Burnout - forum lotgenoten
Lotgenoten burnout
Heb je een burnout? Of loop je (bijna) tegen een burnout aan?
Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen.
- Je kunt hier je hart luchten.
- Je kunt de verhalen van lotgenoten lezen.
- Je kunt reageren op de ervaringen van lotgenoten.
Ontdek hier de verhalen van andere mensen met burnout-klachten en deel jouw eigen verhaal.
Inhoud
1. Overzicht met alle verhalen 2. Bekijk alle verhalen - uitgebreid 3. Voeg zelf een verhaal toeOverzicht verhalen
Alle verhalen
Probleemanalyse van de arbodienst klopt niet (Verhaal 394)
Vandaag heb ik de probleemanalyse gekregen van de arbodienst, nu staat er bij reden verzuim niet werkgerelateerd, alleen dat is niet helemaal waar. Ik weet dat het ook komt door mijn persoonlijkheid en dingen waar ik zelf aan moet werken, maar werk heeft hier een groot aandeel in. Ik heb in het dossier aangegeven dat ik het er niet mee eens ben.
Iemand een tip? En ook waarom dit erin zou worden gezet terwijl in gesprekken al eerder naar voren kwam dat werk zeker een groot aandeel heeft?
Iemand een tip? En ook waarom dit erin zou worden gezet terwijl in gesprekken al eerder naar voren kwam dat werk zeker een groot aandeel heeft?
Anoniem
17-03-2023
laatste reactie: 04-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja, ik heb dit ook meegemaakt. Het is bijna nooit werkgerelateerd. Sterker nog. Ik begin ernstige twijfels te krijgen over het hele fenomeen arbodiensten. Zijn er meer mensen met slechte ervaringen?
Anoniem
13-09-2023
Reactie:
Ik heb ook een slechte ervaring maar dan bij een verzuimadviseur. Niet eens een arts. Goed gesprek gehad en verteld dat ik een chronisch probleem heb en een burnout maar zij wilde het amper over maar burnout hebben en vroeg niet eens wat mijn symtomen waren. Ik ben helemaal niks waard en mentaal kapot en zegt ze aan het eind ik wil dat je 2 x 2 uur gaat werken maar dan licht werk. Nou ik schrok en zei okay. Maar vanbinnen. Huilde ik. Want ik kan dat niet. Krijg ik mijn verslag staat dat ik 2 x 50 procent weer arbeidsgeschikt ben. Wat!! Dat is 4 uur werken 2 dagen lang en ik kan thuis amper iets. Rapport klopt dus ook niet en nu moet ik weer baas bellen dat het niet klopt. Echt veel stress geeft dit mij.
Nicole
04-10-2023
Vooral conditie naar de molen? (Verhaal 250)
Vooral conditie naar de molen?
Hallo allen, ik ben in mei overspannen geraakt. Diagnose was niet gelijk gesteld en merkte vaak moe na werk/prikkels en na fysieke inspanning volgende dag vaak nog erg moe. Helaas is dit door oplopende stress in een burnout overgelopen. Zeer sensitief voor geluiden, lezen ging niet, snel hoofdpijn. Deze klachten gaan ondertussen al een stuk beter. Waar ik nu mee zit: benen voelen slapen en conditie is vooral naar de knoppen! Dus weinig andere klachten (duizeligheid is weg, kan gewoon een uur lezen), alleen tv kijken is nog lastig en vaak spanningsklachten.
Echter verder dan een paar honderd meter wandelen is eigenlijk niet echt mogelijk. Herkent iemand zich erin dat het zich vooral conditioneel uit? Of zou ik parallel nog long covid oid hebben? De huisarts helpt hier ook niet verder mee.
Mvg
Hallo allen, ik ben in mei overspannen geraakt. Diagnose was niet gelijk gesteld en merkte vaak moe na werk/prikkels en na fysieke inspanning volgende dag vaak nog erg moe. Helaas is dit door oplopende stress in een burnout overgelopen. Zeer sensitief voor geluiden, lezen ging niet, snel hoofdpijn. Deze klachten gaan ondertussen al een stuk beter. Waar ik nu mee zit: benen voelen slapen en conditie is vooral naar de knoppen! Dus weinig andere klachten (duizeligheid is weg, kan gewoon een uur lezen), alleen tv kijken is nog lastig en vaak spanningsklachten.
Echter verder dan een paar honderd meter wandelen is eigenlijk niet echt mogelijk. Herkent iemand zich erin dat het zich vooral conditioneel uit? Of zou ik parallel nog long covid oid hebben? De huisarts helpt hier ook niet verder mee.
Mvg
Anoniem
27-08-2022
laatste reactie: 04-10-2023
10Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi,
Ik herken dit heel erg en twijfel ook of ik long covid erover heen heb omdat ik 1,5 jaar terug daar even flink ziek van ben geweest.
Ik zit momenteel ruim in het derde jaar van mijn burn-out, en heb afgelopen maand een hevige terugval gehad door een heftige gebeurtenis, waardoor ik nu terug bij af lijk te zijn. Buiten adem / hartkloppingen van het wisselen van je beddengoed, halverwege de trap moeten opladen om verder te kunnen.. het is echt vreselijk.
Ik weet wel dat burn-out een soort eindstadium is van bijnieruitputting. Je bijnieren maken onder andere cortisol aan, en met te weinig cortisol, heb je geen of heel weinig conditie / fysieke energie.
Mvg en veel sterkte,
Amber
Ik herken dit heel erg en twijfel ook of ik long covid erover heen heb omdat ik 1,5 jaar terug daar even flink ziek van ben geweest.
Ik zit momenteel ruim in het derde jaar van mijn burn-out, en heb afgelopen maand een hevige terugval gehad door een heftige gebeurtenis, waardoor ik nu terug bij af lijk te zijn. Buiten adem / hartkloppingen van het wisselen van je beddengoed, halverwege de trap moeten opladen om verder te kunnen.. het is echt vreselijk.
Ik weet wel dat burn-out een soort eindstadium is van bijnieruitputting. Je bijnieren maken onder andere cortisol aan, en met te weinig cortisol, heb je geen of heel weinig conditie / fysieke energie.
Mvg en veel sterkte,
Amber
Amber
19-06-2023
Reactie:
Weet je zeker dat je overspannen bent? Is het geen long covid? Mijn zoon heeft ruim 2 jaar thuisgezeten met een burnout/depressie. Coach, psycholoog en psychotherapeut is er aan te pas gekomen en medicatie om goed te kunnen slapen. Nu blijkt dat hij long covid heeft.
M
08-08-2023
Reactie:
Ik heb ook flinke conditie klachten gehad. Mijn burn-out ontstond half 2020 en ik heb pas na de 3e vaccinatie ronde COVID gehad met milde symptomen (3-5 dagen klachtenvrij). Dus ik kan voor mezelf met zekerheid zeggen dat ik geen long COVID heb.
Spanningsklachten kost ook veel energie, dat zou nog je conditieverlies verklaren.
Mijn persoonlijke ervaring:
Ik heb altijd een redelijke conditie gehad, maar toen het kwartje eindelijk viel na de diagnose burn-out met depressie heb ik veel geslapen en gehuild. Hierdoor wel conditie verlies gemaakt.
Vervolgens kwam de energie-depletie onder andere door prikkelovergevoeligheid, verhoogde spanning, en veel lichamelijke pijn. Toen de klachten verbeterden merkte ik dat het hebben van spanning nog echt veel energie kost. Ik moest zorgvuldig mijn activiteiten plannen om te kunnen rusten.
Spanningsklachten kost ook veel energie, dat zou nog je conditieverlies verklaren.
Mijn persoonlijke ervaring:
Ik heb altijd een redelijke conditie gehad, maar toen het kwartje eindelijk viel na de diagnose burn-out met depressie heb ik veel geslapen en gehuild. Hierdoor wel conditie verlies gemaakt.
Vervolgens kwam de energie-depletie onder andere door prikkelovergevoeligheid, verhoogde spanning, en veel lichamelijke pijn. Toen de klachten verbeterden merkte ik dat het hebben van spanning nog echt veel energie kost. Ik moest zorgvuldig mijn activiteiten plannen om te kunnen rusten.
Pearl
09-08-2023
Reactie:
Hoe is het nu na al die tijd met je Pearl? Kan je al wat meer Dow en vakantie?
Anoniem
09-08-2023
Reactie:
In het eerste half jaar van mijn burn out kon ik nog redelijk wandelen en fietsen. Dat nam met ieder terugval verder af, tot ik op een zeker moment in bed belandde. Daarna heb ik een half jaar lang niet meer dan 4 minuten kunnen wandelen. Toen ik vervolgens in therapie ging is mijn conditie in enkele maanden tijd sterk verbeterd, en kon met opbouw ca 35 minuten per dag wandelen of 4 a 5 km fietsen. Daarna legde ik de lat nog hoger en dat bleek teveel: er volgde een zware terugval. Het wandelen heb ik inmiddels weer kunnen oppakken daarna (20 minuten), fietsen blijft te zwaar voor me.
Frank
17-08-2023
Reactie:
Dit is exact wat ik ook heb en het vervelendste vind. Ik hou zo van wandelen maar ik ben na 10 minuten duizelig. Op het dieptepunt bijna een jaar geleden had ik geen energie om onder de douche te staan, dus er is wel vooruitgang maar wat duurt het lang.. Ik probeer elke dag niet over mijn grenzen te gaan, zowel per activiteit als over de gehele dag. Als ik dat wel doe merk ik dat vooral in mijn slaap, ik word dan vaak wakker en moet soms ook naar adem happen van de spanning.
Wat voor therapie heb je gedaan Frank?
Wat voor therapie heb je gedaan Frank?
Thomas
05-09-2023
Reactie:
Ik ben nu 1 jaar thuis en sta nog steeds in de actie/vecht stand. Cortisol vliegt door heel mijn leef bij het minste geringste. Is het zo dat wanneer cortsiol zakt of leeg is dat dan de fysieke moeheid komt? Voel wel mijn benen maar niet dat ik de trap niet af kom! Ben zo bang geworden door al deze verhalen! Dit komt dus ook nog…Ik heb 12 jaar in de overlevingstans gestaan met veel stress. Heb zoveel spijt…
Anoniem
05-09-2023
Reactie:
Hi!
Ik herken me in je verhaal, thuis sinds juni en vergelijkbare complicaties. Ik verbaas me er ook over dat het zo fysiek is: kortademig, plots een heel slechte conditie, het gevoel 200 kilo te wegen.. Ik weet wel bijna zeker dat ik geen covid heb gehad (voor zover je dat zeker kunt weten) en denk dat het echt bij de burn out hoort. Veel sterkte, ik lees mee voor adviezen!
Ik herken me in je verhaal, thuis sinds juni en vergelijkbare complicaties. Ik verbaas me er ook over dat het zo fysiek is: kortademig, plots een heel slechte conditie, het gevoel 200 kilo te wegen.. Ik weet wel bijna zeker dat ik geen covid heb gehad (voor zover je dat zeker kunt weten) en denk dat het echt bij de burn out hoort. Veel sterkte, ik lees mee voor adviezen!
Hanna
06-09-2023
Reactie:
Nu 1 jaar burnout, (nog ca 1-2 jr te gaan) was door al mn reserves heen, totaal uitgeput. Toen tot weinig in staat: douchen/haren wassen nog een opgave, boodschappen doen was teveel, een wc schoonmaken zag ik tegenop etc. Je moet echter toewerken naar steeds wat meer gaan doen, zgn " graded activity". Je activiteiten langzaam uitbreiden bv steeds iets langer wandelen, fietsen. Zo kan je lichaam weer wennen aan meer inspanning. Ondertussen niet over je grenzen gaan en luisteren naar je lijf! ( alhoewel dit wel bij mij soms misgaat: maar daar leer je dan ook weer van)
Anoniem
04-10-2023
Reactie:
Conditie helemaal naar de filistijnen door deze burnout. Niet verwonderlijk eigenlijk dat ik zo ongelofelijk vermoeid ben. Heb jarenlang mijzelf uitgeput. Hard werken onder moeilijke omstandigheden, veel sporten als vluchtgedrag. Adrenaline en endorfine waren mijn vrienden. Marathons gelopen, triathlons, crossfit. Geen drank, roken of drugs. Wel goed eten. Veel te weinig kwalitatieve rust, vakantie.
Gevolg een zware burnout. Gevoel van falen en al dat soort shit.
Ga hier doorheen komen en dan mooi werken aan mij lichamelijke herstel. Niet meer die bewijskracht maar mooi sporten, lekker sporten.
Eerst dit!
Je bent niet alleen, je komt er wel. Zeg dit nu terwijl ik mij heel klein voel, slecht voel. Ook om mijzelf hoop te geven.
This too shall pass !
Gevolg een zware burnout. Gevoel van falen en al dat soort shit.
Ga hier doorheen komen en dan mooi werken aan mij lichamelijke herstel. Niet meer die bewijskracht maar mooi sporten, lekker sporten.
Eerst dit!
Je bent niet alleen, je komt er wel. Zeg dit nu terwijl ik mij heel klein voel, slecht voel. Ook om mijzelf hoop te geven.
This too shall pass !
Eric
04-10-2023
Ook dagelijks een griepgevoel? (Verhaal 178)
Hallo,
Even een herkenningsvraag. Ervaren jullie ook dagelijks een griepgevoel? Totaal geen energie. Slap. Duurt zolang allemaal.
Even een herkenningsvraag. Ervaren jullie ook dagelijks een griepgevoel? Totaal geen energie. Slap. Duurt zolang allemaal.
Diana
27-03-2022
laatste reactie: 04-10-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Oh ja, dit herken ik heel erg! Dacht dat ik raar was...
Gigi
26-09-2023
Reactie:
Ja dat herken ik ook algehele malaise. Ook alsof mijn zicht iets vertraagd is met een lichten duizeligheid geen draaiduizeligheid.
S
26-09-2023
Reactie:
Ja herken dit sinds zaterdag grieperig gevoel wat nu afzakt, maar het bleek later toch de spanningen te zijn van mijn burn out of gewoon een virus. Zo moeilijk te herkennen.
Jacintha
27-09-2023
Reactie:
Herkenbaar.. zenuwachtig gevoel, slappe benen, soort griepgevoel in hoofd dat komt en gaat
Anoniem
28-09-2023
Reactie:
Absoluut! Heel herkenbaar. Duurt al zeker een maand.
Eduard
03-10-2023
Reactie:
Jazeker algehele malaise. Spierzwakte en lusteloosheid...
Voor een man die veel sportte moeilijk te verdragen. Loop al ruim anderhalf jaar met deze klachten. Soms wil ik er met wilskracht doorheen maar slaap dan meteen een stuk slechter. Nog slechter... verstoring van t herstelsysteem door jarenlange uitputting. Zal zichzelf weer resetten, maar WANNEER ???
Hou vol, je bent niet alleen.
Voor een man die veel sportte moeilijk te verdragen. Loop al ruim anderhalf jaar met deze klachten. Soms wil ik er met wilskracht doorheen maar slaap dan meteen een stuk slechter. Nog slechter... verstoring van t herstelsysteem door jarenlange uitputting. Zal zichzelf weer resetten, maar WANNEER ???
Hou vol, je bent niet alleen.
Eric
04-10-2023
Eruit klimmen en dan een giga klap krijgen (Verhaal 614)
Zijn er hier ook lotgenoten die onderstaande herkennen. De afgelopen twee weken heb ik me redelijk gevoeld, maar sinds vandaag weer verschrikkelijk slecht. Mijn darmen gaan vreselijk tekeer, zuurbranden, oorsuizen, droge mond, totaal geen eetlust, depressieve gevoelens, de hele dag plassen en moe. En zoals ik al schreef de afgelopen twee weken niet of nauwelijks last gehad van al die klachten.
Het is verschrikkelijk frustrerend ook omdat ik er niet achter kan komen waar het precies aan ligt. Eten, stress, combinatie...ik weet het niet. Zit al meer dan 2 jaar in een burnout en heb vaker het gevoel eruit te klimmen om vervolgens weer een giga klap te krijgen.
Het is verschrikkelijk frustrerend ook omdat ik er niet achter kan komen waar het precies aan ligt. Eten, stress, combinatie...ik weet het niet. Zit al meer dan 2 jaar in een burnout en heb vaker het gevoel eruit te klimmen om vervolgens weer een giga klap te krijgen.
Thomas
04-08-2023
laatste reactie: 04-10-2023
8Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik herken dit ook al 3 jaar bezig. Ik voel me dan een week of 2 best goed en ineens uit het niets. Wakker in de nacht met enorme spanningen en stress. Hele lichaam verkrampt om vervolgens helse weken tegemoet te gaan. En dit zonder aanleiding zo zwaar
Anoniem
09-08-2023
Reactie:
Dank voor je reactie. Bij mij duren de slechte dagen meestal dan een kleine week. Twee weken goed tot redelijk voelen en dan idd bij mij ook als donderslag bij heldere hemel zomaar super slecht. En ook ik kan totaal geen aanleiding vinden waarom dit steeds gebeurt. Misschien zijn er mensen die dit herkennen en er vanaf zijn gekomen ? Dit is zo ook geen leven, vreselijk !
Thomas
09-08-2023
Reactie:
Hoi Thomas,
Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.
Bij jou nog voortgang?
Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.
Bij jou nog voortgang?
Richard
12-08-2023
Reactie:
Hoi Thomas,
Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.
Bij jou nog voortgang?
Gebeurt bij mij ook hoor. Sinds eind mei overspannen en tegen BO aan met diverse lichamelijke klachten ( maagzuur/reflux, buikpijn, slecht slapen, hoofdpijn, spiertrekkingen, droge mond, keelpijn, keelschrapen etc). Meeste klachten zijn over alleen sinds 2 dagen uit het jiets door verkoudheid weer reflux in keel.
Lijkt wel 2 stappen vooruit en dan weer 1 achteruit.
Bij jou nog voortgang?
Richard
12-08-2023
Reactie:
Hoi Richard, niet echt vooruitgang op dit moment. Voel me nu al sinds mijn post erg slecht. Hele dag misselijk, darm en maagklachten, onrustig, oorsuizen etc. Komt steeds zomaar uit het niets opzetten nadat ik me korte periode beter gevoeld heb. Zit Echt een soort van patroon in. Echt verschrikkelijk frustrerend !! Jij bent dus wel aan het herstellen als ik het zo lees ? Ik hoop het voor je want erin blijven hangen is echt verschrikkelijk
Thomas
13-08-2023
Reactie:
Ik ben nu inmiddels een jaar bezig, en merk nu langzaam wat vooruitgang. Wat ik van mijn therapeut en psycholoog heb geleerd is dat ik heel erg bedacht ben op het hebben van een terugval. Wanneer ik dan een dag een symptoom meer opmerk dan normaal, schiet ik direct in de angst en komt de stress terug, en daarmee veel meer symptomen. Wanneer je merkt dat je hierover begint te piekeren, is het belangrijk om die slechte piekergedachten uit je hoofd te zetten door wat te doen wat je leuk vindt. In mijn geval merk ik dat de gedachte verdwijnt na even 10-15 minuten een intensieve game spelen (niet te lang!), met wat huisgenoten praten (voordeel als student) of mijn ouders bellen als het echt even niet gaat. Als ik dan aan het eind van de dag kijk, zie ik vaak dat ik minder symptomen heb dan wanneer ik de dag begon. Probeer dus iets voor jezelf te vinden (liefst iets leuks) waardoor je heftige piekergedachten even geen tijd hebben om je kapot te maken. Na deze activiteit blijven ze vaak weg!
Jasper
18-08-2023
Reactie:
Probeer vooral niet te achterhalen hoe t komt! Een van de eerste dingen die psych tegen mij zei: burnout herstel is heel grillig. Gaat met horten en stoten. Dat is dus ook zo. Erover piekeren is zinloos. Het gaat erom dat je lijf in herstelmodus komt. Dan volgt er nog een lange weg met vallen opstaan.
Anoniem
02-10-2023
Reactie:
Erg herkenbaar. Soms gaat het een tijdje goed en dan plots weer drama uit het niets (lijkt het dan). Ga dan hele dag Googlen om te achterhalen wat ik heb 🤬 maar maakt het uiteraard alleen maar nog erger. Kan het niet laten ook al weet ik dat het me niet helpt. Is de hopeloosheid denk ik, op gegeven moment weet je het gewoon niet meer en ga je weer zoeken naar oplossingen (die er niet zijn). Accepteren is zo vreselijk moeilijk.
Anoniem
04-10-2023
Moeheid in vlagen (Verhaal 679)
Komt de moeheid bij jullie ook in vlagen? Vandaag een redelijk goede dag..maar vanmiddag weer in een klap heel erg moe en nu zakt het weer weg
Anouk
25-09-2023
laatste reactie: 04-10-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja heel herkenbaar. Ik heb bijna altijd tussen 15:00-17:00 een dip, ene keer langer dan de andere keer. Hoewel ik dat normaal ook heb, zonder burn-out. Alleen niet zo erg.
Maar nu ook soms halverwege de ochtend en dan gaat het daarna weer prima.
Maar nu ook soms halverwege de ochtend en dan gaat het daarna weer prima.
U.
04-10-2023
Wil je ook je hart luchten?
Te veel stress in bed (Verhaal 682)
Beste allemaal,
Mensen ervaring met burn-out, angststoornis/dwangstoornis en slecht slapen ?
Ik heb angst voor het slapen, te veel stress in bed.
Denken jullie dat antidepressiva hier een handje in kunnen helpen ?
Iemand ervaring daarmee ? Eerst slecht slapen door alle spanning en door medicatie beter gaan slapen ?
Reacties zouden heel fijn zijn.
Ook iemand ervaring met neurofeedback ?
Mensen ervaring met burn-out, angststoornis/dwangstoornis en slecht slapen ?
Ik heb angst voor het slapen, te veel stress in bed.
Denken jullie dat antidepressiva hier een handje in kunnen helpen ?
Iemand ervaring daarmee ? Eerst slecht slapen door alle spanning en door medicatie beter gaan slapen ?
Reacties zouden heel fijn zijn.
Ook iemand ervaring met neurofeedback ?
Joya
28-09-2023
laatste reactie: 04-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Je zou amitriptyline in lage dosering (10-20 mg) kunnen proberen. Dit wordt vaker gegeven bij slaapproblemen. Na langere tijd gebruik neemt t effect wel af helaas.
Anoniem
02-10-2023
Reactie:
Ik neem Sertraline 100mg en slapen lukt nog steeds niet.
J
04-10-2023
Ik voel in mijn hoofd alles zo langzaam "binnen" komen! (Verhaal 631)
Ik voel in mijn hoofd alles zo langzaam "binnen" komen!
Wie herkent dat ook?
Alle prikkels worden langzamer dan normaal verwerkt ben ik na artsen etc achter.
Oftewel, alles voelt vertraagd. Wat ik zie terwijl ik beweeg, loop, rijd etc..
Ik zie alles redelijk normaal. alleen het voelt alsof mijn hersenen het pas ietsje later registreren wat ik zie
En dat 24 uur p dag...
En ook andere dingen voelen echt vertraagd...
Wie oh wie herkent dit en had dit of heeft dot ook en wil er iets over delen?
Wie herkent dat ook?
Alle prikkels worden langzamer dan normaal verwerkt ben ik na artsen etc achter.
Oftewel, alles voelt vertraagd. Wat ik zie terwijl ik beweeg, loop, rijd etc..
Ik zie alles redelijk normaal. alleen het voelt alsof mijn hersenen het pas ietsje later registreren wat ik zie
En dat 24 uur p dag...
En ook andere dingen voelen echt vertraagd...
Wie oh wie herkent dit en had dit of heeft dot ook en wil er iets over delen?
Anna
17-08-2023
laatste reactie: 03-10-2023
10Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Goedemorgen Anna,
Ik heb hier ook heel veel last van. Dacht eerst dat het vanuit mijn nek kwam, maar dat lijkt niet zo te zijn. Ik heb het nu minder dan eerst maar het blijft wel eng. Is dit inmiddels bij jou verbeterd?
Ik heb hier ook heel veel last van. Dacht eerst dat het vanuit mijn nek kwam, maar dat lijkt niet zo te zijn. Ik heb het nu minder dan eerst maar het blijft wel eng. Is dit inmiddels bij jou verbeterd?
Ano
26-09-2023
Reactie:
Yes, traag of zoals ik het noem, onwerkelijk. En ook ik denk vanuit mijn nek, maar het is waarschijnlijk meer dat de nekklachten komen door de spanning die je krijgt van dat gevoel.
Renzo
30-09-2023
Reactie:
Yes, traag of zoals ik het noem, onwerkelijk. En ook ik denk vanuit mijn nek, maar het is waarschijnlijk meer dat de nekklachten komen door de spanning die je krijgt van dat gevoel.
Renzo
30-09-2023
Reactie:
Yes, traag of zoals ik het noem, onwerkelijk. En ook ik denk vanuit mijn nek, maar het is waarschijnlijk meer dat de nekklachten komen door de spanning die je krijgt van dat gevoel.
Renzo
30-09-2023
Reactie:
Yes, traag of zoals ik het noem, onwerkelijk. En ook ik denk vanuit mijn nek, maar het is waarschijnlijk meer dat de nekklachten komen door de spanning die je krijgt van dat gevoel.
Renzo
30-09-2023
Reactie:
He Renzo,
Heb jij hier ook veel last van? Hoe voelt het bij jou? Ik heb bij God geen idee meer wat ik er tegen kan doen.
Heb jij nog enige tips?
Groetjes ano
Heb jij hier ook veel last van? Hoe voelt het bij jou? Ik heb bij God geen idee meer wat ik er tegen kan doen.
Heb jij nog enige tips?
Groetjes ano
Ano
01-10-2023
Reactie:
Hey Ano,
Het is lastig uitleggen hoe het voelt. Ene moment is het onwerkelijk als je bent er wel, maar het is een soort van vaag(gevoel dat je zo nog wakker gaat worden), soms is het weer net alsof je heel moe bent, dan krijg je alles ook traag mee(net alsof je al half in slaap bent gezakt).
Sowieso merk ik vooral dat ik mentaal erg moe ben aan mijn ogen, die voelen regelmatig erg zwaar.
Of ik tips heb.. Ik denk dat deze gevoelens komen omdat we gewoon heel erg moe zijn en daardoor veel verkeerde hormonen door het lichaam gaan. Als we gaan letten op wat we voelen(en dat doen we eigenlijk ook) dan wordt er ook weer vanalles aan verkeerde hormonen aangemaakt en daardoor blijft dit gevoel. Tip is dus eigenlijk om er geen aandacht aan te geven, maar dat kost heel veel tijd. Elke keer dat we het voelen en er negatieve aandacht aan geven helpt de verkeerde stoffen weer vrij spel te geven en we moeten juist opladen.
Groetjes
Het is lastig uitleggen hoe het voelt. Ene moment is het onwerkelijk als je bent er wel, maar het is een soort van vaag(gevoel dat je zo nog wakker gaat worden), soms is het weer net alsof je heel moe bent, dan krijg je alles ook traag mee(net alsof je al half in slaap bent gezakt).
Sowieso merk ik vooral dat ik mentaal erg moe ben aan mijn ogen, die voelen regelmatig erg zwaar.
Of ik tips heb.. Ik denk dat deze gevoelens komen omdat we gewoon heel erg moe zijn en daardoor veel verkeerde hormonen door het lichaam gaan. Als we gaan letten op wat we voelen(en dat doen we eigenlijk ook) dan wordt er ook weer vanalles aan verkeerde hormonen aangemaakt en daardoor blijft dit gevoel. Tip is dus eigenlijk om er geen aandacht aan te geven, maar dat kost heel veel tijd. Elke keer dat we het voelen en er negatieve aandacht aan geven helpt de verkeerde stoffen weer vrij spel te geven en we moeten juist opladen.
Groetjes
Renzo
01-10-2023
Reactie:
He Renzo,
Thanks voor je reactie.
Inderdaad veel rust nemen dat helpt wel en ook letten op je ademhaling. Bij mij werkt het om in te ademen via de neus uit te ademen via de neus en dan een pauze. Vervolgens weer hetzelfde te doen totdat je je rustiger voelt. De meeste klachten zullen dan wel verdwijnen.
Ik heb alleen dat trage zicht nog zelfs het gamen lukt niet meer. Als men ook tegen mij praat dan zie ik de lippen iets later bewegen dan dat de woorden hoor. Bizar. Herken je dit ook?
Probeer wat te ontspannen en te letten op je ademhaling. Ik hoor van je.
Groetjes
Ano
Thanks voor je reactie.
Inderdaad veel rust nemen dat helpt wel en ook letten op je ademhaling. Bij mij werkt het om in te ademen via de neus uit te ademen via de neus en dan een pauze. Vervolgens weer hetzelfde te doen totdat je je rustiger voelt. De meeste klachten zullen dan wel verdwijnen.
Ik heb alleen dat trage zicht nog zelfs het gamen lukt niet meer. Als men ook tegen mij praat dan zie ik de lippen iets later bewegen dan dat de woorden hoor. Bizar. Herken je dit ook?
Probeer wat te ontspannen en te letten op je ademhaling. Ik hoor van je.
Groetjes
Ano
Ano
01-10-2023
Reactie:
Wat je zegt over het vertraagde zien qua horen en bewegen van de lippen herken ik niet maar ik denk dat dit hetzelfde is als wat ik merk, iemand die tegen mij praat neem ik anders waar, soort vertraagd en waziger. Denk dat iedereen dit anders waarneemt.
Het is hoe dan ook erg lastig en ook lastig om er geen aandacht aan te geven, maar veel zit uiteindelijk in ademhalen, dat klopt ook.
Het is hoe dan ook erg lastig en ook lastig om er geen aandacht aan te geven, maar veel zit uiteindelijk in ademhalen, dat klopt ook.
Renzo
03-10-2023
Reactie:
He Renzo,
Dat denk ik ook idd dat iedereen het anders waarneemt. Hoelang kamp jij hier al mee?
Dit wordt denk ik mijn 5de maand.
Ben ook benieuwd of andere hier ook last van hebben gehad.. reageer gerust.
Mvg
Dat denk ik ook idd dat iedereen het anders waarneemt. Hoelang kamp jij hier al mee?
Dit wordt denk ik mijn 5de maand.
Ben ook benieuwd of andere hier ook last van hebben gehad.. reageer gerust.
Mvg
Ano
03-10-2023
Vandaag mijn werkzaamheden neergelegd (Verhaal 671)
Vandaag mijn werkzaamheden neergelegd na 3 maanden kwakkelen en halve dagen werken en hopen dat het wel beter gaat worden, tegen beter weten in. Opluchting, omdat ik mogelijk zo aan rust toe kom. Gevoel van falen, omdat ertegen vechten nog te veel een gewoonte is. Eigenlijk liep ik sinds 2021 rond met klachten, maar symptoombestrijding werkte tot voor kort. En dan loop je ineens tegen een muur aan en werkt niks meer. Je lijf neemt het helemaal over. De duizelingen, rare oogklachten, misselijkheid, buikpijn, slappe benen, zere ribben, stomp in je maag gevoel, paniekaanvallen, overal pijn. Ik dacht dat ik een erge ziekte had en nog steeds denk ik het, wat dan weer angst aanwakkert en zo blijf je in die cirkel zitten. Toen ik dit forum ontdekte was het een opluchting om te lezen dat er meer mensen zijn die hetzelfde doormaken. Natuurlijk wil je niet dat andere mensen zich zo voelen, maar het is fijn om je dan niet alleen te voelen.
Ik zou graag in contact komen met mensen die ervaringen (ook positieve graag :)) willen uitwisselen en wie weet kunnen we elkaar een beetje helpen.
Ik zou graag in contact komen met mensen die ervaringen (ook positieve graag :)) willen uitwisselen en wie weet kunnen we elkaar een beetje helpen.
Marja
18-09-2023
laatste reactie: 03-10-2023
9Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Wat naar voor je. Het komt goed, acceptatie is het eerste sleutelwoord. Radicale acceptatie, er niet meer tegen vechten.
