar hulp bij nodig hebt.

Wat zou je tegen een goede vriend of vriendin zeggen als hij/zij in jouw situatie zat?
Dit is een goede manier om vanaf een afstandje naar jezelf te kijken, want als je je middenin de problemen bevindt, zie je dingen minder helder.
Zou je aanraden om het leven helemaal om te gooien, het vertrouwde achter te laten en de stap in het onbekende (en op het eerste gezicht aantrekkelijke) te wagen? Of zou je hem/haar een adempauze, time-out, geduld en acceptatie dat het leven niet altijd opwindend en bijzonder kan zijn, aanraden? Wat vaak helpt is dat je de gedachten en gevoelens opschrijft, zo ontstaat er in een moeilijke periode een tijdlijn , waar je mee verder komt is mijn ervaring.
Net zoals ik tegen stellen bij relatietherapie zeg 'scheiden kan altijd nog' geldt hier ook 'weggaan kan altijd nog'; wat je nu hebt, heb je in jaren opgebouwd, het is de moeite waard om te onderzoeken wat je ermee wil en kunt.
Als je er alleen niet uit komt, kun je dit samen met een therapeut of coach doen.

Hoe naar deze periode aanvankelijk ook kan voelen, het kan ook een periode zijn waarin je jezelf opnieuw mag uitvinden. Op die manier is 'midlife crisis' geen periode van vluchten, maar van herontdekken. Omarm dus je gevoel en ga luisteren naar wat je 'echt' wilt in je leven.

Wanneer je je niet lekker in je velt voelt, bijvoorbeeld omdat je ineens niet meer zeker voelt over wie je bent en wat je hebt bereikt, dan is het belangrijk om vol compassie te gaan luisteren naar jezelf. Je kunt daarmee 'klein' beginnen. Waar heb je vandaag behoefte aan? Neem geen grote beslissingen, maar zorg voor jezelf.

Van daaruit kun je je vraag gaan uitbreiden... wat gun je jezelf in je nabije en verre toekomst? Ligt je leven al in lijn met deze visie? Of wil je eea gaan 'bijsturen'? Als dat zo is, en je bent er zeker van, heb dan ook compassie en geduld voor de mensen om je heen, die het mogelijk niet direct snappen.

Midlifecrisis: het valt niet mee. Zeker niet als vrouw maar ook niet als man.

Mijn tip is: blijf praten met je partner. Geef duidelijk aan waar je behoefte aan hebt. Is dat een arm om je heen of juist 'laat me even!'

Hoe duidelijker jij bent naar je partner, hoe makkelijker jullie hier doorheen komen.!

Midden in je leven, hoezo? Wat een raar woord en tegelijkertijd roept het van alles in ons op. Al midden in ons leven, de helft al voorbij en wat heb ik er van gemaakt? Is dat wat je denkt?
Misschien is het fijn als je midden in je leven gaat staan en de tijdlijn er af haalt!

Existentiële vragen aan den lijve ondervinden zo in de levensfase van 40 tot 60 jaar, ga er maar aanstaan, geef je over, laat je binnenwereld spreken en luister.

Beelden, fantasieën, verlangens en dromen, wees benieuwd en ga op onderzoek uit.

Waar staat die wens tot de aanschaf van een motor symbolisch voor, voor jou?

Als je de (tussen-)balans van je leven opmaakt, heb je misschien een ontevreden gevoel over dat wat ontbreekt in je leven of dat wat had kunnen zijn. Deel dit gevoel met je partner/vrienden/familie. Er zijn vast mensen, die dit gevoel herkennen.
Ga de uitdaging aan om vooruit te blijven kijken in plaats van achteruit. Hoe ziet een fijne dag eruit voor jou? Omring je met positieve mensen en probeer eens wat nieuws uit.

Succes.

In het midden van het leven vragen we ons vaak af, wat we anders hadden moeten doen, wat we niet aangedurfd hebben, wat beter had gekund.
Waak ervoor hierin te blijven hangen en maak een dankbaarheidslijstje. Schrijf hier elke dag minstens drie dingen op waar je dankbaar voor bent.

Als je opmerkt dat je over een lange periode over plannen praat maar geen actie onderneemt, ga dan aan de slag met wat je terughoudt. Want op lange termijn kom je dan niet verder en de kans is groot dat je je slechter gaat voelen.

Soms zijn de omstandigheden er niet naar dat je je het kunt veroorloven om de puberteit goed te doorleven. Dat kan bijvoorbeeld omdat je het gevoel hebt dat jij de verantwoordelijkheid hebt om te zorgen voor je ouders.

