Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Zou dat verdriet ooit slijten?

Tientallen jaren getrouwd, mijn man heeft licht autisme, diagnose sinds een jaar. Door de jaren heen is bij mij enorm veel onbegrepen verdriet opgebouwd, ben me heel alleen gaan voelen, ook veel stress en lichamelijke klachten gehad. Tot het echt niet meer ging.

Sinds een jaar dus een diagnose, mijn man erkent dit en zet zich sindsdien enorm in om dingen anders aan te pakken. Dat waardeer ik en vind ik best knap van hem. Zoals hij zich nu opstelt gaat het eigenlijk -zij het wat gekunsteld- best goed.

Ik wil zo graag gelukkig zijn en geloven in een toekomst samen, maar ik zit met het door al die jaren heen opgebouwde verdriet dat steeds weer boven komt.

Zou dat verdriet ooit slijten?

Anoniem
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 14-09-2022

3
6
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
als je accepteert dat het was vanuit onvermogen, en richt op de toekomst, dan slijt het verdriet. Hij zet zich in iedergeval in om het anders te proberen te doen.

anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik snap jou volledig, ook hier veel verdriet, ik heb me volledig aangepast aan hem en er schiet niets meer van mezelf over...

Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Je kan je verhaal vertellen aan vriendinnen of familie maar niemand kan je gevoel begrijpen. Ik ken jullie niet maar ik voel de eenzaamheid het gemis van een maatje. Je niet gezien voelen en niet begrepen. En het gemis van goede gesprekken, samen lachen samen huilen. Een arm om je heen op het moment dat je hem nodig hebt nee dat zit er niet in. Een begrafenis hebben en s’avonds te horen krijgen wat ben je stil? Ze doen echt hun best op hun manier maar het alleen zijn gevoel breekt me vaak op.

Anoniem
01-07-2022
Reageer:
Zo herkenbaar! Hij heeft mij zo vaak zoveel verdriet gedaan. Alles laag altijd aan mij, ik kreeg altijd de schuld. Nooit plezier, spontaniteit, enthousiasme. Een huis vol nooit afgemaakte klussen, kinderlijk gedrag etc. Maar hij doet zo zijn best dat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen weg te gaan. Maar ik denk niet dat de deuk nog uit onze relatie gaat...

X
29-07-2022
Reageer:
Hier heeft het verdriet zich ook door de jaren heen opgestapeld, de obsessies, de praatdrang, het kinderlijke gedrag, ..ik voel me leeg. Alles draait om hem ....

Anoniem
14-08-2022
Reageer:
Ik moet huilen als ik jouw verhaal lees, omdat het zo herkenbaar is. Voor mij zijn het vooral de vele teleurstellingen die zo'n verdriet doen. Telkens denken nu wordt het beter, je aanpassen, in allerlei bochten wringen, ... maar het blijft allemaal hetzelfde. Mijn man belooft veel om mij te sussen, maar hij kan het niet....Wat mij het meest heeft gebroken zijn de extreme woede uitbarstingen, de verwijten, ..terwijl ik mijn uiterste best deed om hem te begrijpen en te ontzien. Ik heb al dat verdriet nog steeds niet verwerkt. Ik zie beelden en hoor fragmenten van gesprekken, die pijn doen ...zo diep zit het nog .. ik hoop voor jou dat je alles sneller kunt vergeten en een plaats kunt geven. Ik wens je het allerbeste.

Bea
14-09-2022

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>