Ik laat emoties en gevoelens weer toe, ga er rijker uitkomen. Soms heb ik dagen aaneen dat ik mij goed voel. Ik voel dan echt dat ik genoeg ben, een fijn mens. Ook al gaat t nu even niet zo lekker.
All the best..
Ik laat emoties en gevoelens weer toe, ga er rijker uitkomen. Soms heb ik dagen aaneen dat ik mij goed voel. Ik voel dan echt dat ik genoeg ben, een fijn mens. Ook al gaat t nu even niet zo lekker.
All the best..
Eric
19-09-2023
Reactie:
Weet er ook alles van en zo herkenbaar alles soms dagen dat het goed gaat dan weer terug naar af zit zelf bij de haptotherapie dat helpt me goed en kan je je verhaal kwijt en veel wandelen in de natuur met de hond succes ook met alles je staat er niet alleen voor
Lucy
21-09-2023
Reactie:
Veel sterkte! Het is heel moedig om je werkzaamheden neer te leggen als dat nodig is. Het voelt misschien als falen, maar dat is het niet. Ik vond het ook verschrikkelijk om ineens niet meer te kunnen werken. Wat Eric zegt, daar sluit ik me bij aan. Acceptatie is het sleutelwoord. Dat kan heel moeilijk zijn, neem jezelf daarin ook niks kwalijk!
Ook ik ben enorm opgeknapt sinds ik de situatie beter accepteer en de dingen over me heen laat komen. En net als Eric voel ik me ook weer goed en goed genoeg.
Er zijn nu zelfs steeds vaker momenten waarop ik echt heel erg geniet en uitkijk naar leuke dingen. Dit kon ik een jaar geleden absoluut niet, toen was het elke dag overleven.
Houd hoop, het komt echt goed met ons allen.
Ook ik ben enorm opgeknapt sinds ik de situatie beter accepteer en de dingen over me heen laat komen. En net als Eric voel ik me ook weer goed en goed genoeg.
Er zijn nu zelfs steeds vaker momenten waarop ik echt heel erg geniet en uitkijk naar leuke dingen. Dit kon ik een jaar geleden absoluut niet, toen was het elke dag overleven.
Houd hoop, het komt echt goed met ons allen.
Y.
21-09-2023
Reactie:
Hoi Marja,
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Kaylee
30-09-2023
Reactie:
Hoi Marja,
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Kaylee
30-09-2023
Reactie:
Hoi Marja,
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Kaylee
30-09-2023
Reactie:
Hoi Marja,
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Ik herken mij enorm in jou verhaal. Ik heb helaas ook veel last van overspannenheid en angst en daardoor erger wordende klachten. Ik zou hier graag met je over in contact komen als je hier behoefte aan hebt!
Mvg,
Kaylee
Kaylee
30-09-2023
Reactie:
Hallo allen,
Hebben jullie ook allemaal last van een vertraagd zicht? Alsof je ogen niet meer zo vloeiend zien.
@Marja goed dat je rust neemt voor jezelf. Veel ontspannen en dan komt het wel weer goed.
Mvg steve
Hebben jullie ook allemaal last van een vertraagd zicht? Alsof je ogen niet meer zo vloeiend zien.
@Marja goed dat je rust neemt voor jezelf. Veel ontspannen en dan komt het wel weer goed.
Mvg steve
Steve
01-10-2023
Reactie:
Hoi Kaylee,
Dat lijkt me heel fijn! Misschien kunnen we elkaar een beetje helpen. Mailadressen uitwisselen?
Groetjes Marja
Dat lijkt me heel fijn! Misschien kunnen we elkaar een beetje helpen. Mailadressen uitwisselen?
Groetjes Marja
Marja
03-10-2023
Zodra ik mijn ogen sluit dan zie ik... (Verhaal 339)
Zodra ik mijn ogen sluit dan lijkt het alsof ik een tl-buis voor mijn ogen heb die aan en uit gaat. Ook zie ik dan allerlei patronen figuren beelden in flitstempo voorbij komen. Mijn brein lijkt overuren te maken net alsof ik in een slechte film zitten gevoel dat mijn brein continue in gevecht is. Wie herkent dit ik kan hierdoor niet slapen.
Ano
05-01-2023
laatste reactie: 03-10-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi!
Ik heb precies hetzelfde, maar heb ook met ogen open zo nu en dan dat ik een fel paars lichtstipje zie. Soms 1 seconden en soms wat langer heel vreemd. Heb dit al sinds januari. Oogarts geweest en alles was top, heeft echt met stress (burnout) te maken en herstel duurt helaas langer dan verwacht.
Ik heb precies hetzelfde, maar heb ook met ogen open zo nu en dan dat ik een fel paars lichtstipje zie. Soms 1 seconden en soms wat langer heel vreemd. Heb dit al sinds januari. Oogarts geweest en alles was top, heeft echt met stress (burnout) te maken en herstel duurt helaas langer dan verwacht.
Ruud
14-05-2023
Reactie:
Hoiii,
Ik heb dit ook! Allemaal bewegende beelden en me lichaam staat echt onder Stroom zodra ik al aan m'n bed denk. Ik slaap dan ook zonder medicatie maar 3 uurtjes en niet eens vast. Dan gaan tussen 6 en 7 alle rasartiest radartjes aan en zit ik verstijfd in bed. Ik heb alleen door de burnout wel een angststoornis en Dwang ( vooral Dwang gedachte) erbij.
Wat helpt jou ?
Ik heb dit ook! Allemaal bewegende beelden en me lichaam staat echt onder Stroom zodra ik al aan m'n bed denk. Ik slaap dan ook zonder medicatie maar 3 uurtjes en niet eens vast. Dan gaan tussen 6 en 7 alle rasartiest radartjes aan en zit ik verstijfd in bed. Ik heb alleen door de burnout wel een angststoornis en Dwang ( vooral Dwang gedachte) erbij.
Wat helpt jou ?
Anoniem
01-09-2023
Reactie:
Hoi,
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Anso
03-10-2023
Reactie:
Hoi,
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Anso
03-10-2023
Reactie:
Hoi,
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Mij heeft helaas nog niks geholpen. Heb heel wat therapeuten gehad zonder resultaat.
Soms twijfel ik wel of dit geen ander oorzaak heeft. Klachten zijn fors en zeer belemmerd.
Ik heb 24/7 last van branderig pijnlijke ogen
Als ik 'm ogen sluit blijven mijn oogleden/bollen trillen
Als ik mn ogen sluit krijg ik een trillende gezichtsveld en zie ik tig patronen heen en weer schieten* caleidoscoop effect. Mjjn ogen lijken dan heen en weer te schieten.
Visuele duizeligheid, kan na 1 jaar nog geen tv kijken.
Gevoelig voor licht
Daarnaast ook veel hoofdklachten.. zeer zwaar gevoel in m'n schedel/hoofd. Lijkt alsof ik 100 kilo op m'n hoofd heb waardoor ik niet meer helder ben en het gevoel weg te vallen.
Ik hoop dat iemand zich in deze klachten herkent?? Gaat dit nog over.
Anso
03-10-2023
Ben het zo zat (Verhaal 640)
Sinds 10 maanden zit ik in een burn-out.
Ik heb 2 kids en een man. Man vind het steeds lastiger worden en langer. Ik vind dat ik al heel erg vooruit ben gegaan.
Ik slaap vaak zonder medicijnen, weinig spier spanningen, heel soms nog spannings hoofdpijn maar ik blij zo moe. Heb er wel steeds vaker momenten tussen zitten dat ik mezelf weer even voel maar ik ben het o zo zat dit . Gadverdamme. Zo dat is er uit. Zouden jullie wat lieve berichten willen sturen?? Heb ik echt even nodig ;)
Liefs
Ik heb 2 kids en een man. Man vind het steeds lastiger worden en langer. Ik vind dat ik al heel erg vooruit ben gegaan.
Ik slaap vaak zonder medicijnen, weinig spier spanningen, heel soms nog spannings hoofdpijn maar ik blij zo moe. Heb er wel steeds vaker momenten tussen zitten dat ik mezelf weer even voel maar ik ben het o zo zat dit . Gadverdamme. Zo dat is er uit. Zouden jullie wat lieve berichten willen sturen?? Heb ik echt even nodig ;)
Liefs
Anoniem
23-08-2023
laatste reactie: 03-10-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi, goed om te horen dat je al verbeteringen merkt. Maak je man in ieder geval duidelijk dat 10 maanden absoluut niet lang is. Sommigen zitten er al jaren in. Het gaat met vallen en opstaan en ja, ik heb dat ook. Absoluut. Na een leuke, energieke dag hoopvol naar bed gaan en de volgende dag weer diep in de put zitten, maar nooit opgeven, want je moet je focussen op de goede dagen en momenten. Ga ook niets uit de weg. Feit is wel dat sommige normale gevoelens die een gezond iemand heeft voor jou soms negatief overkomen. Dus iedereen heeft wel eens een baaldag of voelt zich brak of gewoon niet lekker. Veel van dit soort momenten zie je dan in het licht van 'burn out' terwijl het heel normaal is. Je komt er wel, dat is duidelijk. Gewoon telkens 2 stappen vooruit en 1 terug betekent wel dat je vooruit komt.
Alex
25-08-2023
Reactie:
Dank jewel Alex voor je reactie.
Gewoon weer gestaag doorgaan ;)
Jij ook veel succes! We komen er uit!
Gewoon weer gestaag doorgaan ;)
Jij ook veel succes! We komen er uit!
Anoniem
25-08-2023
Reactie:
Wat je moet beseffen is dat deze periode tijdelijk is en inspanning verlangt vanuit je eigen kant. Je zit in deze situatie door bepaalde gedachtepatronen (hoe dingen zouden moeten zijn, wat jouw rol is in alles, etc.). De oorzaak kan perfectionisme zijn, een onveilige jeugd of jezelf opblazen tot iemand die je eigenlijk niet bent, omdat je eigenlijk onzeker bent. Met o.a. Schematherapie leer je hieraan te werken. Maar belangrijk is dat je kritisch naar jezelf gaat kijken. Wat denk je, wat voel je, als je met mensen praat of bepaalde situaties. Onzekerheid is een belangrijk aspect in alles.
Anoniem
26-08-2023
Reactie:
Dank jewel Alex voor je reactie.
Gewoon weer gestaag doorgaan ;)
Jij ook veel succes! We komen er uit!
Gewoon weer gestaag doorgaan ;)
Jij ook veel succes! We komen er uit!
Anoniem
26-08-2023
Reactie:
Hoi
Ik zit al 1 jaar in vette burnout, prognose voor herstel is 2/3 jaar. En ja, ben t ook vreselijk zat, al dat doseren van energie, rusten. Slechte nachten, opzien tegen sociale contacten want daarna weer doodmoe etc.
Maar ik ben wel vooruit gegaan. Daar probeer ik op te focussen, kijken naar wat goed gaat! En vooral leven in t hier en nu.
Sterkte
Ik zit al 1 jaar in vette burnout, prognose voor herstel is 2/3 jaar. En ja, ben t ook vreselijk zat, al dat doseren van energie, rusten. Slechte nachten, opzien tegen sociale contacten want daarna weer doodmoe etc.
Maar ik ben wel vooruit gegaan. Daar probeer ik op te focussen, kijken naar wat goed gaat! En vooral leven in t hier en nu.
Sterkte
Anoniem
02-10-2023
Reactie:
Ook al ruim een jaar diep door het stof. Schematherapie helpt mij om inzicht te krijgen in eigen gedrag.
Vandaag voel ik mij erg rot. Ik ga wel even naar de kapper en zij zegt dat ik er een stuk beter bij zit dan een paar maanden geleden. Vaak heb je zelf de vooruitgang niet door, je oude zelf worden is voor mij ook een gepasseerd station. Wil anders in het leven staan en kan mij daar soms erg op verheugen.
Sterkte, je bent niet alleen ! This too shall pass..
Vandaag voel ik mij erg rot. Ik ga wel even naar de kapper en zij zegt dat ik er een stuk beter bij zit dan een paar maanden geleden. Vaak heb je zelf de vooruitgang niet door, je oude zelf worden is voor mij ook een gepasseerd station. Wil anders in het leven staan en kan mij daar soms erg op verheugen.
Sterkte, je bent niet alleen ! This too shall pass..
Eric
03-10-2023
Wil je ook je hart luchten?
Forse overspanningsklachten (Verhaal 687)
Hoi allemaal,
Ik zit nu 9 weken thuis met forse overspanningsklachten. In het begin had ik veel last van mn maag en darmen. Ik bleef ook een stekende pijn ervaren net onder mn ribben aan de rechterkant. Naar aanleiding hiervan is een echo gemaakt van mijn buik, maar daar kwam gelukkig niks geks uit. De pijn verdween op een gegeven moment vanzelf weer. Zo is dit met veel klachten gegaan. Ik heb bijvoorbeeld ook last gehad van spier en gewrichtspijn, keelpijn, dichte oren, slecht slapen, een iets wat bittere smaak in mn mond, duizeligheid en soms wat wazig zien. Al deze klachten hielden kort aan en verdwenen dan weer. Soms komen ze weer even terug. Momenteel heb ik vooral last van vergeetachtigheid op korte termijn. Zijn er mensen die dit ook hebben?
Verder heb ik flinke angstklachten (hypochondrie) ontwikkeld. Hiervoor ben ik nu onder behandeling bij een psycholoog, maar ik merk dat deze angst mij heel veel energie kost. Wat mijn herstel niet ten goede komt. Ik ben constant bang dat er iets mis is met mijn hersenen. Hopelijk kom ik over deze angst heen.
Ik kom graag in contact met mensen die mijn verhaal herkennen! Hebben jullie nog tips?
Ik zit nu 9 weken thuis met forse overspanningsklachten. In het begin had ik veel last van mn maag en darmen. Ik bleef ook een stekende pijn ervaren net onder mn ribben aan de rechterkant. Naar aanleiding hiervan is een echo gemaakt van mijn buik, maar daar kwam gelukkig niks geks uit. De pijn verdween op een gegeven moment vanzelf weer. Zo is dit met veel klachten gegaan. Ik heb bijvoorbeeld ook last gehad van spier en gewrichtspijn, keelpijn, dichte oren, slecht slapen, een iets wat bittere smaak in mn mond, duizeligheid en soms wat wazig zien. Al deze klachten hielden kort aan en verdwenen dan weer. Soms komen ze weer even terug. Momenteel heb ik vooral last van vergeetachtigheid op korte termijn. Zijn er mensen die dit ook hebben?
Verder heb ik flinke angstklachten (hypochondrie) ontwikkeld. Hiervoor ben ik nu onder behandeling bij een psycholoog, maar ik merk dat deze angst mij heel veel energie kost. Wat mijn herstel niet ten goede komt. Ik ben constant bang dat er iets mis is met mijn hersenen. Hopelijk kom ik over deze angst heen.
Ik kom graag in contact met mensen die mijn verhaal herkennen! Hebben jullie nog tips?
Kaylee
30-09-2023
laatste reactie: 03-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Kaylee,
Vooral het stuk hypochondrie en angstgevoelens komt mij zeker bekend voor. Daaromheen natuurlijk ook veel andere klachten die komen en gaan.
Waarom ben je bv bang dat er iets is met je hersenen? Ko0mt dat omdat je anders waarneemt dan je gewend bent? Wat je al zegt kost het veel energie en als je angstgevoel oproept dan gebeurd er heel veel in je lichaam wat van alles triggert waardoor je deze gevoelens krijgt.
Het is hoe dan ook totaal niet fijn en een erg rotgevoel.
Vooral het stuk hypochondrie en angstgevoelens komt mij zeker bekend voor. Daaromheen natuurlijk ook veel andere klachten die komen en gaan.
Waarom ben je bv bang dat er iets is met je hersenen? Ko0mt dat omdat je anders waarneemt dan je gewend bent? Wat je al zegt kost het veel energie en als je angstgevoel oproept dan gebeurd er heel veel in je lichaam wat van alles triggert waardoor je deze gevoelens krijgt.
Het is hoe dan ook totaal niet fijn en een erg rotgevoel.
Renzo
03-10-2023
Reactie:
Helaas geen tips voor je.. het lijkt net alsof ik mijn eigen verhaal lees last van precies dezelfde klachten..
Anouk
03-10-2023
Ik kom er niet doorheen (Verhaal 662)
Ik heb sinds maart klachten en het word steeds erger.
Op dit moment heb ik pijn op de borst vooral rechts en het trekt door naar mijn schouder en schouderblad. Dit maakt mij angstig. Herkent iemand dit?
Op dit moment heb ik pijn op de borst vooral rechts en het trekt door naar mijn schouder en schouderblad. Dit maakt mij angstig. Herkent iemand dit?
Anoniem
13-09-2023
laatste reactie: 02-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Als je overspannen/burn-out bent krijg je te maken met allemaal fysieke en mentale klachten. Die spanning uit zich in fysieke verschijnselen. De ene krijgt darmproblemen, de andere hartkloppingen, zweetaanvallen, trillen, slappe benen, pijnlijke gewrichten, hoofdpijn, etc. Eigenlijk alles kan voorkomen en wijst niet op een specifieke fysiek probleem. Het is puur de uiting van onderliggende spanning, dus maak je daar geen zorgen om. De kunst is om veel te praten en tot de kern te komen van het probleem. Je zult dan gaan merken dat veel fysieke klachten langzaam maar zeker zullen verdwijnen.
Dennis
13-09-2023
Reactie:
Naast praten ook veel bewegen! Wandelen, fietsen, yoga etc. Zo help je ook de spanning uit je lijf te krijgen.
Anoniem
02-10-2023
Wil gewoon weer mijn gewone leventje terug (Verhaal 690)
Ik zit nu meer dan twee jaar in mijn burnout en hoewel het een tijdje beter ging en ik werk weer ben gaan opbouwen tot 6 uur per dag ben ik toch na een jaar weer ingeklapt zodat ik nu voor de wet meer dan twee jaar ziek ben en in de WIA terecht ben gekomen. Ik heb 26 jaar bij mijn werkgever gewerkt en zo'n twee maanden geleden mijn kantoor leeg geruimd en alle spullen ingeleverd. Heb jarenlang 80 uur per week gewerkt en voelde mij voordat ik me echt ziek heb gemeld al zeker een jaar of vier slecht.
Het inleveren van mijn spullen en het leeghalen van mijn kantoor heeft mij weer behoorlijk teruggeworpen. Voel me de hele dag onrustig vooral als ik opsta giert de onrust door mijn lijf. Ben veel te vroeg wakker, meestal rond 04.00 uur à 05.00 uur. Heel soms als ik geluk heb rond 06.00 uur. Ik weet dat het de cortisol is en ik lees overal dat je het moet accepteren, maar hoe ?? Het lukt mij dus niet om het te accepteren en ik ga dan weer zoeken op Google waar ik ook niet echt rustiger van wordt..
Herkennen mensen dat onrustige gevoel ? Door het slechte slapen ben ik overdag ook wel moe, maar ben niet uitgeput zoals ik vaak lees bij burnout. Bij mij is het vooral die verschrikkelijke onrust en daarnaast veel last van maag en darmen. Kan schijnbaar ook geen streep onder het verleden zetten aangezien ik nu weer in deze ellende blijf hangen. Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan of zijn er meer mensen die dit herkennen ?
Ik ben echt radeloos en wil gewoon weer mijn gewone leventje terug.
Het inleveren van mijn spullen en het leeghalen van mijn kantoor heeft mij weer behoorlijk teruggeworpen. Voel me de hele dag onrustig vooral als ik opsta giert de onrust door mijn lijf. Ben veel te vroeg wakker, meestal rond 04.00 uur à 05.00 uur. Heel soms als ik geluk heb rond 06.00 uur. Ik weet dat het de cortisol is en ik lees overal dat je het moet accepteren, maar hoe ?? Het lukt mij dus niet om het te accepteren en ik ga dan weer zoeken op Google waar ik ook niet echt rustiger van wordt..
Herkennen mensen dat onrustige gevoel ? Door het slechte slapen ben ik overdag ook wel moe, maar ben niet uitgeput zoals ik vaak lees bij burnout. Bij mij is het vooral die verschrikkelijke onrust en daarnaast veel last van maag en darmen. Kan schijnbaar ook geen streep onder het verleden zetten aangezien ik nu weer in deze ellende blijf hangen. Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan of zijn er meer mensen die dit herkennen ?
Ik ben echt radeloos en wil gewoon weer mijn gewone leventje terug.
Carlos
01-10-2023
laatste reactie: 02-10-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Carlos,
Zoek hulp bij een coach of psycholoog. Daar kun je dingen van je afpraten. Hij/zij kan je helpen met loslaten, wellicht komt er dan ook wat meer rust. Het komt uiteindelijk echt goed maar heb geduld met jezelf.
Sterkte
Zoek hulp bij een coach of psycholoog. Daar kun je dingen van je afpraten. Hij/zij kan je helpen met loslaten, wellicht komt er dan ook wat meer rust. Het komt uiteindelijk echt goed maar heb geduld met jezelf.
Sterkte
Anoniem
02-10-2023
Burnout en last van darmen? (Verhaal 283)
Zijn er ook lotgenoten die zo'n vreselijk last hebben van hun darmen ? Ik word vaak om 05.00 uur wakker doordat mijn darmen tekeer gaan als een gek. Kan daarna ook niet meer slapen. Soms slaap ik een paar dagen beter en wordt dan tussen 06.30 uur en 07.30 uur wakker. Dan denk ik uit het dal te klimmen maar vervolgens word ik dan weer dagen lang rond 05.00 uur wakker. Ben vervolgens de hele dag doodmoe.
Vraag me af of meer mensen hier last van hebben en of dit bij burn-out hoort. Het breekt me op en zit mijn herstel in de weg. Het brengt uiteraard ook weer extra stress met zich mee waardoor ik weer de hele dag ga piekeren wat dit kan zijn. Zit trouwens al meer dan een jaar in burn-out en kom er maar niet uit.
Vraag me af of meer mensen hier last van hebben en of dit bij burn-out hoort. Het breekt me op en zit mijn herstel in de weg. Het brengt uiteraard ook weer extra stress met zich mee waardoor ik weer de hele dag ga piekeren wat dit kan zijn. Zit trouwens al meer dan een jaar in burn-out en kom er maar niet uit.
Martijn
14-10-2022
laatste reactie: 02-10-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Martijn,
Heel herkenbaar. Ik zelf word elke dag tussen 4 en 5 wakker en bij mij slaat mijn burn out ook heel erg op mijn spijsvertering. Gevolg: ik ben kotsmisselijk en moet continu kokhalzen en kan niet meer slapen. Het schijnt dat je lichaam vanaf een uurtje of 4 begint met cortisol aanmaken. Jouw lichaam in staat van spanning en stress heeft daar echter al genoeg van, dus gevolg is een overschot waardoor je ‘aan’ staat, en ook in je organen helaas. De tip heb ik niet voor je helaas.. ik kamp hier ook al maanden mee..
Heel herkenbaar. Ik zelf word elke dag tussen 4 en 5 wakker en bij mij slaat mijn burn out ook heel erg op mijn spijsvertering. Gevolg: ik ben kotsmisselijk en moet continu kokhalzen en kan niet meer slapen. Het schijnt dat je lichaam vanaf een uurtje of 4 begint met cortisol aanmaken. Jouw lichaam in staat van spanning en stress heeft daar echter al genoeg van, dus gevolg is een overschot waardoor je ‘aan’ staat, en ook in je organen helaas. De tip heb ik niet voor je helaas.. ik kamp hier ook al maanden mee..
J
17-10-2022
Reactie:
J, ik kwam er vanaf met 5mg escitalopram. Had ook het niet kunnen slapen vanaf 4 uur en kokhalzen. Dat is angst/spanning in het lichaam. Het was mij 1x gelukt er zelf vanaf te komen, veel rusten en veel rust oefeningen, zoveel mogelijk je symptomen negeren en accepteren dat dit normaal is. Goed en veel eten en wandelen als kan, niet over dingen nadenken. Toen was het binnen enkele weken weg. Na een flinke crash kon ik niet zonder SSRI verder. Nu slaap ik vaak tot 7-8 uur. Heerlijk!
Taco
17-10-2022
Reactie:
Ik merk zelf ook dat mijn darmen aardig geluid maken. Geen hongergevoel en heel slecht slapen. Ik wist niet goed dat ik een burnout heb want mijn dokter helpt mij niet goed. Nu ik dit allemaal lees komt het mij erg bekend voor.
Als je de goede magnesium slikt dan slaap je wel wat dieper. En soms rustgevende reiki muziek.
Als je de goede magnesium slikt dan slaap je wel wat dieper. En soms rustgevende reiki muziek.
Nicole
15-09-2023
Reactie:
Burnout en problemen met de darmen is volgens mij iets wat veel voorkomt als ik zo de verhalen lees. Ik heb hier zelf ook veel last van. Soms gaat het redelijk en heb ik nergens last van en dan plotseling uit het niets begint de ellende weer. Ik weet dat het ook weer overgaat maar kan het niet naast me neerleggen, dat is volgens mij het grootste probleem in mijn geval. Ik blijf er tegen vechten en blijf me afvragen wat me nu mankeert. Dan zeggen mensen accepteer dat je je zo voelt en laat het gebeuren, MAAR HOE ? Mij lukt dat dus op een of andere manier niet waardoor ik mijn klachten alleen maar erger maak. Meer klachten, meer stress dus nog meer klachten en vervolgens nog meer stress. Allemaal logisch als je het zo leest maar toch blijf ik erin hangen en lukt het me niet om eruit te komen.
Zit nu ook al meer dan een jaar in mijn burnout en steeds als ik denk dat het beter gaat krijg ik weer een gigantische klap waardoor ik voor mijn gevoel weer terug bij af ben. Herkennen mensen dit ? Weet niet of het wellicht komt doordat ik teveel heb gedaan en daardoor de klachten weer komen of dat het een andere oorzaak heeft. Vaak denk ik dat stress dit allemaal niet met je kan doen, maar als ik dan de verhalen lees ben ik schijnbaar niet de enige.
Zit nu ook al meer dan een jaar in mijn burnout en steeds als ik denk dat het beter gaat krijg ik weer een gigantische klap waardoor ik voor mijn gevoel weer terug bij af ben. Herkennen mensen dit ? Weet niet of het wellicht komt doordat ik teveel heb gedaan en daardoor de klachten weer komen of dat het een andere oorzaak heeft. Vaak denk ik dat stress dit allemaal niet met je kan doen, maar als ik dan de verhalen lees ben ik schijnbaar niet de enige.
Anoniem
16-09-2023
Reactie:
Taco, slik je maar 5mg escitalopram ? En heeft jou dit geholpen weer te kunnen slapen ?? Ik ben namelijk ook radeloos!!
Joya
02-10-2023
En s avonds juist weer wel... (Verhaal 674)
Is dit voor jullie herkenbaar?
Totaal geen eetlust heel de dag en savonds juist weer wel.. dan lijk ik me ook beter te voelen en lijkt het alsof ik nergens last van heb.
Totaal geen eetlust heel de dag en savonds juist weer wel.. dan lijk ik me ook beter te voelen en lijkt het alsof ik nergens last van heb.
Anouk
22-09-2023
laatste reactie: 01-10-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Zeker weten. Alsof alle klachten minder zijn. Hormonen oid?
Steve
26-09-2023
Reactie:
Ja klopt! Savonds heb ik soms nergens last van
Anouk
27-09-2023
Reactie:
Heb je ook last van trage zicht hebben?
En soms niet kunnen focussen? Ik heb geen idee hoe ik het kan stoppen.
Probeer zoveel mogelijk te luisteren naar je lichaam, het komt wel goed. Pak je rust.
Veel sterkte!
En soms niet kunnen focussen? Ik heb geen idee hoe ik het kan stoppen.
Probeer zoveel mogelijk te luisteren naar je lichaam, het komt wel goed. Pak je rust.
Veel sterkte!
Steve
27-09-2023
Reactie:
Heb je ook last van trage zicht hebben?
En soms niet kunnen focussen? Ik heb geen idee hoe ik het kan stoppen.
Probeer zoveel mogelijk te luisteren naar je lichaam, het komt wel goed. Pak je rust.
Veel sterkte!
En soms niet kunnen focussen? Ik heb geen idee hoe ik het kan stoppen.
Probeer zoveel mogelijk te luisteren naar je lichaam, het komt wel goed. Pak je rust.
Veel sterkte!
Steve
27-09-2023
Reactie:
Dat ervaar ik ook. Richting de avond gaat het vaak veel beter. Heel vreemd!
Anoniem
01-10-2023
Wil je ook je hart luchten?
Gevoel in maag alsof je in een achtbaan zit (Verhaal 685)
Herkennen jullie het gevoel in je maag alsof je in een achtbaan zit? Ik krijg elke dag een paar keer zo'n aanval, hebben jullie tips?? Het is niet pijnlijk maar ik wordt er gek van..
Stefanie
28-09-2023
laatste reactie: 01-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
)a, dat is de adrenaline die door je lijf giert. Je lijf heeft zo lang onder stress gestaan dat het er nu uit komt. Ik heb hier in de eerste maanden van mijn burn-out ook heel erg last van gehad. Ademhalingsoefeningen hebben mij hierbij geholpen.
Anoniem
28-09-2023
Reactie:
Hoi Stefanie, bedoel je meer zo'n onrustig en paniekerig gevoel ? Het doet geen pijn maar is wel een heel akelig gevoel. Ik heb dat ook maar dan constant. Maar niet altijd, soms is het ook weg voor een week of twee en dan komt het in alle hevigheid weer terug voor een dag of 4 of 5...en vervolgens gaat het dan weer een week of twee redelijk !
Sofie
01-10-2023
Heeft iemand ervaring met neurofeedback? (Verhaal 678)
Ik zit al 2 jaar in een b.o.. zit aan de ad wel maar 10mg.. binnenkort moet ik weer met een psycholoog beginnen was even gestopt omdat mijn traject afgerond is en aan de ad gegaan.. kan meer dan vorig jaar maar wel nog snel overprikkeld door licht. En heb wel wcht last van hoge spierspanning in me bovenlichaam en hele hoofd ogen. Heeft iemand ervaring met neurofeedback?
Anoniem
25-09-2023
laatste reactie: 01-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Haii, welke ad neem je en werkt het ?
Joya
30-09-2023
Reactie:
Citalopram. Voor mij geeft het wel wat verlichting van angst..
Anoniem
01-10-2023
Je eigen waarheid als narcist (Verhaal 652)
Omdat het mij jaren heeft gekost om mijzelf het volgende in te laten zien en te begrijpen dat dit de oorzaak is van mijn burnout en alle klachten die daarbij horen, wil ik dit met jullie delen.
Niet alleen perfectionisme, de lat hoog leggen en please-gedrag zorgen voor een burnout, maar ook (verborgen) narcisme. Dit laatste werd duidelijk na een test bij PsyQ en gesprekken met een systeemtherapeut. Je hebt dit niet eens zelf door, omdat je blijft geloven in je eigen waarheid als narcist. De gedachtepatronen die je hebt ontwikkeld in je leven, je opvoeding, je levenservaring, etc. kunnen leiden tot deze levenshouding. Vaak heb je het niet eens door dat je continue mensen manipuleert, chaotisch bent, slecht tegen kritiek kunt, het moeilijk vindt om orders te volgen, altijd vindt dat je gelijk hebt, etc. Mensen die verborgen narcistisch zijn raken op den duur ook burn-out, worden depressief en kampen met angsten. Verbogen narcisme is anders dan een openlijke narcist, waar je in eerste instantie aan denkt. Dus niet de types die hardop roepen dat ze uniek zijn en alles weten, maar juist degene die dit wel denken, maar niet openlijk etaleren. Ik ken overigens 2 (ex) vrienden die absoluut openlijk narcistisch zijn. Beiden werken al 6 jaar niet meer en hun vrouwen doen alles. Toch vinden ze zichzelf fantastisch en weten ze alles beter, maar is hun leven leeg en hebben ze letterlijk geen vrienden meer. Dit type ben ik gelukkig niet, maar wel de stille variant.
