Burnout - forum lotgenoten
Lotgenoten burnout
Heb je een burnout? Of loop je (bijna) tegen een burnout aan?
Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen.
- Je kunt hier je hart luchten.
- Je kunt de verhalen van lotgenoten lezen.
- Je kunt reageren op de ervaringen van lotgenoten.
Meer ondersteuning nodig?
Ontdek hier de verhalen van andere mensen met burnout-klachten en deel jouw eigen verhaal.
Inhoud
1. Overzicht met alle verhalen 2. Bekijk alle verhalen - uitgebreid 3. Voeg zelf een verhaal toeOverzicht verhalen
Alle verhalen
Klachten anus (Verhaal 823)
Tijdens mijn burn out heb ik een hele poos last gehad van een drukkend gevoel bij de anus en niet goed kunnen zitten/staan en pijn in de billen en onderrug. Zijn er hier meer mensen bekend mee?
Anoniem
05-01-2024
laatste reactie: 05-10-2024
6
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Okay, ik heb inwendige aambeien, soms voel ik druk als ik een windje moet laten. Ook na fietsen kan ik soms een raar gevoel hebben daar. Maar bij mij staat het los van burn-out. Kwam het misschien vanuit je onderrug?
Piet
24-01-2024
Reactie:
Dit komt mogelijks van je bekkenbodemspier, ikzelf heb deze klachten recidiverend. Je voelt precies een prop als je zit of soms steken van de anus tot in het geslachtsdeek
Dit heet spastische bekkenbodem, google maar even. Goed op te lossen met kinesitherapie, die wel wat minder aangenaam is.
Dit heet spastische bekkenbodem, google maar even. Goed op te lossen met kinesitherapie, die wel wat minder aangenaam is.
Anoniem
25-01-2024
Reactie:
is het overgegaan?
ik heb het nu ook, maar dokters hebben geen ernstige oorzaak gevonden gelukkig. waarschijnlijk door stress ofzo denk ik dan, ik hoop wel dat het overgaat
ik heb het nu ook, maar dokters hebben geen ernstige oorzaak gevonden gelukkig. waarschijnlijk door stress ofzo denk ik dan, ik hoop wel dat het overgaat
noniem
30-01-2024
Reactie:
Het is niet over, maar ik ga naar een gespecialiseerde bekkenbodemcentrum. Waarschijnlijk is het overspanning in dit gebied samenhangend met andere spanningen in lichaam
Anoniem
14-02-2024
Reactie:
Ik heb deze klachten nu al zo'n negen maanden, vreselijk vind ik het. Komt ook door de stress, en de burnout. Zou het vanzelf overgaan als de onrust weg is?
Ik hoop het.
Ik hoop het.
Gabriëlle
20-09-2024
Reactie:
Hoi ik heb dit nu ruim 3 weken veel druk op de blaas veel plassen pffff dokter geweest urine goed en hij kon niks vinden inwendig onderzoek gehad geen verzwakking nou hopelijk is het de stress en gaat het over 1 keer heb alle lichamelijke klachten wel gehad van de burnout 15 maanden lang nu sterkte ook👍
L.N
05-10-2024
STOP DUIZELIGHEID :( (Verhaal 1313)
Wie herkent dit? Zowat mijn enige klacht is nog de duizeligheid en het haalt mij zo naar beneden. Voorheen was het constant een soort evenwichtproble, dat wanneer ik zat of stond het gevoel had naar een kant getrokken te worden of dat mijn hoofd nog beweging voelt die er niet is. (dokter + ziekenhuis alles uitgesloten overigens).
Nu kom ik de dag goed door alleen vanaf 4/5 uur in de middag begint het. met koken last van, met zitten tijdens eten last van en alle andere bezigheden. Herkent iemand de duizeligheid en ook dat het later op de dag meer komt opzetten?
Wat zijn tips? Hoe kom je er van af? Is dit nog het laatste restje van moe zijn wat zich uit in duizeligheid of dat ik overprikkeld ben?
Dankjewel lieve mensen. En we komen er allemaal wel! (Even positief eindigen :)!
Nu kom ik de dag goed door alleen vanaf 4/5 uur in de middag begint het. met koken last van, met zitten tijdens eten last van en alle andere bezigheden. Herkent iemand de duizeligheid en ook dat het later op de dag meer komt opzetten?
Wat zijn tips? Hoe kom je er van af? Is dit nog het laatste restje van moe zijn wat zich uit in duizeligheid of dat ik overprikkeld ben?
Dankjewel lieve mensen. En we komen er allemaal wel! (Even positief eindigen :)!
E
05-10-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Hartkloppingen. (Verhaal 1280)
Buiten het geval dat ik veel paniekaanvallen heb gehad en nog wel heb maar er beter me om kan gaan heb ik ook heel veel last van hartkloppingen soms wel 8 keer per dag of meer. Met het hart is als goed zegt de cardioloog.
Mijn vraag hebben er meer mensen zo vaak last van hartkloppingen?
Mijn vraag hebben er meer mensen zo vaak last van hartkloppingen?
Ra
18-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo Ra,
Ik herken goed wat je zegt. Ook ervaring (helaas) met paniekaanvallen en hartkloppingen. Ik heb wel dat ik er ook meer op ga letten als ik het ook heb dus probeer hier altijd afleiding in te zoeken, niet altijd mogelijk want je voelt het echt zitten. Maar misschien een tip. Op den duur probeer ik het ook altijd wat te negeren, want je kan er toch niet veel aan doen. En zolang je je hart voelt klopt die hè 😉😅
Ik herken goed wat je zegt. Ook ervaring (helaas) met paniekaanvallen en hartkloppingen. Ik heb wel dat ik er ook meer op ga letten als ik het ook heb dus probeer hier altijd afleiding in te zoeken, niet altijd mogelijk want je voelt het echt zitten. Maar misschien een tip. Op den duur probeer ik het ook altijd wat te negeren, want je kan er toch niet veel aan doen. En zolang je je hart voelt klopt die hè 😉😅
Liza
18-09-2024
Reactie:
Ja herkenbaar snelle hartkloppingen ! Dat is voor mij het sein dat ik over mijn grens ben gegaan en meer rust nemen
Anoniem
04-10-2024
Reactie:
Je zenuwstelsel is overgeactiveerd dus je hebt snel n hoge hartslag (net zoals bv snel zweten). Is eigenlijk niets om je zorgen over te maken. Vooral niet op gaan focussen. Je ademhaling vertragen werkt ook om je hartslag omlaag te krijgen.
Anoniem
04-10-2024
Kortsluiting hoofd (Verhaal 1296)
Beste mensen
Zijn jullie ooit ook de burnout begonnen met een soort van kortsluiting in het hoofd?
Ik voelde echt een spiraal sensatie in de hersenen. Daarna heel angstig. Net alsof de serotonine kraan dichtgedraaid werd.
Ik hoor graag lotgenoten.
Of ben ik de enige met dit ongeluk
Groet spiraal
Zijn jullie ooit ook de burnout begonnen met een soort van kortsluiting in het hoofd?
Ik voelde echt een spiraal sensatie in de hersenen. Daarna heel angstig. Net alsof de serotonine kraan dichtgedraaid werd.
Ik hoor graag lotgenoten.
Of ben ik de enige met dit ongeluk
Groet spiraal
Spiraaltje
25-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
31
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Dit is ook precies de manier hoe het bij mij begon. Kortsluiting of de sensatie alsof je hersenen als een soort handdoek worden uitgewrongen. Gevolgd door een heftige paniekaanval.
Roel
25-09-2024
Reactie:
Heel herkenbaar Roel
Hoe voel je je inmiddels?
Eng he!
Bizar hoe dat kan ineens he
Best eng.
Hoe voel je je inmiddels?
Eng he!
Bizar hoe dat kan ineens he
Best eng.
Spiraaltje
25-09-2024
Reactie:
Bij mij ook
Hebben jullie er daarna nog last van gehad
Hebben jullie er daarna nog last van gehad
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
Anoniem..niet meer die sensatie zelf maar wel gewoon het klote voelen..na een ene naar nog steeds een grote ellende.
Ik kan wel huilen..
Als ik die bewuste dag de laptop van werk dicht gelaten had en me ziek gemeld.had dan was ik nog op tijd geweest..helaas.
Ik kan wel huilen..
Als ik die bewuste dag de laptop van werk dicht gelaten had en me ziek gemeld.had dan was ik nog op tijd geweest..helaas.
Spiraaltje
25-09-2024
Reactie:
Ja maar dat is echt een doen gedachte. Ik ging de avond voor ik bijna flauwviel van een burn out nog op stap. Geen idee wat er de volgende dag zou gebeuren.
Alles gebeurd met een reden, en ook wij komen hier sterker uit! Je hersenen zijn gewoon overprikkeld en daarom voelt je hoofd zo raar aan.
Heel veel rusten, ontprikkelen, om de 1,5 uur gaan liggen en je hersenen laten rusten door 20 min prikkel vrij te gaan liggen of te mediteren.
Begin hiermee en je gaat echt een enorm verschil merken
Alles gebeurd met een reden, en ook wij komen hier sterker uit! Je hersenen zijn gewoon overprikkeld en daarom voelt je hoofd zo raar aan.
Heel veel rusten, ontprikkelen, om de 1,5 uur gaan liggen en je hersenen laten rusten door 20 min prikkel vrij te gaan liggen of te mediteren.
Begin hiermee en je gaat echt een enorm verschil merken
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
Dat doe ik al.
Ben alleen een jaar verder en het voelt nog steeds waardeloos .
Ik ben toendertijd ook met bier drinken gestopt en kreeg daar dus ook heftige detox op soort van delirium volgens mij.. Ik kreeg dus eerst de kortsluiting en daarna de detox. Ik wilde de troep mn lichaam uit hebben met de crash. Was niet de beste timing. Hersenen hebben dus dubbele klap gehad. Ik ben de lul.
Ben alleen een jaar verder en het voelt nog steeds waardeloos .
Ik ben toendertijd ook met bier drinken gestopt en kreeg daar dus ook heftige detox op soort van delirium volgens mij.. Ik kreeg dus eerst de kortsluiting en daarna de detox. Ik wilde de troep mn lichaam uit hebben met de crash. Was niet de beste timing. Hersenen hebben dus dubbele klap gehad. Ik ben de lul.
Spiraaltje
25-09-2024
Reactie:
Dat doe ik al.
Ben alleen een jaar verder en het voelt nog steeds waardeloos .
Ik ben toendertijd ook met bier drinken gestopt en kreeg daar dus ook heftige detox op soort van delirium volgens mij.. Ik kreeg dus eerst de kortsluiting en daarna de detox. Ik wilde de troep mn lichaam uit hebben met de crash. Was niet de beste timing. Hersenen hebben dus dubbele klap gehad. Ik ben de lul. Weg plezier in het leven. Ik merk ook nu na een jaar nog steeds weinig echte vooruitgang..vandaag precies een jaar geleden dat de crash ik het hoofd ontstond. Fijne herinnering not!
Ben alleen een jaar verder en het voelt nog steeds waardeloos .
Ik ben toendertijd ook met bier drinken gestopt en kreeg daar dus ook heftige detox op soort van delirium volgens mij.. Ik kreeg dus eerst de kortsluiting en daarna de detox. Ik wilde de troep mn lichaam uit hebben met de crash. Was niet de beste timing. Hersenen hebben dus dubbele klap gehad. Ik ben de lul. Weg plezier in het leven. Ik merk ook nu na een jaar nog steeds weinig echte vooruitgang..vandaag precies een jaar geleden dat de crash ik het hoofd ontstond. Fijne herinnering not!
Spiraaltje
25-09-2024
Reactie:
Hey,
Ja ik heb het nog 2x ervaren. Één keer tijdens het wandelen alsof ik een soort klap op mn hoofd kreeg en voor 2 seconden wegviel. Daarna stevige spanningshoofdpijn. Het andere moment weet ik niet eens meer.
Ja ik heb het nog 2x ervaren. Één keer tijdens het wandelen alsof ik een soort klap op mn hoofd kreeg en voor 2 seconden wegviel. Daarna stevige spanningshoofdpijn. Het andere moment weet ik niet eens meer.
Roel
28-09-2024
Reactie:
Heftig @roel
Hoe gaat het nu?
Ik zit al een jaar in ziekte wet..
Ben ook best bang om nooit meer beter te worden.
Voel me elke dag ellendig. Mis het gezond zijn..doet echt pijn.
Hoe gaat het nu?
Ik zit al een jaar in ziekte wet..
Ben ook best bang om nooit meer beter te worden.
Voel me elke dag ellendig. Mis het gezond zijn..doet echt pijn.
Spiraaltje
29-09-2024
Reactie:
Ik heb vaak last van een tik bij m’n slaap.
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
Ik spanningshoofdpijn , tintelingen in hoofd en angst. Angst voor levenslang gehandicapt te blijven met deze handicap. Dag in dag uit.
Dat dit je leven is geworden.
Psych patient.
Dat dit je leven is geworden.
Psych patient.
Spiraaltje
01-10-2024
Reactie:
Vraagje hebben jullie dit al eens laten onderzoeken via ct of mri scan
Wat kwam eruit?
Groet spiraal
Wat kwam eruit?
Groet spiraal
Spiraaltje
01-10-2024
Reactie:
Het heeft tijd nodig maar blijf focussen op wat anoniem schreef aan tips, en je zult beter worden, alleen niet meteen vandaag, dus blijf hoop houden want het gaat goed komen
Ik weet er alles van, en ik kan dit allemaal bevestigen
Ik weet er alles van, en ik kan dit allemaal bevestigen
Anoniem
01-10-2024
Reactie:
Aanvullend: Veel rust nemen, slapen en therapie volgen
Anoniem
01-10-2024
Reactie:
Ja, zo is het bij mij ook begonnen. Ik zat bij mijn moeder in de tuin en dacht mijn god wat gebeurt er met mijn hoofd. Kortsluiting idd. Rust nemen en zoveel mogelijk prikkels vermijden! Sterkte.
Ap
02-10-2024
Reactie:
Ik neem rust genoeg maar blijft hoofdpijn houden. Dof hoofd. Ik heb ook nare detox gehad. Was gestopt met bieren.komt er nog bovenop. Dubbel plezier
Groet S
Groet S
Spiraaltje
03-10-2024
Reactie:
Elke dag je zo beroerd blijven voelen.
Druk op het hoofd. Hoofdpijn, overprikkeld,
Hoe kan dit nou ooit. Beter worden
Voel me elke dag verschrikkelijk.
Stond middenin het leven.
Groet.s
Druk op het hoofd. Hoofdpijn, overprikkeld,
Hoe kan dit nou ooit. Beter worden
Voel me elke dag verschrikkelijk.
Stond middenin het leven.
Groet.s
Spiraaltje
03-10-2024
Reactie:
Heel goed dat je gestopt bent met bier drinken. Vanaf nu zal het beter worden maar dat heeft veel tijd nodig dmv heel veel rust nemen. Ze hebben ook een gratis spreekuur van stichting Brijder/Parnassia , kan je altijd vragen stellen ivm je vervelend Detox die je hebt gehad
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Hoi anoniem
Ik hoop het.
Ik ben een jaar inmiddels in deze ellende nu en voel me allerminst goed. Wat een hel. zo moe , het gevoel om met elk dingetje zo dood neer te vallen, Waar hoofd, slappe benen.
Elke dag opnieuw.
Het is een grote nachtmerrie
S
Ik hoop het.
Ik ben een jaar inmiddels in deze ellende nu en voel me allerminst goed. Wat een hel. zo moe , het gevoel om met elk dingetje zo dood neer te vallen, Waar hoofd, slappe benen.
Elke dag opnieuw.
Het is een grote nachtmerrie
S
Spiraaltje
03-10-2024
Reactie:
Ik ben ook lang onderweg naar er is licht aan het eind van de tunnel
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Hoe lang anoniem?
Werk je alweer ?
Of in wia.
Werk je alweer ?
Of in wia.
Spiraaltje
03-10-2024
Reactie:
lang, zal het aantal jaren niet vermelden maar ik ben stapjes vooruit aan het zetten daarom dat ik nu eindelijk in staat ben om te delen dat het goed kan komen voor iedereen, dat je moet blijven doorzetten tot je beter bent, want ook jou gaat het lukken
Rust, slapen en therapie is de oplossing
Nee helemaal afgekeurd
Rust, slapen en therapie is de oplossing
Nee helemaal afgekeurd
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Lang, ik zal het aantal jaren niet benoemen maar ik kan eindelijk zeggen dat ik met mini stapjes vooruit ga, en ben nu ook in staat eindelijk om te delen aan andere dat herstellen voor jullie ook mogelijk is. Blijf focussen op je herstel, het gaat goed komen
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik ben volledig afgekeurd
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik ben volledig afgekeurd
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Het lijkt alsof mijn berichten niet aankomen dus ik probeer het nog eenmalig:
Lang, maar ik kan eindelijk zeggen dat ik met stapjes vooruit ga, en ben nu ook in staat eindelijk om te delen aan andere dat herstellen voor jullie ook mogelijk is. Blijf focussen op je herstel, het gaat goed komen
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik zit in de wia
Lang, maar ik kan eindelijk zeggen dat ik met stapjes vooruit ga, en ben nu ook in staat eindelijk om te delen aan andere dat herstellen voor jullie ook mogelijk is. Blijf focussen op je herstel, het gaat goed komen
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik zit in de wia
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Ik probeer een reactie plaatsen maar het lijkt alsof het niet aankomt
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Lang, maar ik kan eindelijk zeggen dat ik met stapjes vooruit ga, en ben nu ook in staat eindelijk om te delen aan andere dat herstellen voor jullie ook mogelijk is. Blijf focussen op je herstel, het gaat goed goed komen
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik zit in de wia
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik zit in de wia
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Mijn berichtjes komen niet meer aan dus ik kan helaas niet op je reageren 😔
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Oh ze zijn wel aangekomen allemaal, ging iets mis met de server
Anoniem
04-10-2024
Reactie:
Hebben jullie ook dat irritante dat je maar vast blijft zitten in fight flight? Ik heb dit nooit gehad. Ik merk het met ademhalen gewoon..voelt als een adrenaline ademhaling..
Zou zo graag eens willen dat dat stopt..
Groet s
Zou zo graag eens willen dat dat stopt..
Groet s
Spiraaltje
04-10-2024
Reactie:
Ja ook gehad!! Hoort er allemaal bij bij de burn-out
Anoniem
04-10-2024
Reactie:
had niet verwacht dit te lezen dacht dat ik de enigste was lijkt juist alsof het alle dopamine/serotine dumpt en geen rem op is en erna een dikke dip van ervaart het zelfde met paracetamol bij mij blijf er lang op bollen voel mij er echt goed van klachten trekken weg dagen tot ik die klik in mijn kop krijg zodra ik mij lichtjes overbelast of iets verkeerd eet vloeit de klachten beter dat ge stabiel blijft gezond eten en geen verslavende middelen weet dat het soms moeilijk is in dagen dat ge ellendig zijt
sammy
04-10-2024
De effecten van voeding (Verhaal 1293)
Ongezond eten zorgt voor extra stress in het lichaam. Het laatste jaar voor ik burn-out raakte was mijn eetpatroon niet (meer) zo best. Dagelijks met een bak Ben&Jerry's op de bank en veel aan het snacken en overeten naast de gewone hoofdmaaltijden. Dat is nu wel drastisch veranderd gelukkig! Veel groenten, fruit en boodschappen doe ik alleen maar bij de bio-winkel! Maar ben net op vakantie geweest en daar weer veel aan rijkelijke desserts en pizza's etc gezeten en de energie vloeit letterlijk bij me weg hierdoor.
Ik vraag me af of jullie ook een ongezonder eetpatroon hadden voor jullie burn-out raakten?
Ik vraag me af of jullie ook een ongezonder eetpatroon hadden voor jullie burn-out raakten?
Willemijn
24-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
6
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ja door t haasten altijd. Nu ook bewuster bezig met voedingen en de effecten die t om je lichaam en geest heeft. Wat wij Kopen in de winkel zit vol met e nummers en chemische troep wat je lichaam kapot maakt
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Jup. Nog steeds enorm veel moeite, want mijn lichaam snakt naar snelle energie en suiker/vet/cafeïne levert dat. Op betere dagen gaat het gezond eten best goed, maar op matige dagen ben ik alleen maar op zoek naar manieren om die onrust weg te eten (wat overigens nooit werkt).
Ax
24-09-2024
Reactie:
Nee :-)
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Ik bedoel nee, ook voordat ik burn-out raakt at ik zeer gezond, volkoren fruit groente noten vis etc :-)
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Ik eet redelijk gezond alleen zo behoefte altijd naar chocola pfff
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Ik krijg alleen wel meer behoefte aan suiker als ik overprikkeld ben en mijn suiker wat lager is, dan moet ik snel eten anders krijg ik hypo achtige klachten, ik heb geen diabetes, maar dit komt ook voor bij burn-out outs en overprikkeling
Sam
04-10-2024
Wil je ook je hart luchten?
Schokken in hoofd (Verhaal 1271)
Lieve allemaal
Heeft er nog iemand last van schokken in het hoofd en een enorm zwaar gevoel? Het is zo eng.. soms gaat mijn hoofd echt stilletjes heen en weer al schokkend… en denk ik meteen dat er iets met mijn hersenen is.
Liefs
Juliette
Heeft er nog iemand last van schokken in het hoofd en een enorm zwaar gevoel? Het is zo eng.. soms gaat mijn hoofd echt stilletjes heen en weer al schokkend… en denk ik meteen dat er iets met mijn hersenen is.
Liefs
Juliette
Juliette
15-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo!
Dat voelt vast niet fijn.. ik herken het zware gedeelte van je hoofd wel. Bij mij komt dat weg uit hoge spierspanning in nek en schouders. Hierdoor voelt het alsof ik mijn hoofd rechtop moet houden anders valt die eraf. Weet niet of het hetzelfde bij jou is, maar zou best weg kunnen komen uit stijve spieren eromheen.
Bij twijfel altijd even je huisarts inschakelen!
Groetjes en sterkte
Dat voelt vast niet fijn.. ik herken het zware gedeelte van je hoofd wel. Bij mij komt dat weg uit hoge spierspanning in nek en schouders. Hierdoor voelt het alsof ik mijn hoofd rechtop moet houden anders valt die eraf. Weet niet of het hetzelfde bij jou is, maar zou best weg kunnen komen uit stijve spieren eromheen.
Bij twijfel altijd even je huisarts inschakelen!
Groetjes en sterkte
Liza
15-09-2024
Reactie:
Brainzaps zijn dat
Check op youtube head symptoms - trey jones
Check op youtube head symptoms - trey jones
Eddy
24-09-2024
Reactie:
Ja heb ik helaas ook bij overprikkeling
Anoniem
04-10-2024
Moe moe moe hartkloppingen (Verhaal 1300)
Nu 15 maanden thuis, moe, uitgeput, depressief, in therapie, gesprekken met huisarts, psychiater en psycholoog. Antidepressiva en oxazepam. 2 ochtenden 2 uurtje vrijwilligerswerk, 1 x aquarobics senioren en wat levert het op? MOE MOE MOE beroerd, duizelig, hartkloppingen, kortom een kutleven!!!!
Ben aan het eind...
Ben aan het eind...
Corrine
26-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
15
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Wil je niet te snel ? Ik herken dat van alles willen oppakken maar eigenlijk is het teveel. Heel irritant maar rust dat wil wel zeggen voor mij, een vast dagritueel met ook beweging buiten zonder teveel verplichtingen. Ik zit zelf op de meer dan 2 jaar, het gaat langzaam vooruit . Maar het pushen van jezelf en de druk die je voelt van de maatschappij moet je echt loslaten. Zelfs therapeuten kunnen je druk geven…. In het begin zei een therapeut tegen mij ‘“ik gun je zo mijn therapie want je kunt er in 4 maanden afwezen”. Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik aan het verdrinken was dat ik aan het knokken was om bovenwater te blijven maar dat omstandigheden,uitspraken van begeleiders op werk je weer terug duwde, ook omdat je je mentale weerbaarheid totaal kwijt bent. Wat heb ik veel afgehuild in die tijd. Heel veel sterkte en stop met vechten als dat ook jou triccer is. Wees goed voor jezelf!
Eef
26-09-2024
Reactie:
Dank je wel Eef, ik weet dat ik ook te hard voor mezelf ben maar ik ben het gewoon zo zat om te vechten om overeind te blijven.
Corrine
26-09-2024
Reactie:
Ik heb een tijdje psychosomatische therapie gevolgd. Eigenlijk is dat vooral uitleg over hoe het brein werkt, gewoon nuchtere therapie. Dat vechten heb ik daardoor toch los durven laten en zoals ik meerdere op het forum hoor er je er maar in laten “zakken”. Dat betekend niet dat je moet gaan zitten piekeren maar dat je het gewoon maar toe moet laten . Ik ben zelf heel lang aan het analyseren geweest, hoe kom ik eruit, hoe komt dit en dat, wat voel ik nu weer??? etc etc …… en dat is gewoon stress voor je lijf . Andere denkpaadjes maken in je brein kost tijd en je pieker gedachten herkennen ook maar het komt goed maar door te blijven vechten en echt ook ik heb dat vreselijk gedaan en nog wil ik grotere stappen maken dan ik aan kan
Eef
26-09-2024
Reactie:
Net wakker en meteen piekeren pfff maar lees ook net jouw reactie. Ik laat het maar gewoon gebeuren. Hoop dat ik het volhou.. dank je wel weer en ik hoop een relaxte dag voor ons allebei....
Corrine
27-09-2024
Reactie:
Goedemorgen,
Ik herken dit gevoel zeker. Te snel willen gaan ondanks dat ik het idee heb geen reet te doen. Vooral het loslaten in mijn hoofd vind ik moeilijk. Gisteren een oefening van Nick de Waard gedaan. Schrijf een piekergedachte op en pluis in tien stappen hoe het van kwaad naar erger, ergst kan lopen. Vervolgens dezelfde piekergedachte en nu hoe het steeds in tien stappen een stukje beter gaat. Ik vond het verhelderend dat ik dus vaak het doemscenario naar voren haal.
Ik zit nu ruim twee jaar in deze situatie. Voel mij nu, 's ochtends vaak rot, eenzaam en hulpeloos. Maar weet dat als ik de tijd neem het goed komt. Stapje voor stapje.
Hou vol, Eric
Ik herken dit gevoel zeker. Te snel willen gaan ondanks dat ik het idee heb geen reet te doen. Vooral het loslaten in mijn hoofd vind ik moeilijk. Gisteren een oefening van Nick de Waard gedaan. Schrijf een piekergedachte op en pluis in tien stappen hoe het van kwaad naar erger, ergst kan lopen. Vervolgens dezelfde piekergedachte en nu hoe het steeds in tien stappen een stukje beter gaat. Ik vond het verhelderend dat ik dus vaak het doemscenario naar voren haal.
Ik zit nu ruim twee jaar in deze situatie. Voel mij nu, 's ochtends vaak rot, eenzaam en hulpeloos. Maar weet dat als ik de tijd neem het goed komt. Stapje voor stapje.
Hou vol, Eric
Eric
27-09-2024
Reactie:
Dank je wel Eric. Het is de valkuil, je nutteloos voelen en dan toch proberen met dat kleine beetje energie teveel te doen. En je wilt je omgeving ook niet elke keer teleurstellen. Ik spreek daarom weinig af terwijl voor mijn burnout ik overal voor te porren was....
Corrine
27-09-2024
Reactie:
Hoi Corrine
Lees net weer even bij jou,maar wil je een hart onder riem steken. Jij hebt me toen ook best wel opgebeurd met je woorden, ( misschien weet je het nog).
Ik ken zeker de frustratie….we moeten het toelaten,en niet weglopen.maar dat is heel moeilijk,zeker als je zo nooit geweest bent. Ik herken dat,huil ook veel,nergens zin, soms angst.TIJD geven…maar pffff zoooooo moeilijk !
De Huisarts zei: het komt weer goed ! Je moet je toch ergens aan vasthouden! Stap voor stap !!! Ik probeer het en doe mijn best….jij ook !
Lees net weer even bij jou,maar wil je een hart onder riem steken. Jij hebt me toen ook best wel opgebeurd met je woorden, ( misschien weet je het nog).
Ik ken zeker de frustratie….we moeten het toelaten,en niet weglopen.maar dat is heel moeilijk,zeker als je zo nooit geweest bent. Ik herken dat,huil ook veel,nergens zin, soms angst.TIJD geven…maar pffff zoooooo moeilijk !
De Huisarts zei: het komt weer goed ! Je moet je toch ergens aan vasthouden! Stap voor stap !!! Ik probeer het en doe mijn best….jij ook !
An.
27-09-2024
Reactie:
Bij klachten: stappen terug zetten/afschalen tot het weg is de klachten en dan rustig opbouwen weer
Google: 20-3-20 regel
En gedachten zijn maar gedachten en komen bijna nooit uit, dus neem je angstgedachten minder serieus. Men lijdt het meest door het lijden wat men vreest (heb al veel geschreven over piekeren hier op dit forum, dus kan je terugvinden)
Sterke ❤️
Google: 20-3-20 regel
En gedachten zijn maar gedachten en komen bijna nooit uit, dus neem je angstgedachten minder serieus. Men lijdt het meest door het lijden wat men vreest (heb al veel geschreven over piekeren hier op dit forum, dus kan je terugvinden)
Sterke ❤️
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
En: Je bent niet nutteloos als je zorgt dat je beter wordt. Als je meer of teveel doet dan je aankan blijf je ziek, daar zou je eerder iemand mee teleurstellen dan wanneer je je focust op zelfzorg. Maar je omgeving heeft er in beide gevallen vast begrip voor
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Weer een hele slechte dag. Heel misselijk en zo intens verdrietig....weet het gewoon niet meer....heb genoeg vrienden maar die val ik ook niet meer lastig en zeker niet met dit mooie weer. Die zijn allemaal leuke dingen aan het doen en zitten niet te wachten op een jankende depressieve vriendin. Kortom....
Corrine
28-09-2024
Reactie:
@Corrinne
🌺🌺🌺 voor jou!
De dag duurt nog even en hopelijk geeft dit bericht een kleine glimlach op je gezicht!
Niemand op dit forum zal zeggen dat het makkelijk is en ieder (her) kent deze dagen.
En dan zijn we er voor elkaar!!
Jank nog even lekker, snuit je neus en kom dan gaan we er toch proberen om er iets van te maken. Ik las dat je al met heel veel dingen bezig bent, complimenten hoor! Het gaat helaas allemaal niet zo snel als wij willen.
En misschien hopen sommige vrienden wel dat je even laten weet als ze nodig zijn.
Want we weten:
Wat je denkt dat anderen van je denken,
denk je zelf ❤️
Dag Corrine, een liefdevolle groet van een medelotgenoot
🌺🌺🌺 voor jou!
De dag duurt nog even en hopelijk geeft dit bericht een kleine glimlach op je gezicht!
Niemand op dit forum zal zeggen dat het makkelijk is en ieder (her) kent deze dagen.
En dan zijn we er voor elkaar!!
Jank nog even lekker, snuit je neus en kom dan gaan we er toch proberen om er iets van te maken. Ik las dat je al met heel veel dingen bezig bent, complimenten hoor! Het gaat helaas allemaal niet zo snel als wij willen.
En misschien hopen sommige vrienden wel dat je even laten weet als ze nodig zijn.
Want we weten:
Wat je denkt dat anderen van je denken,
denk je zelf ❤️
Dag Corrine, een liefdevolle groet van een medelotgenoot
Een Medelotgenoot
28-09-2024
Reactie:
Wat lief..dank je wel medelotgenoot! 😇
Corrine
28-09-2024
Reactie:
Hoi medelotgenoot, Corrine
Ook ik geef je een arm om je heen als het zou kunnen, een moeilijke tijd. 😥
Het kost heel veel energie….weet er alles van. Hou vol !
Ook ik geef je een arm om je heen als het zou kunnen, een moeilijke tijd. 😥
Het kost heel veel energie….weet er alles van. Hou vol !
An.
28-09-2024
Reactie:
Ik vind het ook zwaar. En dat is het ook. Elke dag weer. Nergens meer van kunnen genieten maakt het leven een soort onleefbaar. Ik ben onderhand 18 maanden onderweg en door te lezen van andere ervaringen weet ik dat het nog wel een tijd zo zwaar kan blijven. Ik probeer zoveel mogelijk naar mijn lichaam te luisteren. Niet te veel doen op een dag.
Vooral rustige activiteiten zoals wandelen of een meditatie. Verder ben ik heel selectief met wie ik afspreek. Als ik me veilig voel, dan kan ik juist huilen bij de persoon. Stel jezelf centraal en maak het jezelf zo aangenaam mogelijk. We moeten door! Take care x
Vooral rustige activiteiten zoals wandelen of een meditatie. Verder ben ik heel selectief met wie ik afspreek. Als ik me veilig voel, dan kan ik juist huilen bij de persoon. Stel jezelf centraal en maak het jezelf zo aangenaam mogelijk. We moeten door! Take care x
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
Dank je wel anoniem voor je bevestigende woorden en tips, het is heel waardevol dat we dit delen met elkaar
Anoniem
04-10-2024
Druk in hoofd ‘s nachts (Verhaal 1306)
‘s nachts wordt ik wakker en staat mn hoofd gelijk aan en is t zo druk in me hoofd. Ook m’n lichaam super gespannen.. moeilijk weer in slaap te komen door de drukte in me hoofd en de spanning in me lichaam. Komt dit bekend voor? Zit al een tijdje thuis maar dit nooit eerder gehad.
Anoniem
30-09-2024
laatste reactie: 04-10-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Herkenbaar, zeker .Ben ruim twee jaar verder. Nu merk ik dat het langzaam rustiger wordt 's nachts. Ik droom ook weer. Dat heb ik zo lang niet gedaan. Het zal te maken hebben met verwerken van emoties. Ik heb alle shit in mijn leven nu wel eens overdacht en besproken, gedroomd en doorgepiekerd.
Ben nog kwetsbaar dus door een voorval kan ik zo weer gaan piekeren. En door teveel te doen overdag, ook leuke dingen , kan ik zo weer een nacht slecht slapen.
Houd vol, ook dit gaat voorbij...
Ben nog kwetsbaar dus door een voorval kan ik zo weer gaan piekeren. En door teveel te doen overdag, ook leuke dingen , kan ik zo weer een nacht slecht slapen.
Houd vol, ook dit gaat voorbij...
Eric
30-09-2024
Reactie:
Ja ik droom ook alleen als ik zulke onrustige nachten heb. Waarschijnlijk overprikkeld? Wat doe jij dan om rustiger te blijven soms denk ik dat ik gek ga worden omdat ik me hoofd niet stil kan zetten helaas
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
Ja, hoort heel erg bij burnout. Ik heb er nu ook veel minder last van (na 2 jaar). Je brein staat steeds "aan" ook als je niet piekert. Wat mij wel hielp is naar buiten gaan, wandelen en bewust waarnemen wat je ziet en hoort. Of even stukje lezen. Zoals Eric ook zegt, houd vol, het wordt echt beter!
C.
C.
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
Ja ik herken het heel erg! De natuur is helpend en dan vooral focussen op het kijken van bijv de wolken of vogels
Anoniem
04-10-2024
Erectieproblemen na burnout (Verhaal 994)
Beste lotgenoten.
Ik wist niet helemaal of ik dit verhaal hier neer moest zetten maar hoopte toch dat mensen hier zich in zouden herkennen of in ieder geval mij verder op weg kunnen helpen.
Ik ben Jeroen en heb 4 jaar geleden een burnout gehad. Hier heb ik toch zeker 2 jaar ernstig last vsn gehad en uiteraard voel ik hief nog wel wat symptomen van, snel moe en overprikkeld.
Alleen is er in heel die tijd ook iets met mij gebeurd op seksueel gebied. Waar ik vroeger altijd een erectie kreeg, heb ik daar nu erg veel moeite mee. Ook lijkt het een stuk tussen de oren te zitten maar ik kom hier zelf niet uit. Bij masurberen wil het na een tijdje nog wel lukken maar als ik intiem wil zien dan werkt het gewoon niet. Ik weet niet zo goed wat ik met deze situatie aan moet.
Ik wist niet helemaal of ik dit verhaal hier neer moest zetten maar hoopte toch dat mensen hier zich in zouden herkennen of in ieder geval mij verder op weg kunnen helpen.
Ik ben Jeroen en heb 4 jaar geleden een burnout gehad. Hier heb ik toch zeker 2 jaar ernstig last vsn gehad en uiteraard voel ik hief nog wel wat symptomen van, snel moe en overprikkeld.
Alleen is er in heel die tijd ook iets met mij gebeurd op seksueel gebied. Waar ik vroeger altijd een erectie kreeg, heb ik daar nu erg veel moeite mee. Ook lijkt het een stuk tussen de oren te zitten maar ik kom hier zelf niet uit. Bij masurberen wil het na een tijdje nog wel lukken maar als ik intiem wil zien dan werkt het gewoon niet. Ik weet niet zo goed wat ik met deze situatie aan moet.
Jeroen
09-04-2024
laatste reactie: 04-10-2024
8
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
testosteron aanmaak verstoord?
goed trainen vooral gewichtheffen, meer eiwit eten en meer zonlicht binnenkrijgen.
goed trainen vooral gewichtheffen, meer eiwit eten en meer zonlicht binnenkrijgen.
Anoniem
09-04-2024
Reactie:
Mogelijk is je probleem (in 'n ander licht bezien) wijsheid van je lichaam, Jeroen. In en na 'n crisis kan het lichaam de levensenergie vasthouden door behoud en opbouw van vooral het zenuwstelsel. Sex is 'n aanslag op die levensenergie.
Duik 's met 'n open geest in "semen retention". Daar is op YouTube heel veel over te vinden.
Maak je geen zorgen. Het lichaam weet wat het doet en herstelt de balans uiteindelijk vanzelf.
Duik 's met 'n open geest in "semen retention". Daar is op YouTube heel veel over te vinden.
Maak je geen zorgen. Het lichaam weet wat het doet en herstelt de balans uiteindelijk vanzelf.
Marcel
09-04-2024
Reactie:
(..vasthouden door.. = ..vasthouden voor..)
Marcel
10-04-2024
Reactie:
Ik was 20 toen ik een burn out kreeg en na 2,5 kreeg ik eindelijk weer een ochtend erectie en teken van leven. Ondertussen krijg ik hem aardig weer op gang maar heeft even geduurd.
Ik vroeg mijzelf ook af hoe het in godsnaam mogelijk is op deze leeftijd. Heb destijds ook een wat geïrriteerde eikel gehad wat mij zorgen baarde, maar ook dat is na mate de stress minder werd verholpen.
Wat bij mij hielp is niet teveel over nadenken, die komt wel weer op gang. Wees lief voor jezelf het is zoals het is. Ben inmiddels 24 en nogsteeds dagelijks last van klachten, maar gelukkig kan ik hem weer de hand schudden.
Ik vroeg mijzelf ook af hoe het in godsnaam mogelijk is op deze leeftijd. Heb destijds ook een wat geïrriteerde eikel gehad wat mij zorgen baarde, maar ook dat is na mate de stress minder werd verholpen.
Wat bij mij hielp is niet teveel over nadenken, die komt wel weer op gang. Wees lief voor jezelf het is zoals het is. Ben inmiddels 24 en nogsteeds dagelijks last van klachten, maar gelukkig kan ik hem weer de hand schudden.
K
28-04-2024
Reactie:
Hi, hoe zijn de klachten nu?
Rick
30-09-2024
Reactie:
Ik kan de volgende podcastaflevering hierover aanraden: premature ejaculation, screen time & disconnection from the body van Chris Bale.
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
Ik kan de volgende podcastaflevering hierover aanraden: premature ejaculation, screen time & disconnection from the body van Chris Bale.
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
Dat is de nasleep van de burn-out. Dit zal uiteindelijk ook herstellen, blijf gefocust op je lichaam signalen en neem rust waar nodig
Anoniem
04-10-2024
Wanneer helder in hoofd (Verhaal 1311)
Inmiddels een paar maanden thuis met een burn out. Ik ervaar alles heel wazig, slaperig, niet helder. Dit heb ik al vanaf het begin. Trekt dit ooit nog weg ??????
Arthur
03-10-2024
laatste reactie: 04-10-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Arthur,
Dit gaat zeker weg. De eerste 6 maanden zijn sowieso afzien. Je zult daarna merken dat je steeds meer goede dagen hebt. Ik zit er inmiddels een jaar in en ervaar ook nog wel wat mindere momenten, maar zeker niet meer zoals het begin
Dit gaat zeker weg. De eerste 6 maanden zijn sowieso afzien. Je zult daarna merken dat je steeds meer goede dagen hebt. Ik zit er inmiddels een jaar in en ervaar ook nog wel wat mindere momenten, maar zeker niet meer zoals het begin
Mar
03-10-2024
Reactie:
Heb het 1 jaar lang elke dag gehad en eigenlijk bijna niet merkbaar is het minder geworden.
Nu na anderhalf jaar heb ik het af en toe nog. Bij vermoeidheid en spanning.
Hou vol, het zal beter worden na verloop van tijd. Al denk je misschien nu dat het nooit beter zal worden, dat had ik ook.
Sterkte en geduld toegewenst ❤️
Nu na anderhalf jaar heb ik het af en toe nog. Bij vermoeidheid en spanning.
Hou vol, het zal beter worden na verloop van tijd. Al denk je misschien nu dat het nooit beter zal worden, dat had ik ook.
Sterkte en geduld toegewenst ❤️
Andre
03-10-2024
Reactie:
Beloven jullie dat het beter wordt?😭
Anoniem
03-10-2024
Reactie:
Ja dat wazig zien heb ik vooral als ik overprikkeld ben, en dat neemt af bij voldoende rust, geef het de tijd je herstel
Anoniem
04-10-2024
Opstaan en bijna omvallen van de duizeligheid (Verhaal 1308)
Ik ben sinds november vorig jaar aan het reintegreren wat steeds beter gaat, ik kan steeds meer. Ik ben echter vanochtend na bijna een jaar weer wakker geworden met duizeligheid, bijna zo erg dat ik me aan de kast moest vasthouden. De afgelopen maanden hier nauwelijks last van gehad. Echter heb ik het idee dat nu wanneer de ochtenden donkerder zijn ik meer moeite heb met mijn orientatie. Iemand hiermee bekend?
Anoniem
02-10-2024
laatste reactie: 04-10-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ik heb t ook sinds kort zwaar in de ochtend
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
misschien niet overbelast geraakt?
sammy
03-10-2024
Reactie:
Nee maar het is wel een sein dat ik overprikkeld ben zodra ik duizelig ben
Anoniem
04-10-2024
Geen drugs, alcohol of sigaretten gebruiken (Verhaal 1312)
Drugs en alcohol en sigaretten maken zoveel kapot, zelfs 1 glas of 1 joint of 1 pilletje of wat dan ook
De enige die er beter van wordt is de verkoper/dealer die helemaal NIKS om je geeft, niet om je gezondheid of wat dan ook. De verkoper wilt dat jij verslaafd raakt eraan, want het enige waar verkopers aan denken is geld. De dealers met veel geld lachen hun klanten uit, omdat ze er ingetuind zijn. Trap er niet in mensen!
Maar als je wel psychisch problemen wilt krijgen, dement wilt raken, hersenproblemen wilt krijgen, burn-out wilt raken, kanker wilt krijgen, of geldproblemen, of copd waardoor je een verschrikkelijk leven zal hebben, dan vooral drugs en alcohol gebruiken. Uiteindelijk zal je zoveel spijt hebben dat je liever dood wenst te zijn, want oh oh had ik maar niet gerookt, gedronken of drugs gebruikt, zal je dan zeggen tegen jezelf, als je het überhaupt overleefd hebt
Stop met alles nu helemaal nu het nog kan voordat het te laat is! Ik geef namelijk wel om jou! Het is nog niet te laat om het tij te keren als je NU stopt, niet wachten tot morgen! Ik zie zoveel mensen die eraan kapot zijn gegaan, het gaat mij aan het hart. En vaak is er voor hun geen weg meer terug. Dus gebruik geen alcohol, drugs of sigaretten meer. You will thank me later, dat beloof ik je
(Dit is even korte versie alvast, hoe meer levens ik kan besparen/redden hoe beter alvast)
Ik ben helaas niet in staat om te reageren op reacties, sorry daarvoor
De enige die er beter van wordt is de verkoper/dealer die helemaal NIKS om je geeft, niet om je gezondheid of wat dan ook. De verkoper wilt dat jij verslaafd raakt eraan, want het enige waar verkopers aan denken is geld. De dealers met veel geld lachen hun klanten uit, omdat ze er ingetuind zijn. Trap er niet in mensen!
Maar als je wel psychisch problemen wilt krijgen, dement wilt raken, hersenproblemen wilt krijgen, burn-out wilt raken, kanker wilt krijgen, of geldproblemen, of copd waardoor je een verschrikkelijk leven zal hebben, dan vooral drugs en alcohol gebruiken. Uiteindelijk zal je zoveel spijt hebben dat je liever dood wenst te zijn, want oh oh had ik maar niet gerookt, gedronken of drugs gebruikt, zal je dan zeggen tegen jezelf, als je het überhaupt overleefd hebt
Stop met alles nu helemaal nu het nog kan voordat het te laat is! Ik geef namelijk wel om jou! Het is nog niet te laat om het tij te keren als je NU stopt, niet wachten tot morgen! Ik zie zoveel mensen die eraan kapot zijn gegaan, het gaat mij aan het hart. En vaak is er voor hun geen weg meer terug. Dus gebruik geen alcohol, drugs of sigaretten meer. You will thank me later, dat beloof ik je
(Dit is even korte versie alvast, hoe meer levens ik kan besparen/redden hoe beter alvast)
Ik ben helaas niet in staat om te reageren op reacties, sorry daarvoor
Ano
03-10-2024
laatste reactie: 04-10-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Nou een heerlijke glas goede wijn op zijn tijd doet me heel goed en vind je bericht behoorlijk ongepast.
M.
03-10-2024
Reactie:
Ik zal eenmalig op u reageren,
ik heb het met de allerbeste intenties geschreven
Ik kon het niet meer laten om dit te schrijven omdat zoveel mensen er aan onder door zijn gegaan, ik kan voor hun de tijd niet meer terugdraaien, hoe verschrikkelijk hun leven is geworden door het gebruik van deze middelen is niet met woorden te beschrijven. Deze mensen zijn of overleden inmiddels of lijden een ernstige ziekte erdoor, waardoor het leven ondragelijk geworden is. Ik schrijf dit met een traan en hoop dat niemand ooit dit hoeft mee te maken. De verkopers van met name drugs hebben geen idee wat ze andere aanrichten en familieleden, voor hun telt het geld. Het doet mij zoveel verdriet en pijn. Ik kon het niet meer vanaf de zijlijn aanzien en moest het bericht posten
Misschien had ik het wat beter en netter kunnen verwoorden, ik wilde u echt niet kwetsen.
Sorry mevrouw of meneer. Ik wens u een heel prettig leven toe, dat is juist waar het allemaal om gaat.
Ook naar andere mensen excuses, ik had het te hard geschreven, wordt alstublieft niet boos, het is met allerbeste bedoelingen geschreven
ik heb het met de allerbeste intenties geschreven
Ik kon het niet meer laten om dit te schrijven omdat zoveel mensen er aan onder door zijn gegaan, ik kan voor hun de tijd niet meer terugdraaien, hoe verschrikkelijk hun leven is geworden door het gebruik van deze middelen is niet met woorden te beschrijven. Deze mensen zijn of overleden inmiddels of lijden een ernstige ziekte erdoor, waardoor het leven ondragelijk geworden is. Ik schrijf dit met een traan en hoop dat niemand ooit dit hoeft mee te maken. De verkopers van met name drugs hebben geen idee wat ze andere aanrichten en familieleden, voor hun telt het geld. Het doet mij zoveel verdriet en pijn. Ik kon het niet meer vanaf de zijlijn aanzien en moest het bericht posten
Misschien had ik het wat beter en netter kunnen verwoorden, ik wilde u echt niet kwetsen.
Sorry mevrouw of meneer. Ik wens u een heel prettig leven toe, dat is juist waar het allemaal om gaat.
Ook naar andere mensen excuses, ik had het te hard geschreven, wordt alstublieft niet boos, het is met allerbeste bedoelingen geschreven
Anoniem
04-10-2024
Angst ziekte (Verhaal 1309)
Hallo allemaal,
Herkennen jullie ook de angst voor kanker en doodgaan?
Bij ieder plekje of lichamelijke klacht denk ik meteen het ergste.
Als er iets positiefs gebeurt word ik al bang dat dit niet kan en dat er iets zal gebeuren.
Hebben jullie tips? Alvast bedankt.
Sterkte allemaal 🍀
Herkennen jullie ook de angst voor kanker en doodgaan?
Bij ieder plekje of lichamelijke klacht denk ik meteen het ergste.
Als er iets positiefs gebeurt word ik al bang dat dit niet kan en dat er iets zal gebeuren.
Hebben jullie tips? Alvast bedankt.
Sterkte allemaal 🍀
Een Medelotgenoot
02-10-2024
laatste reactie: 03-10-2024
9
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hebben we allemaal hier last van denk ik😂
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
Sterkte Anoniem!
Maar misschien zijn er die al verder zijn en dat zij ons tips kunnen geven.
Maar misschien zijn er die al verder zijn en dat zij ons tips kunnen geven.
Een Medelotgenoot
02-10-2024
Reactie:
Tips heb ik onder een aantal andere berichten hieronder vaak geschreven, als je Googlet op “piekeren” en “depsycholoog” vind je een geweldig artikel, die mij helemaal van angstgedachten heeft verholpen
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
De titel van het artikel heet: “ Piekeren. Waarom je het doet (en hoe je ermee stopt) “
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
Dankjewel, ik ga ermee aan de slag
Een Medelotgenoot
02-10-2024
Reactie:
Boeken: Over de Kop - Brankele Frank, DARE - Barry McDonagh, Hope and Help for your Nerves - Claire Weekes kunnen hier allemaal goed bij helpen. Ook kun je proberen om specifieke burnout of somatic tracking meditaties te doen. Op de app Insight Timer staan een hoop somatic tracking meditaties.
Daarnaast kan lichaamsgerichte psychotherapie hier ook goed bij helpen.
En uiteindelijk is het belangrijkste dat je je zenuwstelsel weer in de ruststand krijgt, dan zakken de angstgedachten vanzelf en neemt het vertrouwen weer toe. Dit kun je doen door te mediteren, ademhalingsoefeningen te doen, rustig te bewegen en vooral veel rust te nemen.
Sterkte!
Daarnaast kan lichaamsgerichte psychotherapie hier ook goed bij helpen.
En uiteindelijk is het belangrijkste dat je je zenuwstelsel weer in de ruststand krijgt, dan zakken de angstgedachten vanzelf en neemt het vertrouwen weer toe. Dit kun je doen door te mediteren, ademhalingsoefeningen te doen, rustig te bewegen en vooral veel rust te nemen.
Sterkte!
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
Graag gedaan ☺️ Veel sterkte!
Anoniem
02-10-2024
Reactie:
Helaas heb ik dit ook heel erg. Is het geen draaierig drukkend gevoel in mijn hoofd waarbij ik denk aan een hersentumor, dan is het wel een gevoel van knobbels en bobbels in mijn borsten (Ik heb 2 fibroadenomen, goedaardige tumoren in borsten, maar toch blijf ik me daar bij vlagen zorgen over maken. Dan is het weer dat ik denk dat ik door die wazigheid en droge mond misschien suikerziekte heb. Om gek van te worden..
K.
03-10-2024
Reactie:
Lang, maar ik kan eindelijk zeggen dat ik met stapjes vooruit ga, en ben nu ook in staat eindelijk om te delen aan andere dat herstellen voor jullie ook mogelijk is. Blijf focussen op je herstel, het gaat goed goed komen
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik ben volledig afgekeurd
Veel rust veel slapen en de juiste therapie is de oplossing
Ik ben volledig afgekeurd
Anoniem
03-10-2024
Leek beter te gaan.. (Verhaal 1307)
Kon weer even naar de winkel zonder teveel prikkels. Wandelen En ineens wil ik de afgelopen dagen alleen maar slapen. Moeheid die maar niet weggaat.. hoe kan dit toch???
arthur
01-10-2024
laatste reactie: 03-10-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoort erbij Arthur, je zult nog veel van dit soort golven meemaken maar als het goed is worden de goede momenten steeds frequenter en langer! Het is nou eenmaal een hobbelig proces.
Laat je niet ontmoedigen en luister vooral naar je lichaam. Als je rust nodig hebt dan is dat maar even zo, de energie komt wel weer terug.
Succes!
Laat je niet ontmoedigen en luister vooral naar je lichaam. Als je rust nodig hebt dan is dat maar even zo, de energie komt wel weer terug.
Succes!
Anoniem
01-10-2024
Reactie:
Het pad van herstel is grillig. Goede dagen met wat meer energie gevolgd door mindere dagen met weinig energie. Ga vooral niet navelstaren en je afvragen waarom dit nu weer gebeurt. Luister gewoon naar je lijf. Op de mindere dagen meer rusten/kalm aan doen (maar ook niet niets doen). Er komen echt weer betere tijden!
C.
C.
Anoniem
03-10-2024
Rouw en burnout (Verhaal 1310)
Lieve lezers,
Afgelopen dec.is mijn man gestorven, na 7 jaar intensieve zorg, hij had n agressieve vorm van dementie. Voor mij waren het jaren van overleven, sinds februari dit jaar heb ik BO.
Ben mijn eigen ik kwijt, weet niet meer wat ik wil en heb nergens zin in. Alles is me teveel.
s' Morgens sta ik op met onrust, slik dan 1 oxezepam en ik slik AD. Psychologe kon me niet verder helpen. Het pad wat we lopen samen lijkt uitzichtloos, maar ik geef de hoop niet op. Probeer de shit te accepteren, hoe moeilijk dat ook is.
Herkent iemand mijn verhaal, benieuwd.
Liefs Gabriëlle
Afgelopen dec.is mijn man gestorven, na 7 jaar intensieve zorg, hij had n agressieve vorm van dementie. Voor mij waren het jaren van overleven, sinds februari dit jaar heb ik BO.
Ben mijn eigen ik kwijt, weet niet meer wat ik wil en heb nergens zin in. Alles is me teveel.
s' Morgens sta ik op met onrust, slik dan 1 oxezepam en ik slik AD. Psychologe kon me niet verder helpen. Het pad wat we lopen samen lijkt uitzichtloos, maar ik geef de hoop niet op. Probeer de shit te accepteren, hoe moeilijk dat ook is.
Herkent iemand mijn verhaal, benieuwd.
Liefs Gabriëlle
Gabrielle
02-10-2024
laatste reactie: 02-10-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Gabrielle
Ja ik herken dat ook :
Mijn man is in de december 2022 gegaan ,L.kanker,na 1,5 jaar ziek zijn.
Nu is het nog overleven door allerlei problemen,huis verkocht,eigen bedrijf gehad….etc. Nu sinds 5 maanden klein huisje,….en alleen 🙈 altijd gewerkt in het bedrijf …en nu niks meer ,druk leven gehad,geen vriendengehad ,omdat ik altijd werkte. Nu kom ik me eigen tegen. Veel huilen ,duizelig, draaierig etc.
Dus herken alles wel,psycholoog had ik ook niet veel aan,dus soms halve oxazepan,dan voelt het wat luchtiger of zo.🤷♀️ heb ook A.d. 10 mg paroxetine,dat zal ook wel helpen,denk ik.
Heb ook dagen dat ik denk : hoe dan? Nergens zin in,loop dan met me hondje,diamant painting,lezen soms, dus vul me dag wel,maar echt moeilijk! Heb 2 kinderen die regelmatig komen,maar je wil ze ook niet met alles belasten.dus ja…..pfff
We moeten door,maar makkelijk is anders. Accepteren kan ik ook nog niet,maar hou vol !! Elke dag is er 1 ,stap voor stap.
Heb je wel hobby’s? Of vriendinnen
Ja ik herken dat ook :
Mijn man is in de december 2022 gegaan ,L.kanker,na 1,5 jaar ziek zijn.
Nu is het nog overleven door allerlei problemen,huis verkocht,eigen bedrijf gehad….etc. Nu sinds 5 maanden klein huisje,….en alleen 🙈 altijd gewerkt in het bedrijf …en nu niks meer ,druk leven gehad,geen vriendengehad ,omdat ik altijd werkte. Nu kom ik me eigen tegen. Veel huilen ,duizelig, draaierig etc.
Dus herken alles wel,psycholoog had ik ook niet veel aan,dus soms halve oxazepan,dan voelt het wat luchtiger of zo.🤷♀️ heb ook A.d. 10 mg paroxetine,dat zal ook wel helpen,denk ik.
Heb ook dagen dat ik denk : hoe dan? Nergens zin in,loop dan met me hondje,diamant painting,lezen soms, dus vul me dag wel,maar echt moeilijk! Heb 2 kinderen die regelmatig komen,maar je wil ze ook niet met alles belasten.dus ja…..pfff
We moeten door,maar makkelijk is anders. Accepteren kan ik ook nog niet,maar hou vol !! Elke dag is er 1 ,stap voor stap.
Heb je wel hobby’s? Of vriendinnen
An.
02-10-2024
Reactie:
Hoi grabrielle herkenbaar ik heb mijn man ruim 5 jaar verzorgd had ook een soort van dementie en ik kreeg vorig jaar de klap de burnout wist niet wat me overkwam hij viel van de trap en alles gebroken in zijn hoofd 2 procent werkte nog wij de kinderen en Schoondochters besloten de stekker eruit te halen na 1 week geen afscheid kunnen nemen lag in coma ben nu 6 jaar weduwe was ook mijn eigen ik kwijt veel therapie gehad enz dokters enz zit nu bij stilte meditatie 1 keer per week kom je beetje tot rust zit sinds met vorig jaar in de burnout gaat nu iets beter wandel veel met de hond en heb gelukkig hobby's tekenen en schilderen heb nog wel wat lichamelijke klachten nu weer bij mijn blaas de rest heb ik echt alles gehad wat je van burnout kan krijgen pffff wat een hel is dat zeg maar probeer positief te blijven stap voor stap hé succes ook 👍
L.N
02-10-2024
Wil je ook je hart luchten?
extreem vermoeidheid die niet weg gaat. (Verhaal 1273)
nu 7 maanden in zware burnout nog steeds niet mogelijk om mij te belasten, geprobeerd te gaan werken na halve dag al teveel. half uur wandelen lukt moeilijk last van verwardheid en paniek die een uren duren. beetje radeloos en verloren in mijn leven en zie geen vooruitgang aangezien ik niks anders doe als rusten, ik kan het gewoonweg niet begrijpen. is dit een goed teken dat ik zo extreem vermoeid ben?
sammy
16-09-2024
laatste reactie: 02-10-2024
1
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hai Sammy, ik ben nu 15 maanden thuis en nog steeds doodmoe. Slaap nog steeds elke middag een uur of 2 uur en in de avond lig ik om 2030 op bed. Kan heel weinig en ben zo snel door mijn energie heen. Word hier ook zo verdrietig van.
Sterkte!!!
Sterkte!!!
Corrine
02-10-2024
Tips tegen duizeligheid (Verhaal 1282)
Hoi!
Ik zit sinds mei in een burnout. Het ging na een aantal maandjes wel weer redelijk goed, maar afgelopen weekenden heb ik te veel gedaan. Veel verjaardagen gehad en veel muziek gehoord en mensen gezien. Nu ben ik al een paar dagen de hele dag door duizelig. Heeft er iemand tips? Wat heeft bij jullie geholpen?
Groetjes M.
Ik zit sinds mei in een burnout. Het ging na een aantal maandjes wel weer redelijk goed, maar afgelopen weekenden heb ik te veel gedaan. Veel verjaardagen gehad en veel muziek gehoord en mensen gezien. Nu ben ik al een paar dagen de hele dag door duizelig. Heeft er iemand tips? Wat heeft bij jullie geholpen?
Groetjes M.
M.
18-09-2024
laatste reactie: 01-10-2024
6
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi M,
Ikzelf kan na een jaar in de burn-out nog nauwelijks een verjaardag aan. Toevallig een paar weken geleden voor het eerst 2 uurtjes geweest, overdag, buiten.
Mijn voornaamste klacht is ook vanaf het begin al duizeligheid. Dit duidt op ernstige overprikkeling van de hersenen en is een teken dat je 90% van de prikkeltoestroom naar je hersenen stil moet gaan leggen en moet rusten. Een duidelijk signaal van je lichaam dat meerdere verjaardagen in een weekend echt veel te veel is.
Tips om met de duizeligheid om te gaan... kijk, je kan het proces niet versnellen. Maar je kan jezelf wel helpen door bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen en yoga nidra. Zelf gebruik in de app Insight Timer ervoor, heel fijn! Ook lekker liggen en luisterboeken luisteren via Storytell werkt goed. En veel wandelen buiten, en dan de aandacht steeds weer naar je voeten brengen, dat kan echt rust geven als je duizelig bent. Want met de aandacht bij je voeten voel je wat meer stabiliteit.
Veel sterkte!
Ikzelf kan na een jaar in de burn-out nog nauwelijks een verjaardag aan. Toevallig een paar weken geleden voor het eerst 2 uurtjes geweest, overdag, buiten.
Mijn voornaamste klacht is ook vanaf het begin al duizeligheid. Dit duidt op ernstige overprikkeling van de hersenen en is een teken dat je 90% van de prikkeltoestroom naar je hersenen stil moet gaan leggen en moet rusten. Een duidelijk signaal van je lichaam dat meerdere verjaardagen in een weekend echt veel te veel is.
Tips om met de duizeligheid om te gaan... kijk, je kan het proces niet versnellen. Maar je kan jezelf wel helpen door bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen en yoga nidra. Zelf gebruik in de app Insight Timer ervoor, heel fijn! Ook lekker liggen en luisterboeken luisteren via Storytell werkt goed. En veel wandelen buiten, en dan de aandacht steeds weer naar je voeten brengen, dat kan echt rust geven als je duizelig bent. Want met de aandacht bij je voeten voel je wat meer stabiliteit.
Veel sterkte!
Willemijn
19-09-2024
Reactie:
Hoi Willemijn,
Dankje voor je reactie en tips, Ik ga de app bekijken en hopelijk na veel rust wordt de duizeligheid minder. 😊
Groetjes M.
Dankje voor je reactie en tips, Ik ga de app bekijken en hopelijk na veel rust wordt de duizeligheid minder. 😊
Groetjes M.
M.
19-09-2024
Reactie:
Na een stressvolle deadline op werk ben ik wakker geworden met een vaag hoofd.
Ik heb al maanden een vaag hoofd/ duizelig. Niet af en toe maar de hele dag door. Alsof mijn ogen niet snel genoeg mee kunnen met de kijkrichting en soms maakt het mij misselijk. Sommige noemen dit wellicht hersenmist
Ik heb inmiddels na een spontane leverontsteking een buikecho gehad waar alles in orde is. Ik krijg nu een verwijzing voor een neuroloog.
Ongelofelijk als dit mogelijk is van een overprikkeld zenuwstelsel.
Ik ben overigens nog nooit ziek geweest en echt een werkpaard. Nu heb ik nergens puf voor.
Ik veroordeelde ook mensen met een burn out, tot dat je het zelf hebt.
Ik wilde het even delen, wellicht herkent iemand zich hierin
Ik heb al maanden een vaag hoofd/ duizelig. Niet af en toe maar de hele dag door. Alsof mijn ogen niet snel genoeg mee kunnen met de kijkrichting en soms maakt het mij misselijk. Sommige noemen dit wellicht hersenmist
Ik heb inmiddels na een spontane leverontsteking een buikecho gehad waar alles in orde is. Ik krijg nu een verwijzing voor een neuroloog.
Ongelofelijk als dit mogelijk is van een overprikkeld zenuwstelsel.
Ik ben overigens nog nooit ziek geweest en echt een werkpaard. Nu heb ik nergens puf voor.
Ik veroordeelde ook mensen met een burn out, tot dat je het zelf hebt.
Ik wilde het even delen, wellicht herkent iemand zich hierin
Duizelig/ vaag hoofd
01-10-2024
Reactie:
Ik was na een halfjaar volledig van mijn duizeligheid af. Ik weet niet precies hoe, maar ik deed veel ademhalingsoefeningen via meditation moments en Wim Hof heb ik ook veel gedaan. Verder zowat elke dag wandelen. Ik heb wel gelezen dat duizeligheid voortkomt uit een verkeerde ademhaling. Dus misschien heb je hier iets aan!
Mar
01-10-2024
Reactie:
Hi Willemijn,
Volgens mij heb ik je vaker hier voorbij zien komen over deze klacht en ook op een post van mij.
Misschien heel persoonlijk maar zou je open staan voor 1 op 1 contact? Misschien via Instagram of Facebook. Ik denk dat wij heel veel dezelfde klachten hebben en soms voel ik mij zo klote door die duizeligheid. En heb gewoon iemand nodig die hetzelfde voelt om mijzelf niet raar te vinden of bang dat ik iets ergs heb. Ik hoor het wel van je!
Volgens mij heb ik je vaker hier voorbij zien komen over deze klacht en ook op een post van mij.
Misschien heel persoonlijk maar zou je open staan voor 1 op 1 contact? Misschien via Instagram of Facebook. Ik denk dat wij heel veel dezelfde klachten hebben en soms voel ik mij zo klote door die duizeligheid. En heb gewoon iemand nodig die hetzelfde voelt om mijzelf niet raar te vinden of bang dat ik iets ergs heb. Ik hoor het wel van je!
Eliza
01-10-2024
Reactie:
Willemijn heeft gelijk. Duizeligheid is een symptoom van overprikkeld zijn / een overprikkeld en overbelast brein hebben bij burn-out.
Rusten door in de natuur te zijn, slapen en therapie zijn de oplossing hiervoor. En luisteren naar je grenzen oa dus zorgen dat je een vast schema hebt op een dag en als dat te veel is dan afschalen en daarna weer rustig opbouwen
In het geval van piekeren kan ik het artikel “piekeren” aanbevelen van “depsycholoog” die op Google terug te vinden is. Ik heb sindsdien nooit meer angstgedachten gehad
Als je blijft focussen op herstel zal je uiteindelijk beter worden, dat beloof ik jullie omdat ik dat kan beamen
Rusten door in de natuur te zijn, slapen en therapie zijn de oplossing hiervoor. En luisteren naar je grenzen oa dus zorgen dat je een vast schema hebt op een dag en als dat te veel is dan afschalen en daarna weer rustig opbouwen
In het geval van piekeren kan ik het artikel “piekeren” aanbevelen van “depsycholoog” die op Google terug te vinden is. Ik heb sindsdien nooit meer angstgedachten gehad
Als je blijft focussen op herstel zal je uiteindelijk beter worden, dat beloof ik jullie omdat ik dat kan beamen
Anoniem
01-10-2024
Drukkend gevoel hoofd/eng/draaierig (Verhaal 1304)
Ik heb sinds een maand of 2 een drukkend gevoel bovenop mijn hoofd. Bij vlagen ben ik draaierig. Dit gevoel trekt niet weg, niet bij wandelen, niet na slapen, niet in het weekend.. Ik vind het een eng/naar gevoel. Mijn rechteroog is ook wazig. Mijn nekspieren voelen ook al een tijdje stijf.
Herkent iemand dit?
Huisarts zegt dat het bij spanning kan horen en vind doorverwijzing neurloog niet nodig.
Herkent iemand dit?
Huisarts zegt dat het bij spanning kan horen en vind doorverwijzing neurloog niet nodig.
J.
28-09-2024
laatste reactie: 01-10-2024
5
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Lijkt mij spierspanning die je beschrijft. Wazig zien kan inderdaad ook door stress komen. Duizeligheid is ook symptoom v burnout. Maar als je je echt zorgen maakt, moet je huisarts hier wel voor openstaan vind ik. Want piekeren over je klachten geeft ook weer stress.
C.
C.
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
Dank je wel voor je reactie. Ik ben inderdaad al snel bang voor een hersentumor. Maar gezien ik bekend ben met angsten en spanning gooien ze het bij de huisarts logischerwijs al snel daarop.
Huisarts heeft wel wat testjes gedaan zoals pupilreflex, ogen dicht vinger naar neus, lopen op rechte lijn, staan balans met ogen dicht etc. Dat ging goed. Toch vind ik het drukkende gevoel eng., maar ik weet ook dat dat juist weer spanning in de hand kan werken.
Huisarts heeft wel wat testjes gedaan zoals pupilreflex, ogen dicht vinger naar neus, lopen op rechte lijn, staan balans met ogen dicht etc. Dat ging goed. Toch vind ik het drukkende gevoel eng., maar ik weet ook dat dat juist weer spanning in de hand kan werken.
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
Ik had dit zelf kunnen schrijven toen ik 2 maanden in mijn burn-out zat.
Heb dit 1 jaar elke dag gehad, de ene dag iets minder dan de ander. Ook 1 plek in (voelt als op) mijn hoofd en dan voornamelijk mijn linker oog en soms beide. Draaierig, het gevoel van omvallen ben ik nu wel zo goed als kwijt.
En die angst is ook herkenbaar, heb wel een neuroloog bezocht en mankeerde niets, op mijn burn out na dan.
Nu na anderhalf jaar nog af en toe, voornamelijk bij spanning.
Zoals ik het lees, maar ik ben geen dokter, heb je ook die verschijnselen die ik had en is het een kwestie van geduld, rust en een ander levensritme zoeken.
Sterkte en beterschap
Heb dit 1 jaar elke dag gehad, de ene dag iets minder dan de ander. Ook 1 plek in (voelt als op) mijn hoofd en dan voornamelijk mijn linker oog en soms beide. Draaierig, het gevoel van omvallen ben ik nu wel zo goed als kwijt.
En die angst is ook herkenbaar, heb wel een neuroloog bezocht en mankeerde niets, op mijn burn out na dan.
Nu na anderhalf jaar nog af en toe, voornamelijk bij spanning.
Zoals ik het lees, maar ik ben geen dokter, heb je ook die verschijnselen die ik had en is het een kwestie van geduld, rust en een ander levensritme zoeken.
Sterkte en beterschap
Andre
29-09-2024
Reactie:
Bedankt voor je reactie Andre. Het is voor mij geruststellend om te horen dat je de klachten herkent. Ik heb zelf best wel last van hypochondrie, en de lichamelijke klachten die je van stress/angst/spanning kunt ervaren zijn daarin zeker niet helpend.
Ben jij helemaal gestopt met werken destijds of gedeeltelijk blijven werken?
Bedankt!
Ben jij helemaal gestopt met werken destijds of gedeeltelijk blijven werken?
Bedankt!
J.
29-09-2024
Reactie:
Hoi andre
Hoe hoop gehouden.
Hoe heb je hoop gehouden dat het wegging?
Hoor het graag
Hoe hoop gehouden.
Hoe heb je hoop gehouden dat het wegging?
Hoor het graag
Spiraaltje
01-10-2024
Droge mond en benauwd (Verhaal 1302)
Ik heb al een tijdje de hele dag door een erg droge mond. Ik drink veel water, maar dat helpt nog niet echt. Is dit een bekend stress symptoom?
Daarnaast heb ik ook al zo'n 2 weken druk op de borst en ben ik kortademig. Vooral 's avonds lukt het me soms nauwelijks om een hele zin uit te spreken. Ik heb dan steeds zo'n kuchje/droge hoest. Ik ben bekend met chronische hyperventilatie, maar zo veel last heb ik nog niet eerder gehad.
Daarnaast heb ik ook al zo'n 2 weken druk op de borst en ben ik kortademig. Vooral 's avonds lukt het me soms nauwelijks om een hele zin uit te spreken. Ik heb dan steeds zo'n kuchje/droge hoest. Ik ben bekend met chronische hyperventilatie, maar zo veel last heb ik nog niet eerder gehad.
KB
26-09-2024
laatste reactie: 30-09-2024
19
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi KB,
Het lijkt er op dat je minder goed ademt, en slaapapneu zou kunnen hebben. Ik ken het helaas en heb 'n heel lange weg afgelegd door allerlei ervaringen en dure lessen om uiteindelijk de ademhaling aan te pakken.
De oorzaken van dit soort problemen zijn altijd weer de diepere trauma's en de verwerking ervan
Het lijkt er op dat je minder goed ademt, en slaapapneu zou kunnen hebben. Ik ken het helaas en heb 'n heel lange weg afgelegd door allerlei ervaringen en dure lessen om uiteindelijk de ademhaling aan te pakken.
De oorzaken van dit soort problemen zijn altijd weer de diepere trauma's en de verwerking ervan
Marcel
26-09-2024
Reactie:
Hi KB,
Het lijkt er op dat je minder goed ademt, en slaapapneu zou kunnen hebben. Ik ken het helaas en heb 'n heel lange weg afgelegd door allerlei ervaringen en dure lessen om uiteindelijk de ademhaling aan te pakken.
De oorzaken van dit soort problemen zijn altijd weer de diepere trauma's en de verwerking ervan. De ademhaling ook deel van de oorzaak, die dingen gaan hand in hand.
Maar de ademhaling tegelijk het middel om dit te genezen, daar ben ik zelf ook helaas nu pas achter..
Het lijkt er op dat je minder goed ademt, en slaapapneu zou kunnen hebben. Ik ken het helaas en heb 'n heel lange weg afgelegd door allerlei ervaringen en dure lessen om uiteindelijk de ademhaling aan te pakken.
De oorzaken van dit soort problemen zijn altijd weer de diepere trauma's en de verwerking ervan. De ademhaling ook deel van de oorzaak, die dingen gaan hand in hand.
Maar de ademhaling tegelijk het middel om dit te genezen, daar ben ik zelf ook helaas nu pas achter..
Marcel
26-09-2024
Reactie:
Hi KB,
Volgens mij is dit ook echt een gevolg van stress. Zelf had ik dit in het begin van mijn burnout ook, gelukkig is het nu weg maar als ik op hele drukke plekken ben krijg ik het weer terug. Ademen naar de buik helpt bij mij.
Groetjes,
Volgens mij is dit ook echt een gevolg van stress. Zelf had ik dit in het begin van mijn burnout ook, gelukkig is het nu weg maar als ik op hele drukke plekken ben krijg ik het weer terug. Ademen naar de buik helpt bij mij.
Groetjes,
M.
27-09-2024
Reactie:
Buikademhaling is inderdaad erg belangrijk om je hele systeem te kalmeren. Als ik stil zit en er bewust op let, lukt dat wel, maar als ik met iemand praat zet ik mijn adem volgens mij heel erg vast.
Ik zit nog in het begin van mijn burnout met ook angstklachten. Ik heb voorafgaand aan de benauwdheid een aantal paniekaanvallen gehad, waarbij mijn ademhaling ook heel hoog zat. Dat heeft het vast verergerd.
Hebben jullie ervaring met ademhalings therapie/logopedie voor deze klachten? Ik denk dat ik er veel aan kan hebben, maar lees soms ook dat het erger wordt als je er teveel mee bezig bent.
Ik zit nog in het begin van mijn burnout met ook angstklachten. Ik heb voorafgaand aan de benauwdheid een aantal paniekaanvallen gehad, waarbij mijn ademhaling ook heel hoog zat. Dat heeft het vast verergerd.
Hebben jullie ervaring met ademhalings therapie/logopedie voor deze klachten? Ik denk dat ik er veel aan kan hebben, maar lees soms ook dat het erger wordt als je er teveel mee bezig bent.
KB
27-09-2024
Reactie:
Hi KB,
Ik had in het begin van mijn BO ook last van hyperventilatie. Zeker als ik met mensen sprak. Voor mij hielp yin yoga, yoga nidra en psychosomatische fysio om langzamer te ademhalen. Probeer wat vaker per dag even te gaan liggen zonder iets te hoeven. Het wordt vast snel beter en komt goed!
Groetjes,
Ik had in het begin van mijn BO ook last van hyperventilatie. Zeker als ik met mensen sprak. Voor mij hielp yin yoga, yoga nidra en psychosomatische fysio om langzamer te ademhalen. Probeer wat vaker per dag even te gaan liggen zonder iets te hoeven. Het wordt vast snel beter en komt goed!
Groetjes,
M.
27-09-2024
Reactie:
Focus op de oorzaak van je burn-out en angst en pak die aan. Ademtherapie verandert daar helemaal niks aan helaas (spreek uit jaren lange ervaring)
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Hyperventilatie is een symptoom/gevolg, niet de oorzaak. Ofwel hoe komt het dat je stress hebt of hoe komt dat je burn-out bent (geraakt) en los dan daarvoor het probleem op zodat uit je burn-out/stress komt
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
*zodat je uit je
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Dit is de activatie van je sympatische zenuwstelsel (of eigenlijk deregulatie) Google hier maar op, alle symptomen als spanningen, hartkloppingen, kortademig etc horen hierbij en zijn logisch verklaarbaar. Geen reden tot meer paniek.
Wouter
27-09-2024
Reactie:
Er staan genoeg ademhalingsoefeningen op YouTube om te ontspannen.Een hele simpele maar effectieve ademhaling is 2x zo lang uitademen als inademen (bv 3 sec in, 6 uit, 4 in, 8 uit). Zo kalmeer je je zenuwstelsel. Twee of drie minuten is al genoeg (paar keer per dag).
C.
C.
Anoniem
28-09-2024
Reactie:
Mondademhaling is het probleem. Daardoor droogt de mond en keel uit in de slaap (apneu). Neusademhaling en langzaam ademen, daar begint er mee.
Het boek "Breath" van James Nestor is 'n aanrader (er is 'n NL-vertaling van).
Het boek "Breath" van James Nestor is 'n aanrader (er is 'n NL-vertaling van).
Marcel
29-09-2024
Reactie:
Apneu is (heel) iets anders dan een droge mond of keel….