Of dat er een ander gezinslid is dat heel vee aandacht nodig heeft en jij besluit dat je het gezin niet tot last wil zijn en daarom heel braaf en meegaand bent.

De puberteit is een fase van ontdekken wie jij bent en wat voor jou belangrijk is en wat jouw normen en waarden zijn.

Als je die fase overslaat, kan er later in je leven een moment zijn dat je je die vragen toch gaat stellen. En je je puberteit als het ware verlaat toch nog gaat doorlopen en doorvoelen.

Dat kan heel erg lijken op een midlife crisis.

Dus eigenlijk terug naar af en er achter zien te komen wat het is dat jij nodig hebt om erachter te komen wat nu werkelijk jouw eigen levenspad is. In plaats van het aangepaste pad dat je tot nu toe hebt bewandeld.

Zie de midlife als een kans: je hebt de mogelijkheid om je leven te (her)evalueren en de fase voor je in te gaan vullen op een zinvolle manier, die bij jou past. Misschien voelt het alsof je minder mogelijkheden en vrijheid hebt; dat betekent ook dat je je voluit kunt inzetten voor wat jij als betekenisvol ziet.

Het is nog maar zeer de vraag of een midlife crisis wel bestaat. Vanuit de ontwikkelingspsychologie is het een normale fase in een mensenleven om jezelf op een bepaald punt in je leven de vraag te stellen: Wat wil IK eigenlijk? of Wie ben ik eigenlijk? Vaak is hier ruimte voor als de grootste taken gedaan zijn; de kinderen niet meer veel zorg nodig hebben, en de carrière vorm heeft gekregen.
Dus probeer niet in paniek te schieten als je bij jezelf wat zoekend gedrag bespeurt. Dat hoort erbij en is normaal.

Humor is een zeer goede techniek om in te zetten bij hobbels in een levensfase. Het kan gebeuren dat je jezelf gedrag ziet vertonen dat je eigenlijk niet zo herkend. Probeer er om te lachen en het wat luchtig te bekijken. Het is niet zo erg dat je zoekende bent. Het hoort erbij.

Succes of .......
Hoe klim je op naar succes? : Door jezelf te helpen.
Hoe kan ik mezelf helpen? : Door anderen op je reis mee omhoog te trekken.
Daardoor verander je niet alleen je eigen leven,
maar ook andermans leven.

Jouw levensreis wordt voor een belangrijk deel bepaald door wie jij als metgezel kiest op je levenspad.

Een midlife crisis wordt vaak als iets negatiefs gezien, dat iemand ineens onverwachte dingen gaat doen die niet bij die persoon lijken te passen. Het gaat vaak om een periode waarin je je afvraagt wat het allemaal voor zin heeft, of waarin spijt naar voren komt over gemiste kansen. Je kan het dan bijvoorbeeld gaan ‘inhalen’ of er om treuren. Sta gewoon eens stil bij wat er is, wat je voelt. Is het pijn, verdriet? Wat wil het je zeggen. Je mag het in de ogen kijken en vandaar uit bepalen wat voor jou belangrijk is. Er is altijd een keuze. Als je je daarvan bewust bent, kan je weer verder op de manier die bij jou past.

Loop de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella en maak contact met jezelf in de natuur, in de uitdaging, in het terugblikken op je leven, in het transcendente. Gegarandeerd kom jij hierdoor je behoeften op het spoor.

Midlife crisis, het is een beladen term. Het is een punt in je leven waarin je opnieuw de balans gaat opmaken en soms alles in twijfel gaat trekken . Zo blijkt uit het volgende verhaal, over dat er zo midden in je leven je ineens overvallen kunt worden door een ingrijpend en bepalend voorval. Iets dat je de ogen doet openen. Het verhaal van deze clienten ging als volgt: " één van ons was verliefd geworden op een ander. Een heftige gebeurtenis en worsteling. Hoe ga je hier mee om als je al ruim 20 jaar bij elkaar bent? Hierover praten met een deskundige heeft ons geholpen de tijd te nemen om dit onder ogen te zien, onze gevoelens te delen, naar onze eigen relatie te kijken, patronen daarin te herkennen en vooral ook naar ons zelf te kijken. Een aantal gezamenlijke en ook individuele gesprekken heeft ons geholpen. We hebben deze sessies nog aangevuld met een tweedaagse intensive waarin we opnieuw naar elkaar hebben uitgesproken met elkaar door te willen. Het was alsof we elkaar opnieuw trouwden, maar nu met een ander besef, met nieuwe ogen. We hebben heel veel geleerd over onze relatie en ook over onszelf als individu, in welke levensfase we ons bevinden, waar ieder van ons behoefte aan heeft, en waar onze valkuilen zitten. Een heel verrijkend en verdiepend traject. Wij hadden er kennelijk een heftige gebeurtenis voor nodig om dit traject aan te gaan. Vanzelfsprekendheid was niet meer aan de orde. Ik zou het elk koppel aanraden om je relatie eens op deze manier samen te bekijken en te bespreken. In een veilige omgeving en bij iemand met uitgebreide ervaring en kennis om je in dit traject te helpen."
En zo kan een midlife crisis groeien naar een midlife balance. Samen de balans weer eens opmaken en bewust nadenken over hoe je de toekomst voor je ziet in de tweede helft van je leven kan veel goed doen. Een Ferrari is niet altijd de oplossing.