Sinds ik dit eindelijk inzie, kan ik heel veel verklaren en snap ik dat ik rigoureus moet veranderen om weer sociaal, gelukkig en energiek te worden. Het zal niet makkelijk worden, want het zijn gedachtepatronen die je automatisch volgt omdat je het zo hebt geleerd. Schematherapie is hiervoor een geschikte oplossing.
Ik had hier zelf nooit aan gedacht en zelfs na het onderzoek trok ik dit in twijfel. Dit heeft voor 3 jaar extra ellende gezorgd, maar in die periode heb ik dingen meegemaakt die duidelijk wijzen op verborgen narcisme.
Zit je dus ook al geruime tijd te tobben en kan je de oorzaak niet vinden voor jezelf, doe dan eens een online test en mocht de uitslag iets aangeven, vraag dan een persoonlijkheid(stoornis) test aan. Ik viel uiteindelijk in Cluster B, waarin inderdaad narcisme zit. Iedereen heeft een vorm van narcisme, maar bij sommigen schiet het door, zonder dat je het zelf doorhebt. Dus het is zeker de moeite waard.
Vanaf het moment dat je hier écht voor openstaat en accepteert dat jij moet veranderen en niet 'de anderen', dan start het herstel.
Succes
Niet alleen perfectionisme, de lat hoog leggen en please-gedrag zorgen voor een burnout, maar ook (verborgen) narcisme. Dit laatste werd duidelijk na een test bij PsyQ en gesprekken met een systeemtherapeut. Je hebt dit niet eens zelf door, omdat je blijft geloven in je eigen waarheid als narcist. De gedachtepatronen die je hebt ontwikkeld in je leven, je opvoeding, je levenservaring, etc. kunnen leiden tot deze levenshouding. Vaak heb je het niet eens door dat je continue mensen manipuleert, chaotisch bent, slecht tegen kritiek kunt, het moeilijk vindt om orders te volgen, altijd vindt dat je gelijk hebt, etc. Mensen die verborgen narcistisch zijn raken op den duur ook burn-out, worden depressief en kampen met angsten. Verbogen narcisme is anders dan een openlijke narcist, waar je in eerste instantie aan denkt. Dus niet de types die hardop roepen dat ze uniek zijn en alles weten, maar juist degene die dit wel denken, maar niet openlijk etaleren. Ik ken overigens 2 (ex) vrienden die absoluut openlijk narcistisch zijn. Beiden werken al 6 jaar niet meer en hun vrouwen doen alles. Toch vinden ze zichzelf fantastisch en weten ze alles beter, maar is hun leven leeg en hebben ze letterlijk geen vrienden meer. Dit type ben ik gelukkig niet, maar wel de stille variant.
Sinds ik dit eindelijk inzie, kan ik heel veel verklaren en snap ik dat ik rigoureus moet veranderen om weer sociaal, gelukkig en energiek te worden. Het zal niet makkelijk worden, want het zijn gedachtepatronen die je automatisch volgt omdat je het zo hebt geleerd. Schematherapie is hiervoor een geschikte oplossing.
Ik had hier zelf nooit aan gedacht en zelfs na het onderzoek trok ik dit in twijfel. Dit heeft voor 3 jaar extra ellende gezorgd, maar in die periode heb ik dingen meegemaakt die duidelijk wijzen op verborgen narcisme.
Zit je dus ook al geruime tijd te tobben en kan je de oorzaak niet vinden voor jezelf, doe dan eens een online test en mocht de uitslag iets aangeven, vraag dan een persoonlijkheid(stoornis) test aan. Ik viel uiteindelijk in Cluster B, waarin inderdaad narcisme zit. Iedereen heeft een vorm van narcisme, maar bij sommigen schiet het door, zonder dat je het zelf doorhebt. Dus het is zeker de moeite waard.
Vanaf het moment dat je hier écht voor openstaat en accepteert dat jij moet veranderen en niet 'de anderen', dan start het herstel.
Succes
Derk
31-08-2023
laatste reactie: 01-10-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Elke narcist zou eens goed bij zichzelf ten rade moeten gaan hoeveel onherstelbare schade ze aangericht hebben.
Ik weet waar ik over praat.
Ik heb geen medelijden met ze want hun verdediging is bijna altijd een slachtoffer rol. Ik ga niet iedereen over één kam scheren dus wens ik je veel succes en sterkte.
Ik weet waar ik over praat.
Ik heb geen medelijden met ze want hun verdediging is bijna altijd een slachtoffer rol. Ik ga niet iedereen over één kam scheren dus wens ik je veel succes en sterkte.
Slachtoffer
18-09-2023
Reactie:
Ik vind je verhaal heel 'verfrissend' om te lezen. Ik ben zelf burned out en had te maken met een narcistische ex. Inderdaad ook van het type verborgen narcisme.
Ik weet daarom ook van dichtbij hoe iemand met narcisme zich stuk kan lopen in situaties. Hoe leeg en kwetsbaar een narcist kan zijn, maar een bepaald gedrag en gedachtepatroon heeft ontwikkeld waarin er steeds nieuwe voeding moet komen. Als dit jaren duurt, met daarin veel leed (vooral om zich heen) dan is loopt je voorraad langzaam leeg.
Ik laat nu even achterwege hoe schadelijk de impact was op mij.
Je verhaal delen hier is zeker iets waarvan ik hoop dat mensen zich herkennen. Er is te weinig bekend over narcisten terwijl dit een groeiende diagnose is. Narcisten laten zich niet diagnosticeren.
Ik wens je veel succes en bedankt voor het delen. Veel kracht en groei gewenst op je innerlijke reis.
Ik weet daarom ook van dichtbij hoe iemand met narcisme zich stuk kan lopen in situaties. Hoe leeg en kwetsbaar een narcist kan zijn, maar een bepaald gedrag en gedachtepatroon heeft ontwikkeld waarin er steeds nieuwe voeding moet komen. Als dit jaren duurt, met daarin veel leed (vooral om zich heen) dan is loopt je voorraad langzaam leeg.
Ik laat nu even achterwege hoe schadelijk de impact was op mij.
Je verhaal delen hier is zeker iets waarvan ik hoop dat mensen zich herkennen. Er is te weinig bekend over narcisten terwijl dit een groeiende diagnose is. Narcisten laten zich niet diagnosticeren.
Ik wens je veel succes en bedankt voor het delen. Veel kracht en groei gewenst op je innerlijke reis.
Anoniem
01-10-2023
Tips qua vitamines extra slikken? (Verhaal 691)
Hebben jullie nog eventueel tips qua vitamines extra slikken? Die je evt tekort komt nu
An
01-10-2023
Toon reacties Verberg reacties
Ochtenden zijn vreselijk, na 15.00 beter (Verhaal 555)
Ik wordt altijd vroeg wakker rond 4 of 5 uur. Inslapen gaat wel redelijk. Als ik dan wakker wordt ben ik ontzettend onrustig. Kan ook niet meer in slaap vallen. Wat me opvalt is dat de ochtenden vreselijk zijn en zo na 15.00 uur de lucht een beetje opklaart. Hebben meer mensen hier last van ? Vaak weet je dan in de middag niet meer hoe slecht je je voelde in de ochtend.
Soraya
26-06-2023
laatste reactie: 01-10-2023
30Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Yep, same here. Iedere ochtend zelfde tijd als jij. Direct piekeren, dus niet meer slapen. Als je eenmaal weer dingen doet zakt dit weg, maar begint het gewoon weer opnieuw.
Wat ik je als tip wil geven is het volgende. Vaak weet je wel waar het eigenlijk om gaat, maar kom je er niet zelf uit. Al jarenlang liep ik met hevige darmklachten, maar door het overlijden van mijn vader waren die binnen 24 uur compleet verdwenen. Ook zweet ik al jaren heel erg in mijn slaap (maar dan ook echt badend in het zweet). Door therapie is er iets veranderd in mijn houding waardoor dit nu helemaal verdwenen is. Echt bizar.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je fysieke klachten heel veel zeggen over de onderliggende spanning. Maw als je tot die kern komt én daar de omslag weet te maken, zul je merken aan je fysieke reacties dat er 'ineens' klachten verdwijnen. Je weet dan dat je op de goede weg zit.
Ik verlang zo naar uitslapen en niet meer piekeren, maar weer inmiddels waar de laatste knoop zit. Ik kan niet wachten om die door te knippen, want ik weet zeker dat dit het begin zal gaan zijn van 'de wederopbouw'.
Ik volg systeemtherapie en kan je dat van harte aanbevelen. Binnen 4 gesprekken is er ongelooflijk veel veranderd in positieve zin
Succes
Wat ik je als tip wil geven is het volgende. Vaak weet je wel waar het eigenlijk om gaat, maar kom je er niet zelf uit. Al jarenlang liep ik met hevige darmklachten, maar door het overlijden van mijn vader waren die binnen 24 uur compleet verdwenen. Ook zweet ik al jaren heel erg in mijn slaap (maar dan ook echt badend in het zweet). Door therapie is er iets veranderd in mijn houding waardoor dit nu helemaal verdwenen is. Echt bizar.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je fysieke klachten heel veel zeggen over de onderliggende spanning. Maw als je tot die kern komt én daar de omslag weet te maken, zul je merken aan je fysieke reacties dat er 'ineens' klachten verdwijnen. Je weet dan dat je op de goede weg zit.
Ik verlang zo naar uitslapen en niet meer piekeren, maar weer inmiddels waar de laatste knoop zit. Ik kan niet wachten om die door te knippen, want ik weet zeker dat dit het begin zal gaan zijn van 'de wederopbouw'.
Ik volg systeemtherapie en kan je dat van harte aanbevelen. Binnen 4 gesprekken is er ongelooflijk veel veranderd in positieve zin
Succes
Anoniem
26-06-2023
Reactie:
Ja, is hoog cortisol. Langzamer bewegen, meer rust pakken, 4-7-8- ademhaling doen, magnesium tot je nemen, ashwaghanda kan ook helpen. Succes.
Taco
26-06-2023
Reactie:
Wat ik eigenlijk bedoel is dat je vast zit in je gedachten. De echte verlossing zit hem in dingen anders gaan zien. Mindfulness en de juist therapie helpen je daar enorm bij. De kunst is om te genieten van rust en de dingen liefhebben waar je veel waarde aan hecht, maar die zijn weggezakt. M.a.w. ontdekken, ervaren, etc.
Anoniem
27-06-2023
Reactie:
Ik sluit me aan bij wat Taco zegt.
Wat mij verder nog helpt is om ‘s ochtends bij het wakker worden wat stretch/yoga oefeningen te doen. Even wat beweging in het lichaam krijgen op een rustig tempo.
Mocht je ertoe in staat zijn dan zou ik ook zeker aanraden om na het ontbijt een (klein) rondje op laag tempo te gaan wandelen. Sterkte ermee!
Wat mij verder nog helpt is om ‘s ochtends bij het wakker worden wat stretch/yoga oefeningen te doen. Even wat beweging in het lichaam krijgen op een rustig tempo.
Mocht je ertoe in staat zijn dan zou ik ook zeker aanraden om na het ontbijt een (klein) rondje op laag tempo te gaan wandelen. Sterkte ermee!
Y.
28-06-2023
Reactie:
Hoi Soraya, ik herken dit helemaal!
Elke ochtend weer hetzelfde, heel vroeg wakker en gelijk heel onrustig en angstig.
Nare negatieve gedachten, alles somber zien en tegen de dag opzien.
In de middag en avond voel ik mij een stuk beter en kan ik mij niet meer voorstellen dat ik mij 's ochtends altijd zo naar voel.
Het heeft inderdaad te maken met stresshormonen cortisol en adrenaline.
Ik slaap ook maar heel licht, onrustig en ben vaak wakker.
Hoe gaat het nu met je?
Elke ochtend weer hetzelfde, heel vroeg wakker en gelijk heel onrustig en angstig.
Nare negatieve gedachten, alles somber zien en tegen de dag opzien.
In de middag en avond voel ik mij een stuk beter en kan ik mij niet meer voorstellen dat ik mij 's ochtends altijd zo naar voel.
Het heeft inderdaad te maken met stresshormonen cortisol en adrenaline.
Ik slaap ook maar heel licht, onrustig en ben vaak wakker.
Hoe gaat het nu met je?
Petra
17-08-2023
Reactie:
Hoi Petra, helaas niet echt veel beter. Soms paar dagen wat minder last, maar de meeste dagen ellendig. Heb jij ook zoveel lichamelijke klachten ? Ik heb veel buikpijn, duizeligheid en oorsuizen. Maar vooral die onrust en dat paniekerig gevoel zijn echt verschrikkelijk. En inderdaad ook die negatieve depressieve gedachten. Zou het liefste willen huilen wat vaak niet eens lukt om de een of andere rare reden. Heeft misschien ook met die cortisol te maken.
Soraya
18-08-2023
Reactie:
Hoi soraya,
Ik herken wat je zegt. Maar om er iets zinnigs over te zeggen is met deze info lastig. Bij mij heeft het te maken met verlies/rouw/trauma. Rationeel denken gaat prima, echter neemt neemt het onderbewuste het over en is het denken niet te stoppen. Nadat mindfulness en meditatie niet werkten, ben ik een confronterend innerlijk proces (zonder deadline) aangegaan, omdat ik geloof dat het antwoord in mezelf zit. Als je jezelf hierin herkent, dan is het fijn als er mensen / professionals in de buurt zijn die je 100% vertrouwd, waar je je verhaal mee durft te delen en die er voor je kunnen en willen zijn. heel veel sterkte
Ik herken wat je zegt. Maar om er iets zinnigs over te zeggen is met deze info lastig. Bij mij heeft het te maken met verlies/rouw/trauma. Rationeel denken gaat prima, echter neemt neemt het onderbewuste het over en is het denken niet te stoppen. Nadat mindfulness en meditatie niet werkten, ben ik een confronterend innerlijk proces (zonder deadline) aangegaan, omdat ik geloof dat het antwoord in mezelf zit. Als je jezelf hierin herkent, dan is het fijn als er mensen / professionals in de buurt zijn die je 100% vertrouwd, waar je je verhaal mee durft te delen en die er voor je kunnen en willen zijn. heel veel sterkte
Anoniem
18-08-2023
Reactie:
Heel herkenbaar van de eerste maanden van mijn burn-out. Nu helaas een terugval en nu slaap ik zelfs soms hele nachten niet.. omdat m’n (pieker)brein wat ik ook doe AAN staat! Fijn om deze website te vinden voor (h)erkenning :). Hopelijk kunnen we elkaar ook hoop brengen.. Het is een fase in je herstel.. Met de juiste begeleiding/hulp, en zelf ook hard werken (door juist er aan toe te geven en veel innerlijk werk te doen.) wordt het piekeren echt minder!
Jilke
19-08-2023
Reactie:
Hoi Soraya,
Heel herkenbaar, ook bij mij is het s ochtends het ergst, daardoor ook gestopt met koffie drinken, daardoor zakt de spanning s ochtends wel iets eerder weg. Soms helpt het ook om na het opstaan een beetje afleiding te zoeken hoe moeilijk het ook is.
Ook ik heb veel lichamelijke klachten vooral duizeligheid op slechte dagen en inderdaad ook oorsuizen en een paniekerig gevoel. Veel last van spierspanningen vooral in armen en schouders.
De negatieve gedachtes in je hoofd zijn het ergst van alles, komt echt door de burnout. Helpt mij veel om podcasten te luisteren over burn out en lotgenoten. Zo voel je je niet zo alleen in het proces en begin je het iets beter te begrijpen.
Het is een zwaar en eenzaam proces.
Heel herkenbaar, ook bij mij is het s ochtends het ergst, daardoor ook gestopt met koffie drinken, daardoor zakt de spanning s ochtends wel iets eerder weg. Soms helpt het ook om na het opstaan een beetje afleiding te zoeken hoe moeilijk het ook is.
Ook ik heb veel lichamelijke klachten vooral duizeligheid op slechte dagen en inderdaad ook oorsuizen en een paniekerig gevoel. Veel last van spierspanningen vooral in armen en schouders.
De negatieve gedachtes in je hoofd zijn het ergst van alles, komt echt door de burnout. Helpt mij veel om podcasten te luisteren over burn out en lotgenoten. Zo voel je je niet zo alleen in het proces en begin je het iets beter te begrijpen.
Het is een zwaar en eenzaam proces.
Bianca
19-08-2023
Reactie:
Hallo,
Ook ik herken dit gegeven. 'S morgens voel ik me altijd slecht. 'S avonds kan het wel tot 1u - 2u 's nachts duren alvorens ik in slaap val en rond half 6 word ik wakker. Kan dan heel moeilijk terug in slaap geraken. Voel me vanaf dan al slecht. Het lult me meestal nog wel om een uurtje te slapen alvorens de wekker gaat.
In de namiddag betert het altijd wat, vooral als er 's avonds niets meer op de agenda staat of er niets meer van mij verwacht wordt. ' s avonds voel ik me beter, maar de lichamelijke klachten zijn nooit helemaal weg. Duizelig/licht in mijn hoofd, gesuis in mijn hoofd/oren, vlagen van misselijkheid, algehele malaise, slappe benen, pijnlijke spieren in schouders en nek (merk ook wel dat mijn "natuurlijke" houding opgetrokken schouders is. Spieren staan dus continue onder spanning). Ik kan wel een hele waslijst opsommen aan lichamelijke klachten. Vaak vraag ik me af of ik hier ooit nog uit ga geraken..
Ook ik herken dit gegeven. 'S morgens voel ik me altijd slecht. 'S avonds kan het wel tot 1u - 2u 's nachts duren alvorens ik in slaap val en rond half 6 word ik wakker. Kan dan heel moeilijk terug in slaap geraken. Voel me vanaf dan al slecht. Het lult me meestal nog wel om een uurtje te slapen alvorens de wekker gaat.
In de namiddag betert het altijd wat, vooral als er 's avonds niets meer op de agenda staat of er niets meer van mij verwacht wordt. ' s avonds voel ik me beter, maar de lichamelijke klachten zijn nooit helemaal weg. Duizelig/licht in mijn hoofd, gesuis in mijn hoofd/oren, vlagen van misselijkheid, algehele malaise, slappe benen, pijnlijke spieren in schouders en nek (merk ook wel dat mijn "natuurlijke" houding opgetrokken schouders is. Spieren staan dus continue onder spanning). Ik kan wel een hele waslijst opsommen aan lichamelijke klachten. Vaak vraag ik me af of ik hier ooit nog uit ga geraken..
Helena
22-08-2023
Reactie:
Precies hetzelfde hier, tot een uur of 15 voel ik me rotslecht en depressieve klachten, in de avond voel ik me heel gelukkig en kan ik de wereld aan, echt bizar
Ethias
22-08-2023
Reactie:
Dank alvast voor al jullie reacties. Het lucht me op dat ik in iedergeval niet de enige ben die hier last van heeft. Soms vraag ik me af of dit ooit nog over gaat, maar blijf moed houden. Zit nu ook nog midden in een verhuizing wat het allemaal ook niet beter maakt helaas 😥
Soraya
23-08-2023
Reactie:
Hoi, hier ook hetzelfde. Zie 's morgens ook meer tegen dingen op. Terwijl je 's avonds er aan kan denken zonder in de stress te schieten Ga daarom bv. ook graag 's avonds naar de supermarkt. Best apart dat je op hol geslagen stress hormonen dit kunnen veroorzaken.
Wilma
24-08-2023
Reactie:
Ik heb dit ook. Slik wel anti depressieva voor de angst. Zodra ik wakker wordt heb ik gierende zenuwen, maar pas als ik echt wakker ben. In de loop van de dag gaat het beter. Savonds weer opzien tegen de ochtend. Vreselijk wat langdurige stress doet. Iemand dit al kunnen doorbreken?
Monii
25-08-2023
Reactie:
Hormoonhuishouding is compleet zoek, is het zo hoe langer doorgegaan, hoe langer het duurt voordat het ooit normaal word? Maak me ernstig zorgen! Of ik sta de hele dag aan en voel me goed. Na 1 jaar nog steeds ik de actie stand! Wordt er gek van!
Patrick
25-08-2023
Reactie:
Ik heb ook in de ochtend meer last van zenuwen gespannen spieren snellere energieverlies in de ochtend.. slecht tegen tv kunnen middag en ochtend, savonds weer wat beter. Slik ook sins 4 maanden antidepressiva 10mg voor de angst. Zit zelf aln2 jaar erin. Heeft b.o alles te maken met een ontregeld brein en hormoonhuishouding? Wat helpt echt?
Anoniem
25-08-2023
Reactie:
Dat denk ik wel! Ik wordt er echt moedeloos van. Wat helpt inderdaad om Hormoonhuishouding weer op orde te krijgen? Ben bang dat het niet meer goedkomt. Hoe lang is je roofbouw geweest omdat je 2 jaar thuis zit? Ik ruim 10 jaar! Nu zie ik pas in wat ik heb gedaan. Nu ruim 1 jaar thuis al! Zonder veel verschil…
Patrick
25-08-2023
Reactie:
Ik word altijd vreselijk misselijk wakker en heb dan ook last van rommelende darmen. Moet ook veel plassen. Het gaat maar niet over en duurt nu al maanden. Soms is het even weg om vervolgens weer de kop op te steken. Wanneer gaat dit over en hoort dit wel bij een burnout ??
Suzan
26-08-2023
Reactie:
Hoi allemaal
Sinds 9 maanden mijn man verloren, met alles wat er bij komt kijken is het nu B.o. en of overspannen.
Slik nu ametriptelyne 25 mg omdat ik het niet meer zag zitten door alles ,elke dag over alles huilen,nergens zin, angstig etc. Vind het verschrikkelijk ,mede ook door de bijwerkingen. Droge mond,hoofdpijn, hartkloppingen.duizelig.
De Ha. Zegt dat het nu gewoon allemaal teveel is geworden , oxazepan 10 mg ,met soms halve pil per dag.
Ik voel met verschrikkelijk 😥 afleiding zoeken, maar ben zo moe.de ene dag is het beter dan de andere, dat lees ik hier ook wel .vooral ochtenden zijn tot 14 uur zijn zo zwaar ! De ametriptelyne is dus voor depressie,maar lees er niet veel van bij jullie. Enige erkenning hierin ,?!
Lees het graag van iemand, !
Sinds 9 maanden mijn man verloren, met alles wat er bij komt kijken is het nu B.o. en of overspannen.
Slik nu ametriptelyne 25 mg omdat ik het niet meer zag zitten door alles ,elke dag over alles huilen,nergens zin, angstig etc. Vind het verschrikkelijk ,mede ook door de bijwerkingen. Droge mond,hoofdpijn, hartkloppingen.duizelig.
De Ha. Zegt dat het nu gewoon allemaal teveel is geworden , oxazepan 10 mg ,met soms halve pil per dag.
Ik voel met verschrikkelijk 😥 afleiding zoeken, maar ben zo moe.de ene dag is het beter dan de andere, dat lees ik hier ook wel .vooral ochtenden zijn tot 14 uur zijn zo zwaar ! De ametriptelyne is dus voor depressie,maar lees er niet veel van bij jullie. Enige erkenning hierin ,?!
Lees het graag van iemand, !
Annette
26-08-2023
Reactie:
Hoi Anette, ik denk dat burnout en depressie hand in hand gaan (helaas). De meeste mensen met een burnout hebben ook te maken met een depressie. Ik slik zelf Citalopram. Heel veel sterkte met alles.
Thomas
26-08-2023
Reactie:
Ik slik ook citalopram, bij mijn b.o wel maar 10mg.. klopt het dat de antidepressiva je hersencelletjes weer na een tijdje weer in evenwicht brengt? Heb niet veel uitleg gekregen slik het zelf tegen angstklachten door mijn b.o duizeligheid spierspanning licht in het hoofd zenuwachtig gevoel.. door hoge werkdruk letterlijk neergevallen
Anoniem
27-08-2023
Reactie:
Hoi, dank je wel voor je reactie .
Ik lees hier ook weinig over ametriptelyne🤷♀️
En hoop dat het aanslaat.ik huil nu al wat minder , tranen zitten er wel, .
Ook wat minder kermis in mijn hoofd, altijd van alles door me hoofd,maar ook dat LIJKT wat minder? ..denk ik.
Wat een verschrikkelijke tijd., bang ,en door stress hoofdpijn. Bah 😒
Overal tegenop zien,terwijl ik er eerder minder last van had. Pffffff😰
Ik lees hier ook weinig over ametriptelyne🤷♀️
En hoop dat het aanslaat.ik huil nu al wat minder , tranen zitten er wel, .
Ook wat minder kermis in mijn hoofd, altijd van alles door me hoofd,maar ook dat LIJKT wat minder? ..denk ik.
Wat een verschrikkelijke tijd., bang ,en door stress hoofdpijn. Bah 😒
Overal tegenop zien,terwijl ik er eerder minder last van had. Pffffff😰
Annette
27-08-2023
Reactie:
Hoi Annette, ik hoop voor je dat het aanslaat. De eerste tekenen zijn al positief zo te horen. Ik ben zelf ook geen schim meer van de persoon die ik ooit was. Vreselijk wat stress/burnout met je doet. Van zelfverzekerd en positief persoon naar bang, angstig en depressief persoon.
Thomas
27-08-2023
Reactie:
Hoi Thomas,
ik hoop dat het wat doet,want zoals ik nu ben herken ik mezelf niet. Angstig,duizelig ,weduwe zijn door die rotziekte,zelf hersentumor gehad,gelukkig goed gekomen met operatie,korte termijngeheugen nog niet helemaal terug,maar daar kan ik mee leven. dus ook veel op mijn bordje gehad.en de angst daarvoor blijft natuurlijk. Altijd goed voor iedereen geweest ,en dan dit🤷♀️ Maar ok..je moet door, maar zoveel stress en angst over gehouden ,iedere controle weer! Zal niet snel overgaan die angst!
Helpt wel als je soms je ei kwijt kan, !
Ik hoop voor je dat je er toch nog goed uitkomt ,want dit gun je niemand. Hou vol ! Doe ik het ook!! Ik lees hier ook veel !
ik hoop dat het wat doet,want zoals ik nu ben herken ik mezelf niet. Angstig,duizelig ,weduwe zijn door die rotziekte,zelf hersentumor gehad,gelukkig goed gekomen met operatie,korte termijngeheugen nog niet helemaal terug,maar daar kan ik mee leven. dus ook veel op mijn bordje gehad.en de angst daarvoor blijft natuurlijk. Altijd goed voor iedereen geweest ,en dan dit🤷♀️ Maar ok..je moet door, maar zoveel stress en angst over gehouden ,iedere controle weer! Zal niet snel overgaan die angst!
Helpt wel als je soms je ei kwijt kan, !
Ik hoop voor je dat je er toch nog goed uitkomt ,want dit gun je niemand. Hou vol ! Doe ik het ook!! Ik lees hier ook veel !
Annette
27-08-2023
Reactie:
Interessant, ik heb juist dat ik mij in ochtenden nog oke voel en rond 15:00u ben ik altijd op mn zwakst, in de avond voel ik me weer wat beter.
Thomas
11-09-2023
Reactie:
Hoi Soraya, ik heb dit ook. Vanochtend ook weer vreselijk misselijk opgestaan met een onrustig gevoel. Afgelopen week niets aan de hand en ging redelijk. En dan vandaag weer ellendig voelen. Snap ook niet waar het vandaan komt. Teveel gedaan omdat het wat beter ging ? Ik weet het niet. Wordt er langzaam wel moedeloos van.
Anoniem
11-09-2023
Reactie:
Ik zit al meer dan een jaar in een burnout. Het is een periode wat beter gegaan maar de laatste tijd wordt ik wakker met een vreselijk onrustig en soort paniekerig gevoel. Ben dan ook misselijk en last van darmen. Vraag me af of dit ooit nog eens over gaat. Iedereen zegt maar accepteren en er niet tegen vechten maar als je zo onrustig bent gaat dat juist niet. Ontspanningsoefeningen of ademhalingsoefeningen ben ik veel te onrustig voor. Herkennen mensen dit ?
Anoniem
19-09-2023
Reactie:
Ook ik wil slapen zonder medicatie. Vervolgens ben ik Rond 2 a 3 uur wakker . Soms ga ik uit bed en loop ik de woonkamer op en neer tot het tijd is op te staan. Vannacht nam ik een halve oxazopam en ben na een half uur in slaap gevallen. Ik werd heel onrustig wakker na een droom waarbij ik opgesloten zat. Die onrust duurt nu nog. Afgezien van wat telefoontjes ben ik mijn tijd aan verdrijven. Thuis. Ik herken het dat het in de middag beter gaat. Of als ik auto rijd. Vanmiddag moet rond 1500 naar een vergadering. Zo kort mogelijk. En dan....
Jan E
20-09-2023
Reactie:
Precies hetzelfde ervaar ik.
Jan E
21-09-2023
Reactie:
Ik word ook zo vreselijk onrustig wakker. Meestal rond 05.00 uur en kan dan niet meer inslapen. Die onrust is echt verschrikkelijk, lig te draaien in mijn bed en ben gewoon te onrustig om ademhalingsoefeningen of mindfulness te doen. Vreselijk om de dag zo te moeten beginnen. Zit nu 14 maanden in burnout en het is een tijdje wat beter gegaan, maar de laatste weken lijkt het wel alsof ik helemaal terug bij af ben. Weet me geen raad meer met die onrust in mijn lijf 😥
Ik weet dat het de cortisol is, maar kan het maar niet accepteren en ga er tegen vechten wat het allemaal alleen nog maar erger maakt. Iedereen zegt accepteren, maar hoe ? Zijn er ook mensen die hier zoveel problemen mee hebben en die ook niet weten hoe ze het moeten accepteren ? Tips zijn welkom
Ik weet dat het de cortisol is, maar kan het maar niet accepteren en ga er tegen vechten wat het allemaal alleen nog maar erger maakt. Iedereen zegt accepteren, maar hoe ? Zijn er ook mensen die hier zoveel problemen mee hebben en die ook niet weten hoe ze het moeten accepteren ? Tips zijn welkom
Anoniem
01-10-2023
Wil je ook je hart luchten?
Dat zouden meer mensen moeten doen (Verhaal 689)
nou de nacht van zaterdag op zondag kwart over twee sochtends snacht opgestaan ik had niks te doen toch afgekeurd ik ga een stuk wandelen zie weer is rotzooi op straat liggen begin met rapen gooi het in een ondergrondse container vind een grote big shopper op straat ik denk mooi die gaan we is vullen met straat vuil ik heb hem al knie buigend helemaal gevuld met aluminium folie blikjes flesjes bonnetjes sigaretten pakjes papiertjes verpakkingen karton en toen die helemaal vol was in een ondergrondse container gestopt daarna nog wat rotzooi geraapt dus de wijk wat schoner en fors wat ochtend gymnastiek gehad en nu met een voldaan gevoel een stukje typen en even de stand van oorlog oekraine op tv bekijkenhet is inmiddels tien voor half zes zondags sochtends nou zo maar een lekker fiets tochtje maken het word een zonnige dag hoor ik net op tv dus ik ga lekker de stad uit de natuur in even genieten van een rustige zondag morgen op de fiets lang leven vakantie en vrijwilligers werk en die gratis uitkering waar ik me zo af en toe vrijwillig voor inzet door de straat een beetje schoner te maken een goede therapie een voldaan gevoel en een goeie fysieke training goed voor mijn geestelijke gezondheid en de lichamelijke fitheid en gezonde body mass index mijn gewicht 90 kg mijn lengte 1meter 92 centimeter dus bodymass index zon 24 a25 zo en dan ga ik nu even opdrukken in mijn woonkamer en met haltertjes een roeibeweging maken dat zouden meer mensen moeten doen
een held in de nacht
01-10-2023
Toon reacties Verberg reacties
Trillende kaakspieren (Verhaal 649)
Herkend iemand het hebben van trillende kaakspieren? ik merk overdag dat mijn kin en kaakspieren vaak trillen/beven
anoniem
29-08-2023
laatste reactie: 01-10-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik zit al 2,5 jaar in een burn-out herstel. Deze klacht nog nooit gehad. Sinds kort mag ik dit ook ervaren.