Ademen gaat helemaal vanzelf, hoef je niks voor te doen. Als je aan de oorzaak werkt van je burn-out en stress dan zul je merken dat je symptomen/klachten afnemen
Ademen gaat helemaal vanzelf, hoef je niks voor te doen. Als je aan de oorzaak werkt van je burn-out en stress dan zul je merken dat je symptomen/klachten afnemen
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
@anoniem, ademhaling heeft hier alles mee te maken. Komt door een oppervlakkige ademhaling die vaak zeker niet vanzelf normaal wordt. Ademhalingsoefeningen kunnen hier bij helpen (uiteraard in combinatie met uitzoeken waar de burnout vandaan komt, niet alleen symptomen bestrijden maar ook de kern van het probleem).
Michelle
29-09-2024
Reactie:
"Anoniem", wat Michelle ook zegt, het is wel degelijk verbonden. De apneu merk je juist onder meer aan de uitdroging van mond en keel. Ademhaling gaat vanzelf verkéérd en is 'n symptoom op zich.
Het klopt dat je de onderliggende trauma's/stress moet begrijpen maar het is 'n complex geheel met 'n vaak lange geschiedenis.
Het klopt dat je de onderliggende trauma's/stress moet begrijpen maar het is 'n complex geheel met 'n vaak lange geschiedenis.
Marcel
29-09-2024
Reactie:
De ooraken zijn trouwens niet altijd stress maar kunnen ook fysiologisch zijn.
Marcel
29-09-2024
Reactie:
Hoi allemaal,
Dit is de activatie/deregulatie van je sympatische zenuwstelsel (overleefstand), symptomen hiervan zijn: spanning, aanspannen, kortademig, drukker in hoofd, drogere mond (speekselproductie neemt af), hartkloppingen enzovoorts. Staat compleet los van apneu of andere "ziektes" en is helaas voorkomen normaal in burnout. Google er maar op
Dit is de activatie/deregulatie van je sympatische zenuwstelsel (overleefstand), symptomen hiervan zijn: spanning, aanspannen, kortademig, drukker in hoofd, drogere mond (speekselproductie neemt af), hartkloppingen enzovoorts. Staat compleet los van apneu of andere "ziektes" en is helaas voorkomen normaal in burnout. Google er maar op
Wouter
30-09-2024
Reactie:
"Google daar maar op", Wouter? Serieus?
Marcel
30-09-2024
Reactie:
(Oeps lange reactie van mij geworden 😅)
Precies Wouter
Apneu = Je adem stopt dan vaak even terwijl je slaapt (dit hoef ik niet uit te leggen aan Marcel natuurlijk maar misschien wel handig voor KB)
Dat je van Apneu een droge keel krijgt of mond geloof ik zeker (vooral in de ochtend neem ik aan?), maar deze dame had het over overdag/avond kortademig zijn. Een droge keel of mond (overdag of tijdens slaap) is (neem ik aan en denk ik ook logisch gezien) niet automatisch Apneu. Dat ik zo kort reageerde was even om te voorkomen dat hypochonders straks denken dat ze ook apneu hebben naast hyperventilatie :-) Wij als ervaringsdeskundigen kunnen geen diagnose geven, vooral niet als we zo weinig weten van iemand. Maar ik begrijp je punt Marcel waar je vandaan komt nu
Ja een burn-out kan ontstaan door iets mentaals, iets cognitiefs of iets fysiek (bijv een te hoge fysieke werkdruk) klopt helemaal Marcel. En de oorzaak van apneu zijn natuurlijk ook meerdere dingen.
Ja zeker is het lichaam complex. Niet alleen voor ons lastig maar ook voor zorgverleners
Michelle ik begrijp je, het enige is dat ik zelf jaren verspeeld heb aan ademtherapieen wat mij echt helemaal niks en nooit iets heeft opgeleverd. Alles wat ik heb geleerd van therapeuten, erkende specialisten tot artsen en ga zo maar door icm met mijn jaren lange burn-out ervaring zet ik hier op deze website. Om maar een voorbeeld te noemen: stel je hebt een te hoge werkdruk waardoor je paniekklachten hebt, dan gaat ademtherapie helemaal niks veranderen aan die hoge werkdruk.
Je ademhaling zal normaal worden zodra je de kern van het probleem aanpakt in het geval van een burn-out kan ik zelf bevestigen. En ja in het geval van apneu tijdens slaap is dat een ander geval.
Maar als Michelle wel fijne ervaring heeft ademtherapie dan is dat helemaal mooi meegenomen :-)!! Dus zo zie je maar voor de een werkt iets wel en voor de ander niet
Als KB weet wat haar diagnose is kunnen we tips geven die voor ons hebben gewerkt. We zitten hier allemaal met de beste intentie merk aan iedereen :-) Dus misschien doet KB er verstandig aan om eerst even langs de huisarts te gaan
Ik denk dat Wouter het niet gemeen bedoelde met “Google er maar op” :-)
Aangezien ik besloten heb om even pauze te nemen van dit forum, lees ik helaas niet verdere reacties maar als we allemaal 1 iemand hebben kunnen helpen dan is mijn missie of onze missie geslaagd
Succes lieve mensen met het herstel! Samen kunnen we een betere wereld maken en ik ben super blij met dit forum en zal in de toekomst weer terug komen
Precies Wouter
Apneu = Je adem stopt dan vaak even terwijl je slaapt (dit hoef ik niet uit te leggen aan Marcel natuurlijk maar misschien wel handig voor KB)
Dat je van Apneu een droge keel krijgt of mond geloof ik zeker (vooral in de ochtend neem ik aan?), maar deze dame had het over overdag/avond kortademig zijn. Een droge keel of mond (overdag of tijdens slaap) is (neem ik aan en denk ik ook logisch gezien) niet automatisch Apneu. Dat ik zo kort reageerde was even om te voorkomen dat hypochonders straks denken dat ze ook apneu hebben naast hyperventilatie :-) Wij als ervaringsdeskundigen kunnen geen diagnose geven, vooral niet als we zo weinig weten van iemand. Maar ik begrijp je punt Marcel waar je vandaan komt nu
Ja een burn-out kan ontstaan door iets mentaals, iets cognitiefs of iets fysiek (bijv een te hoge fysieke werkdruk) klopt helemaal Marcel. En de oorzaak van apneu zijn natuurlijk ook meerdere dingen.
Ja zeker is het lichaam complex. Niet alleen voor ons lastig maar ook voor zorgverleners
Michelle ik begrijp je, het enige is dat ik zelf jaren verspeeld heb aan ademtherapieen wat mij echt helemaal niks en nooit iets heeft opgeleverd. Alles wat ik heb geleerd van therapeuten, erkende specialisten tot artsen en ga zo maar door icm met mijn jaren lange burn-out ervaring zet ik hier op deze website. Om maar een voorbeeld te noemen: stel je hebt een te hoge werkdruk waardoor je paniekklachten hebt, dan gaat ademtherapie helemaal niks veranderen aan die hoge werkdruk.
Je ademhaling zal normaal worden zodra je de kern van het probleem aanpakt in het geval van een burn-out kan ik zelf bevestigen. En ja in het geval van apneu tijdens slaap is dat een ander geval.
Maar als Michelle wel fijne ervaring heeft ademtherapie dan is dat helemaal mooi meegenomen :-)!! Dus zo zie je maar voor de een werkt iets wel en voor de ander niet
Als KB weet wat haar diagnose is kunnen we tips geven die voor ons hebben gewerkt. We zitten hier allemaal met de beste intentie merk aan iedereen :-) Dus misschien doet KB er verstandig aan om eerst even langs de huisarts te gaan
Ik denk dat Wouter het niet gemeen bedoelde met “Google er maar op” :-)
Aangezien ik besloten heb om even pauze te nemen van dit forum, lees ik helaas niet verdere reacties maar als we allemaal 1 iemand hebben kunnen helpen dan is mijn missie of onze missie geslaagd
Succes lieve mensen met het herstel! Samen kunnen we een betere wereld maken en ik ben super blij met dit forum en zal in de toekomst weer terug komen
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
Ohja en nog een allerbelangrijkste tip: in geval van hyperventilatie: om een longontsteking uit te sluiten (vooral bij kinderen!) is het altijd noodzakelijk om langs de huisarts te gaan voor een diagnose of de huisarts te bellen over je klachten.
Een kennis had het volgende meegemaakt: Een moeder dacht dat haar kind hyperventilatie had door stress, maar kind bleek een zware longontsteking te hebben, gelukkig was een van mijn familielid verpleegkundige die de moeder erop wees om de dokter te bellen omdat Hyperventilatie door stress weinig voorkomt bij kinderen, gelukkig had het kind het nog op tijd gered erdoor want het had heel verkeerd kunnen aflopen als ze de dokter niet had gebeld
Dus vandaar dat een diagnose belangrijk
Een kennis had het volgende meegemaakt: Een moeder dacht dat haar kind hyperventilatie had door stress, maar kind bleek een zware longontsteking te hebben, gelukkig was een van mijn familielid verpleegkundige die de moeder erop wees om de dokter te bellen omdat Hyperventilatie door stress weinig voorkomt bij kinderen, gelukkig had het kind het nog op tijd gered erdoor want het had heel verkeerd kunnen aflopen als ze de dokter niet had gebeld
Dus vandaar dat een diagnose belangrijk
Anoniem
30-09-2024
Discord app/chat-groep voor lotgenoten contact (Verhaal 1289)
Goedemiddag allemaal!
Wellicht komt dit bericht dubbel door, want de website deed een beetje raar.
Zelf zou ik het prettig vinden om met lotgenoten in contact te komen om elkaar te ondersteunen en beter te leren kennen. We kunnen immers allemaal van elkaar leren. We maken allemaal dezelfde reis door op onze eigen manier.
Vanuit deze gedachte heb ik een Discord groep aangemaakt. Discord is een app/chat maar ook spraakdienst die je kunt downloaden met de computer maar ook als app beschikbaar is op je telefoon. Je kunt er met elkaar chatten in groepsvorm maar ook privé. Daarnaast is ook een spraakkanaal beschikmaar. Alles is anoniem en je hoeft niet je echte naam te gebruiken, ook telefoonnummers worden niet gebruikt. je kunt ook altijd alleen lezen en rondkijken
Mensen van de jongere generatie zijn wellicht bekend met de app.
Dit is de link naar de discord-groep: CrpcnnVc
Groetjes
Frank
Wellicht komt dit bericht dubbel door, want de website deed een beetje raar.
Zelf zou ik het prettig vinden om met lotgenoten in contact te komen om elkaar te ondersteunen en beter te leren kennen. We kunnen immers allemaal van elkaar leren. We maken allemaal dezelfde reis door op onze eigen manier.
Vanuit deze gedachte heb ik een Discord groep aangemaakt. Discord is een app/chat maar ook spraakdienst die je kunt downloaden met de computer maar ook als app beschikbaar is op je telefoon. Je kunt er met elkaar chatten in groepsvorm maar ook privé. Daarnaast is ook een spraakkanaal beschikmaar. Alles is anoniem en je hoeft niet je echte naam te gebruiken, ook telefoonnummers worden niet gebruikt. je kunt ook altijd alleen lezen en rondkijken
Mensen van de jongere generatie zijn wellicht bekend met de app.
Dit is de link naar de discord-groep: CrpcnnVc
Groetjes
Frank
Frank
22-09-2024
laatste reactie: 30-09-2024
13
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ter info: je moet niet vergeten je account ook te verifiëren dmv van de mail die je krijgt naderhand nadat je een account hebt aangemaakt
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Waar kan ik die code invullen op Telegram?
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Wat is de link? Ik zie alleen een code die ik nergens kan invullen. Als ik die code ergens kan invullen staat er "gebruikersnaam niet gevonden".
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Je moet de app downloaden die heet: Discord
Dan maak je een account aan via die app
Je kan deelnemen aan de Groepsapp ofwel server genoemd door die code in te voeren in de app. In de app zie je een + links boven. Die aan klikken, dan deelnemen aan server aanklikken en dan kan je die code daar invoeren
Vervolgens verifieer je je account via je de mail die je erna het ontvangen
Dan maak je een account aan via die app
Je kan deelnemen aan de Groepsapp ofwel server genoemd door die code in te voeren in de app. In de app zie je een + links boven. Die aan klikken, dan deelnemen aan server aanklikken en dan kan je die code daar invoeren
Vervolgens verifieer je je account via je de mail die je erna het ontvangen
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Oh haha wat stom ik dacht telegram
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
We zijn al bijna met zn 10en 🙂. Iedereen is welkom en het is zeer laagdrempelig
Frank
25-09-2024
Reactie:
Ik zie alleen een link die ik kan toevoegen geen code
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
@Anoniem daar kun je ook de code invullen. Ik was eerst ook in de war ;)
Ax
25-09-2024
Reactie:
Leuke groep. Lekker joinen jongens
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Erg blij dat deze groep nu bestaat. Helpt tegen het gevoel van eenzaamheid, mensen zijn enorm begripvol en het haalt ook want angsten weg over je fysieke klachten omdat anderen tegen hetzelfde aanlopen.
Ax
29-09-2024
Reactie:
Hoi,
Ik wilde met de link mezelf ook toevoegen, maar krijg een melding dat de link is verlopen. Klopt dat?
Ik wilde met de link mezelf ook toevoegen, maar krijg een melding dat de link is verlopen. Klopt dat?
Anoniem
29-09-2024
Reactie:
Ik krijg inderdaad ook de melding dat de link is verlopen.
Wel een heel fijn initiatief dit.
Wel een heel fijn initiatief dit.
Anoniem
30-09-2024
Reactie:
De link: WYw5bsK3
Anoniem
30-09-2024
Onrust (Verhaal 1305)
Hoi hoi ik wordt helemaal gek van de onrust weet soms niet waar ik t zoeken moet. Wat doen jullie er aan?
Xxx
29-09-2024
laatste reactie: 30-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Accepteren dat het er is. Afleiding zoeken en proberen rustig te blijven onder de onrust. Anders oxazepam
Eric
29-09-2024
Reactie:
Ik heb dit ‘s nachts heel erg
Anoniem
30-09-2024
Spierspanning (Verhaal 1303)
Hi allen,
Sinds februari kreeg ik opeens erg last van spierpijn in mijn bovenbenen. Uiteindelijk verergerde dit rond mei naar carpaal tunnelsyndroom in beiden polsen, globus gevoel keel, pijnlijke rug en heupen/bekken, Stijve handen en voeten, duizelingen. Ook last van spierschokken in hoofd, romp, benen (voornamelijk na wandelen). Sommige dingen gaan beter, zo is het carpaal tunnelsyndroom en globus gevoel weg, maar andere klachten blijven wat mijn slaap ook niet ten goede komt. Mijn benen voelen ook zwaar alsof ze niet van mij zijn en meesleep.
Zijn er meer mensen die hier last van hebben en wanneer is het over gegaan? Hebben jullie tips? Ik doe al veel dingen als yoga nidra, spijkermat, meditatie, psychosomatische fysio, osteopaat enz..
Ik heb zoveel zin om weer een keertje te sporten.. maar voor nu lijkt het bij een blokje om te blijven.
Ik hoor het graag!
Groetjes,
Sinds februari kreeg ik opeens erg last van spierpijn in mijn bovenbenen. Uiteindelijk verergerde dit rond mei naar carpaal tunnelsyndroom in beiden polsen, globus gevoel keel, pijnlijke rug en heupen/bekken, Stijve handen en voeten, duizelingen. Ook last van spierschokken in hoofd, romp, benen (voornamelijk na wandelen). Sommige dingen gaan beter, zo is het carpaal tunnelsyndroom en globus gevoel weg, maar andere klachten blijven wat mijn slaap ook niet ten goede komt. Mijn benen voelen ook zwaar alsof ze niet van mij zijn en meesleep.
Zijn er meer mensen die hier last van hebben en wanneer is het over gegaan? Hebben jullie tips? Ik doe al veel dingen als yoga nidra, spijkermat, meditatie, psychosomatische fysio, osteopaat enz..
Ik heb zoveel zin om weer een keertje te sporten.. maar voor nu lijkt het bij een blokje om te blijven.
Ik hoor het graag!
Groetjes,
Lieke
28-09-2024
laatste reactie: 29-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Lieke, dit heeft alles te maken met het zenuwstelsel dat in sympatische staat verkeerd, alle symptomen en klachten zijn helaas logisch. Google er maar op
Wouter
28-09-2024
Reactie:
Hoi Lieke,
Ik hier helaas ook enorm veel last van, al jaren. Door hoge spierspanning in m.n. bovenlijf (bovenrug, schouders, kaken, hoofd) ook chronische pijn/hoofdpijn door deze spanning. Komt idd door zenuwstelsel dat in verhoogde staat van alertheid verkeert, gaspedaal staat te diep ingedrukt (zoals hierboven genoemd). Spanning is afgelopen jaar wel iets afgenomen en wisselt ook per dag. Ik wandel elke dag, doe (kleine) boodschappen per fiets, 2x per week pilates in groep, alles om iig zoveel mogelijk te bewegen. Verder is het een kwestie van accepteren, hoe moeilijk soms ook. Mijn zenuwstelsel is fors ontregeld dus zal ook hele tijd duren voordat dit normaliseert.
C.
Ik hier helaas ook enorm veel last van, al jaren. Door hoge spierspanning in m.n. bovenlijf (bovenrug, schouders, kaken, hoofd) ook chronische pijn/hoofdpijn door deze spanning. Komt idd door zenuwstelsel dat in verhoogde staat van alertheid verkeert, gaspedaal staat te diep ingedrukt (zoals hierboven genoemd). Spanning is afgelopen jaar wel iets afgenomen en wisselt ook per dag. Ik wandel elke dag, doe (kleine) boodschappen per fiets, 2x per week pilates in groep, alles om iig zoveel mogelijk te bewegen. Verder is het een kwestie van accepteren, hoe moeilijk soms ook. Mijn zenuwstelsel is fors ontregeld dus zal ook hele tijd duren voordat dit normaliseert.
C.
Anoniem
28-09-2024
Reactie:
Dank voor jullie reacties. Ik hoop dat het bij mij iets minder ontregelt is.. heb namelijk wel veel energie om alles weer op te pakken. In het begin was ik ook nog wel eens bang voor spierziektes maar dat is inmiddels wat weg getrokken. Dus toch door op de weg die ik ben ingeslagen met somatische oefeningen. Hopelijk snel verbetering.
Groetjes,
Groetjes,
Lieke
29-09-2024
Herkenbaar ? Zomaar uit het niets BAM ! (Verhaal 1298)
Hallo lotgenoten,
Hebben jullie ook dat je je soms redelijk OK voelt en dan plotseling uit het niets super slecht met vooral veel lichamelijke klachten en onrust ? Zelfs als je gewoon rustig op de bank ligt... ogenschijnlijk niets aan de hand en dan plotseling BAM !! Ik word hier echt moedeloos van en vraag me af of ik de enige ben ?
Hebben jullie ook dat je je soms redelijk OK voelt en dan plotseling uit het niets super slecht met vooral veel lichamelijke klachten en onrust ? Zelfs als je gewoon rustig op de bank ligt... ogenschijnlijk niets aan de hand en dan plotseling BAM !! Ik word hier echt moedeloos van en vraag me af of ik de enige ben ?
Beth
26-09-2024
laatste reactie: 28-09-2024
7
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Zo herkenbaar, in ene keer duizelig, hartoverslagen, extreme vermoeidheid. Waarom en hoe dan? Wat een eindeloos gevecht wat niet te winnen valt.
Sterkte!!!
Sterkte!!!
Corrine
26-09-2024
Reactie:
Dit heb ik ook!! Zit al anderhalf jaar met een burn out en het gaat echt veel beter dan een jaar geleden. Dan heb ik een periode dat het kei goed gaat en ga dan toch te snel denk ik waardoor ik ook ineens duizelig ben, rugpijn, druk op de borst en ga zo maar door. Ik vraag me dan ook vaak af of het ooit nog goed komt.
Eef
27-09-2024
Reactie:
Jup. Heel herkenbaar. Ik ben ook al een jaar verder en heb dit nog steeds, zelfs al gaat het over het algemeen wel echt beter. Maar het is voor mij een duidelijk signaal dat ik er nog niet ben, en dat ik nog steeds veel rust moet pakken.
Ax
27-09-2024
Reactie:
JA hier ook last van. Ineens bam voel ik me slecht
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Dit heb ik ook inderdaad. Soms blijft het best een paar dagen hangen ook, of zelfs een week, met daarin weer kleine schommelingen. En dan opeens weer een aantal dagen beter.
Hebben jullie ook dat overdag overprikkeld raken vooral 's nachts naar boven komt? Om 2/3 uur wakker worden met een opgejaagd gevoel en dan lang wakker zijn.
Hebben jullie ook dat overdag overprikkeld raken vooral 's nachts naar boven komt? Om 2/3 uur wakker worden met een opgejaagd gevoel en dan lang wakker zijn.
Walrus
27-09-2024
Reactie:
Hoi ja hier ook dat gevoel helaas. Vanmorgen ging het goed toen ik wakker werd en na een paar uur ging in een keer het kaarsje weer uit. Dan wordt ik ook soort van duizelig onrustig en hele moeie benen. Al voel ik 'm.n eigen ook echt wel wat beter worden zit er nu ruim een jaar in.
Al die rare vreemde klachten maken je soms ook weer zo onzeker klopt dit allemaal wel en hoort dit allemaal bij een burnout...
Sterkte iedereen hoor
Al die rare vreemde klachten maken je soms ook weer zo onzeker klopt dit allemaal wel en hoort dit allemaal bij een burnout...
Sterkte iedereen hoor
Jojanne
28-09-2024
Reactie:
Ik krijg vaak plotseling verhoging v spierspanning (die al hoog is) en hoofdpijn. Ook vaak zweten uit t niets. Ik neem dan weer even rust (op de bank) en focus op ademhaling.
C.
C.
Anoniem
28-09-2024
Hoe is het met iedereen? (Verhaal 1207)
Hai,
Ik ben wel benieuwd hoe het met iedereen gaat. En hoe iedereen ze burn-out aanpakt of eruit is gekomen en hoelang dit duurde etc. Ik ben vorig jaar november uitgevallen. Maar nogsteeds aan het tobben. Ik weet soms niet meer of ik nou goed bezig ben. Wil me oude ik terug. Van vroeger.
Ik ben wel benieuwd hoe het met iedereen gaat. En hoe iedereen ze burn-out aanpakt of eruit is gekomen en hoelang dit duurde etc. Ik ben vorig jaar november uitgevallen. Maar nogsteeds aan het tobben. Ik weet soms niet meer of ik nou goed bezig ben. Wil me oude ik terug. Van vroeger.
Eric
13-08-2024
laatste reactie: 28-09-2024
12
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Eric ik zit er al vanaf vorig jaar mei in en af en toe gaat het redelijk 2 stappen vooruit en 1 terug en wil ook mijn eigen ik weer terug en duurt lang hé maar probeer positief te blijven lees dat sommige ook lang in een burnout zijn en wandel veel en je bent goed bezig hoor het gaat niet een twee drie over de een maanden de ander langer dan 1 jaar hou ook vol hé sterkte 👍
L.N
13-08-2024
Reactie:
Ik ben al bijna 2 jr bezig. 7 jaar met klachten gelopen. Mezelf compleet uitgeput. Maar ik ga vooruit, langzaam en met kleine stapjes. Idd 2 stappen vooruit, 1 terug. Uiteindelijk komt het goed. Bij iedereen.
C.
C.
Anoniem
14-08-2024
Reactie:
Hoi Eric,
Ik zit nu ruim 2 jaar met BO. Weet ook waardoor het komt inmiddels, te lang, te veel, te weinig met andere woorden geen balans.
Ik probeer van alles maar berust ook in het feit dat het tijd nodig heeft. Ik wil mijn oude ik NIET terug. Ik wil leren van deze situatie, meer waarde hechten en tijd besteden aan de dingen die echt waardevol zijn in het leven.
Op het moment voel ik mij weer even moedeloos. Het ging even goed en ik merk dat ik dan weer meer van mijzelf moet. Weer mijzelf teveel opleg, dit blijven leermomenten. Ik kan dat nog niet. Ga dan weer slecht slapen en het hoofd staat niet stil. Gevoel van tekort schieten naar iedereen en mijzelf, verwijten, het komt nooit meer goed.
Ik ga dit gevoel vandaag maar omarmen, het mag er zijn en berust mij daarin.
Het komt goed, vast en zeker... Sterkte allemaal !! xxx
Ik zit nu ruim 2 jaar met BO. Weet ook waardoor het komt inmiddels, te lang, te veel, te weinig met andere woorden geen balans.
Ik probeer van alles maar berust ook in het feit dat het tijd nodig heeft. Ik wil mijn oude ik NIET terug. Ik wil leren van deze situatie, meer waarde hechten en tijd besteden aan de dingen die echt waardevol zijn in het leven.
Op het moment voel ik mij weer even moedeloos. Het ging even goed en ik merk dat ik dan weer meer van mijzelf moet. Weer mijzelf teveel opleg, dit blijven leermomenten. Ik kan dat nog niet. Ga dan weer slecht slapen en het hoofd staat niet stil. Gevoel van tekort schieten naar iedereen en mijzelf, verwijten, het komt nooit meer goed.
Ik ga dit gevoel vandaag maar omarmen, het mag er zijn en berust mij daarin.
Het komt goed, vast en zeker... Sterkte allemaal !! xxx
Eric
14-08-2024
Reactie:
Hier nog steeds moe moe moe. Loop nu 15 maanden thuis en merk dat als ik maar een klein uitstapje maak daar meteen 2 dagen voor moet boeten. Afgelopen maandag was ik even gaan liggen en werd een uur later wakker met een torenhoge hartslag, duizelig, misselijk en paniekaanvallen. Gelukkig kwam de huisarts meteen langs. Controles waren goed, wel hoge bloeddruk en hartslag maar dit is normaal bij een paniekaanval. Vandaag alleen maar op de bank gelegen. Zo moe, en ik heb er zo geen zin meer in. Slik al antidepressiva en 2 x 10 mg oxazepam en nog voel ik me klotuh. 😪
Corrine
18-09-2024
Reactie:
Hoi Corrine
Het is zwaar…,maar hou vol meis 🤔moet toch 1x beter worden,! Het is zeker eng, weet er alles van.
Welke A.d heb je dan? Ander soort misschien proberen. ?
Ik ben alleen samen met mijn hondje,geeft me wel afleiding.maar ja …je blijft alleen.ook daarom veel huilbuien,duizelig hoofdpijn,, soms ook 0,5 mg oxazepan,dat helpt even.
heb je een hobby? Of aanspraak.?
Hou vol….💪🏼 moet ik ook….😬
Het is zwaar…,maar hou vol meis 🤔moet toch 1x beter worden,! Het is zeker eng, weet er alles van.
Welke A.d heb je dan? Ander soort misschien proberen. ?
Ik ben alleen samen met mijn hondje,geeft me wel afleiding.maar ja …je blijft alleen.ook daarom veel huilbuien,duizelig hoofdpijn,, soms ook 0,5 mg oxazepan,dat helpt even.
heb je een hobby? Of aanspraak.?
Hou vol….💪🏼 moet ik ook….😬
An.
20-09-2024
Reactie:
Hoi Eric,
Inmiddels 7 mnd thuis maar wel weer mijn werk aan het opbouwen. Vaak nog moe, angstig en vedrietig maar merk zeker verandering met de beginfase. Mediteren sinds een paar weken weer opgepakt.
Onze "oude" ik heeft er voor gezorgd dat we nu zo zitten.
Misschien moeten we nu gaan beginnen met te zijn wie we echt zijn en stoppen met over onze grenzen te gaan
Het is goed zoals je bent!!!!
Hopelijk heb jij ook weer goede momenten?
Dan doe je het dus goed maar gaat het misschien niet zo snel als we zouden willen of zijn de stapjes kleiner 😉
Sterkte Eric 🍀
Inmiddels 7 mnd thuis maar wel weer mijn werk aan het opbouwen. Vaak nog moe, angstig en vedrietig maar merk zeker verandering met de beginfase. Mediteren sinds een paar weken weer opgepakt.
Onze "oude" ik heeft er voor gezorgd dat we nu zo zitten.
Misschien moeten we nu gaan beginnen met te zijn wie we echt zijn en stoppen met over onze grenzen te gaan
Het is goed zoals je bent!!!!
Hopelijk heb jij ook weer goede momenten?
Dan doe je het dus goed maar gaat het misschien niet zo snel als we zouden willen of zijn de stapjes kleiner 😉
Sterkte Eric 🍀
Een Medelotgenoot
20-09-2024
Reactie:
Hoi allen
Goede momenten zijn er wel,maarnog niet geweldig .
Nu 6 maanden zowat in me huisje met hondje,maar alleen zijn is nu wel heftig. Probeer met hobby’s mijn dag te breken,wandelen met me hond,lezen, etc. Maar toch wel angstig soms weer. Omdat ik altijd mensen om me heen had,en nu….pffff. Hoe doen anderen dat toch?😥duizelg,hoofdpijn,paniekerig niet echt ,maar zo onrustig..pff. Soms dan halve oxazepan ,dan gaat het.
niet veel vriendinnen of zo…altijd gewerkt,1,5 jaar me man verloren…dus ja,,,veel meegemaakt. Veel huilen, zomaar, al loop ik buiten🤷♀️ ben k nou zo verkeerd bezig.?
Waarom lukt dat niet ? Wil die enge gedachtes niet : stel dat,of Piekeren over alles bang zijn ,maar loop vast of zo? Eet goed, boodschap doen, soms toch een sigaret door de stress ….pfffff en als er dan iemand komt,ben ik afgeleid en dan gaat het wel, tot ik weer alleen ben. Nooit zo geweest , even me hart luchten ( alweer) lees jullie graag !
Goede momenten zijn er wel,maarnog niet geweldig .
Nu 6 maanden zowat in me huisje met hondje,maar alleen zijn is nu wel heftig. Probeer met hobby’s mijn dag te breken,wandelen met me hond,lezen, etc. Maar toch wel angstig soms weer. Omdat ik altijd mensen om me heen had,en nu….pffff. Hoe doen anderen dat toch?😥duizelg,hoofdpijn,paniekerig niet echt ,maar zo onrustig..pff. Soms dan halve oxazepan ,dan gaat het.
niet veel vriendinnen of zo…altijd gewerkt,1,5 jaar me man verloren…dus ja,,,veel meegemaakt. Veel huilen, zomaar, al loop ik buiten🤷♀️ ben k nou zo verkeerd bezig.?
Waarom lukt dat niet ? Wil die enge gedachtes niet : stel dat,of Piekeren over alles bang zijn ,maar loop vast of zo? Eet goed, boodschap doen, soms toch een sigaret door de stress ….pfffff en als er dan iemand komt,ben ik afgeleid en dan gaat het wel, tot ik weer alleen ben. Nooit zo geweest , even me hart luchten ( alweer) lees jullie graag !
An.
25-09-2024
Reactie:
Lieve An. Lieve allemaal,
Hang in there! Het kost tijd, moeite, tranen, energie. Maar met de juiste hulp komen we er uiteindelijk wel!
Hang in there! Het kost tijd, moeite, tranen, energie. Maar met de juiste hulp komen we er uiteindelijk wel!
Eric
25-09-2024
Reactie:
Thanks Eric 💪🏽!!
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
Hoi Eric, dank je..
Therapie deed niet veel bij mij🤷♀️,zoals ik al schreef…
Hoe doen anderen dat , hou me bezig, vaak zomaar huilen, angstgevoel….pfff ik doe me best….
Therapie deed niet veel bij mij🤷♀️,zoals ik al schreef…
Hoe doen anderen dat , hou me bezig, vaak zomaar huilen, angstgevoel….pfff ik doe me best….
An.
26-09-2024
Reactie:
Hoi Eric,
Zit al 3 jaar in deze ellende. Tussentijds na 1 jaar geprobeerd te reïntegreren maar daarna weer volledig uitgevallen omdat het niet ging. Na antibiotica kuur volgende klap gekregen en inmiddels dus al 3 jaar verder 😥. Ben eind april begonnen met afbouwen ad omdat ik dacht dat mijn lichamelijke klachten daardoor wellicht in stand werden gehouden. Sindsdien is het in stroomversnelling bergafwaarts gegaan zodat ik nu overweeg om weer te gaan opbouwen met de ad. Zit nu op 50 % van de oorspronkelijke dosis maar heb me nog nooit zo slecht gevoeld als de laatste weken/maanden.
Zit al 3 jaar in deze ellende. Tussentijds na 1 jaar geprobeerd te reïntegreren maar daarna weer volledig uitgevallen omdat het niet ging. Na antibiotica kuur volgende klap gekregen en inmiddels dus al 3 jaar verder 😥. Ben eind april begonnen met afbouwen ad omdat ik dacht dat mijn lichamelijke klachten daardoor wellicht in stand werden gehouden. Sindsdien is het in stroomversnelling bergafwaarts gegaan zodat ik nu overweeg om weer te gaan opbouwen met de ad. Zit nu op 50 % van de oorspronkelijke dosis maar heb me nog nooit zo slecht gevoeld als de laatste weken/maanden.
Marco
26-09-2024
Reactie:
Ha Marco,
Ik zou dan toch weer op gaan bouwen. Blijkbaar ben je er nogsteeds niet uit. En je zo slecht voelen is natuurlijk ook echt niet goed. Ik zit zelf nu aan de 18mg citalopram. Eerst 20mg. Het ging een paar weken geleden wat beter waardoor we zouden gaan afbouwen. Maar nu wil ik dat echt niet. Voorlopig hierop blijven of weer terug naar 20mg. Ik denk soms ook dat de ad me klachten geeft. Maar als je goed nadenkt dan zijn het stressfactoren in je omgeving en niet de medicatie. Zo is het bij mij in ieder geval.
Ik zou dan toch weer op gaan bouwen. Blijkbaar ben je er nogsteeds niet uit. En je zo slecht voelen is natuurlijk ook echt niet goed. Ik zit zelf nu aan de 18mg citalopram. Eerst 20mg. Het ging een paar weken geleden wat beter waardoor we zouden gaan afbouwen. Maar nu wil ik dat echt niet. Voorlopig hierop blijven of weer terug naar 20mg. Ik denk soms ook dat de ad me klachten geeft. Maar als je goed nadenkt dan zijn het stressfactoren in je omgeving en niet de medicatie. Zo is het bij mij in ieder geval.
Eric
28-09-2024
Reïntegreren (Verhaal 1295)
Hai allemaal,
Ik ben aan het reïntegreren. Alleen dit lukt mij niet meer omdat mijn werk ook een stressfactor is. Ik voel dat ik klem zit. Mijn klachten worden erger. Mediaton gaat niet helpen heb ik al besproken met mijn werkgever. Ook op een andere locatie begonnen maar dit werkt ook niet voor me. Alles staat me tegen.
Wie heeft hier ervaring mee?
Ik ben aan het reïntegreren. Alleen dit lukt mij niet meer omdat mijn werk ook een stressfactor is. Ik voel dat ik klem zit. Mijn klachten worden erger. Mediaton gaat niet helpen heb ik al besproken met mijn werkgever. Ook op een andere locatie begonnen maar dit werkt ook niet voor me. Alles staat me tegen.
Wie heeft hier ervaring mee?
Eric
25-09-2024
laatste reactie: 28-09-2024
8
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
En daarbij nog een vraag. Wie heeft er al wel eens de hele nacht wakker gelegen van het piekeren?
Ik heb oxazepam genomen. Zelfs die helpt niet. Nu aan de thee. Het is 02:53
Ik heb oxazepam genomen. Zelfs die helpt niet. Nu aan de thee. Het is 02:53
Eric
25-09-2024
Reactie:
hoi Eric, ik herken dit verhaal heel erg goed. zit in dezelfde situatie. En laat ik een ding zeggen, het ligt niet aan jouw. Ik ben er achter gekomen dat de werkgever en arbo geen enkel ie hebben hoe ze hier mee om moeten gaan. ik zit/zal in een toxic werksfeer en reeds 1.5 jaar thuis. ik heb zelf via mijn interne netwerk een tijdelijk klus geregeld en zag direct verbetering. Maa uit de huidige omgeving komen lukt heel moeilijk. Heb ook pammetjes gebruikt.
Sinds een paar weken heb ik door wat boeken te lezen zoals "Over de Kop" en "Activeer je Nervus Vagus" en de "HeartMath" app merk ik een wereld van verschil.
Zodra je je brein weer op de rit krijgt denk je helder, kun je beter beslissingen nemen en krijg je de kracht om afscheid te nemen van je huidige werkgever en inzicht voor een beter job.
ik ben zelf reeds begonnen met het schrijven van een afscheidsbrief aan mijn huidige werkgever, zo kan ik het los laten en verder gaan. help mij erg goed (maar brief is nog niet helemaal af. maar begin is er ;-) Alleen al dat helpt.
Ja ik weer je staat er alleen voor aangezien je werkgevever en arbo echt niks doen. Maar een trotst, hier in dit forum zitten lotgenoten die je helpen. ook jij staat veel sterker.
Sinds een paar weken heb ik door wat boeken te lezen zoals "Over de Kop" en "Activeer je Nervus Vagus" en de "HeartMath" app merk ik een wereld van verschil.
Zodra je je brein weer op de rit krijgt denk je helder, kun je beter beslissingen nemen en krijg je de kracht om afscheid te nemen van je huidige werkgever en inzicht voor een beter job.
ik ben zelf reeds begonnen met het schrijven van een afscheidsbrief aan mijn huidige werkgever, zo kan ik het los laten en verder gaan. help mij erg goed (maar brief is nog niet helemaal af. maar begin is er ;-) Alleen al dat helpt.
Ja ik weer je staat er alleen voor aangezien je werkgevever en arbo echt niks doen. Maar een trotst, hier in dit forum zitten lotgenoten die je helpen. ook jij staat veel sterker.
Ray
25-09-2024
Reactie:
hoi Eric, ik herken dit verhaal heel erg goed. zit in dezelfde situatie. En laat ik een ding zeggen, het ligt niet aan jouw. Ik ben er achter gekomen dat de werkgever en arbo geen enkel ie hebben hoe ze hier mee om moeten gaan. ik zit/zal in een toxic werksfeer en reeds 1.5 jaar thuis. ik heb zelf via mijn interne netwerk een tijdelijk klus geregeld en zag direct verbetering. Maa uit de huidige omgeving komen lukt heel moeilijk. Heb ook pammetjes gebruikt.
Sinds een paar weken heb ik door wat boeken te lezen zoals "Over de Kop" en "Activeer je Nervus Vagus" en de "HeartMath" app merk ik een wereld van verschil.
Zodra je je brein weer op de rit krijgt denk je helder, kun je beter beslissingen nemen en krijg je de kracht om afscheid te nemen van je huidige werkgever en inzicht voor een beter job.
ik ben zelf reeds begonnen met het schrijven van een afscheidsbrief aan mijn huidige werkgever, zo kan ik het los laten en verder gaan. help mij erg goed (maar brief is nog niet helemaal af. maar begin is er ;-) Alleen al dat helpt.
Ja ik weer je staat er alleen voor aangezien je werkgevever en arbo echt niks doen. Maar een trotst, hier in dit forum zitten lotgenoten die je helpen. ook jij staat veel sterker.
Sinds een paar weken heb ik door wat boeken te lezen zoals "Over de Kop" en "Activeer je Nervus Vagus" en de "HeartMath" app merk ik een wereld van verschil.
Zodra je je brein weer op de rit krijgt denk je helder, kun je beter beslissingen nemen en krijg je de kracht om afscheid te nemen van je huidige werkgever en inzicht voor een beter job.
ik ben zelf reeds begonnen met het schrijven van een afscheidsbrief aan mijn huidige werkgever, zo kan ik het los laten en verder gaan. help mij erg goed (maar brief is nog niet helemaal af. maar begin is er ;-) Alleen al dat helpt.
Ja ik weer je staat er alleen voor aangezien je werkgevever en arbo echt niks doen. Maar een trotst, hier in dit forum zitten lotgenoten die je helpen. ook jij staat veel sterker.
Ray
25-09-2024
Reactie:
Hoi Eric,
Herkenbaar. Ik heb na 1 jaar mijn baan opgezegd omdat ik door de druk van werkgever/arboarts extra stress kreeg. Bovendien vond ik het werk al lang niet meer leuk en ging het om een kleine parttime baan. Dat heeft mij enorm veel rust gegeven. Maar niet iedereen kan dat doen natuurlijk. Als je werk een stressfactor is zou ik inderdaad overwegen om een andere weg in te slaan: moet je geen 2e spoortraject in? Dat wordt aan t eind vh 1e jaar al ingezet.
Mbt slapen: ik heb ook het eerste jaar halve nachten wakker gelegen (soms sliep ik maar 3 uur). Heb slaapmedicatie gebruikt (die gebruikte ik al jaren), inmiddels grotendeels afgebouwd. Neem medicatie als t nodig is, je slaap is heel belangrijk, en je komt er echt wel weer vanaf.
C.
Herkenbaar. Ik heb na 1 jaar mijn baan opgezegd omdat ik door de druk van werkgever/arboarts extra stress kreeg. Bovendien vond ik het werk al lang niet meer leuk en ging het om een kleine parttime baan. Dat heeft mij enorm veel rust gegeven. Maar niet iedereen kan dat doen natuurlijk. Als je werk een stressfactor is zou ik inderdaad overwegen om een andere weg in te slaan: moet je geen 2e spoortraject in? Dat wordt aan t eind vh 1e jaar al ingezet.
Mbt slapen: ik heb ook het eerste jaar halve nachten wakker gelegen (soms sliep ik maar 3 uur). Heb slaapmedicatie gebruikt (die gebruikte ik al jaren), inmiddels grotendeels afgebouwd. Neem medicatie als t nodig is, je slaap is heel belangrijk, en je komt er echt wel weer vanaf.
C.
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
Dank voor de reacties. Ik voel me radeloos. Moet wel actie ondernemen. Vandaag wezen werken ondanks het weinige slapen. Voelde me verdrietig worden en duizelig. Hoge hartslag. Niet goed. Eerder naar huis gegaan. Heb het idee dat mijn werkgever wacht tot ik zelf weer aan de bel trek zodat het haar niks gaat kosten.
Eric
25-09-2024
Reactie:
Eric, het gaat om jouw gezondheid. Het is mijn ervaring dat het de werkgever weinig interesseert hoe het met jou gaat. Alles is erop gericht je zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. Geef bij de arbo arts aan dat het niet gaat en dat je weer minder uren wil werken. Zo krijg je wat meer rust in je hoofd en kun je alles meer in perspectief plaatsen.
C.
C.
Anoniem
25-09-2024
Reactie:
Hy Eric
Zoals hierboven geschreven, ook in mijn geval interesseerde het mijn werkgever niets hoe het met mij ging als ik maar zo snel mogelijk kwam werken.
Had het geluk dat de ARBO arts “aan mijn kant stond” en mij begreep.
Na 30 jaar eindelijk de stap durven nemen en een andere baan genomen. En ik weet natuurlijk niet hoe het in jou geval is. Maar als het enigszins mogelijk is dan zou ik voor een andere baan gaan kijken. Zoals ik het lees zit je in een vicieuze cirkel en ga je er zo niet uitkomen
Voor het slapen gaan gebruikte ik droomsap wat je online kunt bestellen. Ik ben geen voorstander van medicatie in wat voor vorm dan ook. Maar niet slapen hielp mij nog minder…
Sterkte
Zoals hierboven geschreven, ook in mijn geval interesseerde het mijn werkgever niets hoe het met mij ging als ik maar zo snel mogelijk kwam werken.
Had het geluk dat de ARBO arts “aan mijn kant stond” en mij begreep.
Na 30 jaar eindelijk de stap durven nemen en een andere baan genomen. En ik weet natuurlijk niet hoe het in jou geval is. Maar als het enigszins mogelijk is dan zou ik voor een andere baan gaan kijken. Zoals ik het lees zit je in een vicieuze cirkel en ga je er zo niet uitkomen
Voor het slapen gaan gebruikte ik droomsap wat je online kunt bestellen. Ik ben geen voorstander van medicatie in wat voor vorm dan ook. Maar niet slapen hielp mij nog minder…
Sterkte
Andre
25-09-2024
Reactie:
Dank voor de reacties.
Ik heb aangegeven bij de bedrijfsarts dat het niet meer lukt. Ik word weer terug gebracht naar minder uur. En een andere locatie. En in de tussentijd moet ik een nieuwe baan gaan zoeken. Heeft iemand daar ervaring mee hoe dat zou kunnen gaan? Of dit verbetering bied of dat het toch zwaar blijft om te werken?
Ik heb aangegeven bij de bedrijfsarts dat het niet meer lukt. Ik word weer terug gebracht naar minder uur. En een andere locatie. En in de tussentijd moet ik een nieuwe baan gaan zoeken. Heeft iemand daar ervaring mee hoe dat zou kunnen gaan? Of dit verbetering bied of dat het toch zwaar blijft om te werken?
Eric
28-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Sinds afbouwen antidepressiva alleen maar slechter (Verhaal 1299)
Ik zit inmiddels al 3 jaar in een burnout en heb tussentijds wel geprobeerd te reintegreren maar dat is helaas niet gelukt. Na 2 jaar ziek uit dienst en nu al ruim 1 jaar in de WIA...
Sinds begin mei ben ik antidepressiva af gaan bouwen en sindsdien is het snel bergafwaarts gegaan met veel lichamelijke klachten, paniek en onrust. Ik zit op 50% van de oorspronkelijke dosis maar denk er over om zo snel mogelijk weer op te hogen maar de oorspronkelijke dosis want wat ik nu meemaak is een hel. Ik weet niet of het door de halvering komt, maar het gaat wel slechter sindsdien.
Zijn er mensen die ook een soortgelijke ervaring hebben en wat hebben jullie gedaan ?
Ik ben echt wanhopig op dit moment aangezien ik me nog nooit zo slecht heb gevoeld als nu 😥
Sinds begin mei ben ik antidepressiva af gaan bouwen en sindsdien is het snel bergafwaarts gegaan met veel lichamelijke klachten, paniek en onrust. Ik zit op 50% van de oorspronkelijke dosis maar denk er over om zo snel mogelijk weer op te hogen maar de oorspronkelijke dosis want wat ik nu meemaak is een hel. Ik weet niet of het door de halvering komt, maar het gaat wel slechter sindsdien.
Zijn er mensen die ook een soortgelijke ervaring hebben en wat hebben jullie gedaan ?
Ik ben echt wanhopig op dit moment aangezien ik me nog nooit zo slecht heb gevoeld als nu 😥
Marco
26-09-2024
laatste reactie: 27-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo Marco,
Wat een ellende met die antidepressiva hè.
Ik zit zelf sinds juni vorig jaar thuis met een burn-out, maar 3 maanden later al weer gaan re-integreren, meer vanuit verveling en schuldgevoel dan dat het zo goed met me ging.
Vanaf oktober 23 ben ik gestart met Escitalopram, en heb dit gebruikt t/m afgelopen maart.
Daarna ben ik helaas per mei weer volledig stil komen te vallen in re-integratie, in de periode ervoor heb ik een zeer complex project begeleid voor t werk, en dus gestopt met SSRI.
Per eind mei toch weer de keus gemaakt om te beginnen met AD, echter leek het de 2e keer niet meer te werken zoals voorheen.
Ik ben dus circa 5 weken geleden weer gaan stoppen, maar voelde me vorige week zo slecht dat ik toch weer een paar dagen gebruikt heb.
Maar aangezien ik merkte dat ik opnieuw door alle bijwerkingen van het opbouwen heen moet, heb ik na 5 dagen gebruik toch weer besloten om er mee te kappen, en heb nu al mijn voorraad in de afvalbak geflikkerd.
Het zal de komende maanden wel zwaar worden, maar ik laat het maar over me heen komen, wil niet meer afhankelijk zijn van medicatie, en ik was de bijwerkingen als wazig zien, zweethanden, gespannen kaken etc ook helemaal beu.
Ik heb me laten inschrijven bij de psycholoog, want ik wil nu blijvend en op natuurlijke wijze herstellen, hoe moeizaam die tocht ook gaat zijn.
Achteraf gezien wou ik dat ik nooit aan die AD begonnen was, aangezien je je grenzen ermee niet goed kan aanvoelen, en er wat mij betreft veel duidelijker gewezen moet worden op hoe moeilijk het is om er weer vanaf te komen als je eenmaal begonnen bent.
Sterkte in de keuze die jij gaat maken, en wens je een goed herstel! 🙏
Wat een ellende met die antidepressiva hè.
Ik zit zelf sinds juni vorig jaar thuis met een burn-out, maar 3 maanden later al weer gaan re-integreren, meer vanuit verveling en schuldgevoel dan dat het zo goed met me ging.
Vanaf oktober 23 ben ik gestart met Escitalopram, en heb dit gebruikt t/m afgelopen maart.
Daarna ben ik helaas per mei weer volledig stil komen te vallen in re-integratie, in de periode ervoor heb ik een zeer complex project begeleid voor t werk, en dus gestopt met SSRI.
Per eind mei toch weer de keus gemaakt om te beginnen met AD, echter leek het de 2e keer niet meer te werken zoals voorheen.
Ik ben dus circa 5 weken geleden weer gaan stoppen, maar voelde me vorige week zo slecht dat ik toch weer een paar dagen gebruikt heb.
Maar aangezien ik merkte dat ik opnieuw door alle bijwerkingen van het opbouwen heen moet, heb ik na 5 dagen gebruik toch weer besloten om er mee te kappen, en heb nu al mijn voorraad in de afvalbak geflikkerd.
Het zal de komende maanden wel zwaar worden, maar ik laat het maar over me heen komen, wil niet meer afhankelijk zijn van medicatie, en ik was de bijwerkingen als wazig zien, zweethanden, gespannen kaken etc ook helemaal beu.
Ik heb me laten inschrijven bij de psycholoog, want ik wil nu blijvend en op natuurlijke wijze herstellen, hoe moeizaam die tocht ook gaat zijn.
Achteraf gezien wou ik dat ik nooit aan die AD begonnen was, aangezien je je grenzen ermee niet goed kan aanvoelen, en er wat mij betreft veel duidelijker gewezen moet worden op hoe moeilijk het is om er weer vanaf te komen als je eenmaal begonnen bent.
Sterkte in de keuze die jij gaat maken, en wens je een goed herstel! 🙏
A.
27-09-2024
Reactie:
Je bent niet nutteloos als je zorgt dat je beter wordt. Als je meer of teveel doet dan je aankan blijf je ziek, daar zou je eerder iemand mee teleurstellen dan wanneer je je focust op zelfzorg. Maar je omgeving heeft er in beide gevallen vast begrip voor
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam
Ik heb zelf ook geen goede ervaringen met antidepressiva. Het is geen oplossing voor de burn-out zelf maar het is een symptoombestrijding in mijn optiek in het geval van burn-out. Als je wil afbouwen raad ik je aan om heel rustig af te bouwen, ze hebben ook AD in druppels.
Daarbij wil ik wel zeggen dat het misschien voor de een wel werkt AD en voor de ander niet, maar ik heb geen goede ervaringen mee omdat het niet de oorzaak oplost van de burn-out en je je grenzen inderdaad niet meer voelt, die je juist nodig hebt om niet verder je burn-out te verslechteren. Heb half jaar citalopram gehad en zou het nooit meer zelf nemen…
Vraag je zelf af hoe je terecht ben gekomen in je burn-out, los dit op, focus op rust en slapen en therapie en dan ga je er komen.
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam
Ik heb zelf ook geen goede ervaringen met antidepressiva. Het is geen oplossing voor de burn-out zelf maar het is een symptoombestrijding in mijn optiek in het geval van burn-out. Als je wil afbouwen raad ik je aan om heel rustig af te bouwen, ze hebben ook AD in druppels.
Daarbij wil ik wel zeggen dat het misschien voor de een wel werkt AD en voor de ander niet, maar ik heb geen goede ervaringen mee omdat het niet de oorzaak oplost van de burn-out en je je grenzen inderdaad niet meer voelt, die je juist nodig hebt om niet verder je burn-out te verslechteren. Heb half jaar citalopram gehad en zou het nooit meer zelf nemen…
Vraag je zelf af hoe je terecht ben gekomen in je burn-out, los dit op, focus op rust en slapen en therapie en dan ga je er komen.
Anoniem
27-09-2024
Reactie:
Dit gedeeltelijke stukje hier onder, wat ik in mijn vorige reactie aan je schreef, was bedoelt onder een ander bericht van iemand dus die is niet van toepassing op jou of je reageerders ☺️ Excuses hahah. Het onderste gedeelte van mijn vorige reactie was wel voor jou bedoelt Marco
“ Je bent niet nutteloos als je zorgt dat je beter wordt. Als je meer of teveel doet dan je aankan blijf je ziek, daar zou je eerder iemand mee teleurstellen dan wanneer je je focust op zelfzorg. Maar je omgeving heeft er in beide gevallen vast begrip voor
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam”
“ Je bent niet nutteloos als je zorgt dat je beter wordt. Als je meer of teveel doet dan je aankan blijf je ziek, daar zou je eerder iemand mee teleurstellen dan wanneer je je focust op zelfzorg. Maar je omgeving heeft er in beide gevallen vast begrip voor
Hoe meer je focust op rust hoe sneller je beter wordt en weer stapjes vooruit kan zetten
Er is echt licht aan het eind van de tunnel als je beter luistert naar je lichaam”
Anoniem
27-09-2024
Overprikkeling is de hel (Verhaal 1083)
Beste lotgenoten,
Hebben jullie tips tegen die extreme overprikkeling? Waar ik enkele maanden geleden op zich nog wel een tv programma kon kijken, ben ik nu op het punt beland dat mijn hele kop begint te tollen en piepen als ik 20 minuutjes naar de tv gekeken heb.
Ik was ondanks blijvende klachten aan het re-integreren, maar heb dit sinds vandaag helemaal stil gelegd.
Wel ben ik ook circa 2 maanden geleden gestopt met Escitalopram 5 mg, of zou dit dan misschien dat enorme verschil kunnen verklaren?
En wat is de oplossing? De hele dag prikkelvrij proberen door te komen? Ik heb het gevoel dat ik dan een zombie word, met nauwelijks sociale contacten en geen media.
Help, wie heeft er tips?
Hebben jullie tips tegen die extreme overprikkeling? Waar ik enkele maanden geleden op zich nog wel een tv programma kon kijken, ben ik nu op het punt beland dat mijn hele kop begint te tollen en piepen als ik 20 minuutjes naar de tv gekeken heb.
Ik was ondanks blijvende klachten aan het re-integreren, maar heb dit sinds vandaag helemaal stil gelegd.
Wel ben ik ook circa 2 maanden geleden gestopt met Escitalopram 5 mg, of zou dit dan misschien dat enorme verschil kunnen verklaren?
En wat is de oplossing? De hele dag prikkelvrij proberen door te komen? Ik heb het gevoel dat ik dan een zombie word, met nauwelijks sociale contacten en geen media.
Help, wie heeft er tips?
Arjan
27-05-2024
laatste reactie: 27-09-2024
17
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo,
De overprikkeling is inderdaad een van de meest vermoeiende bijkomstigheden van een burn-out.
Ook ik ben benieuwd wat wijsheid is.
Toch zo veel mogelijk prikkels vermijden, of misschien toch ondanks dat het nog niet goed voelt heel langzaam wat meer prikkels proberen op te bouwen?
Wie heeft er tips?
De overprikkeling is inderdaad een van de meest vermoeiende bijkomstigheden van een burn-out.
Ook ik ben benieuwd wat wijsheid is.
Toch zo veel mogelijk prikkels vermijden, of misschien toch ondanks dat het nog niet goed voelt heel langzaam wat meer prikkels proberen op te bouwen?
Wie heeft er tips?
Marcel
30-05-2024
Reactie:
Brainfog en hoofdpijn en overprikkeling is waardeloos... Elke dag opnieuw!
Eddy
04-06-2024
Reactie:
Ik ben 7 jaar extreem overprikkeld geweest, kan mezelf dus helaas wel expert noemen.
Al die tijd niet gewerkt, en tja inderdaad als een soort kluizenaar geleefd. Mezelf continue beschermend tegen geluid, schermen, licht etc. Altijd zo kort mogelijk in de winkel, OV was helemaal geen optie. Ik was eigenlijk bijna altijd thuis.
Het is lastig tips te geven, het is een moeilijk en onbegrepen probleem. Ik heb heel wat afgespeurd op internet en hulpverleners gesproken, niemand heeft mij kunnen helpen of begreep het eigenlijk echt is mijn ervaring. Ik heb zelf veel aan trauma heling gedaan, leren voelen, dingen verwerken dat was echt het enige wat (op lange termijn) hielp. Aarden, zo min mogelijk ‘hoofden’. Echt proberen contact met je lichaam te houden. Ook ging ik zo min mogelijk over mijn grens als ik mij overprikkeld voelde.
Inmiddels kijk ik weer ouderwets veel op m’n telefoon dus er is hoop 😅 alleen bijv lang film kijken of veel/harde muziek kan ik nog niet hebben.
Ik geloof niet in prikkels tegen beter weten in toch aangaan. Dat maakt t alleen maar erger is mijn ervaring. Medicatie heb ik nooit gebruikt maar ik geloof gelijk dat het helpt, het onderdrukt namelijk de boel. Maar voor mij reden om het niet te gebruiken. Hoop dat t enigszins helpt. Veel sterkte
Al die tijd niet gewerkt, en tja inderdaad als een soort kluizenaar geleefd. Mezelf continue beschermend tegen geluid, schermen, licht etc. Altijd zo kort mogelijk in de winkel, OV was helemaal geen optie. Ik was eigenlijk bijna altijd thuis.
Het is lastig tips te geven, het is een moeilijk en onbegrepen probleem. Ik heb heel wat afgespeurd op internet en hulpverleners gesproken, niemand heeft mij kunnen helpen of begreep het eigenlijk echt is mijn ervaring. Ik heb zelf veel aan trauma heling gedaan, leren voelen, dingen verwerken dat was echt het enige wat (op lange termijn) hielp. Aarden, zo min mogelijk ‘hoofden’. Echt proberen contact met je lichaam te houden. Ook ging ik zo min mogelijk over mijn grens als ik mij overprikkeld voelde.
Inmiddels kijk ik weer ouderwets veel op m’n telefoon dus er is hoop 😅 alleen bijv lang film kijken of veel/harde muziek kan ik nog niet hebben.
Ik geloof niet in prikkels tegen beter weten in toch aangaan. Dat maakt t alleen maar erger is mijn ervaring. Medicatie heb ik nooit gebruikt maar ik geloof gelijk dat het helpt, het onderdrukt namelijk de boel. Maar voor mij reden om het niet te gebruiken. Hoop dat t enigszins helpt. Veel sterkte
Lynn
04-06-2024
Reactie:
Hallo Lynn,
Bedankt voor je reactie, maar betekent dit dat jij al 7 jaar in een burn-out zit? Want ik zit zelf inmiddels op een jaar, en voel eigenlijk nu al de druk van de Arbo en mijn werkgever, en leg een deel van die druk ook wel aan mezelf op eigenlijk.
Hoe gaat zoiets dan verder qua uitkering enzo, als je na 2 jaar nog niet hersteld bent?
Bedankt voor je reactie, maar betekent dit dat jij al 7 jaar in een burn-out zit? Want ik zit zelf inmiddels op een jaar, en voel eigenlijk nu al de druk van de Arbo en mijn werkgever, en leg een deel van die druk ook wel aan mezelf op eigenlijk.
Hoe gaat zoiets dan verder qua uitkering enzo, als je na 2 jaar nog niet hersteld bent?
Arjan
05-06-2024
Reactie:
Hoi Lynn, voelde jij je thuis wel fijn dan?
Ik voel me zo alleen, weet niet wat te doen, kom tot niks. Zit hier al 5 jaar in.
Voel me zo angstig
Zou intens graag vaker iemand bij me hebben met begrip. Die niet veel praat maar bij me is. Naast me staat. Samen iets in huis doen. Samen wandelen. Naar strand. Mijn naasten begrijpen er niets van. Kan niet huilen. Alleen bij oprechte aandacht, die zeldzaam is. Ik woon 035. Ko
Wat heb je aan traumaheeling gedaan?
Ik voel me zo alleen, weet niet wat te doen, kom tot niks. Zit hier al 5 jaar in.
Voel me zo angstig
Zou intens graag vaker iemand bij me hebben met begrip. Die niet veel praat maar bij me is. Naast me staat. Samen iets in huis doen. Samen wandelen. Naar strand. Mijn naasten begrijpen er niets van. Kan niet huilen. Alleen bij oprechte aandacht, die zeldzaam is. Ik woon 035. Ko
Wat heb je aan traumaheeling gedaan?
Myrthe
16-07-2024
Reactie:
Sorry Arjan, dat ik 't onder jouw vraag plaatste voor Lynn
Voel me nogal wanhopig
Voel me nogal wanhopig
Myrthe
16-07-2024
Reactie:
Vraagje heb jij met je overprikkeling ook van die tintelingen in het hoofd?
Hoort dat er ook bij?
Hoort dat er ook bij?
Arjan
24-09-2024
Reactie:
Overprikkeling gaat meestal weg door je hersenen rust te geven. Heeel veel rust
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Telefoon weg leggen, niet denken door bijvoorbeeld te staren op 1 punt of door je gedachten als wolkjes weg te zwaaien. In het donker liggen helpt ook, geen tv aan geen muziek. Niet forceren, dus niet je zelf overprikkelen als je klachten hebt. Bij klachten rusten of evt slapen
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
En: Of je gedachten “weg-swypen”. Dat doe ik door mijn hand van rechts naar links te zwaaien voor mij gezicht zodra er een gedachten opkomt en dan zeg ik tegen mezelf “weg”.
En inderdaad focussen op andere dingen zoals voelen en kijken, bijv voelen hoe je ligt, of kijken naar de Wolken of vogels.
Er gewoon “zijn”
En inderdaad focussen op andere dingen zoals voelen en kijken, bijv voelen hoe je ligt, of kijken naar de Wolken of vogels.
Er gewoon “zijn”
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Bedankt voor jullie tips.
Valt volgens jullie een e-book lezen ook onder prikkels die je moet vermijden? Een Zweedse puzzel, een podcast, etc?
Want als dat soort dingen ook niet of nauwelijks meer kan, wat kan je dan wel in vredesnaam doen om de dag door te komen?
Helemaal niets doen betekent bij mij piekeren, piekeren en nog meer piekeren….
Valt volgens jullie een e-book lezen ook onder prikkels die je moet vermijden? Een Zweedse puzzel, een podcast, etc?
Want als dat soort dingen ook niet of nauwelijks meer kan, wat kan je dan wel in vredesnaam doen om de dag door te komen?
Helemaal niets doen betekent bij mij piekeren, piekeren en nog meer piekeren….
Arjan
24-09-2024
Reactie:
Ik deed mediteren en wandelen buiten ( innoveerde dat kon)
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Die dingen zijn voor mij belastend, je moet het zelf aanvoelen wat voor jou helpt
Je kan natuurwebcams kijken of lekker in de natuur zelf zijn. Google maar naar earthtv of webcamtaxi
En ik kan je het artikel aanraden “piekeren” van “depsycholoog” Google maar even
Het komt er meer:
Als je even terug nadenkt over je gedachten die je allemaal hebt gehad, dan weet je dat de gedachten die je had eigenlijk zo goed als nooit uit zijn gekomen. Ofwel: dat je voortaan je gedachten en piekeren echt minder serieus moet nemen voortaan. Er is geen gevaar, je hersenen bedoelen het goed en willen je beschermen maar jij weet vanaf nu beter
En afleiding zoeken helpt ook de dingen die ik scheef oa
En als je stress hebt: los je probleem op. Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen en piekeren maken heeft 0,0 zin, los ipv daarvan je problemen op
En: men lijdt het meest door het lijden wat men vreest
Hoe eerder je toegeeft aan rust hoe sneller je beter bent ☺️
Die dingen zijn voor mij belastend, je moet het zelf aanvoelen wat voor jou helpt
Je kan natuurwebcams kijken of lekker in de natuur zelf zijn. Google maar naar earthtv of webcamtaxi
En ik kan je het artikel aanraden “piekeren” van “depsycholoog” Google maar even
Het komt er meer:
Als je even terug nadenkt over je gedachten die je allemaal hebt gehad, dan weet je dat de gedachten die je had eigenlijk zo goed als nooit uit zijn gekomen. Ofwel: dat je voortaan je gedachten en piekeren echt minder serieus moet nemen voortaan. Er is geen gevaar, je hersenen bedoelen het goed en willen je beschermen maar jij weet vanaf nu beter
En afleiding zoeken helpt ook de dingen die ik scheef oa
En als je stress hebt: los je probleem op. Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen en piekeren maken heeft 0,0 zin, los ipv daarvan je problemen op
En: men lijdt het meest door het lijden wat men vreest
Hoe eerder je toegeeft aan rust hoe sneller je beter bent ☺️
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Die dingen zijn voor mij belastend, je moet het zelf aanvoelen wat voor jou helpt
Je kan natuurwebcams kijken of lekker in de natuur zelf zijn. Google maar naar earthtv of webcamtaxi
En ik kan je het artikel aanraden “piekeren” van “depsycholoog” Google maar even
Het komt er meer:
Als je even terug nadenkt over je gedachten die je allemaal hebt gehad, dan weet je dat de gedachten die je had eigenlijk zo goed als nooit uit zijn gekomen. Ofwel: dat je voortaan je gedachten en piekeren echt minder serieus moet nemen voortaan. Er is geen gevaar, je hersenen bedoelen het goed en willen je beschermen maar jij weet vanaf nu beter
En afleiding zoeken helpt ook bijv de dingen die ik schreef of je kan fysieke dingen doen
En als je stress hebt: los je probleem op. Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen en piekeren maken heeft 0,0 zin, los ipv daarvan je problemen op
En: men lijdt het meest door het lijden wat men vreest
Hoe eerder je toegeeft aan rust hoe sneller je beter bent ☺️
Je kan natuurwebcams kijken of lekker in de natuur zelf zijn. Google maar naar earthtv of webcamtaxi
En ik kan je het artikel aanraden “piekeren” van “depsycholoog” Google maar even
Het komt er meer:
Als je even terug nadenkt over je gedachten die je allemaal hebt gehad, dan weet je dat de gedachten die je had eigenlijk zo goed als nooit uit zijn gekomen. Ofwel: dat je voortaan je gedachten en piekeren echt minder serieus moet nemen voortaan. Er is geen gevaar, je hersenen bedoelen het goed en willen je beschermen maar jij weet vanaf nu beter
En afleiding zoeken helpt ook bijv de dingen die ik schreef of je kan fysieke dingen doen
En als je stress hebt: los je probleem op. Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen en piekeren maken heeft 0,0 zin, los ipv daarvan je problemen op
En: men lijdt het meest door het lijden wat men vreest
Hoe eerder je toegeeft aan rust hoe sneller je beter bent ☺️
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
*Of fysieke dingen doen ipv cognitieve dingen
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Hi Arjan,
Enigszins fijn om te lezen dat er meer mensen kampen met die overprikkeling bij o.a. het televisie kijken of muziek luisteren, maakt het niet minder vervelend. Bij verschillende verhalen lees ik dat ze tijdens een burn-out niet veel meer kunnen dan tv kijken op de bank, wat ik totaal niet herken omdat dat mij juist helemaal niet lukt. Het typen van dit berichtje is ook wel de max voor vandaag qua scherm.
Ook die tintelingen herken ik deels, ik heb echter geen tintelingen in mijn hoofd maar in mijn handen en voeten bij de overprikkeling, en inderdaad valt er volgens mijn behandelaar niets aan te doen dan veel rust houden, mediteren, gezond eten en de problematische activiteiten maar zovele mogelijk te mijden.
Hoop dat het snel beter met je gaat!
Enigszins fijn om te lezen dat er meer mensen kampen met die overprikkeling bij o.a. het televisie kijken of muziek luisteren, maakt het niet minder vervelend. Bij verschillende verhalen lees ik dat ze tijdens een burn-out niet veel meer kunnen dan tv kijken op de bank, wat ik totaal niet herken omdat dat mij juist helemaal niet lukt. Het typen van dit berichtje is ook wel de max voor vandaag qua scherm.
Ook die tintelingen herken ik deels, ik heb echter geen tintelingen in mijn hoofd maar in mijn handen en voeten bij de overprikkeling, en inderdaad valt er volgens mijn behandelaar niets aan te doen dan veel rust houden, mediteren, gezond eten en de problematische activiteiten maar zovele mogelijk te mijden.
Hoop dat het snel beter met je gaat!
Tijmen
26-09-2024
Reactie:
Heb jij ook dat doffe hoofd , vol, mistig. Ik heb dat 24-7
Eddy
27-09-2024
Lichamelijke klachten (Verhaal 1297)
Hoi, ik vraag me af of meer mensen dit gevoel hebben of hebben gehad:
een gevoel van vermoeidheid aan één kant van je lichaam en het lijkt alsof je scheef zit of scheef loopt. Het is heel apart. Het is een soort onbalans gevoel. En dit gaat ook gepaard met duizeligheid. Ik heb het gevoel dat ik naar links getrokken word.
Ben benieuwd of er meer mensen dit kennen of dat ik de enigste ben 😅
een gevoel van vermoeidheid aan één kant van je lichaam en het lijkt alsof je scheef zit of scheef loopt. Het is heel apart. Het is een soort onbalans gevoel. En dit gaat ook gepaard met duizeligheid. Ik heb het gevoel dat ik naar links getrokken word.
Ben benieuwd of er meer mensen dit kennen of dat ik de enigste ben 😅
M.
25-09-2024
laatste reactie: 27-09-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo M. Herkenbaar....had/heb ik ook. Komt bij mij door spierspanning in benen. Ging een poosje goed, nu weer een terugval in B.O doordat ik door iemand erg overstuur ben gemaakt en ja hoor.....loop ook weer scheef voor gevoel.
Amber
26-09-2024
Reactie:
Ik heb exact hetzelfde! Ook linkerkant en vooral mijn hoofd dat trekt naar die kant
Juliette
26-09-2024
Reactie:
Hoi Amber en Juliette,
Naar gevoel is dat hè, ik loop er nu denk ik al een dikke week mee rond met dit gevoel. Ik merk wel door heel veel slapen en rust nemen tussen dingen door, dat het iets minder wordt. Helaas heb ik 1,5 week geleden ook een terugval gehad en nu zit je er weer mee.. denk dat het nog wel eventjes zal duren 🤷 wel fijn om te horen dat dit echt een B.O. symptoom is en niet wat anders 😅
Naar gevoel is dat hè, ik loop er nu denk ik al een dikke week mee rond met dit gevoel. Ik merk wel door heel veel slapen en rust nemen tussen dingen door, dat het iets minder wordt. Helaas heb ik 1,5 week geleden ook een terugval gehad en nu zit je er weer mee.. denk dat het nog wel eventjes zal duren 🤷 wel fijn om te horen dat dit echt een B.O. symptoom is en niet wat anders 😅
M.
27-09-2024
Reactie:
Heb dit ook! Mijn lichaam trekt naar links maar mijn voorhoofd naar rechts 😂 vooral boven mijn rechteroog. Geen idee waar het door komt maar heb het wel van anderen ook al vaker gehoord.
Ik heb het nu alleen nog maar als ik een keer iets te ver over mijn grenzen ben gegaan. Meditatie helpt mij hier altijd wel goed mee.
Ik heb het nu alleen nog maar als ik een keer iets te ver over mijn grenzen ben gegaan. Meditatie helpt mij hier altijd wel goed mee.
Anoniem
27-09-2024
Droge mond en benauwd (Verhaal 1301)
Ik heb al een tijdje de hele dag door een erg droge mond. Ik drink veel water, maar dat helpt nog niet echt. Is dit een bekend stress symptoom?
Daarnaast heb ik ook al zo'n 2 weken druk op de borst en ben ik kortademig. Vooral 's avonds lukt het me soms nauwelijks om een hele zin uit te spreken. Ik heb dan steeds zo'n kuchje/droge hoest. Ik ben bekend met chronische hyperventilatie, maar zo veel last heb ik nog niet eerder gehad.
Daarnaast heb ik ook al zo'n 2 weken druk op de borst en ben ik kortademig. Vooral 's avonds lukt het me soms nauwelijks om een hele zin uit te spreken. Ik heb dan steeds zo'n kuchje/droge hoest. Ik ben bekend met chronische hyperventilatie, maar zo veel last heb ik nog niet eerder gehad.
KB
26-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Tintelingen in hoofd (Verhaal 1294)
Beste lotgenoten
Ik heb al heel lang last van tintelingen in het hoofd..lijkt op paresthesie..wie heeft dit ook of gehad ? Gaat dit weer weg of is het blijvende schade? Ben benieuwd mensen.
Groet.
Eddy
Ik heb al heel lang last van tintelingen in het hoofd..lijkt op paresthesie..wie heeft dit ook of gehad ? Gaat dit weer weg of is het blijvende schade? Ben benieuwd mensen.
Groet.
Eddy
Eddy
24-09-2024
laatste reactie: 25-09-2024
1
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi Eddy,
Ik heb dit nu een week denk ik, lijken wel tintelingen op het hoofdhuid, waardoor je bijna moet krabben. Weet niet of je hetzelfde voelt/ervaart.
Dit is een maand geleden begonnen met een soort druk bij m’n voorhoofd boven mn rechteroog, dat is nu gelukkig weg.
Heel gek maar ik voel het als ik eraan denk of echt stil zit. Bij het wandelen heb ik nauwelijks last.
Ik heb dit nu een week denk ik, lijken wel tintelingen op het hoofdhuid, waardoor je bijna moet krabben. Weet niet of je hetzelfde voelt/ervaart.
Dit is een maand geleden begonnen met een soort druk bij m’n voorhoofd boven mn rechteroog, dat is nu gelukkig weg.
Heel gek maar ik voel het als ik eraan denk of echt stil zit. Bij het wandelen heb ik nauwelijks last.
Omu
25-09-2024
Kan dit wel? (Verhaal 1291)
Hey,
Ik ben ondertussen al meer dan één jaar thuis en voel me echt al veel beter. Het oorsuizen is verdwenen, de grote vermoeidheid is ook weg. Ik let wel goed op om niet te veel te doen op een dag maar Ik kan terug winkelen, koken, huishouden,...alles gaat dus redelijk goed behalve mijn maagproblemen.
Al sinds ik thuis ben, heb ik last van mijn maag, elke dag opnieuw.
Ik heb al alle onderzoeken gehad maar niets te vinden. Telkens als het wat beter gaat, krijg ik hoop maar het wordt telkens weer slechter en dit nu al maanden aan een stuk.
Zijn hier nog mensen die hier zoveel last van hebben. Vraag me soms af of dit wel bij een burn-out hoort, of het toch niet iets anders is.
Ik ben ondertussen al meer dan één jaar thuis en voel me echt al veel beter. Het oorsuizen is verdwenen, de grote vermoeidheid is ook weg. Ik let wel goed op om niet te veel te doen op een dag maar Ik kan terug winkelen, koken, huishouden,...alles gaat dus redelijk goed behalve mijn maagproblemen.
Al sinds ik thuis ben, heb ik last van mijn maag, elke dag opnieuw.
Ik heb al alle onderzoeken gehad maar niets te vinden. Telkens als het wat beter gaat, krijg ik hoop maar het wordt telkens weer slechter en dit nu al maanden aan een stuk.
Zijn hier nog mensen die hier zoveel last van hebben. Vraag me soms af of dit wel bij een burn-out hoort, of het toch niet iets anders is.
S.
23-09-2024
laatste reactie: 24-09-2024
7
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi, fijn om te horen dat het zo goed met je gaat! De maag/buikklachten zijn wel echt typerend bij een burn out helaas.. jij voelt je al stukken beter maar je lichaam heeft natuurlijk wel een aardige klap gehad
Anoniem
23-09-2024
Reactie:
Dank je wel voor de reactie Anoniem....ik word er soms wat moedeloos van omdat ik er totaal geen controle over heb: het ligt niet aan mijn voeding, niet aan hoeveel ik rust...in tegendeel, ik heb de indruk dat het beter is als ik meer beweeg i.p.v. meer te rusten.
Ik ben nu ook in therapie gegaan, gezien ik hier las dat emoties doorvoelen heel helend kan zijn...voorlopig lijkt dit weinig op vlak van mijn maagklachten te doen maar we geven het nog even...en er maar op vertrouwen dat ook dit goed zal komen.
Groetjes,
Ik ben nu ook in therapie gegaan, gezien ik hier las dat emoties doorvoelen heel helend kan zijn...voorlopig lijkt dit weinig op vlak van mijn maagklachten te doen maar we geven het nog even...en er maar op vertrouwen dat ook dit goed zal komen.
Groetjes,
S.
24-09-2024
Reactie:
Dank je wel voor de reactie Anoniem....ik word er soms wat moedeloos van omdat ik er totaal geen controle over heb: het ligt niet aan mijn voeding, niet aan hoeveel ik rust...in tegendeel, ik heb de indruk dat het beter is als ik meer beweeg i.p.v. meer te rusten.
Ik ben nu ook in therapie gegaan, gezien ik hier las dat emoties doorvoelen heel helend kan zijn...voorlopig lijkt dit weinig op vlak van mijn maagklachten te doen maar we geven het nog even...en er maar op vertrouwen dat ook dit goed zal komen.
Groetjes,
Ik ben nu ook in therapie gegaan, gezien ik hier las dat emoties doorvoelen heel helend kan zijn...voorlopig lijkt dit weinig op vlak van mijn maagklachten te doen maar we geven het nog even...en er maar op vertrouwen dat ook dit goed zal komen.
Groetjes,
S.
24-09-2024
Reactie:
Weleens Accupuntuur overwogen?
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Accupunctuur reeds geprobeerd, osteopaat ook, diëtist ook,...en nu voor 2e keer in therapie.
Wil hier echt wel vanaf want met de vermoeidheid, het oorsuizen,...kan/kon ik wel om maar die maagklachten elke dag, vind ik het verschrikkelijkste.
Wil hier echt wel vanaf want met de vermoeidheid, het oorsuizen,...kan/kon ik wel om maar die maagklachten elke dag, vind ik het verschrikkelijkste.