Help hoe doe je dat? fLoslaten, veranderen...Als alles om je heen hetzelfde blijft en je jeuk krijgt van de sleur, je geirriteerd raakt van je eigen onrust, je strubbelingen krijgt met collega's, en je echt heus dringend tijd voor jezelf nodig hebt. Neem die tijd, neem jezelf serieus, praat erover met je partner, don't go it alone. Dit kan een tijd in je leven zijn waarin je geroepen wordt om een tijdje met je ziel onder je arm te lopen om de relatie met jezelf weer te herstellen en misschien moet leren om de relatie met jezelf weer voorop te stellen zonder je verantwoordelijkheden te moeten ontvluchten. Het kan een tijd zijn van het hervinden van een passie. Het moedig onder ogen zien dat het leven verandert en jij dus ook gaat je lucht geven. Neem je tijd. En praat erover met iemand.

Bij een midlife crisis wordt vaak gedacht aan het cliché van de man met de welbekende motor of de veel jongere vrouw. Wat mij betreft zou je de overgang ook een midlife crisis kunnen noemen. Het is een transitieperiode die voor veel vrouwen niet alleen turbulent is op lichamelijk gebied maar zeker ook op geestelijk gebied. De laatste tijd is er gelukkig wat meer aandacht in de media voor de overgang. Het is niet zo gek als je in deze periode jezelf een en ander af gaat vragen; over je leven tot dusver en over wat je nog wil met je leven. Een luisterend oor van een fijne partner of een goede vriendin kan daarbij goed helpen. Maar misschien wil je wat dieper gaan en zou begeleiding hierbij passend voor je kunnen zijn.

ook tijdens een midlifecrisis helpt het erg als je élke dag 3 dingen opschrijft waar je blij om/trots op was. Hou het een dag vol en merk dat het je beter doet voelen.

MIdlife crisis kan op elk moment van je leven optreden. Het is soort ijking van je leven. Een moment van heroriëntatie, heroverwegen, terugkijken en stilstaan.
Als je stilstaat en je leven is precies zoals je dat wilt en je grootste wensen zijn vervuld, dan is het fijn.
Maar als je stilstaat en de weg kwijt bent, je kompas verloren hebt en je ontevreden bent op de plek waar je nu staat, dan is het tijd om hulp te zoeken. Praat erover!
Het kan heel zwaar voelen en pijnlijk zijn om te onderzoeken hoe je terecht gekomen bent op dit punt. Maar dat is het werk dat je doen staat. Als je weet waar je nu staat, kun je zelf de volgende stap kiezen.
Therapie helpt je in dit proces. Samen het onderzoek doen helpt je door de moeilijkste ontdekkingen heen.
Doe het niet alleen! Zoek hulp, ga in therapie!

Maak een visieboard, een visuele weergave van wat je wilt creëren of omarmen in je leven. Knip plaatjes en woorden uit tijdschriften of kalenders. Doe dit intuïtief: waardoor word je aangetrokken, wat maakt je blij?
Plak de plaatjes, woorden en teksten op een stevig stuk papier of karton en zet het ergens neer waar je het dagelijks tegenkomt. Laat het een soort richtingwijzer zijn voor op de weg die wilt gaan.

De midlifecrisis kan zich uiten in dat je niet meer weet wat je wilt of wat je moet. Laat je intuïtie spreken. Maak een visieboard, een visuele weergave van wat je wilt creëren of omarmen in je leven. Knip plaatjes en woorden uit tijdschriften of kalenders. Doe dit intuïtief: waardoor word je aangetrokken, wat maakt je blij?
Plak de plaatjes, woorden en teksten op een stevig stuk papier of karton en zet het ergens neer waar je het dagelijks tegenkomt. Laat het een soort richtingwijzer zijn voor op de weg die wilt gaan.