K
20-09-2023
Reactie:
Nou bizar ik ook 2,5 jaar en ook sindskort deze klacht gekregen en ook brandende huid van de benen. In de voorafgaande jaren een scala aan klachten gehad maar deze symptomen zijn ook nieuw voor mij
Anoniem
20-09-2023
Reactie:
Trillingen niet, maar hoe hoger ik in de stress zit, hoe extreem veel meer druk ik ook mijn kaakgewricht voel.
Slaap altijd al met een bitje voor het tandenknarsen/klemmen, dus blijkbaar is dit een geval dat een burn-out op je zwakke plekken extra naar voren komt.
Deze extreme spanningspijn voel ik trouwens ook altijd ik mijn hoofd en nek, om gek van te worden….
Slaap altijd al met een bitje voor het tandenknarsen/klemmen, dus blijkbaar is dit een geval dat een burn-out op je zwakke plekken extra naar voren komt.
Deze extreme spanningspijn voel ik trouwens ook altijd ik mijn hoofd en nek, om gek van te worden….
Z
20-09-2023
Reactie:
Yes, erg herkenbaar. Achteraf gezien is dat één van de symptomen van mijn startende burn-out toen ik nog werkte. Gespannen kaken met tinnitus (pieptoon in oor) als gevolg.
Ik kan je aanraden naar een kaakfysio (orofaciale fysiotherapeut) te gaan. Of, als dat te veel is, heel vaak je wangen als een ballon op te blazen en langzaam te lucht door je mond laten ontsnappen. Op die manier ontspannen je kaken.
Ik kan je aanraden naar een kaakfysio (orofaciale fysiotherapeut) te gaan. Of, als dat te veel is, heel vaak je wangen als een ballon op te blazen en langzaam te lucht door je mond laten ontsnappen. Op die manier ontspannen je kaken.
I.
21-09-2023
Reactie:
Ik heb al jaren hoge spierspanning op kaken. Naarmate de dag vordert wordt spierspanning hoger (want vermoeider). Dit wordt mede in stand gehouden door je centraal zenuwstelsel dat ontregeld is.
Anoniem
01-10-2023
Heb dit 20 jaar geleden ook al eens gehad (Verhaal 688)
Ik voel me de laatste 6 maanden zo moe. Heb op het werk een licht gevoel gekregen in mijn hoofd, alsof ik ging flauwvallen en vanaf dan zijn mijn angst aanvallen begonnen. Ik heb dit 20 jaar geleden ook al eens gehad maar dit is toen vanzelf overgegaan dus ik hoop dat dit nu ook zal gebeuren maar ik voel me zo oververmoeid. Heb al geprobeerd met vitamines en magnesium supplementen maar niks helpt ik blijf moe en heb wekelijks wel een paniek aanval waar ik een licht gevoel in mijn hoofd krijg en dan plots trillen op mijn benen en dan weet ik dat het tijd is om mij in de zetel te zetten en proberen rustig te worden. Heb die aanvallen zowel thuis als op het werk zelfs wanneer ik rustig ben, raar. Naar de dokter geweest en bloed is ok. Zijn er hier vrouwen die in de menopauze zitten en ook last hebben van extreme vermoeidheid en overspanning angstgevoelens want ik denk dat dit de trigger wel eens zou kunnen zijn.
Rebecca
30-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Vertraging in waarneming (Verhaal 140)
Nog 1 vraag, herkent iemand vertraging met, door ogen? Alsof je soms iets bij bewegen van je hoofd een fractie van een seconde later pas ziet? Geeft een raar gevoel achter je ogen, in je hoofd?
Anne
11-01-2022
laatste reactie: 30-09-2023
20Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Soms heb ik dat ook, vooral als ik teveel gedaan heb, bijvoorbeeld laatst in huis met een vriend geklust. Toen kwam alles met een vertraging door en lopen was heel erg het omgekeerde tuimelaar gevoel. Lopen gaat nu wat beter, fietsen kost me nog heel veel moeite. Wat helpt is onder de mensen zijn, variatie zoeken in je dagen. Een paar goede vrienden. Ben nu vooral nog erg licht in mijn hoofd. Gisteren bij een osteopaat geweest, zij zegt je hoofd zit vol met spanning. Na haar behandeling merkte ik dat ik ineens weer mentale energie kreeg.
Het hoofd los van je lichaam gevoel herken ik zeker, dat je over je stappen na moet denken.
Een vriend van mij raadt mij aan om weer aan de anti depressiva te gaan maar daar werd ik nou juist zo duizelig van. Probeer nu eerst met voeding/beweging/rust/berusting mezelf wat beter te voelen.
Sterkte Anne wanhoop niet.
Het hoofd los van je lichaam gevoel herken ik zeker, dat je over je stappen na moet denken.
Een vriend van mij raadt mij aan om weer aan de anti depressiva te gaan maar daar werd ik nou juist zo duizelig van. Probeer nu eerst met voeding/beweging/rust/berusting mezelf wat beter te voelen.
Sterkte Anne wanhoop niet.
A
11-01-2022
Reactie:
Hoi A,
Dankjewel voor je reactie!!!! Wat fijn om te horen die herkenning...ik merk dat ik nog steeds moeite heb om te geloven dat al mijn fysieke rare klachten door overspannen zenuwstelsel komen...
Blijf maar piekeren en focussen op die gekke sensaties...ben zo bang dat ik het al zo erg gemaakt heb dat het alleen maar meer sensaties worden ipv minder.
Weet dat ik moet stoppen met steeds opletten op elk gek gevoel, sensatie...maar omdat ik steeds weer wat raars voel, dan weer die beweging, dan weer die vertraging en idd...die tuimelaar op zn kop is zo herkenbaar ook!!! Merk dat ik steeds opnieuw ga twijfelen...of er toch een andere reden is voor al die gekkigheid 🙈en ben medisch al helemaal doorgelicht dus nee...
Als ik je mag adviseren...niet die anti depressiva hoor!!!!
Als t echt niet meer gaat zou ik eerder St Janskruid nemen...die helpt ook als t nodig is en kan niet zoveel kwaad als anti depressiva...
ps ben je ook zo aan het twijfelen steeds door alles wat je voelt?
Dankjewel voor je reactie!!!! Wat fijn om te horen die herkenning...ik merk dat ik nog steeds moeite heb om te geloven dat al mijn fysieke rare klachten door overspannen zenuwstelsel komen...
Blijf maar piekeren en focussen op die gekke sensaties...ben zo bang dat ik het al zo erg gemaakt heb dat het alleen maar meer sensaties worden ipv minder.
Weet dat ik moet stoppen met steeds opletten op elk gek gevoel, sensatie...maar omdat ik steeds weer wat raars voel, dan weer die beweging, dan weer die vertraging en idd...die tuimelaar op zn kop is zo herkenbaar ook!!! Merk dat ik steeds opnieuw ga twijfelen...of er toch een andere reden is voor al die gekkigheid 🙈en ben medisch al helemaal doorgelicht dus nee...
Als ik je mag adviseren...niet die anti depressiva hoor!!!!
Als t echt niet meer gaat zou ik eerder St Janskruid nemen...die helpt ook als t nodig is en kan niet zoveel kwaad als anti depressiva...
ps ben je ook zo aan het twijfelen steeds door alles wat je voelt?
Anne
11-01-2022
Reactie:
klopt ik ben zelf ook zeer terughoudend met AD. 2e helft '20 mirtazapine 15 mg geslikt, slapen ging weer perfect maar oh zo'n zombie gevoel. Ik heb serotonine booster in huis, met griffiona extract. Misschien moet ik dat maar weer es proberen.
Ben al bij oogarts, kno en 3 x neuroloog geweest (incl ct scan jun'20) en zit nu te wachten op de uitslag van een mri scan.
Cognitief heb ik wel stappen gemaakt (heb een fase gehad dat ik zo wazig zag dat ik nauwelijks kon werken) maar lichamelijk wordt eea nog niet goed door de geest aangestuurd.
Ben fysiek altijd heel actief geweest dus rustig aan doen vind ik erg lastig. Probeer wel elke dag minimaal een half uur te wandelen of een uur te fietsen. Het fietsen kost me erg veel moeite.
Iedere therapeut waar ik kom merkt op dat ik vol met spanning zit.
O ja voetreflexzone massage een paar keer gehad, daar word ik heel ontspannen van. Aanrader.
Ben al bij oogarts, kno en 3 x neuroloog geweest (incl ct scan jun'20) en zit nu te wachten op de uitslag van een mri scan.
Cognitief heb ik wel stappen gemaakt (heb een fase gehad dat ik zo wazig zag dat ik nauwelijks kon werken) maar lichamelijk wordt eea nog niet goed door de geest aangestuurd.
Ben fysiek altijd heel actief geweest dus rustig aan doen vind ik erg lastig. Probeer wel elke dag minimaal een half uur te wandelen of een uur te fietsen. Het fietsen kost me erg veel moeite.
Iedere therapeut waar ik kom merkt op dat ik vol met spanning zit.
O ja voetreflexzone massage een paar keer gehad, daar word ik heel ontspannen van. Aanrader.
A
12-01-2022
Reactie:
Weet je zelf wel waar je spanning door komt?
Waar je BO door is gekomen?
En die medicatie of booster die je wil gebruiken, is dat omdat je last hebt van angst? Door wat je voelt?
En kan je de fysieke kwalen nu plaatsen? Of ben je nog steeds bang dat het door iets anders komt?
Heb zelf verhaal 131 eerder geschreven...herken je daar dan misschien ook nog dingen van?
Ben inmiddels zelf nu wel echt ivertuigd eindelijk, dat al mijn fysieke kwalen echt door pure spanning komen en continue piekeren en denken, in mijn hoofd zitten malen wat er aan de hand was met me. Waarom ik al die gekke kwalen had, of het stiekem toch iets heel ergs of gevaarlijks was...door het niet weten waarom en waardoor het kwam, de hele dag ermee bezig en de klachten op gestapeld..hoe meer ik er op lette, hoe rotter het voelde, hoe meer angst er bij kwam kijken omdat ik het idee had dat ik er geen invloed op had. Nu weet ik dat ik juist de reden was dat het steeds meer werd...
De reden van mijn kwalen weet ik nu dus wel...mag nu eindelijk gaan accepteren dat het enkel door opgebouwde spanning komt...alleen die verrekte flight sensaties die zijn echt super irritant...ook al weet ik nu, het is echt ok...miet dat nog wel echt gaan zakken...
Waar je BO door is gekomen?
En die medicatie of booster die je wil gebruiken, is dat omdat je last hebt van angst? Door wat je voelt?
En kan je de fysieke kwalen nu plaatsen? Of ben je nog steeds bang dat het door iets anders komt?
Heb zelf verhaal 131 eerder geschreven...herken je daar dan misschien ook nog dingen van?
Ben inmiddels zelf nu wel echt ivertuigd eindelijk, dat al mijn fysieke kwalen echt door pure spanning komen en continue piekeren en denken, in mijn hoofd zitten malen wat er aan de hand was met me. Waarom ik al die gekke kwalen had, of het stiekem toch iets heel ergs of gevaarlijks was...door het niet weten waarom en waardoor het kwam, de hele dag ermee bezig en de klachten op gestapeld..hoe meer ik er op lette, hoe rotter het voelde, hoe meer angst er bij kwam kijken omdat ik het idee had dat ik er geen invloed op had. Nu weet ik dat ik juist de reden was dat het steeds meer werd...
De reden van mijn kwalen weet ik nu dus wel...mag nu eindelijk gaan accepteren dat het enkel door opgebouwde spanning komt...alleen die verrekte flight sensaties die zijn echt super irritant...ook al weet ik nu, het is echt ok...miet dat nog wel echt gaan zakken...
Anne
12-01-2022
Reactie:
ps Waarvoor ben je zo vaak naar de neuroloog geweest? Twijfelt je aan bepaalde symptomen? En oogarts voor de vertraging?
Anne
12-01-2022
Reactie:
hoi, omdat ik krachtsverschil tussen linker- en rechterbeen merk. Het kan komen doordat ik in de fase van 'rubberen benen' toch vaak de racefiets heb gepakt, de banden van de linkerknie zijn nu opgerekt. Ik doe elke dag oefeningen om dat te compenseren. De oogarts voor de vertraging en dagelijkse duizeligheid. En om enge ziektes uit te sluiten. Het zwaar hoofd, onbalans en moeilijk lopen wat jij beschrijft heb ik ook.
A
13-01-2022
Reactie:
Ah ja...ok...maar oogarts etc dus allemaal niks uitgekomen denk ik...
Ja klote he...jeetje wat ellendig kan je hoofd je laten voelen...
Maar ben je dan ook echt duizelig als in draaien? Of draait iets om je heen? Kan je dat beschrijven?
Heb je trouwens dan ook zo'n druk van achter uit nek, in door je hoofd heen richting ogen? Misschien bij inspannende dingen of wanneer je spanning voelt?
Ja klote he...jeetje wat ellendig kan je hoofd je laten voelen...
Maar ben je dan ook echt duizelig als in draaien? Of draait iets om je heen? Kan je dat beschrijven?
Heb je trouwens dan ook zo'n druk van achter uit nek, in door je hoofd heen richting ogen? Misschien bij inspannende dingen of wanneer je spanning voelt?
Anne
13-01-2022
Reactie:
nee geen draaiduizeligheid, meer een constante breinmist en een onbalans met lopen en fietsen. Heb ook dagen dat mijn ogen voortdurend pijn doen, word elke dag met rode ogen wakker. Moet zoveel mogelijk spanning vermijden maar eentonigheid vind ik ook killing.
A
14-01-2022
Reactie:
Breinmist..
zo lastig..ik ervaar echt n aantal sensaties waar ik gewoon geen woorden aan kan geven..weet niet zo goed hoe ik breinmist moet zien...las al wel dat dit vaker zo genoemd wordt...
Heb je eigenlijk ook een psycholoog ofhuisarts etc bezocht? Hebben die aan je uitgelegd waar jouw klachten vandaan komen? Of hebben ze je geprobeerd uit te leggen wat en waardoor alles komt?
Ik vind vooral die onbalans steeds zo lastig! Ik weet dat mijn haptonoom het uitlegt als: je zit teveel.im je hoofd en daardoor niet gegrond...maar vind t nog steeds een lastig iets om te snappen waardoor je je dan maar zo wankel voelt🙈
zo lastig..ik ervaar echt n aantal sensaties waar ik gewoon geen woorden aan kan geven..weet niet zo goed hoe ik breinmist moet zien...las al wel dat dit vaker zo genoemd wordt...
Heb je eigenlijk ook een psycholoog ofhuisarts etc bezocht? Hebben die aan je uitgelegd waar jouw klachten vandaan komen? Of hebben ze je geprobeerd uit te leggen wat en waardoor alles komt?
Ik vind vooral die onbalans steeds zo lastig! Ik weet dat mijn haptonoom het uitlegt als: je zit teveel.im je hoofd en daardoor niet gegrond...maar vind t nog steeds een lastig iets om te snappen waardoor je je dan maar zo wankel voelt🙈
Anne
14-01-2022
Reactie:
Ben al diverse keren bij de psychologe geweest. Zij geeft wel goede tips. Tja ik zit ook veel te veel in mijn hoofd, en vind het lastig om te aarden. Het Wankel voelen is verschrikkelijk, net als het bij vlagen wazig zien. Vaak heb ik ‘s morgens helemaal geen zin om de dag te beginnen, weer een dag vol met duizeligheid. Nou sterkte, gedeelde smart is halve smart hè
A
16-01-2022
Reactie:
Laatste vraag, heb je ooit een echte duizeligheid ervaren, zoals meniere of bppd of iets anders? Of kwam de duizeligheid en onbalans pas nadat je overspannen/ BO? werd..? Je zou een kunnen zoeken bij google op seeking balance australie kunnen kijken. Is can Joey Remeny. Staan heel leerzame dingen over jezelf verbeteren via neuroplasticiteit...er is ook een boek, Rock Steady..misschien heb je daar wat aan...
Anne
17-01-2022
Reactie:
Vraag maar raak hoor 😉
Nee die echte duizeligheid niet. Met de overspannenheid kwam de duizeligheid. Dankjewel voor de tips, lees graag over dit onderwerp 👍
Nee die echte duizeligheid niet. Met de overspannenheid kwam de duizeligheid. Dankjewel voor de tips, lees graag over dit onderwerp 👍
A
17-01-2022
Reactie:
Ok dankje!!! Succes sterkte met herstellen!! Hebt me geholpen met wat herkenning!!!
💪
💪
Anne
17-01-2022
Reactie:
Hoi A. nog een vraag..
ik heb mijn balans, evenwicht, hoofd, dizzy klachten denk ik echt heel erg versterkt door er de hele dag op te letten, alles zo waar te nemen steeds weer met schrikken!..
herken jij dat...dat je klachten daardoor misschien erger zijn geworden of er dus juist nog zo sterk zijn.
Doordat je er steeds mee bezig bent?
ik heb mijn balans, evenwicht, hoofd, dizzy klachten denk ik echt heel erg versterkt door er de hele dag op te letten, alles zo waar te nemen steeds weer met schrikken!..
herken jij dat...dat je klachten daardoor misschien erger zijn geworden of er dus juist nog zo sterk zijn.
Doordat je er steeds mee bezig bent?
Anne
19-01-2022
Reactie:
dat is zeker waar. Je moet echt proberen te leven in het hier en nu. Je geest vliegt waarschijnlijk alle kanten op. Die moet je tot de orde roepen, de aandacht focussen op wat je nu aan het doen bent. Je er bewust van worden dat je een onrustige geest hebt. Mindfulness kan helpen.
A
22-01-2022
Reactie:
Ik vraag me ook echt af wanneer het ophoud die duizeligheid en al die klachten wat jullie hebben heb ik ook. Begin nu onzeker te worden lijkt alsof dit lang gaat duren alsof et niet meer weggaat.. me ouders hebben me nu 8 maanden lang goed geholpen. Alleen hun zien mij niet vooruit gaan omdat ik veel moet liggen en niet lange afstand kan lopen door die duizeligheid. Wat een ellende dit.. ik wil zo graag mijzelf weer zijn. Ik hoop echt niet dat dat duizeligheid langer dan 2 jaar in totaal gaat duren dat ga ik niet overleven hopelijk is er iemand die kan zggen dat die duizelingen enz.. echt wel weggaat die het al heeft meegemaakt
Anoniem
12-03-2022
Reactie:
Komt goed anoniem!!! Echt..
Anne
03-05-2022
Reactie:
Ik had soms ook dat bv beelden van tv waargenomen werden door mijn brein en ik het later pas zelf waarnam. Ik moest aan het volgende fenomeen denken dat duidelijk maakt hoe ons brein eigenlijk normaliter werkt. (Ik liet chatgpt het even uitleggen). Als je naar een analoge klok kijkt, kan het soms lijken alsof de secondewijzer langer stilstaat dan 1 seconde. Dit komt door de manier waarop ons brein werkt. Ons brein verwerkt informatie niet altijd op een lineaire manier, waardoor het lijkt alsof de tijd soms sneller of langzamer gaat dan normaal. Dit fenomeen wordt ook wel de "stopped clock illusion" genoemd. Het is een veelvoorkomend verschijnsel en heeft niets te maken met de werking van de klok zelf. Het is puur een optische illusie die wordt veroorzaakt door ons brein. Technisch gezien heeft dit te maken met de manier waarop ons brein informatie verwerkt. Ons brein neemt informatie waar in kleine stukjes en verwerkt deze informatie vervolgens tot een geheel. Hierbij kan het voorkomen dat ons brein sommige stukjes informatie sneller of langzamer verwerkt dan andere stukjes, waardoor het lijkt alsof de tijd soms sneller of langzamer gaat dan normaal. Het is dus eigenlijk een heel natuurlijk verschijnsel en niets om je zorgen over te maken. Het kan wel handig zijn om te weten dat dit kan gebeuren, zodat je niet in de war raakt als het lijkt alsof de tijd niet helemaal klopt. nu ik weer. Voor mij is het nu wel duidelijk hoe burnout dit soort fenomenen kan versterken.
Anoniem
28-03-2023
Reactie:
Hallo allen,
Ik heb hier sinds kort ook veel last van. Hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan? Soms lijkt alsof ik dronken ben en dat alles vertraagd binnenkomt.
Hoor graag van jullie
Ik heb hier sinds kort ook veel last van. Hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan? Soms lijkt alsof ik dronken ben en dat alles vertraagd binnenkomt.
Hoor graag van jullie
S
26-09-2023
Reactie:
Veel herkenning wat hier allemaal staat. Sinds vorig jaar oorsuizen en af en toe periodes van angst en rare waarneming(onwerkelijk, verttraagd), last van nekspieren en ga maar door. Steeds weer ups en downs. Nu sinds een week of 8 enorm moe en dezelfde klachten weer, nek heel erg en trekt door naar mijn ogen, vaak slap gevoel en gevoel dat ademhaling onrustig is waardoor je weer klachten oproept. Maar vooral dat onwerkelijke gevoel is enorm rotgevoel. Ik werk momenteel nog wel, maar daardoor blijf ik zo moe en dat helpt niet erg voor herstel denk ik. Hoewel ik voorheen met dit soort periodes er wel doorheen kwam.
In ieder geval wel fijn om te lezen dat deze klachten dus voorkomen.
In ieder geval wel fijn om te lezen dat deze klachten dus voorkomen.
Renzo
30-09-2023
Wakker worden met enorm veel slijmvorming (Verhaal 620)
Ik vroeg me af of er ook mensen zijn die net als ik wakker worden met enorm veel slijmvorming in de keel en vreselijk zuurbranden. Ik lees hier weinig over en vroeg me af of dit ook bij burnout hoort. Verder heb ik nog legio andere klachten die ik wel kan plaatsen bij burnout, maar deze klachten zijn voor mij onduidelijk of het ook bij burnout hoort. Ben benieuwd of er meer mensen zijn met soortgelijke klachten.
Anoniem
08-08-2023
laatste reactie: 29-09-2023
12Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja heb ik ook. Droge mond en daarna veel slijmvorming in keel en neusholte. Maagzuur/reflux ook zo erg dat ik soms moet hoesten
Richard
12-08-2023
Reactie:
Ik heb eigenlijk de hele dag heel veel slijmvorming in mijn keel en een brok gevoel. Verder constant maagklachten vooral boven in mijn maag. Pantoprazol helpt niet en biedt geen verlichting. Daardoor steeds onrustig en paniekerig gevoel
Bert
13-08-2023
Reactie:
Hallo Bert, pantoprazol/omeprazol helpen bij mij wel om maag/maagzuur rustig te krijgen.
Binnenkort gaat slangetje erin bij mij om keel/slokdarm/maag en stukje 12-vingerig darm te bekijken.
Heb BO sinds 3 maanden maar wil lichamelijk eea uitsluiten.
Heb jij ook s avonds als je slaapt/wakker wordt uitgedroogde mond?
En ontlasting bij jou diarree of afwisselend?
Binnenkort gaat slangetje erin bij mij om keel/slokdarm/maag en stukje 12-vingerig darm te bekijken.
Heb BO sinds 3 maanden maar wil lichamelijk eea uitsluiten.
Heb jij ook s avonds als je slaapt/wakker wordt uitgedroogde mond?
En ontlasting bij jou diarree of afwisselend?
Richard
13-08-2023
Reactie:
Hoi Richard, vaak wel maar niet altijd. Maar wel altijd dat vervelende slijm. Echt heel taai slijm. Heb pantoprazol omdat dit beter samen zou gaan met citalopram dan omeprazol. Ontlasting is bij mij heel wisselend, dan diarree, dan brijige ontlasting, dan hard, soms slijm.
Bert
13-08-2023
Reactie:
Dank Bert voor reply, hebben eenzelfde klachten als ik zo lees.
Gebruik geen AD, ook niet bij slaapproblemen dat ik had. In plaats van AD heb ik vaste dagelijkse ritmes aangehouden (ieder dag zelfde tijd wakker worden, ontbijten, lunchen, dineren en…. vaste slaaptijd aangehouden om 22uur. Na 20uur deed ik alleen lezen of nieuws luisteren. Slaapkamer was fris en gebruik het alleen voor slapen.
Gebruik geen AD, ook niet bij slaapproblemen dat ik had. In plaats van AD heb ik vaste dagelijkse ritmes aangehouden (ieder dag zelfde tijd wakker worden, ontbijten, lunchen, dineren en…. vaste slaaptijd aangehouden om 22uur. Na 20uur deed ik alleen lezen of nieuws luisteren. Slaapkamer was fris en gebruik het alleen voor slapen.
Richard
13-08-2023
Reactie:
Ik word ook altijd wakker met enorm veel slijmvorming in mijn keel, soort brok gevoel. Maar heb hier gewoon door de dag ook veel last van. Naast slijm ook onrustig gevoel en veel boeren. Dat laatste vooral als ik iets eet of drink, begin dan meteen te boeren. En veel te vroeg wakker, meestal rond 05.00 uur. Kan dan niet meer slapen. Het sloopt je en val overdag dan ook regelmatig in slaap.
Anoniem
15-08-2023
Reactie:
@Bert en Anoniem, hoelang hebben jullie deze klachten ? Bij mij is het begonnen na een stress periode gevolgd door luchtweginfectie (mogelijk corona besmetting). Hierna een en al ellende met maag/pds/stress en stress keel.
Hoe gaat het bij jullie?
En bij mij lijkt omaprazol/pantoprazol 10mg veroorzaker van droge mond/diarree/stresskeel
Hoe gaat het bij jullie?
En bij mij lijkt omaprazol/pantoprazol 10mg veroorzaker van droge mond/diarree/stresskeel
Richard
15-08-2023
Reactie:
@Bert en Anoniem, hoelang hebben jullie deze klachten ? Bij mij is het begonnen na een stress periode gevolgd door luchtweginfectie (mogelijk corona besmetting). Hierna een en al ellende met maag/pds/stress en stress keel.
Hoe gaat het bij jullie?
En bij mij lijkt omaprazol/pantoprazol 10mg veroorzaker van droge mond/diarree/stresskeel
Hoe gaat het bij jullie?
En bij mij lijkt omaprazol/pantoprazol 10mg veroorzaker van droge mond/diarree/stresskeel
Richard
15-08-2023
Reactie:
Hoi Richard, ik heb die slijmvorming nu toch zeker al een maand of twee. Volgens de huisarts is het allemaal te wijten aan stress. Maar begin me steeds meer af te vragen of het niet iets anders is.
Voel me al jaren niet best maar steeds doorgaan en niet naar mijn lichaam luisteren. Officieel zit ik nu 13 maanden in burnout. Leek even iets beter te gaan, maar laatste weken weer veel minder en veel lichamelijke klachten. Vraag me soms af of stress dit met je lichaam kan doen...wat een ellende is het toch.
Voel me al jaren niet best maar steeds doorgaan en niet naar mijn lichaam luisteren. Officieel zit ik nu 13 maanden in burnout. Leek even iets beter te gaan, maar laatste weken weer veel minder en veel lichamelijke klachten. Vraag me soms af of stress dit met je lichaam kan doen...wat een ellende is het toch.
Bert
16-08-2023
Reactie:
Bert,
Over 2 weken onderga ik een gastrocoscopie (of iets dergelijks).
Kijken dan in neusholte, keelholte, maag en stukje 12-vingerig darm.
Ook bij mij zei huisarts door stress dat er verl slijm vrijkomt vanuit neusholte.
(Als ik neus snuit is slijm net plakkend doorzichtig lijm).
Misschien heeft ze wel gelijk maar wil toch weten wat er aan de hand is.
Over 2 weken onderga ik een gastrocoscopie (of iets dergelijks).
Kijken dan in neusholte, keelholte, maag en stukje 12-vingerig darm.
Ook bij mij zei huisarts door stress dat er verl slijm vrijkomt vanuit neusholte.
(Als ik neus snuit is slijm net plakkend doorzichtig lijm).
Misschien heeft ze wel gelijk maar wil toch weten wat er aan de hand is.
Richard
17-08-2023
Reactie:
Ook ik heb iedere morgen een prop slijm
Geen zuur maar ik slik al jaren maagbeschermers
Geen zuur maar ik slik al jaren maagbeschermers
Jan E
20-09-2023
Reactie:
Ik heb voor de derde maal een burnout - depressie. Voor nu voel ik me voor eerst op emotioneel energetisch vlak de zaken helen.
Toch heb ik helemaal andere klachten dan de eerste twee keer.
Sinds juli kreeg ik keelpijn. Wat bij mij vaak signaal is van vermoeidheid, gaat dan over na enkele keren goed slapen .
Het bleef aanhouden.
Tot ik me in september zwakker voelde fysiek en dan de erkenning kwam van dat ik op pauze en herstellen mag gaan staan .
Bijna dagelijks heb ik een klein taai slijm stukje dat ik in m'n keel voel loskomen en dan ophoest.
De dokter zegt dat dit hierbij hoort.
Herkenbaar voor iemand?
M'n keel voelt dik aan.
Groeten
Toch heb ik helemaal andere klachten dan de eerste twee keer.
Sinds juli kreeg ik keelpijn. Wat bij mij vaak signaal is van vermoeidheid, gaat dan over na enkele keren goed slapen .
Het bleef aanhouden.
Tot ik me in september zwakker voelde fysiek en dan de erkenning kwam van dat ik op pauze en herstellen mag gaan staan .
Bijna dagelijks heb ik een klein taai slijm stukje dat ik in m'n keel voel loskomen en dan ophoest.
De dokter zegt dat dit hierbij hoort.
Herkenbaar voor iemand?
M'n keel voelt dik aan.
Groeten
Anoniem
29-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Burn-out en angsten (Verhaal 629)
Wie heeft er bij de burn-out ook last van angsten? En wat voor angsten?
En voor degene met een gezin, hoe zorg je voor jezelf? Ik vind het erg pittig een BO met 2 jonge kinderen en een man die moet werken…
En voor degene met een gezin, hoe zorg je voor jezelf? Ik vind het erg pittig een BO met 2 jonge kinderen en een man die moet werken…
Me
16-08-2023
laatste reactie: 29-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Haii,
Wat enorm vervelend om te lezen dat je je zo voelt!
Ik zit precies tzelfde. In burn-out beland, angststoornis en Dwang nu waarschijnlijk ook beginnende depressie. Een puber dochter met de nodige trauma's, een zoontje van 7 waarbij het al niet lekker ging en er de nodige onderzoeken lopen. Door mijn toestand gaat het helemaal niet goed met hem. Voelt van alles aan en kan hier niet mee omgaan helaas. Flinke driftbui gehad op de BSO en daar mogelijk nu niet meer welkom. School begint Maandag weer en voor de zomervakantie hem ook even thuis moeten houden omdat het niet ging. Ben als de dood maandag. Zijn emoties staan aan, kan hier niet mee omgaan... en ik voel me super super schuldig. Heb 24/7 paniek gevoel en dwanggedachten die ik niet kan uitschakelen kan niet in slaap vallen en slaap daardoor of de hele dag niet of ik val pas rond 3 uur in slaap waar ik vervolgens maar heeeel ligt slaap en dan tussen 6 en 7 klaarwakker in bed lig. Het is verschrikkelijk! Enorme enorme angst om dood te gaan... me kids hebben eigg alleen mij. Ik regel en doe alles zie alles. Mijn man niet echt... ook al bedoelt hij het niet slecht. Bang om te slapen want het lukt niet, bang om overdag dingen te doen. Ik ben super afwezig.. als mijn kinderen iets vertellen hoor ik het vaak maar half en ik kijk erg afwezig uit mijn ogen. Ben echt op en ten einde raad. Moet vanaf vandaag beginnen met slaap pillen en als die niet voldoende rust bieden moet ik vanaf Dinsdag aan de anti depresiva wat ik zo erg vind want zo bang voor bijwerkingen en enge dingen pffff.
Liefs
Wat enorm vervelend om te lezen dat je je zo voelt!