S.
24-09-2024
Reactie:
Wat voor soort klachten zijn. Het precies ?
Anoniem
24-09-2024
Reactie:
Het is moeilijk te omschrijven. Het is zeker geen pijn en ook geen reflux maar het is alsof er iets op je maag ligt, of alsof je de vorige dag te veel alcohol hebt gedronken. Een overgevoelige maag. Het is praktisch altijd aanwezig...
Het is al veel beter want ik ben weken misselijk geweest maar laatste maanden lijkt het niet meer te verbeteren en gaat het op en af in ernst...
Het is al veel beter want ik ben weken misselijk geweest maar laatste maanden lijkt het niet meer te verbeteren en gaat het op en af in ernst...
S.
24-09-2024
Tintelingen (Verhaal 999)
Wie herkent zich hierin. Heb af en toe nog kleine terugval en iedere keer andere symptomen. Nu last van tintelingen in handen en voeten en trillingen in benen etc. Ook spiertrekkinkjes. Graag reacties
Sonja
16-04-2024
laatste reactie: 24-09-2024
7
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Heb het hier ook, maar het is verminderd.
Begonnen met voeten en handen soms armen, maar heb nu betere dagen waarbij ik het soms nog eens handen heb, onprettig gevoel is het. Net of zenuwstelsel overbelast is
Begonnen met voeten en handen soms armen, maar heb nu betere dagen waarbij ik het soms nog eens handen heb, onprettig gevoel is het. Net of zenuwstelsel overbelast is
Marre
18-04-2024
Reactie:
He Sonja,
Ik heb dat ook gehad. Spierspasmen in m'n buik en benen. En om een of andere reden een spastische duim. Heel vreemd, maar het is een uiting van hoge spierspanning door een stresssysteem dat helemaal in overdrive zit. Met rust zou het na verloop van tijd helemaal weg moeten gaan. Bij mij duurde dat een maand of 4 nadat ik volledig thuis kwam te zitten en rust nam.
Groet Tamar
Ik heb dat ook gehad. Spierspasmen in m'n buik en benen. En om een of andere reden een spastische duim. Heel vreemd, maar het is een uiting van hoge spierspanning door een stresssysteem dat helemaal in overdrive zit. Met rust zou het na verloop van tijd helemaal weg moeten gaan. Bij mij duurde dat een maand of 4 nadat ik volledig thuis kwam te zitten en rust nam.
Groet Tamar
Tamar
20-04-2024
Reactie:
En Sonja, is het all wat beter met de tintelingen?
Groeten
Groeten
Marre
26-04-2024
Reactie:
Hallo Sonja
Ik ben nu 15 maanden verder en functioneer weer op 85 a 90%.
De tintelingen zijn zeer herkenbaar en vooral bij moeheid of spanning nog steeds soms aanwezig. Ook bij het opstaan voel ik me nog vaak lamlendig maar eenmaal opgestart gaat het prima.
Het duurt dus lang de tintelingen en zijn dus nooit helemaal weggeweest. Maar bij mij is het nu ongeveer 20% (intensiteit van de tintelingen) dan van wat het was in het begin.
Ik ben nu 15 maanden verder en functioneer weer op 85 a 90%.
De tintelingen zijn zeer herkenbaar en vooral bij moeheid of spanning nog steeds soms aanwezig. Ook bij het opstaan voel ik me nog vaak lamlendig maar eenmaal opgestart gaat het prima.
Het duurt dus lang de tintelingen en zijn dus nooit helemaal weggeweest. Maar bij mij is het nu ongeveer 20% (intensiteit van de tintelingen) dan van wat het was in het begin.
Andre
05-05-2024
Reactie:
Hoi!
Ik heb sinds 6 maanden tintelingen in mijn handen en voeten (en inderdaad ook spiertrekkinkjes is mijn armen (vooral elleboog) en benen (met name dijbeen)). De tintelingen komen bijna meteen wanneer ik mij focus op een computer- of televisiescherm (zelfs hele saaie tv) of mij mentaal overbelast en lijkt met een 6 maanden rust helaas niet te verminderen. Is dit iets wat jullie herkennen en hebben jullie nog eventueel tips voor mij? Ik begin een beetje wanhopig te worden dat het niet meer weg gaat.
Ik heb sinds 6 maanden tintelingen in mijn handen en voeten (en inderdaad ook spiertrekkinkjes is mijn armen (vooral elleboog) en benen (met name dijbeen)). De tintelingen komen bijna meteen wanneer ik mij focus op een computer- of televisiescherm (zelfs hele saaie tv) of mij mentaal overbelast en lijkt met een 6 maanden rust helaas niet te verminderen. Is dit iets wat jullie herkennen en hebben jullie nog eventueel tips voor mij? Ik begin een beetje wanhopig te worden dat het niet meer weg gaat.
Tijmen
16-09-2024
Reactie:
Ja zo herkenbaar. Ik had vanaf het begin van mijn BO alleen prikkels op mijn kruin. Nu na 9 maanden voel ik opeens ook tintelingen in mijn gezicht en vingertoppen. Zo gek hoe de symptomen zich verplaatsen.
Marie
24-09-2024
Reactie:
Die tintelingen/steekjes bij m’n kruin had ik ook. Gek he
Anoniem
24-09-2024
Pijnlijke knieen en enorme spierspanning rondom knieen (Verhaal 1290)
Vanaf het begin van mijn burnout in Januari 2023 heb ik last van enorme spierspanning rondom mijn knieen en pijn in de knieen. Ik ben behoorlijk van de burnout aan het herstellen maar deze enorme vervelende klacht gaat maar niet over. Het belemmerd me enorm in het goed kunnen lopen.
Hebben soms meer mensen last van dezelfde klachten. Ik hoor graag van jullie
Hebben soms meer mensen last van dezelfde klachten. Ik hoor graag van jullie
Amber
22-09-2024
laatste reactie: 24-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi Amber,
Bij mij begon BO met spierspanning en pijn in bovenbenen. Inmiddels gaan al veel dingen beter maar blijft de klacht in mijn benen ook. Zou het niet zo zijn dat je eerste klacht ook als laatste verdwijnt? Ik hoop het maar want het is inderdaad vervelend als je niet of weinig kan lopen/sporten.
Groetjes,
Bij mij begon BO met spierspanning en pijn in bovenbenen. Inmiddels gaan al veel dingen beter maar blijft de klacht in mijn benen ook. Zou het niet zo zijn dat je eerste klacht ook als laatste verdwijnt? Ik hoop het maar want het is inderdaad vervelend als je niet of weinig kan lopen/sporten.
Groetjes,
Michelle
24-09-2024
Reactie:
Hoi Michelle.
Bij mij begon het ook met spierspanning en pijn in benen, kon ineens niet meer lopen. Het lopen wat ik deed zag eruit als een robot. Het heeft een poosje iets beter gegaan.....maar ja.....dan kom je in dat gevaarlijke stukje van het gaat goed met me dus ik kan weer van alles. En dan krijg je weer een terugval in de BO.
Toen ging het lopen ook weer slechter met weer meer pijn in knieeen en spieren die weer vastzitten alsof ze in een bankschroef zitten. Of het zo is dat de klacht waar het als eerste mee is begonnen ook als laatste weer weg gaat.......weet het niet maar zou kunnen. Wat ik ook wel eens denk na de terugval die ik kreeg.....het is bij mij wel de methode om mij langzamer aan te laten doen want ik weet van mijzelf ook als ik nu goed zou kunnen lopen ....ja.....dan zou ik toch weer veel meer gaan doen en van het leven genieten. Nu sta ik weer compleet op stil. Laten we hopen dat deze klacht van ons snel weer beter mag gaan en dat we helemaal weer hersteld zijn uit de BO. En dan het leven weer oppakken maar op een andere wijze dan voorheen.....met een stuk zelfbescherming. Groetjes, Amber
Bij mij begon het ook met spierspanning en pijn in benen, kon ineens niet meer lopen. Het lopen wat ik deed zag eruit als een robot. Het heeft een poosje iets beter gegaan.....maar ja.....dan kom je in dat gevaarlijke stukje van het gaat goed met me dus ik kan weer van alles. En dan krijg je weer een terugval in de BO.
Toen ging het lopen ook weer slechter met weer meer pijn in knieeen en spieren die weer vastzitten alsof ze in een bankschroef zitten. Of het zo is dat de klacht waar het als eerste mee is begonnen ook als laatste weer weg gaat.......weet het niet maar zou kunnen. Wat ik ook wel eens denk na de terugval die ik kreeg.....het is bij mij wel de methode om mij langzamer aan te laten doen want ik weet van mijzelf ook als ik nu goed zou kunnen lopen ....ja.....dan zou ik toch weer veel meer gaan doen en van het leven genieten. Nu sta ik weer compleet op stil. Laten we hopen dat deze klacht van ons snel weer beter mag gaan en dat we helemaal weer hersteld zijn uit de BO. En dan het leven weer oppakken maar op een andere wijze dan voorheen.....met een stuk zelfbescherming. Groetjes, Amber
Amber
24-09-2024
De effecten van voeding (Verhaal 1292)
Ongezond eten zorgt voor extra stress in het lichaam. Het laatste jaar voor ik burn-out raakte was mijn eetpatroon niet (meer) zo best. Dagelijks met een bak Ben&Jerry's op de bank en veel aan het snacken en overeten naast de gewone hoofdmaaltijden. Dat is nu wel drastisch veranderd gelukkig! Veel groenten, fruit en boodschappen doe ik alleen maar bij de bio-winkel! Maar ben net op vakantie geweest en daar weer veel aan rijkelijke desserts en pizza's etc gezeten en de energie vloeit letterlijk bij me weg hierdoor.
Ik vraag me af of jullie ook een ongezonder eetpatroon hadden voor jullie burn-out raakten?
Ik vraag me af of jullie ook een ongezonder eetpatroon hadden voor jullie burn-out raakten?
Willemijn
24-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Continu blijven accepteren, hoe? (Verhaal 1287)
Ik was 27, net een jaar begonnen met mijn eerste baan, toen ik in een burnout belandde. Jullie kennen de diepe put, zowel fysiek als mentaal, waar je dan in belandt. Maar met hulp van therapie, een adhd diagnose en veel eigen verdieping klom ik met vallen en opstaan uit het diepste van de put. De belangrijkste stap: acceptatie dat je nu eenmaal in een burnout zit. En dat ging steeds beter.
Maar nu ben ik een jaar verder. Het gaat weliswaar beter, maar tegelijk kan ik nog zo ontzettend weinig... Om me heen zie ik mijn vrienden en familie een heerlijk leven leiden, kinderen krijgen, trouwen, en ik ben niet eens in staat om bij de trouwerij aanwezig te zijn. Mijn leven staat al een jaar stil en het einde van de tunnel is nog ver buiten zicht. Soms lijk ik een sprongetje te maken, om heel snel daarna juist weer dieper weg te zakken.
Hoe blijf je dit accepteren? Hoe ga je ermee om dat het zó lang duurt, dat je lichaam zo lang zó weinig kan, dat je je zo lang zó eenzaam voelt? Hoe voorkom ik dat ik depressief raak, hoe blijf ik genieten van de lichtpuntjes, als die er zo weinig zijn? Kortom: hoe overleef je een burnout?
Maar nu ben ik een jaar verder. Het gaat weliswaar beter, maar tegelijk kan ik nog zo ontzettend weinig... Om me heen zie ik mijn vrienden en familie een heerlijk leven leiden, kinderen krijgen, trouwen, en ik ben niet eens in staat om bij de trouwerij aanwezig te zijn. Mijn leven staat al een jaar stil en het einde van de tunnel is nog ver buiten zicht. Soms lijk ik een sprongetje te maken, om heel snel daarna juist weer dieper weg te zakken.
Hoe blijf je dit accepteren? Hoe ga je ermee om dat het zó lang duurt, dat je lichaam zo lang zó weinig kan, dat je je zo lang zó eenzaam voelt? Hoe voorkom ik dat ik depressief raak, hoe blijf ik genieten van de lichtpuntjes, als die er zo weinig zijn? Kortom: hoe overleef je een burnout?
Ax
22-09-2024
laatste reactie: 23-09-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Korte reactie:
Blijf gefocust op het oplossen van de burn-out
Stel je zelf voor alsof je door een tunnel rijdt, blijf doorrijden/doorzetten met het focussen op je herstel tot je bent waar je wilt zijn, you will see the light at the end of the tunnel
Zie ook “mijn 54 tips” onder het kopje depressie bij de tips op deze Website
X
Rodha
Blijf gefocust op het oplossen van de burn-out
Stel je zelf voor alsof je door een tunnel rijdt, blijf doorrijden/doorzetten met het focussen op je herstel tot je bent waar je wilt zijn, you will see the light at the end of the tunnel
Zie ook “mijn 54 tips” onder het kopje depressie bij de tips op deze Website
X
Rodha
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Hoi Ax,
Zelf ben ik ongeveer net zo oud als jij, en heb dezelfde uitdagingen. Inmiddels zit ik 2 jaar in mijn burnout. Daarnaast is mijn partner ook al bijna 3 jaar ziek (chronische vermoeidheidssyndroom).
Ik wil niet zeggen dat ik niet meer worstel met het probleem dat je noemt, maar wel minder dan eerst. Ik zit niet meer op social media omdat dit het doemdenken voor mij vaak triggert. Dit hielp mij in ieder geval enorm.
Verder klinkt het heel flauw maar het enige wat je kan doen is accepteren dat ook die hopeloze gedachten soms komen. En er niet teveel aandacht aan te schenken voor zover dat gaat. Het is normaal om soms even in de put te zitten met alle klachten die je ervaart. Maar ook daar kom je wel doorheen, een mens kan echt heel erg veel aan. Belangrijk is ook om te onthouden welke vooruitgang je al hebt gemaakt, en, ja nog een cliche, te genieten van de kleine dingen. Een lekker ontbijt, een kleine wandeling in het zonnetje, of gewoon even een rustig moment.
Nogmaals je kan die hopeloze gedachten niet verbannen, ze zullen soms komen. Maar probeer ze niet teveel aandacht te schenken, je kan proberen positieve dingen te denken maar als dit te kunstmatig voelt dan kan je ze misschien het beste gewoon laten gaan.
Hoop dat je hier wat mee kunt!
Zelf ben ik ongeveer net zo oud als jij, en heb dezelfde uitdagingen. Inmiddels zit ik 2 jaar in mijn burnout. Daarnaast is mijn partner ook al bijna 3 jaar ziek (chronische vermoeidheidssyndroom).
Ik wil niet zeggen dat ik niet meer worstel met het probleem dat je noemt, maar wel minder dan eerst. Ik zit niet meer op social media omdat dit het doemdenken voor mij vaak triggert. Dit hielp mij in ieder geval enorm.
Verder klinkt het heel flauw maar het enige wat je kan doen is accepteren dat ook die hopeloze gedachten soms komen. En er niet teveel aandacht aan te schenken voor zover dat gaat. Het is normaal om soms even in de put te zitten met alle klachten die je ervaart. Maar ook daar kom je wel doorheen, een mens kan echt heel erg veel aan. Belangrijk is ook om te onthouden welke vooruitgang je al hebt gemaakt, en, ja nog een cliche, te genieten van de kleine dingen. Een lekker ontbijt, een kleine wandeling in het zonnetje, of gewoon even een rustig moment.
Nogmaals je kan die hopeloze gedachten niet verbannen, ze zullen soms komen. Maar probeer ze niet teveel aandacht te schenken, je kan proberen positieve dingen te denken maar als dit te kunstmatig voelt dan kan je ze misschien het beste gewoon laten gaan.
Hoop dat je hier wat mee kunt!
Vesuvius
23-09-2024
Reactie:
Hoe komt t dat je niet verder komt ?
Sommige mensen vliegen er doorheen en sommige zijn na drie jaar nog geen stap verder
Sommige mensen vliegen er doorheen en sommige zijn na drie jaar nog geen stap verder
Anoniem
23-09-2024
Reactie:
Hi Ax,
Ik herken me erg in de woorden die je schrijft. Ik ben 34 en heb ook het gevoel dat ik van alles wil onderzoeken en creëren om het fundament van de rest van mijn leven neer te zetten. Mensen om me heen zie ik dit doen, en zelf lig ik al een heel jaar helemaal uit de running. Ik kan bijvoorbeeld niet langer dan 20 minuten autorijden, en soms denk ik dat ij wel weer ietsje langer aan kan, en dan kan dat dus wéér niet. Vanmiddag toevallig na een tijdje weer geprobeerd. Zo frustrerend en zo hopeloos word ik ervan... en ja, hoe blijf je dus accepteren dat je hierin zit en niet depressief wordt? Ik heb het antwoord niet... behalve dan dat ik enige verlichting vind in de gedachte dat het leven veel grootser en intelligenter is dan ikzelf, en dat mijn huidige toestand onderdeel is van een plan dat ik met mijn verstand niet kan bevatten, maar wat wel juist is en klopt. Maar poeh he... :-) wat een rit.
Heel veel liefs voor jou
Ik herken me erg in de woorden die je schrijft. Ik ben 34 en heb ook het gevoel dat ik van alles wil onderzoeken en creëren om het fundament van de rest van mijn leven neer te zetten. Mensen om me heen zie ik dit doen, en zelf lig ik al een heel jaar helemaal uit de running. Ik kan bijvoorbeeld niet langer dan 20 minuten autorijden, en soms denk ik dat ij wel weer ietsje langer aan kan, en dan kan dat dus wéér niet. Vanmiddag toevallig na een tijdje weer geprobeerd. Zo frustrerend en zo hopeloos word ik ervan... en ja, hoe blijf je dus accepteren dat je hierin zit en niet depressief wordt? Ik heb het antwoord niet... behalve dan dat ik enige verlichting vind in de gedachte dat het leven veel grootser en intelligenter is dan ikzelf, en dat mijn huidige toestand onderdeel is van een plan dat ik met mijn verstand niet kan bevatten, maar wat wel juist is en klopt. Maar poeh he... :-) wat een rit.
Heel veel liefs voor jou
Willemijn
23-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Slijm in de keel/luchtpijp (Verhaal 1288)
Beste allemaal,
Ik heb continu het gevoel of er slijm in m'n keel en luchtpijp zit, waardoor ik snel de neiging heb om m'n keel te schrapen. Soms ook een borrelend en knetterend geluid.
Herkent iemand zich hierin? Overmatig gevoel van slijm (productie)
Het is een week of 2 weggeweest, maar nu is het er weer.
Groetjes
Ik heb continu het gevoel of er slijm in m'n keel en luchtpijp zit, waardoor ik snel de neiging heb om m'n keel te schrapen. Soms ook een borrelend en knetterend geluid.
Herkent iemand zich hierin? Overmatig gevoel van slijm (productie)
Het is een week of 2 weggeweest, maar nu is het er weer.
Groetjes
Marie
22-09-2024
laatste reactie: 22-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ik ervaar wel tinteling in me tong maar geen slijm
Anoniem
22-09-2024
Reactie:
Herkenbaar, ik heb dit ook in extreme mate, al jaren lang eigenlijk.
Vaak zelfs ontstoken smaak in de keel, veel keelschrapen inderdaad.
Bij mij heeft dit denk ik te maken met de enorme spanning welke ik op mijn kaken en nek heb, met als gevolg ook weer dagelijks hoofdpijn. 😕
Vaak zelfs ontstoken smaak in de keel, veel keelschrapen inderdaad.
Bij mij heeft dit denk ik te maken met de enorme spanning welke ik op mijn kaken en nek heb, met als gevolg ook weer dagelijks hoofdpijn. 😕
A.
22-09-2024
Boekentips? (Verhaal 1178)
Hi allemaal,
Ik heb sinds mijn BO van circa 6 maanden voorgenomen om minder naar beeldschermen te staren en meer rustige, wat langerdurende hobbys op te pakken waaronder dus ook lezen. Ik ben inmiddels al door een paar boeken heen en vroeg mij af of iemand hier ook nog goeie tips heeft?
Het mogen best boeken zijn die wat gericht zijn op zelf-hulp, meer leren over burnout of gewoon goede boeken ter ontspanning.
Sterkte allemaal en ik hoor graag van jullie!
Ik heb sinds mijn BO van circa 6 maanden voorgenomen om minder naar beeldschermen te staren en meer rustige, wat langerdurende hobbys op te pakken waaronder dus ook lezen. Ik ben inmiddels al door een paar boeken heen en vroeg mij af of iemand hier ook nog goeie tips heeft?
Het mogen best boeken zijn die wat gericht zijn op zelf-hulp, meer leren over burnout of gewoon goede boeken ter ontspanning.
Sterkte allemaal en ik hoor graag van jullie!
Roel
26-07-2024
laatste reactie: 22-09-2024
24
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Nee geen boekentips. Maar wens je sterkte!
Ik wandel en fiets er veel.
Groet !
Ik wandel en fiets er veel.
Groet !
Bente
26-07-2024
Reactie:
Over de kop van Brankele Frank geeft wel veel inzicht in een burn-out, met hierin ook een neurologische kijk op de situatie.
Qua ontspanning kan ik de Millenium Trilogie aanraden, van Stieg Larsson, mocht je die niet al gelezen hebben….
Qua ontspanning kan ik de Millenium Trilogie aanraden, van Stieg Larsson, mocht je die niet al gelezen hebben….
A.
26-07-2024
Reactie:
Ik ben net begonnen met Over de Kop (over burn out), veel goede reacties op gehoord en leest goed weg.
M.
26-07-2024
Reactie:
Hoi Roel,
Wat voor soort boeken vond je in het verleden leuk? Dan kunnen we misschien wat gerichtere tips geven :)
Wat voor soort boeken vond je in het verleden leuk? Dan kunnen we misschien wat gerichtere tips geven :)
Y.
26-07-2024
Reactie:
Ik ben helemaal weg van “De wereld: het boek” van de Speld en de Grote Podcastlas. De Grote Podcastlas is sowieso een aanrader, ze bespreken elke week een land op originele wijze. Gewoon te vinden op Spotify. Het boek ism de Speld is heerlijk, vol satire zoals waar de Speld om bekend staat.
Het helpt mij ontzettend om te lezen/luisteren naar dit soort luchtige informatie over de wereld, omdat het me uit mijn eigen wereldje van ellende haalt. Je leert er ook nog eens veel van.
Ik kan luisterboeken ook erg aanraden, voor als je bijv iets creatiefs aan het doen bent. Niks werkt voor mij zo goed om uit mijn hoofd te komen als iets doen met mijn handen en ondertussen een goed verhaal in mijn oren.
Sterkte!
Het helpt mij ontzettend om te lezen/luisteren naar dit soort luchtige informatie over de wereld, omdat het me uit mijn eigen wereldje van ellende haalt. Je leert er ook nog eens veel van.
Ik kan luisterboeken ook erg aanraden, voor als je bijv iets creatiefs aan het doen bent. Niks werkt voor mij zo goed om uit mijn hoofd te komen als iets doen met mijn handen en ondertussen een goed verhaal in mijn oren.
Sterkte!
Y.
26-07-2024
Reactie:
Ik ben zelf dus redelijk zoekende, omdat ik al jaaaaaren niks meer heb gelezen. Als kind was ik altijd erg fan van de stripboeken en las ik zo nu en dan een fictie of non-fictie leesboek ernaast. Vandaar ook mijn brede vraag: ik sta open voor van alles :)
Roel
26-07-2024
Reactie:
Hoi Roel,
Hierbij wat tips van boeken die ik fijn vond om te lezen en waarbij ik even afgeleid kon zijn van het ziek zijn. Misschien heb je er iets aan!
Leuke, makkelijk te lezen (feelgood) romans:
Lessen in Chemie - Bonnie Garmus
Het brievenspoor - Tracy Rees
Het geheim van Silvermoor - Tracy Rees
Het bloemeneiland - Tabea Bach
De 7 echtgenoten van Evelyn Hugo - Taylor Jenkins
Hele mooie romans (wel met een droevige kant):
Vers water voor de bloemen - Valerie Perrin
Ga als een rivier - Shelly Read
Nog op het lijstje:
Wat we achterlaten - Rebecca Yarros
Het achtste leven (voor Brilka) - Nino Haratischwili
Binnen de lijntjes - Mireille Versteeg
Hierbij wat tips van boeken die ik fijn vond om te lezen en waarbij ik even afgeleid kon zijn van het ziek zijn. Misschien heb je er iets aan!
Leuke, makkelijk te lezen (feelgood) romans:
Lessen in Chemie - Bonnie Garmus
Het brievenspoor - Tracy Rees
Het geheim van Silvermoor - Tracy Rees
Het bloemeneiland - Tabea Bach
De 7 echtgenoten van Evelyn Hugo - Taylor Jenkins
Hele mooie romans (wel met een droevige kant):
Vers water voor de bloemen - Valerie Perrin
Ga als een rivier - Shelly Read
Nog op het lijstje:
Wat we achterlaten - Rebecca Yarros
Het achtste leven (voor Brilka) - Nino Haratischwili
Binnen de lijntjes - Mireille Versteeg
Anoniem
26-07-2024
Reactie:
Ik heb de Lord of the Rings trilogie helemaal verslonden in de eerste maanden van mijn burnout. Heerlijk om even weg te duiken in een fantasie wereld. Moet je wel van houden natuurlijk!
Verder sluit ik me aan bij de suggestie Over De Kop, maar dit boek gaat wel over burnout en het proces. Als je echt eventjes afleiding zoekt misschien weer niet zo'n goed idee.
En als je echt even helemaal de ontspanning in wil duiken en weinig zware thema's kan verwerken dan is Nothing Much Happens een heerlijk boek (en heerlijke podcast serie ook). Bedtime stories voor volwassenen, gaat nergens over en dat is ook precies de bedoeling :)
Verder sluit ik me aan bij de suggestie Over De Kop, maar dit boek gaat wel over burnout en het proces. Als je echt eventjes afleiding zoekt misschien weer niet zo'n goed idee.
En als je echt even helemaal de ontspanning in wil duiken en weinig zware thema's kan verwerken dan is Nothing Much Happens een heerlijk boek (en heerlijke podcast serie ook). Bedtime stories voor volwassenen, gaat nergens over en dat is ook precies de bedoeling :)
Y.
26-07-2024
Reactie:
Hoi Roel,
Ik ben inmiddels aardig ver in mijn herstel, de boeken van Charlotte Labee hebben mij echt ontzettend geholpen en inzichten gegeven. Daarnaast is Holistisch Helen van Dennis van Miltenburg ook heel interessant en heb ik daar qua traumaverwerking het meeste aan gehad.
Ik ben inmiddels aardig ver in mijn herstel, de boeken van Charlotte Labee hebben mij echt ontzettend geholpen en inzichten gegeven. Daarnaast is Holistisch Helen van Dennis van Miltenburg ook heel interessant en heb ik daar qua traumaverwerking het meeste aan gehad.
Wouter
27-07-2024
Reactie:
Dag Roel,
Ik lees ontzettend veel. Voornamelijk detectives en thrillers.
De boeken die ik amusant vond om te lezen toen het heel slecht ging (want soms zijn thrillers dan te heftig) zijn de boeken van het Rosie Project (zijn er drie) van Graeme Simsion. Ik vond ze erg leuk.
Momenteel ben ik bezig aan de detectiveserie van van Veeteren van Hakan Nesser. Een van de betere detectives die ik heb gelezen.
Daarnaast de serie van Frieda Klein van Nicci en French. Hier kon ik helemaal in opgaan.
Vooral boeken ter ontspanning dus.
Veel leesplezier!
Ik lees ontzettend veel. Voornamelijk detectives en thrillers.
De boeken die ik amusant vond om te lezen toen het heel slecht ging (want soms zijn thrillers dan te heftig) zijn de boeken van het Rosie Project (zijn er drie) van Graeme Simsion. Ik vond ze erg leuk.
Momenteel ben ik bezig aan de detectiveserie van van Veeteren van Hakan Nesser. Een van de betere detectives die ik heb gelezen.
Daarnaast de serie van Frieda Klein van Nicci en French. Hier kon ik helemaal in opgaan.
Vooral boeken ter ontspanning dus.
Veel leesplezier!
K
27-07-2024
Reactie:
Alle Nederlandse boeken over burnouts negeren, bijna allemaal zijn onzin. Enige die ik écht zou kunnen aanraden zijn SOLK van Saskia de Bruin en misschien een boek van Martin Klaver over stressortherapie en de werking van het zenuwstelsel. Verder zou ik boeken als 'when the body says no' en de boeken van Dr sarno aanraden.
Taco
28-07-2024
Reactie:
Taco! Naar jou was ik opzoek, hoe gaat het momenteel?
Wouter
28-07-2024
Reactie:
Bedankt allemaal voor jullie suggesties!
Ik heb inmiddels over de kop van brankele frank uitgelezen en jeetje wat een aanrader! Het leek wel alsof het boek perfect voor mij geschreven was en gaf veel inzicht in de biologische mechanismes en valkuilen waarin ik veel dingen herkende!
Ik heb inmiddels over de kop van brankele frank uitgelezen en jeetje wat een aanrader! Het leek wel alsof het boek perfect voor mij geschreven was en gaf veel inzicht in de biologische mechanismes en valkuilen waarin ik veel dingen herkende!
Roel
03-08-2024
Reactie:
Als je ook last hebt van pijn door chronische spierspanning: De pijn de baas van Frits Winter (auteur is psycholoog). Was voor mij enorme eye opener: hoe je door je gedrag - jezelf blijven overbelasten/ blijven vechten - je klachten in stand houdt en in een vicieuze cirkel belandt.
C.
C.
Anoniem
05-08-2024
Reactie:
Ik wil ook wat vaker een boek kezen.
Ik heb jaren geleden de Da Vinci code in een weekend uitgelezen
Ik heb jaren geleden de Da Vinci code in een weekend uitgelezen
Newbee
05-08-2024
Reactie:
“Emotionele gezondheid ; heel jezelf van binnenuit “ van Mohammed Boulahrir .
Is ook een doe-boek !
Groetjes
Anouk
Is ook een doe-boek !
Groetjes
Anouk
Anouk
05-08-2024
Reactie:
Hoi Anouk,
Wat vond jij van het boek?
Ik lees veel positieve recensies, maar ook een die schrijft:
"Het sturen van energie naar je cellen, goed voor jezelf zorgen, positief zijn maar ook het kunnen genezen van kanker als je maar positief genoeg bent.
Hij vertelt over een vrouw die in coma kwam, een bijna doodervaring had en toen tot de conclusie kwam dat ze niet goed voor zichzelf zorgde.
Ze kwam bij, liet alle dokters versteld staan en was binnen no time helemaal genezen."
Dan vind ik dan weer mwah...
Wat vond jij van het boek?
Ik lees veel positieve recensies, maar ook een die schrijft:
"Het sturen van energie naar je cellen, goed voor jezelf zorgen, positief zijn maar ook het kunnen genezen van kanker als je maar positief genoeg bent.
Hij vertelt over een vrouw die in coma kwam, een bijna doodervaring had en toen tot de conclusie kwam dat ze niet goed voor zichzelf zorgde.
Ze kwam bij, liet alle dokters versteld staan en was binnen no time helemaal genezen."
Dan vind ik dan weer mwah...
Newbee
05-08-2024
Reactie:
Ik heb vandaag ook het DARE boek van Barry McDonagh besteld. Zou een heel goed boek moeten zijn om paniekaanvallen en stress te verminderen en te overwinnen als ik de recensies mag geloven.
Ik zal binnenkort mijn review ervan geven en aanbevelen (of niet) als het inderdaad de moeite waard is!
Ik zal binnenkort mijn review ervan geven en aanbevelen (of niet) als het inderdaad de moeite waard is!
Roel
05-08-2024
Reactie:
Vermoeidheid de baas
Angst de baas
Angst de baas
Anoniem
15-09-2024
Reactie:
Voor ontspanning heb ik in de eerste maanden alle boeken van Sophie Kinsella gelezen (lekker luchtig, lachen en feelgood). Daarnaast groot fan van The Hunger Games trilogie (niet zo luchtig) en de Harry Potter-serie. Als je van fantasie houdt, is de Kraaien-serie van Leigh Bardugo een aanrader.
Ax
15-09-2024
Reactie:
Ik kreeg als aanrader van mijn tante het boek: het lichaam liegt nooit van Ted Troost. Ik hem 'm op marktplaats gekocht voor bijna 25 euro incl verzendkosten. Ik heb 'm gister binnengekregen, maar het schijnt een heel interessant boek te zijn, wel heel oud, namelijk uit 1988. De nieuwprijzen van dat boek zijn ook gigantisch.
Anna
15-09-2024
Reactie:
Ik heb t boek van Brankele Frank gelezen, top boek en niet zo serieus daar ga ik niet goed op. En het boek heen The body says no. Welke boeken helpen nog meer bij herstel
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
Ik heb t boek van Brankele Frank gelezen, top boek en niet zo serieus daar ga ik niet goed op. En het boek heen The body says no. Welke boeken helpen nog meer bij herstel
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
Als je alle boeken wilt lezen is je leven te kort.
Je zult dus moeten kiezen wat jou interesseert.
Ben je gelovig of juist iemand van de wetenschap? Of wil je een roman lezen? Horror, Science Fiction, Non fiction, educatief, kookboeken, biografieën? Je vraagt om onze boekentips, Okay ik persoonlijk ben een fan van Carl Sagan, Kip Thorne en Ian Mortimer (Medievel England) 📚.
Je zult dus moeten kiezen wat jou interesseert.
Ben je gelovig of juist iemand van de wetenschap? Of wil je een roman lezen? Horror, Science Fiction, Non fiction, educatief, kookboeken, biografieën? Je vraagt om onze boekentips, Okay ik persoonlijk ben een fan van Carl Sagan, Kip Thorne en Ian Mortimer (Medievel England) 📚.
B. Worm 🤓
22-09-2024
Altijd bang (Verhaal 1278)
Altijd bang, voor ziektes, verliezen van dierbaren. Kan alleen maar aan doemscenarios denken. Zie overal gevaar/angst in. Overbezorgd.
Een ander kan dat ook niet begrijpen, raakt geirriteerd door overbezorgdheid. Ik wordt er zelf helemaal gek van. Wordt er zo verdrietig van.
Ik mediteer weer en op dat moment is het fijn maar blijf maar malen.
Iemand ervaring en tips?
Een ander kan dat ook niet begrijpen, raakt geirriteerd door overbezorgdheid. Ik wordt er zelf helemaal gek van. Wordt er zo verdrietig van.
Ik mediteer weer en op dat moment is het fijn maar blijf maar malen.
Iemand ervaring en tips?
Een Medelotgenoot
18-09-2024
laatste reactie: 22-09-2024
5
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Dit komt omdat je vastzit in fight & flightmodus. Dit is heel erg vervelend ,maar wel normaal bij een burnout. Je lichaam en brein proberen je te beschermen op deze manier, maar kunnen niet meer filteren tussen écht gevaar en dingen die laag risico / onschuldig zijn.
De enige manier om dit aan te pakken is door je systeem weer tot rust te brengen, en het lijkt erop dat je hiermee goed bezig bent (meditatie is een goede tool daarvoor). Dit duurt alleen een tijdje, en het is belangrijk dat je hier genoeg tijd en rust voor neemt.
Zie in dat die gedachten geen realiteit zijn, maar een evolutionair ingebouwd systeem van je lichaam dat je alleen maar probeert te beschermen (maar overactief is geworden door overprikkeling en overspannenheid).
Het boek Over De Kop van Brankele Frank zou je eventueel helpen om beter te begrijpen wat er gaande is in je lichaam.
Vagus nerve meditatie is mijn grote hulp geweest toen ik vastzat in dit gevoel.
Sterkte!
De enige manier om dit aan te pakken is door je systeem weer tot rust te brengen, en het lijkt erop dat je hiermee goed bezig bent (meditatie is een goede tool daarvoor). Dit duurt alleen een tijdje, en het is belangrijk dat je hier genoeg tijd en rust voor neemt.
Zie in dat die gedachten geen realiteit zijn, maar een evolutionair ingebouwd systeem van je lichaam dat je alleen maar probeert te beschermen (maar overactief is geworden door overprikkeling en overspannenheid).
Het boek Over De Kop van Brankele Frank zou je eventueel helpen om beter te begrijpen wat er gaande is in je lichaam.
Vagus nerve meditatie is mijn grote hulp geweest toen ik vastzat in dit gevoel.
Sterkte!
Anoniem
18-09-2024
Reactie:
Dankjewel 🙏
Een Medelotgenoot
20-09-2024
Reactie:
Als je even terug nadenkt over je gedachten die je allemaal hebt gehad, dan weet je dat de gedachten die je had eigenlijk bijna nooit op uit zijn gekomen. Ofwel: dat je voortaan je gedachten echt veel minder serieus moet nemen voortaan. Je maakt jezelf helemaal gek voor niks ☺️ Er is geen gevaar, je hersenen bedoelen het goed en willen je beschermen maar jij weet vanaf nu beter
En afleiding zoeken helpt ook
En als je stress hebt: los je probleem op! Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen maken heeft 0,0 zin, in plaats daarvan: los je problemen op
En focus op rust dus inderdaad bijv meditatie
Heel veel Liefs
En afleiding zoeken helpt ook
En als je stress hebt: los je probleem op! Dus bijv: help ik ben bang dat ik in de schulden kom! Oplossing: ga je administratie bijwerken en ga kijken op welke zaken je kan besparen
Zorgen maken heeft 0,0 zin, in plaats daarvan: los je problemen op
En focus op rust dus inderdaad bijv meditatie
Heel veel Liefs
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
*zo goed als nooit uit zijn gekomen, bedoelde ik
99% van de keren komen je gedachten niet uit. En omdat er iets mis is gegaan in het verleden betekent dat niet dat alles dan mis zal gaan
Weet je wat oude mensen zeggen: had ik me maar niet zo druk gemaakt in mijn leven, want het was helemaal voor niks…. Zonde toch? Laten we uit dat een les leren ☺️
Veel liefs weer
99% van de keren komen je gedachten niet uit. En omdat er iets mis is gegaan in het verleden betekent dat niet dat alles dan mis zal gaan
Weet je wat oude mensen zeggen: had ik me maar niet zo druk gemaakt in mijn leven, want het was helemaal voor niks…. Zonde toch? Laten we uit dat een les leren ☺️
Veel liefs weer
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
Ohja en men lijdt het meest door het lijden wat men vreest ☺️
Anoniem
22-09-2024
Ik weet het niet meer (Verhaal 1047)
Al sinds vorige jaar september last van een burnout met angstklachten en paniekaanvallen.
Stapje bij stapje ging het wat beter ik rij weer auto kan sinds een paar weken de paniek geen paniek laten worden. Dus de angst is beter maar man man man wat een klachten. Momenteel heb ik elke dag tot zo ie zo een uur of 4 een vreselijk raar afwezig hoofd. Kan geen 2 min verder kijken. Ook raar gevoel in mijn hoofd soort druk. En hoofdpijn op z'n tijd ook nog is. Ook is buiten vreselijk de wereld voel eng en raar. Soms zo erg dat ik niet een kan lopen buiten tis alsof de tegels me doodslaan. Ik ben hier heel bang voor.
Ook in bed kan m'n hoofd soms ineens de regie op de negatieve manier overnemen ik ben dan heel bang zelfs de kast op mijn kamer voelt eng aan alsof mijn geest me lichaam verlaat. Ik kan me tegenwoordig wel zo rustig houden dat hetgeen paniek wordt.maar ben zj bang voor al die klachten. Bang dat er iets helemaal fout zit in mijn hoofd. Ik kan moeilijk genieten snel huilen enz. De angst dat ik iets ergs in mijn hoofd heb en gek wordt is heeeel groot.
Wie herkent dit?
Stapje bij stapje ging het wat beter ik rij weer auto kan sinds een paar weken de paniek geen paniek laten worden. Dus de angst is beter maar man man man wat een klachten. Momenteel heb ik elke dag tot zo ie zo een uur of 4 een vreselijk raar afwezig hoofd. Kan geen 2 min verder kijken. Ook raar gevoel in mijn hoofd soort druk. En hoofdpijn op z'n tijd ook nog is. Ook is buiten vreselijk de wereld voel eng en raar. Soms zo erg dat ik niet een kan lopen buiten tis alsof de tegels me doodslaan. Ik ben hier heel bang voor.
Ook in bed kan m'n hoofd soms ineens de regie op de negatieve manier overnemen ik ben dan heel bang zelfs de kast op mijn kamer voelt eng aan alsof mijn geest me lichaam verlaat. Ik kan me tegenwoordig wel zo rustig houden dat hetgeen paniek wordt.maar ben zj bang voor al die klachten. Bang dat er iets helemaal fout zit in mijn hoofd. Ik kan moeilijk genieten snel huilen enz. De angst dat ik iets ergs in mijn hoofd heb en gek wordt is heeeel groot.
Wie herkent dit?
Lizette
12-05-2024
laatste reactie: 22-09-2024
41
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi Lizette,
Ik was vandaag echt aan het zoeken naar bevestiging van klachten, want dacht maar steeds dat dit toch niet bij een burnout hoort. Ik lees jou verhaal en ook die van andere en ja, die duizeligheid, ruis in oren, hoofdpijn, verkrampte kaken enz enz.
Mijn eetlust raakt nu ook weg. Geen zin in sociale contacten. Ik vind het allemaal wat, want ik ben mijzelf gewoon kwijt. De sociale, goedlachse en energieke Natasja :(.
Hele dagen alleen, dus veel gesprekken met mijzelf.....
Psycholoog heeft vorige week Citalopram voorgesteld, maar weet nou niet of dat de oplossing is. Ik doe ook acupunctuur, van alles eigenlijk, kost meer energie dan dat het wat doet.
Ik was vandaag echt aan het zoeken naar bevestiging van klachten, want dacht maar steeds dat dit toch niet bij een burnout hoort. Ik lees jou verhaal en ook die van andere en ja, die duizeligheid, ruis in oren, hoofdpijn, verkrampte kaken enz enz.
Mijn eetlust raakt nu ook weg. Geen zin in sociale contacten. Ik vind het allemaal wat, want ik ben mijzelf gewoon kwijt. De sociale, goedlachse en energieke Natasja :(.
Hele dagen alleen, dus veel gesprekken met mijzelf.....
Psycholoog heeft vorige week Citalopram voorgesteld, maar weet nou niet of dat de oplossing is. Ik doe ook acupunctuur, van alles eigenlijk, kost meer energie dan dat het wat doet.
Natasja
12-05-2024
Reactie:
Dit is zo herkenbaar helaas
Dit is echt burn out
Mij heeft de citralopram niet geholpen
Dit is echt burn out
Mij heeft de citralopram niet geholpen
Anoniem
12-05-2024
Reactie:
Hoi anoniem en natasja,
Klinkt gek maar fijn om te lezen dat dit echt bij een burnout hoort. Hebben jullie ook dat buiten lopen heel moeilijk is door de rare wereld alsof je niet verbonden bent met de wereld?
En hebben jullie ook dat je soms gewoon bijna bang wordt van je eigen stem?
Klinkt gek maar fijn om te lezen dat dit echt bij een burnout hoort. Hebben jullie ook dat buiten lopen heel moeilijk is door de rare wereld alsof je niet verbonden bent met de wereld?
En hebben jullie ook dat je soms gewoon bijna bang wordt van je eigen stem?
Lizette
12-05-2024
Reactie:
Hi Lizette, ik herken alle klachten. Alles voelt onwerkelijk en eng aan en de dagen zijn moeilijk door te komen. Ik verlies af en toe het vertrouwen dat het ooit beter wordt en haal me dan allerlei doem scenario’s in mijn hoofd dat het nooit beter zal worden. Wat een ellende! Ik hoop dat jij je steeds beter zal voelen, hou vol!
E
E
Anoniem
12-05-2024
Reactie:
Klinkt raar natuurlijk als ik zeg dat ik 'blij' ben dat ik lees, dat het erbij hoort.
Buiten gaat alles langs mij heen..... gesprekken lukt mij max 15 minuten, dan ben ik wel klaar! Het liefst alleen, zodat ik mij niet hoef te verontschuldigen voor wat dan ook. En super emotioneel. Als ik dit tik, denk ik ook weer, wat een klaagzang, maar ik kan er niets anders van maken. Ik vertrouw erop dat het uiteindelijk weer goed komt. Ik wil graag meer naar buiten, maar door de duizeligheid enz. lukt het niet. Hebben jullie nog tips?
Buiten gaat alles langs mij heen..... gesprekken lukt mij max 15 minuten, dan ben ik wel klaar! Het liefst alleen, zodat ik mij niet hoef te verontschuldigen voor wat dan ook. En super emotioneel. Als ik dit tik, denk ik ook weer, wat een klaagzang, maar ik kan er niets anders van maken. Ik vertrouw erop dat het uiteindelijk weer goed komt. Ik wil graag meer naar buiten, maar door de duizeligheid enz. lukt het niet. Hebben jullie nog tips?
Natasja
12-05-2024
Reactie:
Wat mij het meest heeft geholpen is elke dag een stukje wandelen met de hond, steeds wat langer. Een redelijk strakke dagstructuur en ben meteen in begin v bo (okt 22) gestart met pilates bij sportcentrum om de hoek. Heel erg met mijn lijf bezig dan. Je voelt aan alle kanten hoe strak je staat vd spierspanning! Verder lig ik elke dag ff op mijn yogamat in ontspanningshoudingen met een zen muziekje erbij.
Kom uit je hoofd zou ik tegen iedereen willen zeggen. Het werkt echt! Het gaat met mij nu ook langzaam beter, alhoewel met heel kleine stapjes. Ik geniet van elke goede dag en op slechte dagen houd ik mezelf voor dat morgen weer beter zal gaan. Vertrouw op de helende kracht van je lichaam, je lichaam zal uiteindelijk altijd naar een gezonde balans willen bewegen. Jij moet de voorwaarden scheppen.
C.
Kom uit je hoofd zou ik tegen iedereen willen zeggen. Het werkt echt! Het gaat met mij nu ook langzaam beter, alhoewel met heel kleine stapjes. Ik geniet van elke goede dag en op slechte dagen houd ik mezelf voor dat morgen weer beter zal gaan. Vertrouw op de helende kracht van je lichaam, je lichaam zal uiteindelijk altijd naar een gezonde balans willen bewegen. Jij moet de voorwaarden scheppen.
C.
Anoniem
13-05-2024
Reactie:
Ik kan ook bijna niet lopen
Krijg dan een heel raar gevoel in me hoofd en me benen blokkeren
Mijn stemming wisseld ook ieder uur
Soms denk ik ik kan echt niet meer
Ik vond het lastig te geloven dat het allemaal bij burn out hoort
Maar is helaas echt zo
Krijg dan een heel raar gevoel in me hoofd en me benen blokkeren
Mijn stemming wisseld ook ieder uur
Soms denk ik ik kan echt niet meer
Ik vond het lastig te geloven dat het allemaal bij burn out hoort
Maar is helaas echt zo
Anoniem
13-05-2024
Reactie:
Anoniem dat heb ik dus ook. Buiten lukt niet de wereld wordt dan zo raar en eng alsof je leeft op een planeet ofzo en alles inclusief jezelf helemaal nep is. Je komt geen stap meer vooruit je benen begeven het gewoon.
Lizette
13-05-2024
Reactie:
Precies zoals jij omschrijft lizette
Het gekke is drie weken geleden ging het stuk beter nu alweer een tijdje in deze dip
Heb een goede psychiater deze erkend dit echt als burn out klacht en zegd ook gewoon nog rustiger aan doen dat vind ik dan weer lastig want de wil is er echt wel
Het gekke is drie weken geleden ging het stuk beter nu alweer een tijdje in deze dip
Heb een goede psychiater deze erkend dit echt als burn out klacht en zegd ook gewoon nog rustiger aan doen dat vind ik dan weer lastig want de wil is er echt wel
Anoniem
13-05-2024
Reactie:
Hoi Anoniem,
Bij mij ging het gisterochtend ook goed was blij en kon me goed rustig houden. Totdat ik een klein stukje moest fietsen. Werd duizelig en alles kwam op me af me benen verstijfde ik kon nog amper staan. Toen ik binnen was helemaal afwezig alsof ik neer ging vallen. Maar gebeurde niet toen ik rustiger was werden me benen minder en me hoofd rustiger. Maar ik blijf dan zo bang voor iets ergs in mijn hoofd.
Zo ook nu vanochtend prima wakker geworden. Nu heel moe en afwezig zit niet in de flow van de dag en heb hoofdpijn. ben soort van bang dat de klachten weer komen. Herken jij dit ook?
Bij mij ging het gisterochtend ook goed was blij en kon me goed rustig houden. Totdat ik een klein stukje moest fietsen. Werd duizelig en alles kwam op me af me benen verstijfde ik kon nog amper staan. Toen ik binnen was helemaal afwezig alsof ik neer ging vallen. Maar gebeurde niet toen ik rustiger was werden me benen minder en me hoofd rustiger. Maar ik blijf dan zo bang voor iets ergs in mijn hoofd.
Zo ook nu vanochtend prima wakker geworden. Nu heel moe en afwezig zit niet in de flow van de dag en heb hoofdpijn. ben soort van bang dat de klachten weer komen. Herken jij dit ook?
Anoniem
14-05-2024
Reactie:
Ja heel herkenbaar
Ook rustig wakker geworden.
In ineens duizelig ik lig nu weer in bed me benen hielden het gewoon niet
Dat van het fietsen herken ik alsof de boel blokkeert
Mijn psychiater legde uit dat je dan teveel van je zenuwen stelsel vraagt rust rust en nog is rust
Ook rustig wakker geworden.
In ineens duizelig ik lig nu weer in bed me benen hielden het gewoon niet
Dat van het fietsen herken ik alsof de boel blokkeert
Mijn psychiater legde uit dat je dan teveel van je zenuwen stelsel vraagt rust rust en nog is rust
Anoniem
14-05-2024
Reactie:
Fijn om te horen dat ik niet de enigste ben.
Het verschil tussen jou en mij alleen is dat jij het ergens accepteert en ik er tegen vecht en als maar denk zie je is wat ergs. Mijn psycholoog zei als je dat niet meer doet verdwijnen de klachten langzamerhand vanzelf. Maar ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd.
Het verschil tussen jou en mij alleen is dat jij het ergens accepteert en ik er tegen vecht en als maar denk zie je is wat ergs. Mijn psycholoog zei als je dat niet meer doet verdwijnen de klachten langzamerhand vanzelf. Maar ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd.
Lizette
14-05-2024
Reactie:
Nou accepteren is een groot woord hoor
Vandaag denk ik toevallig na het is niet anders ik wordt wel weer beter
Van de week werd ik echt gek van angst en wanhoop
Vandaag denk ik toevallig na het is niet anders ik wordt wel weer beter
Van de week werd ik echt gek van angst en wanhoop
Anoniem
14-05-2024
Reactie:
Bedenk dat ontregeling en overbelasting van je zenuwstelsel heel veel met je doet! Zeker als dat langdurig heeft aangehouden. Zo heb ik zelf opeens last van een zacht rammelend geluidje in mijn hoofd dat komt en gaat ( gelukkig geen harde piep of zo). Ik heb er alleen snachts last van als t stil is en ik niet kan slapen. Maar ik maak me er niet druk om, weet dat t bij burnout hoort en ik hier geen invloed op heb. Dat is mijn criterium: waar ik geen invloed op heb laat ik los
C.
C.
Anoniem
14-05-2024
Reactie:
Vind dat erg knap dat je al kan denken he dit komt door de burnout.
Ik heb vanmiddag buiten gezeten ging best goed zelfs ondanks de vreselijk rare enge wereld een klein blokje om gelopen. Toen was de kaars op de wereld kwam op me af ik voelde me eng ennwas dooooodop. Nu soort gek druk gevoel ik me hoofd. Ik probeer het nu ook te gooien op de burnout maar is zo lastig.
De buitenwereld is gewoon 1 monster wereld af en toe. Alsof je zweeft in een nachtmerrie.
Ik heb vanmiddag buiten gezeten ging best goed zelfs ondanks de vreselijk rare enge wereld een klein blokje om gelopen. Toen was de kaars op de wereld kwam op me af ik voelde me eng ennwas dooooodop. Nu soort gek druk gevoel ik me hoofd. Ik probeer het nu ook te gooien op de burnout maar is zo lastig.
De buitenwereld is gewoon 1 monster wereld af en toe. Alsof je zweeft in een nachtmerrie.
Lizette
14-05-2024
Reactie:
Hier ook vanmorgen buiten gelopen
In eens trillen en via de achtertuin naar binnen gekomen zo dat ik me vast kon houden
Me hoofd lijkt nu een soort blok beton
In eens trillen en via de achtertuin naar binnen gekomen zo dat ik me vast kon houden
Me hoofd lijkt nu een soort blok beton
Anoniem
15-05-2024
Reactie:
Wat ontzettend herkenbaar dit. knap dat je dan toch gaat lopen!
Ik heb sinds gisteren avond een soort ontzettend druk gevoel op mijn hoofd alsof m'n ogen eruit puilen. Duizelig, zere benen, een heeeeeele rare wereld doodeng. Ik ben heeeel bang voor een hersentumor en ik weet daardoor hou ik de klachten in stand, maar ik kom gewoon niet van die gedachten af. Ik kan niet eens normaal lopen buiten net zoals jij omschrijft je zakt letterlijk door je benen. Het lijkt of je wordt neergeknalt door de wereld.
Zo ook vannacht werd ineens wakker intense angst alsof ik ging neervallen, was zomaar 20 sec en het was weer weg.
Ik heb sinds gisteren avond een soort ontzettend druk gevoel op mijn hoofd alsof m'n ogen eruit puilen. Duizelig, zere benen, een heeeeeele rare wereld doodeng. Ik ben heeeel bang voor een hersentumor en ik weet daardoor hou ik de klachten in stand, maar ik kom gewoon niet van die gedachten af. Ik kan niet eens normaal lopen buiten net zoals jij omschrijft je zakt letterlijk door je benen. Het lijkt of je wordt neergeknalt door de wereld.
Zo ook vannacht werd ineens wakker intense angst alsof ik ging neervallen, was zomaar 20 sec en het was weer weg.
Lizette
15-05-2024
Reactie:
Ja en dan die enorme angst er soms bij
Om gek van te worden
II heb dit ook wel is dagen niet
Dus het moet echt is overgaan
Al heb ik dat slecht lopen en duizelig zijn nu al een tijdje
Om gek van te worden
II heb dit ook wel is dagen niet
Dus het moet echt is overgaan
Al heb ik dat slecht lopen en duizelig zijn nu al een tijdje
Anoniem
15-05-2024
Reactie:
Ja dat heb ik dus ook de klachten wisselen zich af. Dan wekenlang veel hoofdpijn, dan zere benen enz.
Al heb ik nu ook al een tijdje last van dat slecht lopen, rare wereld, raar gevoel in mijn hoofd, en duizeligheid.
Al heb ik nu ook al een tijdje last van dat slecht lopen, rare wereld, raar gevoel in mijn hoofd, en duizeligheid.
Lizette
15-05-2024
Reactie:
Hi Lizette en Anoniem,
Heel herkenbaar al jullie klachten, ik moest stiekem wel een beetje lachen om het monster dat de wereld nu lijkt.. maar het is inderdaad een verschrikkelijk gevoel! Alsof overal gevaar heerst. Ik zou er ook zo graag vanaf willen en soms verlies ik de hoop dat dat nog gaat lukken.
Ik heb de afgelopen maanden heel veel angsten gehad (en daardoor paniekaanvallen), de angst om gek te worden, de angst om psychotisch te worden, de angst om depressief te worden, de angst om niet meer beter te worden. En daarnaas kreeg ik last van die enge wereld (derealisatie), het gevoel nooit echt ‘wakker’ te worden, alsof mijn hoofd nog half in slaap blijft en heel veel vermoeidheid.
Herkennen jullie dit allemaal? Ik heb overigens de afgelopen twee dagen opeens heel even weer het gevoel gehad mezelf te zijn maar helaas vandaag een neerslachtige dag.
Heel veel liefs en succes voor jullie!
E
Heel herkenbaar al jullie klachten, ik moest stiekem wel een beetje lachen om het monster dat de wereld nu lijkt.. maar het is inderdaad een verschrikkelijk gevoel! Alsof overal gevaar heerst. Ik zou er ook zo graag vanaf willen en soms verlies ik de hoop dat dat nog gaat lukken.
Ik heb de afgelopen maanden heel veel angsten gehad (en daardoor paniekaanvallen), de angst om gek te worden, de angst om psychotisch te worden, de angst om depressief te worden, de angst om niet meer beter te worden. En daarnaas kreeg ik last van die enge wereld (derealisatie), het gevoel nooit echt ‘wakker’ te worden, alsof mijn hoofd nog half in slaap blijft en heel veel vermoeidheid.
Herkennen jullie dit allemaal? Ik heb overigens de afgelopen twee dagen opeens heel even weer het gevoel gehad mezelf te zijn maar helaas vandaag een neerslachtige dag.
Heel veel liefs en succes voor jullie!
E
E
15-05-2024
Reactie:
En of het herkenbaar is
Welke angst ik al niet gehad heb
Tot trillen aan toe
Heel soms denk ik ook zo ben er weer om er vervolgens weer in te schieten
Welke angst ik al niet gehad heb
Tot trillen aan toe
Heel soms denk ik ook zo ben er weer om er vervolgens weer in te schieten
Anoniem
15-05-2024
Reactie:
E. Dat herken ik zeker. Ook ik had vanmiddag een half uur een goed moment en jneens is het daar weer. Gelijk weer hoofdpijn, zere benen en intens moe en totaal niet verbonden met de wereld je leeft echt per minuut.
Lizette
15-05-2024
Reactie:
Hoe lang zitten jullie hier al in? En doen jullie het met of zonder medicatie? En hoe houden jullie de dagen vol, werken jullie nog of niet?
Ik heb zelf een gezin en ben zelfstandig ondernemer dus werk hier en daar nog wat maar vrij weinig.
Het voelt soms alsof ik in de hel beland ben! Hebben jullie ook van die vreemde gedachten allemaal?
E
Ik heb zelf een gezin en ben zelfstandig ondernemer dus werk hier en daar nog wat maar vrij weinig.
Het voelt soms alsof ik in de hel beland ben! Hebben jullie ook van die vreemde gedachten allemaal?
E
E
15-05-2024
Reactie:
Jazeker mijn hoofd denkt de hele dag dood moe van en ook wel is was het maar klaar ik wil zeker niet dood
Maar wel van al die klachten af
Ik ben niet in staat om te werken
Ik heb medicatie geprobeerd maar werkte niet voor mij
Ik heb ook gewoon een gezin en dat maakt het soms lastig zeker als me hoofd weer is dagen raar doet
Maar wel van al die klachten af
Ik ben niet in staat om te werken
Ik heb medicatie geprobeerd maar werkte niet voor mij
Ik heb ook gewoon een gezin en dat maakt het soms lastig zeker als me hoofd weer is dagen raar doet
Anoniem
15-05-2024
Reactie:
Ohh herkenbaar, ik denk soms ook was het maar klaar want ik ben gewoon op van alle klachten.
Wat denken jullie dat de oplossing is en hoe lang hebben jullie hier al last van?
Worden jullie hier ook zo neerslachtig van?
Wat denken jullie dat de oplossing is en hoe lang hebben jullie hier al last van?
Worden jullie hier ook zo neerslachtig van?
E
15-05-2024
Reactie:
Bij mij is het in oktober begonnen
Kreeg in eens paniekaanvallen
Hele dagen liep ik maar wat rond door de woonkamer
Kreeg steeds gekkere klachten spelde prikken in me lijf gezicht wat tintelde
Me hoofd branden aan een kant
En maar naar de huisarts gaan
Wat mankeerde ik toch
Uit eindelijk scan van me hoofd gemaakt niks op te zien
Dus ja wat was het dan ik bleef in me hoofd houden dat er een verklaring voor moest zijn
Langzaam door gesprekken bij een psycholoog kwam ik er achter dat dit dus een burn out is
Ik heb dus enorme stemming wisselingen
En soms weet ik me geen raad
De buitenwereld gaat gewoon door
Ik functioneer soms hele dagen niet
Oplossingen heb ik niet merk wel als ik veel rust pak het soms beter gaat
Kreeg in eens paniekaanvallen
Hele dagen liep ik maar wat rond door de woonkamer
Kreeg steeds gekkere klachten spelde prikken in me lijf gezicht wat tintelde
Me hoofd branden aan een kant
En maar naar de huisarts gaan
Wat mankeerde ik toch
Uit eindelijk scan van me hoofd gemaakt niks op te zien
Dus ja wat was het dan ik bleef in me hoofd houden dat er een verklaring voor moest zijn
Langzaam door gesprekken bij een psycholoog kwam ik er achter dat dit dus een burn out is
Ik heb dus enorme stemming wisselingen
En soms weet ik me geen raad
De buitenwereld gaat gewoon door
Ik functioneer soms hele dagen niet
Oplossingen heb ik niet merk wel als ik veel rust pak het soms beter gaat
Anoniem
16-05-2024
Reactie:
@anoniem, ontzettend herkenbaar! Zo ben ik door de malle molen geweest voor mijn hart. Ook dit was allemaal in orde.
Nu weer dat druk op me hoofd enz. De wereld gaat ook nog volledig langs mij heen al heb ik wel wat meer goede momentjes. Zo ook gisteren ik ben voor het eerst weer vrijwilligerswerk gaan doen voor 2 uurtjes. Zag er enorm tegen op slappe benen, duizelig, pijnlijk hoop alsof me ogen eruit puilde. MOest mensen opgaan halen in de rolstoel man man ik zag alles draaien kon amper recht staan en me benen branden onder me vandaan. Toen even gezeten en het soort geaccepteerd in de zin van oké mijn hoofd is gewoon even vol en dat mag. Na 20 min moest ik koffie gaan delen en alles was weg. ik was vrolijk kon weer goed lopen benen deden niet meer zeer mijn druk op mijn hoofd was weg. echt alsof er een wereld voor mij open ging. Na een uurtje kwam de druk ik mijn hoofd wel weer terug en ook af en toe weer die rot gedachten zie je het is toch wat ergs. Maar ik weet vanbinnen dat dit niet zo is anders gaat het niet over en komt het weer enz enz.
daardoor vannacht ook eindelijk weer goed geslapen.
Nu wel weer druk op mijn hoofd, maar ik probeer het gewoon zo te laten (wat we kei moeilijk is.
Maar houd moed allemaal ik probeer het zelf ook en er komen beter momenten en die volgen als het goed is steeds meer.
Nu weer dat druk op me hoofd enz. De wereld gaat ook nog volledig langs mij heen al heb ik wel wat meer goede momentjes. Zo ook gisteren ik ben voor het eerst weer vrijwilligerswerk gaan doen voor 2 uurtjes. Zag er enorm tegen op slappe benen, duizelig, pijnlijk hoop alsof me ogen eruit puilde. MOest mensen opgaan halen in de rolstoel man man ik zag alles draaien kon amper recht staan en me benen branden onder me vandaan. Toen even gezeten en het soort geaccepteerd in de zin van oké mijn hoofd is gewoon even vol en dat mag. Na 20 min moest ik koffie gaan delen en alles was weg. ik was vrolijk kon weer goed lopen benen deden niet meer zeer mijn druk op mijn hoofd was weg. echt alsof er een wereld voor mij open ging. Na een uurtje kwam de druk ik mijn hoofd wel weer terug en ook af en toe weer die rot gedachten zie je het is toch wat ergs. Maar ik weet vanbinnen dat dit niet zo is anders gaat het niet over en komt het weer enz enz.
daardoor vannacht ook eindelijk weer goed geslapen.
Nu wel weer druk op mijn hoofd, maar ik probeer het gewoon zo te laten (wat we kei moeilijk is.
Maar houd moed allemaal ik probeer het zelf ook en er komen beter momenten en die volgen als het goed is steeds meer.
Lizette
16-05-2024
Reactie:
Wat heerlijk even vrijwilligers werk
Ik ben vandaag ook op pad geweest naar de psycholoog fijn gesprek. Gehad .
Toen wilde ik een broodje halen
En ging het ff mis me benen en me hoofd
Hadden ff error
Rustig in de auto gaan zitten
Nog even me nagels laten doen en nu met een geblokkeerd hoofd op de bank
Ik ben vandaag ook op pad geweest naar de psycholoog fijn gesprek. Gehad .
Toen wilde ik een broodje halen
En ging het ff mis me benen en me hoofd
Hadden ff error
Rustig in de auto gaan zitten
Nog even me nagels laten doen en nu met een geblokkeerd hoofd op de bank
Anoniem
16-05-2024
Reactie:
Wat fijn dat je even bij de pyscholoog mij lucht dat ook altijd op.
Precies even uitrusten dat is belangrijk.
Hier ging het net ook weer mis. vreselijke druk op mijn hoofd en werd intens misselijk. Kon ineens amper ademhalen en ik werd bang. 20 sec voelde ik me echt vreselijk alsof ik neer ging vallen. Na 20 sec was de misselijk ineens weg en de druk op mijn hoofd is iets afgenomen. Helaas ben ik nu weer heel bang dat er toch iets erg is mijn hoofd zit en ik daardoor dit had.
Herken jij dit soort aanvallen? En hoe kom ik van die gedachten af?
Precies even uitrusten dat is belangrijk.
Hier ging het net ook weer mis. vreselijke druk op mijn hoofd en werd intens misselijk. Kon ineens amper ademhalen en ik werd bang. 20 sec voelde ik me echt vreselijk alsof ik neer ging vallen. Na 20 sec was de misselijk ineens weg en de druk op mijn hoofd is iets afgenomen. Helaas ben ik nu weer heel bang dat er toch iets erg is mijn hoofd zit en ik daardoor dit had.
Herken jij dit soort aanvallen? En hoe kom ik van die gedachten af?
Lizette
16-05-2024
Reactie:
Ja herken ik ook
Vooral die angst dan
Hmm tja accepteren zeggen ze
Bij een burn out ben je zo op je lijf gericht
Ik kan ook echt enorme brain frog hebben wat meerdere uren aan houd
Volgens mijn psycholoog werkt het om dat voorzichtig met je handen aan het werk te gaan
Soms ga ik ook wel is in een koud voetenbad met me voeten
Vooral die angst dan
Hmm tja accepteren zeggen ze
Bij een burn out ben je zo op je lijf gericht
Ik kan ook echt enorme brain frog hebben wat meerdere uren aan houd
Volgens mijn psycholoog werkt het om dat voorzichtig met je handen aan het werk te gaan
Soms ga ik ook wel is in een koud voetenbad met me voeten
Anoniem
18-05-2024
Reactie:
Bij mijn eerste burnout een kleine 20 jaar geleden had ik o.a. last van ernstige hoofd- en aangezichtspijnen. Zo erg dat ik toch echt dacht een tumor in mijn hoofd te hebben. Eveneens rare steken in de linker onderbuik.
Na het laten naken van scans en een endoscopie bleek dat er dus (gelukkig) van een tumor geen sprake was. Met mijn darmen was ook niets aan de hand.
Ergens wel een opluchting, maar de klachten werden er helaas niet minder van. De hoofdpijnen gingen toen gepaard met stevige paniek- en angstaanvallen.
Ik ben toen maanden lang vervreemd van de wereld geweest. Afgestompt, gevoel van uitzichtloosheid, vaak huilen, uitgeblust, doemdenken, enz. De complete burnout cocktail.
De laatste 3 maanden van een jaar BO ging het herstel uiteindelijk best goed.
Een soortontwaking in een wereld die bijna een jaar niet de mijne was...
Een jaar later zat ik zelfs weer op de motor (door Schotland) en werkte weer full-time.
Na het laten naken van scans en een endoscopie bleek dat er dus (gelukkig) van een tumor geen sprake was. Met mijn darmen was ook niets aan de hand.
Ergens wel een opluchting, maar de klachten werden er helaas niet minder van. De hoofdpijnen gingen toen gepaard met stevige paniek- en angstaanvallen.
Ik ben toen maanden lang vervreemd van de wereld geweest. Afgestompt, gevoel van uitzichtloosheid, vaak huilen, uitgeblust, doemdenken, enz. De complete burnout cocktail.
De laatste 3 maanden van een jaar BO ging het herstel uiteindelijk best goed.
Een soortontwaking in een wereld die bijna een jaar niet de mijne was...
Een jaar later zat ik zelfs weer op de motor (door Schotland) en werkte weer full-time.
Cactus
22-05-2024
Reactie:
Hoi Lizette, jij bent de eerste waarbij ik eindelijk hoor dat je ook zo'n druk op je hoofd hebt. Ik heb dat nu 7 maanden van de 10 maanden bo. Eerst vooral hyperventilatie klachten en nu is de druk op m'n hoofd m'n grootste klacht, een ware hel. Het maakt dat ik ook duizelig en misselijk ben als het erg is. Ook kan ik niet lang staan, koken bijvoorbeeld, dan wordt het zo erg. Ik ben er al vaak voor bij de huisarts geweest en ga maandag ook naar de neuroloog, maar zeer waarschijnlijk hoort het bij de bo.
Heel naar voor jou, maar ik ben blij dat ik het ook van een ander hoor...
Heel naar voor jou, maar ik ben blij dat ik het ook van een ander hoor...
Susan
23-05-2024
Reactie:
Hoi Lizette, jij bent de eerste waarbij ik eindelijk hoor dat je ook zo'n druk op je hoofd hebt. Ik heb dat nu 7 maanden van de 10 maanden bo. Eerst vooral hyperventilatie klachten en nu is de druk op m'n hoofd m'n grootste klacht, een ware hel. Het maakt dat ik ook duizelig en misselijk ben als het erg is. Ook kan ik niet lang staan, koken bijvoorbeeld, dan wordt het zo erg. Ik ben er al vaak voor bij de huisarts geweest en ga maandag ook naar de neuroloog, maar zeer waarschijnlijk hoort het bij de bo.
Heel naar voor jou, maar ik ben blij dat ik het ook van een ander hoor...
Heel naar voor jou, maar ik ben blij dat ik het ook van een ander hoor...
Susan
23-05-2024
Reactie:
Susan
Ik heb ook zo een vreselijke druk op me hoofd tot kokhalzen aan toe
Ik heb zelfs een scan gehad
Nou niks op te zien echt burn out klacht helaas
Soms ook enorme druk op me oren
Ik heb ook zo een vreselijke druk op me hoofd tot kokhalzen aan toe
Ik heb zelfs een scan gehad
Nou niks op te zien echt burn out klacht helaas
Soms ook enorme druk op me oren
Anoniem
25-05-2024
Reactie:
Allemaal zo herkenbaar.
Ik zit er ook middenin
Ben zo moe
Ben er zo klaar mee
Ik kan niet meer
Ben kapot.
Eddy
Ik zit er ook middenin
Ben zo moe
Ben er zo klaar mee
Ik kan niet meer
Ben kapot.
Eddy
Eddy
23-06-2024
Reactie:
@lizette hoe gaat het nu met de klachten
Eddy
26-08-2024
Reactie:
Hier ook last van een heel druk hoofd, pijn in nek, moet ik dan steeds masseren, dan voelt het iets beter.Ook er veel last van rug en heuppijn.Erg moe steeds en .moet dan huilen omdat ik me zo naar voel. Net halve oxa genomen om even in de rust te komen. Hoop me weer wat beter te voelen. Blijf steeds zo malen, hoe kan het enz.
Maar eigenlijk weet ik het wel, te druk gehad afgelopen dagen.
Maar vind het fijn om te lezen dat het herkenbaar is, dat geeft een verbondenheid en een stukje rust, zo van het komt vast weer goed...
Maar eigenlijk weet ik het wel, te druk gehad afgelopen dagen.
Maar vind het fijn om te lezen dat het herkenbaar is, dat geeft een verbondenheid en een stukje rust, zo van het komt vast weer goed...
Anoniem
26-08-2024
Reactie:
Hoi anoniem
Ook ik herken veel, valt niet mee!
Soms ook 5 mg oxazepan,voelt net even beter dan🤷♀️.
Bij mij ook van alles door me hoofd, midden rugpijn, verkeerd gelegen denk ik…piekeren…hondje week geleden in laten slapen, sinds 3.5 maanden alleen wonen,en dan komt alles tegelijk 🙈. Houd me wel bezig,maar het is zo stil. Kan niet zonder hondje,maar dan is het gelijk weer huilen ! Mis haar zo ! Zo k.t !
Ooit …maar het duurt zoooooo lang
sterkte ook!
Ook ik herken veel, valt niet mee!
Soms ook 5 mg oxazepan,voelt net even beter dan🤷♀️.
Bij mij ook van alles door me hoofd, midden rugpijn, verkeerd gelegen denk ik…piekeren…hondje week geleden in laten slapen, sinds 3.5 maanden alleen wonen,en dan komt alles tegelijk 🙈. Houd me wel bezig,maar het is zo stil. Kan niet zonder hondje,maar dan is het gelijk weer huilen ! Mis haar zo ! Zo k.t !
Ooit …maar het duurt zoooooo lang
sterkte ook!
An.
26-08-2024
Reactie:
Leuk allemaal en herkenbaar dat dit allemaal burnout klachten zijn. Maar ik lees nergens dat dat kakhoofd, de enge wereld , duizeligheid of alle andere klachten verdwijnen en mensen weer beter zijn geworden. Hoe moeten wij dan ooit erop vertrouwen dat het beter wordt. Ik begin de hoop wel eens te verliezen.
Eddy
27-08-2024
Reactie:
Hoe gaat het nu met jullie en jullie klachten? Beter dan voorheen mag ik hopen
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
Hoi allen,
Die lichamelijke klachten zijn zo vermoeiend en eng! Er gebeuren dingen met je lijf die nooit eerder zijn gebeurd en dat is angstaanjagend.
Wat mij heeft geholpen, is het boek "Over de kop" van Brankele Frank te lezen. Zij legt uit wat er allemaal in je lichaam gebeurt bij chronische stress en hoe dat uiteindelijk leidt tot een burnout. Daardoor begrijp je beter waar die fysieke klachten vandaan komen, en dat maakt het al ietsje minder spannend.
Die lichamelijke klachten zijn zo vermoeiend en eng! Er gebeuren dingen met je lijf die nooit eerder zijn gebeurd en dat is angstaanjagend.
Wat mij heeft geholpen, is het boek "Over de kop" van Brankele Frank te lezen. Zij legt uit wat er allemaal in je lichaam gebeurt bij chronische stress en hoe dat uiteindelijk leidt tot een burnout. Daardoor begrijp je beter waar die fysieke klachten vandaan komen, en dat maakt het al ietsje minder spannend.
Ax
22-09-2024
Ik ben eindelijk hersteld (Verhaal 1286)
Hallo allemaal, na 2,5 jaar kan ik mij eindelijk hersteld noemen. Ik ben begin dit jaar een programma gestart om echt dieper in mijn psyche te duiken en kwam erachter hoe enorm veel stress mijn verdrongen emoties en valse overtuigingen mij gaven. Door op een praktische manier emoties te doorvoelen ging ik met sprongen vooruit nadat ik eigenlijk eerst 1,5 jaar in cirkeltjes draaide. Er is een Facebook groep, namelijk "Chronic Illness Healing: Support and Inspiration - Release CFS".
Taco
20-09-2024
laatste reactie: 21-09-2024
10
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Gefeliciteerd Taco!
Wat ontzettend fijn om te lezen.
Hopelijk blijf je dit Forum wel steunen met jouw ervaring en tips. Ik heb daar namelijk al heel veel aan gehad. Dank daarvoor.
Geniet Taco, geniet 🍀
Wat ontzettend fijn om te lezen.
Hopelijk blijf je dit Forum wel steunen met jouw ervaring en tips. Ik heb daar namelijk al heel veel aan gehad. Dank daarvoor.
Geniet Taco, geniet 🍀
Een Medelotgenoot
20-09-2024
Reactie:
Hoi Taco, wat fijn om dit te lezen! Wat heeft ervoor gezorgd dat je nu jezelf als echt "hersteld" kunt classificeren? Ben ik wel benieuwd naar. Ik zit zelf voor mijn gevoel in de eindfase van het herstel maar vraag me af of er een punt komt dat ik ook het gevoel heb: ik ben er uit.
Goed bezig en bedankt voor al je tips en ervaringen hier!
Goed bezig en bedankt voor al je tips en ervaringen hier!
G.
20-09-2024
Reactie:
Super Taco, fijn om weer wat van je te lezen. Ik ben zoals je weet hetzelfde traject ingegaan, hier heb ik ook enorm veel aan gehad, helaas toch nog wel een hele forse terugval gehad van bijna 2 maanden laatst... er gebeurde ook net teveel privé naast de verwerking. Ik hoop dat je zo nu en dan nog in blijft checken of het forum!
Wouter
20-09-2024
Reactie:
Hi Wouter,
Wat vervelend te horen. Hoe komt het dat je een terug val hebt gehad? Ben je er nu wel weer uit?
Wat vervelend te horen. Hoe komt het dat je een terug val hebt gehad? Ben je er nu wel weer uit?
Anoniem
20-09-2024
Reactie:
Goed zeg Taco gefeliciteerd met je herstel en bedankt dat je het wilde vertellen op de site je kan dus helemaal herstellen top genieten nu he 👍👍
LN
20-09-2024
Reactie:
Hi Taco,
Dank voor het delen van je bemoedigende woorden en tips en wat fijn dat het goed met je gaat. Ik heb al vaker berichtjes van je voorbijzien komen en ze triggeren me wel. Ik loop zelf al enige tijd (nu precies een jaar) met lichamelijke klachten en heb sinds 3 maanden cognitieve gedragstherapie wat zeker al heeft geholpen. Er is een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld. Echter, blijf ik een beetje hangen en blijf ik last houden van af en toe hartkloppingen en spanning in nek en keel en daardoor een dichtgeknepen keel gevoel. Denk je dat de methodes die jij hebt toegepast kunnen helpen om die stress uit het lichaam te halen? En wat betreft de Facebookgroep, is het de groep met de paarse afbeelding?
Dank alvast voor je reactie!