Vaak komen cliënten de praktijk binnen en roepen; Ik zit in een midlife crisis! Of dit wordt hen verteld door de omgeving.
Als therapeut ben ik nieuwsgierig, wat er speelt, waar je tegen aan loopt, welke patronen er zijn ontstaan, en vooral welke behoeften jij hebt? Soms kom je erachter dat er een andere reden is, wat het gevoel geeft de weg kwijt te zijn.
Loop jij hier tegen aan? Neem dan contact op. Gaan we samen op zoek, en kijken we of je de weg weer terug kunt vinden.

Het enneagram is een persoonlijkheids typerings model die je helpt ontdekken wat jouw valkuilen zijn, wat je vermijd en wat jouw kracht is.
Zoek eens iemand die je kan helpen ontdekken hoe jouw persoonlijkheid in elkaar zit. Daarmee vallen er vaak zoveel dingen op hun plek in je leven en het helpt je om daar vandaan verder te groeien.
Veel plezier in deze ontdekkingstocht!

"Om jezelf te leren kennen moet je vergelijken met iemand die heel veel heeft bereikt en alles wat dan overblijft dat ben jij". René Gude in 24 uur met….

Identiteit is iets wat je aantrekt zoals een kleedstuk, relatie of baan. Maar op een gegeven moment kan het ook wringen.

Therapie kan helpen met zelfbeeld naar positiever zelfbeeld. Van verleden, heden naar toekomst.

Wie ben jij? Identiteit is iets wat je aantrekt. Een kledingstuk dat je past in de winkel. Waarvan je denkt: ja, dit blauwe is iets voor mij. Dat rode, nee dat is niets voor mij. Een partner en baan trek je aan, maar kan ook in de loop der tijd gaan wringen. Wat is je favoriete film? Je identificeert jezelf met de hoofdrolspeler of -speelster of zijn/haar verhaal.

Edo Mathijssen uit Handboek van de Psychosociale Kwantumtherapie

Het beangstigende onder ogen zien helpt de waarheid te laten doordringen en constructieve uitwegen voor problemen te zoeken.

We willen het liefst gelukkig stabiel en toch avontuurlijk leven. Alleen dat spreekt elkaar wat tegen. Als je een stabiel leven hebt kunnen opbouwen kan je er tegenaan lopen dat je meer verlangt. En dat gebeurt nogal eens als je halverwege de rit van je leven bent. Maar meer willen betekent ook meer onrust in je leven. Dat is niet erg, als je er voor durft te kiezen. Dat mensen dan meteen spreken van een midlife crisis is niet mee dan een stempel. Het woord 'crisis' betekent letterlijk 'kruispunt'. Kortom: je bent op een punt op je leven dat je kiezen kunt welke kant je op wilt en kunt. Daar is toch niets mis mee? Laat je niet gek maken dat de 'crisis' zo snel mogelijk voorbij moet zijn. Het leven blijft altijd in beweging en op elke weg kom je kruispunten tegen.

In de loop van je leven kan er een periode zijn waarop je iets mist en snakt naar (grote) verandering. De sleur van alle dag voldoet niet meer! Een ander beroep, een andere partner, IETS moet het leven weer zin en smeu geven.
Als je dan ook nog twijfelt aan de relatie met de persoon die je het meest na staat dan voelt dat als crisis.
Hoe moeilijk ook, dit is een moment om te leren over jezelf. Juist in een leven dat vanaf de buitenkant gesetteld en gelukkig lijkt is het normaal dat onopgeloste thema's uit je verleden, over bijvoorbeeld je levenslust, autonomie en je relaties aan de oppervlakte komen. Dit is niet een moment beslissingen te nemen, maar juist om hulp te vragen van een professional.

Mensen die bij mij in therapie komen vragen zich soms af of ze in een midlife crisis zijn beland. Dat schijnt dan ernstig te zijn. Meestal is het veeleer zo dat je steeds in je leven een balans opmaakt van hoe het je vergaan is en waar je naar toe wilt in je leven. En enkele keren in je leven ontdek je dan dat je bepaalde dingen niet meer wilt, of juist wel wilt. Is dat dan een midlife crisis? Nee, het is gewoon dat je in je oriëntatie je bezint en de vanzelfsprekendheid doorbreekt. Dat brengt vragen met zich mee, onrust, misschien wel wat angst of onzekerheid. Als je beseft dat dat gewoon bij je leven hoort en dat je de tijd hebt om uit te zoeken wat je wilt of niet wilt, dan kun je jezelf geruststellen. 'Never waste a good crisis' is een goed advies, een crisis is niet erg, het is een kruispunt waarop je even stil staat om te kiezen: welke weg wil je gaan? Neem de tijd, stel je zelf gerust, spreek er over met vriend(in)en, langzaam aan komt er wel perspectief. Maar soms duurt dat wat langer dan je angst verdragen kan.