Ik zit precies tzelfde. In burn-out beland, angststoornis en Dwang nu waarschijnlijk ook beginnende depressie. Een puber dochter met de nodige trauma's, een zoontje van 7 waarbij het al niet lekker ging en er de nodige onderzoeken lopen. Door mijn toestand gaat het helemaal niet goed met hem. Voelt van alles aan en kan hier niet mee omgaan helaas. Flinke driftbui gehad op de BSO en daar mogelijk nu niet meer welkom. School begint Maandag weer en voor de zomervakantie hem ook even thuis moeten houden omdat het niet ging. Ben als de dood maandag. Zijn emoties staan aan, kan hier niet mee omgaan... en ik voel me super super schuldig. Heb 24/7 paniek gevoel en dwanggedachten die ik niet kan uitschakelen kan niet in slaap vallen en slaap daardoor of de hele dag niet of ik val pas rond 3 uur in slaap waar ik vervolgens maar heeeel ligt slaap en dan tussen 6 en 7 klaarwakker in bed lig. Het is verschrikkelijk! Enorme enorme angst om dood te gaan... me kids hebben eigg alleen mij. Ik regel en doe alles zie alles. Mijn man niet echt... ook al bedoelt hij het niet slecht. Bang om te slapen want het lukt niet, bang om overdag dingen te doen. Ik ben super afwezig.. als mijn kinderen iets vertellen hoor ik het vaak maar half en ik kijk erg afwezig uit mijn ogen. Ben echt op en ten einde raad. Moet vanaf vandaag beginnen met slaap pillen en als die niet voldoende rust bieden moet ik vanaf Dinsdag aan de anti depresiva wat ik zo erg vind want zo bang voor bijwerkingen en enge dingen pffff.
Liefs
Joy
01-09-2023
Reactie:
Wat heftig je verhaal! Jezelf op 1 zetten is belangrijk bij een burn-out maar best lastig in dit verhaal begrijp ik.
Ik slik ook anti depressiva, de eerste weken zijn even doorbijten (in mijn geval) maar was wel nodig. Nu wisselende dagen. Maar al wel blij dat ik ook goede dagen heb. Ben inmiddels 10 weken onderweg. Je zenuwstelsel is compleet overbelast, die moet herstellen! Dat heeft tijd nodig
Ik slik ook anti depressiva, de eerste weken zijn even doorbijten (in mijn geval) maar was wel nodig. Nu wisselende dagen. Maar al wel blij dat ik ook goede dagen heb. Ben inmiddels 10 weken onderweg. Je zenuwstelsel is compleet overbelast, die moet herstellen! Dat heeft tijd nodig
Monii
02-09-2023
Reactie:
Ik kreeg ook veel angsten tijdens m’n burnout. Hele normale dingen gaven al enorm veel spanning. Het is een heel proces geweest maar toen mijn draagkracht weer wat toenam kon ik de angsten ook weer ‘aangaan’. (Mezelf eraan blootstellen bedoel ik). Uiteindleijk ging dat ook weer over. Ik heb destijds oom k besloten om toch met antidepressiva te beginnen en heb er achteraf geen spijt van. Het opbouwen (op gevoel, mee druppels dus heel rustig) vond ik ook doodeng maar is me erg meegevallen (had oxazepam achter de hand maar die heb ik amper gebruikt). Daarna nooit meer van die extreem heftige dagen gehad en stlletjesaan ging het vanaf toen steeds iets beter. Heb er alle vertrouwen in dat ik het weer heel rustig af kan gaan bouwen (ben vrijwel geheel hersteld nu naar wil niet te snel gaan afbouwen, pas half haar na herstel is het advies). Ik heb overigens 3 kinderen en ook man die veel werkt. Het huishouden is me al die tijd wel gelukt maar ik heb de lat laag gelegd en mijn man nam ook echt wel dingen. Heb een jaar volledig thuis gezeten. Vraag evt anderen om hulp (mijn moeder sprong ook altijd in waar nodig) en voorkom waar mogelijk alle stress (I know, lastig!). Sterkte
M.
03-09-2023
Reactie:
Mag ik vragen welke antidepressiva en hoe ging dat met slapen ?
Joya
28-09-2023
Reactie:
Hoi..
Heb ook een bo. Nu zo’n 7 maanden.
Veel meegemaakt, o.a. Mijn man verloren,zelf ziek geweest, dus aan de ametriptelyne 25 mg,maar deed niet veel.
Sinds gisteravond met sertraline 25 mg gestart,voor angsten en depri zijn. Voel me verschrikkelijk,overal angst ,beren op de weg, moe van alles .
Ik hoop dat het hierdoor wat beter word.zal even duren ,maar ja, ik moet wat.
Ik hoop voor jouw dat het beter word!
Heb Iemand met sertraline al baat gehad met dit A.d.?
Ik lees het graag!
Heb ook een bo. Nu zo’n 7 maanden.
Veel meegemaakt, o.a. Mijn man verloren,zelf ziek geweest, dus aan de ametriptelyne 25 mg,maar deed niet veel.
Sinds gisteravond met sertraline 25 mg gestart,voor angsten en depri zijn. Voel me verschrikkelijk,overal angst ,beren op de weg, moe van alles .
Ik hoop dat het hierdoor wat beter word.zal even duren ,maar ja, ik moet wat.
Ik hoop voor jouw dat het beter word!
Heb Iemand met sertraline al baat gehad met dit A.d.?
Ik lees het graag!
A.
29-09-2023
Burn out en griep/ verkoudheid (Verhaal 337)
Heeft iemand tijdens zijn burn out te maken gekregen met griep/verkoudheid? Ik zit er nu tegenaan te kwakkelen en merk dat ik uiteraard minder lekker ben en vermoeider, maar ben benieuwd wat voor gevolgen dat heeft voor cortisol/adrenaline niveau? Gaat dit weer leiden tot een crash?
S.
04-01-2023
laatste reactie: 29-09-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Dag S,
Ik kreeg 8 maanden na de start van mijn burnout een voorhoofdholteontsteking. Dit heeft geleid tot een terugval. Maar uiteraard is het voor iedereen anders. Ik was erg ziek maar als je een lichte griep krijgt kunnen de gevolgen veel minder heftig zijn. Rustig aan doen en meer kun je niet doen. Sterkte!
Ik kreeg 8 maanden na de start van mijn burnout een voorhoofdholteontsteking. Dit heeft geleid tot een terugval. Maar uiteraard is het voor iedereen anders. Ik was erg ziek maar als je een lichte griep krijgt kunnen de gevolgen veel minder heftig zijn. Rustig aan doen en meer kun je niet doen. Sterkte!
G
05-01-2023
Reactie:
Ik heb sins gister een zware griep en enorme spierpijn, zorgt altijd wel voor een kleine terugval tenmiste ik heb et ook toen ik 8 maanden in me burnout zat corona gehad.. duurde 2 tot 3 weken dat me energie weer et zelfde werd als voor de griep. Maar je hersteld gewoon weer verder na mijn ervaring.
Anoniem
05-01-2023
Reactie:
Goed om te weten! Dank voor jullie reacties.
S.
15-01-2023
Reactie:
Ik ben juist even helemaal van m'n klachten af als ik ziek ben. Misschien dat het gevoel van even echt helemaal niets hoeven me rust geeft.
M.
01-02-2023
Reactie:
Hier niet in een burnout (5 jaar geleden wel), maar in een erge disbalans door antidepressiva waar ik 8 weken geleden mee startte (en stopte na 3 dagen vanwege hevige angst en paniek). Dit om PMS (wat heftiger leek te worden, achteraf gezien wss door stress oid) en een restje angstklachten aan te pakken vanuit mijn burnout destijds. Bijv ik had nog spanning als ik een kerstborrel of bruiloft in het verschiet had. Verder echt een goed leven, dus achteraf gezien zo'n zonde dat ik daarmee startte. Op een of andere manier zijn die pillen een grote trigger geweest bij mij om me volledig uit balans te brengen. Symptomen komen veelal overeen met burnout overigens, vandaar dat ik toch even antwoord.
Sinds een paar dagen ook griep. Begon met wat pijn op de borst en veel zweten snachts. Dus ik dacht 'Wat zijn deze klachten nou weer? Nog meer gedoe?? Het gaat echt nooit meer over!' Maar inmiddels weet ik dat het griep is. Koorts en hoest de longen uit mijn lijf. Mijn slaap ging steeds wat beter, maar nu weer wat meer terug bij af. Ik was meteen bang voor een terugval naar de situatie zo'n 8 weken geleden.
Gek genoeg gaf het me ook een soort van rust (ondanks de usual huilbuien en paniekgedachten die ik nog wel steeds heb op de dag). Mijn psycholoog gaf gister ook aan 'vertrouw echt op je lichaam'. Het voelt zo dubbel op nu met deze situaties tegelijk, maar ik probeer ook echt realistisch te denken dat ook deze griep echt voorbij gaat en ik dan verder kan met mijn herstel (bijv een halfuurtje joggen).
Hopelijk voor iedereen een oppepper: je gaat er echt uitkomen. Daar probeer ik mijzelf ook aan te herinneren. Want 5 jaar geleden kwam ik er ook uit. En ik had zo'n vrijer gevoel. Heerlijk om grenzen te kunnen stellen, nee te zeggen, geen volle agenda's meer, emoties niet te hoeven maskeren etc. Ik gun dit echt iedereen!
En het grappige is dat ik mezelf steeds laat overspoelen in gedachtes als 'dit komt nooit meer goed! Wat als.. wat als..'. Dit gebeurt echt als mijn lichaam weer in die volledige adrenaline stand gaat en ik het niet even kan uitzetten. Zo'n naar gevoel. Echt van die angstaanvallen. Vast herkenbaar voor velen hier.
Kortom, geen idee waarom ik er zo'n lang verhaal van heb gemaakt maar als iemand dit leest en die voelt zich soms echt verloren en wanhopig: het komt goed! En als je ziek wordt tijdens je burnout of ander soort crisis: ook hier kom je uit!
Sinds een paar dagen ook griep. Begon met wat pijn op de borst en veel zweten snachts. Dus ik dacht 'Wat zijn deze klachten nou weer? Nog meer gedoe?? Het gaat echt nooit meer over!' Maar inmiddels weet ik dat het griep is. Koorts en hoest de longen uit mijn lijf. Mijn slaap ging steeds wat beter, maar nu weer wat meer terug bij af. Ik was meteen bang voor een terugval naar de situatie zo'n 8 weken geleden.
Gek genoeg gaf het me ook een soort van rust (ondanks de usual huilbuien en paniekgedachten die ik nog wel steeds heb op de dag). Mijn psycholoog gaf gister ook aan 'vertrouw echt op je lichaam'. Het voelt zo dubbel op nu met deze situaties tegelijk, maar ik probeer ook echt realistisch te denken dat ook deze griep echt voorbij gaat en ik dan verder kan met mijn herstel (bijv een halfuurtje joggen).
Hopelijk voor iedereen een oppepper: je gaat er echt uitkomen. Daar probeer ik mijzelf ook aan te herinneren. Want 5 jaar geleden kwam ik er ook uit. En ik had zo'n vrijer gevoel. Heerlijk om grenzen te kunnen stellen, nee te zeggen, geen volle agenda's meer, emoties niet te hoeven maskeren etc. Ik gun dit echt iedereen!
En het grappige is dat ik mezelf steeds laat overspoelen in gedachtes als 'dit komt nooit meer goed! Wat als.. wat als..'. Dit gebeurt echt als mijn lichaam weer in die volledige adrenaline stand gaat en ik het niet even kan uitzetten. Zo'n naar gevoel. Echt van die angstaanvallen. Vast herkenbaar voor velen hier.
Kortom, geen idee waarom ik er zo'n lang verhaal van heb gemaakt maar als iemand dit leest en die voelt zich soms echt verloren en wanhopig: het komt goed! En als je ziek wordt tijdens je burnout of ander soort crisis: ook hier kom je uit!
WM
29-09-2023
Reactie:
Hier niet in een burnout (5 jaar geleden wel), maar in een erge disbalans door antidepressiva waar ik 8 weken geleden mee startte (en stopte na 3 dagen vanwege hevige angst en paniek). Dit om PMS (wat heftiger leek te worden, achteraf gezien wss door stress oid) en een restje angstklachten aan te pakken vanuit mijn burnout destijds. Bijv ik had nog spanning als ik een kerstborrel of bruiloft in het verschiet had. Verder echt een goed leven, dus achteraf gezien zo'n zonde dat ik daarmee startte. Op een of andere manier zijn die pillen een grote trigger geweest bij mij om me volledig uit balans te brengen. Symptomen komen veelal overeen met burnout overigens, vandaar dat ik toch even antwoord.
Sinds een paar dagen ook griep. Begon met wat pijn op de borst en veel zweten snachts. Dus ik dacht 'Wat zijn deze klachten nou weer? Nog meer gedoe?? Het gaat echt nooit meer over!' Maar inmiddels weet ik dat het griep is. Koorts en hoest de longen uit mijn lijf. Mijn slaap ging steeds wat beter, maar nu weer wat meer terug bij af. Ik was meteen bang voor een terugval naar de situatie zo'n 8 weken geleden.
Gek genoeg gaf het me ook een soort van rust (ondanks de usual huilbuien en paniekgedachten die ik nog wel steeds heb op de dag). Mijn psycholoog gaf gister ook aan 'vertrouw echt op je lichaam'. Het voelt zo dubbel op nu met deze situaties tegelijk, maar ik probeer ook echt realistisch te denken dat ook deze griep echt voorbij gaat en ik dan verder kan met mijn herstel (bijv een halfuurtje joggen).
Hopelijk voor iedereen een oppepper: je gaat er echt uitkomen. Daar probeer ik mijzelf ook aan te herinneren. Want 5 jaar geleden kwam ik er ook uit. En ik had zo'n vrijer gevoel. Heerlijk om grenzen te kunnen stellen, nee te zeggen, geen volle agenda's meer, emoties niet te hoeven maskeren etc. Ik gun dit echt iedereen!
En het grappige is dat ik mezelf steeds laat overspoelen in gedachtes als 'dit komt nooit meer goed! Wat als.. wat als..'. Dit gebeurt echt als mijn lichaam weer in die volledige adrenaline stand gaat en ik het niet even kan uitzetten. Zo'n naar gevoel. Echt van die angstaanvallen. Vast herkenbaar voor velen hier.
Kortom, geen idee waarom ik er zo'n lang verhaal van heb gemaakt maar als iemand dit leest en die voelt zich soms echt verloren en wanhopig: het komt goed! En als je ziek wordt tijdens je burnout of ander soort crisis: ook hier kom je uit!
Sinds een paar dagen ook griep. Begon met wat pijn op de borst en veel zweten snachts. Dus ik dacht 'Wat zijn deze klachten nou weer? Nog meer gedoe?? Het gaat echt nooit meer over!' Maar inmiddels weet ik dat het griep is. Koorts en hoest de longen uit mijn lijf. Mijn slaap ging steeds wat beter, maar nu weer wat meer terug bij af. Ik was meteen bang voor een terugval naar de situatie zo'n 8 weken geleden.
Gek genoeg gaf het me ook een soort van rust (ondanks de usual huilbuien en paniekgedachten die ik nog wel steeds heb op de dag). Mijn psycholoog gaf gister ook aan 'vertrouw echt op je lichaam'. Het voelt zo dubbel op nu met deze situaties tegelijk, maar ik probeer ook echt realistisch te denken dat ook deze griep echt voorbij gaat en ik dan verder kan met mijn herstel (bijv een halfuurtje joggen).
Hopelijk voor iedereen een oppepper: je gaat er echt uitkomen. Daar probeer ik mijzelf ook aan te herinneren. Want 5 jaar geleden kwam ik er ook uit. En ik had zo'n vrijer gevoel. Heerlijk om grenzen te kunnen stellen, nee te zeggen, geen volle agenda's meer, emoties niet te hoeven maskeren etc. Ik gun dit echt iedereen!
En het grappige is dat ik mezelf steeds laat overspoelen in gedachtes als 'dit komt nooit meer goed! Wat als.. wat als..'. Dit gebeurt echt als mijn lichaam weer in die volledige adrenaline stand gaat en ik het niet even kan uitzetten. Zo'n naar gevoel. Echt van die angstaanvallen. Vast herkenbaar voor velen hier.
Kortom, geen idee waarom ik er zo'n lang verhaal van heb gemaakt maar als iemand dit leest en die voelt zich soms echt verloren en wanhopig: het komt goed! En als je ziek wordt tijdens je burnout of ander soort crisis: ook hier kom je uit!
WM
29-09-2023
Tips delen! (Verhaal 507)
Tips delen!
Hi, we zitten hier allemaal op het forum omdat we last hebben van een burn out. De een is verder in het proces dan de ander.
Aan het begin had ik graag tipsgekregen, of kwam ik in de loop van de burn out achter tips/lessen,, en wou ik dat ik het eerder had geweten..
Mijn vraag; wat is jouw grootste tip/les geweest in de burn out? Wil je die met ons delen?
Liefs!
Hi, we zitten hier allemaal op het forum omdat we last hebben van een burn out. De een is verder in het proces dan de ander.
Aan het begin had ik graag tipsgekregen, of kwam ik in de loop van de burn out achter tips/lessen,, en wou ik dat ik het eerder had geweten..
Mijn vraag; wat is jouw grootste tip/les geweest in de burn out? Wil je die met ons delen?
Liefs!
Madeliefje
25-05-2023
laatste reactie: 28-09-2023
4Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik trap af
- stop bij een grens die je voelt. Forceer niks. Daar wordt je niet beter van, maar juist slechter
- wees eerlijk naar jezelf. Waar komt de burn out nu echt vandaan
- loop elke dag, maar sport niet intensief. Je hebt namelijk zelfs je spieren verbrand door over je grens te gaan. Door dus met lopen je spierkracht op te bouwen, herstel je sneller. (30 min lopen)
- De lichamelijke klachten horen erbij, en geven juist herstel aan.. verwelkom ze, bedenk dat dat een teken is dat je hersteld. Je lichaam is hard aan het werk om te overleven en je te laten herstellen.
(Wordt bijv niet bang van de hoge hartslag, alleen een teken dat je in de reserve batterij zit)
- Het komt goed. Echt waar. Het kost alleen tijd..
- stop bij een grens die je voelt. Forceer niks. Daar wordt je niet beter van, maar juist slechter
- wees eerlijk naar jezelf. Waar komt de burn out nu echt vandaan
- loop elke dag, maar sport niet intensief. Je hebt namelijk zelfs je spieren verbrand door over je grens te gaan. Door dus met lopen je spierkracht op te bouwen, herstel je sneller. (30 min lopen)
- De lichamelijke klachten horen erbij, en geven juist herstel aan.. verwelkom ze, bedenk dat dat een teken is dat je hersteld. Je lichaam is hard aan het werk om te overleven en je te laten herstellen.
(Wordt bijv niet bang van de hoge hartslag, alleen een teken dat je in de reserve batterij zit)
- Het komt goed. Echt waar. Het kost alleen tijd..
Madeliefje
25-05-2023
Reactie:
Kijk naar wat voor jou werkt, dus voorzichtig experimenteren. Het is vooral een leerproces. Met vallen en opstaan leer ik iedereen dag weer. Het is ook zo dat je lichaam en geest compleet van slag zijn.
M.a.w. cortisol speelt een zeer belangrijke rol. Die maak je in de ochtend aan. Dit is ook de reden dat je (ik in ieder geval) al vanaf wakker worden mij direct erg onrustig voel. De stelregel is dat je in de beginfase veel rust neemt en bijslaapt, maar als je begint te merken dat je fysiek aangesterkt bent, dan zou je kunnen starten met bewegen. Ik zit in die fase. De muren kwamen op mij af en de vermoeidheid is nog puur mentaal. Als je dan blijft liggen, dan blijft de cortisol in de lichaam zitten en blijf je de hele dag door gespannen. Door te bewegen maak je o.a. endorfine aan en nog meer anders positieve stofjes. Door te bewegen wek je de endorfine op, maar ook door fysiek contact met je geliefde en door te lachen. Ik ga nagenoeg dagelijks nu naar fitness. Begon met 15 minuten fietsen, toen 30 en sinds deze week 1 uur. Bewust maak ik altijd een praatje met de mensen achter de receptie en andere bezoekers. In het begin was ik erg nerveus, maar nu voelt dit.heel vertrouwd. M.a.w. fysiek en mentaal ga je zo kleine stapjes vooruit. Morgen ga ik een uur wielrennen en zie het als een experiment. Is het teveel, dan weet ik genoeg en houd ik het bij de fitnessschool, zo niet dan ga ik om de dag.
Feit is dat je stappen moet zetten. Mensen die langer dan 1 jaar burnout zijn, komen voor, maar zijn eerder een uitzondering. Dit heeft alles te maken met de problematiek en de durf om stappen te zetten. Mijn vriendin was ooit burnout maar was er binnen 3 maanden uit. Ik zit er nu 4 maanden in, maar begin te merken dat ik progressie maak. Daarnaast is het een leerproces. Ik krijg steeds meer zelfinzicht. Hoe, wat en waarom wordt steeds duidelijker. Maar voor een ieder geldt dat je stappen moet gaan zetten. Ga uit je hoofd en ga in je lichaam. Rustig aan opbouwen, rust nemen en slapen in de middag als het kan.
Succes! Komt goed.
M.a.w. cortisol speelt een zeer belangrijke rol. Die maak je in de ochtend aan. Dit is ook de reden dat je (ik in ieder geval) al vanaf wakker worden mij direct erg onrustig voel. De stelregel is dat je in de beginfase veel rust neemt en bijslaapt, maar als je begint te merken dat je fysiek aangesterkt bent, dan zou je kunnen starten met bewegen. Ik zit in die fase. De muren kwamen op mij af en de vermoeidheid is nog puur mentaal. Als je dan blijft liggen, dan blijft de cortisol in de lichaam zitten en blijf je de hele dag door gespannen. Door te bewegen maak je o.a. endorfine aan en nog meer anders positieve stofjes. Door te bewegen wek je de endorfine op, maar ook door fysiek contact met je geliefde en door te lachen. Ik ga nagenoeg dagelijks nu naar fitness. Begon met 15 minuten fietsen, toen 30 en sinds deze week 1 uur. Bewust maak ik altijd een praatje met de mensen achter de receptie en andere bezoekers. In het begin was ik erg nerveus, maar nu voelt dit.heel vertrouwd. M.a.w. fysiek en mentaal ga je zo kleine stapjes vooruit. Morgen ga ik een uur wielrennen en zie het als een experiment. Is het teveel, dan weet ik genoeg en houd ik het bij de fitnessschool, zo niet dan ga ik om de dag.
Feit is dat je stappen moet zetten. Mensen die langer dan 1 jaar burnout zijn, komen voor, maar zijn eerder een uitzondering. Dit heeft alles te maken met de problematiek en de durf om stappen te zetten. Mijn vriendin was ooit burnout maar was er binnen 3 maanden uit. Ik zit er nu 4 maanden in, maar begin te merken dat ik progressie maak. Daarnaast is het een leerproces. Ik krijg steeds meer zelfinzicht. Hoe, wat en waarom wordt steeds duidelijker. Maar voor een ieder geldt dat je stappen moet gaan zetten. Ga uit je hoofd en ga in je lichaam. Rustig aan opbouwen, rust nemen en slapen in de middag als het kan.
Succes! Komt goed.
Anoniem
25-05-2023
Reactie:
@Anoniem, tijdsduur heeft ook heel erg met de ernst te maken. De ene burnout is de andere niet dus vergelijken is nutteloos.
Taco
30-05-2023
Reactie:
@anoniem, vergelijken is inderdaad zinloos. En heel eerlijk voelt dit voor mij als een heel vervelende opmerking. Ik zit nu 10 maanden in een burn-out, naar het werk gaan lukt mij nog niet omdat dit ontzettend veel stress geeft. Ik heb op heel veel andere vlakken ook nog geen grip, Ik heb last van depressiviteit en ben nu iemand die ik niet wil zijn en dan schrijf jij dat je maar moet durven. Dat voelt als heel veel onbegrip. Het is vast niet zo bedoeld, maar weet wat woorden doen met mensen die kwetsbaar en fragiel zijn.
Anoniem
28-09-2023
Koop een zonnebril met 100% uv bescherming (Verhaal 600)
Als er meer mensen zijn die oogklachten hebben met burnout: vertraagd zien, last van het licht etc.. koop alsjeblieft een zonnebril met 100% uv bescherming. Dat heeft zoveel voor mij gedaan zodat ik wel rustig buiten kon lopen zonder dat alles teveel was. Het filtert er zoveel uit zodat het niet zo erg binnenkomt en je wordt overspoelt.
R
23-07-2023
laatste reactie: 28-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Goedenavond,
Ik heb momenteel last van vertraagd zien. Het lijkt erop dat wanneer mensen praten dat ik hun lippen later zie bewegen en dat alles niet zo vloeiend gaat.
Is het met jou beter nu? Zicht alweer beter?
Hoor graag van je.
Ik heb momenteel last van vertraagd zien. Het lijkt erop dat wanneer mensen praten dat ik hun lippen later zie bewegen en dat alles niet zo vloeiend gaat.
Is het met jou beter nu? Zicht alweer beter?
Hoor graag van je.
Steve
28-09-2023
Coach? (Verhaal 656)
Coach?
Ik heb veel aan al deze verhalen gehad. Maar lees zo weinig over verhalen van mensen die succes hebben gehad met een bepaald traject. Bijv. Coaching, psycholoog etc.
Zijn er mensen die daar iets over willen vertellen?
Ik heb veel aan al deze verhalen gehad. Maar lees zo weinig over verhalen van mensen die succes hebben gehad met een bepaald traject. Bijv. Coaching, psycholoog etc.
Zijn er mensen die daar iets over willen vertellen?
Wil
06-09-2023
laatste reactie: 28-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi Wil,
Ik ben een paar weken onder begeleiding bij een Psycholoog. Ik moet zeggen dat het qua inzichten hulpzaam is en in kaart brengt waar het mis is gegaan en welke fase ik nu ziet. Echter heb ik het gevoel dat ik het herstel echt zelf moet doen. Dit is ook iets wat ik van een eerdere depressie heb geleerd. Coaches/ psychologen/ medicatie etc kunnen je de juiste handvatten geven maar uiteindelijk moet je het zelf doen.
Ik ben een paar weken onder begeleiding bij een Psycholoog. Ik moet zeggen dat het qua inzichten hulpzaam is en in kaart brengt waar het mis is gegaan en welke fase ik nu ziet. Echter heb ik het gevoel dat ik het herstel echt zelf moet doen. Dit is ook iets wat ik van een eerdere depressie heb geleerd. Coaches/ psychologen/ medicatie etc kunnen je de juiste handvatten geven maar uiteindelijk moet je het zelf doen.
Sebas
06-09-2023
Reactie:
Hi Wil,
Waar het om draait (volgens mij) is dat je in een gedachtenpatroon vast zit en er daarom niet zelf uit kunt komen. Je repeteert simpelweg wat je altijd doet en op een gegeven moment zit je vast, maar snapt niet waarom. Bij mij was systeemtherapie de stap naar het vinden van mijn foute patronen. Dit was enorm verhelderend. Om deze denkpatronen te gaan veranderen ga ik schematherapie volgen. Dit schijnt zeer goed te werken, maar het succes is afhankelijk van jezelf. Sommige mensen willen nou eenmaal niet veranderen, want levert veel spanning op. Het schijnt dan ook behoorlijk pittig te zijn, want je visie op de wereld zal gaan veranderen. Ik geloof er absoluut in dat veel mensen die al jaren in een burnout zitten (on)bewust niet willen veranderen, terwijl jezelf de sleutel in je handen hebt.
Waar het om draait (volgens mij) is dat je in een gedachtenpatroon vast zit en er daarom niet zelf uit kunt komen. Je repeteert simpelweg wat je altijd doet en op een gegeven moment zit je vast, maar snapt niet waarom. Bij mij was systeemtherapie de stap naar het vinden van mijn foute patronen. Dit was enorm verhelderend. Om deze denkpatronen te gaan veranderen ga ik schematherapie volgen. Dit schijnt zeer goed te werken, maar het succes is afhankelijk van jezelf. Sommige mensen willen nou eenmaal niet veranderen, want levert veel spanning op. Het schijnt dan ook behoorlijk pittig te zijn, want je visie op de wereld zal gaan veranderen. Ik geloof er absoluut in dat veel mensen die al jaren in een burnout zitten (on)bewust niet willen veranderen, terwijl jezelf de sleutel in je handen hebt.
Frank
06-09-2023
Reactie:
Ik ben in gesprek met een psycho-sociaal therapeut en Brainspotting. Ik ben er nog niet, maar maak elke keer stapjes vooruit en heb erg veel steun aan mijn therapeut. Brainspotten zorgt ervoor dat je psychische blokkades opheft en pijnlijke momenten uit je leven verwerkt.
Ik
25-09-2023
Reactie:
Hoi Wil
Ik loop sinds 1 jaar bij psycholoog, zware burnout. Vooral in t begin fijn, tips voor dagindeling, inspanning/ontspanning afwisselen, grenzen weer leren aanvoelen. Nu heb ik contacten afgebouwd, gaat inmiddels iets beter. Mijn ervaring is ook dat je het toch echt zelf moet doen.
Sterkte
Ik loop sinds 1 jaar bij psycholoog, zware burnout. Vooral in t begin fijn, tips voor dagindeling, inspanning/ontspanning afwisselen, grenzen weer leren aanvoelen. Nu heb ik contacten afgebouwd, gaat inmiddels iets beter. Mijn ervaring is ook dat je het toch echt zelf moet doen.
Sterkte
Anoniem
28-09-2023
Reactie:
Goed en genoeg eten, meeste mensen eten sowieso te weinig. Mensen om mee te praten hielp mij enorm, gaat tijd sowieso sneller.
Taco
28-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Hoe komen jullie je dagen door? (Verhaal 669)
Hoe komen jullie je dagen door?
Heeft er iemand tips hoe de dagen een beetje goed door te komen?
Op dit moment geven sociale contacten te veel overprikkeling, tv kijken kost een hoop concentratie en leidt ook tot overprikkeling, net als een boek lezen enz.
Stukje wandelen werkt wel rustgevend, maar daar kan je ook geen dag mee vullen natuurlijk.
Bij niks doen ben ik continue aan het piekeren, en gaat de negatieve gedachtenstroom weer op volle toeren, wat sowieso natuurlijk niet bevorderlijk is.
Hoor graag van jullie, alvast bedankt.
Heeft er iemand tips hoe de dagen een beetje goed door te komen?
Op dit moment geven sociale contacten te veel overprikkeling, tv kijken kost een hoop concentratie en leidt ook tot overprikkeling, net als een boek lezen enz.
Stukje wandelen werkt wel rustgevend, maar daar kan je ook geen dag mee vullen natuurlijk.
Bij niks doen ben ik continue aan het piekeren, en gaat de negatieve gedachtenstroom weer op volle toeren, wat sowieso natuurlijk niet bevorderlijk is.
Hoor graag van jullie, alvast bedankt.
N.
17-09-2023
laatste reactie: 28-09-2023
9Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Op het moment dat je zo snel overprikkeld raakt zou ik het zoeken in slapen, mediteren, ademhalingsoefeningen, wandelen, misschien rustig muziek luisteren? Ik ging op een gegeven moment ook kleurplaten voor volwassenen kleuren, of dat schilderen op nummer doen. Weet niet of dat je al lukt? Als je die piekergedachtes toch hebt, schrijf ze anders eens op. Dan staan ze op papier en kun je later, als je je weer jezelf voelt, eens kijken of dit dingen zijn waar je nog iets mee wil/moet.
B
17-09-2023
Reactie:
Ik kleur veel heel erg ontspannend en rustgevend verder luister ik boeken
Mariska
18-09-2023
Reactie:
Ikben met diamant painting bezig,maar ondanks dat nog veel gedachten in me hoofd.
Onrust, ook vaak huilen, en soms ook dat het 1 dag redelijk gaat! Maar ik vind het heftig allemaal!
Overspannen,b.o….nooit geweten dat het zo heftig kan zijn.aan alles twijfelen.
Ik wens allen veel sterkte!