Groetjes,
Amber
Dank voor het delen van je bemoedigende woorden en tips en wat fijn dat het goed met je gaat. Ik heb al vaker berichtjes van je voorbijzien komen en ze triggeren me wel. Ik loop zelf al enige tijd (nu precies een jaar) met lichamelijke klachten en heb sinds 3 maanden cognitieve gedragstherapie wat zeker al heeft geholpen. Er is een gegeneraliseerde angststoornis vastgesteld. Echter, blijf ik een beetje hangen en blijf ik last houden van af en toe hartkloppingen en spanning in nek en keel en daardoor een dichtgeknepen keel gevoel. Denk je dat de methodes die jij hebt toegepast kunnen helpen om die stress uit het lichaam te halen? En wat betreft de Facebookgroep, is het de groep met de paarse afbeelding?
Dank alvast voor je reactie!
Groetjes,
Amber
Amber
20-09-2024
Reactie:
Hallo Taco,
Wat een overwinning dat je volledig hersteld bent, top!
Heb jij ook zo veel last van overprikkeling gehad tijdens je burn-out? En is dit door het verwerken van je emoties dan ook daadwerkelijk weg gegaan??
Alvast bedankt voor je reactie.
Wat een overwinning dat je volledig hersteld bent, top!
Heb jij ook zo veel last van overprikkeling gehad tijdens je burn-out? En is dit door het verwerken van je emoties dan ook daadwerkelijk weg gegaan??
Alvast bedankt voor je reactie.
A.
20-09-2024
Reactie:
De overprikkeling komt doordat je zenuwstelstel over belast is. Rusten rusten en nog meer rusten zodat je hersenen zich kunnen herstellen
Anoniem
21-09-2024
Reactie:
Tja, rusten, wat houdt dat nou precies in.
Want als ik de hele dag niets doe, kom ik in een dwangmatige piekerstand terecht ofzo, en het lukt me niet om daar uit te komen.
Ben inmiddels 15 maanden onderweg, waarvan ik circa 8 maanden wel gereïntegreerd heb.
Ben ook aan t stunten geweest met anti-depressiva, wel gebruiken, toch weer stoppen, toch weer beginnen, en mijn hoofd en lichaam snappen er allebei niets meer van ofzo.
Ik denk dat ik toch maar een afspraak bij een psycholoog moet gaan maken, aangezien ik inmiddels wel besef dat ik hier zelf blijkbaar niet uit ga komen.
Ik wandel en fiets wel dagelijks, en doe wat lichte huishoudelijke zaken thuis, maar heb niet het gevoel dat er ook maar iets van een stijgende lijn in zit….
Iemand tips?
Want als ik de hele dag niets doe, kom ik in een dwangmatige piekerstand terecht ofzo, en het lukt me niet om daar uit te komen.
Ben inmiddels 15 maanden onderweg, waarvan ik circa 8 maanden wel gereïntegreerd heb.
Ben ook aan t stunten geweest met anti-depressiva, wel gebruiken, toch weer stoppen, toch weer beginnen, en mijn hoofd en lichaam snappen er allebei niets meer van ofzo.
Ik denk dat ik toch maar een afspraak bij een psycholoog moet gaan maken, aangezien ik inmiddels wel besef dat ik hier zelf blijkbaar niet uit ga komen.
Ik wandel en fiets wel dagelijks, en doe wat lichte huishoudelijke zaken thuis, maar heb niet het gevoel dat er ook maar iets van een stijgende lijn in zit….
Iemand tips?
A.
21-09-2024
Reactie:
Wat vervelend om te horen. Daag je jezelf wel genoeg uit? Heb je wel eens geprobeerd wat meer te doen dan dat je nu doet?
Bij mij gaat het met vallen en opstaan. Kan ook nog redelijk weinig maar ik probeer elke dag wat meer te doen om vervolgens weer een paar dagen terug te vallen. Dit blijf ik herhalen en mezelf uitdagen.
Bij mij gaat het met vallen en opstaan. Kan ook nog redelijk weinig maar ik probeer elke dag wat meer te doen om vervolgens weer een paar dagen terug te vallen. Dit blijf ik herhalen en mezelf uitdagen.
Anoniem
21-09-2024
Reïntegratie (Verhaal 1285)
Lieve allemaal, ik heb jullie raad en misschien ervaring nodig... Ik ben aan het reïntegreren op mijn werk (basisschool) en werk nu weer 4x4 uur waarvan ik ongeveer 3 uur per dag voor de groep sta. Het gaat redelijk goed, al moet ik wel heel erg wennen aan het vroege opstaan en vooral aan weer urenlang 'aan staan' en de drukte in de klas en school. 'S middags heb ik een vol hoofd, val ik elke middag nog wel even in slaap en ben ik eind van de middag vaak misselijk en wat duizelig. De planning is dat ik volgende week naar 5 uur ga. Is dat nou wel slim als dit al zoveel energie kost? Wat is wijsheid? Proberen of het gaat of even pas op de plaats?
Susan
19-09-2024
laatste reactie: 20-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Nee. Je twijfelt wat in houdt dat je het antwoord eigenlijk al weet. Geef je grenzen aan om foute die je in het verleden hebt gemaakt te voorkomen a.u.b.!
Anoniem
20-09-2024
Reactie:
Nee, niet doen. Als je nu te snel gaat heb jij daar weer de (gezondheids)nadelen van, niet je werkgever. Eigenlijk geeft je lijf wel aan dat je huidige schema al op t randje is.
Anoniem
20-09-2024
Reactie:
Als ik met jouw klachten zou zitten bij de bedrijfsarts, dan zou ik in mijn eigen woorden zeggen:
Als ik thuis kom van het werken dan kan ik alleen maar slapen. Bij het wakker worden ben ik niet uitgerust en voel ik me misselijk en ben ik duizelig, waardoor ik niet kan concentreren.
Als je dit zo leest in mijn woorden. Komt het een beetje overeen of is het totaal anders? Is een extra uurtje dan verstandig?
Hopelijk helpt dit in je keuze wat goed voor je is.
Als ik thuis kom van het werken dan kan ik alleen maar slapen. Bij het wakker worden ben ik niet uitgerust en voel ik me misselijk en ben ik duizelig, waardoor ik niet kan concentreren.
Als je dit zo leest in mijn woorden. Komt het een beetje overeen of is het totaal anders? Is een extra uurtje dan verstandig?
Hopelijk helpt dit in je keuze wat goed voor je is.
Pearl
20-09-2024
Tip: camp-burn-out.com (Verhaal 1221)
Tip: camp burn-out.com
Heeft mij geholpen voor meer acceptatie en hoop en moed houden, nog niet alle modules gedaan (e kwam wat tussen zoals warmte en kinderen die schoolvakantie hadden;)) maar echt een aanrader, helder, down to earth, eerlijk, verhelderend en gaf /geeft me het gevoel dat ik goed bezig ben met m'n herstel. Wie weet hebben anderen er ook wat aan!🍀
Heeft mij geholpen voor meer acceptatie en hoop en moed houden, nog niet alle modules gedaan (e kwam wat tussen zoals warmte en kinderen die schoolvakantie hadden;)) maar echt een aanrader, helder, down to earth, eerlijk, verhelderend en gaf /geeft me het gevoel dat ik goed bezig ben met m'n herstel. Wie weet hebben anderen er ook wat aan!🍀
Liesie
19-08-2024
laatste reactie: 19-09-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Liesie, ik heb ook het pakket van camp-burnout gekocht, het geeft goede inzichten, ben er blij mee!
Gabriëlle
19-09-2024
Reactie:
Maar helpt het echt?
Anoniem
19-09-2024
Reactie:
"Uiteindelijk moet je het werk zelf doen", zoals mijn psycholoog na een aantal maanden fijntjes opmerkte (ben nu bijna 2 jaar bezig). En dat is dus ook zo. Boeken, blogs, andere info op internet etc. waren voor mij wel een welkome aanvulling op mijn gesprekken bij de psycholoog omdat het me inderdaad ook waardevolle inzichten gaf, herkenning van klachten en theoretische kennis. De kunst is om dat te gaan toepassen, dat is een lange en eenzame weg van vallen en opstaan en leermomenten. De kracht ligt in jezelf, in het eindeloos geduld hebben met jezelf (je wisselende emoties en je "wisselende" lijf). En jezelf belonen voor de kleine stapjes die je zet op weg naar herstel.
C.
C.
Anoniem
19-09-2024
Reactie:
Wat benoem je dat mooi anoniem. Ik zit nu zelf 14 maanden in burnout alle kleine stapjes helpen van wie dan ook. Maar je moet er zelf uitkomen hoe moeilijk en eenzaam dat zeker is. Ben er nog echt niet maar als ik terug kijk zie ik wel wat ik tot nu bereikt heb. En dat zijn echt kleine stapjes. Vind dit forum ook echt fijn om zoveel herkenning te lezen. Soms denk ik echt klopt dit allemaal wel bij een burnout maar daar vind ik hier de antwoorden weer.
Jojanne
19-09-2024
Neurologische klachten, schokken en zenuwprikkelingen (Verhaal 707)
Neurologische klachten, schokken en zenuwprikkelingen
Ik heb sinds mijn burnout last van schokken rond het middenrif en in rug. Vooral als ik in slaap val.
Sinds de adrenaline (trillen) wat uit mijn lichaam is, heb ik last van zenuwprikkelingen en zenuwpijn, vooral in mijn voeten. Het is dag en nacht aanwezig. Wie heeft dit ook (gehad) ?
Ik heb sinds mijn burnout last van schokken rond het middenrif en in rug. Vooral als ik in slaap val.
Sinds de adrenaline (trillen) wat uit mijn lichaam is, heb ik last van zenuwprikkelingen en zenuwpijn, vooral in mijn voeten. Het is dag en nacht aanwezig. Wie heeft dit ook (gehad) ?
Cecile
07-10-2023
laatste reactie: 19-09-2024
10
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ik heb ook last van schokken door mijn bovenlichaam. Vooral op het moment dat ik ‘s avonds in bed lig. Ik vroeg me al af of het iets met burn out te maken kon hebben. Ik ben nu een half jaar thuis en het wordt wel iets minder nu. Van zenuwpijn heb ik geen last, wel van een ‘raar’ gevoel in mijn handen en erg koude voeten de eerste maanden. Al een jaar last van hevige spierpijn vooral in de benen.
A.
26-10-2023
Reactie:
Ik heb ook “schokken/samentrekking” vanuit voornamelijk mijn buikspieren op momenten dat ik me ontspan (dus vooral als ik ga slapen). Het voelt ook een beetje alsof daarmee spanning vrij komt die ik vastgehouden heb. Wat ook fijn is om er uit te laten.
Zenuwprikkelingen en zenuwpijn heb ik niet. Ik heb een paar jaar terug wel epilepsie gekregen (als we het over neurologie hebben) . Ik heb nu geen aanvallen. En die samentrekkingen van mijn buikspieren waren geen onderdeel van de epilepsie (dat is getest) .
Fijn om herkenning te hebben in de dingen die ik lees.
Zenuwprikkelingen en zenuwpijn heb ik niet. Ik heb een paar jaar terug wel epilepsie gekregen (als we het over neurologie hebben) . Ik heb nu geen aanvallen. En die samentrekkingen van mijn buikspieren waren geen onderdeel van de epilepsie (dat is getest) .
Fijn om herkenning te hebben in de dingen die ik lees.
A.M.
01-11-2023
Reactie:
Heb hier precies last van! Vervelende tintelingen en prikkelen armen benen en rug, ook vaak gevoel van knellingen en koude of hete voeten
Mar
04-11-2023
Reactie:
Ik heb dit jaren gehad, schokken in de borstkas bij in slaap vallen , tintelingen in voeten en idd koude handen en voeten.
Mijn b12 was veelte laag en spuit dat nu bij. Sinds dien zijn de nare schokken en ti tintelingen verdwenen! Ben nu een jaar van de schokken af :) wellicht helpt dit ook bij jullie
Mijn b12 was veelte laag en spuit dat nu bij. Sinds dien zijn de nare schokken en ti tintelingen verdwenen! Ben nu een jaar van de schokken af :) wellicht helpt dit ook bij jullie
Titi
14-08-2024
Reactie:
Ik heb ook rare sensatie's , pijnlijke voeten en tenen. Het is 4 weken geleden begonnen en het wordt elke dag erger. Het maakt me heel angstig.
M.Z
01-09-2024
Reactie:
Het begon bij mij met spierpijn een maand of 6 geleden. Dat is inmiddels wel manageable met de juiste oefeningen en letten op houding. Maar het neurologische stuk is een stuk hardnekkiger, door extreme angst vanwege trillingen in tenen, benen en andere verschijnselen mezelf met googlen helemaal gek gemaakt. Neuroloog geweest die zei dat er niks wees op wat ernstigs wel wat testen gedaan vooral voor geruststelling om de vicieuze cirkel van angst te doorbreken. Die uitslag komt nog maar merk dat de klachten veel minder impact op mij hebben nu ik weet wat het is. Alleen gaan ze daarmee nog niet weg, het wordt minder, maar het gaat met golven.
Door flinke onrust ook pijn in voeten en benen, als ik in de ochtend wakker wordt ook onmogelijk om door spanning/onrust weer te kunnen slapen.
Hopelijk kan je er wat mee door te zien dat veel mensen deze klachten hebben en dat het niet de enge dingen zijn die je tegenkomt als je gaat googlen. Het hielp mij in ieder geval wel.
Door flinke onrust ook pijn in voeten en benen, als ik in de ochtend wakker wordt ook onmogelijk om door spanning/onrust weer te kunnen slapen.
Hopelijk kan je er wat mee door te zien dat veel mensen deze klachten hebben en dat het niet de enge dingen zijn die je tegenkomt als je gaat googlen. Het hielp mij in ieder geval wel.
K.S.
02-09-2024
Reactie:
Hoi, ik ervaar exact hetzelfde zoals K.S. het omschrijft. Nu 3 maanden.. ik ben vorige week door de mri gegaan en krijg nog uitslag daarvan. Ze denken ook dat mijn lichaam niet meer weet wat veiligheid is en daarom deze klachten. Dove benen, krampen in beenspieren en tenen. Spiertrillingen. Oververmoeidheid/snel overprikkeld. Pijn in mijn benen/onrustige benen in de avond en nacht.
Het is echt heel beangstigend. Proberen de angst niet de overhand te laten nemen.. het zal echt tijd nodig hebben weer te leren ontspannen.
Het is echt heel beangstigend. Proberen de angst niet de overhand te laten nemen.. het zal echt tijd nodig hebben weer te leren ontspannen.
P.
02-09-2024
Reactie:
Precies hetzelfde trillen en schokken Rond middenrif meestal rechts kan er heel moeilijk door slapen dit is wat me tegen houd , zit nu ongeveer een jaar in de burn out
Selmar
02-09-2024
Reactie:
heel herkenbaar. last van neuropathy in beide armen en benen.
zit nu reeds bijna 1.5 in de BO. Om gek van de worden.
ook last van zware bennen rond de knie holte.
weet gelukkig dat alles Psychisch is. maar heb ook het hele internet en chatgpt uit gespeeld ;-)
Maar heb ook reeds ondervonden dat het met golven komt. wat betekend dat er niks anders met mijn lijf aan de hand is dan enkel het brein wat in een BO zit.
voldoende rust en bewegen, met yoga en mediatie helpen.
aanrader om te lezen is:
Over de kop - Brankele Frank
Activeer je nervus vagus - Luc Swinnen
het geeft rust hoe dingen in je hoofd werken, en geven rust hierbij. Ik weet dat we willen dat het morgen over is, maar ons brein is van slag en heeft tijd nodig om de boel te resetten.
sterkte allemaal
zit nu reeds bijna 1.5 in de BO. Om gek van de worden.
ook last van zware bennen rond de knie holte.
weet gelukkig dat alles Psychisch is. maar heb ook het hele internet en chatgpt uit gespeeld ;-)
Maar heb ook reeds ondervonden dat het met golven komt. wat betekend dat er niks anders met mijn lijf aan de hand is dan enkel het brein wat in een BO zit.
voldoende rust en bewegen, met yoga en mediatie helpen.
aanrader om te lezen is:
Over de kop - Brankele Frank
Activeer je nervus vagus - Luc Swinnen
het geeft rust hoe dingen in je hoofd werken, en geven rust hierbij. Ik weet dat we willen dat het morgen over is, maar ons brein is van slag en heeft tijd nodig om de boel te resetten.
sterkte allemaal
Ray
19-09-2024
Reactie:
heel herkenbaar. last van neuropathy in beide armen en benen.
zit nu reeds bijna 1.5 in de BO. Om gek van de worden.
ook last van zware bennen rond de knie holte.
weet gelukkig dat alles Psychisch is. maar heb ook het hele internet en chatgpt uit gespeeld ;-)
Maar heb ook reeds ondervonden dat het met golven komt. wat betekend dat er niks anders met mijn lijf aan de hand is dan enkel het brein wat in een BO zit.
voldoende rust en bewegen, met yoga en mediatie helpen.
aanrader om te lezen is:
Over de kop - Brankele Frank
Activeer je nervus vagus - Luc Swinnen
het geeft rust hoe dingen in je hoofd werken, en geven rust hierbij. Ik weet dat we willen dat het morgen over is, maar ons brein is van slag en heeft tijd nodig om de boel te resetten.
sterkte allemaal
zit nu reeds bijna 1.5 in de BO. Om gek van de worden.
ook last van zware bennen rond de knie holte.
weet gelukkig dat alles Psychisch is. maar heb ook het hele internet en chatgpt uit gespeeld ;-)
Maar heb ook reeds ondervonden dat het met golven komt. wat betekend dat er niks anders met mijn lijf aan de hand is dan enkel het brein wat in een BO zit.
voldoende rust en bewegen, met yoga en mediatie helpen.
aanrader om te lezen is:
Over de kop - Brankele Frank
Activeer je nervus vagus - Luc Swinnen
het geeft rust hoe dingen in je hoofd werken, en geven rust hierbij. Ik weet dat we willen dat het morgen over is, maar ons brein is van slag en heeft tijd nodig om de boel te resetten.
sterkte allemaal
Ray
19-09-2024
Na hoelang? (Verhaal 1279)
Na hoeveel maanden konden jullie weer iets onder nemen zonder angst/paniek/derealisatie?
En dan bedoel ik koffie drinken met een vriendin of voor je zelf wat leuks doen?l
En dan bedoel ik koffie drinken met een vriendin of voor je zelf wat leuks doen?l
mim
18-09-2024
laatste reactie: 19-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hey Mim , dit heeft bij mij 8 maanden geduurd voor ik dit weer kon en er ook echt van kon genieten daar voor ook wel eens geprobeerd maar dan was ik na 10 min al helemaal overprikkeld en raakte ik in paniek .
Anoniem
19-09-2024
Reactie:
Dankjewel voor je reactie! Hoelang zit jij er al in? Merk je wel stappen vooruit
Anoniem
19-09-2024
Wel of niet sporten? (Verhaal 1217)
Goedenavond,
Ik ben een jonge meid van 27 jaar. Ik zit nu een aantal maanden in mijn burn-out (3/4)
Ik was altijd vrij sportief en ging vaak 3/4 keer per week naar de sportschool en af en toe zwemmen. Op advies van de dokter ben ik gestopt met sporten aan het begin van mijn burn out. De hoeveelheid cortisol? Nu zijn we een aantal maanden verder en ik merk dat ik mijn uitlaatklep echt begin te missen. Dit uit zich ook in vaker boos en geïrriteerd naar naasten en mijzelf.
Zwemmen doe ik op het moment ook niet, omdat ik last heb van paniekaanvallen en dat is in het water niet ideaal. Ik wandel en fiets wel, maar mis het echt intensief sporten. Ik wil mijn hoofd even legen en gewoon even keihard trainen.
Mijn vraag was eigenlijk of meer mensen hier tegen aan lopen en of jullie misschien tips hebben?
Ik heb behoefte aan een uitlaatklep maar heb alles op creatief vlak al geprobeerd.
Liefs
Ik ben een jonge meid van 27 jaar. Ik zit nu een aantal maanden in mijn burn-out (3/4)
Ik was altijd vrij sportief en ging vaak 3/4 keer per week naar de sportschool en af en toe zwemmen. Op advies van de dokter ben ik gestopt met sporten aan het begin van mijn burn out. De hoeveelheid cortisol? Nu zijn we een aantal maanden verder en ik merk dat ik mijn uitlaatklep echt begin te missen. Dit uit zich ook in vaker boos en geïrriteerd naar naasten en mijzelf.
Zwemmen doe ik op het moment ook niet, omdat ik last heb van paniekaanvallen en dat is in het water niet ideaal. Ik wandel en fiets wel, maar mis het echt intensief sporten. Ik wil mijn hoofd even legen en gewoon even keihard trainen.
Mijn vraag was eigenlijk of meer mensen hier tegen aan lopen en of jullie misschien tips hebben?
Ik heb behoefte aan een uitlaatklep maar heb alles op creatief vlak al geprobeerd.
Liefs
Anja
18-08-2024
laatste reactie: 19-09-2024
8
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Anja,
Het probleem is dat jouw zenuwstelsel op dit moment zo actief is dat de kans heel groot is dat intensief sporten alleen maar paniekaanvallen zal triggeren. Je cortisol en adrenaline gehalte is waarschijnlijk inderdaad te hoog en moet zakken.
Zou je eens kunnen kijken naar minder intensieve vormen. Bijvoorbeeld Yin Yoga? Een lange wandeling op rustig tempo? Of misschien kijken naar meditatie om dat gat voor nu te vullen (Yoga Nidra)?
Je kan het altijd proberen om te sporten, maar ik ben het wel eens met je huisarts. Het zal je herstel ook niet bevoorderen als je je lichaam te veel belast nu. Je spieren kunnen in deze staat bijvoorbeeld ook veel minder goed herstellen.
Het probleem is dat jouw zenuwstelsel op dit moment zo actief is dat de kans heel groot is dat intensief sporten alleen maar paniekaanvallen zal triggeren. Je cortisol en adrenaline gehalte is waarschijnlijk inderdaad te hoog en moet zakken.
Zou je eens kunnen kijken naar minder intensieve vormen. Bijvoorbeeld Yin Yoga? Een lange wandeling op rustig tempo? Of misschien kijken naar meditatie om dat gat voor nu te vullen (Yoga Nidra)?
Je kan het altijd proberen om te sporten, maar ik ben het wel eens met je huisarts. Het zal je herstel ook niet bevoorderen als je je lichaam te veel belast nu. Je spieren kunnen in deze staat bijvoorbeeld ook veel minder goed herstellen.
Y.
18-08-2024
Reactie:
Hi Anja,
Er zijn meedere posts op dit forum wat betreft dit onderwerp, heb daar zelf ook een aantal keer op gereageerd. Zeker de moeite waard om even te lezen.
In principe voel je op een gegeven moment zelf wel weer aan of je genoeg energie hebt om weer een beetje te sporten. Als je nog veel last hebt van paniekaanvallen denk ik niet dat dat nu al zo ver is, aangezien deze voornamelijk voortkomen als jij qua stress op een heel hoog level zit. Is dan waardevoller om op hele lage intensiteit te gaan wandelen of fietsen of iets dergelijks (wellicht zwemmen als je je echt heel erg kan inhouden) en de rest van je energie te gebruiken om ontspannende activiteiten te doen die je hoofd van de situatie afhalen (lezen, puzzelen, bordspel).
Te vroeg te intensief sporten en je krijgt de rekening gegarandeerd gepresenteerd, ik spreek uit ervaring. Dus neem je tijd en probeer je ontspanning of emotionele uitlaat tijdelijk bij iets makkelijkers te vinden.
Er zijn meedere posts op dit forum wat betreft dit onderwerp, heb daar zelf ook een aantal keer op gereageerd. Zeker de moeite waard om even te lezen.
In principe voel je op een gegeven moment zelf wel weer aan of je genoeg energie hebt om weer een beetje te sporten. Als je nog veel last hebt van paniekaanvallen denk ik niet dat dat nu al zo ver is, aangezien deze voornamelijk voortkomen als jij qua stress op een heel hoog level zit. Is dan waardevoller om op hele lage intensiteit te gaan wandelen of fietsen of iets dergelijks (wellicht zwemmen als je je echt heel erg kan inhouden) en de rest van je energie te gebruiken om ontspannende activiteiten te doen die je hoofd van de situatie afhalen (lezen, puzzelen, bordspel).
Te vroeg te intensief sporten en je krijgt de rekening gegarandeerd gepresenteerd, ik spreek uit ervaring. Dus neem je tijd en probeer je ontspanning of emotionele uitlaat tijdelijk bij iets makkelijkers te vinden.
Roel
18-08-2024
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties!
Yoga nidra heb ik inderdaad al eens geprobeerd, maar vond dit toen niet passend bij mij. Ik kan het wel weer even een nieuwe kans geven! Bedankt voor de tips beide!
En met zwemmen kan ik het altijd even proberen, mijn conditie is toch zo erg gezakt dat ik niet hard kan gaan.
Yoga nidra heb ik inderdaad al eens geprobeerd, maar vond dit toen niet passend bij mij. Ik kan het wel weer even een nieuwe kans geven! Bedankt voor de tips beide!
En met zwemmen kan ik het altijd even proberen, mijn conditie is toch zo erg gezakt dat ik niet hard kan gaan.
Anja
19-08-2024
Reactie:
Hoi Anja,
Ik bedacht me later dat ik nog een andere tip heb: Qigong yoga. Is langzame yoga waarbij je wel constant in beweging bent. Als je behoefte hebt aan een uitlaatklep en wat meer beweging dan bij meditatie dan zou je dit eens kunnen proberen.
Op Youtube staat een goede introductie. Qigong for beginners van Yoqi Yoga and Qigong.
Ik hou persoonlijk ook van iets meer actieve vormen van sport (Ying yoga is voor mij te traag) en qigong vond ik in het begin van de burnout erg fijn.
Ik bedacht me later dat ik nog een andere tip heb: Qigong yoga. Is langzame yoga waarbij je wel constant in beweging bent. Als je behoefte hebt aan een uitlaatklep en wat meer beweging dan bij meditatie dan zou je dit eens kunnen proberen.
Op Youtube staat een goede introductie. Qigong for beginners van Yoqi Yoga and Qigong.
Ik hou persoonlijk ook van iets meer actieve vormen van sport (Ying yoga is voor mij te traag) en qigong vond ik in het begin van de burnout erg fijn.
Y.
19-08-2024
Reactie:
Pilates is ook fijn en laag intensief. Online op YouTube of in een groepsles.
C.
C.
Anoniem
26-08-2024
Reactie:
Lopen in het bos is het beste wat je kunt doen.. je leert je zenuwstelsel ook zich weer te reguleren.. ik doe nu na 3 jaar weer wat aerobics
Anoniem
18-09-2024
Reactie:
Heb zelf in het begin van mijn burnout getennist en daardoor mijn meniscus gescheurd. Een ongeluk zit in een klein hoekje, maar de hoek is een stuk groter ttv een burnout. Maar ik herken je struggle: ik mis het zo om me een beetje fit te voelen, en wandelen/fietsen komt me de neus uit. Ben zelf net 28 🥲
Ik doe regelmatig mee met Nederland in Beweging (kun je ook op npo terugkijken). Het klinkt oubollig maar het is best een fijne manier om een beetje aan je spieren en conditie werken. Vaak zijn de oefeningen in verschillende gradaties uit te voeren, en ik pak altijd de zwaarste.
Ik doe regelmatig mee met Nederland in Beweging (kun je ook op npo terugkijken). Het klinkt oubollig maar het is best een fijne manier om een beetje aan je spieren en conditie werken. Vaak zijn de oefeningen in verschillende gradaties uit te voeren, en ik pak altijd de zwaarste.
Ax
18-09-2024
Reactie:
sinds juni '23 thuis met een BO. ben zelf ook een intensieve sporter (fietsen, (downhill) mountainbiken, padel, cycle yoga enz.) Sinds de BO dit blijven doen.
Wat heb ik geleerd. padel is goed voor je brein, maar zodra het spelletje te fanatiek begint te worden krijg het brein er last van. maar beginners level is goed te doen. Downhill mountainbiken gaat ook goed aangezien je je focus 100% er bij moeten hebben. maar neem genoem pauze (letop; dit is een exterm sport waar je wel reeds in getrained moet zijn qua vaardigheden.
Ik merkte altijd voor de BO ook dat ik een rush nodig heb. Na deze sporten voel ik me goed. moe, voldaan, en dag er na niet zoveel last. dingen die plezierig zijn helpen bij de BO.
In april in 6 weken van AMS naar ROME gefiets. voor de trip flink aan de pammetjes gezetten. maar na 3 dagen na de start er mee gestopt. en dat ging goed. de rust op de fiets maar toch weer de uitdaging van de Alpen en andere bergen overwonen te hebben hiep heel goed. aanrader voor de actieve sporter.
In july 3 weken door USA op de motor (veel focus nodig voor het brein) maar omdat je 1 ding erg goed moet doen hielp me dat ernorm. daarna 3 weken downhillen in whistler. begin ging goed, maar 3 weken was voor lijf toch net iets te veel achteraf.
kortom het zoeken naar juiste balance qua sporten is voor iedereen anders. enige echt tip is focus, in de zone raken was goed voor mijn brein.
ben ik nu uit de BO, nee, nog lang niet. want zodra ik thuis was verviel ik in oude patronen. Ik denk dat het hebben van een doel, zingeving kan helpen hierbij. Maar ben ook zelf hier nog op zoek na, ook qua werk. wil nl aan de slag. positief werkt bij herstel heb ik reeds ervaren.
Ray
Wat heb ik geleerd. padel is goed voor je brein, maar zodra het spelletje te fanatiek begint te worden krijg het brein er last van. maar beginners level is goed te doen. Downhill mountainbiken gaat ook goed aangezien je je focus 100% er bij moeten hebben. maar neem genoem pauze (letop; dit is een exterm sport waar je wel reeds in getrained moet zijn qua vaardigheden.
Ik merkte altijd voor de BO ook dat ik een rush nodig heb. Na deze sporten voel ik me goed. moe, voldaan, en dag er na niet zoveel last. dingen die plezierig zijn helpen bij de BO.
In april in 6 weken van AMS naar ROME gefiets. voor de trip flink aan de pammetjes gezetten. maar na 3 dagen na de start er mee gestopt. en dat ging goed. de rust op de fiets maar toch weer de uitdaging van de Alpen en andere bergen overwonen te hebben hiep heel goed. aanrader voor de actieve sporter.
In july 3 weken door USA op de motor (veel focus nodig voor het brein) maar omdat je 1 ding erg goed moet doen hielp me dat ernorm. daarna 3 weken downhillen in whistler. begin ging goed, maar 3 weken was voor lijf toch net iets te veel achteraf.
kortom het zoeken naar juiste balance qua sporten is voor iedereen anders. enige echt tip is focus, in de zone raken was goed voor mijn brein.
ben ik nu uit de BO, nee, nog lang niet. want zodra ik thuis was verviel ik in oude patronen. Ik denk dat het hebben van een doel, zingeving kan helpen hierbij. Maar ben ook zelf hier nog op zoek na, ook qua werk. wil nl aan de slag. positief werkt bij herstel heb ik reeds ervaren.
Ray
Ray
19-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Steeds zo'n interne strijd (Verhaal 1281)
Allereerst heel fijn dat dit forum er is. Ik heb al veel herkenbare berichten gelezen en dat zorgt ervoor dat ik me wat minder alleen voel in deze ellende.
Mijn burnout is het resultaat van een lange periode met meerdere verdrietige en stressvolle privésituaties, i.c.m. een leuke, maar veelvragende baan van 32 uur p/w in het onderwijs. Teveel hooi op m'n vork, te weinig rust genomen, te veel altijd goed willen doen voor een ander etc. etc.
In 2022 heb ik ongeveer een halfjaartje last gehad van een mini-burnout met vooral slaapproblemen. Daar ben ik toen mee aan de slag gegaan en dat ging een hele tijd weer goed. Sinds eind maart heeft een toename van stress, spanning en vermoeidheid geleid tot veel lichamelijke klachten. Vanaf mei tot aan de zomervakantie heb ik 50% gewerkt, maar na de zomervakantie heb ik me helemaal ziekgemeld. Dat wilde ik eerst niet, want het idee om helemaal thuis te komen zitten vond ik eng, vooral omdat ik echt een piekeraar ben en daar nu alle tijd voor heb. Maar nog langer zo doorgaan was ook geen optie meer en eigenlijk had ik die stap al veel eerder moeten zetten.
Sommige lichamelijke klachten zijn gelukkig weer verdwenen, maar vooral dagelijks spierpijn en trillingen in mijn rechtervoet en onderbeen houden me erg bezig. Ik merk dat ik er angstig van word en bang ben voor een ernstige ziekte. Ik heb meerdere keren een paniekaanval gehad. Iedereen zegt dat het goed is om elke dag even te wandelen en naar buiten te gaan, maar een klein stukje wandelen of fietsen zorgt al meteen voor mega verzuurde spieren en dat beangstigt me.
Ik loop bij een psycholoog en volg daar cognitieve gedragstherapie, maak een planning voor elke dag, zorg dat ik inspanning en ontspanning afwissel etc. maar toch merk ik dat ik het erg lastig vind om steeds weer zo'n interne strijd te hebben als het gaat om de angstgedachten. Ik probeer mezelf te vertellen dat de klachten logisch zijn, erbij horen, het gevolg zijn van een overbelast zenuwstelsel, maar het stemmetje 'Wat als...' komt dan telkens weer terug.
Herkent iemand zich hierin, heeft iemand hetzelfde meegemaakt? Wat heeft jou geholpen, los van wat je in therapie hebt geleerd?
Mijn burnout is het resultaat van een lange periode met meerdere verdrietige en stressvolle privésituaties, i.c.m. een leuke, maar veelvragende baan van 32 uur p/w in het onderwijs. Teveel hooi op m'n vork, te weinig rust genomen, te veel altijd goed willen doen voor een ander etc. etc.
In 2022 heb ik ongeveer een halfjaartje last gehad van een mini-burnout met vooral slaapproblemen. Daar ben ik toen mee aan de slag gegaan en dat ging een hele tijd weer goed. Sinds eind maart heeft een toename van stress, spanning en vermoeidheid geleid tot veel lichamelijke klachten. Vanaf mei tot aan de zomervakantie heb ik 50% gewerkt, maar na de zomervakantie heb ik me helemaal ziekgemeld. Dat wilde ik eerst niet, want het idee om helemaal thuis te komen zitten vond ik eng, vooral omdat ik echt een piekeraar ben en daar nu alle tijd voor heb. Maar nog langer zo doorgaan was ook geen optie meer en eigenlijk had ik die stap al veel eerder moeten zetten.
Sommige lichamelijke klachten zijn gelukkig weer verdwenen, maar vooral dagelijks spierpijn en trillingen in mijn rechtervoet en onderbeen houden me erg bezig. Ik merk dat ik er angstig van word en bang ben voor een ernstige ziekte. Ik heb meerdere keren een paniekaanval gehad. Iedereen zegt dat het goed is om elke dag even te wandelen en naar buiten te gaan, maar een klein stukje wandelen of fietsen zorgt al meteen voor mega verzuurde spieren en dat beangstigt me.
Ik loop bij een psycholoog en volg daar cognitieve gedragstherapie, maak een planning voor elke dag, zorg dat ik inspanning en ontspanning afwissel etc. maar toch merk ik dat ik het erg lastig vind om steeds weer zo'n interne strijd te hebben als het gaat om de angstgedachten. Ik probeer mezelf te vertellen dat de klachten logisch zijn, erbij horen, het gevolg zijn van een overbelast zenuwstelsel, maar het stemmetje 'Wat als...' komt dan telkens weer terug.
Herkent iemand zich hierin, heeft iemand hetzelfde meegemaakt? Wat heeft jou geholpen, los van wat je in therapie hebt geleerd?
KB
18-09-2024
laatste reactie: 19-09-2024
1
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi KB,
Heel herkenbaar. Ik heb ook voornamelijk last van mijn spieren (beide benen, voeten, armen en handen). Vooral in de ochtend mega stijf en inderdaad met lopen ook last. Ook de spiertrekkingen zijn herkenbaar. Soms denk ik ook wat als het wel een ziekte is? Maar ik probeer er wel aan vast te houden dat het bij de BO hoort.
Zelf ben ik nu met Body stress release begonnen. Ik heb pas 1 afspraak gehad maar laat het je weten als het positief uitpakt.
Verder kan je tegen spierspanning yin yoga proberen, wellicht dat zwemmen iets is? Een spijkermatje helpt ook voor ontspanning. Of yoga nidra.
Je bent in ieder geval niet de enige. Hoge spierspanning is helaas veel voorkomend bij een BO.
Heel herkenbaar. Ik heb ook voornamelijk last van mijn spieren (beide benen, voeten, armen en handen). Vooral in de ochtend mega stijf en inderdaad met lopen ook last. Ook de spiertrekkingen zijn herkenbaar. Soms denk ik ook wat als het wel een ziekte is? Maar ik probeer er wel aan vast te houden dat het bij de BO hoort.
Zelf ben ik nu met Body stress release begonnen. Ik heb pas 1 afspraak gehad maar laat het je weten als het positief uitpakt.
Verder kan je tegen spierspanning yin yoga proberen, wellicht dat zwemmen iets is? Een spijkermatje helpt ook voor ontspanning. Of yoga nidra.
Je bent in ieder geval niet de enige. Hoge spierspanning is helaas veel voorkomend bij een BO.
Eva
19-09-2024
Tekens dat je op de goede weg bent (Verhaal 433)
Even een algemene opmerking, want geregeld lees ik 'hoe lang gaat het nog duren?' en 'Wanneer merk je dat je eruit bent?'.
Aangezien ik er midden in zit, maar dit niet nieuw is voor mij, zijn er bepaalde dingen die je zult merken als je herstellende bent. Het is eigenlijk allemaal logisch, net zoals het logisch is dat het burn-out bent geraakt.
Door je volledig over te geven aan niets doen en rust, zul je steeds meer gaan merken dat je ontzettend veel slaap nodig hebt. Doe dit dan ook zo vaak mogelijk. Als het niet lukt, dan is het hooguit jammer. Maar blijf proberen en blijf, als je wakker wordt, zolang mogelijk nagenieten. Je bent met je winterslaap bezig.
Na enige tijd begin je te merken dat je precies bij je frontaalkwab duidelijke hoofdpijn krijgt. Je voelt als het ware exact waar het zit. Later zocht ik op waarom en toeval of niet, daar zitten juist je emoties. Dat dit een zooitje is tijdens je burn-out mag wel duidelijk zijn. Van ineens huilen, naar gespannen, naar zweverig, naar angstig, naar vrolijk, naar verdrietig, etc.
Daar waar het ooit begon, daar kom je ook weer langzaam terug. Soort vliegwiel die langzaam tot rust moet komen. Mijn theorie (en misschien bestaat die wel) is dan ook dat je burn--out raakt, doordat je juist in de knoop raakt met verschillende emoties door de stress. Door tijdig het probleem op te lossen, ben je op tijd. Echter als het te lang duurt, dan schieten de emoties alle kanten op. Dus therapie, rusten en veel slaap is key en als je steeds meer tot rust komt ga je (in mijn geval dus) die kwab steeds beter voelen. Raar maar waar. Gewoon barstende koppijn aan de voorkant van je voorhoofd. Dit zijn de eerste tekens dat je terugkomt bij de basis. Je bent er dan uiteraard nog niet, maar dit is wel het teken dat je op de goede weg bent.
Succes & weltrusten
Frank
Aangezien ik er midden in zit, maar dit niet nieuw is voor mij, zijn er bepaalde dingen die je zult merken als je herstellende bent. Het is eigenlijk allemaal logisch, net zoals het logisch is dat het burn-out bent geraakt.
Door je volledig over te geven aan niets doen en rust, zul je steeds meer gaan merken dat je ontzettend veel slaap nodig hebt. Doe dit dan ook zo vaak mogelijk. Als het niet lukt, dan is het hooguit jammer. Maar blijf proberen en blijf, als je wakker wordt, zolang mogelijk nagenieten. Je bent met je winterslaap bezig.
Na enige tijd begin je te merken dat je precies bij je frontaalkwab duidelijke hoofdpijn krijgt. Je voelt als het ware exact waar het zit. Later zocht ik op waarom en toeval of niet, daar zitten juist je emoties. Dat dit een zooitje is tijdens je burn-out mag wel duidelijk zijn. Van ineens huilen, naar gespannen, naar zweverig, naar angstig, naar vrolijk, naar verdrietig, etc.
Daar waar het ooit begon, daar kom je ook weer langzaam terug. Soort vliegwiel die langzaam tot rust moet komen. Mijn theorie (en misschien bestaat die wel) is dan ook dat je burn--out raakt, doordat je juist in de knoop raakt met verschillende emoties door de stress. Door tijdig het probleem op te lossen, ben je op tijd. Echter als het te lang duurt, dan schieten de emoties alle kanten op. Dus therapie, rusten en veel slaap is key en als je steeds meer tot rust komt ga je (in mijn geval dus) die kwab steeds beter voelen. Raar maar waar. Gewoon barstende koppijn aan de voorkant van je voorhoofd. Dit zijn de eerste tekens dat je terugkomt bij de basis. Je bent er dan uiteraard nog niet, maar dit is wel het teken dat je op de goede weg bent.
Succes & weltrusten
Frank
Frank
17-04-2023
laatste reactie: 18-09-2024
11
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Fijn om te horen dat je weer de goede kant opgaat! Dat geldt voor mij gelukkig ook nu na ca een jaar. Ik heb weleens gelezen over een hypervariant en een hypovariant van burnout. Bij mij stond/staat de spanning heel erg op de voorgrond, de eerste variant. Met veel slapen kon ik dan ook weinig omdat het hele systeem lang onder hoofspanning stond. Mij hiel het bv meer om (rustig) te gaan sporten (hardlopen in laag tempo) om daarna beter te kunnen ontspannen. Wandelen lukte ook lang niet goed want dan was ik alleen maar aan het piekeren en heel onrustig/gespannen. Ik begon gaandeweg aan alles te twijfelen en heb een tijd niet gesport en heel veel gerust maar ging me alleen maar slechter voelen dus dat was voor mij niet de weg. Toen ik het sporten weer oppakte ging het weer beter (met ups en downs nog wel). Ik sport nog altijd veel, ga elke avond vroeg naar bed (uurtje extra slaap) en merk dat mijn stresstolerantie ook weer toeneemt nu ik wel weer kan ontspannen. Het is een zwaar proces en je moet je eigen weg erin vinden. Fijn dat je tips hebt en een bemoedigend bericht voor wie nog vooraan in het proces staat.
Mijn grootste tip is proberen te accepteren dat die slechte dagen er helaas vrij lang bij blijven horen. En als je veel angst/spanning hebt of krijgt dan antidepressiva toch overwegen. Voor mij heeft dat echt geholpen in mijn proces (kantelpunt). Maar ook dat is heel persoonlijk (ik wilde dat ook lang niet, maar ben nu blij dat ik toch de stap heb gezet).
Mijn grootste tip is proberen te accepteren dat die slechte dagen er helaas vrij lang bij blijven horen. En als je veel angst/spanning hebt of krijgt dan antidepressiva toch overwegen. Voor mij heeft dat echt geholpen in mijn proces (kantelpunt). Maar ook dat is heel persoonlijk (ik wilde dat ook lang niet, maar ben nu blij dat ik toch de stap heb gezet).
M.
17-04-2023
Reactie:
Hoi M ,
Even een vraagje op jou toelichting. Was jij in het begin ook op wanneer had je weer de kracht op het sporten op te pakken. En was je niet bang dat je zou vallen toen je begon. Ik wil over een tijdje ook weer sporten ben alleen bang dat mijn lichaam het niet aankan . Of voel je de energie van nu kan een beetje hardlopen. Ik ben soms bang om te ondernemen dus even naar de winkel gaan omdat ik nog best overprikkeld ben.
Zit nu op de 5 maanden thanks
Even een vraagje op jou toelichting. Was jij in het begin ook op wanneer had je weer de kracht op het sporten op te pakken. En was je niet bang dat je zou vallen toen je begon. Ik wil over een tijdje ook weer sporten ben alleen bang dat mijn lichaam het niet aankan . Of voel je de energie van nu kan een beetje hardlopen. Ik ben soms bang om te ondernemen dus even naar de winkel gaan omdat ik nog best overprikkeld ben.
Zit nu op de 5 maanden thanks
Sanne
17-04-2023
Reactie:
Hi Sanne,
Wellicht een handige tip. Het is ontzettend lastig om zelf te doseren. Je gaat uit enthousiasme snel over je grens heen. Via het UWV kan je kosteloos een begeleidingstraject bij Bofit krijgen. Normaal is dit zeer kostbaar, maar het UWV vergoed hun diensten. Zij begeleiden je 1-op-1. Dus zij stippelen een programma uit. Zij hebben erg veel ervaring met de begeleiding van burn-out's, dus ik ga het wiel niet zelf opnieuw uitvinden. Ik ga dat sowieso doen, want ik weet van mijzelf dat ik na 1 weekje sporten gelijk denk dat ik veel meer kan. Precies de valkuil waar je (terecht) bang voor bent.
Wellicht een handige tip. Het is ontzettend lastig om zelf te doseren. Je gaat uit enthousiasme snel over je grens heen. Via het UWV kan je kosteloos een begeleidingstraject bij Bofit krijgen. Normaal is dit zeer kostbaar, maar het UWV vergoed hun diensten. Zij begeleiden je 1-op-1. Dus zij stippelen een programma uit. Zij hebben erg veel ervaring met de begeleiding van burn-out's, dus ik ga het wiel niet zelf opnieuw uitvinden. Ik ga dat sowieso doen, want ik weet van mijzelf dat ik na 1 weekje sporten gelijk denk dat ik veel meer kan. Precies de valkuil waar je (terecht) bang voor bent.
Frank
17-04-2023
Reactie:
Hoi M, ik heb ook ooit een filmpje gezien van hyper of hypo variant een psycholoog zei tegen mij dat ik meer de hypovariant had de wat zwaardere vorm kan daarom ook nog niet echt sporten wel lukt lopen gelukkig wat beter maar voel ook nog spanning en angst af en toe en toch nog wat duizelingen is het herkenbaar voor jou? Gr l
Anoniem
17-04-2023
Reactie:
Hi Anoniem, Ik reageer even, omdat ik ook de hypo variant heb. Ik sport heel graag en kon daar juist mijn spanning kwijt. Als ik mij weer eens ongelooflijk gespannen voelde, ging ik als reactie sporten. De endorfine en voldoening na het sporten is tenslotte lekker en verslavend. Je voelt je weer even heel goed en kan de wereld aan. Alleen daarna komt de klap en zak je weer verder weg. Nu ik dit meerdere malen heb meegemaakt, snap ik het automatisme en besef dat sporten voorlopig niet op mijn lijstje staat. Eerst wil ik fluitend kunnen rondwandelen en de volgende dag mij weer wat beter voelen. Pas (lang) daarna wil ik onder begeleiding starten met sporten. PS: Ik sprak ooit een zeer ervaren en deskundig sportinstructeur/mental coach. Een man van rond de 60. Hij zei letterlijk dat sporten helemaal niet nodig is om een gezond en gebalanceerd leven te leiden. Gewoon 30 minuten wandelen/lopen per dag is al ruim voldoende voor je lichaam en geest om je optimaal te voelen. Gezonde voeding en regelmaat doet de rest. M.a.w. pin je niet vast op 'als ik weer kan sporten, dan is alles weer goed'. Het hoeft dus helemaal niet om uit je burn-out te komen.
Frank
18-04-2023
Reactie:
Hoi Frank,
Thanks voor je reactie. Ik ga daar naar kijken. Volgens mij komt het Uwv pas in zicht als je na een jaar nog burn out bent toch?
Sporten zit er voor mij nu zoiezo niet in maar als de uwv na een jaar in zicht komt ga ik hier zeker naar kijken.
Vandaag voor het eerst naar 5 maanden naar de winkel geweest om een boodschapje te halen. 20 min aangehouden en dit gaf me zeker een goed gevoel. Natuurlijk ga ik op mijn grenzen letten dus dit weer over een week doen of over twee weken.
Thanks voor je reactie. Ik ga daar naar kijken. Volgens mij komt het Uwv pas in zicht als je na een jaar nog burn out bent toch?
Sporten zit er voor mij nu zoiezo niet in maar als de uwv na een jaar in zicht komt ga ik hier zeker naar kijken.
Vandaag voor het eerst naar 5 maanden naar de winkel geweest om een boodschapje te halen. 20 min aangehouden en dit gaf me zeker een goed gevoel. Natuurlijk ga ik op mijn grenzen letten dus dit weer over een week doen of over twee weken.
Sanne
18-04-2023
Reactie:
Hi Sanne, dat met het UWV klopt. Je kunt het echter ook via je werkgever aanvragen. Ik heb dit ooit eens prive willen betalen, maar toen ik hoorde dat het mij ruim 1.500,00 Euro ging kosten en dit niet onder je verzekering valt, was dat geen optie meer. Naast bofit heb je nog meer partijen die via je werkgever dit soort begeleiding aanbieden.
Een paar tips die werken voor mij:
1. Geregeld fiets ik even een stuk en als ik mij goed voel dan wandel ik met de fiets aan de hand. Dit geeft mij het gevoel dat ik altijd kan beslissen om wat sneller thuis te zijn.
2. Als ik winkel en merk dat ik onrustig begin te worden, dan ga ik bewust vertragen. Dus mijn focus leggen op andere dingen en juist langzamer lopen. Dus niet verzetten, maar een houding van 'ach, daar heb je het weer'.
3. Ik heb een e-fatbike waar ik soms even een rondje maak. Niet alleen omdat ik dan nauwelijks hoef in te spannen en het is leuk om te doen (zit een gashendel op).
Wat ik duidelijk heb gemerkt is dat je telkens probeert je emoties te verklaren. De enige echte verklaring is simpelweg dat je opgebrand bent en je emoties alle kanten op vliegen, zonder dat het logisch is. Je probeert dus continue verklaringen te vinden, maar eigenlijk is het 'zo simpel' dat je emoties in een soort herstelperiode zitten. Vergelijk het met een baby die alle emoties toont als je hem/haar in je armen hebt. Van blij, naar verdrietig en van verbaasd naar angstig om daarna weer te schateren van de lach... en wat wil het daaarna? Heel veel slapen om die emoties een plek te kunnen geven. M.a.w. echt een reset dus waar je inzit.
Een paar tips die werken voor mij:
1. Geregeld fiets ik even een stuk en als ik mij goed voel dan wandel ik met de fiets aan de hand. Dit geeft mij het gevoel dat ik altijd kan beslissen om wat sneller thuis te zijn.
2. Als ik winkel en merk dat ik onrustig begin te worden, dan ga ik bewust vertragen. Dus mijn focus leggen op andere dingen en juist langzamer lopen. Dus niet verzetten, maar een houding van 'ach, daar heb je het weer'.
3. Ik heb een e-fatbike waar ik soms even een rondje maak. Niet alleen omdat ik dan nauwelijks hoef in te spannen en het is leuk om te doen (zit een gashendel op).
Wat ik duidelijk heb gemerkt is dat je telkens probeert je emoties te verklaren. De enige echte verklaring is simpelweg dat je opgebrand bent en je emoties alle kanten op vliegen, zonder dat het logisch is. Je probeert dus continue verklaringen te vinden, maar eigenlijk is het 'zo simpel' dat je emoties in een soort herstelperiode zitten. Vergelijk het met een baby die alle emoties toont als je hem/haar in je armen hebt. Van blij, naar verdrietig en van verbaasd naar angstig om daarna weer te schateren van de lach... en wat wil het daaarna? Heel veel slapen om die emoties een plek te kunnen geven. M.a.w. echt een reset dus waar je inzit.
Frank
18-04-2023
Reactie:
Hoi Sanne,
Ik sportte in het begin ook al. Soms was het het enige wat hielp om de spanning een beetje te kunnen handelen. Het is zoeken wat bij je past en denk ik belangrijk dat wanneer je weer kunt sporten, je dat niet te intensief is. Ik doe altijd (nog steeds) rustige loopjes met relatief lage hartslag, niet meer dan 5km. Of crosstrainer of krachttraining (ook dat rustig dus geen hele zware gewichten). Beetje afwisseling. En daarnaast dus veel rusten ook. Vermoeidheid heeft mij heus ook wel parten gespeeld (spanning vreet energie en slechte nachten breken uiteraard op) maar het is niet zo dat ik niks kon (op niveau van lopen, huishouden, boodschappen), die verdomde spanning alleen….
Ik sportte in het begin ook al. Soms was het het enige wat hielp om de spanning een beetje te kunnen handelen. Het is zoeken wat bij je past en denk ik belangrijk dat wanneer je weer kunt sporten, je dat niet te intensief is. Ik doe altijd (nog steeds) rustige loopjes met relatief lage hartslag, niet meer dan 5km. Of crosstrainer of krachttraining (ook dat rustig dus geen hele zware gewichten). Beetje afwisseling. En daarnaast dus veel rusten ook. Vermoeidheid heeft mij heus ook wel parten gespeeld (spanning vreet energie en slechte nachten breken uiteraard op) maar het is niet zo dat ik niks kon (op niveau van lopen, huishouden, boodschappen), die verdomde spanning alleen….
M.
19-04-2023
Reactie:
Dankjewel Frank! Ik heb hier veel aan.
Ik kan weinig informatie vinden over wat je voelt als je hersteld, dus dit is heel fijn.
Ik herken het dat je eerst strak staat van de spanning. Daarna heel moe bent. Ik slaap zo 12 uur per nacht.
Nu ik verder herstel merk ik ook dat ik minder slaap nodig heb.
Daarnaast kan ik mij heel erg vinden in de volgende metafoor. Misschien meer mensen?
Zie je energie als een batterij.
———
Normale batterij
———
Reserve batterij
———
In de burn out is alles leeg. Reserve en de normale. Ik merk dat mijn reserve bijna is opgeladen. Ik schommel daar tussen.
Als ik in mijn reserve zit voel ik mij gespannen, gestresst, ga ik door op adrealine
Als ik op de rand zit van reserve en normaal voel ik mij heeeel moe. Omdat ik dan voel hoe leeg mijn normale batterij is. (Meestal na een paar nachten slapen nadat ik in mijn reserve zat)
Doe ik rustig aan? Dan kom ik in mijn normale batterij, voel ik mij beter, heb ik nog maar 9/10 uur slaap nodig in de nacht, kan ik meer aan.
Op dit moment schommel ik heel erg. Eigenlijk al 2 maanden hiertussen.
Ik kan weinig informatie vinden over wat je voelt als je hersteld, dus dit is heel fijn.
Ik herken het dat je eerst strak staat van de spanning. Daarna heel moe bent. Ik slaap zo 12 uur per nacht.
Nu ik verder herstel merk ik ook dat ik minder slaap nodig heb.
Daarnaast kan ik mij heel erg vinden in de volgende metafoor. Misschien meer mensen?
Zie je energie als een batterij.
———
Normale batterij
———
Reserve batterij
———
In de burn out is alles leeg. Reserve en de normale. Ik merk dat mijn reserve bijna is opgeladen. Ik schommel daar tussen.
Als ik in mijn reserve zit voel ik mij gespannen, gestresst, ga ik door op adrealine
Als ik op de rand zit van reserve en normaal voel ik mij heeeel moe. Omdat ik dan voel hoe leeg mijn normale batterij is. (Meestal na een paar nachten slapen nadat ik in mijn reserve zat)
Doe ik rustig aan? Dan kom ik in mijn normale batterij, voel ik mij beter, heb ik nog maar 9/10 uur slaap nodig in de nacht, kan ik meer aan.
Op dit moment schommel ik heel erg. Eigenlijk al 2 maanden hiertussen.
Madeliefje
28-04-2023
Reactie:
Hoi ik heb ook altijd pijn bij mijn voorhoofd tussen mijn wenkbrauwen en altijd vermoeide trekkende ogen bij buiten licht en drukke plekken ook schermen.. 3 jaar b.o nu .. wel kan ik veel meer. Alleen de brandende spierpijn bij het middenrif hals schouders bovenrug blijft nog wel een ding en draaier gevoel
Anoniem
18-09-2024
Reactie:
Herkenbaar die zware ogen
Anoniem
18-09-2024
Slaapproblemen (Verhaal 1277)
Zijn hier meer mensen die slecht slapen of slecht hebben geslapen tijdens burnout? Ik ben vrij wanhopig omdat ik zúlke slechte nachten heb. Zit inmiddels een jaar in een burnout en het gaat écht beter, maar doordat ik zo slecht slaap stagneert het herstel, ben ik vaker ziek, kan ik minder, etc.
Ik houd me al helemaal aan alle "voorwaarden" voor een goede nachtrust: een slaapmasker, 's avonds geen schermtijd meer, overdag veel naar buiten, proberen te bewegen, vaste slaap- en waaktijden, gezocht naar goed matras icm kussen, etc. Maar ik slaap elke nacht onrustig, word altijd wakker met nek- en schouderpijn, moet heel vaak naar het toilet, en ik droom de hele nacht door. Als ik 's nachts wakker word, staan mijn hersenen op standje 'extreem'; gedachte na gedachte komt langs, op een tempo dat ik er helemaal gek van word. En dan moet ik áltijd naar de wc én ik kom moeizaam in slaap omdat mijn schouders en nek alweer pijn doen...
Ik houd me al helemaal aan alle "voorwaarden" voor een goede nachtrust: een slaapmasker, 's avonds geen schermtijd meer, overdag veel naar buiten, proberen te bewegen, vaste slaap- en waaktijden, gezocht naar goed matras icm kussen, etc. Maar ik slaap elke nacht onrustig, word altijd wakker met nek- en schouderpijn, moet heel vaak naar het toilet, en ik droom de hele nacht door. Als ik 's nachts wakker word, staan mijn hersenen op standje 'extreem'; gedachte na gedachte komt langs, op een tempo dat ik er helemaal gek van word. En dan moet ik áltijd naar de wc én ik kom moeizaam in slaap omdat mijn schouders en nek alweer pijn doen...
Ax
17-09-2024
laatste reactie: 18-09-2024
4
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi Ax,
Ik heb ook last van slaapproblemen tijdens mijn burnout. Wat voor mij erg hielp is een werkboek (protocollen voor de GGZ - Verbeter je slaap). Zelf zat/zit ik ook vast het de gedachte dat ik beter herstel als ik beter slaap, wat funest is aangezien je daardoor alleen maar slechter gaat slapen. Ook zijn er andere initiatieven, zoals the culture of sleep (audio oefeningen), die ACT gebruikt om anders naar je slaap te kijken en zo hopelijk weer wat vertrouwen erin krijgt. Zelf heb ik een lichte dosis antidepressiva om ook die constante gedachtes die je beachrijft tijdens de nacht enigszins te beteugelen onder het mom dat dit the lesser evil is.
Hoop dat je er wat aan hebt.
Ik heb ook last van slaapproblemen tijdens mijn burnout. Wat voor mij erg hielp is een werkboek (protocollen voor de GGZ - Verbeter je slaap). Zelf zat/zit ik ook vast het de gedachte dat ik beter herstel als ik beter slaap, wat funest is aangezien je daardoor alleen maar slechter gaat slapen. Ook zijn er andere initiatieven, zoals the culture of sleep (audio oefeningen), die ACT gebruikt om anders naar je slaap te kijken en zo hopelijk weer wat vertrouwen erin krijgt. Zelf heb ik een lichte dosis antidepressiva om ook die constante gedachtes die je beachrijft tijdens de nacht enigszins te beteugelen onder het mom dat dit the lesser evil is.
Hoop dat je er wat aan hebt.
Tijmen
17-09-2024
Reactie:
Hoi Ax,
Hoort er helemaal bij. Eerste jaar was slapen bij mij een drama. Drie uur nodig om in ye slapen, om 4.00 wakker, weer 2 uur wakker liggen, heel drukke dromen. Wakker worden met gespannen kaken, hoofdpijn (heb sowieso heel hoge spierspanning in bovenlijf). Heb ook 5-6 nachten per week slaapmedicatie gebruikt, nu na 2 jaar grotendeels afgebouwd.
Mijn slaap is nu inmiddels echt wel verbeterd, ik slaap sneller in en ook weer sneller door. Nog steeds niet normaal maar ook niet meer zo extreem slecht. Dus houd moed, het wordt echt beter (bedenk dat je zowel neurologisch als hormonaal ontregeld bent).
C.
Hoort er helemaal bij. Eerste jaar was slapen bij mij een drama. Drie uur nodig om in ye slapen, om 4.00 wakker, weer 2 uur wakker liggen, heel drukke dromen. Wakker worden met gespannen kaken, hoofdpijn (heb sowieso heel hoge spierspanning in bovenlijf). Heb ook 5-6 nachten per week slaapmedicatie gebruikt, nu na 2 jaar grotendeels afgebouwd.
Mijn slaap is nu inmiddels echt wel verbeterd, ik slaap sneller in en ook weer sneller door. Nog steeds niet normaal maar ook niet meer zo extreem slecht. Dus houd moed, het wordt echt beter (bedenk dat je zowel neurologisch als hormonaal ontregeld bent).
C.
Anoniem
17-09-2024
Reactie:
Zo herkenbaar. Ik zit inmiddels 1.5 jaar in een burnout en slaap sinds 8/9 maanden verschrikkelijk, terwijl ik voor mn burnout makkelijk 8 uur slaap pakte zonder 1 keer op te staan. Nu sta ik standaard tussen 3 en 4 en duurt het lang voordat ik weer in slaap val. Op hele slechte dagen sta ik al rond half 2 op. Het is niet zo slecht als in het begin omdat ik nu ook dagen heb dat ik 5/6 uur doorslaap. Ik merk dat dat meteen mn humeur van de dag bepaalt. Maar ik vind dat een hele goede tip Tijmen bedankt! Ik ga de protocollen even inlezen omdat ik inderdaad zo overtuigd ben dat mn slaap mn herstel in de weg zit terwijl ik het misschien ook anders in kan zien.
Sarah
18-09-2024
Reactie:
Hoi Ax,
Ja dit is enorm herkenbaar. Voor mij waren slaapproblemen ook eigenlijk hèt symptoom in de aanloop naar mijn burnout. Ik had hier al zeker 10 jaar in toenemende mate last van voordat ik uitviel. Ik zag mijn problemen dan ook als een slaapprobleem.
Inmiddels zit ik twee jaar in mijn burnout en het slapen gaat vaker beter, maar ook vaak genoeg nog slecht. Ik word ook vaak wakker tussen 1 en 3 uur en lig dan tussen de 1 en 4 uur wakker. Vaak ga ik wel even uit bed. Andere keren slaap ik wel maar word ik heel vaak kort wakker. Het is elke keer weer een verrassing.
Wel merk ik dat ik langzaamaan van mijn burnout herstel, gemiddeld gezien. Slecht slapen is vervelend maar het hoort er wel bij soms. Weet dat je niet meer hoeft te zoeken naar dè oplossing voor goed slapen. Zelf was ik altijd aan het analyseren wat ik "fout deed", maar dit kan je zelden helemaal achterhalen en levert veel stress op. Het belangrijkste is dat je overdag en 's avonds zo min mogelijk stress ervaart. En ook dat kan je weer niet forceren. Loslaten betekent rust, maar is makkelijker gezegd dan gedaan weet ik inmiddels 🙃.
Succes, het komt goed ook al voelt het soms even niet zo!
Ja dit is enorm herkenbaar. Voor mij waren slaapproblemen ook eigenlijk hèt symptoom in de aanloop naar mijn burnout. Ik had hier al zeker 10 jaar in toenemende mate last van voordat ik uitviel. Ik zag mijn problemen dan ook als een slaapprobleem.
Inmiddels zit ik twee jaar in mijn burnout en het slapen gaat vaker beter, maar ook vaak genoeg nog slecht. Ik word ook vaak wakker tussen 1 en 3 uur en lig dan tussen de 1 en 4 uur wakker. Vaak ga ik wel even uit bed. Andere keren slaap ik wel maar word ik heel vaak kort wakker. Het is elke keer weer een verrassing.
Wel merk ik dat ik langzaamaan van mijn burnout herstel, gemiddeld gezien. Slecht slapen is vervelend maar het hoort er wel bij soms. Weet dat je niet meer hoeft te zoeken naar dè oplossing voor goed slapen. Zelf was ik altijd aan het analyseren wat ik "fout deed", maar dit kan je zelden helemaal achterhalen en levert veel stress op. Het belangrijkste is dat je overdag en 's avonds zo min mogelijk stress ervaart. En ook dat kan je weer niet forceren. Loslaten betekent rust, maar is makkelijker gezegd dan gedaan weet ik inmiddels 🙃.
Succes, het komt goed ook al voelt het soms even niet zo!
Vesuvius
18-09-2024
Zweverig (Verhaal 1267)
Lange tijd geen last van gehad, geluid dat raar aankomt in m’n oren wazig zicht
Mimi
14-09-2024
laatste reactie: 17-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Komt me bekend voor.. geluiden komen ook op me af en wazig zien hebben de meeste volgens mij last van?
Anoniem
15-09-2024
Reactie:
Ik ook... wazig zicht en geluiden lijken heel schel/blikkerig, pratende mensen komen als toeterende trompetten bij me binnen... en de tv-/radio reclames zijn helemaal niet te doen.
Suus
17-09-2024
Stoned (Verhaal 1275)
Ik ervaar alles alsof ik stoned ben.. hebben meer mensen hier last van? Wazig, niet helder.. alles dat op me af komt.
Hebben meer mensen hier last van?
Hebben meer mensen hier last van?
Anoniem
16-09-2024
laatste reactie: 17-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ja hoor, zeer herkenbaar. Echt een teken dat je zenuwstelsel overbelast is. Met rust neemt dit af maar is bij mij ook pas na enkele maanden herstel over gegaan. Nu krijg is hier alleen nog last van als ik te veel gedaan heb en dan plan ik meteen wat extra rust/zelfzorg in want is een zeer vervelend gevoel!
Veel moed!
Kat
Veel moed!
Kat
Kat
16-09-2024
Reactie:
Yup... high in the sky... al maanden.
Suus
17-09-2024
Veel angst en vertrouwen kwijt, wie heeft tips? (Verhaal 1252)
Lieve lotgenoten,
Naast veel lichamelijke ongemakken heb ik erg veel last van angstklachten. Na een hevige paniekaanval is dit nog veel erger geworden. Ik ben soms bang om de realiteit te verliezen (psychose oid) en merk dat ik vrijwel continu aan het inchecken ben of alles wel goed gaat. Ik weet dat dit niet nodig is en dat ik veilig ben, maar toch gebeurt dit telkens weer en dit kost bakken met energie. Ik heb ook veel last van derealisatie, wat het bovenstaande niet ten goede komt.
Zijn er mensen die dit herkennen en naast de standaard leefregels en (trauma)therapie andere tips hebben om deze angstklachten te verminderen en het vertrouwen in je lichaam (en geest) terug te krijgen?
Bedankt alvast voor tips! Veel liefde en kracht voor jullie allemaal in deze vreselijke tijd 🩷
Naast veel lichamelijke ongemakken heb ik erg veel last van angstklachten. Na een hevige paniekaanval is dit nog veel erger geworden. Ik ben soms bang om de realiteit te verliezen (psychose oid) en merk dat ik vrijwel continu aan het inchecken ben of alles wel goed gaat. Ik weet dat dit niet nodig is en dat ik veilig ben, maar toch gebeurt dit telkens weer en dit kost bakken met energie. Ik heb ook veel last van derealisatie, wat het bovenstaande niet ten goede komt.
Zijn er mensen die dit herkennen en naast de standaard leefregels en (trauma)therapie andere tips hebben om deze angstklachten te verminderen en het vertrouwen in je lichaam (en geest) terug te krijgen?
Bedankt alvast voor tips! Veel liefde en kracht voor jullie allemaal in deze vreselijke tijd 🩷
Anoniem
07-09-2024
laatste reactie: 17-09-2024
27
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hey, ik herken je mezelf in je verhaal. Heb ook angst gehad om door te draaie of gek te worden. Ik kan alleen zeggen dat je veel rust moet nemen zodat je hersenen en cortisol omlaag gaan zodat je beetje bij beetje jezelf weer kan worden
Anoniem
07-09-2024
Reactie:
Hoi!
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal! Ik ben gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis en zit sinds april thuis met een burnout. Ik zit de laatste tijd met precies dezelfde soort angstklachten, wat als ik mentaal volledig afglij? Wat als het nooit meer goedkomt? Ook sinds de burnout hele sombere en depressieve gedachten en beelden. Mijn angst draait vooral om het verliezen van controle over mezelf, mijn gedachten, gedrag.
Ik merk dat de , angst, sombere en depressieve gedachten veel meer aanwezig zijn als ik mezelf overvraag, dus als ik veel te veel aan het doen ben wat mijn zenuwstelsel nog niet aankan. Dus een stap terug doen in bezigheden kan wellicht helpen.
Ook slik ik op recept van de huisarts Alprazolam, de laagste dosering 0,25. Die nam ik al vanwege mijn angststoornis, maar ik merk dat het ook tijdens mijn burnout soms heel fijn is om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten, want het is indd ontzettend vermoeiend. Ik slik die medicatie zeker niet elke dag, voordelen zijn dus dat je geen afbouw proces hebt, weinig bijwerkingen behalve dat je een beetje suf wordt en dus niet mag autorijden. De lage dosering werkt voor mij 20 tot 24 uur. Het is zeker niet de oplossing, maar voor de hele heftige dagen is het voor mij echt een hele fijne remedie om mezelf rust te gunnen. En het geeft me al een beetje rust dat ik weet dat ik het in huis heb.
Verder loop ik bij een psycholoog en krijg ik cognitieve gedragstherapie. (Voornamelijk voor mijn angststoornis)
Verder probeer ik nu te focussen op de dingen die wel kunnen. En dat zijn hele kleine activiteiten. Maar voor is het ook een hele zoektocht, dus ik ben heel blij dat dit forum bestaat! Maar weet dus dat je niet de enige bent die deze gedachten en angsten ervaart.
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal! Ik ben gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis en zit sinds april thuis met een burnout. Ik zit de laatste tijd met precies dezelfde soort angstklachten, wat als ik mentaal volledig afglij? Wat als het nooit meer goedkomt? Ook sinds de burnout hele sombere en depressieve gedachten en beelden. Mijn angst draait vooral om het verliezen van controle over mezelf, mijn gedachten, gedrag.
Ik merk dat de , angst, sombere en depressieve gedachten veel meer aanwezig zijn als ik mezelf overvraag, dus als ik veel te veel aan het doen ben wat mijn zenuwstelsel nog niet aankan. Dus een stap terug doen in bezigheden kan wellicht helpen.
Ook slik ik op recept van de huisarts Alprazolam, de laagste dosering 0,25. Die nam ik al vanwege mijn angststoornis, maar ik merk dat het ook tijdens mijn burnout soms heel fijn is om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten, want het is indd ontzettend vermoeiend. Ik slik die medicatie zeker niet elke dag, voordelen zijn dus dat je geen afbouw proces hebt, weinig bijwerkingen behalve dat je een beetje suf wordt en dus niet mag autorijden. De lage dosering werkt voor mij 20 tot 24 uur. Het is zeker niet de oplossing, maar voor de hele heftige dagen is het voor mij echt een hele fijne remedie om mezelf rust te gunnen. En het geeft me al een beetje rust dat ik weet dat ik het in huis heb.
Verder loop ik bij een psycholoog en krijg ik cognitieve gedragstherapie. (Voornamelijk voor mijn angststoornis)
Verder probeer ik nu te focussen op de dingen die wel kunnen. En dat zijn hele kleine activiteiten. Maar voor is het ook een hele zoektocht, dus ik ben heel blij dat dit forum bestaat! Maar weet dus dat je niet de enige bent die deze gedachten en angsten ervaart.
Devin
07-09-2024
Reactie:
Hoi!
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal! Ik ben gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis en zit sinds april thuis met een burnout. Ik zit de laatste tijd met precies dezelfde soort angstklachten, wat als ik mentaal volledig afglij? Wat als het nooit meer goedkomt? Ook sinds de burnout hele sombere en depressieve gedachten en beelden. Mijn angst draait vooral om het verliezen van controle over mezelf, mijn gedachten, gedrag.
Ik merk dat de , angst, sombere en depressieve gedachten veel meer aanwezig zijn als ik mezelf overvraag, dus als ik veel te veel aan het doen ben wat mijn zenuwstelsel nog niet aankan. Dus een stap terug doen in bezigheden kan wellicht helpen.
Ook slik ik op recept van de huisarts Alprazolam, de laagste dosering 0,25. Die nam ik al vanwege mijn angststoornis, maar ik merk dat het ook tijdens mijn burnout soms heel fijn is om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten, want het is indd ontzettend vermoeiend. Ik slik die medicatie zeker niet elke dag, voordelen zijn dus dat je geen afbouw proces hebt, weinig bijwerkingen behalve dat je een beetje suf wordt en dus niet mag autorijden. De lage dosering werkt voor mij 20 tot 24 uur. Het is zeker niet de oplossing, maar voor de hele heftige dagen is het voor mij echt een hele fijne remedie om mezelf rust te gunnen. En het geeft me al een beetje rust dat ik weet dat ik het in huis heb.
Verder loop ik bij een psycholoog en krijg ik cognitieve gedragstherapie. (Voornamelijk voor mijn angststoornis)
Verder probeer ik nu te focussen op de dingen die wel kunnen. En dat zijn hele kleine activiteiten. Maar voor is het ook een hele zoektocht, dus ik ben heel blij dat dit forum bestaat! Maar weet dus dat je niet de enige bent die deze gedachten en angsten ervaart.
Ik herken mezelf heel erg in jouw verhaal! Ik ben gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis en zit sinds april thuis met een burnout. Ik zit de laatste tijd met precies dezelfde soort angstklachten, wat als ik mentaal volledig afglij? Wat als het nooit meer goedkomt? Ook sinds de burnout hele sombere en depressieve gedachten en beelden. Mijn angst draait vooral om het verliezen van controle over mezelf, mijn gedachten, gedrag.
Ik merk dat de , angst, sombere en depressieve gedachten veel meer aanwezig zijn als ik mezelf overvraag, dus als ik veel te veel aan het doen ben wat mijn zenuwstelsel nog niet aankan. Dus een stap terug doen in bezigheden kan wellicht helpen.
Ook slik ik op recept van de huisarts Alprazolam, de laagste dosering 0,25. Die nam ik al vanwege mijn angststoornis, maar ik merk dat het ook tijdens mijn burnout soms heel fijn is om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten, want het is indd ontzettend vermoeiend. Ik slik die medicatie zeker niet elke dag, voordelen zijn dus dat je geen afbouw proces hebt, weinig bijwerkingen behalve dat je een beetje suf wordt en dus niet mag autorijden. De lage dosering werkt voor mij 20 tot 24 uur. Het is zeker niet de oplossing, maar voor de hele heftige dagen is het voor mij echt een hele fijne remedie om mezelf rust te gunnen. En het geeft me al een beetje rust dat ik weet dat ik het in huis heb.
Verder loop ik bij een psycholoog en krijg ik cognitieve gedragstherapie. (Voornamelijk voor mijn angststoornis)
Verder probeer ik nu te focussen op de dingen die wel kunnen. En dat zijn hele kleine activiteiten. Maar voor is het ook een hele zoektocht, dus ik ben heel blij dat dit forum bestaat! Maar weet dus dat je niet de enige bent die deze gedachten en angsten ervaart.
Devin
07-09-2024
Reactie:
Hoi Devin,
Dankjewel dat je de moeite neemt om jouw verhaal te delen en zo uitgebreid te reageren! De voorbeelden van je angstgedachten is inderdaad precies wat ik ook ervaar. Hoe vervelend ook voor jou, ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met deze klachten, want het voelt soms zo eenzaam. Dankjewel voor je tips! Zelf heb ik inderdaad ook een tijd oxazepam gebruikt en inmiddels een lage dosering antidepressiva, wat ook niet de oplossing is maar nu wel een klein beetje helpt. Wat zijn activiteiten die voor jou fijn zijn om te doen en wat uit je hoofd en angst te komen?
Liefs
Dankjewel dat je de moeite neemt om jouw verhaal te delen en zo uitgebreid te reageren! De voorbeelden van je angstgedachten is inderdaad precies wat ik ook ervaar. Hoe vervelend ook voor jou, ik vind het wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met deze klachten, want het voelt soms zo eenzaam. Dankjewel voor je tips! Zelf heb ik inderdaad ook een tijd oxazepam gebruikt en inmiddels een lage dosering antidepressiva, wat ook niet de oplossing is maar nu wel een klein beetje helpt. Wat zijn activiteiten die voor jou fijn zijn om te doen en wat uit je hoofd en angst te komen?
Liefs
Anoniem
08-09-2024
Reactie:
Hoi!
Ik snap helemaal dat je het fijn vindt om ondanks dat het heel vervelend is, blij bent niet de enige te zijn :)
Hmmm dingen die ik doe op een dag zijn:
- tekeningen maken voor volwassenen
- yahtzee! (Of hoe je dat ook spelt)
- films en series kijken
- fictie boeken lezen (ook non-fictie, maar dat kost wel vaak meer energie en kan mijn angst of humeur sterker beinvloeden, dus die lees ik zeker niet in de avond voor het slapengaan)
- wandelen (rond 20 minuten)
Sudoku, filipine en zweedse puzzels.
- puzzelen (ga ik binnenkort mee beginnen)
Ik was een paar weken geleden alweer begonnen met zwemmen en krachtsport, om vervolgens heeeeel veel somberheid en depressieve gedachten te krijgen. Dus heb toen even een flinke stap terug gedaan, want de staat van mijn mentale gezondheid was zeer labiel te noemen. En ik ben daar nogsteeds zoekende in. Ik merk dat ik als ik heeeel goed naar mijn lichaam luister, wat ik nog niet altijd doe, zijn mijn angst en somberheid een stuk minder en beter te behappen. Dan heb ik de energie om met die angst samen te werken, uit te nodigen en te accepteren.
