Vind het allemaal heel verwarrend

Eind september naar de huisarts gegaan omdat ik me flink overspannen voelde. Reactie “ zoek lekker een andere baan”. Bedrijfsarts gebeld : zelfde reactie. Waren niet de reacties die ik had verwacht.
Totaal flabbergasted doorgegaan met werken en na een poosje ging het wel weer.
In maart ziek geworden op het werk en na een week trok de ( nieuwe!) bedrijfsarts de conclusie burn-out. Ik ben namelijk doodmoe. Ben een week duizelig geweest maar dat is over.Ik vond die diagnose heel moeilijk te accepteren en vroeg of de huisarts niet wat bloed wou prikken. Die prikte wat standaard bloed ( ijzer, schildklier, vit b12), dit was goed dus dan wordt er niet verder gekeken.
Psycholoog bezocht en zelfs emdr gehad vanwege dingen uit het verleden, heeft me niks verder geholpen. Voel me na 5 maanden zeer rustig aan doen nog precies hetzelfde als op dag 1.
Twee weken vakantie gehad en regelmatig ver over mijn grens gegaan. Maar of ik nou iets kleins deed in die vijf maanden rust, of veel te veel deed in die twee weken vakantie, het herstel is precies hetzelfde! De bedrijfsarts en ik vonden dit zeer vreemd en daarom moet ik terug naar de huisarts om toch te kijken wat er nog meer kan spelen en nog meer gedaan kan worden.
Vind het allemaal heel verwarrend, word er weer heel verdrietig boos en opstandig van.
Al die maanden heb ik niet of nauwelijks gepiekerd, ik slaap prima ( tenzij mijn partner weer eens snurkt), ik doe sinds twee maanden aan meditatie.
Ik ben bang dat de huisarts niet mee wil werken. Eenmaal het stempel “ psychisch” kom je er daar niet meer van af.
De psycholoog heeft gezegd dat ik nog 1 consult krijg “ want ik heb er al tien gehad”. Ik zei dat ik het idee had dat ik nog lang niet toe was aan in mijn eentje verder te moeten, dat ik wel besef dat ik uiteindelijk alleen verder moet met de verkregen handvaten , maar voel me behoorlijk aan de kant gezet.
Iemand tips hoe ik morgen dat gesprek met de huisarts aan moet gaan? Ik zie het met tijden helemaal niet meer zitten.