Onrust, ook vaak huilen, en soms ook dat het 1 dag redelijk gaat! Maar ik vind het heftig allemaal!
Overspannen,b.o….nooit geweten dat het zo heftig kan zijn.aan alles twijfelen.
Ik wens allen veel sterkte!
A.
18-09-2023
Reactie:
Ik kleur veel heel erg ontspannend en rustgevend verder luister ik boeken
Mariska
18-09-2023
Reactie:
Licht tuinieren, potten kleien of schilderen, tekenen, kort een luisterboek. Ik zou vooral lichte werkzaamheden met je handen doen. Uit je hoofd met je lijf maar wel Licht en afwisselen met rust en progressieve spierontspanning
Anoniem
18-09-2023
Reactie:
Ik vond zelf geleide meditaties erg prettig, bijvoorbeeld van het kanaal great mediations op YouTube of via de app Calm of de app Headspace. Dat hielp mij ook met wel iets ontspannends doen, maar waarbij mijn hoofd geen overuren bleef maken (daar had ik moeite mee als ik helemaal stil zat) omdat er rustig wordt verteld wat je moet doen, dus het is niet helemaal stil.
Marjolein
19-09-2023
Reactie:
Ik probeer toch wat te werken maar met zo min mogelijk contact of wisseling van werk. Wel ben je snel geneigd teveel te doe. En een 3d puzzel werkt bij mij ook goed, met rustige muziek erbij
Jan E
21-09-2023
Reactie:
Herkenbaar.Elke dag opstaan en de dag aan gaan was voor mij een enorme uitdaging. Samen met mijn therapeut heb ik gekeken wat ik allemaal zou kunnen. Eigenlijk was de vraag wat ik leuk vond, maar niets was leuk in die periode. Zo hebben we samen een roostertje gemaakt met stukje wandelen, fietsen, verplicht iets creatiefs doen, kort even lezen, enz. Daarmee was de dag nog steeds niet helemaal gevuld natuurlijk maar mij gaf dat wel houvast. Sterkte!
Inge
25-09-2023
Reactie:
Om de dagen door te komen keek ik vaak natuurfilms zonder geluid.
Ook doe ik veel yoga nidra , kun je op internet wel video’s van vinden.
Het blijft moeilijk om een slechte dag door te komen.
Ook doe ik veel yoga nidra , kun je op internet wel video’s van vinden.
Het blijft moeilijk om een slechte dag door te komen.
Henny
28-09-2023
ik heb een flinke rugtas (Verhaal 27)
Ik heb sinds een paar weken een burn out. Althans waarschijnlijk al langer. Ik ben ondernemer en heb een flinke rugtas met gebeurtenissen wat ik slecht verwerkt heb en dit niet in de gaten heb gehad. Altijd loop ik door en wil ik het goede voor de mens en daar word over heen gewalst. Een bedrijf 2 dochters 1 en 3 en nu alles loopt ben ik ingeklapt. Erg veel paniekaanvallen en opgejaagd zenuwachtig gevoel. Ik kan niet meer genieten. Ik heb nu medicatie sinds 3 weken en nu gaat het beter. Alleen zit ik nog soms ineens vanuit niets dat ik een steek krijg linkerkant onder de borst en gelijk een warmte zweetgolf over mn lichaam, dit komt zo sporadisch af en toe voor zo vanuit niets als ik tv kijk. Kent iemand dit?
Francis
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 28-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik ken dat en een brandend hart. Stress resten denk ik. Sterkte!
Lena
> 2 jaar geleden
Reactie:
Ja ik herken dat zeker. Het heeft echt te maken met angstaanvallen.
Claudia
> 2 jaar geleden
Reactie:
Zeker herkenbaar! Heb het zelfs afentoe als ik rustig in bed lig…ineens steken en zweet breekt me dan uit, hartkloppingen….rustig blijven, adem halingsoefeningen willen nog weleens helpen en als het echt niet anders kan neem ik een oxazepam of echt slaap pil als het savonds in bed is…sterkte
Lily
> 2 jaar geleden
Reactie:
Wat vervelend dat je in deze situatie beland bent. Gelukkig voel je je al iets beter. Komt dit door de medicatie ?
Welke gebruik je als ik vragen mag ? En hoe gaat het met slapen ?
Liefs
Welke gebruik je als ik vragen mag ? En hoe gaat het met slapen ?
Liefs
Joya
28-09-2023
Reactie:
Ook ik heb teveel meegemaakt,ook mede door ziekte.
Heb nu een flinke Bo. Sinds 6 maanden of langer.
Heb van de Ha. Ametriptelyne 25 mg gehad,dacht even dat het ging, maar toch niet ,malen angstig,overal tegenop
Zien ,veel huilen zomaar etc. Veel spierpijnen in bovenbenen en kuiten🤷♀️angrtig weer.
Nu certraline 25 mg gehad,vanavond mee beginnen.zie ertegenop , nergens zin in,en alles is teveel! Ben ook zo moe.
Veel doe k niet, maar huishouden,boodschappen doen,
Hoop ook dat iemand het herkend, ben ook sinds 9 maanden mijn man kwijt,dus ja , alles is heftig.
Nu dan wisselen van Ad. Ben nu 65 jaar, maar vind het zo niet leuk. Wil me gewoon iets beter voelen,en niet altijd de beren op de weg.😢
Ik hoop dat iemand reageert!
Heb nu een flinke Bo. Sinds 6 maanden of langer.
Heb van de Ha. Ametriptelyne 25 mg gehad,dacht even dat het ging, maar toch niet ,malen angstig,overal tegenop
Zien ,veel huilen zomaar etc. Veel spierpijnen in bovenbenen en kuiten🤷♀️angrtig weer.
Nu certraline 25 mg gehad,vanavond mee beginnen.zie ertegenop , nergens zin in,en alles is teveel! Ben ook zo moe.
Veel doe k niet, maar huishouden,boodschappen doen,
Hoop ook dat iemand het herkend, ben ook sinds 9 maanden mijn man kwijt,dus ja , alles is heftig.
Nu dan wisselen van Ad. Ben nu 65 jaar, maar vind het zo niet leuk. Wil me gewoon iets beter voelen,en niet altijd de beren op de weg.😢
Ik hoop dat iemand reageert!
A
28-09-2023
Vraag: Wie of wat kan helpen? (Verhaal 684)
Vraag: Wie of wat kan helpen?
Inmiddels zit ik 2,5 maand thuis met burn-out klachten. Met veel ups en downs. Ik merk dat ik behoefte heb aan hulp en advies, maar geen idee bij wie of wat ik moet beginnen. Heb jij tips?
Twee dingen die ik veel lees, maar niet heb gedaan:
- Burn-out coach. Echter vind ik dit wel erg duur.
- Huisarts. Dit heb ik niet gedaan door slechte ervaringen met huisartsen en praktijkpsychologen.
Moet ik die twee dingen gewoon wel doen wat jou betreft?
*Stappen die ik al heb genomen*
De 1e stap die ik heb genomen, direct bij uitval, is bij leidinggevende gevraagd om contact met bedrijfsarts. Gehad en zijn advies was herstellen, voorlopig niet te werken, en daarna andere werkgever overwegen.
Bij de organisatie die de bedrijfsarts levert zit ook een verzuimconsulent. Haar heb ik 2 weken geleden gevraagd of zij weet wie of wat kan helpen. Zou zij aan de bedrijfsarts vragen en diezelfde week mij bellen. Niet gebeurd. Maar ik krijg te veel stress van “mensen achter de broek afzitten”. Dus dat lukt me niet.
Verder krijg ik cognitieve gedragstherapie voor mijn ADHD en medicatie. Ik ben recent gediagnosticeerd. Maar dat denkt niet de burn-out lading en is nog maar een paar sessies.
En meestal lukt een ‘gezond’ dagritme waarin ik ‘s ochtends wandel/fiets en daarna uur rust neem. ‘s middags wat doe-dingetjes, met veel pauze tussendoor. Daarna weer een uur plat.
*Mijn klachten die blijven*
Ik heb wekelijks contact met mijn leidinggevende. Alleen levert dat altijd spanning op. Hij was één van de triggers van mijn uitval.
Elke stap met werk levert met klachten. Ik heb een overleg geprobeerd via teams met mijn leidinggevende, maar kreeg paniekaanval. K ging wandelen met collega, en had de rest van de dag migraine.
En ik blijf vooral extreem veel last van mijn nek, schouders en kaken houden. Ben veel moe; blijf nodig houden om 2 uur per dag te liggen en uit te rusten. Ondanks dat ik meestal prima slaap.
En dingen zijn heel snel te veel en vooral veel spanning opleveren; visite voor langer dan half uur, autorijden of als passagier, veel geluid, appjes van collega’s lezen…
Inmiddels zit ik 2,5 maand thuis met burn-out klachten. Met veel ups en downs. Ik merk dat ik behoefte heb aan hulp en advies, maar geen idee bij wie of wat ik moet beginnen. Heb jij tips?
Twee dingen die ik veel lees, maar niet heb gedaan:
- Burn-out coach. Echter vind ik dit wel erg duur.
- Huisarts. Dit heb ik niet gedaan door slechte ervaringen met huisartsen en praktijkpsychologen.
Moet ik die twee dingen gewoon wel doen wat jou betreft?
*Stappen die ik al heb genomen*
De 1e stap die ik heb genomen, direct bij uitval, is bij leidinggevende gevraagd om contact met bedrijfsarts. Gehad en zijn advies was herstellen, voorlopig niet te werken, en daarna andere werkgever overwegen.
Bij de organisatie die de bedrijfsarts levert zit ook een verzuimconsulent. Haar heb ik 2 weken geleden gevraagd of zij weet wie of wat kan helpen. Zou zij aan de bedrijfsarts vragen en diezelfde week mij bellen. Niet gebeurd. Maar ik krijg te veel stress van “mensen achter de broek afzitten”. Dus dat lukt me niet.
Verder krijg ik cognitieve gedragstherapie voor mijn ADHD en medicatie. Ik ben recent gediagnosticeerd. Maar dat denkt niet de burn-out lading en is nog maar een paar sessies.
En meestal lukt een ‘gezond’ dagritme waarin ik ‘s ochtends wandel/fiets en daarna uur rust neem. ‘s middags wat doe-dingetjes, met veel pauze tussendoor. Daarna weer een uur plat.
*Mijn klachten die blijven*
Ik heb wekelijks contact met mijn leidinggevende. Alleen levert dat altijd spanning op. Hij was één van de triggers van mijn uitval.
Elke stap met werk levert met klachten. Ik heb een overleg geprobeerd via teams met mijn leidinggevende, maar kreeg paniekaanval. K ging wandelen met collega, en had de rest van de dag migraine.
En ik blijf vooral extreem veel last van mijn nek, schouders en kaken houden. Ben veel moe; blijf nodig houden om 2 uur per dag te liggen en uit te rusten. Ondanks dat ik meestal prima slaap.
En dingen zijn heel snel te veel en vooral veel spanning opleveren; visite voor langer dan half uur, autorijden of als passagier, veel geluid, appjes van collega’s lezen…
U.
28-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Iemand toevallig ervaring met fluoxetine ? (Verhaal 683)
Burn-out, angststoornis & Dwang.
Ik had hem al geplaatst maar kan hem nergens terug vinden. Graag jullie mening/advies...
Ik slaap erg slecht doordat ik bang ben om te slapen, bang dat het me niet lukt. Focus ligt dus de hele dag op slapen.
Zouden antidepressiva hierbij kunnen helpen ? Iemand daar ervaring mee ? Eerst niet kunnen slapen door stress etc en na antidepressiva meer rust kunnen vinden en wel kunnen slapen ?
Iemand toevallig ervaring met fluoxetine ?
Liefs
Ik had hem al geplaatst maar kan hem nergens terug vinden. Graag jullie mening/advies...
Ik slaap erg slecht doordat ik bang ben om te slapen, bang dat het me niet lukt. Focus ligt dus de hele dag op slapen.
Zouden antidepressiva hierbij kunnen helpen ? Iemand daar ervaring mee ? Eerst niet kunnen slapen door stress etc en na antidepressiva meer rust kunnen vinden en wel kunnen slapen ?
Iemand toevallig ervaring met fluoxetine ?
Liefs
Joya
28-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Iemand ervaring met neurofeedback? (Verhaal 650)
Iemand ervaring met neurofeedback? Lijkt te mooi om waar te zijn.
Piet
29-08-2023
laatste reactie: 27-09-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik ga volgende week beginnen. Ik laat het weten.
Joya
26-09-2023
Reactie:
Bedankt! Ben heel benieuwd! Waar ergens? Heb het zelf ook gedaan 8 jaar terug maar tot 15 sessies en geen resultaat. Wil het graag geloven maar twijfel enorm gezien de kosten…
Piet
27-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Burnout, angststoornis, dwanggedachten (Verhaal 653)
Hallo allemaal,
Iemand ook naast zijn burn-out een angststoornis met daarbij Dwanggedachten en handelingen gekregen ? Aub reageer dan. Doe graag mijn verhaal en lees graag die van jullie. Voel me momenteel zo alleen, alsof ik gek wordt en de enige ben.
Liefs
Iemand ook naast zijn burn-out een angststoornis met daarbij Dwanggedachten en handelingen gekregen ? Aub reageer dan. Doe graag mijn verhaal en lees graag die van jullie. Voel me momenteel zo alleen, alsof ik gek wordt en de enige ben.
Liefs
Joy
01-09-2023
laatste reactie: 26-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Joy,
Dwanggedachten heb ik ook gehad. Handelingen op zich niet. Maar als gevolg van mijn gedachten durfde ik niet meer alleen te zijn.
Onderstaande reactie schreef ik laatst toevallig onder een ander bericht:
Ja ik had ook last van intrusies als gevolg van de angst- en paniekstoornis die ik door mijn BO ontwikkelde.
Omdat ik niemand wil triggeren zal ik niet in detail treden maar ik was vreselijk bang dat ik gek werd en mezelf of een ander dan wat aan zou doen. Durfde niet alleen in de kamer te zijn met mijn nichtje dat toen nog een baby was daardoor.
Die gedachten kwamen echt puur door de overload aan stress en nu heb ik ze niet meer. Hooguit denk ik soms: o ja toen had ik van die rare gedachten.
Maar toen vond ik het doodeng en dacht ik dat ik gek werd, schaamde ik me ervoor enz. Dmv therapie heb ik geleerd; het zijn maar gedachten en ze betekenen niks. Ze worden alleen belangrijk als jij ze belangrijk maakt.
Het kan ook helpen om een beetje de spot met jezelf te drijven. Ik noem mijn angstbrein ‘dramaqueen’ en als ik onrealistische gedachten had/heb, dan denk ik: o de dramaqueen is weer even op zoek naar aandacht hoor. En dat maakt het dan allemaal wat minder beladen.
Veel sterkte en houd moed, je klachten kunnen écht veel minder worden en overgaan.
Dwanggedachten heb ik ook gehad. Handelingen op zich niet. Maar als gevolg van mijn gedachten durfde ik niet meer alleen te zijn.
Onderstaande reactie schreef ik laatst toevallig onder een ander bericht:
Ja ik had ook last van intrusies als gevolg van de angst- en paniekstoornis die ik door mijn BO ontwikkelde.
Omdat ik niemand wil triggeren zal ik niet in detail treden maar ik was vreselijk bang dat ik gek werd en mezelf of een ander dan wat aan zou doen. Durfde niet alleen in de kamer te zijn met mijn nichtje dat toen nog een baby was daardoor.
Die gedachten kwamen echt puur door de overload aan stress en nu heb ik ze niet meer. Hooguit denk ik soms: o ja toen had ik van die rare gedachten.
Maar toen vond ik het doodeng en dacht ik dat ik gek werd, schaamde ik me ervoor enz. Dmv therapie heb ik geleerd; het zijn maar gedachten en ze betekenen niks. Ze worden alleen belangrijk als jij ze belangrijk maakt.
Het kan ook helpen om een beetje de spot met jezelf te drijven. Ik noem mijn angstbrein ‘dramaqueen’ en als ik onrealistische gedachten had/heb, dan denk ik: o de dramaqueen is weer even op zoek naar aandacht hoor. En dat maakt het dan allemaal wat minder beladen.
Veel sterkte en houd moed, je klachten kunnen écht veel minder worden en overgaan.
Y.
04-09-2023
Reactie:
Hallo, Ik zit momenteel ook in een zware BO en heb ook sinds kort last van intrusies. Heb hier verder ook nooit last van gehad is zo uit het niets komen opzetten. Bang om gek te worden of gekke dingen te gaan doen. Hopelijk gaat het snel weg. Ik weet niet hoelang dat bij jou heeft geduurd Y?
T
11-09-2023
Reactie:
Hoi Joy
Ik heb dit ook dus wellicht een geruststelling. Als je meer wilt horen over mijn verhaal mag je me mailen inez_333@hotmail.com.
Ik weet in welke hel je zit en dat het eng is jezelf zo erg te verliezen. Momenteel ben ik constant overprikkeld vandaar ik nu niet goed kan typen. Misschien kunnen we elkaar ondersteunen omdat we hetzelfde meemaken
Gr inez
Ik heb dit ook dus wellicht een geruststelling. Als je meer wilt horen over mijn verhaal mag je me mailen inez_333@hotmail.com.
Ik weet in welke hel je zit en dat het eng is jezelf zo erg te verliezen. Momenteel ben ik constant overprikkeld vandaar ik nu niet goed kan typen. Misschien kunnen we elkaar ondersteunen omdat we hetzelfde meemaken
Gr inez
Inez
11-09-2023
Reactie:
Hoi T.,
Ik weet het niet eens precies meer, maar ik geloof dat de dwanggedachten maar een paar weken, hooguit twee maanden waren. Ik slikte toen wel al AD, dat hielp.
Ik meen me te herinneren dat ik na een maand of 2 er minder last van kreeg.
Ik heb in therapie geleerd: je wordt echt niet zomaar “gek”. Juist het feit dat je bang bent om gek te worden, is een teken dat je dit absoluut niet wilt, dat je je gekke gedachten niet tot uitvoering wil brengen.
Bij mij kwamen deze gedachten voort uit een drang naar controle. Ik was heel bang om controle over mezelf te verliezen.
Als je er middenin zit, lijken die dwanggedachten iets ontzettend engs. Het heeft tijd nodig (en in mijn geval therapie - wat ik zeker aan zou raden) om er wat afstand van te kunnen nemen en de gedachten te kunnen zien voor wat ze zijn: slechts gedachten.
Ik weet hoe zwaar het is, iedereen die hiermee kampt wens ik heel veel sterkte
Ik weet het niet eens precies meer, maar ik geloof dat de dwanggedachten maar een paar weken, hooguit twee maanden waren. Ik slikte toen wel al AD, dat hielp.
Ik meen me te herinneren dat ik na een maand of 2 er minder last van kreeg.
Ik heb in therapie geleerd: je wordt echt niet zomaar “gek”. Juist het feit dat je bang bent om gek te worden, is een teken dat je dit absoluut niet wilt, dat je je gekke gedachten niet tot uitvoering wil brengen.
Bij mij kwamen deze gedachten voort uit een drang naar controle. Ik was heel bang om controle over mezelf te verliezen.
Als je er middenin zit, lijken die dwanggedachten iets ontzettend engs. Het heeft tijd nodig (en in mijn geval therapie - wat ik zeker aan zou raden) om er wat afstand van te kunnen nemen en de gedachten te kunnen zien voor wat ze zijn: slechts gedachten.
Ik weet hoe zwaar het is, iedereen die hiermee kampt wens ik heel veel sterkte
Y.
11-09-2023
Reactie:
Lieve allemaal, bedankt voor jullie berichtjes. Helaas gaat het nog steeds niet goed. Zoontje niet alleen thuis van de BSO maar ook van school. Ik heb dus echt geen moment dat ik mijn rust kan pakken. Lichaam en hoofd staan 24/7 aan. Heb mirtazapine voor het slapen maar het doet eigenlijk niks. Ik slaap meer niet dan wel. Psych wilt dat ik fluoxetine ga gebruiken... maar de bijwerkingen daarvan is niet slapen?! + klachten die erger worden in het begin... hoe dan als ik altijd alleen ben met Me zoontje..... iemand ervaring met antidepressiva ? Zo ja, welke en wat deed het met angst en slaap angst etc.
Zodra ik in bed ga liggen doen me armen pijn en val af en toe wel in slaap maar schrik constant wakker en ben ik uren bezig met in slaap vallen. Dit resulteert dan in denken maar niet dromen of in diepe slaap. Morgen moet ik weer naar de psych want ik heb de pillen al een week in huis liggen maar durf ze gewoon niet te nemen. Ook de bijwerkingen die ik las: maagbloeding, schock als je allergisch bent etc. Heb me huisarts vandaag gevraagd of ze een aanvraag wilde doen voor mij om die test te doen welke antidepressiva het best bij je past en de minste bijwerkingen geeft. Zij wilde dit niet doen, psychiater moet dit aanvragen. Het is gewoon niet te doen zo, continu alleenmaar stresss vanwege me zoontje, constant alles moeten doen maar niet tot weinig slapen. Ik stop vanaf vandaag ook met de mirtazapine want omdat ik snachts er alsnog amper op slaap ben ik overdag nog mooier omdat het dan lijkt te werken.
Ik ga volgende week beginnen met neurofeedback naast mijn xsposure therapie. Ben benieuwd of dat helpt... hoe gaat het nu met jullie ?
Zodra ik in bed ga liggen doen me armen pijn en val af en toe wel in slaap maar schrik constant wakker en ben ik uren bezig met in slaap vallen. Dit resulteert dan in denken maar niet dromen of in diepe slaap. Morgen moet ik weer naar de psych want ik heb de pillen al een week in huis liggen maar durf ze gewoon niet te nemen. Ook de bijwerkingen die ik las: maagbloeding, schock als je allergisch bent etc. Heb me huisarts vandaag gevraagd of ze een aanvraag wilde doen voor mij om die test te doen welke antidepressiva het best bij je past en de minste bijwerkingen geeft. Zij wilde dit niet doen, psychiater moet dit aanvragen. Het is gewoon niet te doen zo, continu alleenmaar stresss vanwege me zoontje, constant alles moeten doen maar niet tot weinig slapen. Ik stop vanaf vandaag ook met de mirtazapine want omdat ik snachts er alsnog amper op slaap ben ik overdag nog mooier omdat het dan lijkt te werken.
Ik ga volgende week beginnen met neurofeedback naast mijn xsposure therapie. Ben benieuwd of dat helpt... hoe gaat het nu met jullie ?
Joya
26-09-2023
Bezig met Re-Integratie (Verhaal 681)
19 maanden nu burn-out. Bezig met Re-Integratie. Haal net aan 12 uurtjes. Wat extra zwaar maakt is al die mensen die met je bezig zijn. Hun vragen hebben, het tweede spoortraject etc. Gewoon niet goed voor je herstel, of ga ik er te serieus mee om? Het zet me vaak weer aan tot piekeren en daardoor extra spierspanning in benen, voeten en nek. Ook de mis communicatie tussen deze instanties. En dingen die je weer moet herstellen. Herkent iemand dit?
E
26-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wordt het terug ok? (Verhaal 680)
Door meerdere trauma's uit mijn privé leven kort op elkaar en daardoor in overlevingsstand te moeten leven, is bij mij 2 weken geleden het licht volledig uitgegaan. Werken lukte niet meer en ik ben dan ook volledig gecrasht. Daarbij sukkel ik al een tijdje met hormonale problemen. Mijn emmer liep gewoon over.
Mijn fysische klachten vallen op zich mee. Ik ben doodop en heb zeer fweinig kracht. Ondertussen 11kg kwijt op 4 maand tijd. Eten lukt ook niet goed.
Omdat ik zodanig hormonaal uit balans ben, besloot de gynaecoloog een anti conceptie pil voor te schrijven. Dit bleek een druppel op een hete plaat waardoor ik volledig onderuit ben gegaan. Sindsdien leef ik precies in een waas, hang ik op de zetel. Ik voel de spanning gieren door mijn lijf. Het ergste zijn de mentale klachten: de depressiviteit, bang om de controle te verliezen, bang om compleet gek te worden, derealisatie, mezelf niet meer herkennen. Een complete hel. 4 weken terug genoot ik van het leven en was ik een ondernemende vrouw.
Wat is er in godsnaam gebeurd? Ik herken mezelf niet meer. Elke dag is overleven.
Mijn fysische klachten vallen op zich mee. Ik ben doodop en heb zeer fweinig kracht. Ondertussen 11kg kwijt op 4 maand tijd. Eten lukt ook niet goed.
Omdat ik zodanig hormonaal uit balans ben, besloot de gynaecoloog een anti conceptie pil voor te schrijven. Dit bleek een druppel op een hete plaat waardoor ik volledig onderuit ben gegaan. Sindsdien leef ik precies in een waas, hang ik op de zetel. Ik voel de spanning gieren door mijn lijf. Het ergste zijn de mentale klachten: de depressiviteit, bang om de controle te verliezen, bang om compleet gek te worden, derealisatie, mezelf niet meer herkennen. Een complete hel. 4 weken terug genoot ik van het leven en was ik een ondernemende vrouw.
Wat is er in godsnaam gebeurd? Ik herken mezelf niet meer. Elke dag is overleven.
Anoniem
26-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Quetiapine (Verhaal 606)
Quetiapine
Hier sinds 2 maanden geleden ook thuis met een burn-out, al lijkt het bij mij zich vooral toe te spitsen op geestelijke klachten, en ben ik fysiek wel tot redelijk wat in staat.
Verder het hele scala aan klachten wat anderen ook ervaren, slecht slapen, extreem snel overprikkeld, interne onrust, hoofdpijn, spanning in nek schouders en kaken, en extreem druk in mijn hoofd.
Ik beweeg elke dag wel genoeg, met af en toe sporten (mountainbiken), echter zonder slaap medicatie slaap ik extreem slecht, en ben ik de dag erna een wrak.
Ik heb vanuit de huisarts Quetiapine 25 mg voorgeschreven gekregen, waarmee ik heerlijk slaap met soms nachten tot wel
9 uur slaap.
Mijn vraag is, zijn er meer mensen die dit gebruiken, en wat zijn jullie ervaringen hiermee?
En misschien nog belangrijker, heeft iemand goede tips voor een goede nachtrust, zonder medicatie?
Mijn hoofd en lichaam zijn in de avond dermate onrustig dat goed slapen zonder medicatie nagenoeg onmogelijk lijkt. 😕
Bedankt voor eventuele reacties, en iedereen veel
Sterkte gewenst….
Hier sinds 2 maanden geleden ook thuis met een burn-out, al lijkt het bij mij zich vooral toe te spitsen op geestelijke klachten, en ben ik fysiek wel tot redelijk wat in staat.
Verder het hele scala aan klachten wat anderen ook ervaren, slecht slapen, extreem snel overprikkeld, interne onrust, hoofdpijn, spanning in nek schouders en kaken, en extreem druk in mijn hoofd.
Ik beweeg elke dag wel genoeg, met af en toe sporten (mountainbiken), echter zonder slaap medicatie slaap ik extreem slecht, en ben ik de dag erna een wrak.
Ik heb vanuit de huisarts Quetiapine 25 mg voorgeschreven gekregen, waarmee ik heerlijk slaap met soms nachten tot wel
9 uur slaap.
Mijn vraag is, zijn er meer mensen die dit gebruiken, en wat zijn jullie ervaringen hiermee?
En misschien nog belangrijker, heeft iemand goede tips voor een goede nachtrust, zonder medicatie?
Mijn hoofd en lichaam zijn in de avond dermate onrustig dat goed slapen zonder medicatie nagenoeg onmogelijk lijkt. 😕
Bedankt voor eventuele reacties, en iedereen veel
Sterkte gewenst….
Arjan
30-07-2023
laatste reactie: 25-09-2023
22Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik heb trouwens geen idee hoe ik een onderwerp kan aangeven in mijn verhaal, iemand enig idee? 🤔
Arjan
30-07-2023
Reactie:
Gewoon als eerste regel in je bericht zetten
Anoniem
31-07-2023
Reactie:
Ik hen precies dezelfde klachten.. maar daarvoor was ik extreem b.o tot niks meer instaat. Nu 2 jaar verder alle klachten wat jij hierboven omschrijft.. behalve slapen doe ik wel goed zonder medicatie. Heb zelf citalopram sins 4 maanden nu. Ik denk dat ik nu onder zwaar overspannen val. Dat zal bij jou ook wel het geval zijn. Kun je ook andere dingen aan kwa sport??
Anoniem
31-07-2023
Reactie:
Inmiddels hersteld, maar in de eerste maanden had ik ook Quetiapine 12,5 mg. Ik ging van helemaal niet slapen naar 8/9 uur doorslapen. Het werkte voor mij dus echt goed, maar ik merkte wel dat ik mezelf in de ochtend een zombie voelde. Na 3 maanden gebruiken (eerste weken elke dag en daarna minder), bouwde ik af. Afbouwen was wel even pittig, maar na 2 maanden was mijn slaapritme weer zoals voor mijn burnout. Ik zou dit als ik jou was blijven gebruiken tot je meer bent hersteld en je meer rust voelt. Je zou kunnen kijken naar magnesium of Valeriaan, maar heb daar weinig ervaring mee. Je hebt er uiteindelijk het meeste aan om gewoon te herstelen en steeds iets beter te gaan slapen, liefst zonder hulpmiddelen. Dat hoeft nu nog niet, maar is wel waar je naartoe wil!
Daniëlle
01-08-2023
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties 👍
Ik blijf voorlopig inderdaad de Quetiapine wel gebruiken, om zo in elk geval voldoende slaap en dus herstel te pakken.
Na een nacht goed slapen ben ik best tot redelijk wat in staat, dus zit er eigenlijk al weer aan te denken om
Voorzichtig middels thuiswerk wat uurtjes te gaan maken, en dan maar even zien wat voor reactie dit voor mezelf teweeg zal brengen.
Het nutteloos thuis zitten en de hele dag piekeren lijken ook niet echt heel erg bevorderend, dus vandaar.
Verder doe ik wel 3x per week matig intensief sporten, en dagelijks minstens 2x of wandelen of fietsen, de buitenlucht doet me volgens mij wel goed.
Sterkte allemaal!
Ik blijf voorlopig inderdaad de Quetiapine wel gebruiken, om zo in elk geval voldoende slaap en dus herstel te pakken.
Na een nacht goed slapen ben ik best tot redelijk wat in staat, dus zit er eigenlijk al weer aan te denken om
Voorzichtig middels thuiswerk wat uurtjes te gaan maken, en dan maar even zien wat voor reactie dit voor mezelf teweeg zal brengen.
Het nutteloos thuis zitten en de hele dag piekeren lijken ook niet echt heel erg bevorderend, dus vandaar.
Verder doe ik wel 3x per week matig intensief sporten, en dagelijks minstens 2x of wandelen of fietsen, de buitenlucht doet me volgens mij wel goed.
Sterkte allemaal!
Arjan
01-08-2023
Reactie:
Nog even aanvullend als mogelijk tip voor anderen, ik neem elke ochtend een douche waarbij ik afsluit met 2-3 minuten ijskoud afdouchen.
Verder heb ik het gevoel ook baat te hebben bij mijn ademhalingsoefeningen, YouTube staat er vol mee….
Hopelijk heeft iemand er iets aan….
Verder heb ik het gevoel ook baat te hebben bij mijn ademhalingsoefeningen, YouTube staat er vol mee….
Hopelijk heeft iemand er iets aan….
Arjan
01-08-2023
Reactie:
Hoi arjan doe je ook aan krachttraining of lukt het ook bij jou niet door de spierspanning in nek en rug.. voel me ook elke dag licht in het hoofd en als ik ga wandelen dan voel ik ook lichte evenwichtsklachten
Anoniem
02-08-2023
Reactie:
Krachttraining deed ik voor mijn burn-out wel regelmatig, maar gezien de spanning op nek, schouders en rug momenteel laat ik dat momenteel achterwege.
Sowieso schijnt sporten waarbij je je hartslag gedurende 30-60 minuten verhoogt tot circa 60/70% van je maximale hartslag met name een positief effect te hebben.