Ik ga trouwens binnenkort een verzwaard deken proberen bij het slapengaan, zou goed werken bij angst en slaapproblemen. En ik lig sinds kort elke dag 30 minuten (voor het slapengaan) op een spijkermatje van flowee, werkt heerlijk ontspannend, kom er sneller door in slaap (in plaats van 2 uur 45 minuten) en je zit door de lichamelijke sensatie niet zo in je hoofd, maar meer in je lijf. Werkt bij stress, hoofdpijn, stijve spieren, slaapproblemen. Dus vandaar besteld en tevreden tot nu toe. Dus ik ga hem misschien ook overdag proberen als rustmoment.
Naast je eigen grens ontdekken en aanvoelen helpt het mij ook enorm om mijn grens aan te geven bij familie en vrienden. Ik zeg vaker iets af of verplaats iets. Of ik bel met ze ipv echt afspreken, kost even minder energie.
Jeetje wordt erg lang dit maar een laatste ding wat mij echt enorm helpt soms, is om festival oortjes (alpine of loops earplugs bijv.) in te doen als ik in gezelschap zit of in een andere omgeving met veel prikkels, het lijkt echt alsof je even in je eigen veilige bubbel zit ofzo. Ik vond het echt een verrijking toen ik daar achter kwam.
In alles ben ik ook nog zo zoekende, loop ook nogsteeds tegen mezelf en mijn grens aan. Wil zo veel, maar kan het simpelweg gewoon nog niet aan. Maar komt wel!! Een nijlpaard eet je ook niet in één keer op, dat doe je ook hapje voor hapje. Met welk hapje ben jij nu bezig?
Ik snap helemaal dat je het fijn vindt om ondanks dat het heel vervelend is, blij bent niet de enige te zijn :)
Hmmm dingen die ik doe op een dag zijn:
- tekeningen maken voor volwassenen
- yahtzee! (Of hoe je dat ook spelt)
- films en series kijken
- fictie boeken lezen (ook non-fictie, maar dat kost wel vaak meer energie en kan mijn angst of humeur sterker beinvloeden, dus die lees ik zeker niet in de avond voor het slapengaan)
- wandelen (rond 20 minuten)
Sudoku, filipine en zweedse puzzels.
- puzzelen (ga ik binnenkort mee beginnen)
Ik was een paar weken geleden alweer begonnen met zwemmen en krachtsport, om vervolgens heeeeel veel somberheid en depressieve gedachten te krijgen. Dus heb toen even een flinke stap terug gedaan, want de staat van mijn mentale gezondheid was zeer labiel te noemen. En ik ben daar nogsteeds zoekende in. Ik merk dat ik als ik heeeel goed naar mijn lichaam luister, wat ik nog niet altijd doe, zijn mijn angst en somberheid een stuk minder en beter te behappen. Dan heb ik de energie om met die angst samen te werken, uit te nodigen en te accepteren.
Ik ga trouwens binnenkort een verzwaard deken proberen bij het slapengaan, zou goed werken bij angst en slaapproblemen. En ik lig sinds kort elke dag 30 minuten (voor het slapengaan) op een spijkermatje van flowee, werkt heerlijk ontspannend, kom er sneller door in slaap (in plaats van 2 uur 45 minuten) en je zit door de lichamelijke sensatie niet zo in je hoofd, maar meer in je lijf. Werkt bij stress, hoofdpijn, stijve spieren, slaapproblemen. Dus vandaar besteld en tevreden tot nu toe. Dus ik ga hem misschien ook overdag proberen als rustmoment.
Naast je eigen grens ontdekken en aanvoelen helpt het mij ook enorm om mijn grens aan te geven bij familie en vrienden. Ik zeg vaker iets af of verplaats iets. Of ik bel met ze ipv echt afspreken, kost even minder energie.
Jeetje wordt erg lang dit maar een laatste ding wat mij echt enorm helpt soms, is om festival oortjes (alpine of loops earplugs bijv.) in te doen als ik in gezelschap zit of in een andere omgeving met veel prikkels, het lijkt echt alsof je even in je eigen veilige bubbel zit ofzo. Ik vond het echt een verrijking toen ik daar achter kwam.
In alles ben ik ook nog zo zoekende, loop ook nogsteeds tegen mezelf en mijn grens aan. Wil zo veel, maar kan het simpelweg gewoon nog niet aan. Maar komt wel!! Een nijlpaard eet je ook niet in één keer op, dat doe je ook hapje voor hapje. Met welk hapje ben jij nu bezig?
Devin
08-09-2024
Reactie:
Hoi!
Ik snap helemaal dat je het fijn vindt om ondanks dat het heel vervelend is, blij bent niet de enige te zijn :)
Hmmm dingen die ik doe op een dag zijn:
- tekeningen maken voor volwassenen
- yahtzee! (Of hoe je dat ook spelt)
- films en series kijken
- fictie boeken lezen (ook non-fictie, maar dat kost wel vaak meer energie en kan mijn angst of humeur sterker beinvloeden, dus die lees ik zeker niet in de avond voor het slapengaan)
- wandelen (rond 20 minuten)
Sudoku, filipine en zweedse puzzels.
- puzzelen (ga ik binnenkort mee beginnen)
Ik was een paar weken geleden alweer begonnen met zwemmen en krachtsport, om vervolgens heeeeel veel somberheid en depressieve gedachten te krijgen. Dus heb toen even een flinke stap terug gedaan, want de staat van mijn mentale gezondheid was zeer labiel te noemen. En ik ben daar nogsteeds zoekende in. Ik merk dat ik als ik heeeel goed naar mijn lichaam luister, wat ik nog niet altijd doe, zijn mijn angst en somberheid een stuk minder en beter te behappen. Dan heb ik de energie om met die angst samen te werken, uit te nodigen en te accepteren.
Ik ga trouwens binnenkort een verzwaard deken proberen bij het slapengaan, zou goed werken bij angst en slaapproblemen. En ik lig sinds kort elke dag 30 minuten (voor het slapengaan) op een spijkermatje van flowee, werkt heerlijk ontspannend, kom er sneller door in slaap (in plaats van 2 uur 45 minuten) en je zit door de lichamelijke sensatie niet zo in je hoofd, maar meer in je lijf. Werkt bij stress, hoofdpijn, stijve spieren, slaapproblemen. Dus vandaar besteld en tevreden tot nu toe. Dus ik ga hem misschien ook overdag proberen als rustmoment.
Naast je eigen grens ontdekken en aanvoelen helpt het mij ook enorm om mijn grens aan te geven bij familie en vrienden. Ik zeg vaker iets af of verplaats iets. Of ik bel met ze ipv echt afspreken, kost even minder energie.
Jeetje wordt erg lang dit maar een laatste ding wat mij echt enorm helpt soms, is om festival oortjes (alpine of loops earplugs bijv.) in te doen als ik in gezelschap zit of in een andere omgeving met veel prikkels, het lijkt echt alsof je even in je eigen veilige bubbel zit ofzo. Ik vond het echt een verrijking toen ik daar achter kwam.
In alles ben ik ook nog zo zoekende, loop ook nogsteeds tegen mezelf en mijn grens aan. Wil zo veel, maar kan het simpelweg gewoon nog niet aan. Maar komt wel!! Een nijlpaard eet je ook niet in één keer op, dat doe je ook hapje voor hapje. Met welk hapje ben jij nu bezig?
Ik snap helemaal dat je het fijn vindt om ondanks dat het heel vervelend is, blij bent niet de enige te zijn :)
Hmmm dingen die ik doe op een dag zijn:
- tekeningen maken voor volwassenen
- yahtzee! (Of hoe je dat ook spelt)
- films en series kijken
- fictie boeken lezen (ook non-fictie, maar dat kost wel vaak meer energie en kan mijn angst of humeur sterker beinvloeden, dus die lees ik zeker niet in de avond voor het slapengaan)
- wandelen (rond 20 minuten)
Sudoku, filipine en zweedse puzzels.
- puzzelen (ga ik binnenkort mee beginnen)
Ik was een paar weken geleden alweer begonnen met zwemmen en krachtsport, om vervolgens heeeeel veel somberheid en depressieve gedachten te krijgen. Dus heb toen even een flinke stap terug gedaan, want de staat van mijn mentale gezondheid was zeer labiel te noemen. En ik ben daar nogsteeds zoekende in. Ik merk dat ik als ik heeeel goed naar mijn lichaam luister, wat ik nog niet altijd doe, zijn mijn angst en somberheid een stuk minder en beter te behappen. Dan heb ik de energie om met die angst samen te werken, uit te nodigen en te accepteren.
Ik ga trouwens binnenkort een verzwaard deken proberen bij het slapengaan, zou goed werken bij angst en slaapproblemen. En ik lig sinds kort elke dag 30 minuten (voor het slapengaan) op een spijkermatje van flowee, werkt heerlijk ontspannend, kom er sneller door in slaap (in plaats van 2 uur 45 minuten) en je zit door de lichamelijke sensatie niet zo in je hoofd, maar meer in je lijf. Werkt bij stress, hoofdpijn, stijve spieren, slaapproblemen. Dus vandaar besteld en tevreden tot nu toe. Dus ik ga hem misschien ook overdag proberen als rustmoment.
Naast je eigen grens ontdekken en aanvoelen helpt het mij ook enorm om mijn grens aan te geven bij familie en vrienden. Ik zeg vaker iets af of verplaats iets. Of ik bel met ze ipv echt afspreken, kost even minder energie.
Jeetje wordt erg lang dit maar een laatste ding wat mij echt enorm helpt soms, is om festival oortjes (alpine of loops earplugs bijv.) in te doen als ik in gezelschap zit of in een andere omgeving met veel prikkels, het lijkt echt alsof je even in je eigen veilige bubbel zit ofzo. Ik vond het echt een verrijking toen ik daar achter kwam.
In alles ben ik ook nog zo zoekende, loop ook nogsteeds tegen mezelf en mijn grens aan. Wil zo veel, maar kan het simpelweg gewoon nog niet aan. Maar komt wel!! Een nijlpaard eet je ook niet in één keer op, dat doe je ook hapje voor hapje. Met welk hapje ben jij nu bezig?
Devin
08-09-2024
Reactie:
Hoi iedereen
ook ik herken me hierin !
Even kort: ben 66 jaar,heb na 35 jaar mijn man verloren,sinds 1,5 jaar alleen in een klein huisje. Ik dacht dat het wel zou meevallen….maar niks is minder waar. Nooit alleen geweest,en nu niks meer. Ook na 11 jaar mijn hondje verloren,Sinds kort.was 11. Nu 4 weken. 🙈
En omdat ik slecht tegen alleen zijn kon,daarom toch weer kleine hond genomen. Even mee naar buiten,iemand om je heen…dat zal wel helpen.wil me zo ook niet meer voelen.angstig,gen paniek, heel veel huilen nog, pijn in je hoofd,nek ,druk in me hoofd,van alles gaat erdoor heen! Pfff,puddingbenen, onrust,zo moe van,gespannen,soms halve oxazepan 0,5 mg. Het is zo eng en stil ..het alleen zijn. Heb wel hobby’s,maar niemand zegt wat uiteraard🤷♀️kinderen wil ik ook niet altijd belasten. Ben ik nou gek aan het worden! Ook met de Ha. Overgehad,die zegt ook dat ik nog zoveel moet verwerken,en dan ook nog alleen in
Huisje woon ,nu 5 maanden.lijkt wel of het nu pas begint !
Moest het even kwijt….😭
ook ik herken me hierin !
Even kort: ben 66 jaar,heb na 35 jaar mijn man verloren,sinds 1,5 jaar alleen in een klein huisje. Ik dacht dat het wel zou meevallen….maar niks is minder waar. Nooit alleen geweest,en nu niks meer. Ook na 11 jaar mijn hondje verloren,Sinds kort.was 11. Nu 4 weken. 🙈
En omdat ik slecht tegen alleen zijn kon,daarom toch weer kleine hond genomen. Even mee naar buiten,iemand om je heen…dat zal wel helpen.wil me zo ook niet meer voelen.angstig,gen paniek, heel veel huilen nog, pijn in je hoofd,nek ,druk in me hoofd,van alles gaat erdoor heen! Pfff,puddingbenen, onrust,zo moe van,gespannen,soms halve oxazepan 0,5 mg. Het is zo eng en stil ..het alleen zijn. Heb wel hobby’s,maar niemand zegt wat uiteraard🤷♀️kinderen wil ik ook niet altijd belasten. Ben ik nou gek aan het worden! Ook met de Ha. Overgehad,die zegt ook dat ik nog zoveel moet verwerken,en dan ook nog alleen in
Huisje woon ,nu 5 maanden.lijkt wel of het nu pas begint !
Moest het even kwijt….😭
An.
09-09-2024
Reactie:
Ik ben inmiddels een jaar verder in mijn burnout. In het begin had ik ook enorm veel last van angstgedachten (en dat dan de hele dag door). Ik heb gelukkig vrij snel psychologische hulp gekregen (Acceptance and Commitment Therapy) en dat heeft me geholpen om die gedachten minder serieus te nemen (maar dat heeft me wel veel tijd gekost).
Daarnaast is het belangrijkste: rust rust rust. Want het is die extreme vermoeidheid die de angst in stand houdt. Maar een hele dag op de bank liggen, gaat ook niet helpen. Daarom is het heel belangrijk om te kijken wat voor dingen jij kunt doen die je hoofd een beetje los kunnen laten. Voor mij was dat legpuzzels maken, tekenen, soms luchtige boeken lezen (al triggerde dat soms ook wel weer dingen), puzzelboekjes, korte wandelingetjes of zelfs lego bouwen: vooral fysiek iets doen, dus. Daarnaast zette ik om de anderhalf uur een wekker en dan deed ik een "dutje" van een kwartier. Dan gingen mijn gedachten weliswaar met me aan de haal, maar dan had ik in ieder geval ook fysiek even een pauze gehad. Ik deed dan wel eens een mindfulness-oefening en op een gegeven moment heb ik een soort ademhalingsapparaatje gekocht, zodat ik me kon focussen op het 'mee ademen' met dat ding. Ik wist namelijk ook niet meer hoe ik rustig moest ademen.
Ik ben er nog zeker niet, maar uiteindelijk hebben deze methoden mij wel geholpen om stappen te zetten en mijn angst is over het algemeen wel echt significant afgenomen. En daarmee voel ik me ook weer wat meer mezelf, in plaats van het slappe, depressieve, emotionele aftreksel dat ik in het afgelopen jaar grotendeels ben geweest. Wat een pittige tijd, zeg.
Heel veel sterkte.
Daarnaast is het belangrijkste: rust rust rust. Want het is die extreme vermoeidheid die de angst in stand houdt. Maar een hele dag op de bank liggen, gaat ook niet helpen. Daarom is het heel belangrijk om te kijken wat voor dingen jij kunt doen die je hoofd een beetje los kunnen laten. Voor mij was dat legpuzzels maken, tekenen, soms luchtige boeken lezen (al triggerde dat soms ook wel weer dingen), puzzelboekjes, korte wandelingetjes of zelfs lego bouwen: vooral fysiek iets doen, dus. Daarnaast zette ik om de anderhalf uur een wekker en dan deed ik een "dutje" van een kwartier. Dan gingen mijn gedachten weliswaar met me aan de haal, maar dan had ik in ieder geval ook fysiek even een pauze gehad. Ik deed dan wel eens een mindfulness-oefening en op een gegeven moment heb ik een soort ademhalingsapparaatje gekocht, zodat ik me kon focussen op het 'mee ademen' met dat ding. Ik wist namelijk ook niet meer hoe ik rustig moest ademen.
Ik ben er nog zeker niet, maar uiteindelijk hebben deze methoden mij wel geholpen om stappen te zetten en mijn angst is over het algemeen wel echt significant afgenomen. En daarmee voel ik me ook weer wat meer mezelf, in plaats van het slappe, depressieve, emotionele aftreksel dat ik in het afgelopen jaar grotendeels ben geweest. Wat een pittige tijd, zeg.
Heel veel sterkte.
Ax
09-09-2024
Reactie:
Lieve allemaal,
Wat ben ik blij met jullie uitgebreide reacties en tips, dat doet me echt heel goed. Zo te lezen hebben jullie ook flink wat voor je kiezen (gehad). Erg knap hoe jullie bezig zijn met jullie weg naar herstel 🩷 Een aantal van jullie tips neem ik zeker mee. @Ax, is het apparaatje van Moonbird?
Zelf ben ik bijna een jaar bezig, met in de wintermaanden het allerdiepste dal (verwijzing crisisdienst, veel medicatie, alleen maar ellende). Sinds het voorjaar klim ik gelukkig langzaam wat op, maar helaas nog een lange weg te gaan. Aanvullend op jullie tips, wat mij een beetje helpt:
- Zwemmen in natuurwater
- Tuinieren (bloemen en groenten zaaien) en kamerplanten stekken
- Schrijven
- Voetenbadje
- Met een kopje thee in de zon zitten
- In het park op het gras liggen en het gras voelen
- Op een spijkermat liggen (ook lekker om je voeten op te zetten terwijl je bijvoorbeeld aan het lunchen bent)
- Meditaties en podcasts van Nanne van der Leer (Lief Leven)
- Bodyscan meditaties
- Magnesium Bisglycinaat voor het slapen gaan (misschien is het placebo, maar ik merk dat ik sneller in slaap val)
- ‘Je bent je angst niet, je ervaart het. Probeer het er te laten zijn en van een afstandje te bekijken, dan kan het langzaam loslaten’
- ‘Ik ben niet stuk, mijn systeem is nu alleen van slag’
Veel sterkte allemaal ✨
Liefs Nien
Wat ben ik blij met jullie uitgebreide reacties en tips, dat doet me echt heel goed. Zo te lezen hebben jullie ook flink wat voor je kiezen (gehad). Erg knap hoe jullie bezig zijn met jullie weg naar herstel 🩷 Een aantal van jullie tips neem ik zeker mee. @Ax, is het apparaatje van Moonbird?
Zelf ben ik bijna een jaar bezig, met in de wintermaanden het allerdiepste dal (verwijzing crisisdienst, veel medicatie, alleen maar ellende). Sinds het voorjaar klim ik gelukkig langzaam wat op, maar helaas nog een lange weg te gaan. Aanvullend op jullie tips, wat mij een beetje helpt:
- Zwemmen in natuurwater
- Tuinieren (bloemen en groenten zaaien) en kamerplanten stekken
- Schrijven
- Voetenbadje
- Met een kopje thee in de zon zitten
- In het park op het gras liggen en het gras voelen
- Op een spijkermat liggen (ook lekker om je voeten op te zetten terwijl je bijvoorbeeld aan het lunchen bent)
- Meditaties en podcasts van Nanne van der Leer (Lief Leven)
- Bodyscan meditaties
- Magnesium Bisglycinaat voor het slapen gaan (misschien is het placebo, maar ik merk dat ik sneller in slaap val)
- ‘Je bent je angst niet, je ervaart het. Probeer het er te laten zijn en van een afstandje te bekijken, dan kan het langzaam loslaten’
- ‘Ik ben niet stuk, mijn systeem is nu alleen van slag’
Veel sterkte allemaal ✨
Liefs Nien
Anoniem
10-09-2024
Reactie:
Hoi…Ax
Ik diamond Painting, lees,tv,spelletje I-pad.
Heb niet veel vriendinnen of zo,nooit tijd voor gehad,altijd gewerkt. Nú alleen,kan om alles huilen,alles op de automatische piloot of zo.
Ik st op en voel de k.dag al aankomen, zit niet 24 uur op de bank,maar van binnen ben ik dan aan het trillen,duizelig, wazig! Ik vind dat zo eng,en door de angst wordt het erger of zo! Heb nu dan dat kleine hondje, Marvins het zo erg.
Heb wel therapie gehad,heb iets geholpen,maar zodra ik stress ervaar….pffff beren op de weg! Hoezo dan?
1,5 jaar me man nu weg,dus ben zo’n 2 jaar met hem bezig geweest,zelf nog ziek geweest,gelukkig gaat het goed,maar dat hakte er wel allemaal in. Ga ik dan nu opkrabbelen? Wil me zo niet voelen. Dus nu soms 1of 2 x per dag halve oxazepan,dan is het even wat rustiger! In me hoofd. Verschrikkelijk 😥 heel soms geen halve oxa nodig,dan is het even redelijk,maar kan zo omslaan!
Bedankt voor je reactie !
Ik diamond Painting, lees,tv,spelletje I-pad.
Heb niet veel vriendinnen of zo,nooit tijd voor gehad,altijd gewerkt. Nú alleen,kan om alles huilen,alles op de automatische piloot of zo.
Ik st op en voel de k.dag al aankomen, zit niet 24 uur op de bank,maar van binnen ben ik dan aan het trillen,duizelig, wazig! Ik vind dat zo eng,en door de angst wordt het erger of zo! Heb nu dan dat kleine hondje, Marvins het zo erg.
Heb wel therapie gehad,heb iets geholpen,maar zodra ik stress ervaar….pffff beren op de weg! Hoezo dan?
1,5 jaar me man nu weg,dus ben zo’n 2 jaar met hem bezig geweest,zelf nog ziek geweest,gelukkig gaat het goed,maar dat hakte er wel allemaal in. Ga ik dan nu opkrabbelen? Wil me zo niet voelen. Dus nu soms 1of 2 x per dag halve oxazepan,dan is het even wat rustiger! In me hoofd. Verschrikkelijk 😥 heel soms geen halve oxa nodig,dan is het even redelijk,maar kan zo omslaan!
Bedankt voor je reactie !
An.
10-09-2024
Reactie:
@Nien yes heb de Moonbird. En ik heb echt ervaren dat het wat helpt, dus ben er wel blij mee. Heb maandenlang gehad dat ik alleen maar nadacht over 'hoe moet ik ademen', en daar helpt het bij. Bovendien merk ik ook echt dat ik weer wat makkelijker in slaap val, al is het natuurlijk geen wondermiddel.
@An het trillen, duizelig en wazig herken ik enorm. Doodeng om ineens dingen bij je lichaam te ervaren die je nooit eerder ervaren hebt, en het is ook aan niemand uit te leggen die het nooit heeft meegemaakt. Misschien helpt het om te weten dat het 'normale' symptomen van een burnout zijn (al is er niks normaals aan een burnout) en dat het ook écht minder wordt naarmate je meer herstelt. Inmiddels lukt het me meestal om bepaalde klachten als 'herkenningspunten' te zien dat ik weer mijn grenzen heb overschreden (en helaas gebeurt dat nog vaak).
Diamond Painting is ook een goeie, inderdaad. Ik heb zelf ervaren dat ik veel sneller overprikkeld raakte als ik iets met een scherm deed, dus dat heb ik geprobeerd zoveel mogelijk te vermijden, zeker in die eerste heftige maanden. Je hebt ook kleurboeken voor volwassenen die heel fijn zijn, en er zijn zelfs 'mindfulness' puzzelboeken. Dat zijn dan puzzels dat je van getal naar getal lijnen moet trekken en zo.
Ik weet ook dat de dagen in het begin verschrikkelijk lang waren, en tegelijk waren de nachten ook heel vermoeiend omdat slapen zo moeizaam gingen. Ik kan alleen maar zeggen dat het echt beter wordt, maar dat het een verschrikkelijke tijd is om doorheen te gaan. Heel veel sterkte.
@An het trillen, duizelig en wazig herken ik enorm. Doodeng om ineens dingen bij je lichaam te ervaren die je nooit eerder ervaren hebt, en het is ook aan niemand uit te leggen die het nooit heeft meegemaakt. Misschien helpt het om te weten dat het 'normale' symptomen van een burnout zijn (al is er niks normaals aan een burnout) en dat het ook écht minder wordt naarmate je meer herstelt. Inmiddels lukt het me meestal om bepaalde klachten als 'herkenningspunten' te zien dat ik weer mijn grenzen heb overschreden (en helaas gebeurt dat nog vaak).
Diamond Painting is ook een goeie, inderdaad. Ik heb zelf ervaren dat ik veel sneller overprikkeld raakte als ik iets met een scherm deed, dus dat heb ik geprobeerd zoveel mogelijk te vermijden, zeker in die eerste heftige maanden. Je hebt ook kleurboeken voor volwassenen die heel fijn zijn, en er zijn zelfs 'mindfulness' puzzelboeken. Dat zijn dan puzzels dat je van getal naar getal lijnen moet trekken en zo.
Ik weet ook dat de dagen in het begin verschrikkelijk lang waren, en tegelijk waren de nachten ook heel vermoeiend omdat slapen zo moeizaam gingen. Ik kan alleen maar zeggen dat het echt beter wordt, maar dat het een verschrikkelijke tijd is om doorheen te gaan. Heel veel sterkte.
Ax
10-09-2024
Reactie:
Hoi Ax
Ben blij met wat je schreef…dat het ECHT overgaat 🙏 en idd. Je kan het niet uitleggen,zo eng. Sommigen kijken me aan of ik niet spoor . Dus ja…dan zeg ik niks meer.
Daarom dus soms de halve oxa .
Al duurt het lang,ben tenminste niet gek en dat het (gewoon) B.o. is. Ook zegt men vaak : ach ..ben je gek,hadden ze vroeger ook geen last van ! 🤷♀️🙈
Kleurboek heb ik ook,maar vind ze vaak te druk ! Bij action winkel in Houten. En de puzzels van getal naar getal zal ik ook naar kijken. Heb ze nog niet gezien 🤔 heten die dan mindfulness . ?
Dank je wel alvast
Ben blij met wat je schreef…dat het ECHT overgaat 🙏 en idd. Je kan het niet uitleggen,zo eng. Sommigen kijken me aan of ik niet spoor . Dus ja…dan zeg ik niks meer.
Daarom dus soms de halve oxa .
Al duurt het lang,ben tenminste niet gek en dat het (gewoon) B.o. is. Ook zegt men vaak : ach ..ben je gek,hadden ze vroeger ook geen last van ! 🤷♀️🙈
Kleurboek heb ik ook,maar vind ze vaak te druk ! Bij action winkel in Houten. En de puzzels van getal naar getal zal ik ook naar kijken. Heb ze nog niet gezien 🤔 heten die dan mindfulness . ?
Dank je wel alvast
An.
10-09-2024
Reactie:
Hoi An,
Dat mensen geen begrip kunnen opbrengen, blijf je houden, helaas. Mijn manier is om me in deze tijd alleen te omringen met mensen die op z'n minst hun best doen om het wel te begrijpen, en de rest maar gewoon te laten (makkelijker gezegd dan gedaan).
Ik heb zelf geïnvesteerd in een wat beter kleurboek die meer bij me past, je hebt er een heleboel soorten. En heb me zelfs een tijdje vermaakt met kleurboek voor kinderen, omdat die wat simpeler zijn. Qua puzzelboeken: Denksport heeft sowieso 'Mindful Kleuren' en een 'Mindful Puzzelen' boekjes. En heb zelf daarnaast ook drie edities van 'Lijnpuzzels' van Denksport gekocht, dat is dat lijntje trekken tussen getallen. Bij mij lagen ze allemaal te koop bij de Primera.
Dat mensen geen begrip kunnen opbrengen, blijf je houden, helaas. Mijn manier is om me in deze tijd alleen te omringen met mensen die op z'n minst hun best doen om het wel te begrijpen, en de rest maar gewoon te laten (makkelijker gezegd dan gedaan).
Ik heb zelf geïnvesteerd in een wat beter kleurboek die meer bij me past, je hebt er een heleboel soorten. En heb me zelfs een tijdje vermaakt met kleurboek voor kinderen, omdat die wat simpeler zijn. Qua puzzelboeken: Denksport heeft sowieso 'Mindful Kleuren' en een 'Mindful Puzzelen' boekjes. En heb zelf daarnaast ook drie edities van 'Lijnpuzzels' van Denksport gekocht, dat is dat lijntje trekken tussen getallen. Bij mij lagen ze allemaal te koop bij de Primera.
Ax
11-09-2024
Reactie:
Hoi Ax
Ik zal even kijken bij Primera ! Dank je wel!
Lees niet zoveel dat mensen veel huilen tijdens de B.o. of overspannenheid. ? Vaak als ik ergens aan denk,of tegenop zie , of een afspraak heb voor iets ,soort van angstig voor….van alles🤷♀️ is dat ook normaal.? Duizelig ,het is druk in me hoofd,met van alles ,en kan het niet echt benoemen 🙈gespannen zijn…etc. Vind dat zo erg🙈 lijkt soms of er iets boven me hoofd valt ? Bah…..echt zo eng,en niemand die ff zegt : komt goed ! 😥 sorry voor het klagen .
Ik zal even kijken bij Primera ! Dank je wel!
Lees niet zoveel dat mensen veel huilen tijdens de B.o. of overspannenheid. ? Vaak als ik ergens aan denk,of tegenop zie , of een afspraak heb voor iets ,soort van angstig voor….van alles🤷♀️ is dat ook normaal.? Duizelig ,het is druk in me hoofd,met van alles ,en kan het niet echt benoemen 🙈gespannen zijn…etc. Vind dat zo erg🙈 lijkt soms of er iets boven me hoofd valt ? Bah…..echt zo eng,en niemand die ff zegt : komt goed ! 😥 sorry voor het klagen .
An.
11-09-2024
Reactie:
Ten eerste: dit hele forum is erop gericht om je ei kwijt te kunnen. Het is dus absoluut niet klagen.
In mijn ervaring: ik huilde aan de lopende band, soms met aanleiding, soms ook volledig zonder. Nu een jaar verder huil ik nog steeds af en toe zonder duidelijke reden, maar in het begin was het ongeveer de helft van de tijd.
En ook al die enorm vage fysieke klachten horen bij een burnout. Je zenuwstelsel bestaat uit twee delen: een actief deel en eentje die zorgt voor rust. Die twee horen in balans te zijn, als een soort wipwap. Maar als je te lang chronische stress hebt, gaat het actieve deel overheersen en uiteindelijk breekt de wipwap. Het deel dat voor rust moet zorgen, werkt dan eigenlijk niet meer.
En daardoor is je lichaam dus constant stresshormonen in je lichaam aan het pompen (waardoor je gespannen bent), terwijl je letterlijk al je reserves opgemaakt hebt. En dat zorgt ervoor dat eigenlijk elke prikkel er één te veel is.
Fysiek merk je dit doordat je je dus constant nerveus voelt, je hoofdpijn hebt en je wazig/duizelig voelt, en dat je gedachten overuren maken (je staat immers altijd 'aan').
Daarnaast zorgt een knak van die wipwap er ook voor dat je hersenen ietsje anders gaan werken: het deel dat voor je emoties zorgt, wordt groter/actiever, en het rationele deel juist kleiner/minder actief. Kortom, je emoties gaan alle kanten op en je kunt het veel minder goed relativeren. Daar horen alle angstige gedachten bij.
Ik kan je beloven dat met voldoende rust het beter wordt, ook al duurt het lang. En het is ook heel erg belangrijk om op een gegeven moment hulp te krijgen om iets te veranderen in je manier van werken/denken/doen, want je bent op een bepaalde manier in een burnout terechtgekomen en je wilt voorkomen dat het nog eens gebeurt. Maar goed, dat is echt de tweede stap, als je al weer een heel klein beetje meer energie hebt.
Ik heb zelf het boek "Over de kop" van Brankele Frank gelezen. Zij legt uit wat een burnout nou eigenlijk is, welke processen er in het lichaam plaatsvinden als je chronische stress ervaart en waarom je je nu voelt zoals je je voelt. Vond het erg verhelderend (en soms wat confronterend) en het heeft me geholpen om beter te begrijpen waarom ik me zo ellendig voelde, en ook waarom ik in eerste instantie in een burnout terecht ben gekomen.
In mijn ervaring: ik huilde aan de lopende band, soms met aanleiding, soms ook volledig zonder. Nu een jaar verder huil ik nog steeds af en toe zonder duidelijke reden, maar in het begin was het ongeveer de helft van de tijd.
En ook al die enorm vage fysieke klachten horen bij een burnout. Je zenuwstelsel bestaat uit twee delen: een actief deel en eentje die zorgt voor rust. Die twee horen in balans te zijn, als een soort wipwap. Maar als je te lang chronische stress hebt, gaat het actieve deel overheersen en uiteindelijk breekt de wipwap. Het deel dat voor rust moet zorgen, werkt dan eigenlijk niet meer.
En daardoor is je lichaam dus constant stresshormonen in je lichaam aan het pompen (waardoor je gespannen bent), terwijl je letterlijk al je reserves opgemaakt hebt. En dat zorgt ervoor dat eigenlijk elke prikkel er één te veel is.
Fysiek merk je dit doordat je je dus constant nerveus voelt, je hoofdpijn hebt en je wazig/duizelig voelt, en dat je gedachten overuren maken (je staat immers altijd 'aan').
Daarnaast zorgt een knak van die wipwap er ook voor dat je hersenen ietsje anders gaan werken: het deel dat voor je emoties zorgt, wordt groter/actiever, en het rationele deel juist kleiner/minder actief. Kortom, je emoties gaan alle kanten op en je kunt het veel minder goed relativeren. Daar horen alle angstige gedachten bij.
Ik kan je beloven dat met voldoende rust het beter wordt, ook al duurt het lang. En het is ook heel erg belangrijk om op een gegeven moment hulp te krijgen om iets te veranderen in je manier van werken/denken/doen, want je bent op een bepaalde manier in een burnout terechtgekomen en je wilt voorkomen dat het nog eens gebeurt. Maar goed, dat is echt de tweede stap, als je al weer een heel klein beetje meer energie hebt.
Ik heb zelf het boek "Over de kop" van Brankele Frank gelezen. Zij legt uit wat een burnout nou eigenlijk is, welke processen er in het lichaam plaatsvinden als je chronische stress ervaart en waarom je je nu voelt zoals je je voelt. Vond het erg verhelderend (en soms wat confronterend) en het heeft me geholpen om beter te begrijpen waarom ik me zo ellendig voelde, en ook waarom ik in eerste instantie in een burnout terecht ben gekomen.
Ax
11-09-2024
Reactie:
Hoi Ax
Dank je wel voorde opbeurende woorden!
Doet me ff goed! Hoewel ik nu alweer een huilbui heb tijdens je bericht lezen.🤷♀️
Ben altijd wel emotioneel ,zeker na alle ellende,maar nu…pfff. Gelukkig lees ik nu van jou dat er meer mensen zijn, maar je ziet ze natuurlijk niet.
Ik zal ok eens kijken naar dat boek,misschien is het wat voor mij!
En soms een oxazepan soms 2x 0,5 mg per dag,is net even de zet die ik nodig heb om het rustiger te hebben.
Afgelopen week was het 1x halve oxa,en nu ff niet.
Ik weedom niet hoe dat werkt in mijn hoofd,maar dan is het net ff beter voor 3-4 uur.zeker als ik een afspraak heb,met iets . Vind het zo erg dat ik zo ben. Sommigen zeggen : je hebt het nog niet geaccepteerd…alleen zijn,niemand zegt iets, je k.t. Voelen,afleiding zoeken….etc.ik word er zo moe van,en soms dus nergens zin.ik hoop dat het niet heel lang duurt.
Standaard zakdoekjes in me tas…of angstig zijn is niet wat ik wil…..
Hoe heb jij dat dan gedaan in het begin met huilen ,angst?
Ik weet niet of je alleen leeft,maar vind dit echt pittig,om zelf hier door te komen. Pff
Lees je graag weer!
Dank je wel voorde opbeurende woorden!
Doet me ff goed! Hoewel ik nu alweer een huilbui heb tijdens je bericht lezen.🤷♀️
Ben altijd wel emotioneel ,zeker na alle ellende,maar nu…pfff. Gelukkig lees ik nu van jou dat er meer mensen zijn, maar je ziet ze natuurlijk niet.
Ik zal ok eens kijken naar dat boek,misschien is het wat voor mij!
En soms een oxazepan soms 2x 0,5 mg per dag,is net even de zet die ik nodig heb om het rustiger te hebben.
Afgelopen week was het 1x halve oxa,en nu ff niet.
Ik weedom niet hoe dat werkt in mijn hoofd,maar dan is het net ff beter voor 3-4 uur.zeker als ik een afspraak heb,met iets . Vind het zo erg dat ik zo ben. Sommigen zeggen : je hebt het nog niet geaccepteerd…alleen zijn,niemand zegt iets, je k.t. Voelen,afleiding zoeken….etc.ik word er zo moe van,en soms dus nergens zin.ik hoop dat het niet heel lang duurt.
Standaard zakdoekjes in me tas…of angstig zijn is niet wat ik wil…..
Hoe heb jij dat dan gedaan in het begin met huilen ,angst?
Ik weet niet of je alleen leeft,maar vind dit echt pittig,om zelf hier door te komen. Pff
Lees je graag weer!
An.
12-09-2024
Reactie:
@An
Ik lees je reacties steeds. Ik wil je even heel veel kracht en sterkte toewensen. Je doet het toch allemaal maar.
Overlijden man, verhuizing, overlijden hondje...
En huil maar An, dat mag!
En de reacties van de sommige mensen....ach soms weet men gewoon niet wat men moet zeggen. 😉
Maar gelukkig hebben we dit forum 🙏
En hier kan en mag je gewoon je ❤️ luchten.
Een dikke knuffel An en het komt goed!!
Een medelotgenoot
Ik lees je reacties steeds. Ik wil je even heel veel kracht en sterkte toewensen. Je doet het toch allemaal maar.
Overlijden man, verhuizing, overlijden hondje...
En huil maar An, dat mag!
En de reacties van de sommige mensen....ach soms weet men gewoon niet wat men moet zeggen. 😉
Maar gelukkig hebben we dit forum 🙏
En hier kan en mag je gewoon je ❤️ luchten.
Een dikke knuffel An en het komt goed!!
Een medelotgenoot
Een medelotgenoot
12-09-2024
Reactie:
@An wat naar om te horen dat je zoveel onbegrip merkt in je omgeving, zeg. :( Dat huilen is vermoeiend, hè? Maar weet wel dat het mag en logisch is en dat het juist heel goed is als je ruimte geeft aan je eigen emoties.
Helaas geldt voor veel mensen die nooit in een depressie of burnout hebben gezeten, dat ze geen idee hebben hoe het is en daardoor ook moeite hebben om begrip op te brengen. Vaak komen ze met goedbedoelde adviezen en meningen, die maar in veel gevallen voel je je daar alleen maar slechter door. 'Als zij zeggen dat ik er overheen moet zijn, waarom ben ik dat dan nog niet?' Dat soort dingen. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer dat soort opmerkingen van je af te laten glijden. Hun mening doet er niet toe; zij weten niet wat jij doormaakt. Ik vergelijk het vaak met dat iemand die nog nooit achter het stuur heeft gezeten, jou advies geeft over hoe je het beste kunt autorijden.
Ik ben zelf iemand die alles enorm analyseert en uitzoekt. Dus toen ik net thuis kwam te zitten met een burnout, was ik alleen maar bezig met: wat moet ik doen om hier zo snel mogelijk weer uit te komen? Ik deed elke dag minstens één mindfulness-oefening, ik ging meteen naar de huisarts voor een doorverwijzing naar de psycholoog, ik deed ademhalingsoefeningen... En hoewel het allemaal goede stappen waren, kwam ik er vrij snel tijdens mijn eerste therapiesessies achter dat ik dat allemaal alleen maar deed om mijn emoties te onderdrukken. Dus leerde ik met bepaalde oefeningen om meer ruimte te geven aan mijn emoties, iets wat echt lastig is maar wel heel belangrijk. Kortom: huilen mag, je verdrietig/teleurgesteld voelen mag.
Ook in mijn angsten probeerde ik heel erg de controle te zoeken, door bijvoorbeeld symptomen van mijn lijf te googlen of zelfs ChatGPT te vragen of het normaal is ttv een burnout. Inmiddels heb ik ontdekt dat dit gedrag - het zoeken naar bevestiging dat je angsten niet echt zijn, naar controle - ook juist averechts werkt.
Kortom, ik begon pas verbetering te merken toen ik mijn emoties de ruimte leerde geven en ik niet constant op zoek was naar bevestiging tegen mijn angsten, maar die piekergedachten niet al te serieus leerde nemen. Maar ik heb hier wel hulp bij gehad, d.m.v. Acceptance and Commitment Therapy. Ik kan het iedereen met angstgedachten aanraden, want inmiddels lukt het mij steeds beter om mijn piekergedachten naast me neer te leggen. Maar het heeft me ook wel tijd en energie gekost om dat te leren, en dat doet het nog steeds.
Het belangrijkste is om jezelf rust te geven en ruimte te gunnen aan je emoties. Fysiek ben je op, mentaal ben je op, en het kost tijd om verbetering te merken. Maar die verbetering komt, echt waar. En hoewel het herstel enorm grillig is, is er een stijgende lijn.
Heel veel sterkte.
Helaas geldt voor veel mensen die nooit in een depressie of burnout hebben gezeten, dat ze geen idee hebben hoe het is en daardoor ook moeite hebben om begrip op te brengen. Vaak komen ze met goedbedoelde adviezen en meningen, die maar in veel gevallen voel je je daar alleen maar slechter door. 'Als zij zeggen dat ik er overheen moet zijn, waarom ben ik dat dan nog niet?' Dat soort dingen. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer dat soort opmerkingen van je af te laten glijden. Hun mening doet er niet toe; zij weten niet wat jij doormaakt. Ik vergelijk het vaak met dat iemand die nog nooit achter het stuur heeft gezeten, jou advies geeft over hoe je het beste kunt autorijden.
Ik ben zelf iemand die alles enorm analyseert en uitzoekt. Dus toen ik net thuis kwam te zitten met een burnout, was ik alleen maar bezig met: wat moet ik doen om hier zo snel mogelijk weer uit te komen? Ik deed elke dag minstens één mindfulness-oefening, ik ging meteen naar de huisarts voor een doorverwijzing naar de psycholoog, ik deed ademhalingsoefeningen... En hoewel het allemaal goede stappen waren, kwam ik er vrij snel tijdens mijn eerste therapiesessies achter dat ik dat allemaal alleen maar deed om mijn emoties te onderdrukken. Dus leerde ik met bepaalde oefeningen om meer ruimte te geven aan mijn emoties, iets wat echt lastig is maar wel heel belangrijk. Kortom: huilen mag, je verdrietig/teleurgesteld voelen mag.
Ook in mijn angsten probeerde ik heel erg de controle te zoeken, door bijvoorbeeld symptomen van mijn lijf te googlen of zelfs ChatGPT te vragen of het normaal is ttv een burnout. Inmiddels heb ik ontdekt dat dit gedrag - het zoeken naar bevestiging dat je angsten niet echt zijn, naar controle - ook juist averechts werkt.
Kortom, ik begon pas verbetering te merken toen ik mijn emoties de ruimte leerde geven en ik niet constant op zoek was naar bevestiging tegen mijn angsten, maar die piekergedachten niet al te serieus leerde nemen. Maar ik heb hier wel hulp bij gehad, d.m.v. Acceptance and Commitment Therapy. Ik kan het iedereen met angstgedachten aanraden, want inmiddels lukt het mij steeds beter om mijn piekergedachten naast me neer te leggen. Maar het heeft me ook wel tijd en energie gekost om dat te leren, en dat doet het nog steeds.
Het belangrijkste is om jezelf rust te geven en ruimte te gunnen aan je emoties. Fysiek ben je op, mentaal ben je op, en het kost tijd om verbetering te merken. Maar die verbetering komt, echt waar. En hoewel het herstel enorm grillig is, is er een stijgende lijn.
Heel veel sterkte.
Ax
12-09-2024
Reactie:
Dankjewel Ax voor je laatste bericht. Ik herken veel van mezelf in wat je geschreven hebt. Ik wil ook altijd meteen begrijpen en weten wat ik ervaar, waarom ik dat ervaar en hoe het weer weg te krijgen. Ook letterlijk doorschieten in het willen herstellen en dat dan proberen te versnellen door alles heel 'goed' te doen. Laat dat nou net één van de patronen zijn die mij in een burnout hebben gejaagd. Ik betrap mezelf er meer op dan ik toegeven wil. Dat patroon loslaten wordt nog wel een dingetje, maar ik kom er uiteindelijk wel. Maar ik word af en toe zo moe van mezelf. Die behoefte aan controle, terwijl je eigenlijk dondersgoed weet dat je nergens echt controle over hebt.
Jouw bericht heeft mij weer even met mijn neus op dit feit gedrukt en daar dank ik je voor. Ik wens je veel succes met je proces!
En An en Nien! Ook veel succes! We komen er wel!
Jouw bericht heeft mij weer even met mijn neus op dit feit gedrukt en daar dank ik je voor. Ik wens je veel succes met je proces!
En An en Nien! Ook veel succes! We komen er wel!
Devin
12-09-2024
Reactie:
@Devin ik denk persoonlijk dat het me nooit gaat lukken dat patroon volledig los te laten. Ik heb recent een ADHD-diagnose gekregen en heb me daar ook weer volledig in gestort, om volledig te begrijpen wat er dan is en hoe ik ermee kan dealen. Op zich niet verkeerd, maar ik schiet er in door.
Maar bewustwording is een enorme stap, want dan kun je jezelf op dat soort momenten een beetje afremmen. Ik ben blij dat ik daar bij jou bij heb kunnen helpen; ik ben zelf enorm blij dat mijn psycholoog me af en toe weer even op de rem weet te trappen.
In mijn therapie wordt het onderscheid gemaakt tussen 'pijn' en 'lijden'. De pijn is datgene wat werkelijk naar is: het hebben van een burnout, het verlies van een dierbare, een ontslag. Maar ook kleinere dingen, zoals een tijdelijke blessure, een aanvaring met je partner, of pijn omdat je je teen keihard stoot. Lijden is hoe je de pijn probeert te bestrijden; altijd positief proberen te blijven, controle terug te zoeken, pijnstillers te nemen, situaties te vermijden.
Maar de pijn zelf is al pittig genoeg, en mag er ook zijn. Want als je die pijn niet toelaat, blijft het in je systeem, blijft het altijd sluimeren. Stel dat je gevallen bent van je fiets (pijn), en je durft daarna niet meer te fietsen (lijden), dan heb je jezelf daarmee te pakken. Of je verliest je dierbare (pijn), maar je mag van jezelf niet te lang rouwen (lijden), waardoor je het nooit goed verwerkt, het verdriet onderhuids blijft zitten en je in een neerwaartse spiraal terecht komt.
En in ons geval: je zit in een burnout (pijn) en je gaat op zoek naar alle mogelijke manieren om er zo snel mogelijk uit te komen (lijden), waardoor je dus niet de rust krijgt die je nodig hebt en alleen maar verder in je burnout zakt. Het is allemaal logisch en eenvoudig op papier, maar in de praktijk zo moeilijk om uit te voeren omdat de pijn ervaren gewoon écht niet leuk is.
Maar bewustwording is een enorme stap, want dan kun je jezelf op dat soort momenten een beetje afremmen. Ik ben blij dat ik daar bij jou bij heb kunnen helpen; ik ben zelf enorm blij dat mijn psycholoog me af en toe weer even op de rem weet te trappen.
In mijn therapie wordt het onderscheid gemaakt tussen 'pijn' en 'lijden'. De pijn is datgene wat werkelijk naar is: het hebben van een burnout, het verlies van een dierbare, een ontslag. Maar ook kleinere dingen, zoals een tijdelijke blessure, een aanvaring met je partner, of pijn omdat je je teen keihard stoot. Lijden is hoe je de pijn probeert te bestrijden; altijd positief proberen te blijven, controle terug te zoeken, pijnstillers te nemen, situaties te vermijden.
Maar de pijn zelf is al pittig genoeg, en mag er ook zijn. Want als je die pijn niet toelaat, blijft het in je systeem, blijft het altijd sluimeren. Stel dat je gevallen bent van je fiets (pijn), en je durft daarna niet meer te fietsen (lijden), dan heb je jezelf daarmee te pakken. Of je verliest je dierbare (pijn), maar je mag van jezelf niet te lang rouwen (lijden), waardoor je het nooit goed verwerkt, het verdriet onderhuids blijft zitten en je in een neerwaartse spiraal terecht komt.
En in ons geval: je zit in een burnout (pijn) en je gaat op zoek naar alle mogelijke manieren om er zo snel mogelijk uit te komen (lijden), waardoor je dus niet de rust krijgt die je nodig hebt en alleen maar verder in je burnout zakt. Het is allemaal logisch en eenvoudig op papier, maar in de praktijk zo moeilijk om uit te voeren omdat de pijn ervaren gewoon écht niet leuk is.
Ax
13-09-2024
Reactie:
Ax, super herkenbaar allemaal!
ACT lijkt veel op het online programma dat ik gevolgd heb (en nog soms doe)
Ook de pijn/lijden schema's heb ik diverse keren gemaakt.
Waar ik steeds maar tegenaan loop is al het geleerde toe te passen. De momenten dat ik me goed voel, dan kan ikbgenirten va een kopje koffie in de zon, of een film onder een dekentje in de winter.
Maar als de stress/spanning/angst (ik denk dat het allemaal een beetje hetzelfde is) toeneemt, dat ga ik analyseren, lijden, strategieën inzetten etc.
Juist tijdens de goede periodes kan je veranderingen maken. Maar juist dan doe ik niks (ook vorm van vermijden misschien)
ACT lijkt veel op het online programma dat ik gevolgd heb (en nog soms doe)
Ook de pijn/lijden schema's heb ik diverse keren gemaakt.
Waar ik steeds maar tegenaan loop is al het geleerde toe te passen. De momenten dat ik me goed voel, dan kan ikbgenirten va een kopje koffie in de zon, of een film onder een dekentje in de winter.
Maar als de stress/spanning/angst (ik denk dat het allemaal een beetje hetzelfde is) toeneemt, dat ga ik analyseren, lijden, strategieën inzetten etc.
Juist tijdens de goede periodes kan je veranderingen maken. Maar juist dan doe ik niks (ook vorm van vermijden misschien)
Newbee
13-09-2024
Reactie:
Hoi medelotgenote,Nien
Zie nu je reactie..keek eroverheen🤷♀️dank voor de positieve reactie !
Onkruid vergaat niet zei mij moeder altijd…en dat klopt ook wel,,maar wat je zegt..zo zwaar! En veel onbegrip. Maar ach…gewoon doorgaan. En zeer zeker veel huilen en angstig voor zomaar iets. Natuurlijk zit ik nu ook sinds 5 maanden in een klein huis,alleen,maar altijd mensen om me heen gehad. En nu …STIL, niet ff kletsen of wat ook. Wel blij met me hondje ,al praat ze niet😌 toch wat afleiding….
Nog niet ergens zin ,diamant painting doe ik als ik zin heb,maar nog ver te zoeken! Pfff
Lees jullie graag weer !
Zie nu je reactie..keek eroverheen🤷♀️dank voor de positieve reactie !
Onkruid vergaat niet zei mij moeder altijd…en dat klopt ook wel,,maar wat je zegt..zo zwaar! En veel onbegrip. Maar ach…gewoon doorgaan. En zeer zeker veel huilen en angstig voor zomaar iets. Natuurlijk zit ik nu ook sinds 5 maanden in een klein huis,alleen,maar altijd mensen om me heen gehad. En nu …STIL, niet ff kletsen of wat ook. Wel blij met me hondje ,al praat ze niet😌 toch wat afleiding….
Nog niet ergens zin ,diamant painting doe ik als ik zin heb,maar nog ver te zoeken! Pfff
Lees jullie graag weer !
An.
13-09-2024
Reactie:
Hoi Newbee,
Vergeet niet dat het ook veel moeilijker is om je tot zoiets te zetten als je je goed voelt, want dan wil je gewoon lekker genieten van het moment. En dat is ook gewoon heel terecht en juist heel mindful!
En dat je die strategieën inzet als het minder gaat, lijkt me ook logisch. Ik denk ook niet dat je er helemaal vanaf gaat komen, maar je bewust zijn dat je dat weer aan het doen bent is een hele grote en belangrijke stap. Mijn gedachten denderen altijd als een soort sneltrein door mijn hoofd; het analyseren is al gebeurd voor ik er überhaupt iets mee kan. Maar het feit dat ik dat weet, betekent dat ik in ieder geval af en toe even een stapje terug kan zetten. Even een mindfulness oefening doen, even iets doen wat mijn gedachtenstroom vermindert (lezen, film kijken, wandelen, etc.). En zo toch net iets gezondere coping mechanismen inzetten, alle beetjes helpen.
Vergeet niet dat het ook veel moeilijker is om je tot zoiets te zetten als je je goed voelt, want dan wil je gewoon lekker genieten van het moment. En dat is ook gewoon heel terecht en juist heel mindful!
En dat je die strategieën inzet als het minder gaat, lijkt me ook logisch. Ik denk ook niet dat je er helemaal vanaf gaat komen, maar je bewust zijn dat je dat weer aan het doen bent is een hele grote en belangrijke stap. Mijn gedachten denderen altijd als een soort sneltrein door mijn hoofd; het analyseren is al gebeurd voor ik er überhaupt iets mee kan. Maar het feit dat ik dat weet, betekent dat ik in ieder geval af en toe even een stapje terug kan zetten. Even een mindfulness oefening doen, even iets doen wat mijn gedachtenstroom vermindert (lezen, film kijken, wandelen, etc.). En zo toch net iets gezondere coping mechanismen inzetten, alle beetjes helpen.
Ax
14-09-2024
Reactie:
Hoi Ax
Ja ik snap dat het brein zo werkt, maar wat ik vaak tegen anderen zeg, geldt natuurlijk ook keihard voor mij.
"Als je doet wat je altijd deed, dan krijg je wat je altijd kreeg."
Ik ben ervan overtuigd dat wanneer ik meer probeer om de kleine stapjes te maken die nodig zijn, dat ik op de lange termijn verandering ga zien.
Mindfulness oefeningen zijn goed als je ze doet omdat je het prettig vindt. Wanneer je ze doet om de spanning van dat moment weg te krijgen, dan zet je het in als strategie. En dat is wat velen doen (ik niet uitgezonderd)
Je gaat afleiden, vermijden, verdoven, controle proberen te krijgen. Hel menselijk, maar op de lange termijn levert het weinig op.
Dus ik wil leren om in kleine situaties de spanning er laten zijn, en door terug te kijken op situaties, ook voor mezelf te leren, war gebeurde er nou en waarom had ik daar last van? Want een ander heeft bij exact dezelfde situatie ergeen of veeeel minder last van.
En dan bedoel ik de kleine situaties, niet e grote overspoelingen, want dan kan je weinig anders dan uitzingen.
Maar bv iemand kruipt voor in de winkel. Noem maar even een klein ding. Ik kan daar thuis nog boos over zijn of last van hebben, terwijl iemand anders dat na 10 seconden al kwijt is. Dus zijn/haar emmer vult hierdoor niet, maar mijn emmer loopt weer iets voller. Niet veel, maar wanneer er veel kleine dingen gebeuren, dan kan dat op een bepaald moment tot een "overspoeling leiden wanneer er wat groters gebeurt. Als ik kan leren door met die kleine zaken anders om te gaan heb ik voor de grotere zaken meer "ruimte", naast dat ik daar op termijn ook beter mee om kan gaan.
Hopelijk is het een beetje duidelijk wat ik bedoel 😊 (een van de problemen is dat ik me veel te weinig uit, dus krop alles op en de spanning neemt daardoor alleen maar toe))
Ja ik snap dat het brein zo werkt, maar wat ik vaak tegen anderen zeg, geldt natuurlijk ook keihard voor mij.
"Als je doet wat je altijd deed, dan krijg je wat je altijd kreeg."
Ik ben ervan overtuigd dat wanneer ik meer probeer om de kleine stapjes te maken die nodig zijn, dat ik op de lange termijn verandering ga zien.
Mindfulness oefeningen zijn goed als je ze doet omdat je het prettig vindt. Wanneer je ze doet om de spanning van dat moment weg te krijgen, dan zet je het in als strategie. En dat is wat velen doen (ik niet uitgezonderd)
Je gaat afleiden, vermijden, verdoven, controle proberen te krijgen. Hel menselijk, maar op de lange termijn levert het weinig op.
Dus ik wil leren om in kleine situaties de spanning er laten zijn, en door terug te kijken op situaties, ook voor mezelf te leren, war gebeurde er nou en waarom had ik daar last van? Want een ander heeft bij exact dezelfde situatie ergeen of veeeel minder last van.
En dan bedoel ik de kleine situaties, niet e grote overspoelingen, want dan kan je weinig anders dan uitzingen.
Maar bv iemand kruipt voor in de winkel. Noem maar even een klein ding. Ik kan daar thuis nog boos over zijn of last van hebben, terwijl iemand anders dat na 10 seconden al kwijt is. Dus zijn/haar emmer vult hierdoor niet, maar mijn emmer loopt weer iets voller. Niet veel, maar wanneer er veel kleine dingen gebeuren, dan kan dat op een bepaald moment tot een "overspoeling leiden wanneer er wat groters gebeurt. Als ik kan leren door met die kleine zaken anders om te gaan heb ik voor de grotere zaken meer "ruimte", naast dat ik daar op termijn ook beter mee om kan gaan.
Hopelijk is het een beetje duidelijk wat ik bedoel 😊 (een van de problemen is dat ik me veel te weinig uit, dus krop alles op en de spanning neemt daardoor alleen maar toe))
Newbee
15-09-2024
Reactie:
Hoe gaat het nu met je ?
Anoniem
16-09-2024
Reactie:
Hoi Newbee,
Ja zeker mee eens! Dit komt ook in mijn therapie voor. In het begin (en eigenlijk nog steeds) moest ik mijn eigen 'regels' noteren en die leren doorbreken. En dat konden in het begin hele kleine dingen zijn. Zo was één van mijn problemen dat ik het mezelf eigenlijk niet waard vond om een plekje in de maatschappij in te nemen. In het groot uitte zich dat in zelfbeeldissues, maar in het klein uitte zich dat bijvoorbeeld in dat ik bij de zelfscankassa zo snel mogelijk mijn boodschappen scande omdat er anders iemand op moest wachten in de rij. Of als je iemand passeerde op het voetpad, dat ik áltijd degene was die opzij stapte.
Door dat soort kleine regeltjes heel bewust te doorbreken, creëerde ik bij mezelf de bereidheid om mijn eigen patronen ook op grote schaal te doorbreken. Want hoewel het niet mogelijk is om je gedachten te sturen (want die komen en gaan, daar heb ik geen controle over), kon ik mezelf wel in mijn ácties laten zien dat ik het waard was. En dat onbehaaglijke gevoel dat ik erbij kreeg als ik stoïcijns aan dezelfde kant van het voetpad bleef doorlopen, mocht er zijn. Normaliter zou ik dat gevoel willen onderdrukken door toch aan de kant te gaan, maar dat deed ik nu dus niet.
Een jaar later heb ik mezelf er recent op betrapt dat ik bij de zelfscankassa gewoon boodschappen deed, en pas toen ik klaar was zag dat er een hele lange rij stond. Het was iets heel kleins maar voelde als een grote overwinning. En ik merk ook dat ik wat minder confrontaties uit de weg ga, omdat ik het mezelf tegenwoordig waard vind.
Ik ben het trouwens met je eens dat mindfulness ook weer een copingsmechanisme kan zijn om die gevoelens te onderdrukken. Ik doe zelf echter dan wel heel bewust een oefening die gericht is om het ruimte geven aan de onprettige gevoelens. Die doe ik juist als ik merk dat ik weer voor dat gevoel wil vluchten (:
Ja zeker mee eens! Dit komt ook in mijn therapie voor. In het begin (en eigenlijk nog steeds) moest ik mijn eigen 'regels' noteren en die leren doorbreken. En dat konden in het begin hele kleine dingen zijn. Zo was één van mijn problemen dat ik het mezelf eigenlijk niet waard vond om een plekje in de maatschappij in te nemen. In het groot uitte zich dat in zelfbeeldissues, maar in het klein uitte zich dat bijvoorbeeld in dat ik bij de zelfscankassa zo snel mogelijk mijn boodschappen scande omdat er anders iemand op moest wachten in de rij. Of als je iemand passeerde op het voetpad, dat ik áltijd degene was die opzij stapte.
Door dat soort kleine regeltjes heel bewust te doorbreken, creëerde ik bij mezelf de bereidheid om mijn eigen patronen ook op grote schaal te doorbreken. Want hoewel het niet mogelijk is om je gedachten te sturen (want die komen en gaan, daar heb ik geen controle over), kon ik mezelf wel in mijn ácties laten zien dat ik het waard was. En dat onbehaaglijke gevoel dat ik erbij kreeg als ik stoïcijns aan dezelfde kant van het voetpad bleef doorlopen, mocht er zijn. Normaliter zou ik dat gevoel willen onderdrukken door toch aan de kant te gaan, maar dat deed ik nu dus niet.
Een jaar later heb ik mezelf er recent op betrapt dat ik bij de zelfscankassa gewoon boodschappen deed, en pas toen ik klaar was zag dat er een hele lange rij stond. Het was iets heel kleins maar voelde als een grote overwinning. En ik merk ook dat ik wat minder confrontaties uit de weg ga, omdat ik het mezelf tegenwoordig waard vind.
Ik ben het trouwens met je eens dat mindfulness ook weer een copingsmechanisme kan zijn om die gevoelens te onderdrukken. Ik doe zelf echter dan wel heel bewust een oefening die gericht is om het ruimte geven aan de onprettige gevoelens. Die doe ik juist als ik merk dat ik weer voor dat gevoel wil vluchten (:
Ax
17-09-2024
Reactie:
Hoi allemaal
Heb even weer gelezen en herken veel van jullie: hoe kom ik hier vanaf.?
Klein huisje, je bent zo klaar met huishouden doen! Dat doe ik in de ochtend,en dan …komt het op me af,piekeren..weer even huilbui zomaar,heb me hondje is afleiding,even naar de winkel…tv,spelletje,diamant painting.
Ik heb bij Ax gelezen datje het “moet laten gebeuren” dat probeer ik ook. Maar wel verdomd moeilijk.duizelig,droge mond ,moe,kermis in me hoofd.
Bezig blijven,maar kan niet 24 uur per dag toch. Laat de tranen en wat angstig zijn ,maar gewoon toe! Is dat ook een deel beter worden? Therapie heb ik niet veel aan gehad,omdat ik toen midden in de shit zat.man weg,huis zoeken,zelf nog ziek was, etc. Heb niet zoveel vriendinnen die zoveel meegemaakt als ik,dus ze begrijpen het niet altijd . Ze zeggen wel : ga wat doen,je moet eruit,in me eentje?,vrijwilligerswerk etc. Pfff maar zo nog geen fut voor!🤷♀️ nu hoop en denk ik dat ik het ook red….maar het duurt wat langer om eruit te komen. Op mijn eigen tempo🙈🤷♀️ lees jullie graag 🤔
Heb even weer gelezen en herken veel van jullie: hoe kom ik hier vanaf.?
Klein huisje, je bent zo klaar met huishouden doen! Dat doe ik in de ochtend,en dan …komt het op me af,piekeren..weer even huilbui zomaar,heb me hondje is afleiding,even naar de winkel…tv,spelletje,diamant painting.
Ik heb bij Ax gelezen datje het “moet laten gebeuren” dat probeer ik ook. Maar wel verdomd moeilijk.duizelig,droge mond ,moe,kermis in me hoofd.
Bezig blijven,maar kan niet 24 uur per dag toch. Laat de tranen en wat angstig zijn ,maar gewoon toe! Is dat ook een deel beter worden? Therapie heb ik niet veel aan gehad,omdat ik toen midden in de shit zat.man weg,huis zoeken,zelf nog ziek was, etc. Heb niet zoveel vriendinnen die zoveel meegemaakt als ik,dus ze begrijpen het niet altijd . Ze zeggen wel : ga wat doen,je moet eruit,in me eentje?,vrijwilligerswerk etc. Pfff maar zo nog geen fut voor!🤷♀️ nu hoop en denk ik dat ik het ook red….maar het duurt wat langer om eruit te komen. Op mijn eigen tempo🙈🤷♀️ lees jullie graag 🤔
An.
17-09-2024
Microdosing & burn-out ervaringen? (Verhaal 1276)
Hi allemaal,
Inmiddels zit ik nu een jaar in mijn burn-out. Uiteraard voel ik me beter dan in het begin, maar ben er tegelijkertijd nog lange niet voel ik. Er is nog steeds sprake van een ernstige hersenmist- en vermoeidheid en klachten van duizeligheid. Ik ben ook wat neerslachtiger aan het worden de laatste tijd... voorheen kon ik de moed er redelijk goed inhouden (behalve in het allerbegin toen ik in shock was van wat er gebeurde met me). Ik ben al zeker 10 jaar bezig met zelfonderzoek en heling.. hierdoor had ik niet 1, 2, 3 verwacht dat míj dit zou overkomen! Maar toch.. het is gebeurd. En de neerslachtigheid van de laatste tijd begin ik steeds meer te linken aan schaduwstukken in mezelf die ik eerder nog niet wilde/kon aanpakken.. omdat ze zó ingesleten zijn. Kort gezegd komt het er toch weer op neer dat ik mijn focus structureel meer moet verleggen naar mijn lichaam. Ik kan héél goed contact maken met mijn lichaam, maar daar vervolgens ook blijven met mijn aandacht en mijn lichaam als richtingaanwijzer gebruiken voor de keuzes die ik maak is andere koek.
Een paar jaar geleden heb ik een truffeltrip gedaan. Die begin heel leuk en speels, maar resulteerde na een paar uur in complete overprikkeling en paniek. Precies zoals ik heb ervaren (ervaar) in mijn burn-out. Was dat een voorbode? Denk het wel. Ik was al hard op weg naar "op" zijn... concluderend kan ik achteraf wel stellen dat die ervaring mijn aandacht precies naar de stukken heeft laten gaan waar deze moest zijn. Goed.... in het kader daarvan, speel ik nu met het idee om te gaan microdosen. Een kleine portie nemen van de truffel op dagelijkse basis, niet om in een trip terecht te komen zoals bij een normale dosering maar wel om de aandacht net wat meer te brengen bij wat er gevoeld mag worden in mij. Althans, dat is de insteek! :-) Maar.. het voelt ook spannend omdat mijn hoofd totaal niet helder is en truffels je brein ook beïnvloeden. Ik ben dus op zoek naar mensen die zich herkennen in mijn klachten en ervaring hebben met microdosen. Hopelijk zijn ze aanwezig hier op dit forum en zo ja, dan hoor ik graag van je!
Liefs & groetjes,
Willemijn
Inmiddels zit ik nu een jaar in mijn burn-out. Uiteraard voel ik me beter dan in het begin, maar ben er tegelijkertijd nog lange niet voel ik. Er is nog steeds sprake van een ernstige hersenmist- en vermoeidheid en klachten van duizeligheid. Ik ben ook wat neerslachtiger aan het worden de laatste tijd... voorheen kon ik de moed er redelijk goed inhouden (behalve in het allerbegin toen ik in shock was van wat er gebeurde met me). Ik ben al zeker 10 jaar bezig met zelfonderzoek en heling.. hierdoor had ik niet 1, 2, 3 verwacht dat míj dit zou overkomen! Maar toch.. het is gebeurd. En de neerslachtigheid van de laatste tijd begin ik steeds meer te linken aan schaduwstukken in mezelf die ik eerder nog niet wilde/kon aanpakken.. omdat ze zó ingesleten zijn. Kort gezegd komt het er toch weer op neer dat ik mijn focus structureel meer moet verleggen naar mijn lichaam. Ik kan héél goed contact maken met mijn lichaam, maar daar vervolgens ook blijven met mijn aandacht en mijn lichaam als richtingaanwijzer gebruiken voor de keuzes die ik maak is andere koek.
Een paar jaar geleden heb ik een truffeltrip gedaan. Die begin heel leuk en speels, maar resulteerde na een paar uur in complete overprikkeling en paniek. Precies zoals ik heb ervaren (ervaar) in mijn burn-out. Was dat een voorbode? Denk het wel. Ik was al hard op weg naar "op" zijn... concluderend kan ik achteraf wel stellen dat die ervaring mijn aandacht precies naar de stukken heeft laten gaan waar deze moest zijn. Goed.... in het kader daarvan, speel ik nu met het idee om te gaan microdosen. Een kleine portie nemen van de truffel op dagelijkse basis, niet om in een trip terecht te komen zoals bij een normale dosering maar wel om de aandacht net wat meer te brengen bij wat er gevoeld mag worden in mij. Althans, dat is de insteek! :-) Maar.. het voelt ook spannend omdat mijn hoofd totaal niet helder is en truffels je brein ook beïnvloeden. Ik ben dus op zoek naar mensen die zich herkennen in mijn klachten en ervaring hebben met microdosen. Hopelijk zijn ze aanwezig hier op dit forum en zo ja, dan hoor ik graag van je!
Liefs & groetjes,
Willemijn
Willemijn
17-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Weinig keus.... (Verhaal 1270)
Op de kop af 4 jaar geleden ben ik finaal afgeknapt.
Ik had een goede leidinggevende baan en had plezier in mijn werk.
Maar ik voelde me heel verantwoordelijk en wilde geen fouten maken. Perfectionisme dus.
Buiten mijn werk om stond ik voor iedereen klaar, en was bereid om, wie dat nodig had, hulp te bieden.
Één ding vergat ik: mijzelf....
Gewoon doorgaan, niet naar mezelf luisteren, en dat vele, vele jaren lang.
En toen, 4 jaar geleden, ik was net 62, op een maandagochtend...
De pc aan op het werk, shit, het beeldscherm doet het niet, alleen maar witte en grijze vlakken die over het scherm schieten. Mijn collega kwam even kijken en vroeg of alles wel goed met mij was. Het beeldscherm was namelijk prima in orde.
Later, na onderzoek, bleek dat mijn hersenen niks meer konden opnemen, totaal uitgeput en geblokkeerd.
Ik kwam thuis te zitten, en viel in een enorm gat. Ik kon niet meer nadenken en mijn lichaam was totaal uitgeput. 16 weken lang heb ik op een stoel gezeten.
Daarna een tijdlang bij een super therapeut gelopen.
Heel langzaam aan krabbelde ik wat op.
Nu, 4 jaar verder, inmiddels in de WIA, 100% arbeidsongeschikt verklaard, zit ik op zo'n beetje 70% van mijn oorspronkelijk energieniveau. De verwachting is dat het maximaal 80% gaat worden.
Bovenaan dit bericht staat: weinig keus.
Ik had niks te kiezen, het moeilijkste was om het te accepteren.
Nu heb ik weer plezier en kan van dingen genieten. Ik weet nu waar mijn grenzen liggen en daar moet ik niet overheen gaan. Anders suist mijn hoofd een paar dagen.
Beste mensen: een flinke burnout is heel zwaar. Maar wat je moet doen is moed houden. Ooit gaat het weer beter!
Ik had een goede leidinggevende baan en had plezier in mijn werk.
Maar ik voelde me heel verantwoordelijk en wilde geen fouten maken. Perfectionisme dus.
Buiten mijn werk om stond ik voor iedereen klaar, en was bereid om, wie dat nodig had, hulp te bieden.
Één ding vergat ik: mijzelf....
Gewoon doorgaan, niet naar mezelf luisteren, en dat vele, vele jaren lang.
En toen, 4 jaar geleden, ik was net 62, op een maandagochtend...
De pc aan op het werk, shit, het beeldscherm doet het niet, alleen maar witte en grijze vlakken die over het scherm schieten. Mijn collega kwam even kijken en vroeg of alles wel goed met mij was. Het beeldscherm was namelijk prima in orde.
Later, na onderzoek, bleek dat mijn hersenen niks meer konden opnemen, totaal uitgeput en geblokkeerd.
Ik kwam thuis te zitten, en viel in een enorm gat. Ik kon niet meer nadenken en mijn lichaam was totaal uitgeput. 16 weken lang heb ik op een stoel gezeten.
Daarna een tijdlang bij een super therapeut gelopen.
Heel langzaam aan krabbelde ik wat op.
Nu, 4 jaar verder, inmiddels in de WIA, 100% arbeidsongeschikt verklaard, zit ik op zo'n beetje 70% van mijn oorspronkelijk energieniveau. De verwachting is dat het maximaal 80% gaat worden.
Bovenaan dit bericht staat: weinig keus.
Ik had niks te kiezen, het moeilijkste was om het te accepteren.
Nu heb ik weer plezier en kan van dingen genieten. Ik weet nu waar mijn grenzen liggen en daar moet ik niet overheen gaan. Anders suist mijn hoofd een paar dagen.
Beste mensen: een flinke burnout is heel zwaar. Maar wat je moet doen is moed houden. Ooit gaat het weer beter!
Henk M
14-09-2024
laatste reactie: 16-09-2024
7
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Henk,
Bedankt voor je bericht, geeft hoop inderdaad. Ik ben nu 2 jaar onderweg, ben nog niet eens halverwege mijn herstel. Maar ik ga wel vooruit (ook al is het dan zeer traag). Verwachte herstelduur 2-3 jaar gemiddeld. Psych gaf ook al aan dat ik rekening moest houden met "restschade" maar ben met 70-80% al blij! Het moeilijke van bo vind ik de eenzaamheid, en t gevoel dat je aan de zijlijn staat. Maar ik houd de moed erin, en heb geaccepteerd dat t nu is zoals het is. Heb genoeg dingen in mijn leven om dankbaar voor te zijn🙏🏻en weet dat het goed gaat
komen.
C.
Bedankt voor je bericht, geeft hoop inderdaad. Ik ben nu 2 jaar onderweg, ben nog niet eens halverwege mijn herstel. Maar ik ga wel vooruit (ook al is het dan zeer traag). Verwachte herstelduur 2-3 jaar gemiddeld. Psych gaf ook al aan dat ik rekening moest houden met "restschade" maar ben met 70-80% al blij! Het moeilijke van bo vind ik de eenzaamheid, en t gevoel dat je aan de zijlijn staat. Maar ik houd de moed erin, en heb geaccepteerd dat t nu is zoals het is. Heb genoeg dingen in mijn leven om dankbaar voor te zijn🙏🏻en weet dat het goed gaat
komen.
C.
Anoniem
15-09-2024
Reactie:
Geef niet op Henk, je hebt duidelijk nog veel trauma opgeslagen van vroeger waardoor je vecht en vluchtstand vrij snel aan gaat. Ook jij kan 100% herstellen als je dat diepe deel aan gaat kijken. Succes!
Taco
15-09-2024
Reactie:
Bedankt voor de positieve woorden. Mijn 'knap'-moment was minder heftig; ik heb aan de bel getrokken toen ik mijn werkdagen nog maar tot 1 uur volhield. Daarna wel nog eerst door een dieper dal gegaan voor ik weer opkrabbelde.
Nu een jaar later gaat het gelukkig wel weer wat beter, al ben ik er echt nog niet. Toch vind ik de berichten dat mensen tot 80% komen en daar stokken, confronterend. Ik zou graag daar weer willen zitten (want daar ben ik nog lang niet), maar als 28-jarige de rest van mijn leven op 80% van mijn energieniveau blijven hangen, dat vind ik wel heftig...
Hoe ga jij daarmee om, Henk? Of anderen die hetzelfde ervaren?
Nu een jaar later gaat het gelukkig wel weer wat beter, al ben ik er echt nog niet. Toch vind ik de berichten dat mensen tot 80% komen en daar stokken, confronterend. Ik zou graag daar weer willen zitten (want daar ben ik nog lang niet), maar als 28-jarige de rest van mijn leven op 80% van mijn energieniveau blijven hangen, dat vind ik wel heftig...
Hoe ga jij daarmee om, Henk? Of anderen die hetzelfde ervaren?
Ax
15-09-2024
Reactie:
Beste Ax,
Kijk, ik ben inmiddels 66 jaar oud. Toen de burnout zich manifesteerde was ik 62.
In de regel heeft iemand van 28 nogal wat meer veerkracht dan iemand van 62.
En er is geen mens gelijk. En iedere burnout is ook weer anders heb ik wel geleerd.
Belangrijk is om naar jezelf te kijken en jezelf te leren kennen.
Ga je niet met een ander vergelijken. Jij bent jij en het is jouw worsteling. En jij komt er weer uit. Moed houden en positief blijven.
Groeten van Henk
Kijk, ik ben inmiddels 66 jaar oud. Toen de burnout zich manifesteerde was ik 62.
In de regel heeft iemand van 28 nogal wat meer veerkracht dan iemand van 62.
En er is geen mens gelijk. En iedere burnout is ook weer anders heb ik wel geleerd.
Belangrijk is om naar jezelf te kijken en jezelf te leren kennen.
Ga je niet met een ander vergelijken. Jij bent jij en het is jouw worsteling. En jij komt er weer uit. Moed houden en positief blijven.
Groeten van Henk
Henk M
15-09-2024
Reactie:
Hoi Ax,
Ben t eens met Henk. Toen ik een zware burnout kreeg (na jarenlange pijnklachten en slaapproblemen door zeer hoge spierspanning) was ik 59. Nu ben ik 61. Inderdaad is op die leeftijd je energieniveau lager dan dat van een 28-jarige. Maar iedereen is anders, en herstelt anders en in zijn/haar eigen tempo. Zeker als je nog zo jong bent kun je er van uitgaan dat je 100% herstelt. Zeker als je geen hele lange aanloopperiode hebt gehad voorafgaand aan je burnout (dus heel lang roofbouw hebt gepleegd op je lichaam).
C.
Ben t eens met Henk. Toen ik een zware burnout kreeg (na jarenlange pijnklachten en slaapproblemen door zeer hoge spierspanning) was ik 59. Nu ben ik 61. Inderdaad is op die leeftijd je energieniveau lager dan dat van een 28-jarige. Maar iedereen is anders, en herstelt anders en in zijn/haar eigen tempo. Zeker als je nog zo jong bent kun je er van uitgaan dat je 100% herstelt. Zeker als je geen hele lange aanloopperiode hebt gehad voorafgaand aan je burnout (dus heel lang roofbouw hebt gepleegd op je lichaam).
C.
Anoniem
15-09-2024
Reactie:
Ik vind die percentages ook altijd lastig te interpreteren. Als voor mijn BO 100% was dan wil ik daar niet meer naar terug. Ik stond alleen maar aan, nam de rust niet om te genieten. Sociale leven verwaarloosd, niet meer op vakantie. Alleen maar werken onder hoge spanning en hard trainen. Uitgeput in slaap vallen. Dat was meer dan 100% anders had ik mijzelf niet opgebrand.
Ik ga voor duurzaam herstel met mee kwaliteit op alle levensvlakken. Voor mij is het een loodzwaar maar nodig leerproces om dit te bereiken. Een bewustwordingsproces waarbij alle emoties voorbij komen. Deze mogen er zijn, gevoeld worden en een plek gegeven worden.
Ik zeg dit nu terwijl ik mij toch erg naar voel, eenzaam en stuurloos. Accepteren blijft een dagelijkse uitdaging. De ochtenden zijn voor mij t ergst.
Hou vol allemaal xxx
Ik ga voor duurzaam herstel met mee kwaliteit op alle levensvlakken. Voor mij is het een loodzwaar maar nodig leerproces om dit te bereiken. Een bewustwordingsproces waarbij alle emoties voorbij komen. Deze mogen er zijn, gevoeld worden en een plek gegeven worden.
Ik zeg dit nu terwijl ik mij toch erg naar voel, eenzaam en stuurloos. Accepteren blijft een dagelijkse uitdaging. De ochtenden zijn voor mij t ergst.
Hou vol allemaal xxx
Eric
16-09-2024
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties. Ik hoop inderdaad dat mijn lichaam veerkrachtig is en verwacht dat ik hieruit ga komen. Ik ben het met jou eens, Eric, dat de burnout ook een eyeopener is. Ik heb me in een jaar tijd ontwikkeld op een manier waar ik eigenlijk wel heel trots op ben, zeker in een periode die (zoals we allemaal weten hier) ongelooflijk zwaar is.
Ik ben er dan ook nog steeds van overtuigd dat ik hier sterker uit ga komen. Niet meer de oude ik, maar een veerkrachtigere, ontspannener versie van mezelf die zichzelf beter begrijpt. Ik heb nu al geleerd om mijn piekergedachten minder de overhand te laten krijgen, om inderdaad meer rustmomenten in te bouwen en om beter mijn grenzen aan te geven. Mede daardoor en door een ADHD diagnose is mijn zelfbeeld verbeterd, ik begrijp nu beter waarom bepaalde dingen mij niet of moeizaam lukten en hoe ik in een burnout terecht ben gekomen.
Misschien is het inderdaad oké om niet naar de volle 100% te gaan, als je veel beter leert om je energie zo in te zetten dat het beter bij je past. Minder dingen doen die je uitputten (zoals enorm veel druk op jezelf leggen) en meer dingen doen waar je blij van wordt. En inderdaad de nodige momenten van rust inbouwen.
Ik hoop echt in de toekomst naar een duurzame manier van leven te gaan. Gezien mijn energieniveau nu nog niet eens op 50% zit, is het eerst nog zaak om te herstellen.
Ik ben er dan ook nog steeds van overtuigd dat ik hier sterker uit ga komen. Niet meer de oude ik, maar een veerkrachtigere, ontspannener versie van mezelf die zichzelf beter begrijpt. Ik heb nu al geleerd om mijn piekergedachten minder de overhand te laten krijgen, om inderdaad meer rustmomenten in te bouwen en om beter mijn grenzen aan te geven. Mede daardoor en door een ADHD diagnose is mijn zelfbeeld verbeterd, ik begrijp nu beter waarom bepaalde dingen mij niet of moeizaam lukten en hoe ik in een burnout terecht ben gekomen.
Misschien is het inderdaad oké om niet naar de volle 100% te gaan, als je veel beter leert om je energie zo in te zetten dat het beter bij je past. Minder dingen doen die je uitputten (zoals enorm veel druk op jezelf leggen) en meer dingen doen waar je blij van wordt. En inderdaad de nodige momenten van rust inbouwen.
Ik hoop echt in de toekomst naar een duurzame manier van leven te gaan. Gezien mijn energieniveau nu nog niet eens op 50% zit, is het eerst nog zaak om te herstellen.
Ax
16-09-2024
Terugval hoelang duurde dit bij jullie? (Verhaal 1235)
Sinds vorige week vrijdag met een flinke terugval te maken. De afgelopen 2.5 maand werk ik weer 3x per week en dit ging aardig goed. Helaas werd ik overmoedig en werkte ik 3 uren extra. Nu een raar hoofd en mijn lichaam doet raar. Hoelang duurde jullie terugval?
Anna
29-08-2024
laatste reactie: 15-09-2024
5
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Anna,
Wat balen zeg! Had je zelf in de gaten dat die 3 uur extra teveel werd of werd je overvallen.
Ik heb hetzelfde, werk ook alweer een maand of 3 volledig. En sinds het weekend ook weer klachten als; raar/ moe gevoel in het hoofd. Vooral m'n voorhoofd, of m'n ogen naar beneden worden gedrukt. Ook meer moe en spierspanning in m'n nek met daarbij stijve kaken.
Herken jij deze klachten ook? Gaat het inmiddels beter met je?
Groetjes
Wat balen zeg! Had je zelf in de gaten dat die 3 uur extra teveel werd of werd je overvallen.
Ik heb hetzelfde, werk ook alweer een maand of 3 volledig. En sinds het weekend ook weer klachten als; raar/ moe gevoel in het hoofd. Vooral m'n voorhoofd, of m'n ogen naar beneden worden gedrukt. Ook meer moe en spierspanning in m'n nek met daarbij stijve kaken.
Herken jij deze klachten ook? Gaat het inmiddels beter met je?
Groetjes
Marie
11-09-2024
Reactie:
Goed dat je dit nu aan voelt komen. Dat betekend extra veel rusten en zoveel mogelijk ontspannen
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Hoi Marie,
Ja als ik achteraf terugdenk had ik wel altijd klachten op het moment dat ik 3 uurtjes extra werkte. Dit had ik 5 weken gedaan. Het voelt nu nog wel zo dat ik niet helemaal over deze terugval heen ben. Sinds mijn terugval is inslapen opeens nog meer een drama geworden en kom ik soms pas 5 uur snachts in slaap. Echt drama... Ik zit nu zelf 9 maand in mijn bo. Hoelang zit jij erin Marie?
Ja als ik achteraf terugdenk had ik wel altijd klachten op het moment dat ik 3 uurtjes extra werkte. Dit had ik 5 weken gedaan. Het voelt nu nog wel zo dat ik niet helemaal over deze terugval heen ben. Sinds mijn terugval is inslapen opeens nog meer een drama geworden en kom ik soms pas 5 uur snachts in slaap. Echt drama... Ik zit nu zelf 9 maand in mijn bo. Hoelang zit jij erin Marie?
Anna
12-09-2024
Reactie:
Dit blijft lastig! Doe op voorhand rustig aan het ligt altijd op de loer....
Ik ben al 31maanden bezig met 3terugvallen....
Ik ben al 31maanden bezig met 3terugvallen....
Nobbie
14-09-2024
Reactie:
Hi Anna,
Wat waren je klachten tijdens die extra uren? Hoe merkte je het?
Ik vanaf Maart ongeveer. Het ging best wel goed, maar sinds vorige week weer dat rare, zweverige gevoel in m'n hoofd. Drukkende voorhoofd. En erg moe.
Wat waren je klachten tijdens die extra uren? Hoe merkte je het?
Ik vanaf Maart ongeveer. Het ging best wel goed, maar sinds vorige week weer dat rare, zweverige gevoel in m'n hoofd. Drukkende voorhoofd. En erg moe.
Marie
15-09-2024
Hier doorheen zonder medicatie.. wie? (Verhaal 1256)
Hallo allemaal,
Sinds een paar maanden thuis door een burn out. Hierbij heb ik last van paniekaanvallen (voel dit nu opkomen en kan er goed mee omgaan) angst, en sombere gevoelens. Ik doe het tot nu toe zonder medicatie en dit gaat redelijk oké. Soms heb ik alleen van die momenten dat ik denk ik wil gewoon niks meer voelen en ga medicatie proberen.
In het begin kon ik echt niks, m’n bed niet uit. Nu loop ik elke dag, ga ik naar de winkel en kan ik weer voor mijn kids zorgen gelukkig.
Ik gebruik thc olie voor het slapen en dit gaat heel goed gelukkig. Cbd voor als ik op de dag onrustig ben (gebruik dit zelde)
Zijn er meer mensen die hier doorheen gekomen zijn zonder aan de medicatie te gaan?
Geef me alsjeblieft wat hoop.. 😩
Sinds een paar maanden thuis door een burn out. Hierbij heb ik last van paniekaanvallen (voel dit nu opkomen en kan er goed mee omgaan) angst, en sombere gevoelens. Ik doe het tot nu toe zonder medicatie en dit gaat redelijk oké. Soms heb ik alleen van die momenten dat ik denk ik wil gewoon niks meer voelen en ga medicatie proberen.
In het begin kon ik echt niks, m’n bed niet uit. Nu loop ik elke dag, ga ik naar de winkel en kan ik weer voor mijn kids zorgen gelukkig.
Ik gebruik thc olie voor het slapen en dit gaat heel goed gelukkig. Cbd voor als ik op de dag onrustig ben (gebruik dit zelde)
Zijn er meer mensen die hier doorheen gekomen zijn zonder aan de medicatie te gaan?
Geef me alsjeblieft wat hoop.. 😩
Lindor
09-09-2024
laatste reactie: 14-09-2024
14
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Lindor,
Ik heb sinds april 2024 te maken met een burnout. En ben (daarvoor al) gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis. Die angst en somberheid kan ik mij in vinden. Vandaar dat ik reageer.
Ik volg zelf cognitieve gedragstherapie bij een psycholoog die ik had gezocht voor mijn angststoornis. Ook mindfullnes komt tijdens therapie veel aan bod.
Ook praat ik heel af en toe met een holistisch coach waar ik al een paar jaar naartoe ga. Dus gesprekken met mensen waarmee ik een klik voel, die kennis hebben over mijn problematiek en daar handige en bruikbare tips en tools over kunnen geven. Ga binnenkort kijken voor een burnoutcoach bij mij in de buurt.
Verder lig ik elke dag 30 minuten op een spijkermatje van flowee (werkt bij stress, hoofdpijn, slaapproblemen, stijve rug en nekspieren en helpt mij om meer in mijn lijf te gaan zitten ipv in mijn hoofd.
Ik wilde dit laatste er toch even bij zetten. Want ondanks dat het 95 procent van de tijd te doen is. De angst en sombere gedachten zijn te behappen. Maar als ik een periode te veel van mezelf vraag merk ik dat de angst, somberheid en depressieve gedachten enorm toenemen en heel overweldigend zijn. En dat ik dan ook de gedachte heb, ik wil dit niet meer voelen. Dat zijn hele duistere en labiele dagen voor mij. Dan neem ik wel medicatie die ik van de huisarts voorgeschreven heb gekregen (voor mijn angststoornis) alprazolam. Ik zit na een jaar nogsteeds op een lage dosering 0,25. Die voor mij 20 tot 24 uur werkt. Ik slik ze absoluut niet elke dag, alleen wanneer ik dat echt nodig acht. Dus je hoeft deze medicatie ook niet af te bouwen zoals bijv. Antidepresiva. Ook heb ik weinig tot geen last van bijwerkingen behalve dat je er suf van wordt en dus niet mag autorijden. Ik vind het heel erg fijn om de optie te hebben om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten. En een opluchting dat ik het in huis heb.
Ik hoop dat je het niet als falen ziet als je uiteindelijk toch wel de (weloverwogen) stap zou maken naar een bepaalde vorm van medicatie. Ik zie het zeker als een keuze waar goed over nagedacht moet worden, maar ook als een vorm van mildheid, compassie en liefde naar jezelf. Want de angst en somberheid van echt een tol op je eisen. Ik heb ook altijd het uitgangspunt, als het zonder medicatie te doen is doe ik het zonder, maar soms geef ik mezelf even een dagje rust als dat nodig is.
Ik respecteer je keuze om het helemaal zonder te willen doen! Maar zie het alsjeblieft niet als falen :) je bent ook al van heel ver gekomen lees ik! Heel veel succes met het verdere proces!
Liefs,
Ik heb sinds april 2024 te maken met een burnout. En ben (daarvoor al) gediagnosticeerd met een gegeneraliseerde angststoornis. Die angst en somberheid kan ik mij in vinden. Vandaar dat ik reageer.
Ik volg zelf cognitieve gedragstherapie bij een psycholoog die ik had gezocht voor mijn angststoornis. Ook mindfullnes komt tijdens therapie veel aan bod.
Ook praat ik heel af en toe met een holistisch coach waar ik al een paar jaar naartoe ga. Dus gesprekken met mensen waarmee ik een klik voel, die kennis hebben over mijn problematiek en daar handige en bruikbare tips en tools over kunnen geven. Ga binnenkort kijken voor een burnoutcoach bij mij in de buurt.
Verder lig ik elke dag 30 minuten op een spijkermatje van flowee (werkt bij stress, hoofdpijn, slaapproblemen, stijve rug en nekspieren en helpt mij om meer in mijn lijf te gaan zitten ipv in mijn hoofd.
Ik wilde dit laatste er toch even bij zetten. Want ondanks dat het 95 procent van de tijd te doen is. De angst en sombere gedachten zijn te behappen. Maar als ik een periode te veel van mezelf vraag merk ik dat de angst, somberheid en depressieve gedachten enorm toenemen en heel overweldigend zijn. En dat ik dan ook de gedachte heb, ik wil dit niet meer voelen. Dat zijn hele duistere en labiele dagen voor mij. Dan neem ik wel medicatie die ik van de huisarts voorgeschreven heb gekregen (voor mijn angststoornis) alprazolam. Ik zit na een jaar nogsteeds op een lage dosering 0,25. Die voor mij 20 tot 24 uur werkt. Ik slik ze absoluut niet elke dag, alleen wanneer ik dat echt nodig acht. Dus je hoeft deze medicatie ook niet af te bouwen zoals bijv. Antidepresiva. Ook heb ik weinig tot geen last van bijwerkingen behalve dat je er suf van wordt en dus niet mag autorijden. Ik vind het heel erg fijn om de optie te hebben om mijn hoofd even 'uit' te kunnen zetten. En een opluchting dat ik het in huis heb.
Ik hoop dat je het niet als falen ziet als je uiteindelijk toch wel de (weloverwogen) stap zou maken naar een bepaalde vorm van medicatie. Ik zie het zeker als een keuze waar goed over nagedacht moet worden, maar ook als een vorm van mildheid, compassie en liefde naar jezelf. Want de angst en somberheid van echt een tol op je eisen. Ik heb ook altijd het uitgangspunt, als het zonder medicatie te doen is doe ik het zonder, maar soms geef ik mezelf even een dagje rust als dat nodig is.
Ik respecteer je keuze om het helemaal zonder te willen doen! Maar zie het alsjeblieft niet als falen :) je bent ook al van heel ver gekomen lees ik! Heel veel succes met het verdere proces!
Liefs,
Devin
09-09-2024
Reactie:
Ik ben nu anderhalf jaar verder en kan bijna alles weer. Heb zeker nog wel af en toe een kleine terugval en het is natuurlijk wel heel erg zwaar geweest, maar ik heb ervoor gekozen om helemaal geen medicatie te slikken.
Het enige dat ik af en toe slik is een natuurlijk supplement (van A.Vogel) als ik moeite heb in slaap te komen. En ik heb heel kort in de beginfase drie nachten oxazepam gebruikt omdat ik een enorm slaaptekort had door de stress.
Ik heb dit zo gedaan omdat ik persoonlijk het gevoel heb dat je er echt helemaal doorheen moet, maar ik heb wel de luxe van een enorm fijn en veilig vangnet. En wegens angstklachten eerder in mijn leven kon ik mij er denk ik net iets beter bij neerleggen dan mensen die voor het eerst paniekaanvallen krijgen.
Het is helemaal aan jou, er zijn genoeg mensen die heel veel baat hebben bij medicatie. Ik heb het voor mijzelf ook nooit helemaal uitgesloten, maar ik heb ook nooit het punt bereikt waarop ik dacht "ik kan dit niet zonder." Het is ook belangrijk om te begrijpen dat medicatie niet een soort wondermiddel is dat ineens alles oplost, er zijn veel bijwerkingen en je zult ook gewend moeten raken aan een dosis / uittesten wat wel of niet werkt etc.
Wil je vooral mee geven dat het dus wel mogelijk is om het zonder te doen, maar dat is uiteindelijk ook afhankelijk van een hoop persoonlijke factoren!
Afsluitend: het klinkt alsof je heel erg goed bezig bent en juist vooruit gaat! Dat er momenten zijn waarop je denkt aan medicatie is ook vrij normaal, het is ook gewoon helemaal niet leuk om je zo te voelen. Toch zou ik voor nu vooral vasthouden aan het feit dat je al zo vooruitgaat.
Succes en heel veel sterkte.
Het enige dat ik af en toe slik is een natuurlijk supplement (van A.Vogel) als ik moeite heb in slaap te komen. En ik heb heel kort in de beginfase drie nachten oxazepam gebruikt omdat ik een enorm slaaptekort had door de stress.
Ik heb dit zo gedaan omdat ik persoonlijk het gevoel heb dat je er echt helemaal doorheen moet, maar ik heb wel de luxe van een enorm fijn en veilig vangnet. En wegens angstklachten eerder in mijn leven kon ik mij er denk ik net iets beter bij neerleggen dan mensen die voor het eerst paniekaanvallen krijgen.
Het is helemaal aan jou, er zijn genoeg mensen die heel veel baat hebben bij medicatie. Ik heb het voor mijzelf ook nooit helemaal uitgesloten, maar ik heb ook nooit het punt bereikt waarop ik dacht "ik kan dit niet zonder." Het is ook belangrijk om te begrijpen dat medicatie niet een soort wondermiddel is dat ineens alles oplost, er zijn veel bijwerkingen en je zult ook gewend moeten raken aan een dosis / uittesten wat wel of niet werkt etc.
Wil je vooral mee geven dat het dus wel mogelijk is om het zonder te doen, maar dat is uiteindelijk ook afhankelijk van een hoop persoonlijke factoren!
Afsluitend: het klinkt alsof je heel erg goed bezig bent en juist vooruit gaat! Dat er momenten zijn waarop je denkt aan medicatie is ook vrij normaal, het is ook gewoon helemaal niet leuk om je zo te voelen. Toch zou ik voor nu vooral vasthouden aan het feit dat je al zo vooruitgaat.
Succes en heel veel sterkte.
Anoniem
09-09-2024
Reactie:
Hoi Lindor,
De eerste weken/maanden van een burnout zijn terror, is mijn ervaring (en als ik hier lees, die van velen). Ik kon me niet voorstellen dat ik me ooit weer goed ging voelen en het voelde echt als overleven. En dat is best lang, om te overleven.
Het probleem met een burnout is dat het eigenlijk het allerlaatste signaal van je lichaam is dat je huidige manier van leven gewoon niet meer kan. Letterlijk alle reserves zijn op, er is niks meer om op terug te vallen, en helaas gaat die extreme vermoeidheid gepaard met een enorm depressief gevoel. Het grootste verschil met een depressie was voor mij echter dat ik op de dagen dat ik nét iets meer energie had, ook minder somber was. Kortom: de somberheid, de angsten, de paniekaanvallen, kwamen allemaal voort uit de burnout.
Ik kon gelukkig vrij snel terecht bij een psycholoog en ben toen gestart met Acceptance and Commitment Therapy. Zeker geen quick fix, want ik moest daarvoor allerlei vaardigheden leren terwijl ik in het diepste dal van mijn leven zat. Echter heeft het mij enórm geholpen. Deze therapie (afgekort ACT) is erop gericht om ruimte te geven aan nare gevoelens in plaats van ze te onderdrukken en weg te stoppen, om de nare stem in je hoofd die je het gevoel geeft niet goed genoeg te zijn niet langer serieus te nemen en om je leven in te vullen met dingen die jij leuk en belangrijk vindt. Je oefent (o.a. met behulp van mindfulness) meer in het hier en nu te leven, naar je lijf te luisteren en je grenzen aan te geven. Erg geschikt dus voor iemand die in een burnout terecht is gekomen, want juist dat is hetgeen wat je compleet negeert waardoor je je lichaam overvraagt.
Ik ben nu een jaar verder en ben zonder medicatie een stuk verder in mijn herstel. Ik heb nog vele stappen te gaan, maar die enorme somberheid en depressieve gevoelens heb ik gelukkig niet meer. Wat mij enorm heeft geholpen om te weten wat de 'juiste' manieren waren om rust te pakken, was me in een burnout verdiepen. Dit heb ik gedaan door het boek 'Over de kop' van Brankele Frank te lezen (ze heeft ook een podcast waarin ze het beknopt uitlegt, als het lezen van een boek te heftig is). Daarin legt ze uit wat er fysiek allemaal in je lijf gebeurt en waaróm je je nu voelt zoals je je voelt. Het heeft voor mij in ieder geval een aantal angsten weggenomen en me ook beter doen inzien wat ik moest doen om weer vooruit te komen.
Heel veel sterkte.
De eerste weken/maanden van een burnout zijn terror, is mijn ervaring (en als ik hier lees, die van velen). Ik kon me niet voorstellen dat ik me ooit weer goed ging voelen en het voelde echt als overleven. En dat is best lang, om te overleven.
Het probleem met een burnout is dat het eigenlijk het allerlaatste signaal van je lichaam is dat je huidige manier van leven gewoon niet meer kan. Letterlijk alle reserves zijn op, er is niks meer om op terug te vallen, en helaas gaat die extreme vermoeidheid gepaard met een enorm depressief gevoel. Het grootste verschil met een depressie was voor mij echter dat ik op de dagen dat ik nét iets meer energie had, ook minder somber was. Kortom: de somberheid, de angsten, de paniekaanvallen, kwamen allemaal voort uit de burnout.
Ik kon gelukkig vrij snel terecht bij een psycholoog en ben toen gestart met Acceptance and Commitment Therapy. Zeker geen quick fix, want ik moest daarvoor allerlei vaardigheden leren terwijl ik in het diepste dal van mijn leven zat. Echter heeft het mij enórm geholpen. Deze therapie (afgekort ACT) is erop gericht om ruimte te geven aan nare gevoelens in plaats van ze te onderdrukken en weg te stoppen, om de nare stem in je hoofd die je het gevoel geeft niet goed genoeg te zijn niet langer serieus te nemen en om je leven in te vullen met dingen die jij leuk en belangrijk vindt. Je oefent (o.a. met behulp van mindfulness) meer in het hier en nu te leven, naar je lijf te luisteren en je grenzen aan te geven. Erg geschikt dus voor iemand die in een burnout terecht is gekomen, want juist dat is hetgeen wat je compleet negeert waardoor je je lichaam overvraagt.
Ik ben nu een jaar verder en ben zonder medicatie een stuk verder in mijn herstel. Ik heb nog vele stappen te gaan, maar die enorme somberheid en depressieve gevoelens heb ik gelukkig niet meer. Wat mij enorm heeft geholpen om te weten wat de 'juiste' manieren waren om rust te pakken, was me in een burnout verdiepen. Dit heb ik gedaan door het boek 'Over de kop' van Brankele Frank te lezen (ze heeft ook een podcast waarin ze het beknopt uitlegt, als het lezen van een boek te heftig is). Daarin legt ze uit wat er fysiek allemaal in je lijf gebeurt en waaróm je je nu voelt zoals je je voelt. Het heeft voor mij in ieder geval een aantal angsten weggenomen en me ook beter doen inzien wat ik moest doen om weer vooruit te komen.
Heel veel sterkte.
Ax
10-09-2024
Reactie:
Als ik het zo hoor zou ik t lekker zonder doen! Met medicatie voel je nog steeds emoties, je zet t zeker niet uit. Ik zou zeggen als je huidige staat dragelijk is, houden zo. Medicatie is geen holy grail en het werkt niet voor iedereen. Ook kan afbouwen zwaar zijn. Dus als t niet nodig is, waarom zou je t doen?
En je mag geen cbd gebruiken icm AD
Liefs,
P
En je mag geen cbd gebruiken icm AD
Liefs,
P
Anoniem
11-09-2024
Reactie:
Wil er nog aan toevoegen dat je somber en depri en boos en wanhopig voelen ook bij burnout hoort. Probeer die gevoelens er te laten zijn.. ik ben zelf +1 jaar onderweg en wat mij het meest heeft geholpen is lichaamsgerichte psychotherapie. Dit heeft me meer gebracht dan GGZ therapie.. en ik slik geen AD oid.
Emoties voelen en uiten is zo belangrijk voor je herstel en wat ik dus vooral doe bij die lichaamsgerichte therapie. Iemand anders schreef er op dit forum ook een mooi item over “emoties uiten werkt echt!” Heette t volgens mij
Liefs
P
Emoties voelen en uiten is zo belangrijk voor je herstel en wat ik dus vooral doe bij die lichaamsgerichte therapie. Iemand anders schreef er op dit forum ook een mooi item over “emoties uiten werkt echt!” Heette t volgens mij
Liefs
P
Anoniem
11-09-2024
Reactie:
Hoi P,
Ik volg Acceptance and Commitment Therapy (ACT), maar volgens mij zit er heel veel overlap met PMT. Ook ik heb geleerd (en leer nog steeds) om ruimte te geven aan mijn emoties en veel beter naar mijn lichaam te luisteren. Ten slotte is dat ook hetgeen waardoor je in een burnout raakt: je negeert zo lang je lijf en je leeft zo lang op je reserves dat hij het niet langer trekt.
Ik volg Acceptance and Commitment Therapy (ACT), maar volgens mij zit er heel veel overlap met PMT. Ook ik heb geleerd (en leer nog steeds) om ruimte te geven aan mijn emoties en veel beter naar mijn lichaam te luisteren. Ten slotte is dat ook hetgeen waardoor je in een burnout raakt: je negeert zo lang je lijf en je leeft zo lang op je reserves dat hij het niet langer trekt.
Ax
11-09-2024
Reactie:
Wat een fijne berichten allemaal! Hierdoor krijg ik toch weer wat meer power om door te gaan en inzicht in me eigen weg hierin.
Ook fijn alle tips, en alle verhalen te lezen hoe jullie je hier doorheen bikkelen!
En je hebt echt gelijk zolang je niet afhankelijk bent of het idee hebt ik kan nog zonder medicatie moet ik dat idd blijven doen. Ik lees nu toevallig het boek van Brankele Frank - op z’n kop over wat een burn out inhoudt en wat het met je hersenen doet. Echt interessant door er meer over te lezen, wordt m’n paniek minder. Ik dacht dat ik de enige was die bang was om gek te worden of verlies van de realiteit. Maar nu ik rustiger ben, meer ontspan worden de klachten ook beetje bij beetje minder. Hoe ging dat bij jullie?
Na hoelang werden die gevoelens van somber, depri en warrig hoofd minder?
Ik doe zelf Accupuntuur maar merk nu na vijf behandelingen dat ik de dagen er na echt een wrak ben, ik heb niet het idee dat dit de bedoeling is dus ik ga tijdelijk stoppen kijken of ik me goed blijf voelen.
Nou ik wacht jullie reactie af en wens jullie een fijne avond, en een goede nachtrust! ❤️🙏🏼
Ook fijn alle tips, en alle verhalen te lezen hoe jullie je hier doorheen bikkelen!
En je hebt echt gelijk zolang je niet afhankelijk bent of het idee hebt ik kan nog zonder medicatie moet ik dat idd blijven doen. Ik lees nu toevallig het boek van Brankele Frank - op z’n kop over wat een burn out inhoudt en wat het met je hersenen doet. Echt interessant door er meer over te lezen, wordt m’n paniek minder. Ik dacht dat ik de enige was die bang was om gek te worden of verlies van de realiteit. Maar nu ik rustiger ben, meer ontspan worden de klachten ook beetje bij beetje minder. Hoe ging dat bij jullie?
Na hoelang werden die gevoelens van somber, depri en warrig hoofd minder?
Ik doe zelf Accupuntuur maar merk nu na vijf behandelingen dat ik de dagen er na echt een wrak ben, ik heb niet het idee dat dit de bedoeling is dus ik ga tijdelijk stoppen kijken of ik me goed blijf voelen.
Nou ik wacht jullie reactie af en wens jullie een fijne avond, en een goede nachtrust! ❤️🙏🏼
Anoniem
11-09-2024
Reactie:
Hoi Lindor,
Bijzonder wat je zegt over de acupunctuur. Ik merk zelf dat elke behandeling sinds mijn burn-out een enorme klap veroorzaakt aan mijn systeem. Acupunctuur, osteopaat, massage, kraken bij de chiropractor, oefeningen bij de fysio. Het maakt eigenlijk niet uit wat ik doe, ik krijg altijd een enorme klap en voel me daarna twee, drie dagen een wrak. Ik kan zelfs na het gebruik van een spijkermatje soms zo'n heftige reactie hebben.
Ik denk dat dit misschien te maken heeft met een overactief zenuwstelsel, en ook zijn sommige mensen wat gevoeliger lichamelijk gezien. Ik heb zelf ADHD en weet dat ik daardoor sensorisch en lichamelijk een stuk gevoeliger ben dan de gemiddelde mens.
Maar dit is voor mij juist ook een reden geweest om helemaal geen medicatie te slikken tijdens dit proces, zelfs een simpele slaappil kan er bij mij al voor zorgen dat ik drie dagen het gevoel heb alsof ik een kater heb.
Volg je therapie? Bij mij heeft lichaamsgerichte psychotherapie heel veel goeds gebracht (dat is veel rustiger en zachter dan de meeste behandelvormen die ik hierboven noem). En dagelijks een bodyscan / yoga-nidra meditatie heeft er bij mij ook voor gezorgd dat mijn zenuwstelsel een stuk minder gevoelig staat afgesteld. Ik merk dat de angstklachten, gevoel om gek te worden etc. steeds minder wordt naarmate mijn systeem verder tot rust komt.
Sterkte!
Bijzonder wat je zegt over de acupunctuur. Ik merk zelf dat elke behandeling sinds mijn burn-out een enorme klap veroorzaakt aan mijn systeem. Acupunctuur, osteopaat, massage, kraken bij de chiropractor, oefeningen bij de fysio. Het maakt eigenlijk niet uit wat ik doe, ik krijg altijd een enorme klap en voel me daarna twee, drie dagen een wrak. Ik kan zelfs na het gebruik van een spijkermatje soms zo'n heftige reactie hebben.
Ik denk dat dit misschien te maken heeft met een overactief zenuwstelsel, en ook zijn sommige mensen wat gevoeliger lichamelijk gezien. Ik heb zelf ADHD en weet dat ik daardoor sensorisch en lichamelijk een stuk gevoeliger ben dan de gemiddelde mens.
Maar dit is voor mij juist ook een reden geweest om helemaal geen medicatie te slikken tijdens dit proces, zelfs een simpele slaappil kan er bij mij al voor zorgen dat ik drie dagen het gevoel heb alsof ik een kater heb.
Volg je therapie? Bij mij heeft lichaamsgerichte psychotherapie heel veel goeds gebracht (dat is veel rustiger en zachter dan de meeste behandelvormen die ik hierboven noem). En dagelijks een bodyscan / yoga-nidra meditatie heeft er bij mij ook voor gezorgd dat mijn zenuwstelsel een stuk minder gevoelig staat afgesteld. Ik merk dat de angstklachten, gevoel om gek te worden etc. steeds minder wordt naarmate mijn systeem verder tot rust komt.
Sterkte!
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Hi Anoniem,
Bedankt voor je reactie. Gek he dat ik me elke keer zo voel na Accupuntuur, ik ga er denk ik mee stoppen.. weet niet of dat de goede keuze is. Wat vervelend ook dat jij overal zo op reageerd. Hoelang zit jij inmiddels in je Bo? En hoe gaat het nu met jou in vergelijking met het begin?
Ik doe inderdaad ook mediteren en elke avond een bodyscan, dit helpt zeker ontspannend.en wat je zegt klopt inderdaad dat alle klachten steeds minder worden na mate er meer wordt gerust. Alleen een balans vinden daarin vindt ik nog wel lastig
Bedankt voor je reactie. Gek he dat ik me elke keer zo voel na Accupuntuur, ik ga er denk ik mee stoppen.. weet niet of dat de goede keuze is. Wat vervelend ook dat jij overal zo op reageerd. Hoelang zit jij inmiddels in je Bo? En hoe gaat het nu met jou in vergelijking met het begin?
Ik doe inderdaad ook mediteren en elke avond een bodyscan, dit helpt zeker ontspannend.en wat je zegt klopt inderdaad dat alle klachten steeds minder worden na mate er meer wordt gerust. Alleen een balans vinden daarin vindt ik nog wel lastig
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Het is ook moeilijk hoor! Ik ben nu ongeveer 20 maanden verder, ga richting een WIA uitkering maar ben in grote lijnen wel weer de oude. Ik ben na een jaar al ziek uit dienst gemeld (wegens een grote ontslagronde bij mijn bedrijf) dus de stap om weer te gaan werken zal wel even een grote zijn, maar vergeleken met bijvoorbeeld een halfjaar geleden ben ik echt een totaal ander persoon.
Daar heeft vooral ook gewoon veel tijd overheen moeten gaan, dat is uiteindelijk ook het beste advies dat je hier terugleest. Geef het tijd, accepteer het en luister echt naar je lichaam!
Als je lichaam zo heftig reageert op acupunctuur dan zou ik zeker overwegen om daar mee te stoppen. Het raakt waarschijnlijk iets dat te snel moet loslaten voor waar jij nu klaar voor bent. Het boek van Brankele is geweldig, en ik kan je ook DARE (Barry McDonagh) en Hope and Help for your Nerves (Claire Weekes) aanraden. Die gaan wat specifieker over angstklachten, maar binnen het burn-out proces kan dat ook heel erg leerzaam en geruststellend zijn om te lezen allemaal.
Klinkt alsof je goed bezig bent!
Daar heeft vooral ook gewoon veel tijd overheen moeten gaan, dat is uiteindelijk ook het beste advies dat je hier terugleest. Geef het tijd, accepteer het en luister echt naar je lichaam!
Als je lichaam zo heftig reageert op acupunctuur dan zou ik zeker overwegen om daar mee te stoppen. Het raakt waarschijnlijk iets dat te snel moet loslaten voor waar jij nu klaar voor bent. Het boek van Brankele is geweldig, en ik kan je ook DARE (Barry McDonagh) en Hope and Help for your Nerves (Claire Weekes) aanraden. Die gaan wat specifieker over angstklachten, maar binnen het burn-out proces kan dat ook heel erg leerzaam en geruststellend zijn om te lezen allemaal.
Klinkt alsof je goed bezig bent!
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Ik beschouw mijzelf als 80-90% hersteld, zonder medicatie.
Wel ben ik zoveel mogelijk low-tox gaan leven en gebruik ik bij tijd en wijle bepaalde supplementen (zoals vitamine D!) van een kwalitatief goed merk (dus geen drogisterij merken). Ben Yoga gaan doen, en dat blijf ik ook doen.
Ik merkte na ongeveer 6 maand verbetering van mijn klachten. Dit is met ups and downs steeds meer verbeterd. Ik heb in die eerste maanden wel eens gedacht dat het nooit weg zou gaan, gedacht dat ik wellicht een ziekte had etc.
Het enige wat ik nog merk is dat ik minder kan handelen qua drukte / werkstress etc als voorheen. Ik lees wel eens dat men dit na jaren nog heeft dus wellicht is dat stukje wel blijvend. Ik heb ook een lichtelijke ziekte angst ontwikkeld in die periode maar dat gaat inmiddels ook alweer stukken beter.
Houd moed en gun jezelf de tijd.
Wel ben ik zoveel mogelijk low-tox gaan leven en gebruik ik bij tijd en wijle bepaalde supplementen (zoals vitamine D!) van een kwalitatief goed merk (dus geen drogisterij merken). Ben Yoga gaan doen, en dat blijf ik ook doen.
Ik merkte na ongeveer 6 maand verbetering van mijn klachten. Dit is met ups and downs steeds meer verbeterd. Ik heb in die eerste maanden wel eens gedacht dat het nooit weg zou gaan, gedacht dat ik wellicht een ziekte had etc.
Het enige wat ik nog merk is dat ik minder kan handelen qua drukte / werkstress etc als voorheen. Ik lees wel eens dat men dit na jaren nog heeft dus wellicht is dat stukje wel blijvend. Ik heb ook een lichtelijke ziekte angst ontwikkeld in die periode maar dat gaat inmiddels ook alweer stukken beter.
Houd moed en gun jezelf de tijd.
Sylvia
13-09-2024
Reactie:
Hier inmiddels 3 weken geleden gestopt met Escitalopram, maar het is werkelijk waar een hel waar je dan doorheen gaat.
Geïrriteerd, gespannen, hoofdpijn, oorsuizen, hersenschokjes, onrust en weet ik wat niet al meer.
En aangezien het opbouwen ook al een hel was, zou ik er wel eerst 10x goed over nadenken voordat je aan een anti-depressiva begint.
Natuurlijk herstel is altijd beter dan met een hulpmiddel, daar ben ik inmiddels zelf ook wel achter.
Maar ik ga nu doorzetten met stoppen, hopelijk verminderen al die afbouw verschijnselen zo snel mogelijk… 🙏
Geïrriteerd, gespannen, hoofdpijn, oorsuizen, hersenschokjes, onrust en weet ik wat niet al meer.
En aangezien het opbouwen ook al een hel was, zou ik er wel eerst 10x goed over nadenken voordat je aan een anti-depressiva begint.
Natuurlijk herstel is altijd beter dan met een hulpmiddel, daar ben ik inmiddels zelf ook wel achter.
Maar ik ga nu doorzetten met stoppen, hopelijk verminderen al die afbouw verschijnselen zo snel mogelijk… 🙏
A.
13-09-2024
Reactie:
Wat heftig zeg. Hoe lang heb je de medicatie gebruikt?
Wat is de reden dat je wilt of gaat stoppen?
Is het dan zo dat je angsten en klachten verminderd zijn door de medicatie en nu je gaat afbouwen neemt alles weer toe? Om vervolgens weer weg te zakken? Of vervolgens op je eigen manier weer door de burn out te komen?
Dan hebben de medicatie toch geen werking dan tijdelijk de klachten onderdrukken?
Wat is de reden dat je wilt of gaat stoppen?
Is het dan zo dat je angsten en klachten verminderd zijn door de medicatie en nu je gaat afbouwen neemt alles weer toe? Om vervolgens weer weg te zakken? Of vervolgens op je eigen manier weer door de burn out te komen?
Dan hebben de medicatie toch geen werking dan tijdelijk de klachten onderdrukken?
Anoniem
13-09-2024
Reactie:
Jep, het is inderdaad vrij heftig.
Ik heb het medicijn circa een half jaar gebruikt, het helpt wel iets tegen de overprikkeling, minder piekeren en iets meer sociaal zijn (makkelijker kunnen praten over je klachten).
De reden dat ik gestopt ben is omdat ik wilde uitsluiten dat mijn onophoudelijke hoofdpijn misschien hierdoor veroorzaakt werd, en het feit dat de bijwerkingen zoals overmatig zweten, wazig zien, droge mond en veel gapen ook geen pretje waren.
Ik heb de afgelopen 3 weken al ongeveer 141.000 keer op het punt gestaan om toch weer te beginnen, maar ik ga nu hoe dan ook doorzetten, en dan maar zien hoe het gaat zonder hulpmiddelen…..
Ik heb het medicijn circa een half jaar gebruikt, het helpt wel iets tegen de overprikkeling, minder piekeren en iets meer sociaal zijn (makkelijker kunnen praten over je klachten).
De reden dat ik gestopt ben is omdat ik wilde uitsluiten dat mijn onophoudelijke hoofdpijn misschien hierdoor veroorzaakt werd, en het feit dat de bijwerkingen zoals overmatig zweten, wazig zien, droge mond en veel gapen ook geen pretje waren.
Ik heb de afgelopen 3 weken al ongeveer 141.000 keer op het punt gestaan om toch weer te beginnen, maar ik ga nu hoe dan ook doorzetten, en dan maar zien hoe het gaat zonder hulpmiddelen…..
A.
14-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
2e spoor traject, maar nog lang niet hersteld? (Verhaal 1268)
Hallo lotgenoten,
Ik vroeg mij af wie er ook verplicht (volgens de wet verbetering poortwachter) het 2e spoort traject heeft moeten volgen, terwijl hij/zij nog midden in de burn-out zit?
Blijft het op het moment dat je simpel gezegd nog niets kan vanwege je burn-out puur bij een theoretische mogelijkheid om te kijken welke baan in de toekomst beter bij je zou kunnen passen, of moet je ook daadwerkelijk werk gaan proberen bij een ander bedrijf?
Zowel mijn hoofd als mijn lichaam kan momenteel nog weinig tot niks, en ik merk dat al deze extra activiteit rondom 2e spoor bij mij een hoop extra stress en weerstand oplevert.
Uiteraard snap ik dat het een verplichting is vanuit de wet, omdat je anders na 2 jaar hoogstwaarschijnlijk geen WIA uitkering zal kunnen krijgen.
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen, en sterkte uiteraard iedereen. 🙏
Ik vroeg mij af wie er ook verplicht (volgens de wet verbetering poortwachter) het 2e spoort traject heeft moeten volgen, terwijl hij/zij nog midden in de burn-out zit?
Blijft het op het moment dat je simpel gezegd nog niets kan vanwege je burn-out puur bij een theoretische mogelijkheid om te kijken welke baan in de toekomst beter bij je zou kunnen passen, of moet je ook daadwerkelijk werk gaan proberen bij een ander bedrijf?
Zowel mijn hoofd als mijn lichaam kan momenteel nog weinig tot niks, en ik merk dat al deze extra activiteit rondom 2e spoor bij mij een hoop extra stress en weerstand oplevert.
Uiteraard snap ik dat het een verplichting is vanuit de wet, omdat je anders na 2 jaar hoogstwaarschijnlijk geen WIA uitkering zal kunnen krijgen.
Bedankt voor het delen van jullie ervaringen, en sterkte uiteraard iedereen. 🙏
Remco
14-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
hart luchten (Verhaal 1265)
Goedemorgen!
Ik heb even heel erg de behoefte om mijn hart te luchten. Vanaf april in deze situatie en alle klachten die erbij horen zijn wel voorbij gekomen of zijn er nog.
Ik heb op dit moment vaak ruzie met mijn vriend en vind dit vervelend. Ik doe vaak onredelijk tegen hem, omdat ik mij machteloos voel. Ik sta op de wachtlijst bij de psycholoog (12 weken) en nu is hij wel vaak mijn praatpaal. Hij heeft ADD, wil me graag helpen, maar raakt snel overprikkeld. Overprikkeld van gewoon dagelijkse dingen, alleen nu kom ik er ook nog bij met mijn verhalen. Ik merk dat dit invloed heeft op onze relatie, omdat we beide overprikkeld zijn en dat botst.
Ik wil hem graag ontlasten, maar ik moet mijn verhaal en gevoelens ook kwijt. Ik schrijf al verhalen op en hoop dat ik snel aan de slag kan bij de psycholoog. Ook sinds kort begonnen bij de hapto alleen dit geeft nog niet de rust die ik nodig heb.
Misschien beetje warrig verhaal, maar het is ook warrig in mijn hoofd.
Wij wonen niet samen, maar die plannen zijn er wel voor over een aantal maanden. Ik merk dat ik gewoon eenzaam wordt, omdat vriendinnen gewoon werken. Ook kan ik drukke plekken (terras. restaurant) nog niet goed aan. Hierdoor klamp ik me aan hem vast en dat is iets wat ik niet wil.
Misschien lopen meer van jullie hier tegen aan? En hebben jullie tips? Anders alsnog heel fijn om verhalen te lezen van anderen.
Ik heb even heel erg de behoefte om mijn hart te luchten. Vanaf april in deze situatie en alle klachten die erbij horen zijn wel voorbij gekomen of zijn er nog.
Ik heb op dit moment vaak ruzie met mijn vriend en vind dit vervelend. Ik doe vaak onredelijk tegen hem, omdat ik mij machteloos voel. Ik sta op de wachtlijst bij de psycholoog (12 weken) en nu is hij wel vaak mijn praatpaal. Hij heeft ADD, wil me graag helpen, maar raakt snel overprikkeld. Overprikkeld van gewoon dagelijkse dingen, alleen nu kom ik er ook nog bij met mijn verhalen. Ik merk dat dit invloed heeft op onze relatie, omdat we beide overprikkeld zijn en dat botst.
Ik wil hem graag ontlasten, maar ik moet mijn verhaal en gevoelens ook kwijt. Ik schrijf al verhalen op en hoop dat ik snel aan de slag kan bij de psycholoog. Ook sinds kort begonnen bij de hapto alleen dit geeft nog niet de rust die ik nodig heb.
Misschien beetje warrig verhaal, maar het is ook warrig in mijn hoofd.
Wij wonen niet samen, maar die plannen zijn er wel voor over een aantal maanden. Ik merk dat ik gewoon eenzaam wordt, omdat vriendinnen gewoon werken. Ook kan ik drukke plekken (terras. restaurant) nog niet goed aan. Hierdoor klamp ik me aan hem vast en dat is iets wat ik niet wil.
Misschien lopen meer van jullie hier tegen aan? En hebben jullie tips? Anders alsnog heel fijn om verhalen te lezen van anderen.
Tina
14-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Burnout en relatie (Verhaal 1264)
Hoi allemaal,
Ik zit inmiddels een jaar in een burnout. Hoewel het een stuk beter gaat, ben ik er zeker nog niet en voor ik weer echt net zoveel energie heb als voorheen, gaat ook nog wel even duren, vrees ik.
Eén van de moeilijkste dingen hierin vind ik de impact die mijn burnout op mijn relatie heeft. Mijn vriend is een rasechte optimist, die lekker wil genieten van het leven en het ook niet allemaal al te serieus neemt. Als je vriendin dan in een burnout terechtkomt, is dat heel zwaar. En het was extra lastig omdat bij mij al mijn angsten zich uitten in de vorm van relatietwijfels. Ik vroeg me elke dag de hele dag af of ik nog wel van mijn vriend hield en analyseerde elk moment tussen ons, wat natuurlijk heel lastig voor hem was. En daarnaast was ik één brok verdriet: de mooiste omschrijving vind ik nog steeds een soort dementor (van Harry Potter) die al het plezier uit hem wegtrok.
Inmiddels gaat het dus iets beter met me, maar ik merk dat mijn burnout ook zijn tol bij hem heeft geëist. Als het minder gaat met mij, gaat het ook minder met hem; onze relatie is niet meer in balans; hij "vlucht" regelmatig het huis uit om niet constant in die negatieve sfeer te zitten; aan bepaalde gespreksonderwerpen zit een enorme lading, terwijl dat onderwerpen zijn die mij weer heel hoog zitten. Hij sluit zich onbewust voor mij af, zodat hij niet onderdoor gaat aan míjn burnout. En ik vind het verschrikkelijk, maar weet ook dat ik me niet beter moet gaan voordoen dan ik me voel, want dan ga ik er zelf weer aan onderdoor.
Kortom: het is allemaal ontzettend ingewikkeld en moeilijk. Zijn er meer mensen met zulke ervaringen? Of juist goede of positieve verhalen, hoe je er weer bovenop bent gekomen?
Ik zit inmiddels een jaar in een burnout. Hoewel het een stuk beter gaat, ben ik er zeker nog niet en voor ik weer echt net zoveel energie heb als voorheen, gaat ook nog wel even duren, vrees ik.
Eén van de moeilijkste dingen hierin vind ik de impact die mijn burnout op mijn relatie heeft. Mijn vriend is een rasechte optimist, die lekker wil genieten van het leven en het ook niet allemaal al te serieus neemt. Als je vriendin dan in een burnout terechtkomt, is dat heel zwaar. En het was extra lastig omdat bij mij al mijn angsten zich uitten in de vorm van relatietwijfels. Ik vroeg me elke dag de hele dag af of ik nog wel van mijn vriend hield en analyseerde elk moment tussen ons, wat natuurlijk heel lastig voor hem was. En daarnaast was ik één brok verdriet: de mooiste omschrijving vind ik nog steeds een soort dementor (van Harry Potter) die al het plezier uit hem wegtrok.
Inmiddels gaat het dus iets beter met me, maar ik merk dat mijn burnout ook zijn tol bij hem heeft geëist. Als het minder gaat met mij, gaat het ook minder met hem; onze relatie is niet meer in balans; hij "vlucht" regelmatig het huis uit om niet constant in die negatieve sfeer te zitten; aan bepaalde gespreksonderwerpen zit een enorme lading, terwijl dat onderwerpen zijn die mij weer heel hoog zitten. Hij sluit zich onbewust voor mij af, zodat hij niet onderdoor gaat aan míjn burnout. En ik vind het verschrikkelijk, maar weet ook dat ik me niet beter moet gaan voordoen dan ik me voel, want dan ga ik er zelf weer aan onderdoor.
Kortom: het is allemaal ontzettend ingewikkeld en moeilijk. Zijn er meer mensen met zulke ervaringen? Of juist goede of positieve verhalen, hoe je er weer bovenop bent gekomen?
Ax
12-09-2024
laatste reactie: 13-09-2024
1
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Lieve Ax,
Ik herken me in je verhaal. Ik weet niet zo goed welke tips ik je kan geven, behalve dat het goed is om te bedenken dat jij niet verantwoordelijk bent voor het geluk van jouw vriend en het bepalen van zijn grenzen en behoeften. Dat ligt bij hem. Wel kan je, zoals je al doet, erkennen dat het voor hem ook heel moeilijk is en vragen wat hij nodig heeft en hem deze ruimte zoveel als mogelijk geven. Net zo goed is het belangrijk dat jij open bent over jouw behoeften en wat jij van hem nodig hebt. Je bent er voor elkaar en hij hopelijk nog wat meer voor jou nu jij het extra zwaar hebt na wat jou is overkomen 🩷. Je doet het grootste deel zelf, maar toch is het ook een periode waar je samen doorheen moet.
Ik praat inmiddels veel met mijn vriend en hij praat ook veel over mijn situatie en zijn verdriet daarover met zijn vrienden en ouders. Dat helpt hem (en daarmee mij).
Daarnaast moet ik denken aan wat een vriendin van mij laatst zei: ‘Je bent erg ziek en dat is nu een groot onderdeel van je leven, maar jij bent die ziekte niet en er is nog steeds zoveel leuks aan jou. De oude jij is er gewoon, maar dan met een donkere wolk boven je hoofd die uiteindelijk ook weer weggaat’. Dat is misschien goed om te bedenken Ax, want dat geldt ook voor jou. De burn out is je overkomen en het is een vreselijke tijd, maar dit alles is niet jouw identiteit.
Veel sterkte 🌸
Ik herken me in je verhaal. Ik weet niet zo goed welke tips ik je kan geven, behalve dat het goed is om te bedenken dat jij niet verantwoordelijk bent voor het geluk van jouw vriend en het bepalen van zijn grenzen en behoeften. Dat ligt bij hem. Wel kan je, zoals je al doet, erkennen dat het voor hem ook heel moeilijk is en vragen wat hij nodig heeft en hem deze ruimte zoveel als mogelijk geven. Net zo goed is het belangrijk dat jij open bent over jouw behoeften en wat jij van hem nodig hebt. Je bent er voor elkaar en hij hopelijk nog wat meer voor jou nu jij het extra zwaar hebt na wat jou is overkomen 🩷. Je doet het grootste deel zelf, maar toch is het ook een periode waar je samen doorheen moet.
Ik praat inmiddels veel met mijn vriend en hij praat ook veel over mijn situatie en zijn verdriet daarover met zijn vrienden en ouders. Dat helpt hem (en daarmee mij).
Daarnaast moet ik denken aan wat een vriendin van mij laatst zei: ‘Je bent erg ziek en dat is nu een groot onderdeel van je leven, maar jij bent die ziekte niet en er is nog steeds zoveel leuks aan jou. De oude jij is er gewoon, maar dan met een donkere wolk boven je hoofd die uiteindelijk ook weer weggaat’. Dat is misschien goed om te bedenken Ax, want dat geldt ook voor jou. De burn out is je overkomen en het is een vreselijke tijd, maar dit alles is niet jouw identiteit.
Veel sterkte 🌸
Nien
13-09-2024
Zo vaak ziekjes (Verhaal 1261)
Hoi allen, ik zit inmiddels ruim een jaar in mijn burnout. Het gaat gelukkig langzaam de goede kant op. Ik heb die verschrikkelijke somberheid van de eerste maanden gelukkig achter me gelaten en merk ook dat ik wat minder snel wazig in mijn hoofd word. Ik ben zelfs weer aan het opbouwen voor mijn re-integratie.
Wat ik wel echt enorm lastig vind, is dat ik ook om de 2 à 3 weken ziekig ben. Mijn hele leven ben ik eigenlijk wel twee keer per jaar even goed ziek (met koorts en al), maar sinds mijn burnout is het anders. Ik voel dat er iets niet klopt in mijn lijf, dat ik een virus onder de leden heb, maar ik word er niet zo ziek van dat ik de hele dag op bed moet liggen. Mijn energielevel schiet echter wel direct naar beneden, ik heb wel hoofdpijn, ik ben weer sneller overprikkeld, etc.
Doordat ik dit om de drie weken heb (letterlijk), is re-integreren en überhaupt vooruit plannen/afspraken maken echt een enorme uitdaging. En het is ook heel lastig: moet ik me ziek melden? Thuis werken? Sociale dingen afzeggen? Of toch gaan?
Zijn er meer mensen die dit ervaren?
Wat ik wel echt enorm lastig vind, is dat ik ook om de 2 à 3 weken ziekig ben. Mijn hele leven ben ik eigenlijk wel twee keer per jaar even goed ziek (met koorts en al), maar sinds mijn burnout is het anders. Ik voel dat er iets niet klopt in mijn lijf, dat ik een virus onder de leden heb, maar ik word er niet zo ziek van dat ik de hele dag op bed moet liggen. Mijn energielevel schiet echter wel direct naar beneden, ik heb wel hoofdpijn, ik ben weer sneller overprikkeld, etc.
Doordat ik dit om de drie weken heb (letterlijk), is re-integreren en überhaupt vooruit plannen/afspraken maken echt een enorme uitdaging. En het is ook heel lastig: moet ik me ziek melden? Thuis werken? Sociale dingen afzeggen? Of toch gaan?
Zijn er meer mensen die dit ervaren?
Ax
12-09-2024
laatste reactie: 12-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Ax,
Ik herken dit heel goed, zeker het eerste jaar werd ik constant ziek. Helpt niet mee dat mijn vriendin op een redelijk drukke plek werkt en ook telkens virussen met zich meebracht (en daar zelf nauwelijks ziek van werd). Onder hoge stress werkt je immuunsysteem nou eenmaal wat minder goed, maar lastig is het wel.
Ik heb er erg mee geworsteld om dit uit te leggen aan mijn familie en vrienden. Merkte toch dat veel mensen snel geneigd zijn te denken dat je een excuus verzint om onder een afspraak uit te komen. Nu ik minder last heb van griep etc. vind ik het ook weer een stuk makkelijker om verplichtingen aan te gaan. En ook nu moet ik dingen nog weleens afzeggen, maar dankzij de burn-out doe ik dat tegenwoordig met een stuk minder tegenzin dan daarvoor. Het is gewoon even wat het is, en als mensen dat niet begrijpen ligt dat uiteindelijk vooral bij henzelf!
Ik herken dit heel goed, zeker het eerste jaar werd ik constant ziek. Helpt niet mee dat mijn vriendin op een redelijk drukke plek werkt en ook telkens virussen met zich meebracht (en daar zelf nauwelijks ziek van werd). Onder hoge stress werkt je immuunsysteem nou eenmaal wat minder goed, maar lastig is het wel.
Ik heb er erg mee geworsteld om dit uit te leggen aan mijn familie en vrienden. Merkte toch dat veel mensen snel geneigd zijn te denken dat je een excuus verzint om onder een afspraak uit te komen. Nu ik minder last heb van griep etc. vind ik het ook weer een stuk makkelijker om verplichtingen aan te gaan. En ook nu moet ik dingen nog weleens afzeggen, maar dankzij de burn-out doe ik dat tegenwoordig met een stuk minder tegenzin dan daarvoor. Het is gewoon even wat het is, en als mensen dat niet begrijpen ligt dat uiteindelijk vooral bij henzelf!
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Dankjewel voor je reactie! Ik denk zelf dat ik alle virussen ook mee pak omdat ik in het afgelopen jaar twee nichtjes heb gekregen die beide naar de opvang gaan, en die ik heel vaak bezoek omdat ze de lichtpuntjes in het duister zijn momenteel.
Ik merk vooral dat er bij mij een angst voor onbegrip is, dat ik zelf het gevoel heb dat ik constant excuusjes aan het verzinnen ben, zeker m.b.t. werk. Zeker omdat ik dus telkens niet écht ziek op bed lig, soms ga ik wel gewoon even naar de supermarkt of zo, dus dan voelt het al helemaal stom om me ziek te melden.
Ik hoop ook echt dat het beter gaat zijn. Ik probeer mijn weerstand ook wel te verbeteren door gezond te eten, maar bijvoorbeeld voldoende bewegen vind ik heel moeilijk. Ik ben ook nog geblesseerd geraakt aan het begin van mijn burnout (daarom raden ze dus af om intensief te sporten) en die blessure speelt nog steeds op, waardoor ik de sport die ik leuk vind niet kan doen. En wandelen, fietsen of hardlopen vind ik niet zoveel aan, zelfs al weet ik dat het goed voor me is, dus daar kan ik me maar moeizaam toe zetten. Waardoor ik me ook niet goed in mijn lijf voel, en dat helpt natuurlijk ook niet mee voor mijn weerstand.
Zo moeilijk, allemaal, en zo langdurig :(
Ik merk vooral dat er bij mij een angst voor onbegrip is, dat ik zelf het gevoel heb dat ik constant excuusjes aan het verzinnen ben, zeker m.b.t. werk. Zeker omdat ik dus telkens niet écht ziek op bed lig, soms ga ik wel gewoon even naar de supermarkt of zo, dus dan voelt het al helemaal stom om me ziek te melden.
Ik hoop ook echt dat het beter gaat zijn. Ik probeer mijn weerstand ook wel te verbeteren door gezond te eten, maar bijvoorbeeld voldoende bewegen vind ik heel moeilijk. Ik ben ook nog geblesseerd geraakt aan het begin van mijn burnout (daarom raden ze dus af om intensief te sporten) en die blessure speelt nog steeds op, waardoor ik de sport die ik leuk vind niet kan doen. En wandelen, fietsen of hardlopen vind ik niet zoveel aan, zelfs al weet ik dat het goed voor me is, dus daar kan ik me maar moeizaam toe zetten. Waardoor ik me ook niet goed in mijn lijf voel, en dat helpt natuurlijk ook niet mee voor mijn weerstand.
Zo moeilijk, allemaal, en zo langdurig :(
Ax
12-09-2024
iemand hiermee ervaring? (Verhaal 1262)
Lieve allemaal
Na 2 weken constante hartkloppingen, pijn op de borst en duizeligheid. Ben ik vandaag naar het ziekenhuis gegaan. Mijn hart is prima want ik was echt bang. Blijkbaar adem ik te hoog en hyperventileer ik onderbewust alle dagen door. Ze hebben me alprazolam (xanax) voorgeschreven en ik heb er vandaag al 1tje genomen. Ik voel me wel heel suf ervan. Is er iemand die dit al vaker heeft genomen?
Liefs
Juliette
Na 2 weken constante hartkloppingen, pijn op de borst en duizeligheid. Ben ik vandaag naar het ziekenhuis gegaan. Mijn hart is prima want ik was echt bang. Blijkbaar adem ik te hoog en hyperventileer ik onderbewust alle dagen door. Ze hebben me alprazolam (xanax) voorgeschreven en ik heb er vandaag al 1tje genomen. Ik voel me wel heel suf ervan. Is er iemand die dit al vaker heeft genomen?
Liefs
Juliette
Juliette
12-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Graag lees ik wat ervaringen met citalopram (Verhaal 605)
Ik zit momenteel al 3,5 jaar in een burnout met klachten van Long-covid. Nu heeft mijn HA mij 10 mg citalopram voorgeschreven om de cirkel van steeds terugkerende angst, slecht slapen spierspanning enz te doorbreken. Nu wil ik het gaan slikken maar ben erg bang voor de bijwerkingen. Ik las zelfs op internet dat het het risico op een hartstilstand vergroot iets waarvan ik erg schrik.
Weet iemand of dit alleen bij hoge dosissen geldt? en graag lees ik wat ervaringen met citalopram.
Ik heb de natuurlijke weg geprobeerd maar de koek is op ik wil weer wat meer kwaliteit van leven. En vooral wat rust in het lijf om verder te herstellen en aan mijzelf te werken.
Weet iemand of dit alleen bij hoge dosissen geldt? en graag lees ik wat ervaringen met citalopram.
Ik heb de natuurlijke weg geprobeerd maar de koek is op ik wil weer wat meer kwaliteit van leven. En vooral wat rust in het lijf om verder te herstellen en aan mijzelf te werken.
Anoniem
26-07-2023
laatste reactie: 12-09-2024
14
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
ik ben hier trouwens nu 6 dagen geleden mee begonnen maar merk nog niet veel
Anoniem
01-08-2023
Reactie:
Hallo het is een antidepressiva. Deze zijn pas,merkbaar na 6 weken. 10 mg is niet veel zeggen ze je kan de evt bijwerkingen even onderdrukken als ze er al zijn met diazepam. Niet te veel en te lang. Raadpleeg hier voor is de arts mvg anoniem
Anoniem
01-08-2023
Reactie:
Ik slik zelf ook dit middel, na 3 weken merk je als het goed is wel wat. Dit middel is erg veilig, hoef je je geen zorgen over te maken
Arthur V
10-10-2023
Reactie:
Ik ga hier vanaf morgen ook mee beginnen, eerste 4 dagen 5 mg per dag, en daarna door met 10 mg per dag.
Hoop dat ik hiermee het dwangmatige piekeren en de onrust kan doorbreken, en hopelijk als gevolg hiervan ook de lichamelijke spanning zal afnemen.
De mogelijke bijwerkingen de eerste paar weken probeer ik maar voor lief te nemen, heel veel slechter zal het ook vast niet worden.
Nog andere mensen die ervaring met dit medicijn hebben?
Hoop dat ik hiermee het dwangmatige piekeren en de onrust kan doorbreken, en hopelijk als gevolg hiervan ook de lichamelijke spanning zal afnemen.
De mogelijke bijwerkingen de eerste paar weken probeer ik maar voor lief te nemen, heel veel slechter zal het ook vast niet worden.
Nog andere mensen die ervaring met dit medicijn hebben?
A.
11-10-2023
Reactie:
Hoi,
Ook ik ben hier nu net twee dagen mee begonnen. Tot nu toe merk ik naast sufheid niet heel veel van de bijwerkingen. Mijn vader gebruikt deze ook en heeft nergens last van.
Ook ik ben hier nu net twee dagen mee begonnen. Tot nu toe merk ik naast sufheid niet heel veel van de bijwerkingen. Mijn vader gebruikt deze ook en heeft nergens last van.
L
12-10-2023
Reactie:
Hier inderdaad ook erg duf en suf, en last van wazig zicht, ben vanochtend pas begonnen met 5mg.
Ik ga sowieso wel doorzetten, want veel reacties die ik op de website mijnmedicijn lees zijn best positief
Heb zelf ook wat klachten richting sociale fobie en depressie waar het ook voor voorgeschreven wordt, dus ik ben hoopvol…
Zal mijn ervaringen hier binnenkort laten weten….
Ik ga sowieso wel doorzetten, want veel reacties die ik op de website mijnmedicijn lees zijn best positief
Heb zelf ook wat klachten richting sociale fobie en depressie waar het ook voor voorgeschreven wordt, dus ik ben hoopvol…
Zal mijn ervaringen hier binnenkort laten weten….
A.
12-10-2023
Reactie:
Ik slik nu 10mg 8 weken ongeveer. Weinig last van bijwerkingen gehad, alleen hoofdpijn. Geen toename onrust of spanning. Na 2,3 weken voelde ik onrust al wat minder worden. Ik pieker ook minder. Ik durf niet te zeggen dat ik er echt door op knap, maar ik kom de dagen beter door omdat ik minder onrust ervaar. Dus het is zeker het proberen waard!
W
12-10-2023
Reactie:
Hier even een tussentijdse update, na 4 dagen 5mg genomen te hebben, vandaag voor het eerst 10mg in de ochtend genomen.
De bijwerkingen zijn best wel heftig, alsof al mijn spanningsklachten verdrievoudigd zijn.
Hopelijk zal dit snel wat afnemen, maar was al geïnformeerd dat bij her opbouwen het eerst even slechter kan gaan voordat het (hopelijk) beter wordt…..
De bijwerkingen zijn best wel heftig, alsof al mijn spanningsklachten verdrievoudigd zijn.
Hopelijk zal dit snel wat afnemen, maar was al geïnformeerd dat bij her opbouwen het eerst even slechter kan gaan voordat het (hopelijk) beter wordt…..
A.
16-10-2023
Reactie:
De dag vandaag schrijven ze voor alles antidepressiva en lijkt het wel het wondermiddel van big pharma. Bij stress relaterende aandoening heeft het weinig nut als hiernaast geen zuiver depressie is vastgesteld. Sipralexa is trouwens werkzamer bij majeure depressie ! Sertraline daarnaast is werkzamer bij angst! Bij hevige spanningen zullen de bijwerkingen ook steeds heviger zijn waardoor je dan ook weer stress krijgt ( vizieuze cirkel dus. Doe je het toch blijf een tijdje op een lage dosis en laat je niet overhalen te verhogen wanneer je al heftige bijwerkingen hebt . Dat is de hel en helpt je niet ! Ik ben eindelijk de juiste psychiater tegengekomen die mij echt helpt ! Ik bouw sertraline geleidlijk af en voel mij veel beter. Daarnaast neem ik Sedistress , omega 3 , vit B12 en magnesium . Vergeet niet we zijn allemaal anders maar dit is mijn ervaring
Anoniem
19-10-2023
Reactie:
Hoi!
Anderhalf jaar geleden zat ik wel eens op dit forum, omdat het zo slecht met me ging, maar sinds oktober 2022 niet meer. Dat was rond dat ik m'n eerste dosis citalopram nam, dat overigens pas na een paar weken echt goed werkte. Ik deed dit met begeleiding van een arts. De eerste weken/maanden nam ik ook diazepam erbij om de bijwerkingen te dempen. Die bijwerkingen voelde ik dan ook nauwelijks. Ik dacht: ik kijk eens op dit forum of ik mensen kan helpen, en ik zag jouw berichtje.
Ik was zólang zó huiverig voor medicatie, er heerste bij mij zo'n groot taboe. Volledig ten onrechte uiteindelijk. Het is dé reden en dé doorbraak geweest voor mijn herstel. Het middel zorgt ervoor dat je minder in je hoofd zit en dat je gewoon dingen doet zonder er al te veel bij na te denken. Ik pieker tegenwoordig echt nog wel eens, maar zonder dat ik het weet filtert m'n hoofd de negatieve gedachten en een half uur later denk ik: 'huh, ik was toch aan het piekeren?', maar dat is dan gewoon automatisch weggegaan. Heel bijzonder.
Heel geleidelijk zijn door deze afname van angstgedachtes mijn fysieke klachten ook wat naar de achtergrond gedreven. Ze zijn er nog wel, maar ik heb nagenoeg mijn leven weer opgepakt en werk 20 uur per week en doe weer de sociale dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze nog kon. De overprikkeling is er wel, maar op de achtergrond, evenals mijn hoge adem.
Bijwerkingen zijn er bij mij nauwelijks geweest, maar het werkt voor iedereen anders! En de eerste weken zijn misschien wat onwennig, je hoofd werkt ineens heel anders dan normaal. Je zult eventjes geduld moeten hebben met oordelen of het wat voor jou is. Ik hoop dat het voor jou helpt, en geloof mij: het komt ECHT goed. One way or another. Ook al denk je dat het nooit goedkomt, dat komt het ECHT.
Heel veel succes! :)
Anderhalf jaar geleden zat ik wel eens op dit forum, omdat het zo slecht met me ging, maar sinds oktober 2022 niet meer. Dat was rond dat ik m'n eerste dosis citalopram nam, dat overigens pas na een paar weken echt goed werkte. Ik deed dit met begeleiding van een arts. De eerste weken/maanden nam ik ook diazepam erbij om de bijwerkingen te dempen. Die bijwerkingen voelde ik dan ook nauwelijks. Ik dacht: ik kijk eens op dit forum of ik mensen kan helpen, en ik zag jouw berichtje.
Ik was zólang zó huiverig voor medicatie, er heerste bij mij zo'n groot taboe. Volledig ten onrechte uiteindelijk. Het is dé reden en dé doorbraak geweest voor mijn herstel. Het middel zorgt ervoor dat je minder in je hoofd zit en dat je gewoon dingen doet zonder er al te veel bij na te denken. Ik pieker tegenwoordig echt nog wel eens, maar zonder dat ik het weet filtert m'n hoofd de negatieve gedachten en een half uur later denk ik: 'huh, ik was toch aan het piekeren?', maar dat is dan gewoon automatisch weggegaan. Heel bijzonder.
Heel geleidelijk zijn door deze afname van angstgedachtes mijn fysieke klachten ook wat naar de achtergrond gedreven. Ze zijn er nog wel, maar ik heb nagenoeg mijn leven weer opgepakt en werk 20 uur per week en doe weer de sociale dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze nog kon. De overprikkeling is er wel, maar op de achtergrond, evenals mijn hoge adem.
Bijwerkingen zijn er bij mij nauwelijks geweest, maar het werkt voor iedereen anders! En de eerste weken zijn misschien wat onwennig, je hoofd werkt ineens heel anders dan normaal. Je zult eventjes geduld moeten hebben met oordelen of het wat voor jou is. Ik hoop dat het voor jou helpt, en geloof mij: het komt ECHT goed. One way or another. Ook al denk je dat het nooit goedkomt, dat komt het ECHT.
Heel veel succes! :)
Bas
15-11-2023
Reactie:
Hoihoi,
Ik pak nu ook 4 weken 10 mg en nu sinds 2 weken 20 mg. Mijn bijwerkingen in het begin viel niet veel op. Ik was wel elke dag beetje misselijk buikklachten. 3 uur Na inname jeuk op mijn bovenrug en slapen voelde onrustig. Ik maakte vooral zelf veel paniek erom als ik al het kleinste voelde. Doodsgedachtes werden even erger. Ook een rare bijwerking maar het tot een hoogte punt komen lukt bijna niet meer. Geslachtsgemeenschap voelt ook vreemd aan jammer genoeg. Hopen dat het snel terug komt. Nu sinds ik heb opgehoogd zijn alle angst gedachtes gelukkig weg. Geweldig middel alleen op seksueel gebied is het erg jammer natuurlijk. Ook nu nog vaak moe maar denk dat dit gauw weg gaat! Voel me zoooveel beter. Het is het zo waard! I promise.
Zal niet meer reageren op berichten. Kom nooit op deze site. Succes !
Ik pak nu ook 4 weken 10 mg en nu sinds 2 weken 20 mg. Mijn bijwerkingen in het begin viel niet veel op. Ik was wel elke dag beetje misselijk buikklachten. 3 uur Na inname jeuk op mijn bovenrug en slapen voelde onrustig. Ik maakte vooral zelf veel paniek erom als ik al het kleinste voelde. Doodsgedachtes werden even erger. Ook een rare bijwerking maar het tot een hoogte punt komen lukt bijna niet meer. Geslachtsgemeenschap voelt ook vreemd aan jammer genoeg. Hopen dat het snel terug komt. Nu sinds ik heb opgehoogd zijn alle angst gedachtes gelukkig weg. Geweldig middel alleen op seksueel gebied is het erg jammer natuurlijk. Ook nu nog vaak moe maar denk dat dit gauw weg gaat! Voel me zoooveel beter. Het is het zo waard! I promise.
Zal niet meer reageren op berichten. Kom nooit op deze site. Succes !
Anoniemie
16-01-2024
Reactie:
Vandaag begonnen met citalopram 10mg voor de eerste 2 weken voor mijn depressie klachten, zoals voor de slaapproblemen en minder eetlust. Dus 10mg citalopram en 10mg temazepam voor angst en slaapstoornissen.
RoRa
29-07-2024
Reactie:
Zijn de lichamelijke klachten afgenomen sinds gebruik van medicatie? Mijn spieren zijn zo verkrampt, veel verzuring. Ik denk door mijn angststoornis.. ik ben eerst doorverwezen naar de neuroloog, maar ook gesprek met psychiater eind augustus.. ik slik nu soms halve oxazepam.
P.
29-07-2024
Reactie:
Ik zou graag willen weten of citalopram zo gevaarlijk is
Anoniem
12-09-2024
15 maanden burn-out (Verhaal 1260)
Na 15 maanden burn-out in een jong gezin en op een plek en functie waar ik niks aan vond, heb ik afscheid genomen. Na 4 maanden herstelverlof, ben ik nu weer gaan werken. Ik heb geen re- integratie gedaan, omgeving was niet fijn meer (achteraf onderschat) Waar ik voorheen fulltime werkte, doe ik dit nu 24 uur. Nu 2 weken bezig, 1e week voelde als een marathon, ik was kapot. De rest van de tijd ben ik bij mijn gezin.
Ik merk dat mijn gedachte over mijn nieuwe werk zo anders is geworden. Waar ik voorheen werk echt op 1 zette. Heb ik nu zoiets, ik doe mijn best, dat is genoeg, ik zet geen stappen harder. Bevalt het mij niet dan ga ik weer wat anders doen.
Zijn er meer lotgenoten die nu zoveel leuker in werk staan?
Ik merk dat mijn gedachte over mijn nieuwe werk zo anders is geworden. Waar ik voorheen werk echt op 1 zette. Heb ik nu zoiets, ik doe mijn best, dat is genoeg, ik zet geen stappen harder. Bevalt het mij niet dan ga ik weer wat anders doen.
Zijn er meer lotgenoten die nu zoveel leuker in werk staan?
Fryskmantsje
12-09-2024
laatste reactie: 12-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Klinkt super goed, ook ik zit er 15maanden in en ben nu op een punt gekomen dat ik ga kijken wat ik wel leuk vind en wss niet meer terug ga naar m'n oude werk!
Ano
12-09-2024
Reactie:
Ik zit nu bijna 2 jaar in bo. Ik heb na 1 jaar ziektewet mijn contract opgezegd (kleine parttime baan in de zorg) omdat ik het werk al lang niet meer leuk vond en puur op wilskracht door ben gegaan. Werk nu paar uurtjes per week thuis (freelance vertaalwerk). Denk nu na over wat ik straks weer wil gaan doen. In ieder geval iets dat bij mij past en geen werk meer dat stress oplevert.
C.
C.
Anoniem
12-09-2024
Iemand ervaring met metoprolol? (Verhaal 1259)
Beste lotgenoten,
Ik zit (denk ik) in mijn laatste fase van mijn herstel: ik werk en sport weer, maar wel met dagelijkse hoofdpijnaanvallen en soms migraineaanvallen.
Nu krijg ik van de huisarts het medicijn metoprolol als profylaxe (een medicijn dat aanvallen voorkomt) om uit te proberen.
Ik ben me bewust van de bijwerkingen (moe, slaperigheid, duizelingen), het is een bètablokker, maar alles beter dan die vervelende hoofdpijn.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik zit (denk ik) in mijn laatste fase van mijn herstel: ik werk en sport weer, maar wel met dagelijkse hoofdpijnaanvallen en soms migraineaanvallen.
Nu krijg ik van de huisarts het medicijn metoprolol als profylaxe (een medicijn dat aanvallen voorkomt) om uit te proberen.
Ik ben me bewust van de bijwerkingen (moe, slaperigheid, duizelingen), het is een bètablokker, maar alles beter dan die vervelende hoofdpijn.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Anoniem
11-09-2024
laatste reactie: 12-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Anoniem,
Mijn eerste gedachte als ik jouw verhaal lees is eigenlijk dat de hoofdpijn - migraine misschien wel een signaal van je lichaam is dat je te snel gaat op dit moment.
Dat is heel persoonlijk, maar zodra ik last krijg van hoofdpijn, migraine of een beetje meer angst dan weet ik dat ik wat moet afremmen en rustiger moet opbouwen. En dan verdwijnen die klachten weer vrij snel. Als ik een halfjaar geleden net zo veel deed als vandaag de dag kreeg ik altijd een hoofdpijnaanval. Nu overkomt het me nog zelden, en eigenlijk alleen als ik nét iets meer heb gedaan dan waar ik me comfortabel bij voelde. Ik zie het nu een beetje als het eerste alarmbelletje bij mij.
Je kunt dit wel weg medicineren maar misschien is het ook een idee om eerst te kijken of het minder wordt wanneer je zelf een klein stapje terug doet in werk- en sport. Wanneer dat het geval is dan zou ik persoonlijk liever luisteren naar dat signaal dan dat je medicatie gaat gebruiken. Dat betekent niet dat je weer terug bij af bent of helemaal terug moet schakelen, alleen dat je misschien iets langzamer moet gaan met het opbouwen.
Ik heb verder geen ervaring met de medicijnen dus daar kan ik je helaas niet mee adviseren.
Sterkte!
Mijn eerste gedachte als ik jouw verhaal lees is eigenlijk dat de hoofdpijn - migraine misschien wel een signaal van je lichaam is dat je te snel gaat op dit moment.
Dat is heel persoonlijk, maar zodra ik last krijg van hoofdpijn, migraine of een beetje meer angst dan weet ik dat ik wat moet afremmen en rustiger moet opbouwen. En dan verdwijnen die klachten weer vrij snel. Als ik een halfjaar geleden net zo veel deed als vandaag de dag kreeg ik altijd een hoofdpijnaanval. Nu overkomt het me nog zelden, en eigenlijk alleen als ik nét iets meer heb gedaan dan waar ik me comfortabel bij voelde. Ik zie het nu een beetje als het eerste alarmbelletje bij mij.