Ik hou het dus bij matig intensief fietsen, waarbij ik mijn hartslag zo rond de 120-130 probeer te houden….
Evenwichtsklachten heb ik gelukkig geen last van.
En jij, lukt enigszins sporten?
Sowieso schijnt sporten waarbij je je hartslag gedurende 30-60 minuten verhoogt tot circa 60/70% van je maximale hartslag met name een positief effect te hebben.
Ik hou het dus bij matig intensief fietsen, waarbij ik mijn hartslag zo rond de 120-130 probeer te houden….
Evenwichtsklachten heb ik gelukkig geen last van.
En jij, lukt enigszins sporten?
Arjan
03-08-2023
Reactie:
Ik weet niet of je bekend bent met het fenomeen moonmilk, maar ik zweer er(meestal)bij. Het is een warme (plantaardige) melk met een mix aan kruiden. Ik ben altijd al een slechte slaper geweest en ik was verrast hoe goed het voor mij werkte. De ene moonmilk is de ander niet, dus je zou even moeten kijken welke je het lekkerst vindt en welke het beste werkt. Bij mij werkte een mix van kurkuma, nootmuskaat (dit kruid staat bekend om zijn slaapopwekkende kracht :) ), kaneel, snufje zwarte peper , gember en steranijs. Wat ik je ook kan aanbevelen is een (voeten)bad met magnesium vlokken. Verder kan ik je aanraden om na een bepaalde tijd niet meer te eten omdat je spijsvertering je anders wakker maakt 's nachts en na een bepaalde tijd geen koffie of andere "oppeppers" meer te drinken omdat het nog lang in je lijf kan zitten.
Lisa
04-08-2023
Reactie:
Ik weet niet of je bekend bent met het fenomeen moonmilk, maar ik zweer er(meestal)bij. Het is een warme (plantaardige) melk met een mix aan kruiden. Ik ben altijd al een slechte slaper geweest en ik was verrast hoe goed het voor mij werkte. De ene moonmilk is de ander niet, dus je zou even moeten kijken welke je het lekkerst vindt en welke het beste werkt. Bij mij werkte een mix van kurkuma, nootmuskaat (dit kruid staat bekend om zijn slaapopwekkende kracht :) ), kaneel, snufje zwarte peper , gember en steranijs. Wat ik je ook kan aanbevelen is een (voeten)bad met magnesium vlokken. Verder kan ik je aanraden om na een bepaalde tijd niet meer te eten omdat je spijsvertering je anders wakker maakt 's nachts en na een bepaalde tijd geen koffie of andere "oppeppers" meer te drinken omdat het nog lang in je lijf kan zitten.
Lisa
04-08-2023
Reactie:
Bedankt voor de tip, ik zal eens kijken of dat voor mij ook werkt.
Qua cafeïne en suikers heb ik alles al voor zover mogelijk op een laag potje gezet, alleen in de ochtend 2 espresso om een beetje op gang te komen.
Verder probeer ik idd zo gezond mogelijk te eten, mee zo veel mogelijk groenten en fruit.
De site reageert soms een beetje traag, dus dat verklaart denk ik waarom je reactie er 4x op staat :)
Qua cafeïne en suikers heb ik alles al voor zover mogelijk op een laag potje gezet, alleen in de ochtend 2 espresso om een beetje op gang te komen.
Verder probeer ik idd zo gezond mogelijk te eten, mee zo veel mogelijk groenten en fruit.
De site reageert soms een beetje traag, dus dat verklaart denk ik waarom je reactie er 4x op staat :)
Arjan
05-08-2023
Reactie:
Weet je zeker dat je een burnout hebt en geen long covid?
Anoniem
08-08-2023
Reactie:
Ik gebruik quetiapine. Het is best een heftig middel, je komt er snel van aan en heeft invloed op je cholesterol. Het is geen inslaper maar een antipsychotica.
Als je gewenning krijgt aan het middel krijg je ontwenningverschijnselen. Onrust, koortsig gevoel, niet kunnen slapen. Het middel heeft invloed op je serotonine en dopamine. Als je naast slaapklachten erg onrustige of drukke gedachten hebt kan ik me voorstellen dat het is voorgeschreven, maar niet alleen als slaapmedicatie. Daar zou je andere middelen voor kunnen gebruiken.
Als je gewenning krijgt aan het middel krijg je ontwenningverschijnselen. Onrust, koortsig gevoel, niet kunnen slapen. Het middel heeft invloed op je serotonine en dopamine. Als je naast slaapklachten erg onrustige of drukke gedachten hebt kan ik me voorstellen dat het is voorgeschreven, maar niet alleen als slaapmedicatie. Daar zou je andere middelen voor kunnen gebruiken.
Rebecca
29-08-2023
Reactie:
Ik zou overigens niet gelijk stoppen, maar bedenk dat het geen langdurige oplossing is. Misschien kan mindfulness, yoga, of iets anders helpen met drukke gedachtes. Neem je rust, en probeer te herstellen en bouw dan langzaam af.
Rebecca
29-08-2023
Reactie:
Ik gebruik ook quetapind 2 maanden en nu ben ik depressief. Kan dat hiermee te maken hebben of de hevige burn-out dat er nu uitkomt…
Anoniem
30-08-2023
Reactie:
Kleine tip
In de avond een bril opzetten die blauw licht filtert kan verademend werken voor je ogen en hersenen. Je vertelt je 'oer'brein hiermee dat het nacht begint te worden en hiermee ga je het slaaphormoon aanmaken. bril kan je voor ongeveer 20 euro op bol.com kopen.
In de avond een bril opzetten die blauw licht filtert kan verademend werken voor je ogen en hersenen. Je vertelt je 'oer'brein hiermee dat het nacht begint te worden en hiermee ga je het slaaphormoon aanmaken. bril kan je voor ongeveer 20 euro op bol.com kopen.
Frank
30-08-2023
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties en tips!
Ik heb de Quetiapine circa 3 weken achter elkaar gebruikt, met dagelijks voor t slapen gaan een half pilletje van de 25 mg (12,5 mg dus)
Maar aangezien ik merkte dat ik gedurende de dag extreem duf en snel geïrriteerd was, heb ik besloten het weer zonder de Quetiapine te proberen.
Probleem waar ik nu tegen aan loop is dat ik op zich wel in slaap val, alleen na 4 tot 6 uurtjes slaap wakker ben, en dan met geen mogelijkheid meer verder kan slapen.
Ik hoop dat dit nog gaat verbeteren, en mocht iemand daar nog tips voor hebben zijn ze van harte welkom!
Vanaf een uur voor mijn bedtijd gebruik ik al geen beeldschermen meer, en doe ik altijd ademhalingsoefeningen met verlengde uitademing voordat ik ga slapen.
Succes en sterkte met herstel allemaal!!
Ik heb de Quetiapine circa 3 weken achter elkaar gebruikt, met dagelijks voor t slapen gaan een half pilletje van de 25 mg (12,5 mg dus)
Maar aangezien ik merkte dat ik gedurende de dag extreem duf en snel geïrriteerd was, heb ik besloten het weer zonder de Quetiapine te proberen.
Probleem waar ik nu tegen aan loop is dat ik op zich wel in slaap val, alleen na 4 tot 6 uurtjes slaap wakker ben, en dan met geen mogelijkheid meer verder kan slapen.
Ik hoop dat dit nog gaat verbeteren, en mocht iemand daar nog tips voor hebben zijn ze van harte welkom!
Vanaf een uur voor mijn bedtijd gebruik ik al geen beeldschermen meer, en doe ik altijd ademhalingsoefeningen met verlengde uitademing voordat ik ga slapen.
Succes en sterkte met herstel allemaal!!
Arjan
31-08-2023
Reactie:
Het koud afdouchen, de buitenlucht en ademhalingsoefeningen zijn inderdaad heel erg goed en helend. Succes met je verdere herstel, je bent goed op weg.
Rebecca
02-09-2023
Reactie:
Hier ook goede ervaringen met quetiapine. Ik nam enkele weken 12,5mg en had geen laat van bijwerkingen overdag. Ben vrij snel geminderd/afgebouwd en dat was geen enkel probleem. Het heeft mij echt geholpen een hele zware tijd door te komen. Heb het een tijdje nog af en toe gebruikt maar inmiddels is dat alweer maanden geleden. Ik ben er bijna uit, uit de burnout, en slaap gelukkig weer als vanouds. Het kost veel tijd maar het komt goed! Zorg echt dat je goed slaapt tijdens je herstel.
M.
03-09-2023
Reactie:
Quetiapine heb ik enkele maanden gebruikt, in het begin kon ik er goed op slapen, waar ik last van had ,het gewicht ging snel omhoog, terwijl ik sportief leef. Ik ben ermee gestopt en krijg volgende week woensdag andere slaapmedicatie.Ik hou je op de hoogte.
Fred
07-09-2023
Reactie:
Bedankt voor alle reacties, ik ben sinds enkele dagen toch weer begonnen met Quetiapine, dus slaap nu wel weer nachten van circa 8 uur. Maar grote nadeel is dat ik me dan overdag weer duf, prikkelbaar en negatief voel, dus ik weet niet wat nou het beste is 🙈
Ik neig ik toch weer naar verder gaan zonder de Quetiapine, aangezien ik dan zeker weet dat hoe ik mij voel geen bijwerking is van iets.
Nadeel is dan weer dat de slaap zich beperkt tot 4 a 6 uurtjes als t meezit.
Lastig lastig
Ik werk trouwens inmiddels vanaf thuis 3 uurtjes per ochtend, geen idee of dat al te vroeg is of niet, maar heb geen idee hoe ik anders mijn dagen door moet komen qua invulling .
Ontbijt, paar uurtjes werken, wandeling, lunch, fietstochtje, en daarna maar beetje verveeld tv kijken.
Hoop dat ik snel weer vorderingen ga maken….
Ik neig ik toch weer naar verder gaan zonder de Quetiapine, aangezien ik dan zeker weet dat hoe ik mij voel geen bijwerking is van iets.
Nadeel is dan weer dat de slaap zich beperkt tot 4 a 6 uurtjes als t meezit.
Lastig lastig
Ik werk trouwens inmiddels vanaf thuis 3 uurtjes per ochtend, geen idee of dat al te vroeg is of niet, maar heb geen idee hoe ik anders mijn dagen door moet komen qua invulling .
Ontbijt, paar uurtjes werken, wandeling, lunch, fietstochtje, en daarna maar beetje verveeld tv kijken.
Hoop dat ik snel weer vorderingen ga maken….
Arjan
09-09-2023
Reactie:
Ik heb een zware burn out en een hele erge terugval. Ik gebruik ook Quetiapine 25 mg. Ik word nog steeds ongeveer 4 keer per nacht wakker. Rond 22:00 naar bed en dan slaap ik rond 23:00 en dan word ik rond 2/3 uur wakker of soms nog eerder en daarna word ik weer wakker. Ben dan telkens ongeveer 45 minuten wakker of een halfuur varieert. En dan echt wakker maar heel duf, soms derealisatie. Realiteit is weg soms, heel vaag heel wazig zicht. Weet niet of iemand dit herkent? Tips etc
Sandro
25-09-2023
En ik maar denken dat ik de enige ben... (Verhaal 658)
Wow..
En ik maar denken dat ik de enige ben...wat een verhalen, wat een herkenbare dingen.
Ik struggle op dit moment al 7 maanden.
Heb hulp..
Het enige wat ik verschrikkelijk vind om mee te dealen is de onrust..
Dat gevoel alsof je ieder moment op gaat voor je rijexamen..
Meer mensen waarbij dit zo nadrukkelijk aanwezig is?
En ik maar denken dat ik de enige ben...wat een verhalen, wat een herkenbare dingen.
Ik struggle op dit moment al 7 maanden.
Heb hulp..
Het enige wat ik verschrikkelijk vind om mee te dealen is de onrust..
Dat gevoel alsof je ieder moment op gaat voor je rijexamen..
Meer mensen waarbij dit zo nadrukkelijk aanwezig is?
Leonie
08-09-2023
laatste reactie: 24-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Zeker, vreselijk is dat. Ik heb daar ook heel lang last van gehad. Ben zelfs na een maand of 9 om die reden uiteindleijk met escitalopram gestart. Achteraf geen spijt vab want vanaf toen heb ik niet echt hele heftige dagen meer gehad en kon ik weer rustig een beetje gaan opbouwen. 3 mnd daarna begonnen met werken en inmiddels 6 mnd later weer helemaal aan het werk. Het komt goed maar het gaat met hobbels. Uiteindelijk ga je spanning weer verdragen. Ik heb nu nog weleens onrust (vooral in de ochtend) maar ik heb er geen last meer van, alsog ik het weer kan handelen. Neem veel rust. De onrust is niet zomaar weg maar een ontregeld stressysteem (idd alsof je elk moment rij-examen hebt) kost tijd en de rust komt terug. Succes!
M.
24-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Een positief herstel verhaal; het kan écht goedkomen (Verhaal 588)
Hoi allemaal,
tijdens het herstel van een burn-out heb ik, vooral in het begin, veel gehad aan dit forum. Ik vond er veel herkenning. Zelf ben ik inmiddels hersteld, en hoop ik daarom ook mijn steentje bij te kunnen dragen door mijn verhaal te delen. En daarin vooral de boodschap; hoe onmogelijk het ook lijkt en hoe lang het ook duurt, herstel is écht mogelijk!
Begin 2022 ben ik na een opeenstapeling van levensgebeurtenissen in combinatie met een gezin, een vervolgopleiding en een stressvolle baan ingestort. Dat wil zeggen, ik was zowel fysiek als emotioneel volledig uit balans. De eerste weken kon ik nog geen 50 meter lopen, ik had ontzettend veel lichamelijke klachten (te veel om op te noemen) en mentaal had ik last van intense angsten en paniekaanvallen en sliep ik nauwelijks. Een erg akelige periode, waarbij ik momenten had waarop ik oprecht niet voor me zag hoe ik hier ooit weer bovenop ging komen.
Na enkele maanden ben ik hulp gaan zoeken. Ik ben zelf behandelend hulpverlener in de GGz in een leidinggevende positie, en was best kritisch op wat ik tegenkwam in het aanbod. Ik wilde iets vinden dat echt bij mij paste op dat moment. Ik heb toen gekozen voor een organisatie die coaching biedt gericht op burn-out en stress gerelateerde problemen. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gehad. Deze organisatie biedt binnen een week na aanmelding een start met een coach. Het programma biedt een combinatie met praten, fysieke activiteiten, ervaringsgerichte oefeningen en praktische tips. Het heeft mij uit het diepste daal gehaald en me geholpen de stap naar re-integreren in eigen functie te zetten. In dit re-integratieproces heb ik ook veel tips gekregen. Gaandeweg werd er afgestemd tussen de coach en mijn werkgever, wat prettig was. Het heeft me een stevige basis gegeven, waar ik nu meer dan een jaar later nog steeds gebruik van maak.
Het ging in stappen beter met me. Gaandeweg heb ik na overleg met de huisarts voor mij nog de keuze gemaakt medicatie toe te voegen, een SSRI (sertraline), gericht op een stuk angst dat nog bleef ‘hangen’. Met dat steuntje in de rug heb ik uiteindelijk ook de laatste stappen kunnen zetten. Voor mij heeft deze volgorde goed gewerkt, eerst de coaching, en voor wat nog ‘overbleef’ medicatie.
Op het moment gaat het goed met me, dat kan ik nu weer oprecht zetten. Zo bijzonder! Ik ben weer volledig aan het werk in eigen functie (half jaar helemaal niet gewerkt, en toen in de periode van een jaar gere-integreerd), met veel plezier, kan thuis in het gezin weer alles meedoen, heb het sporten weer opgepakt evenals sociale contacten en het autorijden. Ik voel me beter dan voor het instorten en dan ruim daarvoor (lichamelijke klachten zijn weg, ik slaap weer goed en de angsten zijn zo goed als weg), ondanks dat ik ook echt wel eens een mindere dag heb, maar dat is nu weer zoals iedereen dat wel eens heeft. Ondanks dat mijn eigen proces altijd nog door zal lopen, wat ook goed is, voel ik me hersteld. Ik ben een zeer gelukkig mens.
Het gaat mij er in dit bericht overigens niet om welke vorm van hulp het precies zou ‘moeten’ zijn, maar dat het is iets wat bij jou moet passen en waar jij je goed bij voelt. Soms vind je dat meteen, soms is dat even zoeken. Maar eenmaal gevonden, herstel is écht mogelijk, en het komt goed, ooit, echt 😊.
Heel veel sterkye en geluk allemaal in jullie verdere herstelproces.
tijdens het herstel van een burn-out heb ik, vooral in het begin, veel gehad aan dit forum. Ik vond er veel herkenning. Zelf ben ik inmiddels hersteld, en hoop ik daarom ook mijn steentje bij te kunnen dragen door mijn verhaal te delen. En daarin vooral de boodschap; hoe onmogelijk het ook lijkt en hoe lang het ook duurt, herstel is écht mogelijk!
Begin 2022 ben ik na een opeenstapeling van levensgebeurtenissen in combinatie met een gezin, een vervolgopleiding en een stressvolle baan ingestort. Dat wil zeggen, ik was zowel fysiek als emotioneel volledig uit balans. De eerste weken kon ik nog geen 50 meter lopen, ik had ontzettend veel lichamelijke klachten (te veel om op te noemen) en mentaal had ik last van intense angsten en paniekaanvallen en sliep ik nauwelijks. Een erg akelige periode, waarbij ik momenten had waarop ik oprecht niet voor me zag hoe ik hier ooit weer bovenop ging komen.
Na enkele maanden ben ik hulp gaan zoeken. Ik ben zelf behandelend hulpverlener in de GGz in een leidinggevende positie, en was best kritisch op wat ik tegenkwam in het aanbod. Ik wilde iets vinden dat echt bij mij paste op dat moment. Ik heb toen gekozen voor een organisatie die coaching biedt gericht op burn-out en stress gerelateerde problemen. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gehad. Deze organisatie biedt binnen een week na aanmelding een start met een coach. Het programma biedt een combinatie met praten, fysieke activiteiten, ervaringsgerichte oefeningen en praktische tips. Het heeft mij uit het diepste daal gehaald en me geholpen de stap naar re-integreren in eigen functie te zetten. In dit re-integratieproces heb ik ook veel tips gekregen. Gaandeweg werd er afgestemd tussen de coach en mijn werkgever, wat prettig was. Het heeft me een stevige basis gegeven, waar ik nu meer dan een jaar later nog steeds gebruik van maak.
Het ging in stappen beter met me. Gaandeweg heb ik na overleg met de huisarts voor mij nog de keuze gemaakt medicatie toe te voegen, een SSRI (sertraline), gericht op een stuk angst dat nog bleef ‘hangen’. Met dat steuntje in de rug heb ik uiteindelijk ook de laatste stappen kunnen zetten. Voor mij heeft deze volgorde goed gewerkt, eerst de coaching, en voor wat nog ‘overbleef’ medicatie.
Op het moment gaat het goed met me, dat kan ik nu weer oprecht zetten. Zo bijzonder! Ik ben weer volledig aan het werk in eigen functie (half jaar helemaal niet gewerkt, en toen in de periode van een jaar gere-integreerd), met veel plezier, kan thuis in het gezin weer alles meedoen, heb het sporten weer opgepakt evenals sociale contacten en het autorijden. Ik voel me beter dan voor het instorten en dan ruim daarvoor (lichamelijke klachten zijn weg, ik slaap weer goed en de angsten zijn zo goed als weg), ondanks dat ik ook echt wel eens een mindere dag heb, maar dat is nu weer zoals iedereen dat wel eens heeft. Ondanks dat mijn eigen proces altijd nog door zal lopen, wat ook goed is, voel ik me hersteld. Ik ben een zeer gelukkig mens.
Het gaat mij er in dit bericht overigens niet om welke vorm van hulp het precies zou ‘moeten’ zijn, maar dat het is iets wat bij jou moet passen en waar jij je goed bij voelt. Soms vind je dat meteen, soms is dat even zoeken. Maar eenmaal gevonden, herstel is écht mogelijk, en het komt goed, ooit, echt 😊.
Heel veel sterkye en geluk allemaal in jullie verdere herstelproces.
Danique (36 jaar)
17-07-2023
laatste reactie: 24-09-2023
11Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik ben benieuwd of je nog steeds antidepressiva slikt en of je er al aan denkt om ze af te gaan bouwen?
Ik heb net als jij nog veel last van angsten die blijven hangen.
Ik slikte escitalopram 10 mg en daarna 5 mg, maar ging afbouwen naar 4 en 3 mg en kreeg daarna helaas weer m’n angstklachtwn terug, dus heb nu besloten weer op te bouwen naar 5 mg en daar voorlopig bij te blijven.
Ik heb net als jij nog veel last van angsten die blijven hangen.
Ik slikte escitalopram 10 mg en daarna 5 mg, maar ging afbouwen naar 4 en 3 mg en kreeg daarna helaas weer m’n angstklachtwn terug, dus heb nu besloten weer op te bouwen naar 5 mg en daar voorlopig bij te blijven.
Emma
13-08-2023
Reactie:
Hoi Emma,
Wat naar is dat he.
Ik gebruik nog steeds sertraline 100mg. Eventueel afbouwen ga ik pas over een jaar bekijken, na voldoende tijd stabiel geweest te zijn. Dit in overleg met de huisarts.
Danique
Wat naar is dat he.
Ik gebruik nog steeds sertraline 100mg. Eventueel afbouwen ga ik pas over een jaar bekijken, na voldoende tijd stabiel geweest te zijn. Dit in overleg met de huisarts.
Danique
Anoniem
13-08-2023
Reactie:
Wauw Danique, wat fijn om zo’n positief verhaal te lezen. Ik had ook veel last van fysieke klachten, niet slapen en veel angst. Ben nu na een jaar vrijwel hersteld. Ik begin snel weer met mijn studie, die moest ik helaas pauzeren terwijl ik bijna klaar was. Door combi van privéomstandigheden, weinig vrije tijd door een verhuizing, bijbanen, studie etc is het mij teveel geworden. Op alle vlakken liep ik tegen problemen aan die ik niet kon oplossen. Ik voel mij inmiddels erg goed en idd net als jij voel ik mij zelfs veter dan de jaren ervoor.
Ik ben erg benieuwd hoe het gaat zodra ik mijn studie oppak. Ook twijfel ik of ik het daarbij moet laten of dat ik er ook bij kan werken zoals ik eigenlijk altijd deed. Ben beetje bang voor een terugval nu ik echt een heel jaar thuis nodig had om te herstellen. Hoe denk jij over het oppakken van verplichtingen? Wat doe je om geen terugval te krijgen bijvoorbeeld?
Ik ben erg benieuwd hoe het gaat zodra ik mijn studie oppak. Ook twijfel ik of ik het daarbij moet laten of dat ik er ook bij kan werken zoals ik eigenlijk altijd deed. Ben beetje bang voor een terugval nu ik echt een heel jaar thuis nodig had om te herstellen. Hoe denk jij over het oppakken van verplichtingen? Wat doe je om geen terugval te krijgen bijvoorbeeld?
Daniëlle
14-08-2023
Reactie:
Wat super dat het zoveel beter met je gaat! Geweldig. Wat betreft weer dingen oppakken, wat mij nog steeds helpt vanuit mijn coaching is de zin 'na inspanning, komt ontspanning', dus wat je ook weer op wil pakken prima als dit is wat je wil, maar na inspanning komt ontspanning. Eerst heel klein, later in wat grotere 'blokken', en bv iedere 2 weken een vast evaluatiemoment voor jezelf met bv iemand die je vertrouwt, of de POH ofzo, waarin je even kort langsloopt hoe het gaat, of je iets moet bijstellen of niet. Als je klachten krijgt kun je die voor jezelf ook labelen als signalen, op basis waarvan je bij kunt sturen. Terugval maakt het snel zo zwart wit en negatief, signalen geeft meer richting aan een behoefte. Want terugval is het nooit, je weet altijd meer dan de dag ervoor.
groetjes Danique
groetjes Danique
Anoniem
14-08-2023
Reactie:
Hebben jullie ook last van een duizelig gevoel op drukke plekken et gevoel je evenwicht te verliezen samen met spanningsklachten.. hoe meer prikkeld hoe erger de duizeligheid gespannen spieren
Anoniem
14-08-2023
Reactie:
Wat fijn om een positief verhaal te lezen. Ik zelf merk ook dat ik blijf schommelen. Zo slecht als ik ben geweest ben ik nooit meer gelukkig, maar die angstklachten blijven. Ik ben ook aan het overwegen terug naar de huisarts te gaan voor evt. antidepressiva. Hadden jullie veel last van bijwerkingen daarvan?
J.
14-08-2023
Reactie:
Dank voor je reactie Danique! Ik heb nog steeds therapie elke 2/3 weken. We gaan niet meer in op de burnout, de oorzaken zijn bekend en ik heb ermee leren omgaan. Ook ben ik inmiddels hersteld. Ik ga nu nog omdat ik een zeer heftige bloedtraumafobie heb sinds ik klein ben. Maar toch vraagt hij me wel hoe het gaat qua herstel dus houdt hij vinger aan de pols. Dat is heel fijn!
Verder merk ik dat hoe meer ik herstelde, hoe minder ik bezig was in mijn hoofd met ziek zijn. Deels positief, maar signaleren en evalueren blijft heel belangrijk. Die momenten neem ik nu vaak door even op dit forum te scrollen of blogs/youtubevideo’s te bekijken van lotgenoten. Helpt mij heel erg om even stil te staan bij mijn eigen herstel
Verder merk ik dat hoe meer ik herstelde, hoe minder ik bezig was in mijn hoofd met ziek zijn. Deels positief, maar signaleren en evalueren blijft heel belangrijk. Die momenten neem ik nu vaak door even op dit forum te scrollen of blogs/youtubevideo’s te bekijken van lotgenoten. Helpt mij heel erg om even stil te staan bij mijn eigen herstel
Daniëlle
15-08-2023
Reactie:
@J ik heb bij sertraline in het begin wat bijwerkingen gehad, maar behapbaar en zo goed als over gegaan
@danielle: fijn :)!
@danielle: fijn :)!
Anoniem
15-08-2023
Reactie:
Dankje voor dit positieve verhaal! Dat doet me erg goed, lucht op en bied een perspectief!
Han
06-09-2023
Reactie:
Je verhaal lijkt exact op de mijne! Alleen zit ik een jaar nu thuis en heb na uur per dag wat leuks doen dagen last. Graaf zou ik willen werken maar het gaat gewoon niet:( hoelang zat jij thuis?
Fijn om te lezen ook dat het goed komt als ik mezelf met jaar geleden vergelijk voel ik het ook wel. Maar so snel moe nog
Fijn om te lezen ook dat het goed komt als ik mezelf met jaar geleden vergelijk voel ik het ook wel. Maar so snel moe nog
Cher
13-09-2023
Reactie:
Ook hier heel veel gelijkenissen! Hele zware burnout met veel angstklachten, werkzaam in GGZ. Uiteindelijk maand of 10 volledig thuis gezeten, daarna in ca. half jaar tijd gereïntegreerd, waarbij vooral angst me nog veel parten speelde. Maar ben nu weer volledig aan het werk. Ontregeld stressysteem en hormonaal systeem kost veel tijd. Ik heb veel gerust, gesport en ontspanning proberen zoeken (lastig als je zo gestressd bent), oa mindfulness, zo’n (‘spijker’)matje, ontspanningsoefeningen etc. Supplementen doen weinig maar SSRI heeft mij ook geholpen (werd gek van de terugvallen elke keer). Ik heb amper bijwerkingen gehad (ga over aantal maanden pas afbouwen) en ook opstart met druppels viel mee. Tijs was de allerbelangrijkste factor. En blijf echt weg bij stress als je net als ik veel spanning hebt. Nu kan ik het weer handelen gelukkig!
M.
24-09-2023
Kon echt letterlijk m’n tanden niet meer zelf poetsen (Verhaal 167)
Hallo allemaal…
Ik ging 3,5 jaar geleden compleet burn out, was heel ver heen en kon echt letterlijk m’n tanden niet meer zelf poetsen. Laat staan iets wat intensiever was. Er brak een helse periode aan, met alle klachten en ellende van dien.
Het heeft ruim 2,5 jaar geduurd voordat ik me weer een beetje beter ging voelen. Inmiddels ben ik 3,5 jaar verder, en ben nu wel een beetje bang nooit meer helemaal te herstellen. Bij de minste of geringste stress, reageert m’n lijf echt zwaar overdreven en ben ik compleet van de leg.
Daarnaast hou ik een constante soort van lichte duizeligheid (zweverig gevoel ) wat bij inspanning en beweging erger is. Herkend iemand dit???
Ik ging 3,5 jaar geleden compleet burn out, was heel ver heen en kon echt letterlijk m’n tanden niet meer zelf poetsen. Laat staan iets wat intensiever was. Er brak een helse periode aan, met alle klachten en ellende van dien.
Het heeft ruim 2,5 jaar geduurd voordat ik me weer een beetje beter ging voelen. Inmiddels ben ik 3,5 jaar verder, en ben nu wel een beetje bang nooit meer helemaal te herstellen. Bij de minste of geringste stress, reageert m’n lijf echt zwaar overdreven en ben ik compleet van de leg.
Daarnaast hou ik een constante soort van lichte duizeligheid (zweverig gevoel ) wat bij inspanning en beweging erger is. Herkend iemand dit???
Wendy
17-03-2022
laatste reactie: 24-09-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik heb een vraagje heb je ook last van vermoeide ogen of gespannen oogspieren? Want ik denk vaak dat door mijn ogen de samenwerking niet goed gaat naar mijn hersenen en dan inderdaad die duizeligheid en licht gevoel ervaar. Als dat zo is moet je eens oogbalans Googlen.. daar staat iets ook over visuele burnout
Anoniem
17-03-2022
Reactie:
Dat overdreven reageren op stress is heel herkenbaar. Ik denk dat je moet proberen meer te gaan sporten ( als je dat al niet doet ) en hierdoor endorfine aanmaakt die je cortisol level doet dalen en moet gaan trainen meer in je parasympatische zenuwstelstel te gaan komen door o.a mediatie etc. Dit is trainbaar maar vergt wel heel veel inzet. Succes!
J
17-03-2022
Reactie:
Kan je wel al leuke dingen doen en werken na 3,5 jaar.. wat waren je klachten in het begin?
Anoniem
18-03-2022
Reactie:
Ja heel herkenbaar dit! Zelf ook meegemaakt en ervaar nog steeds lichte klachten gaat ook niet meer over.
Simone
20-09-2023
Reactie:
Dit zou exact mijn verhaal kunnen zijn. Ik ben ook al zo lang bezig en ook ze ver heen geweest. Ik ben nu citalopram gaan slikken 20 mg in de hoop de cirkel te doorbreken.
Ik reageer ook heel heftig op spanning. Oogklachten herken ik ook. Ik heb momenteel last van burning skin, oorsuizen veel duizeligheid , trillende kaken en andere spieren, brandende vermoeide ogen de wereld "raar" zien en licht slapen. Het lijkt wel een gebed zonder eind. Zit 100% in de WIA
Ik reageer ook heel heftig op spanning. Oogklachten herken ik ook. Ik heb momenteel last van burning skin, oorsuizen veel duizeligheid , trillende kaken en andere spieren, brandende vermoeide ogen de wereld "raar" zien en licht slapen. Het lijkt wel een gebed zonder eind. Zit 100% in de WIA
C
21-09-2023
Reactie:
Ik heb ook na 2,2 jaar nog steeds elke dag last van hoge spierspanning .. in mijn boven lichaam nek kaken ogen die elke dag brandend bij elke soort inspanning en licht vooral schermen. Elke dag een duizelig gevoel in me hoofd.. vraag me af of het ooit over gaat. Kan wel meer dan toen ik ook volledig b.o raakte. Maar nooit meer klacht vrij geweest.. de angst is wel minder
Anoniem
24-09-2023
Op vakantie lijken alle klachten te verdwijnen (Verhaal 643)
Goedemiddag, ook ik deel graag mijn verhaal. Een jaar geleden heftige spanningsklachten (niet/slecht slapen, opgejaagd gevoel, angsten etc. Tot op heden nog steeds meer slechte dan goede dagen, erg frustrerend. In de tussentijd ook drie keer kort op vakantie geweest en het vreemde is dat dan alle klachten lijken te verdwijnen. Zodra ik weer thuis ben komen alle klachten terug. Ook na gesprekken met psycholoog voel ik mij korte tijd een stuk beter, een soort als verlost van alles. Is dit herkenbaar ? Ik blijf mij maar afvragen hoe dit mogelijk is…wat op vakantie of bij de psycholoog mogelijk is moet thuis in het dagelijks leven toch ook mogelijk zijn ?!