Je kunt dit wel weg medicineren maar misschien is het ook een idee om eerst te kijken of het minder wordt wanneer je zelf een klein stapje terug doet in werk- en sport. Wanneer dat het geval is dan zou ik persoonlijk liever luisteren naar dat signaal dan dat je medicatie gaat gebruiken. Dat betekent niet dat je weer terug bij af bent of helemaal terug moet schakelen, alleen dat je misschien iets langzamer moet gaan met het opbouwen.
Ik heb verder geen ervaring met de medicijnen dus daar kan ik je helaas niet mee adviseren.
Sterkte!
Y.
11-09-2024
Reactie:
Hi Y., dank voor jouw bericht.
Ik snap wat je zegt, en ik had die gedachte in eerste instantie ook: ik gedoe gewoon teveel, maar zelfs toen ik 3 weken vakantie had, had ik hoofdpijn, ook nu in de weekenden (geen werk-geen sport), het is er gewoon elke dag.
Overigens las ik in de bijsluiter dat hoofdpijn een bijwerking kan zijn, daar schiet ik dus helemaal niets mee op.
Persoonlijk doe ik het liever zonder medicijnen, maar deze spanningshoofdpijn/migraines maken me zó wanhopig dat ik het nu maar in deze hoek ga zoeken.
Ik heb het ook nooit zo heftig gehad totdat ik in de burnout terechtkwam, dus ergens heb ik de hoop dat het na de burnout ook allemaal weer weggaat en er niks ernstigs aan de hand is.
Echt, wat een hel...
Ik snap wat je zegt, en ik had die gedachte in eerste instantie ook: ik gedoe gewoon teveel, maar zelfs toen ik 3 weken vakantie had, had ik hoofdpijn, ook nu in de weekenden (geen werk-geen sport), het is er gewoon elke dag.
Overigens las ik in de bijsluiter dat hoofdpijn een bijwerking kan zijn, daar schiet ik dus helemaal niets mee op.
Persoonlijk doe ik het liever zonder medicijnen, maar deze spanningshoofdpijn/migraines maken me zó wanhopig dat ik het nu maar in deze hoek ga zoeken.
Ik heb het ook nooit zo heftig gehad totdat ik in de burnout terechtkwam, dus ergens heb ik de hoop dat het na de burnout ook allemaal weer weggaat en er niks ernstigs aan de hand is.
Echt, wat een hel...
Anoniem
12-09-2024
Reactie:
Het blijft natuurlijk lastig om de oorzaak te achterhalen ja, dat het in de weekenden ook gebeurt zegt m.i. weer niet zo veel want dat is juist het 'bijkom' moment waarop je lichaam vaak de spanning weer los kan laten (met soms een hoofdpijn aanval als gevolg). Maar wel vreemd dat je het tijdens de vakantie ook zo erg had.
Je zou het gewoon eens kunnen proberen met de medicatie? Wat mij vaak helpt bij migraine aanvallen is om juist te gaan mediteren. Op Insight Timer heb je zelfs speciale Yoga Nidra sessies die gericht zijn op het voorkomen of behandelen van migraine. Ik voel me daarna eigenlijk altijd wel een stuk beter. Bijvoorbeeld Migraine Relief Meditation van Victoria Yoga (op die app).
Maar dat neemt niet weg dat het nogal ontregelend is voor je leven wanneer je er vaak last van hebt.
Je kunt ook eens kijken of je een spijkermat met kussentje kunt aanschaffen. Die kleine naaldjes richten zich (zeker in de nek) vaak precies op de spieren die bij hoge spierspanning een migraine aanval veroorzaken.
Hoop dat het wat verlichting kan brengen!
Heel veel sterkte,
Je zou het gewoon eens kunnen proberen met de medicatie? Wat mij vaak helpt bij migraine aanvallen is om juist te gaan mediteren. Op Insight Timer heb je zelfs speciale Yoga Nidra sessies die gericht zijn op het voorkomen of behandelen van migraine. Ik voel me daarna eigenlijk altijd wel een stuk beter. Bijvoorbeeld Migraine Relief Meditation van Victoria Yoga (op die app).
Maar dat neemt niet weg dat het nogal ontregelend is voor je leven wanneer je er vaak last van hebt.
Je kunt ook eens kijken of je een spijkermat met kussentje kunt aanschaffen. Die kleine naaldjes richten zich (zeker in de nek) vaak precies op de spieren die bij hoge spierspanning een migraine aanval veroorzaken.
Hoop dat het wat verlichting kan brengen!
Heel veel sterkte,
Y.
12-09-2024
S morgens zo moe en spanning (Verhaal 1194)
Hoi allemaal
Ik zit sinds maart vorig jaar in een burnout met in juli 23 weer een terugval. Nu merk ik wel dat het beter gaat als een jaar geleden maar ik ben er nog lang niet denk ik. Zit nog hoog in m.n spanning en dat vooral 's morgens voel me dan erg moe moeie benen en armen. En in m.n hoofd wil het dan ook niet lekker snel vol emotioneel.
Herkennen jullie dit ook?
Vind dit erg moeilijk en lastig, ik wil zoveel maar kan zo weinig. Alles geeft me zo snel zoveel prikkels wat ik dan niet kan verwerken in m.n hoofd.
Groetjes Jojanne
Ik zit sinds maart vorig jaar in een burnout met in juli 23 weer een terugval. Nu merk ik wel dat het beter gaat als een jaar geleden maar ik ben er nog lang niet denk ik. Zit nog hoog in m.n spanning en dat vooral 's morgens voel me dan erg moe moeie benen en armen. En in m.n hoofd wil het dan ook niet lekker snel vol emotioneel.
Herkennen jullie dit ook?
Vind dit erg moeilijk en lastig, ik wil zoveel maar kan zo weinig. Alles geeft me zo snel zoveel prikkels wat ik dan niet kan verwerken in m.n hoofd.
Groetjes Jojanne
Jojanne
08-08-2024
laatste reactie: 12-09-2024
13
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hi Jojanne,
Zeer herkenbaar.
Terugvallen of setbacks horen er nou eenmaal bij soms, maar probeer er positief naar te kijken. Je kan namelijk geen setback krijgen als je niet al een hoop progressie hebt geboekt over de afgelopen tijd!
Een setback is juist het moment om te laten zien wat je hebt geleerd over de afgelopen tijd. Dat de burnout je fysiek en mentaal soms helemaal plat kan brengen, maar dat jij zelf de moed, de hoop en vooral de rust kan bewaren! Als je dat lukt beloof ik je dat herstel nabij gaat zijn.
Als we weer terugvallen in oude patronen van angst, paniek of onszelf opsluiten van de buitenwereld wordt het erger.
Sterkte en succes!
Zeer herkenbaar.
Terugvallen of setbacks horen er nou eenmaal bij soms, maar probeer er positief naar te kijken. Je kan namelijk geen setback krijgen als je niet al een hoop progressie hebt geboekt over de afgelopen tijd!
Een setback is juist het moment om te laten zien wat je hebt geleerd over de afgelopen tijd. Dat de burnout je fysiek en mentaal soms helemaal plat kan brengen, maar dat jij zelf de moed, de hoop en vooral de rust kan bewaren! Als je dat lukt beloof ik je dat herstel nabij gaat zijn.
Als we weer terugvallen in oude patronen van angst, paniek of onszelf opsluiten van de buitenwereld wordt het erger.
Sterkte en succes!
Roel
08-08-2024
Reactie:
Hoi Jojanne
Heb zeker veel meegemaakt afgelopen 2 jaar.
Ook ik herken dat angstig zijn, vooral in de ochtend.niemand om even te kletsen, riem onder je hart geven zeg maar, duizelig, wazig zien, overal tegenop zien,maar ik doe het wel als ik ergens heen moet of zo. Zweten,droge mond,huilen, hoofdpijn. Ook slappe benen,en spierpijnen Dus ik weet dat het stress is,maar ja….zo moeilijk.ik laat de tranen gewoon gaan,kan ze niet tegen houden 🤷♀️
En als het echt niet gaat,heb ik van de Ha. Oxazepan gehad ,neem dan 5 mg,wat niet veel is. Maar het helpt me even dan.
Echt moeilijk ! Sterkte
Heb zeker veel meegemaakt afgelopen 2 jaar.
Ook ik herken dat angstig zijn, vooral in de ochtend.niemand om even te kletsen, riem onder je hart geven zeg maar, duizelig, wazig zien, overal tegenop zien,maar ik doe het wel als ik ergens heen moet of zo. Zweten,droge mond,huilen, hoofdpijn. Ook slappe benen,en spierpijnen Dus ik weet dat het stress is,maar ja….zo moeilijk.ik laat de tranen gewoon gaan,kan ze niet tegen houden 🤷♀️
En als het echt niet gaat,heb ik van de Ha. Oxazepan gehad ,neem dan 5 mg,wat niet veel is. Maar het helpt me even dan.
Echt moeilijk ! Sterkte
An.
08-08-2024
Reactie:
Hoi Jojanne,
Het blijkt ook dat je juist 's morgens extra gespannen kan zijn omdat in je slaap alleen je onbewuste brein werkt. Daarom kan je ook soms zo raar dromen over je juf van de lagere school die getrouwd is met je huidige overbuurman en verhuisd zijn naar die ene plek waar je ooit op vakantie was. 😊
En probeer te accepteren dat herstel een hele tijd kan duren. En geef je die tijd. Een BO ontstaat niet in een week, maar is vaak een opeenhoping van spanning over jaren en jaren
Het blijkt ook dat je juist 's morgens extra gespannen kan zijn omdat in je slaap alleen je onbewuste brein werkt. Daarom kan je ook soms zo raar dromen over je juf van de lagere school die getrouwd is met je huidige overbuurman en verhuisd zijn naar die ene plek waar je ooit op vakantie was. 😊
En probeer te accepteren dat herstel een hele tijd kan duren. En geef je die tijd. Een BO ontstaat niet in een week, maar is vaak een opeenhoping van spanning over jaren en jaren
Newbee
08-08-2024
Reactie:
Hoi roel an en new Bee bedankt voor jullie reacties.
Heel fijn om te horen dat dit herkenbaar is.
En het klopt ja terugvallen horen en zeker bij bij herstel dat weet ik en ik voel m.n eigen ook echt wel sterker worden maar schiet nog erg snel in de spanning dit zal ook moeten slijten.
Ik probeer deze vakantie ook echt wel wat leuks te doen met de Kids maar een dagje naar de dierentuin bijvoorbeeld zie ik echt niet zitten veel te druk.
En dat is zeker zo het komt niet ineens aan zo.n burnout ik weet ook dat ik hele pittige jaren heb gehad en daardoor komt het ook, en weet ook dat het herstel een tijd duurdt. Maar vind het wel heel fijn om op dit forum zoveel herkenbaarheid te lezen geeft me weer moet dat het toch goed kan komen.
Groetjes Jojanne
Heel fijn om te horen dat dit herkenbaar is.
En het klopt ja terugvallen horen en zeker bij bij herstel dat weet ik en ik voel m.n eigen ook echt wel sterker worden maar schiet nog erg snel in de spanning dit zal ook moeten slijten.
Ik probeer deze vakantie ook echt wel wat leuks te doen met de Kids maar een dagje naar de dierentuin bijvoorbeeld zie ik echt niet zitten veel te druk.
En dat is zeker zo het komt niet ineens aan zo.n burnout ik weet ook dat ik hele pittige jaren heb gehad en daardoor komt het ook, en weet ook dat het herstel een tijd duurdt. Maar vind het wel heel fijn om op dit forum zoveel herkenbaarheid te lezen geeft me weer moet dat het toch goed kan komen.
Groetjes Jojanne
Jojanne
09-08-2024
Reactie:
Hoi jojanne zeer herkenbaar hoor ik zit er al ruim 14 maanden in en ook terugval. gehad en heel veel mee gemaakt hebt in mijn leven de h.a zei je moet ook alles een tijd geven bij mij gaat het nu redelijk durf het bijna niet in te typen pffff en zie wel weer hoe dit verder gaat wist toch echt niet wat een burnout was nou nu dus wel succes ook he 👍
LN
09-08-2024
Reactie:
Hoi Jojanne
Ik zie dat je ook kinderen hebt. En ik ervaar deze klachten dus ook extreem in de ochtend. Toegevend is dit bij mij nu ongeveer 2 maanden bezig. Met af en toe een rustige opstart.
Maar hoe heb je dat gedaan met ze naar school brengen. Of waren ze al op een leeftijd dat ze zelf konden gaan.
Ik zie er zo tegen op om in de ochtend het schoolplein te moeten betreden. Helemaal omdat het opstaan nu al zoveel prikkels gelijk geeft.
Hopelijk lees je dit nog. En gaat het met jou nu weer de beter kant op.
Liefs
Ik zie dat je ook kinderen hebt. En ik ervaar deze klachten dus ook extreem in de ochtend. Toegevend is dit bij mij nu ongeveer 2 maanden bezig. Met af en toe een rustige opstart.
Maar hoe heb je dat gedaan met ze naar school brengen. Of waren ze al op een leeftijd dat ze zelf konden gaan.
Ik zie er zo tegen op om in de ochtend het schoolplein te moeten betreden. Helemaal omdat het opstaan nu al zoveel prikkels gelijk geeft.
Hopelijk lees je dit nog. En gaat het met jou nu weer de beter kant op.
Liefs
Renate
31-08-2024
Reactie:
Zo herkenbaar. Die ochtenden zijn vreselijk, en er zijn ook dagen bij dat het heel de dag aan houdt. Gebruiken jullie medicatie, ad bijv.?
jacq
31-08-2024
Reactie:
Dat ja het sluimert de hele dag dan door. Al is de avond altijd wel veel beter. Maar elke keer weer die ochtend zo beginnen.
Ik nu 6 weken op een overstap naar andere antidepressiva. Mede hierdoor ook in deze crisis beland 🤦🏼♀️
Terwijl anders gehoopt.
Inmiddels slaapmedicatie en oxazepam er ook nog bij. Al probeer ik die minimaal te nemen.
Ik nu 6 weken op een overstap naar andere antidepressiva. Mede hierdoor ook in deze crisis beland 🤦🏼♀️
Terwijl anders gehoopt.
Inmiddels slaapmedicatie en oxazepam er ook nog bij. Al probeer ik die minimaal te nemen.
Renate
01-09-2024
Reactie:
Antidepressiva wisseling e.d. kan je zo uitbalans brengen. ik heb het ook meegemaakt. geen wissel, maar met opbouwen en afbouw.
En die ochtenden zijn vreselijk.
En die ochtenden zijn vreselijk.
jacq
01-09-2024
Reactie:
Hoi renate
Hier een reactie van mij. Nu de school weer is begonnen waar ik erg tegenop zag valt het me op dat het ritme wel goed is ook voor mij. Ik probeer er op tijd uit te zijn zodat ik rustig alles klaar kan maken voor de kinderen en we vertrekken op tijd naar school. Ik heb er nu 4 op de basisschool zitten breng eerst de jongste 2 weg met de oudste 2 erbij dat geeft mij rust en daarna de oudste die zitten op een andere locatie. Op school probeer ik met zo min mogelijk moeders te praten nu en tot nog toe gaat dat goed. Merk ook wel nu ze allemaal op school zitten dat het me overdag wel rust in m.n hoofd geeft ik hoef niet de hele dag aan te staan.
Ook afleiding zoeken werkt wel maar niet elke dag hoor heb er echt nog dagen tussen zitten dat m.n hoofd niet wil dan blijft die zo vol zitten.
Ik slik geen medicatie alleen homeopathische pillen om rustig te blijven. Ik hoop dat ik er zo uit kom, m.n psycholoog zegt van wel en dat ik het echt de tijd moet geven heb het nu een jaar.
Al wil ik graag weer beter zijn ben ik er ook nog niet maar ik probeer positief te blijven en toch elke keer wat beter te worden.
Hoop dat het met jou ook de goede kant op gaat.
Groetjes Jojanne
Hier een reactie van mij. Nu de school weer is begonnen waar ik erg tegenop zag valt het me op dat het ritme wel goed is ook voor mij. Ik probeer er op tijd uit te zijn zodat ik rustig alles klaar kan maken voor de kinderen en we vertrekken op tijd naar school. Ik heb er nu 4 op de basisschool zitten breng eerst de jongste 2 weg met de oudste 2 erbij dat geeft mij rust en daarna de oudste die zitten op een andere locatie. Op school probeer ik met zo min mogelijk moeders te praten nu en tot nog toe gaat dat goed. Merk ook wel nu ze allemaal op school zitten dat het me overdag wel rust in m.n hoofd geeft ik hoef niet de hele dag aan te staan.
Ook afleiding zoeken werkt wel maar niet elke dag hoor heb er echt nog dagen tussen zitten dat m.n hoofd niet wil dan blijft die zo vol zitten.
Ik slik geen medicatie alleen homeopathische pillen om rustig te blijven. Ik hoop dat ik er zo uit kom, m.n psycholoog zegt van wel en dat ik het echt de tijd moet geven heb het nu een jaar.
Al wil ik graag weer beter zijn ben ik er ook nog niet maar ik probeer positief te blijven en toch elke keer wat beter te worden.
Hoop dat het met jou ook de goede kant op gaat.
Groetjes Jojanne
Jojanne
03-09-2024
Reactie:
Vervelend hoor.. ik herken de prikkels van ouders en school. Deze week was het zo moeilijk om speelafspraken e.d. te weigeren. Teveel prikkels. Ik wil mijn kinderen ook het spelen niet ontzeggen, maar ik merk dat het mijn allemaal teveel is.. ontzettend moe en tijdens praten met ouders onwerkelijk gevoel, draaierig gevoel.
P.
07-09-2024
Reactie:
Hoi Jojanne
Zie nu pas je reactie hier. Wat fijn dat je de kindjes naar school kan brengen.
Ik zit nu nog in de fase dat mij dat nog niet lukt. Wil het zo graag. Maar naast mijn overspannen, overbelaste klachten, is er bij mij ook de angsstoornis die opsteekt bij mij.
De ochtend ervaar ik veel cortisol. Wordt broeg wakker en de stress vliegt om mijn oren.
Mijn klachten komen ook voor een groot deel vanuit het gezinsleven. Het constante aan staan. Nu dus weer leren dat ik niet alleen mama ben maar ook Renate. En mijn gevoelens nu accepteren. Dan kan het beter worden. Weet ik ook uit eigen ervaring.
Het blijft moeilijk.
De ochtenden maak ik nu wel de broodtrommels klaar, zorg voor ontbijt, en de tassen staan gevuld klaar.
En dat me dat lukt mag ik ook trots op zijn.
Afgelopen week heb ik ze wel weer 2 keer opgehaald. 🥰
Je komt er zeker wel uit. Ik ben van mening dat met een gezin het alleen langer duurt.
Ik sta ook weet aangemeld voor GGZ nu wachten tot er terecht kan. Dan zou vooral mijn angst weer aangepakt gaan worden.
Hoe gaat het nu met jou?
Groetjes
Zie nu pas je reactie hier. Wat fijn dat je de kindjes naar school kan brengen.
Ik zit nu nog in de fase dat mij dat nog niet lukt. Wil het zo graag. Maar naast mijn overspannen, overbelaste klachten, is er bij mij ook de angsstoornis die opsteekt bij mij.
De ochtend ervaar ik veel cortisol. Wordt broeg wakker en de stress vliegt om mijn oren.
Mijn klachten komen ook voor een groot deel vanuit het gezinsleven. Het constante aan staan. Nu dus weer leren dat ik niet alleen mama ben maar ook Renate. En mijn gevoelens nu accepteren. Dan kan het beter worden. Weet ik ook uit eigen ervaring.
Het blijft moeilijk.
De ochtenden maak ik nu wel de broodtrommels klaar, zorg voor ontbijt, en de tassen staan gevuld klaar.
En dat me dat lukt mag ik ook trots op zijn.
Afgelopen week heb ik ze wel weer 2 keer opgehaald. 🥰
Je komt er zeker wel uit. Ik ben van mening dat met een gezin het alleen langer duurt.
Ik sta ook weet aangemeld voor GGZ nu wachten tot er terecht kan. Dan zou vooral mijn angst weer aangepakt gaan worden.
Hoe gaat het nu met jou?
Groetjes
Renate
08-09-2024
Reactie:
Ik heb vaak dat ik in de avond denk zoo morgen ga ik echt met een vriendin afspreken of ga ik proberen een bakkie te doen buiten. En dan wordt ik wakker en voel ik me gespannen en angstig en ga ik weer niet doen wat ik de avond ervoor zin in had
Anoniem
12-09-2024
Hoe is BO bij jullie gediagnosticeerd? (Verhaal 1258)
Hallo allemaal,
Ik was even benieuwd welke onderzoeken er bij jullie zijn geweest voordat burnout / stress de eindconclusie werd. Ik heb zelf alleen een bloedonderzoek en gesprek met de huisarts gehad, maar dit voelt vaak nog alsof het niet omsluitend genoeg was. Vandaar mijn vraag.
Alvast bedankt en sterkte allemaal!
Ik was even benieuwd welke onderzoeken er bij jullie zijn geweest voordat burnout / stress de eindconclusie werd. Ik heb zelf alleen een bloedonderzoek en gesprek met de huisarts gehad, maar dit voelt vaak nog alsof het niet omsluitend genoeg was. Vandaar mijn vraag.
Alvast bedankt en sterkte allemaal!
Kees
11-09-2024
laatste reactie: 11-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Kees,
Allereerst: heb je fysieke klachten waarbij je het gevoel hebt dat hier echt nog onderzoek voor nodig is? Dan zou je eventueel kunnen vragen aan de dokter of dat verder onderzocht kan worden. De meeste mensen met een burnout zijn wel vrij hyopchondrisch dus in de meeste gevallen is het wel goed om ergens een grens te trekken. Ik heb zelf ook alleen bloedonderzoek gehad. Heb in overleg met de arts besloten niet verder te kijken, zij had mij dusdanig gerust gesteld dat hij er ook wel op vertrouwde dat het écht door stress kwam.
De diagnose is een beetje een moeilijk verhaal voor de meeste mensen. Het probleem is dat de diagnose burnout niet binnen de DSM-5 voorkomt. Dit houdt in dat je geen vergoeding krijgt voor de (broodnodige) behandelingen. Bij andere vastgestelde mentale problemen (angststoornis, depressie, borderline, bi-polaire stoornis) krijg je die vergoeding wel vanuit de basisverzekering. Dit zorgt ervoor dat dokters vaak in een spagaat terecht komen. Zowel de huisarts als de psycholoog zal geneigd zijn op zoek te gaan naar een andere diagnose dan burn-out om te zorgen dat jij wel de therapie vergoedt kan krijgen. Het vervelende is dat veel mensen met een burnout juist wel veel baat hebben bij een duidelijke diagnose en correct label. Er zit veel overlap met de andere mentale klachten maar heeft vaak een hele andere oorzaak.
Goed om in je achterhoofd te houden dat laatste.
Zijn er specifieke zaken waardoor je zelf nog het gevoel hebt dat het nog niet omsluitend genoeg was? Misschien kunnen wij hier wat van je zorgen wegnemen.
Allereerst: heb je fysieke klachten waarbij je het gevoel hebt dat hier echt nog onderzoek voor nodig is? Dan zou je eventueel kunnen vragen aan de dokter of dat verder onderzocht kan worden. De meeste mensen met een burnout zijn wel vrij hyopchondrisch dus in de meeste gevallen is het wel goed om ergens een grens te trekken. Ik heb zelf ook alleen bloedonderzoek gehad. Heb in overleg met de arts besloten niet verder te kijken, zij had mij dusdanig gerust gesteld dat hij er ook wel op vertrouwde dat het écht door stress kwam.
De diagnose is een beetje een moeilijk verhaal voor de meeste mensen. Het probleem is dat de diagnose burnout niet binnen de DSM-5 voorkomt. Dit houdt in dat je geen vergoeding krijgt voor de (broodnodige) behandelingen. Bij andere vastgestelde mentale problemen (angststoornis, depressie, borderline, bi-polaire stoornis) krijg je die vergoeding wel vanuit de basisverzekering. Dit zorgt ervoor dat dokters vaak in een spagaat terecht komen. Zowel de huisarts als de psycholoog zal geneigd zijn op zoek te gaan naar een andere diagnose dan burn-out om te zorgen dat jij wel de therapie vergoedt kan krijgen. Het vervelende is dat veel mensen met een burnout juist wel veel baat hebben bij een duidelijke diagnose en correct label. Er zit veel overlap met de andere mentale klachten maar heeft vaak een hele andere oorzaak.
Goed om in je achterhoofd te houden dat laatste.
Zijn er specifieke zaken waardoor je zelf nog het gevoel hebt dat het nog niet omsluitend genoeg was? Misschien kunnen wij hier wat van je zorgen wegnemen.
Y.
11-09-2024
Reactie:
Zelf gediagnosticeerd, gebaseerd op thuisarts.nl en andere betrouwbare websites, helaas. Ik merk dat zorgverleners terughoudend zijn in het geven van de diagnose 'burnout'; mijn bedrijfsarts noemt het beestje ook nog steeds niet bij de naam.
Voor mij werd het in ieder geval heel duidelijk toen ik gewoon letterlijk niks meer kon, de klachten dus heel fysiek waren en me daarom in overspannenheid ben gaan verdiepen (was er naïef genoeg van overtuigd dat ik gelukkig een echte burnout voor was). Het boek 'Over de kop' van Brankele Frank heeft me bevestigd dat ik toch echt in een burnout zat. Daarin werd overigens ook heel prettig uitgelegd wat er allemaal in je lijf gebeurt bij chronische stress, en waarom het dus echt een fysieke ziekte is (waar overigens wel iets mentaals achter zit meestal).
Maar verwacht niet dat een zorgverlener je het plakkertje van burnout gaat geven. Wat Y. al zegt, dat is geen "officiële" diagnose, dus dat zeggen ze liever niet.
Voor mij werd het in ieder geval heel duidelijk toen ik gewoon letterlijk niks meer kon, de klachten dus heel fysiek waren en me daarom in overspannenheid ben gaan verdiepen (was er naïef genoeg van overtuigd dat ik gelukkig een echte burnout voor was). Het boek 'Over de kop' van Brankele Frank heeft me bevestigd dat ik toch echt in een burnout zat. Daarin werd overigens ook heel prettig uitgelegd wat er allemaal in je lijf gebeurt bij chronische stress, en waarom het dus echt een fysieke ziekte is (waar overigens wel iets mentaals achter zit meestal).
Maar verwacht niet dat een zorgverlener je het plakkertje van burnout gaat geven. Wat Y. al zegt, dat is geen "officiële" diagnose, dus dat zeggen ze liever niet.
Ax
11-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Gewoon even van me af schrijven (Verhaal 1253)
Lieve weet ik niet,
Ik voel mij intens schuldig over hoe het met mij gaat. Ik kom uit een periode van veel angst en- spanningsklachten.En het is nog zeker niet over. Klachten en spanning waarvan ik nog steeds niet precies weet waar ze vandaan komen. Elke dag wacht ik op de dag dat ik mij stabieler en energiek voel. En ik heb die dagen en weken na burn 2022 echt weer gehad. Ik heb alleen ook echt veel dalletjes gekend de afgelopen jaren, de een dieper dan de ander.
Ik weet niet goed hoe ik hier blijvend uit kom. Het leven is geen stabiel iets, maar ik ben het wel echt even goed kwijt. De meeste dagen voel ik geen geluk, terwijl ik zo veel heb om gelukkig mee te zijn. Ik heb meestal steun, maar ik voel me ook echt intens alleen in dit gevecht. Want lieve woorden, een vaatwasser uitruimen, de kinderen een keer meenemen ergens naar toe. Het is allemaal fijn en helpend maar uiteindelijk ploeter ik me door de meeste van deze dagen alleen met alle taken die erbij horen. Kinderen halen, brengen, sport, speelafspraakjes, ondersteunen met huiswerk, tassen inpakken/uitpakken, wassen en was ophangen zodat de schoonmaakster (wat een luxe wel) kan strijken of verder kan, bedden afhalen of verschonen, af en toe een stofzuiger door het huis, boodschappen, koken, kinderen naar bed brengen, 3 dagen werken, en dan ook nog een beetje vrolijk uit je ogen blijven kijken.
Wanneer ik het woord ‘mama’ hoor staan mijn nekharen al overeind. En daar voel ik mij zo schuldig over, want zij verdienen een mama die met een glimlach luistert, energie teruggeeft, leuke dingen met ze doet in plaats van alleen de praktische kant van het leven voor ze uitvoert.
Zoveel leuke dingen die te doen zijn, zwemmen, bioscoop, stad, dagjes weg, pretparken, vakanties. Het voelt momenteel als bergen waar ik tegenop zie. De prikkels. Want mijn hoofd is continu wazig, drukkend, dof en draaierig. Ik kan mij hier bij vlagen heel angstig, maar ook zeer emotioneel over voelen. Waarom voel ik dit? Wat heb ik dan gedaan of wat doe ik dan fout dat ik dit heb? Kom ik hier ooit nog blijvend uit? Gaan eventueel antidepressiva mij helpen of juist verder de put in brengen? Waar gaat het nou toch steeds mis?
Ik ben op, op van alles wat in welke vorm van ook een beroep op mij doet. Sociale contacten, schoonfamilie, kinderen.. Het voelt alleen maar continu als falen- want dingen lukken niet. Ik probeer te focussen op wat er wel lukt. Werken, maar ja.. op welke manier. Met een dof draaierig gevoel in je hoofd waarna je vervolgens thuis niets meer waard bent. Ik haal ook energie uit werken, want ik vind mijn werk leuk, maar het geeft ook spanning en angst dat je niet continu kunt geven wat je wilt geven. En dan is dat faalgevoel weer terug.
Ik voel mij intens schuldig over hoe het met mij gaat. Ik kom uit een periode van veel angst en- spanningsklachten.En het is nog zeker niet over. Klachten en spanning waarvan ik nog steeds niet precies weet waar ze vandaan komen. Elke dag wacht ik op de dag dat ik mij stabieler en energiek voel. En ik heb die dagen en weken na burn 2022 echt weer gehad. Ik heb alleen ook echt veel dalletjes gekend de afgelopen jaren, de een dieper dan de ander.
Ik weet niet goed hoe ik hier blijvend uit kom. Het leven is geen stabiel iets, maar ik ben het wel echt even goed kwijt. De meeste dagen voel ik geen geluk, terwijl ik zo veel heb om gelukkig mee te zijn. Ik heb meestal steun, maar ik voel me ook echt intens alleen in dit gevecht. Want lieve woorden, een vaatwasser uitruimen, de kinderen een keer meenemen ergens naar toe. Het is allemaal fijn en helpend maar uiteindelijk ploeter ik me door de meeste van deze dagen alleen met alle taken die erbij horen. Kinderen halen, brengen, sport, speelafspraakjes, ondersteunen met huiswerk, tassen inpakken/uitpakken, wassen en was ophangen zodat de schoonmaakster (wat een luxe wel) kan strijken of verder kan, bedden afhalen of verschonen, af en toe een stofzuiger door het huis, boodschappen, koken, kinderen naar bed brengen, 3 dagen werken, en dan ook nog een beetje vrolijk uit je ogen blijven kijken.
Wanneer ik het woord ‘mama’ hoor staan mijn nekharen al overeind. En daar voel ik mij zo schuldig over, want zij verdienen een mama die met een glimlach luistert, energie teruggeeft, leuke dingen met ze doet in plaats van alleen de praktische kant van het leven voor ze uitvoert.
Zoveel leuke dingen die te doen zijn, zwemmen, bioscoop, stad, dagjes weg, pretparken, vakanties. Het voelt momenteel als bergen waar ik tegenop zie. De prikkels. Want mijn hoofd is continu wazig, drukkend, dof en draaierig. Ik kan mij hier bij vlagen heel angstig, maar ook zeer emotioneel over voelen. Waarom voel ik dit? Wat heb ik dan gedaan of wat doe ik dan fout dat ik dit heb? Kom ik hier ooit nog blijvend uit? Gaan eventueel antidepressiva mij helpen of juist verder de put in brengen? Waar gaat het nou toch steeds mis?
Ik ben op, op van alles wat in welke vorm van ook een beroep op mij doet. Sociale contacten, schoonfamilie, kinderen.. Het voelt alleen maar continu als falen- want dingen lukken niet. Ik probeer te focussen op wat er wel lukt. Werken, maar ja.. op welke manier. Met een dof draaierig gevoel in je hoofd waarna je vervolgens thuis niets meer waard bent. Ik haal ook energie uit werken, want ik vind mijn werk leuk, maar het geeft ook spanning en angst dat je niet continu kunt geven wat je wilt geven. En dan is dat faalgevoel weer terug.
A.
07-09-2024
laatste reactie: 11-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Dikke knuffel voor jou en respect voor hoe je t doet. ❤️
Anoniem
11-09-2024
Reactie:
Zo herkenbaar dit... ik krijg er gewoon tranen in mijn ogen van. Weet dat je niet alleen bent, weet dat je klachten typisch burnout zijn.
Ik verdraag ook bijna niemand om me heen, functioneer het beste zonder ruis (verhalen) van anderen, en dat is zó eenzaam. Ik voel me ook schuldig tegenover mijn familie/vriendinnen dat ik al een jaar geen interesse toon, simpelweg omdat ik er de energie niet voor heb. Als mijn neefjes/broers op bezoek komen, vind ik ze te luidruchtig en trek ik me terug, gezellig maar niet heus.
Je hebt niks verkeerds gedaan, behalve dat je je eigen grens bent overgegaan en daar betalen we (lotgenoten) nu de rekening van.
Ik ben er al een jaar zoet mee, en ook ik plof neer na een werkdag, soms huilend in de auto onderweg naar huis, soms weet ik niet eens waarom ik huil, ik mis me oude ik, mijn oude leven toen alles nog kon.
Ik heb geen gouden tip voor je, ik wil je alleen zeggen dat je er niet alleen in staat.
Sterkte xx
Ik verdraag ook bijna niemand om me heen, functioneer het beste zonder ruis (verhalen) van anderen, en dat is zó eenzaam. Ik voel me ook schuldig tegenover mijn familie/vriendinnen dat ik al een jaar geen interesse toon, simpelweg omdat ik er de energie niet voor heb. Als mijn neefjes/broers op bezoek komen, vind ik ze te luidruchtig en trek ik me terug, gezellig maar niet heus.
Je hebt niks verkeerds gedaan, behalve dat je je eigen grens bent overgegaan en daar betalen we (lotgenoten) nu de rekening van.
Ik ben er al een jaar zoet mee, en ook ik plof neer na een werkdag, soms huilend in de auto onderweg naar huis, soms weet ik niet eens waarom ik huil, ik mis me oude ik, mijn oude leven toen alles nog kon.
Ik heb geen gouden tip voor je, ik wil je alleen zeggen dat je er niet alleen in staat.
Sterkte xx
Suus
11-09-2024
Reactie:
Wat naar, zeg. Maar inderdaad, echt burnout klachten. En juist dat schuldgevoel en die druk die je op jezelf legt, werken je verder de afgrond in.
Ik kan alleen maar adviseren: zoek alsjeblieft hulp. Want hier alleen uitkomen, is zo ontzettend moeilijk! Burnout coaching, therapie bij een psycholoog, dat soort dingen helpen écht. Ik kan echt heel erg adviseren om naar de huisarts te gaan om dit aan te kaarten, zodat je bij de juiste plek terecht komt.
En daarnaast is het bij oververmoeidheid superbelangrijk om voldoende rust te pakken. Dus als de drukte je te veel wordt, trek je dan een kwartiertje terug: ogen dicht, prikkels eraf, en even bijkomen. Ik heb ontdekt hoe ontzettend die rustmomentjes helpen om daarna weer nét iets meer aan te kunnen...
Al met al wil ik je vooral veel sterkte voelen, en je laten weten dat je niet alleen staat: hoe weinig je het anderen ook gunt, het kan soms fijn zijn om te weten dat je niet de enige bent die hiermee rondloopt.
Ik kan alleen maar adviseren: zoek alsjeblieft hulp. Want hier alleen uitkomen, is zo ontzettend moeilijk! Burnout coaching, therapie bij een psycholoog, dat soort dingen helpen écht. Ik kan echt heel erg adviseren om naar de huisarts te gaan om dit aan te kaarten, zodat je bij de juiste plek terecht komt.
En daarnaast is het bij oververmoeidheid superbelangrijk om voldoende rust te pakken. Dus als de drukte je te veel wordt, trek je dan een kwartiertje terug: ogen dicht, prikkels eraf, en even bijkomen. Ik heb ontdekt hoe ontzettend die rustmomentjes helpen om daarna weer nét iets meer aan te kunnen...
Al met al wil ik je vooral veel sterkte voelen, en je laten weten dat je niet alleen staat: hoe weinig je het anderen ook gunt, het kan soms fijn zijn om te weten dat je niet de enige bent die hiermee rondloopt.
Ax
11-09-2024
Lichamelijke klachten (Verhaal 1179)
Hoi!
Ik ben sinds eind mei in een burnout terecht gekomen. Wat een ellende.. ik wist niet dat je je zo naar kan voelen. De eerste week dat ik finaal afknapte was een hel. Ik ben nu een paar maandjes verder en het ging eigenlijk redelijk prima, maar vanaf afgelopen week voel ik me weer een beetje belabberd. Ik heb zo ontzettend veel lichamelijke klachten gehad en nog steeds. Jullie ook? Er komt elke keer iets nieuws bij. En het warme weer helpt ook niet echt 😅
Dit heb ik al gehad:
- extreem zenuwachtig/angstig zijn (vooral in het begin, nu soms)
- buikpijn/misselijkheid
- extreme hoge rugpijn/schouderpijn en dan ook erg benauwd op de borst. Soms ook in de keel benauwd gevoel.
- tintelingen en doof gevoel in rechterarm.
- Hartkloppingen (vooral in het begin)
Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Groetjes Anoniempje
Ik ben sinds eind mei in een burnout terecht gekomen. Wat een ellende.. ik wist niet dat je je zo naar kan voelen. De eerste week dat ik finaal afknapte was een hel. Ik ben nu een paar maandjes verder en het ging eigenlijk redelijk prima, maar vanaf afgelopen week voel ik me weer een beetje belabberd. Ik heb zo ontzettend veel lichamelijke klachten gehad en nog steeds. Jullie ook? Er komt elke keer iets nieuws bij. En het warme weer helpt ook niet echt 😅
Dit heb ik al gehad:
- extreem zenuwachtig/angstig zijn (vooral in het begin, nu soms)
- buikpijn/misselijkheid
- extreme hoge rugpijn/schouderpijn en dan ook erg benauwd op de borst. Soms ook in de keel benauwd gevoel.
- tintelingen en doof gevoel in rechterarm.
- Hartkloppingen (vooral in het begin)
Ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Groetjes Anoniempje
Anoniempje
28-07-2024
laatste reactie: 10-09-2024
20
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hallo Anoniempje.
Wat vervelend maar zo herkenbaar! Ik herken je klachten heel erg en vooral dat gevoel in de arm. Ik heb het alleen links. Voelt heel akelig, bij mij meestal een startsignaal van een paniekaanval..
Helaas gaat het heel erg met ups en downs en misschien heb je onbewust teveel gedaan afgelopen tijd? Ik loop er ook dagelijks tegen aan
Wat vervelend maar zo herkenbaar! Ik herken je klachten heel erg en vooral dat gevoel in de arm. Ik heb het alleen links. Voelt heel akelig, bij mij meestal een startsignaal van een paniekaanval..
Helaas gaat het heel erg met ups en downs en misschien heb je onbewust teveel gedaan afgelopen tijd? Ik loop er ook dagelijks tegen aan
Liza
28-07-2024
Reactie:
Hoi Liza,
Wat fijn om te horen dat ik niet de enigste ben. Ik merk inderdaad als ik veel gedaan heb, dat er meer klachten ontstaan, dus eigenlijk is dat een teken dat je rustig aan moet doen, maar je wilt al graag weer te snel, zo lastig soms 😅
Hopelijk wordt het snel beter voor ons 😊
Wat fijn om te horen dat ik niet de enigste ben. Ik merk inderdaad als ik veel gedaan heb, dat er meer klachten ontstaan, dus eigenlijk is dat een teken dat je rustig aan moet doen, maar je wilt al graag weer te snel, zo lastig soms 😅
Hopelijk wordt het snel beter voor ons 😊
Anoniempje
28-07-2024
Reactie:
Hoi…hier ook ups en downs…
Verschrikkelijk vind ik het , vooral veel huilen,kan om alles wel huilen. duizelig en vaak ook gevoel van dronken zijn.
Niet echt paniekerig,maar ertegenaan of zo!
Niet echt ergens zin in.moe, etc.maar soms ook wel dat ik denk: het gaat wel…en 1 dag later niet🙈😭 hoge golven, overal tegenop zien,soort van angstig….bah
Verschrikkelijk vind ik het , vooral veel huilen,kan om alles wel huilen. duizelig en vaak ook gevoel van dronken zijn.
Niet echt paniekerig,maar ertegenaan of zo!
Niet echt ergens zin in.moe, etc.maar soms ook wel dat ik denk: het gaat wel…en 1 dag later niet🙈😭 hoge golven, overal tegenop zien,soort van angstig….bah
An.
28-07-2024
Reactie:
Hoi An,
Ik heb vandaag ook ontzettend veel last van duizeligheid. Idd gevoel van dronken zijn en ontzettend moe! Heel vervelend gevoel. Pfff.. Heb alleen maar zin om te slapen 😬
Zit je al lang in de burnout?
Ik heb vandaag ook ontzettend veel last van duizeligheid. Idd gevoel van dronken zijn en ontzettend moe! Heel vervelend gevoel. Pfff.. Heb alleen maar zin om te slapen 😬
Zit je al lang in de burnout?
Anoniempje
28-07-2024
Reactie:
Hoi Anoniempje
Volgens mij hebben wij al eens contact / geapt ?
Hoe gaat het verder( als je delfde ben 🤔)
Niet zozeer door de Bo, (denk ik) maar ook sinds 1,5 jaar man verloren,nooit alleen geweest,en nu sinds , 3 maanden eigen huisje.wat echt niet meevalt.
Dus veel stress,angstig zijn,huilen door piekeren duizelig, wazig zien ,dronken gevoel.en idd. Moe en nergens zin in.wel hobby’s,maar doe je ook niet ieder uur.
Daarbij hoofdpijn, maar ja…er zullen meer zoals ik zijn.🤷♀️.
Volgens mij hebben wij al eens contact / geapt ?
Hoe gaat het verder( als je delfde ben 🤔)
Niet zozeer door de Bo, (denk ik) maar ook sinds 1,5 jaar man verloren,nooit alleen geweest,en nu sinds , 3 maanden eigen huisje.wat echt niet meevalt.
Dus veel stress,angstig zijn,huilen door piekeren duizelig, wazig zien ,dronken gevoel.en idd. Moe en nergens zin in.wel hobby’s,maar doe je ook niet ieder uur.
Daarbij hoofdpijn, maar ja…er zullen meer zoals ik zijn.🤷♀️.
An.
28-07-2024
Reactie:
Mijn ervaring is dat ik een ware hypochonder ben geworden sinds mijn overspannenheid/BO.... En inderdaad, iedere dag komt er wel weer iets bij. Wat momenteel chronisch is, is het afwezige/dromerige gevoel.
Ik deal nu ruim 6 weken met deze klachten. Ik weet dat dit gemiddeld genomen nogal kort is want ik ben er op tijd bij.
Ik deal nu ruim 6 weken met deze klachten. Ik weet dat dit gemiddeld genomen nogal kort is want ik ben er op tijd bij.
Arne
28-07-2024
Reactie:
Hoi An,
Ik denk dat dat iemand anders was ;)
Ik snap dat je je zo voelt. Is niet niks wat je dan hebt meegemaakt en hoe alles nu verloopt.. kost helaas heel veel tijd om weer op te krabbelen.
Ik denk dat dat iemand anders was ;)
Ik snap dat je je zo voelt. Is niet niks wat je dan hebt meegemaakt en hoe alles nu verloopt.. kost helaas heel veel tijd om weer op te krabbelen.
Anoniempje
28-07-2024
Reactie:
Geen BO hier maar wel met periodes veel spanningen en daardoor ook wel lichamelijke klachten
Draaierig/duizelig/vol moe hoofd. En ook wel rugklachten soms.
Gelukkig gaat het langzaam steeds beter
Draaierig/duizelig/vol moe hoofd. En ook wel rugklachten soms.
Gelukkig gaat het langzaam steeds beter
Newbee
28-07-2024
Reactie:
Hoi Anoniempje, Arne
@ Arne, ben ik nu sinds ik alleen ben ook wel ..hypochonder ook name door alles wat ik meegemaakt heb 🤷♀️.
Er zijn heel veel namen hier in omloop.😳 dus ja🤷♀️
Antwoord krijgen is fijn ! Voel je je ook niet alleen.
Best heftig geweest/ nu nog wel, maar nooit verwacht dat je dan als een klein vogeltje angstig of zo bent.dacht dat het wel zou meevallen….💪🏼maar niks is minder waar!
Ben nooit goed geweest in geduldig en accepteren! Dat blijkt nu wel wel. Is best eng ,als je dan zo duizelig of dronken gevoel,of wazig bent. bibberige benen,spierpijnen in de benen. Hoor je ook vaak toch🤔
Kees je traagwerkend !
@ Arne, ben ik nu sinds ik alleen ben ook wel ..hypochonder ook name door alles wat ik meegemaakt heb 🤷♀️.
Er zijn heel veel namen hier in omloop.😳 dus ja🤷♀️
Antwoord krijgen is fijn ! Voel je je ook niet alleen.
Best heftig geweest/ nu nog wel, maar nooit verwacht dat je dan als een klein vogeltje angstig of zo bent.dacht dat het wel zou meevallen….💪🏼maar niks is minder waar!
Ben nooit goed geweest in geduldig en accepteren! Dat blijkt nu wel wel. Is best eng ,als je dan zo duizelig of dronken gevoel,of wazig bent. bibberige benen,spierpijnen in de benen. Hoor je ook vaak toch🤔
Kees je traagwerkend !
An.
28-07-2024
Reactie:
Anoniempje
Sorry…
Er moet “lees je graag “ staan ,
Sorry…
Er moet “lees je graag “ staan ,
An.
28-07-2024
Reactie:
Trillende benen, optrekkende trilling vanuit m'n schouders.. Komt me heel bekend voor. Het is echt waardeloos. Alsof je lijf de hele dag 'aan' staat..
Arne
28-07-2024
Reactie:
Hoi Ja wat een akelige achtbaan van Narigheden !! Misselijk..Maag zo zenuwachtig !! Ontzettende pijnlijke benen!! Advies is veel naar buiten..hoe dan?? Elke dag andere klachten...Hartkloppingen..ook in mijn keel. Zweten..zweetvoeten..zo moe..angstig enzzzz ik ben er zo klaar mee
Denk aan jullie !!!!!
Denk aan jullie !!!!!
Petrie
01-08-2024
Reactie:
Bijna een jaar in deze nachtmerrie/angststoornis. Ging wel beter, maar heb weer een terugval. Heb nergens zin in, hartkloppingen, depri en huilen. Nooit verwacht dat je je zo kan voelen en dat je zoveel lichamelijke klachten kan hebben van een angststoornis.
Denk aan jullie allemaal en wens jullie veel sterkte.
Denk aan jullie allemaal en wens jullie veel sterkte.
Amber
05-08-2024
Reactie:
Het gaat als een jojo op en neer soms.
Dan 5 minuten prima, en dan weer ineens bam..
Dan 5 minuten prima, en dan weer ineens bam..
Newbee
05-08-2024
Reactie:
Hebben jullie ook dat doffe gevoel.in het hoofd?
Eddy
30-08-2024
Reactie:
Tintelingen in vingers + tenen + mond.
Zweten.
Misselijk.
Maagpijn.
Droge mond.
Hese stem.
Hartkloppingen.
Pijnlijke spieren.
Haaruitval.
Niet op woorden komen.
Vergeetachtig.
Enz...enz...
Ik baal er zo van..........
Zweten.
Misselijk.
Maagpijn.
Droge mond.
Hese stem.
Hartkloppingen.
Pijnlijke spieren.
Haaruitval.
Niet op woorden komen.
Vergeetachtig.
Enz...enz...
Ik baal er zo van..........
Bente
30-08-2024
Reactie:
Ja continu komt het terug, het doffe/watterige/troebele gevoel in mijn hoofd. Al sinds begin januari nadat ik beter werd van corona, oftewel niet meer beter ben geworden. Heel vervelend. Gaat het ooit nog over?
M.
30-08-2024
Reactie:
Ik vind de lichamelijke klachten misschien wel het lastigste. Ik krijg hulp bij mijn mentale problemen waardoor ik in een burnout terecht ben gekomen van een psycholoog, maar ik word nergens geholpen bij het fysieke. Terwijl er zóveel gebeurt als je in een burnout zit. Ik had:
- Trillende handen/benen;
- Kotsmisselijk en duizelig;
- Bizar, wazig gevoel van watten in mijn hoofd;
- Geluiden die binnenkomen alsof ze IN je oor zitten;
- Oorsuizen (hoorde mijn hart kloppen in mijn oren);
- Regelmatig kramp in mijn nek- en schouderspieren;
- Af en toe druk op de borst (doodeng);
- Constant een hoge hartslag en een nerveus gevoel, zelfs als ik niet nerveus was;
- En ik ben om de drie weken ziekjes, maar nooit helemaal ziek.
Een aantal van deze klachten zijn bij mij nu na een jaar flink afgenomen; een aantal klachten komen nog steeds terug, of er komen ineens nieuwe klachten bij. Wat mij in ieder geval geholpen heeft om het iets beter te begrijpen, is om me meer in te lezen. Ik heb het boek 'Over de kop' van Brankele Frank gelezen, waarin zij uitlegde wat er in je lijf gebeurt als je chronische stress hebt (en uiteindelijk in een burnout terechtkomt). Daardoor begrijp ik nu bijvoorbeeld veel beter dat een burnout niet zozeer een mentale ziekte, maar vooral een fysieke ziekte is. De stress wordt vaak wel door iets mentaals veroorzaakt, maar een burnout is echt het lichaam dat volledig door zijn eigen reserves heen zit.
In het boek legde Frank uit dat je hersenen twee delen heeft: een deel dat je in rustmodus brengt, en het deel dat je in actiemodus zet. Als je gezond bent, zijn die twee in balans. Maar als je overdag meer prikkels ervaart (en stress is een heftige prikkel) dan je brein 's nachts weer kan verwerken, gaat je lichaam op z'n reserves leven: de wipwap tussen de twee delen in je hersenen raakt uit evenwicht. Doe je dat te lang, dan 'breekt' de wipwap. Dat betekent dat je brein eigenlijk alleen nog maar in actiemodus staat en dat het deel in je brein dat voor rust zorgt, niet goed meer werkt. Vandaar ook dat mensen in een burnout slecht slapen, altijd een hoge hartslag hebben en hun hersenen op volle toer werken.
Zolang de wipwap nog niet gebroken is, kun je relatief snel weer herstellen als je hem weer in balans weet te brengen (oftewel: als je de stress-opwekkers uit je leven weet weg te nemen). Als je wipwap echter kapot is, duurt het ellendig lang om te herstellen, omdat de wipwap gerepareerd moet worden. Je moet je lichaam en je brein dus eigenlijk weer 'trainen' om ook in ruststand te komen. Dat kun je bijvoorbeeld doen door elke anderhalf/twee/drie uur (afhankelijk van wat je aan kunt) 15-20 minuten helemaal prikkelvrij bent. Dus: oordopjes in, liggen op een bank of bed, ogen dicht. Ik heb dit een hele tijd gedaan en het heeft me écht geholpen in mijn fysieke herstel. Even alle prikkels wegnemen is een hele goede manier om soort van te resetten. Ik deed het ook als ik bij vrienden of familie was, of als ik een wandeling maakte (dan ging ik gewoon op een bankje liggen), en ik zette dus om de anderhalf uur een wekker.
Ik ben er zelf nog lang niet; ik kan nog steeds maar 6 uurtjes per week werken, ben na sociale gelegenheden nog steeds moe en slaap nog steeds belabberd. Maar ten opzichte van de eerste maanden is er al een wereld van verschil, en dat geeft mij in ieder geval vertrouwen dat het wel over gaat. Uiteindelijk. Het duurt alleen verrekte lang.
Sterkte.
- Trillende handen/benen;
- Kotsmisselijk en duizelig;
- Bizar, wazig gevoel van watten in mijn hoofd;
- Geluiden die binnenkomen alsof ze IN je oor zitten;
- Oorsuizen (hoorde mijn hart kloppen in mijn oren);
- Regelmatig kramp in mijn nek- en schouderspieren;
- Af en toe druk op de borst (doodeng);
- Constant een hoge hartslag en een nerveus gevoel, zelfs als ik niet nerveus was;
- En ik ben om de drie weken ziekjes, maar nooit helemaal ziek.
Een aantal van deze klachten zijn bij mij nu na een jaar flink afgenomen; een aantal klachten komen nog steeds terug, of er komen ineens nieuwe klachten bij. Wat mij in ieder geval geholpen heeft om het iets beter te begrijpen, is om me meer in te lezen. Ik heb het boek 'Over de kop' van Brankele Frank gelezen, waarin zij uitlegde wat er in je lijf gebeurt als je chronische stress hebt (en uiteindelijk in een burnout terechtkomt). Daardoor begrijp ik nu bijvoorbeeld veel beter dat een burnout niet zozeer een mentale ziekte, maar vooral een fysieke ziekte is. De stress wordt vaak wel door iets mentaals veroorzaakt, maar een burnout is echt het lichaam dat volledig door zijn eigen reserves heen zit.
In het boek legde Frank uit dat je hersenen twee delen heeft: een deel dat je in rustmodus brengt, en het deel dat je in actiemodus zet. Als je gezond bent, zijn die twee in balans. Maar als je overdag meer prikkels ervaart (en stress is een heftige prikkel) dan je brein 's nachts weer kan verwerken, gaat je lichaam op z'n reserves leven: de wipwap tussen de twee delen in je hersenen raakt uit evenwicht. Doe je dat te lang, dan 'breekt' de wipwap. Dat betekent dat je brein eigenlijk alleen nog maar in actiemodus staat en dat het deel in je brein dat voor rust zorgt, niet goed meer werkt. Vandaar ook dat mensen in een burnout slecht slapen, altijd een hoge hartslag hebben en hun hersenen op volle toer werken.
Zolang de wipwap nog niet gebroken is, kun je relatief snel weer herstellen als je hem weer in balans weet te brengen (oftewel: als je de stress-opwekkers uit je leven weet weg te nemen). Als je wipwap echter kapot is, duurt het ellendig lang om te herstellen, omdat de wipwap gerepareerd moet worden. Je moet je lichaam en je brein dus eigenlijk weer 'trainen' om ook in ruststand te komen. Dat kun je bijvoorbeeld doen door elke anderhalf/twee/drie uur (afhankelijk van wat je aan kunt) 15-20 minuten helemaal prikkelvrij bent. Dus: oordopjes in, liggen op een bank of bed, ogen dicht. Ik heb dit een hele tijd gedaan en het heeft me écht geholpen in mijn fysieke herstel. Even alle prikkels wegnemen is een hele goede manier om soort van te resetten. Ik deed het ook als ik bij vrienden of familie was, of als ik een wandeling maakte (dan ging ik gewoon op een bankje liggen), en ik zette dus om de anderhalf uur een wekker.
Ik ben er zelf nog lang niet; ik kan nog steeds maar 6 uurtjes per week werken, ben na sociale gelegenheden nog steeds moe en slaap nog steeds belabberd. Maar ten opzichte van de eerste maanden is er al een wereld van verschil, en dat geeft mij in ieder geval vertrouwen dat het wel over gaat. Uiteindelijk. Het duurt alleen verrekte lang.
Sterkte.
Ax
10-09-2024
Reactie:
Voor het fysieke aspect, kan ik een ergotherapeut of een fysiotherapeut aanraden. Of Google eens op 20-3-20 regel
Rodha
10-09-2024
Reactie:
En inderdaad toegeven aan zvm rust, plat liggen, evt in donker, niet denken. Je lichaam de rust geven die het nodig heeft, dus niet uitstellen
Rodha
10-09-2024
Druk op hoofd en hypochondrie (Verhaal 1257)
Hallo allemaal,
Sinds juni zit ik in een burnout wat begon met dagelijkse paniekaanvallen en maandenlang slecht slapen. Dit ging al snel met hartkloppingen, maag/darmklachten. Sinds een paar weken heb ik druk bij mijn voorhoofd boven mijn rechteroog.
Ik heb ptss en hypochondrisch en bedenk me continu nare scenario’s.
Hebben meer mensen last van dat druk gevoel op de voorhoofd/hoofd?
Hoe gaan jullie om met fysieke klachten, afleiding etc.?
Groeten
Sinds juni zit ik in een burnout wat begon met dagelijkse paniekaanvallen en maandenlang slecht slapen. Dit ging al snel met hartkloppingen, maag/darmklachten. Sinds een paar weken heb ik druk bij mijn voorhoofd boven mijn rechteroog.
Ik heb ptss en hypochondrisch en bedenk me continu nare scenario’s.
Hebben meer mensen last van dat druk gevoel op de voorhoofd/hoofd?
Hoe gaan jullie om met fysieke klachten, afleiding etc.?
Groeten
Omu
09-09-2024
laatste reactie: 10-09-2024
7
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hey!
Ja zeker, denk de meeste mensen in een burn out hier last van hebben. Als je veel hebt gerust en je lichaam meer ontspand zal je merken dat het minder wordt. Ik heb de eerste maanden dagelijks paracetamol geslikt hiervoor maar nu heb ik soms dagen achter niks nodig. Maak je geen zorgen is echt een burn out symptoom
Ja zeker, denk de meeste mensen in een burn out hier last van hebben. Als je veel hebt gerust en je lichaam meer ontspand zal je merken dat het minder wordt. Ik heb de eerste maanden dagelijks paracetamol geslikt hiervoor maar nu heb ik soms dagen achter niks nodig. Maak je geen zorgen is echt een burn out symptoom
Anoniem
09-09-2024
Reactie:
Zeker herkenbaar die druk boven je rechteroog. Heel moeilijk om uit te leggen aan andere mensen, ik weet nog dat ik zei tegen de huisarts: "het voelt alsof mijn gezicht niet meer in balans is.." had hij geen antwoord op haha.
Heb mij later laten vertellen door een fysio dat er een spier vanuit de linkerkant van je nek helemaal in verbinding staat met de spier boven je rechteroog en dat het vrij normaal is bij hoge stress en spierspanning dat mensen daar druk ervaren. Heb je ook last van je kaak en (linkerkant) nek?
Ik merk dat die druk veel minder is wanneer ik ook minder spanning in de kaak, nek en schouders ervaar. Een spijkermatje helpt mij goed, of ademhalingsoefeningen (maar wel de langzame, dus box breathing of: 4 in 8 vasthouden 10 uit, niet dat snelle hyperventilatie gedoe).
Heb mij later laten vertellen door een fysio dat er een spier vanuit de linkerkant van je nek helemaal in verbinding staat met de spier boven je rechteroog en dat het vrij normaal is bij hoge stress en spierspanning dat mensen daar druk ervaren. Heb je ook last van je kaak en (linkerkant) nek?
Ik merk dat die druk veel minder is wanneer ik ook minder spanning in de kaak, nek en schouders ervaar. Een spijkermatje helpt mij goed, of ademhalingsoefeningen (maar wel de langzame, dus box breathing of: 4 in 8 vasthouden 10 uit, niet dat snelle hyperventilatie gedoe).
Anoniem
09-09-2024
Reactie:
Het is echt alsof ik mijn eigen verhaal lees dus zeker weten herkenbaar! Ik zie daarbij rechts ook nog eens vaag bij vlagen..
Anoniem
09-09-2024
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties :). Ik dacht dat ik de enige was met dit soort klachten. Als ik op google zoek, komen alle nare ziektes naar boven. Dat zorgt voor extra angst naast de depressie die ik nog heb in deze tijd.
@anoniem, ik voel op dit moment geen pijn bij mijn kaak. Misschien moet dat nog komen… hoop het niet.
Goed idee om een spijkermat te proberen.
Op één of andere manier heb ik echt moeite om de BO te accepteren.
@anoniem, ik voel op dit moment geen pijn bij mijn kaak. Misschien moet dat nog komen… hoop het niet.
Goed idee om een spijkermat te proberen.
Op één of andere manier heb ik echt moeite om de BO te accepteren.
Omu
10-09-2024
Reactie:
Hoi Omu,
"Op één of andere manier heb ik echt moeite om de BO te accepteren. "
Het zal misschien een geruststelling zijn om te lezen dat ook dat heel normaal is. Bij de meeste mensen kost het zeker wel een halfjaar (al dan niet langer) voordat je je er echt bij kan neerleggen. Dat is vaak ook het moment waarna je écht veel sneller zal gaan herstellen. Maar je kunt het niet forceren. Mocht je interesse hebben in meditatie dan zou je kunnen kijken naar meditaties binnen het thema burn-out en zelfcompassie. Dat heeft mij persoonlijk erg geholpen met de acceptatie.
En dit forum ook, teruglezen dat zo veel mensen één op één dezelfde klachten hebben ervaren als ik nam bij mij een hoop stress weg. Tot die periode dacht ik nog steeds: "er MOET iets anders aan de hand zijn" de informatievoorziening vanuit huisartsen maar ook online zijn wat mij betreft nogal gebrekkig, en zelfs vaak onrealistisch qua hersteltijd.
Heel veel sterkte Omu, het is een pittige tijd maar er zitten ook mooie kanten aan. Je zal merken dat je met bepaalde zaken nu veel gezonder leert om te gaan.
"Op één of andere manier heb ik echt moeite om de BO te accepteren. "
Het zal misschien een geruststelling zijn om te lezen dat ook dat heel normaal is. Bij de meeste mensen kost het zeker wel een halfjaar (al dan niet langer) voordat je je er echt bij kan neerleggen. Dat is vaak ook het moment waarna je écht veel sneller zal gaan herstellen. Maar je kunt het niet forceren. Mocht je interesse hebben in meditatie dan zou je kunnen kijken naar meditaties binnen het thema burn-out en zelfcompassie. Dat heeft mij persoonlijk erg geholpen met de acceptatie.
En dit forum ook, teruglezen dat zo veel mensen één op één dezelfde klachten hebben ervaren als ik nam bij mij een hoop stress weg. Tot die periode dacht ik nog steeds: "er MOET iets anders aan de hand zijn" de informatievoorziening vanuit huisartsen maar ook online zijn wat mij betreft nogal gebrekkig, en zelfs vaak onrealistisch qua hersteltijd.
Heel veel sterkte Omu, het is een pittige tijd maar er zitten ook mooie kanten aan. Je zal merken dat je met bepaalde zaken nu veel gezonder leert om te gaan.
Anoniem
10-09-2024
Reactie:
Nog vergeten toe te voegen hierboven: wat mij ook soms helpt zijn gezichtsmassage videos van Rachel Richards Massage (op youtube).
Zeker in het begin van mijn burnout deed ik vaak de video genaamd: "Alleviate headaches, jaw tension, and general anxiety with this relaxing face self massage." Zij richt zich ook op de zones boven de ogen bijvoorbeeld.
Zeker in het begin van mijn burnout deed ik vaak de video genaamd: "Alleviate headaches, jaw tension, and general anxiety with this relaxing face self massage." Zij richt zich ook op de zones boven de ogen bijvoorbeeld.
Anoniem
10-09-2024
Reactie:
Hoi omu herkenbaar en sliep in het begin ook erg slecht nu soms dagen goed en had ook last van mijn hoofd nek schouders duizeligheid en ik heb vooral last van mijn maag bovenin veel warmte daarzo heel veel bij de dokters geweest vorig jaar ze zeggen stress spanningen heb wel veel achter de rug al 6 jaar weduwe man viel plotseling van de trap geen afscheid kunnen nemen zelf na 1 week besloten de stekker eruit te halen in het ziekenhuis met mijn gezin 98 procent werkte niet meer in zijn hoofd we waren 43 jaar getrouwd en vroeger ook de nodige dingen mee gemaakt te veel om op de schrijven veel fisioterapeuten gehad doe veel mediteren yoga nindra voor ontspanning en 1 keer in de week mediteren stilte met 1 groepje ik zit nu 14 maanden in een burnout maar wil niet zeggen dat andere er ook zolang in zitten hoor ieder lichaam is anders sterkte ook 👍
L.N
10-09-2024
Onverklaarbare jeuk over het hele lichaam (Verhaal 1248)
Hallo allemaal,
Zit inmiddels al zo'n 7.5 maand in mn BO. Heb werkelijk waar alle symptomen al gezien en meegemaakt, maar nu sinds deze week ook een ontiegelijke jeuk over het hele lichaam. Ik zie niet echt plekjes of een hele droge huid die het zouden kunnen verklaren, dus vind het weer heel bijzonder. Ik vermoed dat de BO hier weer wat mee te maken heeft en daarom de vraag of er meer mensen zijn die hier last van hebben?
Alvast bedankt en sterkte allemaal!
Zit inmiddels al zo'n 7.5 maand in mn BO. Heb werkelijk waar alle symptomen al gezien en meegemaakt, maar nu sinds deze week ook een ontiegelijke jeuk over het hele lichaam. Ik zie niet echt plekjes of een hele droge huid die het zouden kunnen verklaren, dus vind het weer heel bijzonder. Ik vermoed dat de BO hier weer wat mee te maken heeft en daarom de vraag of er meer mensen zijn die hier last van hebben?
Alvast bedankt en sterkte allemaal!
R
05-09-2024
laatste reactie: 09-09-2024
5
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ja zeker! Maar voor mijn bo had ik ook altijd al jeuk. Soms is het er opeens en andere dagen heb ik er geen last van. Ik weet niet wat het is. Ik heb vroeger weleens een pilletje gehad voor overgevoeligheid bij de huisarts, maar toen zat ik onder de bulten en jeuk. Soms denk ik dat ik daar nog last van heb gehouden..
Anna
05-09-2024
Reactie:
Een van mijn eerste BO symptomen was onverklaarbare jeuk! Was het serieus alweer vergeten omdat dat gelukkig maar kort aanwezig was bij mij maar ik heb een paar nachten me helemaal gek gekrabd toen. Vlak daarna begonnen de andere symptomen zich aan te dienen en toen ging de jeuk bij mij weer weg. Nog steeds geen idee waar het vandaan kwam toen maar dat was een heel erg naar gevoel. Hoop dat het bij jou ook vanzelf weer weggaat.
Anoniem
05-09-2024
Reactie:
Ik was tijdens mijn burnout aan het dieeten en ook geen suiker meer en ongezond eten at heb ik gemerkt dat ik gewoon geen jeuk meer kreeg, at ik suiker of vettig eten terug jeuk, misschien is dat ook het geval bij jullie.
Sammy
05-09-2024
Reactie:
Ik had jeuk vooral op buik in begin v burnout. Ook haaruitval. Heeft te maken met stress en wordt veroorzaakt door hoge niveau cortisol.
C.
C.
Anoniem
07-09-2024
Reactie:
Hoi, ik had dit vroeger heel erg. Spontaan warme huid, zwellingen en maar wrijven tot het steekt. Dit kan vele oorzaken hebben zoals stress, bij mij was het allergie. Vraag je huisarts om een allergie test. Tegenwoordig is dat alleen bloed afnemen. Ik zou wel naar de huisarts gaan want sommige huidaandoeningen wil je echt niet houden.
Succes.
Succes.
Sandra
09-09-2024
Libido (Verhaal 1254)
Mijn libido is al maandenlang helemaal weg. Merk dat dit voor wrijving zorgt in mijn relatie. Wie hebben hier nog meer last van en komt dit ooit nog goed? Ben een man van 40 en nu 1 jaar burnout.
rob
08-09-2024
Toon reacties
Verberg reacties
Veel lichamelijke klachten, herkenbaar ? (Verhaal 1230)
Schrik niet, maar ik zit al meer dan een jaar in de WIA. Heb me iets meer dan drie jaar geleden ziek gemeld en was vrij snel weer aan het "herstellen" waardoor ik 10 maanden later tegen een beter melding aanzat maar toen helemaal in elkaar geklapt ben. Conclusie weer opnieuw beginnen maar een jaar later zat er niks anders op dan de WIA aan te vragen. Ben dus nu al drie jaar ziek en het lijkt wel steeds verder achteruit te gaan. Ik heb enorm veel last van darmklachten en in mindere mate maagklachten. Veel onderzoeken gehad waar niks uitgekomen is. Dus wordt het steeds maar weer op stress gegooid. Door die lichamelijke klachten kom ik ook steeds verder in een depressie terecht wat weer resulteert in nog meer klachten. Klachten zorgen voor meer stress en de stress weer voor meer klachten 😥 en zo is het cirkeltje rond. Loop al jaartje bij psycholoog maar helpt ook niet veel. Wordt voortdurend belemmerd door die lichamelijke klachten.
Zijn er meer mensen die ook zoveel last hebben van lichamelijke klachten als maag- en darmklachten, oorsuizen, slijmvorming etc. ?
Ik word langzaam echt gek en wanhopig door die klachten en wil gewoon mijn oude leventje weer terug.....
Zijn er meer mensen die ook zoveel last hebben van lichamelijke klachten als maag- en darmklachten, oorsuizen, slijmvorming etc. ?
Ik word langzaam echt gek en wanhopig door die klachten en wil gewoon mijn oude leventje weer terug.....
Mazimo
24-08-2024
laatste reactie: 08-09-2024
21
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Wat vervelend. De meeste mensen hebben inderdaad ook last van maag en darm klachten. De stress slaat vaak daar naartoe. Je moet kijken waar je stress vandaan komt en dan aanpakken. Dan zal je merken zodra je rustiger bent, minder stress ervaart in je lichaam de klachten ook geleidelijk af zullen nemen.
Makkelijk gezegd dan gedaan, i know maar daar start het echt
Makkelijk gezegd dan gedaan, i know maar daar start het echt
Anoniem
24-08-2024
Reactie:
Ja heel herkenbaar mazimo hier nog 1 ben al 14maanden in een burnout bij mij slaat het ook op mijn maag darmen heb nu 5 goede dagen gehad probeer veel te wandelen en er maar niet aan te denken vandaag weer last van mijn maag wat krijg je daar een stress van hé en echo gemaakt van mijn buik was gelukkig ook goed en veel bij de dokter geweest probeer er maar wat van te maken sterkte ook 👍
L.N
24-08-2024
Reactie:
Hoi L.N.,
Ik heb ook soms dagen dat het redelijk gaat en dan denk ik dat ik uit het dal aan het klimmen ben om vervolgens weer keihard terug te vallen. Heb ook al veel bij de dokter gelopen en verschillende onderzoeken gehad waar niks uitkomt....en toch blijf ik me zo ellendig voelen. Wordt langzaam echt radeloos omdat het al zolang duurt. Ben ook vreselijk emotioneel en zou het liefste de hele dag huilen maar meestal lukt het niet eens om te huilen. Slaap ook weer slechter de laatste tijd en wordt heel vroeg wakker en kan dan niet meer slapen.
Ik heb ook soms dagen dat het redelijk gaat en dan denk ik dat ik uit het dal aan het klimmen ben om vervolgens weer keihard terug te vallen. Heb ook al veel bij de dokter gelopen en verschillende onderzoeken gehad waar niks uitkomt....en toch blijf ik me zo ellendig voelen. Wordt langzaam echt radeloos omdat het al zolang duurt. Ben ook vreselijk emotioneel en zou het liefste de hele dag huilen maar meestal lukt het niet eens om te huilen. Slaap ook weer slechter de laatste tijd en wordt heel vroeg wakker en kan dan niet meer slapen.
Mazimo
25-08-2024
Reactie:
Nou Mazimo , ik zit ook ruim twee jaar met mijn burnout. Ik ervaar vooral vermoeidheid, uitputting. Als ik maar iets teveel doe slaat t stresssysteem weer op hol. Ben daar angstig voor geworden wat resulteert in veel niks doen. Maar ook dat geeft weer stress... leegte, vereenzaming en uitzichtloosheid spelen mij nu even parten.
Vandaag maar weer even stevig accepteren en berusten in de gedachte dat t goed komt.
Vast en zeker!!!!
Vandaag maar weer even stevig accepteren en berusten in de gedachte dat t goed komt.
Vast en zeker!!!!
Eric
25-08-2024
Reactie:
Hoi Eric,
Vraag jij je nooit af of het ooit wel goed komt ? Ik sta nu op het punt dat ik me dat serieus afvraag aangezien het maar blijft voortduren. Elke keer als ik denk het gaat ietsje beter krijg ik weer een klap. Ik heb eerder een burnout gehad en toen was ik er vrij snel weer uit na een maand of 9, maar nu lukt het me maar niet en ik weet niet waarom....
Vraag jij je nooit af of het ooit wel goed komt ? Ik sta nu op het punt dat ik me dat serieus afvraag aangezien het maar blijft voortduren. Elke keer als ik denk het gaat ietsje beter krijg ik weer een klap. Ik heb eerder een burnout gehad en toen was ik er vrij snel weer uit na een maand of 9, maar nu lukt het me maar niet en ik weet niet waarom....
Mazimo
25-08-2024
Reactie:
Ik heb hetzelfde. Hebben jullie ook dat doffe hoofd? Ik word er bang van..
Het begint uitzichtloos te worden
Het begint uitzichtloos te worden
Eddy
25-08-2024
Reactie:
Hoi mazimo ja dat herken ik ook emotioneel gisteren kon ik ook wel janken weer zo'n klote dag ben wel gaan wandelen met de hond die moet er toch uit hé en toen maar weer te bed waarom toch telkens weer die terug val denk je dat je eindelijk uit die dal bent pfffff wat duurt dit toch lang hé en slaap ook slecht dat piekeren maakt het er ook niet beter op probeer maar vol te houden sterkte 👍
L.N
25-08-2024
Reactie:
Als ik het zo allemaal lees moet ik denk ik maar een coachingsbureau opzetten
Taco
25-08-2024
Reactie:
Nou Taco zal dat zeker doen coachingbureau opzetten als dat de mensen kan helpen Top 👍
L.N
25-08-2024
Reactie:
P.S Taco dan wel gratis een heleboel mensen willen helpen kost wel veel geld en dat vind ik hier heel veel steun en kost niks ik probeer ook mensen te helpen hierzo we sleuren elkaar doorheen 👍
L.N
25-08-2024
Reactie:
Nou Taco krijg te horen dat formulier is niet goed ingevuld staat hierzo uw reactie is te kort pffffff maar ik hoop dus dat jij mensen kunt helpen zoals ik probeer te doen en voor niks zit bij zoveel mensen op 1 site ze vragen allern maar ....geld daar draait het tegenwoordig om beetje jammer wij kunnen dit ook op zoeken hé op internet Google soms wordt je daar niet vrolijk van hopelijk nu genoeg in getypt hierzo 👍
L.N noniem
25-08-2024
Reactie:
Hoi Mazimo,
Jawel, ik weet dat ik hier uit ga komen. Hoor dat ook van verschillende mensen om mij heen die in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Dat sterkt mij.
Het is alleen belangrijk, voor mij dat ik de juiste beslissingen neem. Destructieve patronen en overtuigingen leer herkennen en proberen te veranderen. Die kunnen zoals Taco er wat in blijft hameren ontstaan zijn door dingen uit het verleden. Ik heb schematherapie gedaan. Maar ook mijn lichaam door veel te hard te werken en daarbij op hoog niveau te sporten, de lat veel te hoog te leggen en te weinig aan herstel denken, compleet naar de klote geholpen. Adrenalinejunkie.
Ik ervaar een enorme klote tijd al twee jaar lang maar weet dat ik eruit kom...
Jij / jullie ook !!!
Groet Eric
Jawel, ik weet dat ik hier uit ga komen. Hoor dat ook van verschillende mensen om mij heen die in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Dat sterkt mij.
Het is alleen belangrijk, voor mij dat ik de juiste beslissingen neem. Destructieve patronen en overtuigingen leer herkennen en proberen te veranderen. Die kunnen zoals Taco er wat in blijft hameren ontstaan zijn door dingen uit het verleden. Ik heb schematherapie gedaan. Maar ook mijn lichaam door veel te hard te werken en daarbij op hoog niveau te sporten, de lat veel te hoog te leggen en te weinig aan herstel denken, compleet naar de klote geholpen. Adrenalinejunkie.
Ik ervaar een enorme klote tijd al twee jaar lang maar weet dat ik eruit kom...
Jij / jullie ook !!!
Groet Eric
Eric
26-08-2024
Reactie:
Ik zit al bijna twee jaar in een burnout en heb ook veel last van mijn darmen. Schijnbaar een veel voorkomend probleem. Bij mij is het ook nog eens erger geworden na een antibiotica kuur begin van dit jaar. Naast mijn darmklachten nog veel meer lichamelijke klachten en daarnaast ook veel psychische klachten. Vraag me ook af hoe lang dit nog gaat duren en begin me langzaam af te vragen of ik er ooit nog uit ga komen uit deze ellende.
Soraya
27-08-2024
Reactie:
Mazzimo wat naar
Sterkte.
Heb jij ook dat rare gevoel in je hoofd?
Sterkte.
Heb jij ook dat rare gevoel in je hoofd?
Eddy
27-08-2024
Reactie:
Hoi Eddy,
In mijn hoofd valt mee. Soms heb ik wel hoofdpijn en van die rare elektrische schokken in mijn hoofd. Wel heel erg last van oorsuizen. Bij mij uit het zich vooral ook met darmklachten en in mindere mate maagklachten. Mijn darmen zijn helemaal van slag en gaan tekeer als een gek. Daarnaast een heel onrustig gevoel de hele dag. Alleen als ik bijvoorbeeld op de bank lig voel ik me minder onrustig.
In mijn hoofd valt mee. Soms heb ik wel hoofdpijn en van die rare elektrische schokken in mijn hoofd. Wel heel erg last van oorsuizen. Bij mij uit het zich vooral ook met darmklachten en in mindere mate maagklachten. Mijn darmen zijn helemaal van slag en gaan tekeer als een gek. Daarnaast een heel onrustig gevoel de hele dag. Alleen als ik bijvoorbeeld op de bank lig voel ik me minder onrustig.
Mazimo
27-08-2024
Reactie:
Brainzaps die zijn naar idd
Ik heb. 24-7 hoofdpijn en een dof gevoel. Zo naar. Ik heb de brainzaps ook gehad.
Soms wel eens bang om te moeten accepteren dat het is zoals het is en misschien wel blijft zo voor altijd. Ik begin de hoop wel eens op te geven. Hoe houdt jij. Hoop en wat zijn jouw klachten.
Ik heb. 24-7 hoofdpijn en een dof gevoel. Zo naar. Ik heb de brainzaps ook gehad.
Soms wel eens bang om te moeten accepteren dat het is zoals het is en misschien wel blijft zo voor altijd. Ik begin de hoop wel eens op te geven. Hoe houdt jij. Hoop en wat zijn jouw klachten.
Eddy
27-08-2024
Reactie:
Hoi allemaal,
Ik ben ook al meer dan 2 jaar bezig en nog altijd veel klachten. Volgende week keuring UWV en dan de WIA in. Bij mij komt het denk ik door teveel “moeten” (qua reintegratie, therapie afspraken of mezelf teveel pushen) dat ik zoveel klachten hou. Maar ik heb vermoedelijk ook ADHD dus sta op de wachtlijst voor onderzoek. Dat kan ook een reden zijn dat mijn grens zo snel bereikt is.
Maar de bekende valkuil van tóch steeds te snel over je grenzen gaan, is denk ik de boosdoener in veel gevallen. Logisch ook want je wilt zo graag weer dingen doen…
Iemand gaf hier eens de tip om het boek ‘SOLK’ te lezen, ik weet niet meer wie. Maar dat vond ik een fijne tip, zeker het lezen waard. Sterkte allemaal en “gelukkig” herkennen we elkaars verhaal en kunnen we elkaar zo een beetje steunen.
Ik ben ook al meer dan 2 jaar bezig en nog altijd veel klachten. Volgende week keuring UWV en dan de WIA in. Bij mij komt het denk ik door teveel “moeten” (qua reintegratie, therapie afspraken of mezelf teveel pushen) dat ik zoveel klachten hou. Maar ik heb vermoedelijk ook ADHD dus sta op de wachtlijst voor onderzoek. Dat kan ook een reden zijn dat mijn grens zo snel bereikt is.
Maar de bekende valkuil van tóch steeds te snel over je grenzen gaan, is denk ik de boosdoener in veel gevallen. Logisch ook want je wilt zo graag weer dingen doen…
Iemand gaf hier eens de tip om het boek ‘SOLK’ te lezen, ik weet niet meer wie. Maar dat vond ik een fijne tip, zeker het lezen waard. Sterkte allemaal en “gelukkig” herkennen we elkaars verhaal en kunnen we elkaar zo een beetje steunen.
Y.
27-08-2024
Reactie:
Hoi Eddy,
Het is moeilijk om hoop te houden als je je al zolang zo slecht voelt. Dit is mijn tweede burnout, de eerste keer was ik er na een maand of 9 volledig uit. Nu zit ik er al bijna 3 jaar in en kom er maar niet uit, met name door die lichamelijke klachten die maar aan blijven houden. Het is echt vreselijk. Bij mij zijn het vooral maag- en darmklachten. Verder veel oorsuizen maar daar kan ik wel mee leven. Zelfs met de depressieve gevoelens kan ik beter overweg dan met die maag- en darmklachten. Ik denk dat daar alles begint en ik vervolgens in een vicieuze cirkel terecht komt. Soms gaat het een week redelijk goed en vervolgens ben ik weer terug bij af.....zo frustrerend allemaal. Hoofdpijn heb ik niet altijd maar af en toe. Zo heeft iedereen een andere zwakke plek in zijn/haar lichaam !
Het is moeilijk om hoop te houden als je je al zolang zo slecht voelt. Dit is mijn tweede burnout, de eerste keer was ik er na een maand of 9 volledig uit. Nu zit ik er al bijna 3 jaar in en kom er maar niet uit, met name door die lichamelijke klachten die maar aan blijven houden. Het is echt vreselijk. Bij mij zijn het vooral maag- en darmklachten. Verder veel oorsuizen maar daar kan ik wel mee leven. Zelfs met de depressieve gevoelens kan ik beter overweg dan met die maag- en darmklachten. Ik denk dat daar alles begint en ik vervolgens in een vicieuze cirkel terecht komt. Soms gaat het een week redelijk goed en vervolgens ben ik weer terug bij af.....zo frustrerend allemaal. Hoofdpijn heb ik niet altijd maar af en toe. Zo heeft iedereen een andere zwakke plek in zijn/haar lichaam !
Mazimo
06-09-2024
Reactie:
Hallo Y,
Welke klachten ervaar jij dan voornamelijk ? Zijn het meer lichamelijke klachten of psychische klachten ?
Ik voel me soms een week wat beter en dan val ik weer terug in het zwarte gat. Duurt dan een paar dagen en dan klim ik er weer uit om vervolgens na een week me beter te hebben gevoeld weer in het gat te vallen. En dan begint het weer opnieuw.....en ik kom er maar niet achter wat de triggers zijn. En zo modder ik inmiddels al 3 jaar door 😥
Welke klachten ervaar jij dan voornamelijk ? Zijn het meer lichamelijke klachten of psychische klachten ?
Ik voel me soms een week wat beter en dan val ik weer terug in het zwarte gat. Duurt dan een paar dagen en dan klim ik er weer uit om vervolgens na een week me beter te hebben gevoeld weer in het gat te vallen. En dan begint het weer opnieuw.....en ik kom er maar niet achter wat de triggers zijn. En zo modder ik inmiddels al 3 jaar door 😥
Mazimo
06-09-2024
Reactie:
Hoi maximo wat je net schrijft heb ik precies het zelfde ging echt 5 dagen goed vanochtend ook nog toen zelfs veel bloemen gebracht naar oudere ben namelijk ook vrijwilliger van de Zonnebloem vind ik dankbaar werk nu al 17 jaar het was zieken dat vandaag en zei tegen een vrijwilliger gaat goed nu nou vanmiddag dus weer last van mijn maag durf bijna niet meer te zeggen dat het goed gaat sterkte ook 👍
LN
07-09-2024
Reactie:
Hebben jullie dat ook, dat je je prima voelt en dan plotseling uit het niets super slecht met last van lichamelijke klachten en huilen ? Maar dan bedoel ik ook echt gewoon van de ene op de andere seconde. En ik heb echt geen idee wat het triggert. Vandaag ook, voelde me OK en plotseling rond 15.00 uur gewoon uit het niets super slecht 😭
Thomas
08-09-2024
Bezorgd (Verhaal 1251)
Goedemiddag, ik ben sinds mei thuis met een burn- out. De laatste weken ging het weer terug wat beter. Nog kleine lichamelijke klachten maar voor de rest een goede mind-set. Nu heb ik vorig weekend wat veel gedaan, ben ik deze week gestart met paar uurtjes werken en vraagt de opstart van het schooljaar ook wel wat in ons gezin. Ik merk dat ik terug last ondervind: emotioneler, hersenmist, gejaagd gevoel,…. Ik merk dat het me bezorgd maakt voor een terugval wat uiteraard ook niet helpt. Is het normaal om wat terug te vallen bij opstart van werk of is het meteen een signaal dat je teveel doet?
Ik blijf het moeilijk vinden om te balanceren tussen rusten en langs de andere kant mijn lichaam ook terug wat te laten wennen aan nieuwe prikkels.
Herkenbaar?
Groetjes
Ik blijf het moeilijk vinden om te balanceren tussen rusten en langs de andere kant mijn lichaam ook terug wat te laten wennen aan nieuwe prikkels.
Herkenbaar?
Groetjes
Kat
06-09-2024
laatste reactie: 08-09-2024
2
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Jep erg herkenbaar, maar sinds mei in een burnout is het ook nog lang niet stabiel naar mijn ervaring. Ik begon ook na 4 maanden met werken. Alle heftige klachten kwamen weer terug en lag na werk alleen maar in bed, zo overprikkeld. Maar merkte wel dat ik enigszins eraan ging wennen en het na een paar weken weer afzwakte. Nu 8.5 maand verder en merk echt verschil in heftigheid. Helaas ben ik er nog niet, maar het wordt beter met de tijd, kleine stapjes met af en toe terugvallen die ook uiteindelijk gaan afnemen in heftigheid en tijdsduur.
Anna
06-09-2024
Reactie:
Bedankt voor je reactie!
Kat
08-09-2024
Ik weet het niet meer (Verhaal 1229)
Hoi iedereen.
Ik ben davíd ik ben 25 jaar en zit nu sidns maart in een burnout.
In eerste instantie was het alleen de vermoeidheid en de concetratie die laag was.
In mei begon het allemaal af te takelen.
Paniekaanvallen
Hartoverslagen
Hartkloppingen
Duizeligheid
Pijn en druk op de borst
Benauwdheid
Waxig zien
Ik heb al meerdere keren gedacht dat ik dood zou gaan, en mn lichaam het allemaal niet meer aan kon.
Ik heb inmiddels alle onderzoeken gehad, 2 keer een ambulance aan de deur gehad en alles is gezond en wel.
Dit vind ik zo enorm lastig, de angst om mn gezondheid ks zo groot geworden dat ik mijzelf niet meer ken. De eind juli tot vorige week heb ik echt 3 top weken gehad. Weer gaan hardlopen, dingen buiten de deur gedaan en weer op drukke plekken geweest zonder paniek.
En nu sinds een week is alles weer terug. De hartoverslagen, de angst voor buiten en alleen zijn. Ik word gek. Het vermoeid en ontmoedigd zo erg. Elke dag lijk ik wel moeier te worden..
Ik ben alleen zo nieuwsgierig of er meerdere zijn die zo de hele dag met hun gezondheid bezig zijn. En waarbij het hart en de borst zo enorm vervelend doen..
Sorry voor mijn lange verhaal.
En veel succes en sterkte iedereen!!
Ik ben davíd ik ben 25 jaar en zit nu sidns maart in een burnout.
In eerste instantie was het alleen de vermoeidheid en de concetratie die laag was.
In mei begon het allemaal af te takelen.
Paniekaanvallen
Hartoverslagen
Hartkloppingen
Duizeligheid
Pijn en druk op de borst
Benauwdheid
Waxig zien
Ik heb al meerdere keren gedacht dat ik dood zou gaan, en mn lichaam het allemaal niet meer aan kon.
Ik heb inmiddels alle onderzoeken gehad, 2 keer een ambulance aan de deur gehad en alles is gezond en wel.
Dit vind ik zo enorm lastig, de angst om mn gezondheid ks zo groot geworden dat ik mijzelf niet meer ken. De eind juli tot vorige week heb ik echt 3 top weken gehad. Weer gaan hardlopen, dingen buiten de deur gedaan en weer op drukke plekken geweest zonder paniek.
En nu sinds een week is alles weer terug. De hartoverslagen, de angst voor buiten en alleen zijn. Ik word gek. Het vermoeid en ontmoedigd zo erg. Elke dag lijk ik wel moeier te worden..
Ik ben alleen zo nieuwsgierig of er meerdere zijn die zo de hele dag met hun gezondheid bezig zijn. En waarbij het hart en de borst zo enorm vervelend doen..
Sorry voor mijn lange verhaal.
En veel succes en sterkte iedereen!!
David
23-08-2024
laatste reactie: 08-09-2024
16
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Wat ontzettend vervelend.. ik herken mij wel, deels in je verhaal. Vorig jaar herfst stond er ook een ambulance bij mij voor de deur. Het bleek een paniekaanval en oververmoeidheid. Daarna verder door gegaan, maar ik raakte steeds vermoeider. Last van steken in hart regio, vaste, pijnlijke ribben. Spierspanning rug. Yoga opgepakt. Bij drukte kon ik slecht de nacht ingaan doordat ik draaierig wakker werd. Heel naar. Overprikkeling?
Eind mei sloeg alles ineens in op mijn spieren, spierkramp, spiertrekkingen, enorm zware armen en benen. Benauwdheid. Heel eng, alsof ik vast zit in eigen lichaam.
Neuroloog heeft vorige week ALS uitgesloten. Volgende week mri gepland.
Verder nog verwezen naar de reumatoloog..
En psychologe wachtlijst, gericht op behandelen psychosomatische klachten.
Hypochondrie.
Ik probeer mijn angsten aan de kant te zetten maar lichamelijk is er zoveel gaande, dat dit onmogelijk is momenteel.. ik word er erg down van. Weinig zicht op de toekomst zeg maar.. proberen te vertrouwen dat er betere tijden komen? Maar hoe en wanneer is onduidelijk..dit stipt mijn onzekerheid aan, omdat mijn lichaam al zovaak hapert. Ik al veel ziekteverzuim erop heb zitten..
Heel veel sterkte en laten we hopen op betere en gezonde tijden lieve mensen!
Eind mei sloeg alles ineens in op mijn spieren, spierkramp, spiertrekkingen, enorm zware armen en benen. Benauwdheid. Heel eng, alsof ik vast zit in eigen lichaam.
Neuroloog heeft vorige week ALS uitgesloten. Volgende week mri gepland.
Verder nog verwezen naar de reumatoloog..
En psychologe wachtlijst, gericht op behandelen psychosomatische klachten.
Hypochondrie.
Ik probeer mijn angsten aan de kant te zetten maar lichamelijk is er zoveel gaande, dat dit onmogelijk is momenteel.. ik word er erg down van. Weinig zicht op de toekomst zeg maar.. proberen te vertrouwen dat er betere tijden komen? Maar hoe en wanneer is onduidelijk..dit stipt mijn onzekerheid aan, omdat mijn lichaam al zovaak hapert. Ik al veel ziekteverzuim erop heb zitten..
Heel veel sterkte en laten we hopen op betere en gezonde tijden lieve mensen!
P.
23-08-2024
Reactie:
Hallo David,
Je bent nog hartstikke jong en hebt gewoon een gezond lijf. Probeer niet meer te focussen op je klachten/lichaam maar ga dingen doen en zoek afleiding in bv wandelen of sporten. Je kunt ook naar een fysiotherapeut gaan die psychomotorische oefeningen met je doet. Heb je geen begeleiding van een psycholoog? Die kan met jou je gedachten onderzoeken en je laten zien dat die irreëel zijn. Sowieso lucht praten altijd op.
Je bent nog hartstikke jong en hebt gewoon een gezond lijf. Probeer niet meer te focussen op je klachten/lichaam maar ga dingen doen en zoek afleiding in bv wandelen of sporten. Je kunt ook naar een fysiotherapeut gaan die psychomotorische oefeningen met je doet. Heb je geen begeleiding van een psycholoog? Die kan met jou je gedachten onderzoeken en je laten zien dat die irreëel zijn. Sowieso lucht praten altijd op.
Anoniem
23-08-2024
Reactie:
Hoi anoniem.
Ik ben met alles al maanden bezig.
De spierspanning en pijn komt constant terug foor de fysio.
Met de psycholoog ben ik druk bezig, om mn lichaam weer te vertrouwen en die angst controle te krijgen. Maar dit gaat niet
Wandelen doe ik ook al maanden, maar vaak dan krijg ik last van mn bovenrug en kaakspieren. Ook omdat ik vaak nadenk of slles nog goed gaat.
Ik ben met alles al maanden bezig.
De spierspanning en pijn komt constant terug foor de fysio.
Met de psycholoog ben ik druk bezig, om mn lichaam weer te vertrouwen en die angst controle te krijgen. Maar dit gaat niet
Wandelen doe ik ook al maanden, maar vaak dan krijg ik last van mn bovenrug en kaakspieren. Ook omdat ik vaak nadenk of slles nog goed gaat.
Anoniem
27-08-2024
Reactie:
Hallo David,
Wat vervelend en spannend allemaal hé?
Hopelijk helpt het dat je dit bericht hebt gepost. Ikzelf haal veel uit de berichten en reacties die hier geplaatst zijn. En ja, de angst om mijn gezondheid speelt ook bij mij een rol.
Ik las dat je een paar goede weken hebt gehad, eigenlijk toch een teken dat het gelukkig ook kan, maar heb je misschien teveel gedaan?
In jouw laatste reactie zeg je;
"Maar het gaat niet", maar het gaat dus wel, denk maar aan de goede weken.
Het gaat helaas in kleine stapjes en we moeten doseren. Is moeilijk maar gaat ons lukken. We steunen elkaar!
Er zijn gelukkig ook heel veel berichten van medelotgenoten waarmee het weer beter gaat. Gelukkig delen ze hun tips ook met ons.
Sterkte David 🍀
Wat vervelend en spannend allemaal hé?
Hopelijk helpt het dat je dit bericht hebt gepost. Ikzelf haal veel uit de berichten en reacties die hier geplaatst zijn. En ja, de angst om mijn gezondheid speelt ook bij mij een rol.
Ik las dat je een paar goede weken hebt gehad, eigenlijk toch een teken dat het gelukkig ook kan, maar heb je misschien teveel gedaan?
In jouw laatste reactie zeg je;
"Maar het gaat niet", maar het gaat dus wel, denk maar aan de goede weken.
Het gaat helaas in kleine stapjes en we moeten doseren. Is moeilijk maar gaat ons lukken. We steunen elkaar!
Er zijn gelukkig ook heel veel berichten van medelotgenoten waarmee het weer beter gaat. Gelukkig delen ze hun tips ook met ons.
Sterkte David 🍀
Medelotgenoot
27-08-2024
Reactie:
Hi David, zo herkenbaar! Ik ben sinds eind juni ziek (fysiek en mentaal ingestort, kort gezegd) en ik ben gisteren na een goede twee weken ook weer in elkaar gestort. Steeds als ik denk stappen te maken, klap ik harder terug. Alsof er een laagje dieper open gaat waar nog veel pijn zit. De onzekerheid in mijn lijf en hoofd vind ik ook frustrerend. Op papier doe ik alles goed om beter te worden, maar waarom lukt het dan niet? Ik heb mijn antwoord nog niet gevonden, maar het helpt me nu wel een beetje om vast te houden dat de afgelopen weken dus wél beter waren dan de tijd daarvoor. Momentum blijven houden en kijken waar je vandaan komt kan even helpen om het in perspectief te zetten, maar het echt voelen is een tweede. Ik hoop dat je langzaamaan wat meer vooruitgang gaat boeken, al zou sneller altijd fijner zijn natuurlijk.
Nina
28-08-2024
Reactie:
Hoi medelotgenootje
Bedankt voor je reactie.
Ik vind het een erg lief en fijn berichtje!
Het is ook wel een kwestie van positief er naar kijken, dir geeft energie en nieuwe kracht.
Inmiddels toch wat lekkere dagen achter de rug. Af en toe wat gespannen. Maar heb heerlijk wat kilometers gemaakt met de hond in de natuur. Dit leid mij wel echt af van alle stress.
Ik merk wel dat mijn hartslag best snel kan stijgen en dan ook ijft hangen, voornamelijk in dit warme weer. En ook een reeks n hartoverslagen gekregen. Maarja morgen weer een “checkup” bij de huisarts.
Groetjess!
Bedankt voor je reactie.
Ik vind het een erg lief en fijn berichtje!
Het is ook wel een kwestie van positief er naar kijken, dir geeft energie en nieuwe kracht.
Inmiddels toch wat lekkere dagen achter de rug. Af en toe wat gespannen. Maar heb heerlijk wat kilometers gemaakt met de hond in de natuur. Dit leid mij wel echt af van alle stress.
Ik merk wel dat mijn hartslag best snel kan stijgen en dan ook ijft hangen, voornamelijk in dit warme weer. En ook een reeks n hartoverslagen gekregen. Maarja morgen weer een “checkup” bij de huisarts.
Groetjess!
David
02-09-2024
Reactie:
Wat fijn om te horen David!
Hopelijk was de check up ook weer oké?
En jou bericht doet mij dan weer goed, net op een moment dat het weer wat minder gaat.
Groetjes 🍀
Hopelijk was de check up ook weer oké?
En jou bericht doet mij dan weer goed, net op een moment dat het weer wat minder gaat.
Groetjes 🍀
Medelotgenoot
03-09-2024
Reactie:
Hey medelotgenoot,
Gelukkig was alles weer helemaal goed. En was er niks geks op t merken.
Fijn dat de berichten zo onderling allemAl wel steunt geeft.
Nog steeds gaat het goed, ik ben lekker bexig met van alles en nog
Wat. Vind het alleen jammer dat het lijkt alsof de vermoeidheid nu plotseling komt. En ik dingen niet voel aan komen zoals vroeger.
Maar he hou je vast aan de positieve kant en de dingen die goed gaan. Dat geeft ook weer een beetje energie.
Groetjess!
Gelukkig was alles weer helemaal goed. En was er niks geks op t merken.
Fijn dat de berichten zo onderling allemAl wel steunt geeft.
Nog steeds gaat het goed, ik ben lekker bexig met van alles en nog
Wat. Vind het alleen jammer dat het lijkt alsof de vermoeidheid nu plotseling komt. En ik dingen niet voel aan komen zoals vroeger.
Maar he hou je vast aan de positieve kant en de dingen die goed gaan. Dat geeft ook weer een beetje energie.
Groetjess!
Anoniem
04-09-2024
Reactie:
Hoi David, klinkt herkenbaar. Misschien ben ik de fases wat sneller doorgegaan. Maar ik ben 28 dus ook niet de leeftijd om alleen maar binnen te zitten. Het begon bij mij ook in Maart, klachten die mij enorme angst gaven, meer bij de huisarts en in het ziekenhuis geweest als de 27 jaar ervoor. Wat ik uit jou verhaal haal en wat logisch is, is dat je te snel weer wilt.
Voor je kan herstellen moet je er echt aan toegeven. Doe je dat niet kan ik je vertellen wordt het alleen maar erger. Ik heb een periode van 6 weken echt rustig aan gedaan en niet gewerkt. Dat werd getriggerd door een ziekenhuisbezoek..
Hou je vast aan dat je gezond bent en dat met tijd en rust het weer goed komt. Ik ben nu een maand of 3 door mijn dieptepunt en weer heel veel dingen aan het doen die eerst niet konden.
Sterkte! En haal geruststelling uit de berichten die je hier leest!
Voor je kan herstellen moet je er echt aan toegeven. Doe je dat niet kan ik je vertellen wordt het alleen maar erger. Ik heb een periode van 6 weken echt rustig aan gedaan en niet gewerkt. Dat werd getriggerd door een ziekenhuisbezoek..
Hou je vast aan dat je gezond bent en dat met tijd en rust het weer goed komt. Ik ben nu een maand of 3 door mijn dieptepunt en weer heel veel dingen aan het doen die eerst niet konden.
Sterkte! En haal geruststelling uit de berichten die je hier leest!
K.S.
05-09-2024
Reactie:
Hi David,
Ik herken me heel erg in jouw verhaal. Ik ben ook 25 jaar en ben in maart in een BO beland. Ook ik heb echt gedacht dat ik dood zou gaan van de spanning en stress, dat mijn lichaam het niet meer aan kon. Echt een vreselijk gevoel. Ik herken me ook heel erg in de klachten die je omschrijft. Ik heb ook vaak gedacht dat me lichamelijk iets heel erg mankeerde maar nu het weer wat beter met me gaat kan ik herkennen dat het echt met de spanning en stress te maken had. Echter heb ik wel nog steeds last van een hoge hartslag en hartoverslagen. Voornamelijk op momenten dat ik gespannen ben. Dit kan akelig voelen maar hoort er wel bij..
Je bent niet alleen en het komt goed! Het heeft alleen ontzettend veel tijd nodig om lichamelijk en mentaal te herstellen na zo’n intense klap van stress en spanning.
Ik herken me heel erg in jouw verhaal. Ik ben ook 25 jaar en ben in maart in een BO beland. Ook ik heb echt gedacht dat ik dood zou gaan van de spanning en stress, dat mijn lichaam het niet meer aan kon. Echt een vreselijk gevoel. Ik herken me ook heel erg in de klachten die je omschrijft. Ik heb ook vaak gedacht dat me lichamelijk iets heel erg mankeerde maar nu het weer wat beter met me gaat kan ik herkennen dat het echt met de spanning en stress te maken had. Echter heb ik wel nog steeds last van een hoge hartslag en hartoverslagen. Voornamelijk op momenten dat ik gespannen ben. Dit kan akelig voelen maar hoort er wel bij..
Je bent niet alleen en het komt goed! Het heeft alleen ontzettend veel tijd nodig om lichamelijk en mentaal te herstellen na zo’n intense klap van stress en spanning.
C
08-09-2024
Reactie:
Hey C
Bedankt voor je berichtje!
Ik heb voornamelijk een hoge hartslag na inspanning. Sporten/wandelen. Dan kan ik echt 2 uur oo de bank liggen en nog steeds een hartslag van 90-110 hebben. Dit geeft mij dan toch onbewust extra stress waardoor ik erin blijf hangen denk ik?
Vandaag weer bij de HAP geweest.
Sinds vrijdag avond na mijn zaalvoetbalwrdstrijd toch een hoge hartslag gehouden.
Bloeddruk was 158/90 (stress)
Hartslag 105 maar wel regelmatig.
Inmiddels is die wel gezakt naar de 88 maar vind het erg vervelend en dat maakt me dan toch weer angstig.
Ik heb ook erg mooie dagen dat ik rust ervaar en door de dag heen een rust hartslag heb van 70 tot ik weer druk bezig ga.
Heb jij dat ook?
Vind het fijn voor je om te horen dat jij het kan blijven relativeren aan stress.. ik heb niet meer sltijd door wanneer ik stress heb.. gok ik?
Groetjes!
Bedankt voor je berichtje!
Ik heb voornamelijk een hoge hartslag na inspanning. Sporten/wandelen. Dan kan ik echt 2 uur oo de bank liggen en nog steeds een hartslag van 90-110 hebben. Dit geeft mij dan toch onbewust extra stress waardoor ik erin blijf hangen denk ik?
Vandaag weer bij de HAP geweest.
Sinds vrijdag avond na mijn zaalvoetbalwrdstrijd toch een hoge hartslag gehouden.
Bloeddruk was 158/90 (stress)
Hartslag 105 maar wel regelmatig.
Inmiddels is die wel gezakt naar de 88 maar vind het erg vervelend en dat maakt me dan toch weer angstig.
Ik heb ook erg mooie dagen dat ik rust ervaar en door de dag heen een rust hartslag heb van 70 tot ik weer druk bezig ga.
Heb jij dat ook?
Vind het fijn voor je om te horen dat jij het kan blijven relativeren aan stress.. ik heb niet meer sltijd door wanneer ik stress heb.. gok ik?
Groetjes!
Davíd
08-09-2024
Reactie:
Het lijkt wel of mijn berichtjes niet binnen komen dus ik probeer het nog een keer: Geef je lichaam voldoende/meer herstel/rust! Ik heb zelf ook heel erg last van hoge hart hartslagen ook na inspanning en in rust vanwege mijn burn-out. Ik heb te weinig toegegeven aan rust waardoor mijn burn-out heel extreem is geworden. Waardoor ik vaak zelfs door de hoge hartslagen niet in slaap kom.
Dus ik raad je aan om zoveel mogelijk te rusten en eventueel te slapen. Google eens op: hoger hartslag of rusthartslag + overtraind of overtrainingssyndroom. En zorg dat je daarna weer rustig opbouwt.
Dus ik raad je aan om zoveel mogelijk te rusten en eventueel te slapen. Google eens op: hoger hartslag of rusthartslag + overtraind of overtrainingssyndroom. En zorg dat je daarna weer rustig opbouwt.
Rodha
08-09-2024
Reactie:
Hoger = hoge
Rodha
08-09-2024
Reactie:
Ps: als je niet voldoende/meer toegeeft aan rust dan worden de klachten alleen maar erger. Bij mij zo erg dat ik vaak 4 uur lang in de nacht hele hoge hartslagen heb en met moeite in slaap kom, en daarnaast ook krachtverlies in ledematen. Als je luistert naar het fluisteren van je lichaam dan hoeft het niet te schreeuwen, voortkomen is beter dan genezen. Als ik dit eerder had geweten was het niet zo verschrikkelijk uit de hand gelopen bij mij, daarom probeer ik andere er voor te behoeden omdat ik dit niemand wens
Veel sterkte lieve mensen!
Veel sterkte lieve mensen!
Anoniem
08-09-2024
Reactie:
*Niemand toewens
Rodha
08-09-2024
Reactie:
PS2: En met krachtverlies bedoel ik dat ik 4 jaar lang helemaal niet meer kan lopen.Als ik alle tools had gehad die ik nu heb en de juiste therapie had gehad dan was het nooit zo ver uit de hand gelopen.Luister naar je lichaam signalen, geef je lichaam wat het nodig heeft, dus niet negeren de signalen. Ik ben weinig online dus de kans is klein dat ik reacties lees maar hopelijk hebben jullie iets gehad aan mijn tip.
Heel veel sterkte iedereen! Focus op oplossingen, dont give up!
Heel veel sterkte iedereen! Focus op oplossingen, dont give up!
Anoniem
08-09-2024
Vroeg wakker (Verhaal 1250)
Misschien hebben meer mensen er last van. Elke morgen ben ik vroeg wakker , 5 uur, het is dan alsof de adrenaline door mijn lijf giert. Terwijl mijn ogen dicht zakken houdt de adrenaline me weer wakker. Ik ga dan maar wat eten voel ik me weer. Iets beter. Maar slapen gaat niet meer lukken. Zijn er meer die er last van hebben.
Peter
06-09-2024
laatste reactie: 07-09-2024
3
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ja heel herkenbaar. Altijd rond 4.00 of 5.00 wakker. Dan meestal 1-1,5 uur wakker. Dan ga ik ook meestal wat eten (koekjes😝, probeer t niet te doen maar kan me niet beheersen), daarna val ik dan weer in slaap.
Dit hoort heel erg bij burnout omdat je hormonaal ontregeld bent.
C.
Dit hoort heel erg bij burnout omdat je hormonaal ontregeld bent.
C.
Anoniem
06-09-2024
Reactie:
Aanvulling: in t eerste jaar van burnout viel ik ook vaak niet meer in slaap als ik zo vroeg wakker werd (slapen was toen sowieso een drama). Nu wel, dus t gaat wel langzaam beter.
C.
C.
Anoniem
06-09-2024
Reactie:
Zo herkenbaar peter hier nog 1 eerst half 4 meestal plassen even in slaap en jawel 5 uur klaar wakker pffff ga dan meestal 1 half uur yoga nidra doen om even tot rust te komen voor de dag vooral als ik moet werken half 6 moet ik er dan toch uit slaap in de middag soms even op de bank sterkte ook 👍
L.N
07-09-2024
Moe (Verhaal 1247)
Al een aantal maanden thuis.
Maar nu moe.....zo moe.....
😢
Maar nu moe.....zo moe.....
😢
Een medelotgenoot
05-09-2024
laatste reactie: 06-09-2024
1
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Same here, de enorme vermoeidheid die zich uit nu de spanning langzaam uit het lichaam verdwijnt. Balans herontdekken en accepteren.... pfffff.
We komen er wel, houd vol !!
We komen er wel, houd vol !!
Eric
06-09-2024
Wil je ook je hart luchten?
Nooit meer het gevoel van hoe het was (Verhaal 1246)
Beste lotgenoten
Herkennen jullie ook het rotgevoel dat alles. Anders aanvoelt en je nooit meer het gevoel terug krijgt van voor de crash..
Ik mis mezelf zoals ik was..het is er helaas niet meer. Kapot geslagen, weg, vernietigd.
Enige dat overblijft is een nieuwe wereld met gevoelens die ik niet fijn vind..
Angsten, dof hoofd, baan kwijt, thuis zitten, vrienden die gezond zijn en die.nergens last van hebben. Het voelt verschrikkelijk.
Ik zou terug willen naar hoe het was , maar dat kan niet meer.
Je moet verder met hersens die ik niet meer wil..deze doen niet meer zoals het hoort.
Woe herkent dit?
Groet
Herkennen jullie ook het rotgevoel dat alles. Anders aanvoelt en je nooit meer het gevoel terug krijgt van voor de crash..
Ik mis mezelf zoals ik was..het is er helaas niet meer. Kapot geslagen, weg, vernietigd.
Enige dat overblijft is een nieuwe wereld met gevoelens die ik niet fijn vind..
Angsten, dof hoofd, baan kwijt, thuis zitten, vrienden die gezond zijn en die.nergens last van hebben. Het voelt verschrikkelijk.
Ik zou terug willen naar hoe het was , maar dat kan niet meer.
Je moet verder met hersens die ik niet meer wil..deze doen niet meer zoals het hoort.
Woe herkent dit?
Groet
Anoniem poppetje
04-09-2024
laatste reactie: 05-09-2024
6
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Erg herkenbaar.. je zou willen weten waar te beginnen het vorige leventje weer op te pakken.. maar het is nu denk ik er dwars doorheen gaan en jezelf opnieuw ontdekken/ontwikkelen.
Sterkte en heb vertrouwen!
Sterkte en heb vertrouwen!
P.
04-09-2024
Reactie:
Zoals ik hier lees gaat het ooit over.. die hoop blijf ik houden
a
04-09-2024
Reactie:
Hoe lang zitten jullie al in je burn out
04-09-2024
Reactie:
Ik herken dit heel goed, maar ik begin zelf nu echt de afgelopen twee maanden te merken dat ik weer de oude aan het worden ben. Of eigenlijk een verbeterde versie van wie ik daarvoor was. Ik betrap mijzelf er steeds vaker op dat ik dingen doe zonder erover na te denken, eventje een winkel inrennen, met iemand afspreken, somszelfs meerdere afspraken op een dag en dan denk ik 's avonds: "zo dat ging eigenlijk wel prima." echt een wereld van verschil vergeleken met alleen al een halfjaar geleden.
Ik ga nu zelf richting de twee jaar burnout, maar ben wel echt heel diep gevallen en ben redelijk snel al ziek uit dienst gemeld dus had weinig houvast in die periode.
Wat ik ook merk is dat ondanks dat ik meer kan ik nog steeds heel goed mijn eigen grenzen bewaak, en dat zie ik juist als een hele goede ontwikkeling. Kan veel makkelijker nee zeggen nu en ik luister veel beter naar mijn lichaam. Ook zorg ik nu dat ik, ondanks dat ik meer energie heb, na elk sociale aangelegenheid wat tijd voor mijzelf heb. En ik mediteer nog steeds bijna dagelijks om mijn zenuwstelsel op een gezond activiteitsniveau te houden.
Ondanks dat het op sommige vlakken dus misschien heel lang duurt voordat je weer "de oude" bent brengt een burnout ook een hoop positieve veranderingen met zich mee!
Houdt hoop, misschien dat mijn ervaring jullie ook wat moed kan geven❤️
Ik ga nu zelf richting de twee jaar burnout, maar ben wel echt heel diep gevallen en ben redelijk snel al ziek uit dienst gemeld dus had weinig houvast in die periode.
Wat ik ook merk is dat ondanks dat ik meer kan ik nog steeds heel goed mijn eigen grenzen bewaak, en dat zie ik juist als een hele goede ontwikkeling. Kan veel makkelijker nee zeggen nu en ik luister veel beter naar mijn lichaam. Ook zorg ik nu dat ik, ondanks dat ik meer energie heb, na elk sociale aangelegenheid wat tijd voor mijzelf heb. En ik mediteer nog steeds bijna dagelijks om mijn zenuwstelsel op een gezond activiteitsniveau te houden.
Ondanks dat het op sommige vlakken dus misschien heel lang duurt voordat je weer "de oude" bent brengt een burnout ook een hoop positieve veranderingen met zich mee!
Houdt hoop, misschien dat mijn ervaring jullie ook wat moed kan geven❤️
Anoniem
04-09-2024
Reactie:
Na hoelang merkte je dat je weer wat meer kon ik zit nu 3 maanden thuis en vind de dingen die ik thuis hoor te doen al to much.
Wil zo graag weer winkelen en met vriendinnen weg maar ik kan het niet
Wil zo graag weer winkelen en met vriendinnen weg maar ik kan het niet
Anoniem
05-09-2024
Reactie:
Duurde zeker wel een paar maanden voordat ik weer wat dingen op kon pikken. Minimaal een jaar om dat te doen zonder paniekgevoelens. Het is een proces van vallen en opstaan. Zie het vooral ook als een leerproces met een mooie uitkomst, ondanks dat je je nu vreselijk rot en waarschijnlijk eenzaam voelt. Ik ken het, maar het gaat echt beter worden! Probeer voor nu een fijne vorm van afleiding te zoeken, podcasts, lezen, mediteren, lage intensiteits workout zoals Yin Yoga of zelfs yoga nidra meditatie. En accepteer dat dit nu even de realiteit is. Het komt goed! Sterkte❤️
Anoniem
05-09-2024
Elke dag helse hoofdpijn (Verhaal 1237)
Hallo lotgenoten,
Zijn er meer mensen die elke dag geteisterd worden door knallende koppijn? Op zich kan ik fysiek best wel redelijk wat op een dag, echter belemmert mijn dagelijkse extreme hoofdpijn al mijn functioneren op een dag.
Het begint vaak in de ochtend met een prikkende pijn bovenop het hoofd, en gaat dan snel over naar een extreme druk op mijn voorhoofd, alsof er een baksteen in zit te drukken ofzo.
Ook aan de zijkanten van mijn hoofd merk ik dat de spieren extreem gespannen zijn.
Ik ben nog wel redelijk snel overprikkeld, maar verder heb ik het gevoel dat behoudens die ellendige hoofdpijnen ik niet zo veel klachten ervaar.
Wat zijn jullie ervaringen? Of zou het misschien toch een teken zijn dat ik te veel doe op een dag, en dus terug moet schakelen qua activiteiten?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Zijn er meer mensen die elke dag geteisterd worden door knallende koppijn? Op zich kan ik fysiek best wel redelijk wat op een dag, echter belemmert mijn dagelijkse extreme hoofdpijn al mijn functioneren op een dag.
Het begint vaak in de ochtend met een prikkende pijn bovenop het hoofd, en gaat dan snel over naar een extreme druk op mijn voorhoofd, alsof er een baksteen in zit te drukken ofzo.
Ook aan de zijkanten van mijn hoofd merk ik dat de spieren extreem gespannen zijn.
Ik ben nog wel redelijk snel overprikkeld, maar verder heb ik het gevoel dat behoudens die ellendige hoofdpijnen ik niet zo veel klachten ervaar.
Wat zijn jullie ervaringen? Of zou het misschien toch een teken zijn dat ik te veel doe op een dag, en dus terug moet schakelen qua activiteiten?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
A.
01-09-2024
laatste reactie: 05-09-2024
12
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Ik ben trouwens circa 6 weken geleden gestopt met Quetiapine (om te slapen), en 1,5 week geleden na afbouwen gestopt met Escitalopram, omdat ik wil uitsluiten dat mijn hoofdpijn misschien daardoor veroorzaakt wordt.
Die hoofdpijn klachten ervaar ik al een jaar lang ofzo, maar tot nu toe heeft het stoppen met beide medicaties niet geleid tot enige verbetering….
Die hoofdpijn klachten ervaar ik al een jaar lang ofzo, maar tot nu toe heeft het stoppen met beide medicaties niet geleid tot enige verbetering….
A.
01-09-2024
Reactie:
Beste A., ik heb dit ook, ik word er helemaal gestoord van! Sommige dagen voelt het alsof mijn hoofd tussen een bankschroef zit, andere dagen heb ik migraine en dan ineens ben ik 2 dagen hoofdpijn-vrij en dan begint weer vanaf voor af aan. Mijn nek doet ook chronisch zeer, ik doe regelmatig oefenen en heb een massagegun gekocht, maar bijna elke dag komt die hoofdpijn weer.
Ik ben naar de fysio geweest voor spanningshoofdpijn, ik ben gemasseerd en gekraakt, maar het heeft maar even geholpen.
Ik weet niet of je een man of vrouw bent, maar bij mij wordt het rond de menstruatie nog allemaal 10x erger.
Ik heb ook de oplossing niet behalve, paracetamol, ibuprofen en migrainetabletten van de huisarts.
Ik zit nu een jaar in de burnout, werk wel weer, maar het gaat nog niet van harte 🤦🏻♀️
Ik ben naar de fysio geweest voor spanningshoofdpijn, ik ben gemasseerd en gekraakt, maar het heeft maar even geholpen.
Ik weet niet of je een man of vrouw bent, maar bij mij wordt het rond de menstruatie nog allemaal 10x erger.
Ik heb ook de oplossing niet behalve, paracetamol, ibuprofen en migrainetabletten van de huisarts.
Ik zit nu een jaar in de burnout, werk wel weer, maar het gaat nog niet van harte 🤦🏻♀️
Suus
01-09-2024
Reactie:
Hallo Suus,
Ik ben een man, dus heb geen last van de maandelijkse problemen zeg maar. 😉
Ik was van de week bij de Osteopaat geweest die mijn kaken en nek behandeld heeft, de dag erna was het zowaar een dagje iets minder slecht, maar de dag erna weer ruk.
Enige wat bij mij tijdelijk verlichting lijkt te geven is een migrainemasker (of icepack), welke ik dan een minuut of 20 op mijn hoofd doe.
Als jij al sommige dagen ervaart zonder die hoofdpijn ben je in elk geval een stapje verder dan ik, ik heb 3 maanden geleden mijn re-integratie neergelegd omdat ik eerst (nagenoeg) klachtenvrij wil worden.
Het vreemde is dat ik fysiek op zich best oké ben, maar mijn klachten zich met name concentreren op hoofdpijn en overprikkeling….
Iemand anders nog ervaringen of tips?
Ik ben een man, dus heb geen last van de maandelijkse problemen zeg maar. 😉
Ik was van de week bij de Osteopaat geweest die mijn kaken en nek behandeld heeft, de dag erna was het zowaar een dagje iets minder slecht, maar de dag erna weer ruk.
Enige wat bij mij tijdelijk verlichting lijkt te geven is een migrainemasker (of icepack), welke ik dan een minuut of 20 op mijn hoofd doe.
Als jij al sommige dagen ervaart zonder die hoofdpijn ben je in elk geval een stapje verder dan ik, ik heb 3 maanden geleden mijn re-integratie neergelegd omdat ik eerst (nagenoeg) klachtenvrij wil worden.
Het vreemde is dat ik fysiek op zich best oké ben, maar mijn klachten zich met name concentreren op hoofdpijn en overprikkeling….
Iemand anders nog ervaringen of tips?
A.
01-09-2024
Reactie:
Hoi,
Hier ook elke dag hoofdpijn, al sinds ik in burnout zit, bijna 2 jaar nu. Komt door hoge spierspanning in rug, schouders, kaken wn hoofd. De hoofdpijn neemt wel toe als ik teveel doe bv te lang achter Pc, te langdurige sociale contacten etc. Je zenuwstelsel is overprikkeld dus je kunt er eigenlijk niet veel tegen doen behalve accepteren dat het nu zo is. Ik laat mezelf 2x per mnd masseren (mn bovenrug en schouders) en doe laag-intensieve sport zoals pilates. Verder wandel ik elke dag. Kortom, probeer zoveel mogelijk te ontspannen.
C.
Hier ook elke dag hoofdpijn, al sinds ik in burnout zit, bijna 2 jaar nu. Komt door hoge spierspanning in rug, schouders, kaken wn hoofd. De hoofdpijn neemt wel toe als ik teveel doe bv te lang achter Pc, te langdurige sociale contacten etc. Je zenuwstelsel is overprikkeld dus je kunt er eigenlijk niet veel tegen doen behalve accepteren dat het nu zo is. Ik laat mezelf 2x per mnd masseren (mn bovenrug en schouders) en doe laag-intensieve sport zoals pilates. Verder wandel ik elke dag. Kortom, probeer zoveel mogelijk te ontspannen.
C.
Anoniem
02-09-2024
Reactie:
Tja, acceptatie, deels heb ik mijn situatie wel geaccepteerd, maar er zijn ook meerdere momenten per dag waarop ik denk: gaan die klote klachten nou nooit een keer over??
Ik wandel en fiets ook dagelijks rustig, en voor de rest kleine huishoudelijke taken enz.
@Suus, welke migraine tabletten gebruik jij? En helpen deze naar tevredenheid?
Bedankt wederom.
Ik wandel en fiets ook dagelijks rustig, en voor de rest kleine huishoudelijke taken enz.
@Suus, welke migraine tabletten gebruik jij? En helpen deze naar tevredenheid?
Bedankt wederom.
A.
02-09-2024
Reactie:
Hi A., ik gebruik rizatriptan (alleen op recept verkrijgbaar), ze werken snel, mits je ze snel inneemt, dus bij de eerste klachten. Ze zijn wel slecht voor je maag, dus je kunt ze niet dagelijks gebruiken. Voor de rest leef ik nu dagelijks op paracetamol, ook niet top, maar je moet wat.
Overigens pas gaan werken als je volledig klachtenvrij bent, is een mooie gedachte maar ik denk niet realistisch. Een burnout heeft een ontzettende nasleep die jaren kan duren. Ik had ook die gedachte: eerst klachtenvrij en dan aan het werk, maar dan ga je thuis wel meer piekeren.
Overigens pas gaan werken als je volledig klachtenvrij bent, is een mooie gedachte maar ik denk niet realistisch. Een burnout heeft een ontzettende nasleep die jaren kan duren. Ik had ook die gedachte: eerst klachtenvrij en dan aan het werk, maar dan ga je thuis wel meer piekeren.
Suus
02-09-2024
Reactie:
Suus, bedankt voor je reactie.
Ik ben zelf vorig jaar juni in mijn burn-out beland, maar ben in september vanuit een soort schuldgevoel en verveling al weer gaan re-integreren, ondanks dat ik nog best een hoop klachten had.
Vanaf oktober gestart met Escitalopram, en daar half maart vanwege bijwerkingen toch weer mee gestopt.
Het lastige is dat tijdens mijn re-integratie ik een zeer ingewikkeld project heb begeleid (wel dmv thuiswerken), en dat dit me ook weer een hoop stress heeft opgeleverd, waardoor ik eind mei helaas weer mijn werk heb moeten neerleggen.
Het is wel best lastig inderdaad om de dagen door te komen zonder de afleiding van het werk, echter ben ik bang dat met re-integreren door mijn klachten heen ik het weer erger maak.
Volgende week start mijn 2e spoor traject ook, dus ik wil eerst dit even afwachten.
Mag ik vragen wat voor werk jij precies doet?
En doe je nu een soort van light variant van je normale werkzaamheden?
Alvast bedankt wederom.
Ik ben zelf vorig jaar juni in mijn burn-out beland, maar ben in september vanuit een soort schuldgevoel en verveling al weer gaan re-integreren, ondanks dat ik nog best een hoop klachten had.
Vanaf oktober gestart met Escitalopram, en daar half maart vanwege bijwerkingen toch weer mee gestopt.
Het lastige is dat tijdens mijn re-integratie ik een zeer ingewikkeld project heb begeleid (wel dmv thuiswerken), en dat dit me ook weer een hoop stress heeft opgeleverd, waardoor ik eind mei helaas weer mijn werk heb moeten neerleggen.
Het is wel best lastig inderdaad om de dagen door te komen zonder de afleiding van het werk, echter ben ik bang dat met re-integreren door mijn klachten heen ik het weer erger maak.
Volgende week start mijn 2e spoor traject ook, dus ik wil eerst dit even afwachten.
Mag ik vragen wat voor werk jij precies doet?
En doe je nu een soort van light variant van je normale werkzaamheden?
Alvast bedankt wederom.
A.
02-09-2024
Reactie:
Hi A., ik doe administratief werk, met veel cijfers, voor mijn burnout werkte ik fulltime (40 uur), nu gemiddeld 32 uur, meer uren red ik niet. Ik ben in september 2023 uitgevallen, en ben in feb 2024 weer gaan opbouwen. Ik moet nu wel veel pauzes tussendoor nemen, anders red ik het niet. In de weekenden ook vaak extra uurtjes plat. om te ontprikkelen.
Wat jammer dat je tijdens re-integratie een ingewikkeld project hebt moeten leiden, ik was dan denk ik ook compleet weer ingestort. Ik denk dat deze ervaring jouw weer heel angstig heeft gemaakt om het überhaupt weer eens te proberen, wat heel logisch is. Ook onhandig van je werkgever om je zo'n klus te geven terwijl je aan het opbouwen bent.
Ik ben begonnen met makkelijke klusjes, later steeds langer en intensiever qua concentratie, tussendoor ook korte vakanties genomen want dan werd het me weer even teveel allemaal.
Ik werk niet meer zo hard als vroeger, ik zeg het eerlijk, je moet dat ook niet meer willen, die oude verzie is immers overspannen geraakt. Maar ik heb nog dagelijks klachten: dan weer hoofdpijn, dan weer duizelig, dan weer emotioneel en dan ineens weer een dag niks aan de hand. Het is heel grillig nog, sterkte ermee!
Ik denk dat
Wat jammer dat je tijdens re-integratie een ingewikkeld project hebt moeten leiden, ik was dan denk ik ook compleet weer ingestort. Ik denk dat deze ervaring jouw weer heel angstig heeft gemaakt om het überhaupt weer eens te proberen, wat heel logisch is. Ook onhandig van je werkgever om je zo'n klus te geven terwijl je aan het opbouwen bent.
Ik ben begonnen met makkelijke klusjes, later steeds langer en intensiever qua concentratie, tussendoor ook korte vakanties genomen want dan werd het me weer even teveel allemaal.
Ik werk niet meer zo hard als vroeger, ik zeg het eerlijk, je moet dat ook niet meer willen, die oude verzie is immers overspannen geraakt. Maar ik heb nog dagelijks klachten: dan weer hoofdpijn, dan weer duizelig, dan weer emotioneel en dan ineens weer een dag niks aan de hand. Het is heel grillig nog, sterkte ermee!
Ik denk dat
Suus
03-09-2024
Reactie:
Ik had ook een tijdje met hoofdpijn te maken, vooral in het begin van mijn burnout. Het ging na 4 maanden wel weer beter, maar toen ging ik weer aan het werk. Het kwam toen met allemaal andere klachten keihard terug. Nu weer 4 maanden later heb ik perioden dat ik er last van heb. Echter was ik ook 2/3 maanden mijn (heftige) hoofdpijn kwijt tot ik weer een terugval kreeg en een week lang weer even last kreeg van hoofdpijn. Nu is het wel weer beter geworden maar mijn hoofd doet nog wel raar.
Anna
03-09-2024
Reactie:
Hoe houd jij dit onder controle Anna, of is het vanzelf weggegaan tijdens je terugval?
Ik heb ook nog dagelijks een raar hoofd: gevoel wat watten erin, niet goed kunnen lezen soms, duizelingen, niet scherp zijn, geluiden doen zeer aan mijn oren, heb jij dit ook?
Ik heb ook nog dagelijks een raar hoofd: gevoel wat watten erin, niet goed kunnen lezen soms, duizelingen, niet scherp zijn, geluiden doen zeer aan mijn oren, heb jij dit ook?
Suus
04-09-2024
Reactie:
Hoe ik het onder controle houd is moeilijk te zeggen. Soms gebeurt het gewoon, maar vaak met een wandeling trok het weg. Duizelingen had ik ook veel last van, maar dat is nu ook sinds 2/3 maanden voorbij. Ik kan weer beter tegen geluiden en prikkels. Af en toe (vooral met een terugval hoe klein of groot die ook is) komt de overprikkeling wel weer even terug. Watten in mijn hoofd ervaar ik ook niet meer.
In principe is het meest storend bij mij dat ik niet in slaap kan komen en onrust in mijn lichaam met spanningen/angsten. Ik heb mijn werk nu ook voor een week afgezegd omdat ik al een week niet in slaap kan komen. Voor de rest gaat het wel de goeie kant op, maar het is moeilijk en onzeker. Nu ben ik 8 maanden aan het herstellen, waarbij ik ook veel te snel (na 4 maanden) een nieuwe baan aannam met 32 uur. Dit resulteerde uiteraard in een flinke terugval. Uiteindelijk voelde het na 6 á 7 weken oke, maar toen moest ik in rust van mijn leidinggevende. 2.5 week heb ik thuis gezeten en ben ik met vakantiewerk gestart voor 3 dagen per week, waarbij ik nu 2.5 maand werk inmiddels. Met dit alles heb ik gemerkt dat het mij enerzijds goed doet, maar anderzijds twijfel ik of ik niet beter nog eventjes thuis kan blijven en lekker herstellen. Maargoed. In ieder geval ga ik naar mijn idee wel de goede richting op, maar het duurt allemaal zooooolang.
In principe is het meest storend bij mij dat ik niet in slaap kan komen en onrust in mijn lichaam met spanningen/angsten. Ik heb mijn werk nu ook voor een week afgezegd omdat ik al een week niet in slaap kan komen. Voor de rest gaat het wel de goeie kant op, maar het is moeilijk en onzeker. Nu ben ik 8 maanden aan het herstellen, waarbij ik ook veel te snel (na 4 maanden) een nieuwe baan aannam met 32 uur. Dit resulteerde uiteraard in een flinke terugval. Uiteindelijk voelde het na 6 á 7 weken oke, maar toen moest ik in rust van mijn leidinggevende. 2.5 week heb ik thuis gezeten en ben ik met vakantiewerk gestart voor 3 dagen per week, waarbij ik nu 2.5 maand werk inmiddels. Met dit alles heb ik gemerkt dat het mij enerzijds goed doet, maar anderzijds twijfel ik of ik niet beter nog eventjes thuis kan blijven en lekker herstellen. Maargoed. In ieder geval ga ik naar mijn idee wel de goede richting op, maar het duurt allemaal zooooolang.
Anna
04-09-2024
Reactie:
Hi Anna, het duurt zeker lang. Ik heb ook gedacht aan een andere baan, maar ik heb er de energie nog niet voor. Sowieso alles wat mij stress/onrust geeft, resulteert gelijk in knallende hoofdpijn, dus ik houd me zo rustig mogelijk.
Ik kom ook lastig in slaap, met als gevolg dat ik in de ochtend weer gebroken wakker word. Ik probeer soms te mediteren, korte filmpjes te kijken om even uit mijn hoofd te komen.
Veel sterkte met je herstel, het is een pittige periode dit.
Ik kom ook lastig in slaap, met als gevolg dat ik in de ochtend weer gebroken wakker word. Ik probeer soms te mediteren, korte filmpjes te kijken om even uit mijn hoofd te komen.
Veel sterkte met je herstel, het is een pittige periode dit.
Suus
05-09-2024
Iemand ervaring met afbouwen antidepressiva ? (Verhaal 1115)
Ik kreeg voor mijn burnout antidepressiva voorgeschreven maar kreeg steeds meer lichamelijke bijwerkingen. Dus in overleg met psychiater besloten om af te bouwen. Van 20 mg in stapjes van 2.5 mg per week afbouwen. Tot 10 mg ging het redelijk goed maar toen ik naar 7.5 mg ging was het mis. Enorm veel last van maag en darmen, oorsuizen, slapeloosheid, onrust en paniek in mijn lijf en nog meer ellende. Toen in overleg weer terug naar 10 mg en hier even stabiliseren om vervolgens langzamer verder af te bouwen.
Nu dus een week of twee op 10 mg en het ging eigenlijk wel redelijk. Maar nu sinds 2 dagen terug bij af en weer heel veel lichamelijke en psychische klachten. Is dit voor iemand herkenbaar en hoort dit inderdaad bij het afbouwen ? Vind het vreemd omdat ik niet verder verlaagd heb en het leek iets beter te gaan. Voel me echt ellendig en wil eigenlijk alleen maar huilen 😭
Nu dus een week of twee op 10 mg en het ging eigenlijk wel redelijk. Maar nu sinds 2 dagen terug bij af en weer heel veel lichamelijke en psychische klachten. Is dit voor iemand herkenbaar en hoort dit inderdaad bij het afbouwen ? Vind het vreemd omdat ik niet verder verlaagd heb en het leek iets beter te gaan. Voel me echt ellendig en wil eigenlijk alleen maar huilen 😭
Ray
23-06-2024
laatste reactie: 04-09-2024
22
Toon reacties
Verberg reacties
Reactie:
Hoi Ray, toen ik antidepressiva afbouwde kreeg ik ook veel last van oorsuizen, hoofdpijn, een intense rusteloosheid, en een soort griep gevoel. Ik kreeg van mijn psychiater temazepam voor de zwaarste nachten, dit hielp wel enorm om toch nog wat te kunnen slapen.
Het is erg ongelukkig omdat je burnout klachten al naar genoeg zijn, deze worden dan tijdelijk erger, plus nog een aantal nieuwe tijdelijke klachten.
Toen ik gestopt was en de ontwenningsverschijnselen verdwenen waren voelde ik me wel weer meer mezelf, en meer in contact met mijn gevoel. Ook al waren die gevoelens niet altijd even prettig.
Maar goed, de klachten die je noemt horen dus inderdaad bij het afbouwen, en je burnout klachten kunnen er dus ook tijdelijk erger van worden. Los daarvan kan je natuurlijk ook gewoon nog steeds jezelf overbelasten waardoor deze klachten ook erger worden.
Kort samengevat zou ik er proberen niet teveel over na te denken wat waardoor komt, lief zijn voor jezelf, elke dag genoeg liggende rustmomenten nemen, en als je wilt huilen zou ik dat gewoon doen. Het lucht vaak wel op.
Het is erg ongelukkig omdat je burnout klachten al naar genoeg zijn, deze worden dan tijdelijk erger, plus nog een aantal nieuwe tijdelijke klachten.
Toen ik gestopt was en de ontwenningsverschijnselen verdwenen waren voelde ik me wel weer meer mezelf, en meer in contact met mijn gevoel. Ook al waren die gevoelens niet altijd even prettig.
Maar goed, de klachten die je noemt horen dus inderdaad bij het afbouwen, en je burnout klachten kunnen er dus ook tijdelijk erger van worden. Los daarvan kan je natuurlijk ook gewoon nog steeds jezelf overbelasten waardoor deze klachten ook erger worden.
Kort samengevat zou ik er proberen niet teveel over na te denken wat waardoor komt, lief zijn voor jezelf, elke dag genoeg liggende rustmomenten nemen, en als je wilt huilen zou ik dat gewoon doen. Het lucht vaak wel op.
M
24-06-2024
Reactie:
Hoi Ray,
Wat vervelend dat je deze klachten ervaart en ik begrijp je zorgen heel goed. Ik ben zelf ook aan het afbouwen onder begeleiding van mijn psychiater. Mijn 1e afbouw stap verliep zonder klachten waardoor ik de 2e afbouw stap snel hierna begon (na 1,5 week). Ik kreeg toen heel veel angstklachten en onrust en was mega bang dat dit een terugval oid was. Na ongeveer 1 a 2 weken werd dit gelukkig weer minder en kon ik mezelf geruststellen dat het toch echt bij het afbouwen hoort. De 3e afbouw stap heb ik vervolgens pas 6 weken later gedaan en toen wederom nauwelijks klachten gehad. Nu wacht ik weer minimaal 4 weken tot ik de volgende stap zet. Een combinatie van afbouwen in steeds kleinere stapjes (hyperbool afbouwen) en voldoende weken er tussen laten helpt dus denk ik! Probeer daarnaast te vertrouwen op je lichaam. Je lichaam weet heel goed wat het moet doen en ook hoe het om moet gaan met afbouwen van medicijnen. Mijn mantra is tegenwoordig ‘trust the body, teach the mind’. Hoe vervelend ook, onttrekking is echt tijdelijk en gaat voorbij. Probeer dat in je achterhoofd te houden, wat fijne afleiding te vinden en te bedenken dat iedere dag een dag van heling is. Ook niet teveel op internet lezen over afbouwen, want dat zorgt alleen maar voor onzekerheid (bij mij in ieder geval). Elk lichaam werkt op haar eigen manier. Veel sterkte en liefs.
Wat vervelend dat je deze klachten ervaart en ik begrijp je zorgen heel goed. Ik ben zelf ook aan het afbouwen onder begeleiding van mijn psychiater. Mijn 1e afbouw stap verliep zonder klachten waardoor ik de 2e afbouw stap snel hierna begon (na 1,5 week). Ik kreeg toen heel veel angstklachten en onrust en was mega bang dat dit een terugval oid was. Na ongeveer 1 a 2 weken werd dit gelukkig weer minder en kon ik mezelf geruststellen dat het toch echt bij het afbouwen hoort. De 3e afbouw stap heb ik vervolgens pas 6 weken later gedaan en toen wederom nauwelijks klachten gehad. Nu wacht ik weer minimaal 4 weken tot ik de volgende stap zet. Een combinatie van afbouwen in steeds kleinere stapjes (hyperbool afbouwen) en voldoende weken er tussen laten helpt dus denk ik! Probeer daarnaast te vertrouwen op je lichaam. Je lichaam weet heel goed wat het moet doen en ook hoe het om moet gaan met afbouwen van medicijnen. Mijn mantra is tegenwoordig ‘trust the body, teach the mind’. Hoe vervelend ook, onttrekking is echt tijdelijk en gaat voorbij. Probeer dat in je achterhoofd te houden, wat fijne afleiding te vinden en te bedenken dat iedere dag een dag van heling is. Ook niet teveel op internet lezen over afbouwen, want dat zorgt alleen maar voor onzekerheid (bij mij in ieder geval). Elk lichaam werkt op haar eigen manier. Veel sterkte en liefs.
Anoniem
24-06-2024
Reactie:
Hoi Anoniem,
Bedankt voor je reactie.
Ik ben denk ik te snel van 20 mg naar 10 mg gegaan. Dat was in 4 weken tijd. Misschien veroorzaakte dat alleen al de klachten en niet de stap naar 7.5 mg. Maar het vreemde is dat het eigenlijk weer redelijk stabiel was met weinig klachten en nu opeens helemaal mis terwijl ik de laatste twee weken niet verlaagd heb maar op 10 mg ben blijven zitten.
Pffff....ik voel me zo ellendig. Heb me volgens mij nog nooit zo slecht gevoeld. Vooral al die lichamelijke klachten zijn verschrikkelijk en die onrust.
Tja en niet te veel op internet weet ik wel, maar blijf toch constant zoeken naar waarom ik me zo voel en naar ervaringen van anderen. Wat je aandacht geeft dat groeit, maar het is zo verdomde moeilijk als je je zo ellendig voelt 😥
Hoop dat dit snel overgaat en dan moet ik nog 10 mg naar 0 ! Als ik dit allemaal geweten had was ik nooit met die zooi begonnen....
Bedankt voor je reactie.
Ik ben denk ik te snel van 20 mg naar 10 mg gegaan. Dat was in 4 weken tijd. Misschien veroorzaakte dat alleen al de klachten en niet de stap naar 7.5 mg. Maar het vreemde is dat het eigenlijk weer redelijk stabiel was met weinig klachten en nu opeens helemaal mis terwijl ik de laatste twee weken niet verlaagd heb maar op 10 mg ben blijven zitten.
Pffff....ik voel me zo ellendig. Heb me volgens mij nog nooit zo slecht gevoeld. Vooral al die lichamelijke klachten zijn verschrikkelijk en die onrust.
Tja en niet te veel op internet weet ik wel, maar blijf toch constant zoeken naar waarom ik me zo voel en naar ervaringen van anderen. Wat je aandacht geeft dat groeit, maar het is zo verdomde moeilijk als je je zo ellendig voelt 😥
Hoop dat dit snel overgaat en dan moet ik nog 10 mg naar 0 ! Als ik dit allemaal geweten had was ik nooit met die zooi begonnen....
Ray
24-06-2024
Reactie:
Afbouwen is lastiger dan opbouwen. Zelf was ik cold turkey gestopt met de sertraline 25mg. Dat heb ik de eerste weken wel gemerkt met darm en maagklachten maar dan ook een intens onrustig gevoel in het lichaam dat samen ging met een soort rillingen in mijn nek naar de hele rug en een soort schokjes die van boven naar beneden gingen de hele tijd. In ieder geval veel sterkte gewenst aan jou ray! Komt allemaal goed :-)
Anoniem
24-06-2024
Reactie:
Hoi M,
Dank voor je reactie. Het is zo moeilijk om jezelf gerust te stellen als je je zo ellendig voelt 😥. Je denkt vaak dat het toch niet door zo'n stom klein pilletje kan komen....
Hoe lang duurden bij jou die ontwenningsverschijnselen en heb je ook geleidelijk afgebouwd. Pfff ik weet echt niet hoe ik de dag door moet komen met al die klachten..die onrust in je lijf is ook zo verschrikkelijk
Dank voor je reactie. Het is zo moeilijk om jezelf gerust te stellen als je je zo ellendig voelt 😥. Je denkt vaak dat het toch niet door zo'n stom klein pilletje kan komen....
Hoe lang duurden bij jou die ontwenningsverschijnselen en heb je ook geleidelijk afgebouwd. Pfff ik weet echt niet hoe ik de dag door moet komen met al die klachten..die onrust in je lijf is ook zo verschrikkelijk
Ray
24-06-2024
Reactie:
Hoi anoniem,
Jeetje, cold turkey stoppen is wel heftig. Dan kan ik me voorstellen dat je ineens heel veel klachten krijgt. Maar ik ben geleidelijk aan het afbouwen en dan denk je toch dat het wel mee zal vallen. Dus niet 😥
Bedankt voor je reactie ! Fijn dat er mensen reageren
Jeetje, cold turkey stoppen is wel heftig. Dan kan ik me voorstellen dat je ineens heel veel klachten krijgt. Maar ik ben geleidelijk aan het afbouwen en dan denk je toch dat het wel mee zal vallen. Dus niet 😥
Bedankt voor je reactie ! Fijn dat er mensen reageren
Ray
24-06-2024
Reactie:
Hoi Ray,
Ja ik heb soms ook het idee ‘waar ben ik aan begonnen’ en het gevoel dat ik er een probleem bij heb door medicijnen te gebruiken die vervelende bijwerkingen geven en wat je vervolgens moet afbouwen. Het is gewoon echt heel klote en zwaar. Mij helpen de medicijnen wel bij mijn angstklachten (die waren bizar heftig een aantal maanden terug, waardoor ik op dat moment voor mijn gevoel geen andere keuze had).
Mijn psychiater zei dat onttrekkingsklachten soms wat langer kunnen aanhouden dan 2 weken. Het kan ook zijn dat je lijf weer moet wennen aan de verhoging naar 10 mg. Bedenk in ieder geval dat je in erg korte tijd veel hebt afgebouwd en dat je lijf daarvan waarschijnlijk in de war is. Dat is niet gek, maar wel enorm vervelend. Je kan dit aan en het wordt beter! Houd je taai!
Liefs Anoniem 1 (Nienke)
Ja ik heb soms ook het idee ‘waar ben ik aan begonnen’ en het gevoel dat ik er een probleem bij heb door medicijnen te gebruiken die vervelende bijwerkingen geven en wat je vervolgens moet afbouwen. Het is gewoon echt heel klote en zwaar. Mij helpen de medicijnen wel bij mijn angstklachten (die waren bizar heftig een aantal maanden terug, waardoor ik op dat moment voor mijn gevoel geen andere keuze had).
Mijn psychiater zei dat onttrekkingsklachten soms wat langer kunnen aanhouden dan 2 weken. Het kan ook zijn dat je lijf weer moet wennen aan de verhoging naar 10 mg. Bedenk in ieder geval dat je in erg korte tijd veel hebt afgebouwd en dat je lijf daarvan waarschijnlijk in de war is. Dat is niet gek, maar wel enorm vervelend. Je kan dit aan en het wordt beter! Houd je taai!
Liefs Anoniem 1 (Nienke)
Nienke
24-06-2024
Reactie:
En als aanvulling nog, je hoeft niet van 10 naar 0. Als je een dosering vindt waarbij je bijwerkingen minder zijn en het toch een klein steuntje in de rug geeft, dan kan je ook wat langer op een lage dosering blijven en eerst verder herstellen van je burn out voordat je weer heel langzaam gaat afbouwen.
Nienke
24-06-2024
Reactie:
Dank voor je reactie Nienke ! Heel fijn dat je de tijd neemt om zo uitgebreid te reageren. Misschien blijft ik idd op bijvoorbeeld 5 mg zitten, kijken hoe het de komende weken gaat. Gaat het met jou inmiddels wel wat beter ?
Ray
24-06-2024
Reactie:
Hoi Ray,
Fijn om te lezen dat je al veel reacties hebt gehad. Ik vind je verhaal ook heel herkenbaar. Ik slik ook sertraline, ik kom van 100 en zit nu weer op 50 mg. Ging ook niet zonder slag of stoot. Voorjaar 2023 lukte het vrij eenvoudig om van 100 naar 75 te gaan. In het najaar dacht ik wel klaar te zijn om naar 50 te gaan. Toen weer een maand lang hele heftige paniekklachten gehad. Weer opgebouwd tot 75 en nu sinds een paar weken zit ik weer op 50. Qua paniek gaat het nu heel goed, alleen de eerste week voelde ik me neerslachtig.
Nu heb ik toevallig (?) ook wel weer even een dip en ben ik vooral heel erg moe en snel overbelast. Of dat nog door de afbouw komt, weet ik niet. Ik denk zelf dat ik ‘gewoon’ weer teveel doorgeploeterd heb de laatste tijd.
In elk geval: ik weet nu zeker dat ik niet meer terug ga naar die 75, dat hoeft nu niet meer. Maar het kan dus wel echt lang duren, en het stagneren bij een bepaalde dosering is dus herkenbaar. Ik heb destijds zelf besloten weer een beetje te verhogen, en bewust pas maanden later weer verlaagd. Ik wachtte steeds op het juiste moment, tot ik me mentaal sterk genoeg voelde. Denk dat het goed is uitgepakt. Maar alsnog blijft het een taai iets, waar je doorheen gaat bij het afbouwen.
Ik hoop dat het je helpt om te lezen dat je niet de enige bent die het lastig vindt! Heel veel sterkte en neem vooral je tijd.
Fijn om te lezen dat je al veel reacties hebt gehad. Ik vind je verhaal ook heel herkenbaar. Ik slik ook sertraline, ik kom van 100 en zit nu weer op 50 mg. Ging ook niet zonder slag of stoot. Voorjaar 2023 lukte het vrij eenvoudig om van 100 naar 75 te gaan. In het najaar dacht ik wel klaar te zijn om naar 50 te gaan. Toen weer een maand lang hele heftige paniekklachten gehad. Weer opgebouwd tot 75 en nu sinds een paar weken zit ik weer op 50. Qua paniek gaat het nu heel goed, alleen de eerste week voelde ik me neerslachtig.
Nu heb ik toevallig (?) ook wel weer even een dip en ben ik vooral heel erg moe en snel overbelast. Of dat nog door de afbouw komt, weet ik niet. Ik denk zelf dat ik ‘gewoon’ weer teveel doorgeploeterd heb de laatste tijd.
In elk geval: ik weet nu zeker dat ik niet meer terug ga naar die 75, dat hoeft nu niet meer. Maar het kan dus wel echt lang duren, en het stagneren bij een bepaalde dosering is dus herkenbaar. Ik heb destijds zelf besloten weer een beetje te verhogen, en bewust pas maanden later weer verlaagd. Ik wachtte steeds op het juiste moment, tot ik me mentaal sterk genoeg voelde. Denk dat het goed is uitgepakt. Maar alsnog blijft het een taai iets, waar je doorheen gaat bij het afbouwen.
Ik hoop dat het je helpt om te lezen dat je niet de enige bent die het lastig vindt! Heel veel sterkte en neem vooral je tijd.
Y.
24-06-2024
Reactie:
Hoi Ray,
Ja ik begrijp je helemaal, ik weet nog hoe vreselijk die dagen waren... ik kon echt helemaal niks meer hebben, zelfs geen tv kijken of een boek lezen, laat staan de deur uit gaan. Het is echt heel erg zwaar om die dagen door te komen.
Wat mij toen (en nog steeds wel) enorm hielp was yoga Nidra, een soort liggende meditatie, en actief proberen mooie herinneringen naar boven te halen of te denken aan iemand van wie je houdt en wat die tegen je zou zeggen. Dat eerste is wellicht wat zweverig voor sommigen, maar het hielp mij echt heel erg.
Toen ik afbouwde had ik per stap steeds ongeveer een week extra burnout en angstklachten. Toen ik stopte had ik ongeveer een week een griep gevoel + toename van angst& burnout klachten.
Doe het rustig aan, onthoudt waar je het voor doet, en weet dat je het kan. Het wordt beter!
Ja ik begrijp je helemaal, ik weet nog hoe vreselijk die dagen waren... ik kon echt helemaal niks meer hebben, zelfs geen tv kijken of een boek lezen, laat staan de deur uit gaan. Het is echt heel erg zwaar om die dagen door te komen.
Wat mij toen (en nog steeds wel) enorm hielp was yoga Nidra, een soort liggende meditatie, en actief proberen mooie herinneringen naar boven te halen of te denken aan iemand van wie je houdt en wat die tegen je zou zeggen. Dat eerste is wellicht wat zweverig voor sommigen, maar het hielp mij echt heel erg.
Toen ik afbouwde had ik per stap steeds ongeveer een week extra burnout en angstklachten. Toen ik stopte had ik ongeveer een week een griep gevoel + toename van angst& burnout klachten.
Doe het rustig aan, onthoudt waar je het voor doet, en weet dat je het kan. Het wordt beter!
M
24-06-2024
Reactie:
Joi Y,
Na 6 volle weken op 100 mg sertraline werden de bijwerkingen alleen maar erger. Maag-/darmklachten, hoofdpijn, trillen, nerveus. Het werd niet minder alleen maar erger. Iom mn behandelaar 2 weken geleden terug gegaan naar 75 mg. Maar nog steeds de bijwerkingen, echter is hier nu weinig eetlust. misselijk. somber en veel huilen bij gekomen. Van overgedoseerd naar ontrekking. Wat nu te doen. em hoelang kan dit aamhouden?
Na 6 volle weken op 100 mg sertraline werden de bijwerkingen alleen maar erger. Maag-/darmklachten, hoofdpijn, trillen, nerveus. Het werd niet minder alleen maar erger. Iom mn behandelaar 2 weken geleden terug gegaan naar 75 mg. Maar nog steeds de bijwerkingen, echter is hier nu weinig eetlust. misselijk. somber en veel huilen bij gekomen. Van overgedoseerd naar ontrekking. Wat nu te doen. em hoelang kan dit aamhouden?
Jacq
24-06-2024
Reactie:
Hoi Jacq,
Wat vervelend dat het afbouwen nu ook zoveel klachten geeft. Op internet lees je vaak dat je na een paar dagen of ongeveer een week wel van de ontrekkingsverschijnselen af zou zijn. In mijn ervaring duurt het echt wel wat langer. Het schijnt ook mogelijk te zijn met kleinere stappen af te bouwen, volgens mij in de vorm van druppels. Daar heb ik zelf geen ervaring mee maar misschien is dat iets om te onderzoeken? Of je zou bijv kunnen blijven proberen tot je een maand verder bent (dus nu nog 2 weken) en als het dan nog zo heftig is, toch weer (iom je behandelaar) wat ophogen?
In elk geval sterkte!
Wat vervelend dat het afbouwen nu ook zoveel klachten geeft. Op internet lees je vaak dat je na een paar dagen of ongeveer een week wel van de ontrekkingsverschijnselen af zou zijn. In mijn ervaring duurt het echt wel wat langer. Het schijnt ook mogelijk te zijn met kleinere stappen af te bouwen, volgens mij in de vorm van druppels. Daar heb ik zelf geen ervaring mee maar misschien is dat iets om te onderzoeken? Of je zou bijv kunnen blijven proberen tot je een maand verder bent (dus nu nog 2 weken) en als het dan nog zo heftig is, toch weer (iom je behandelaar) wat ophogen?
In elk geval sterkte!
Y.
25-06-2024
Reactie:
Ik ben ook bezig met het afbouwen van Citalopram. Sinds begin mei bezig en zit nu op ongeveer 50 % van de hoeveelheid die ik had. Veel lichamelijke klachten, vooral maag en darmen. Ik moet bijvoorbeeld 4 x per dag naar het toilet voor nummer 2. Steeds kleine hoeveelheden, geen diarree . Heb dit nooit zo gehad. Is dit voor iemand herkenbaar ? Slapen doe ik nog maar max 4 uur per nacht. Hoofdpijn, duizelig, huilbuien, depressief.....
En het blijft maar aanhouden. Is dit normaal dat het nu al 2 maanden duurt ? Dit is echt zo niet meer lang uit te houden ben ik bang. Weet me geen raad meer 😥
En het blijft maar aanhouden. Is dit normaal dat het nu al 2 maanden duurt ? Dit is echt zo niet meer lang uit te houden ben ik bang. Weet me geen raad meer 😥
Anoniem
27-06-2024
Reactie:
Hoi anoniem, bedankt voor je reactie. Waarschijnlijk heb je net als ik te snel afgebouwd. Pfff de huisarts zei tegen mij een week 10 en dan stoppen 😳 blij dat ik dat niet gedaan heb. Huisartsen hebben vaak echt geen idee. Dat ik vaker naar het toilet moet, heb ik ook wel. En vreselijk rommelende darmen daarbij. Het nauwelijks kunnen slapen herken ik ook, vannacht max drie uurtjes geslapen en de rest wakker gelegen. Vreselijk. En gisteren ook de hele dag vreselijke hoofdpijn gehad en zo'n druk achter mijn ogen. Heb me nog nooit zo ellendig gevoeld als nu. Maar het internet staat vol van verhalen van mensen die ook proberen af te bouwen, dus we zijn gelukkig niet alleen. Het is een hel waar je doorheen moet helaas.