Ruud
25-08-2023
laatste reactie: 23-09-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Adrenaline. Dat zorgt ervoor dat je niks meer voelt.. je krijgt dat energie welke je niet hebt.
Anoniem
27-08-2023
Reactie:
Zo herkenbaar. Net terug van vakantie en daar was hernia weg en had genoeg energie om met vrienden elke dag genoeg te doen. Thuis... Direct het gevoel en hernia terug.
Nu vermoede ik adrenaline en merk dat ik het fijn vind dit te lezen.
Weer beginnen met blootstellen en weerbaarheid. ♥️
Nu vermoede ik adrenaline en merk dat ik het fijn vind dit te lezen.
Weer beginnen met blootstellen en weerbaarheid. ♥️
Vanessa
23-09-2023
Elektrisch schokje door hoofd (Verhaal 31)
Hoi allemaal,
Ook ik heb een burn-out, sinds midden januari dit jaar. Bij mij uitte het in eerste instantie door lichamelijke klachten. Het is 3x voorgekomen dat ik enorm duizelig werd, zwart voor mijn ogen en daardoor totale paniek en hartklopping. Dacht op dat moment ook iets aan mijn hart te hebben. Door gesprekken met psycholoog en haptotherapie gaat het langzaam iets beter. Periode dat ik mij goed voel duren steeds langer dan de slechte periodes. Ook ik ben er nog lang niet en merk dat het lijntje nog heel dun is. Hoeft ook maar iets negatiefs of teveel stress op mij af te komen en lijkt dan net of ik weer terug bij af ben. Het zijn vooral de lichamelijk klachten die mij onzeker maken. Nog vaak duizelig en licht in mijn hoofd.
Ook heb ik zo nu en dan een soort van elektrisch schokjes door mijn hoofd. Dit duurt 1 a 2 seconden waardoor ik even helemaal licht wordt in mijn hoofd en doordat dit beangstigend is slaat mijn hart op hol. Herkennen jullie een elektrisch schokje door je hoofd ook? Zou dit ook te maken hebben met burnout?
Zit erover na te denken om dit met de huisarts te bespreken.
Sterkte allemaal. Ik geloof zeker dat wij hier sterker uit gaan komen.
Ook ik heb een burn-out, sinds midden januari dit jaar. Bij mij uitte het in eerste instantie door lichamelijke klachten. Het is 3x voorgekomen dat ik enorm duizelig werd, zwart voor mijn ogen en daardoor totale paniek en hartklopping. Dacht op dat moment ook iets aan mijn hart te hebben. Door gesprekken met psycholoog en haptotherapie gaat het langzaam iets beter. Periode dat ik mij goed voel duren steeds langer dan de slechte periodes. Ook ik ben er nog lang niet en merk dat het lijntje nog heel dun is. Hoeft ook maar iets negatiefs of teveel stress op mij af te komen en lijkt dan net of ik weer terug bij af ben. Het zijn vooral de lichamelijk klachten die mij onzeker maken. Nog vaak duizelig en licht in mijn hoofd.
Ook heb ik zo nu en dan een soort van elektrisch schokjes door mijn hoofd. Dit duurt 1 a 2 seconden waardoor ik even helemaal licht wordt in mijn hoofd en doordat dit beangstigend is slaat mijn hart op hol. Herkennen jullie een elektrisch schokje door je hoofd ook? Zou dit ook te maken hebben met burnout?
Zit erover na te denken om dit met de huisarts te bespreken.
Sterkte allemaal. Ik geloof zeker dat wij hier sterker uit gaan komen.
Anoniem
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 23-09-2023
14Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja klopt allemaal. Alle klachten wat je gaat voelen is dood eng. I know. Gesprek met de huisarts zal fijn zijn. Ik ben nu bezig met herstellen en duurt lang. heel lang. je gaat hele moeilijke periode heen! En ik zeg je dit ,omdat dit gaat helpen. Ik heb niemand die mij hier door heen helpt ik hoop jij wel! En je kan het! je word niet gek! Je bent het waard! Liefde naar jezelf toe! Sterkte !!
s
> 2 jaar geleden
Reactie:
Beste anoniem,
Was jij ook dag en nacht duizelig? Ik heb continue een licht en deinend gevoel in mijn hoofd. En dit al 3 maanden lang om gek van te worden...
Was jij ook dag en nacht duizelig? Ik heb continue een licht en deinend gevoel in mijn hoofd. En dit al 3 maanden lang om gek van te worden...
Claudia
> 2 jaar geleden
Reactie:
Dankjewel!!
In de nacht ben ik nekt duizelig. Overdag wel vaak. Hoe meer je eraan denkt hoe erger het wordt. Dat merk ik wel.
In de nacht ben ik nekt duizelig. Overdag wel vaak. Hoe meer je eraan denkt hoe erger het wordt. Dat merk ik wel.
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reactie:
Hi anoniem,
De elektrische schokjes herken ik, maar met name door het gebruik van antidepressiva. Ik heb ze ook 'brain zaps' horen noemen, mocht u erop willen googlen. Ik weet niet of u medicatie slikt, maar wellicht is het raadzaam de bijsluiters eens na te lopen. En zeker zou ik het bespreken met uw arts aanraden.
Heel veel sterkte
De elektrische schokjes herken ik, maar met name door het gebruik van antidepressiva. Ik heb ze ook 'brain zaps' horen noemen, mocht u erop willen googlen. Ik weet niet of u medicatie slikt, maar wellicht is het raadzaam de bijsluiters eens na te lopen. En zeker zou ik het bespreken met uw arts aanraden.
Heel veel sterkte
T
> 2 jaar geleden
Reactie:
Dag allen,
Al jaren slik ik anti-depressiva en die ‘stroompjes’ die je voelt herken ik. Naar mijn gevoel zijn dat je hersenen die zoeken naar serotonine om je goed te laten voelen. Ik vind het een gerustellend idee. Op die manier weet je dat je hersenen aan het zoeken zijn naar herstel. Hopelijk geeft dit antwoord je juist een positief gevoel en helpt het! Sterkte! Het komt goed!
Al jaren slik ik anti-depressiva en die ‘stroompjes’ die je voelt herken ik. Naar mijn gevoel zijn dat je hersenen die zoeken naar serotonine om je goed te laten voelen. Ik vind het een gerustellend idee. Op die manier weet je dat je hersenen aan het zoeken zijn naar herstel. Hopelijk geeft dit antwoord je juist een positief gevoel en helpt het! Sterkte! Het komt goed!
Jenny
> 2 jaar geleden
Reactie:
Hi ik heb het zelf ook elektrische schokjes soms meerdere in een uur de duur is enkele secondes.. heb zover ik weet geen burn out.
Maar sommige schokjes zijn best heftig dat het door trekt naar mijn vingers en ind je hart maak hierdoor wel een sprongetje.. zit in mijn meno pauze weet niet of het hiermee te maken heb.
Ga binnenkort toch ff langs de HA {hihi}
Maar sommige schokjes zijn best heftig dat het door trekt naar mijn vingers en ind je hart maak hierdoor wel een sprongetje.. zit in mijn meno pauze weet niet of het hiermee te maken heb.
Ga binnenkort toch ff langs de HA {hihi}
Anoniem
> 2 jaar geleden
Reactie:
ik heb er sins een maand of 6 geregeld schokjes in mijn linker boven kamer heb geen stress of een burn out zelf in mijn slaap word gesteetds wakker van erg verlend.. .chemtrails zijn er veel laaste jaren is dat misschien een stofje dat iets veroorzaken kan .....
Sterre
09-03-2022
Reactie:
Het heet brainzap. Ik had het in het begin van de burnout heel heftig, zeg maar vuurwerk of bliksem niveau. Nu 2 jaar later (herstel gaat erg langzaam) is het verminderd naar het niveau van de electrische ontsteker van een gasfornuis.
Lucia
23-10-2022
Reactie:
Bij mij was het ook alleen in het begin van mijn burnout. Het gaat inderdaad weg .. denk dat ik het de eerste 5 maanden had. maar ben wel helaas nog niet beter na 16 maanden nu. Elke dag gespannen duizelig snel oververmoeid in mijn spieren en de overprikkeling zorgt ook weer dat ik gespannen en moe wordt vooral drukke plekken zoals een stad. Hou ik niet langer vol dan 45min. Dan voel ik al continu angst en gespannnenheid in me lichaam en daarnaast ook nog de duizeligheid.
Anoniem
28-11-2022
Reactie:
Ik heb die schokjes in mn hoofd na corona. Dat kreeg ik 6 maand geleden, had eigenlijk geen klachten, alleen smaak kwijt en ik klonk verkouden maar was het niet. Heb nu oom sinds een maand of 2 een enorme piep dag en nacht in mn hoofd en ben soms als een malle zo moe. Geen idee waar t mee te maken heeft
Annemiek
29-01-2023
Reactie:
Wel eens gedacht aan wat al die straling met u doet?!!
4G+ en 5G, zoekt u eens op Antenne.nl waar er, sinds de eerste lockdown, allemaal 'straalpalen' uit de grond zijn gestampt......
Microwave Disease, magnetronziekte, stralingsziekte etcetera........ Google dát maar eens!
O-micro(wave)-n......😉
Met name hoogsensitieve mensen hebben er het meest last van. Zij zijn het spreekwoordelijke 'kanariepietje in de mijnschacht.'
De rest van de mensheid volgt, over niet al te lange tijd, een mensenlichaam is hier niet op gebouwd.
ZEG NEE TEGEN 5G!!!!
4G+ en 5G, zoekt u eens op Antenne.nl waar er, sinds de eerste lockdown, allemaal 'straalpalen' uit de grond zijn gestampt......
Microwave Disease, magnetronziekte, stralingsziekte etcetera........ Google dát maar eens!
O-micro(wave)-n......😉
Met name hoogsensitieve mensen hebben er het meest last van. Zij zijn het spreekwoordelijke 'kanariepietje in de mijnschacht.'
De rest van de mensheid volgt, over niet al te lange tijd, een mensenlichaam is hier niet op gebouwd.
ZEG NEE TEGEN 5G!!!!
Anoniempje
25-02-2023
Reactie:
Ja ik herken het, brainzaps, hersenschokken. Ik heb ze heel erg gehad. Zo erg dat ik niet in slaap kon komen ervan. Nu na 1,5 jaar zijn ze weg en af en toe als ik moe ben dan komen ze terug. Dan weet ik dat ik weer even rust moet houden. Het is een overprikkeling in het brein. Mede door angst en kan bijwerking van medicatie zijn. Mijn huisarts kende het niet. Ik heb het zelf uitgezocht. Hopelijk is het nu al minder.
Deborah
27-03-2023
Reactie:
Het begon bij mij ineens met een brok in mn keel en enorme misselijkheid wanneer ik in gesprek was met mensen, later kwamen er ook duizeligheid klachten en toen steeds vaker paniek erbij. Hierdoor ontwikkelde ik een sociale angst terwijl ik juist een “mensen mens” ben, altijd met mensen en ik werk met mensen, nu was ik letterlijk bang voor iedereen. Ik durfde niet meer naar de supermarkt etc. Naar de kroeg op zaterdag kon ik wel als ik van te voren maar alvast een paar drankjes had genomen. Dan was er niks aan de hand. (Ik weet dat dit niet de juiste methode is) Na 1 jaar vage klachten zei mn lichaam ineens stop en toen kon ik niks meer, toen begon de ellende. Ik heb maanden in de ziektewet gezeten. Inmiddels ga ik met de juiste hulp echt de goede kant weer op, de sociale angst is vrijwel verdwenen. Maar de moeheid blijft, na een werkdag ben ik volledig uitgeput terwijl ik dat eerst nooit had, ik moet dan eerst even slapen voor ik savonds plannen kan maken. soms heb ik het gevoel dat mn hoofd dof is, beetje dichte oren en mn hoofd voelt dan heel apart, alsof ik net uit bed stap en nog half moe ben, de duizeligheid is wel dagelijks een probleem, tijdens de duizeligheid zie ik ook zwarte stipjes vliegen en mijn zicht word heel wazig. Heb al meerdere oogtesten gedaan maar mn zicht was bovengemiddeld goed volgens de oogarts, dus daar ligt het ook niet aan. De paniek is gelukkig best onder controle maar die duizeligheid en het dove gevoel in mn hoofd is zo erg. En die moeheid de hele dag door. Soms als ik druk in gesprek ben dan heb ik veel spanning in mn gezicht en trekt mn mond soms ineens, ook trilt mijn linker ooglid af en toe, en kan ik mn handen vooral links soms moeizamer open en dicht knijpen. gaat dit ooit over? Zijn er meer mensen die zich herkennen in mijn verhaal? Graag zou ik in contact komen met meer lotgenoten.
Anoniemmm
08-05-2023
Reactie:
Hallo.
Wat een opluchting dat ik je verhaal lees!!
Ik heb jaren lang precies hetzelfde schokjes in mijn hoofd. Ik heb nooit stil gestaan of ik tijdens een gestreste periode dit ervaren. Het is altijd wel dat ik als dit heb..heb ik ook een zere hoge bloeddruk.
Ik word nooit serieus genomen van mijn huisarts. Laatste een hoofd scan gemaakt voor epilepsie enz was niets te zien die kan zoiets verklaren.
Het is een k** situatie en niemand kan het begrijpen alleen als je het een keer voelt.
Het belemmert dagelijks.
Groetjes en sterkte
Wat een opluchting dat ik je verhaal lees!!
Ik heb jaren lang precies hetzelfde schokjes in mijn hoofd. Ik heb nooit stil gestaan of ik tijdens een gestreste periode dit ervaren. Het is altijd wel dat ik als dit heb..heb ik ook een zere hoge bloeddruk.
Ik word nooit serieus genomen van mijn huisarts. Laatste een hoofd scan gemaakt voor epilepsie enz was niets te zien die kan zoiets verklaren.
Het is een k** situatie en niemand kan het begrijpen alleen als je het een keer voelt.
Het belemmert dagelijks.
Groetjes en sterkte
Katerina
23-09-2023
Ja, daar zit je dan (Verhaal 677)
Ja, daar zit je dan. Met je burnout, overspannen, hoe het ook zij. Met je huilbuien zonder tranen, moeheid zonder slaap en druk van moeheid. De combi met adhd is echt vermoeiend én verwarrend...
En dan tikken de laatste dagen weg van je contract, want die was tijdelijk en word nu niet verlengd. En dan? Hoe zit het met uwv? Ik word er zo onrustig van, dat ik niet weet hoe het straks gaat. Wat wordt er verwacht? Heb constant de druk in me hoofd van: oke, ander werk zoeken. Ja. Zoek... nou, echt succesvol is dat niet als je al een uur of drie nodig hebt om drie gerechten voor de week te bedenken. Vind het allemaal echt moeilijk en eigenlijk ook eenzaam. Herkent iemand ook die drukkende benauwdheid boven in je keel? En constant je kaken geklemd houden. Oh, ik word echt moe, maar loslaten lukt ook niet.
Hoe gaat jullie slapen af? En herkent iemand ook dat je twijfeld aan jezelf of je wel echt een burnout hebt, want anders had je dit of dat niet kunnen doen en dat je constant bang bent mensen en jezelf te bedriegen en dat je gewoon een aansteller bent? Alleen dat is zo vermoeiend...
Wil helemaal geen beklag doen, maar merk dat ik het allemaal wel lastig vind. Helemaal als je straks je laatste werkdag thuis hebt. Opeens zakt alles onder je vandaan en glipt alles uit je handen...
Fijn dat deze plek er is om even van je af te typen...
En dan tikken de laatste dagen weg van je contract, want die was tijdelijk en word nu niet verlengd. En dan? Hoe zit het met uwv? Ik word er zo onrustig van, dat ik niet weet hoe het straks gaat. Wat wordt er verwacht? Heb constant de druk in me hoofd van: oke, ander werk zoeken. Ja. Zoek... nou, echt succesvol is dat niet als je al een uur of drie nodig hebt om drie gerechten voor de week te bedenken. Vind het allemaal echt moeilijk en eigenlijk ook eenzaam. Herkent iemand ook die drukkende benauwdheid boven in je keel? En constant je kaken geklemd houden. Oh, ik word echt moe, maar loslaten lukt ook niet.
Hoe gaat jullie slapen af? En herkent iemand ook dat je twijfeld aan jezelf of je wel echt een burnout hebt, want anders had je dit of dat niet kunnen doen en dat je constant bang bent mensen en jezelf te bedriegen en dat je gewoon een aansteller bent? Alleen dat is zo vermoeiend...
Wil helemaal geen beklag doen, maar merk dat ik het allemaal wel lastig vind. Helemaal als je straks je laatste werkdag thuis hebt. Opeens zakt alles onder je vandaan en glipt alles uit je handen...
Fijn dat deze plek er is om even van je af te typen...
En dan ook baan kwijt...
22-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wil je ook je hart luchten?
Krijg mijn piekergedachten maar niet stil (Verhaal 673)
Sinds mijn burn out +- 1.5 jaar geleden krijg ik mijn piekergedachten maar niet stil, ik kan letterlijk over alles piekeren en kom er vaak niet uit .. Is dit herkenbaar voor iemand?
Ik krijg hierdoor een zeer onrustig en zenuwachtig en vooral angstig gevoel in mijn lichaam, soms gaat het beter en soms is het best heftig.
Ik ben 2 maanden uit geweest van het werk en werk nu momenteel al 1 jaar terug voltijds (40u per week). Sinds mijn BO ben ik van werk veranderd maar nu steekt de zinloosheid van het werk de kop op, mijn werkmotivatie is compleet weg en sleep me letterlijk van weekend naar weekend, waar ik vroeger de gemotiveerdste persoon van het werk was ben ik nu nog slechts een schim.. Fysiek gaat het goed met mij, weinig last nog, mentaal is het nog niet wat het moet zijn, vooral veel piekeren en onrust (angstig).
Nog mensen dit?
Ik krijg hierdoor een zeer onrustig en zenuwachtig en vooral angstig gevoel in mijn lichaam, soms gaat het beter en soms is het best heftig.
Ik ben 2 maanden uit geweest van het werk en werk nu momenteel al 1 jaar terug voltijds (40u per week). Sinds mijn BO ben ik van werk veranderd maar nu steekt de zinloosheid van het werk de kop op, mijn werkmotivatie is compleet weg en sleep me letterlijk van weekend naar weekend, waar ik vroeger de gemotiveerdste persoon van het werk was ben ik nu nog slechts een schim.. Fysiek gaat het goed met mij, weinig last nog, mentaal is het nog niet wat het moet zijn, vooral veel piekeren en onrust (angstig).
Nog mensen dit?
Ethias
21-09-2023
laatste reactie: 22-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Zeer herkenbaar, hier sinds een maand of 3 thuis met een burn-out, maar heb eigenlijk qua fysiek weinig last, kan gerust 2x per dag gaan fietsen of wandelen, boodschappen doen enz.
Klachten zijn met name dwangmatig piekeren, soms hele gesprekken met mezelf, en ik denk daardoor dus veel lichamelijke onrust, spanning in buik, nek, kaken en hoofdpijn. In slaap komen gaat wel, maar na een uur of 5 slaap altijd weer wakker, en dan gaat de malende gedachtenstroom weer op volle toeren.
Ik werk in de ochtenden 3 uurtjes per dag vanaf huis, maar dit misschien met name nog wel om wat afleiding uit mijn hoofd te krijgen.
Misschien dat ik eens ga kijken of ik medicatie tegen het dwangmatig piekeren kan krijgen, als dat we is zou dat al een slok op een borrel verschil maken vermoed ik….
Klachten zijn met name dwangmatig piekeren, soms hele gesprekken met mezelf, en ik denk daardoor dus veel lichamelijke onrust, spanning in buik, nek, kaken en hoofdpijn. In slaap komen gaat wel, maar na een uur of 5 slaap altijd weer wakker, en dan gaat de malende gedachtenstroom weer op volle toeren.
Ik werk in de ochtenden 3 uurtjes per dag vanaf huis, maar dit misschien met name nog wel om wat afleiding uit mijn hoofd te krijgen.
Misschien dat ik eens ga kijken of ik medicatie tegen het dwangmatig piekeren kan krijgen, als dat we is zou dat al een slok op een borrel verschil maken vermoed ik….
A.
22-09-2023
Haptotherapie? (Verhaal 676)
Haptotherapie?
Ik lees met enige regelmaat dat mensen in een burn-out baat hebben bij haptotherapie.
Aangezien ik zelf inmiddels ook al mogelijkheden graag wil aangrijpen, kan iemand er wat meer over vertellen?
Wat houdt het precies in, wat levert het op, etc?
Bedankt voor jullie reacties….
Ik lees met enige regelmaat dat mensen in een burn-out baat hebben bij haptotherapie.
Aangezien ik zelf inmiddels ook al mogelijkheden graag wil aangrijpen, kan iemand er wat meer over vertellen?
Wat houdt het precies in, wat levert het op, etc?
Bedankt voor jullie reacties….
Henk
22-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Niet perse vermoeid, maar onrust klachten (Verhaal 232)
Overal zie ik staan dat mensen heel vermoeid zijn, lichamelijk en mentaal. Ben ik de enige die die vermoeidheid niet per se voelt maar vooral onrust klachten? Paniek, overprikkeld, angst, hyperventilatie, dat soort dingen. Ik houd rust omdat dit het enige is wat ik kan zonder over m’n grens te gaan, maar ik heb niet het gevoel dat ik “niet vooruit te branden ben” en niets anders wil dan liggen. Ik heb de energie wel, maar die energie zet zich meteen om in paniek. Herkenbaar?
Roy
26-07-2022
laatste reactie: 22-09-2023
15Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja herkenbaar. Hoewel ik wel nu ik begin te 'reïntegreren', dus met een paar uurtjes dingen doen ineens BAM tegen een muur van moeheid kan aanlopen. Het is onduidelijk of dat fysieke of mentale moeheid is. Dan denk ik meteen oh, das mn signaal. Maar verder is dat na een uur of wat rusten ook wel weer wat doen. Ik kan vanalles nog fysiek. Naar de winkel, naar een feestje. Wandelen, fietsen. Sport. Er 'lijkt' dus niks aan de hand. Maar van binnen is dat heel anders.... Hoe is het nu?
herkenbaar
29-11-2022
Reactie:
Heel herkenbaar! Ik ervaar ook weinig vermoeidheid, maar raak de spanning niet goed kwijt. Sport/beweeg veel en rust/mediteer veel en merk wel progressie maar die spanning blijft op de voorgeond staan (nu 9 mnd verder). Hormonen op hol, zenuwstelsel op hol… Soms ook nog angst dat het niet meer goedkomt (op mondere dagen). Gelukkig zijn er wel steeds meer momenten dat ik in rust en zonder stressoren wel kan ontspannen.
M.
27-02-2023
Reactie:
Yes ik heb ook hetzelfde
Anoniem
06-04-2023
Reactie:
Hier nog 1 heel herkenbaar!
Anoniem
15-07-2023
Reactie:
Herkenbaar ook voor mij maar nu ik meer uit de onrust paniek en angst fase kom is de muur van vermoeidheid gekomen. Waarschijnlijk in de periode dat je onrust en gejaagdheid ervaart maakt je lichaam stofjes aan waardoor Je je vermoeidheid niet voelt, was toen ook continu in beweging, ik weet het anders ook niet.
Eveline
16-07-2023
Reactie:
Ik heb dat ook maar vooral ook de gespannen spieren in schouders nek kaken ogen .. dan weer last van evenwicht. Herkenbaar. Vandaag weer erge last van spanningshoofdpijn
Anoniem
16-07-2023
Reactie:
Dan zit je wsl in de categorie zwaar overspannen. Als je hierna instort en compleet geen energie meer hebt ben je 'burnout', maar deze termen lopen nogal door elkaar heen.
Taco
17-07-2023
Reactie:
Heb/had ik ook last van.
Voor mijn gevoel komt het door adrenaline. Als het zakt, voel je moeheid, is het hoog voel je onrust.
Ik zie het letterlijk in mijn hartslag terug. Boven de 80? In adrenaline en onder de 80, komt mijn lichaam in rust en voel ik moeheid.
Als ik lang doorga in de adrenaline duurt het lang (een paar dagen) voordat mijn hartslag weer zakt. Maar wanneer ik goed rust neem en ervoor zorg dat de stress reactie stopt, kom ik weer tot rust.
Persoonlijk vind ik het nog heel erg zoeken, maar denk dat het wel belangrijk is om terug te gaan naar de rust. Ik heb gemerkt dat ik terugvallen krijg als ik doorga in mijn adrenaline. Ik maak dan energie op, welke ik niet heb.
Hopelijk heeft iemand aan mijn verhaal (:
Voor mijn gevoel komt het door adrenaline. Als het zakt, voel je moeheid, is het hoog voel je onrust.
Ik zie het letterlijk in mijn hartslag terug. Boven de 80? In adrenaline en onder de 80, komt mijn lichaam in rust en voel ik moeheid.
Als ik lang doorga in de adrenaline duurt het lang (een paar dagen) voordat mijn hartslag weer zakt. Maar wanneer ik goed rust neem en ervoor zorg dat de stress reactie stopt, kom ik weer tot rust.
Persoonlijk vind ik het nog heel erg zoeken, maar denk dat het wel belangrijk is om terug te gaan naar de rust. Ik heb gemerkt dat ik terugvallen krijg als ik doorga in mijn adrenaline. Ik maak dan energie op, welke ik niet heb.
Hopelijk heeft iemand aan mijn verhaal (:
Madeliefje
17-07-2023
Reactie:
Ik herken het helemaal en loop er nu een jaar mee rond. Periodes dat het prima gaat slaan soms plotseling om in onrust, overprikkeling, angst, onzekerheid, hyperventilatie en het niet meer kunnen overzien. Ik huil en slaap dan veel, blijf het liefst in bed liggen want alles voelt als teveel. Het lijkt wel een soort kortsluiting in mijn hoofd.
En toch wordt het na een dag of paar dagen weer rustiger. Ik ben dan meestal een dag erg vermoeid en kan daarna de wereld weer aan.
De onrust voel ik vooral in mijn buik en in mijn hoofd, met name ‘s ochtends als ik wakker word. Dan heb ik ook geen eetlust. Meestal keert tegen de avond de rust terug en lukt het eten ook weer.
En toch wordt het na een dag of paar dagen weer rustiger. Ik ben dan meestal een dag erg vermoeid en kan daarna de wereld weer aan.
De onrust voel ik vooral in mijn buik en in mijn hoofd, met name ‘s ochtends als ik wakker word. Dan heb ik ook geen eetlust. Meestal keert tegen de avond de rust terug en lukt het eten ook weer.
Nancy
21-07-2023
Reactie:
Herkenbaar, vooral in de ochtenden het ergst. Als het in de middagen wat beter gaat en ik weer wat meer ga doen. Want je wilt zo graag. Val ik vaak weer terug. Denk eigenlijk dat ik eerst van die stress af moet zijn voor ik weer wat meer ga doen. Heeft iemand hier ervaring mee? Ook neem ik als ik erg veel stress ervaar nog wel eens een oxazepam, hoewel ik daar weer niet zoveel van durf te nemen, omdat je vaak hoort dat je dit niet moet nemen. Zijn er meer die dat ook hebben? Heb gelezen dat er een hyper en hypo variant van BO is. Dit is dus de hyper, stress hormonen op hol. Bij de hypo werken ze niet meer en ben je als maar moe. Ik heb wel het idee, dat die hypo vorm vaker voor komt.
Wilma
23-07-2023
Reactie:
Heel herkenbaar..
Die onrust..
Alsof Je opmoet voor een rijexamen
Of het gevoel dat je iets heel spannends moet gaan doen. En dat de hele dag
Kamp al 9 maanden met dit gevoel. Ene moment beter dan t andere moment
Acceptatie zeggen ze...
Makkelijker gezegd dan gedaan..
Die onrust..
Alsof Je opmoet voor een rijexamen
Of het gevoel dat je iets heel spannends moet gaan doen. En dat de hele dag
Kamp al 9 maanden met dit gevoel. Ene moment beter dan t andere moment
Acceptatie zeggen ze...
Makkelijker gezegd dan gedaan..
Leonie
15-09-2023
Reactie:
Herkenbaar. Bij mij slaat het vooral op darmen en maag. Wordt heel vroeg wakker en kan niet meer slapen. Periodes gaat het redelijk en dan plots slaat het om en voel ik me dagen ellendig. Zit al meer dan een jaar in deze situatie en na twee betere weken lig ik nu alweer vanaf 4 uur wakker met een heel onrustig en paniekerig gevoel en darmen die behoorlijk tekeer gaan.
Net als Leonie lukt mij die acceptatie op een of andere manier ook niet. Accepteren en er niet tegen vechten, maar hoe ? Hoe doe je dat als je wakker wordt en op de klok kijkt en het is pas 4 uur, je voelt je onrustig en je hebt vreselijk last van je darmen en maag.
Net als Leonie lukt mij die acceptatie op een of andere manier ook niet. Accepteren en er niet tegen vechten, maar hoe ? Hoe doe je dat als je wakker wordt en op de klok kijkt en het is pas 4 uur, je voelt je onrustig en je hebt vreselijk last van je darmen en maag.
Anoniem
16-09-2023
Reactie:
Ik herken het verhaal ik heb autisme en ben heel vaak overspannen. Ik heb een fikse verkoudheid te pakken en sloeg de angst weer toe. Ben al uren wakker nerveus gevoel. Ik heb dit al vaak gehad en meestal duurt het 1 week tot 8 weken zoiets dat het wegtrekt. In de avond gaat het dan het beste.
Sarah
18-09-2023
Reactie:
Heel herkenbaar.
Loop al weken met angst en onrust en een snelle hartslag.
Huisarts heeft me nagekeken en ziet geen reden tot onderzoek ver mbt het hart oid. Ze zegt dat het echt komt door de spanning.
Accepteren en loslaten is het enige wat moet maarja dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan
Loop al weken met angst en onrust en een snelle hartslag.
Huisarts heeft me nagekeken en ziet geen reden tot onderzoek ver mbt het hart oid. Ze zegt dat het echt komt door de spanning.
Accepteren en loslaten is het enige wat moet maarja dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan
Priscilla
18-09-2023
Reactie:
Ik heb precies dezelfde klachten. Niet zo zeer vermoeidheid maar paniek en angstaanvallen, daarna natuurlijk wel heel moe als die aanval afneemt. Werd in het begin standaard wakker met hartkloppingen. Dat is nu gelukkig voorbij. Heb Ademtherapie, hypnotherapie gedaan en nu doe ik haptotherapie. Heb eig wel baat gehad bij alledrie. Ook naar de psycholoog geweest maar daar niet veel nieuws geleerd/gehoord. Het gaat langzaamaan steeds wat beter. De onrust is er nog zeker met momenten maar de perioden ertussen worden gelukkig groter. Ik probeer toch steeds dingen die zorgen voor extra onrust maar dan door kleine stapjes te zetten en niet teveel van mezelf te verwachten.
Lot
22-09-2023
Wanneer ga ik echt mijn leven normaal kunnen leiden? (Verhaal 675)
Hallo iedereen ik wil graag even mijn verhaal met jullie delen en ook jullie mening vragen. In 2018 ben ik in een depressie en Bo gevallen wegens mentale pesterijen op het werk en alles gegeven voor iedereen behalve voor mezelf.
Na zes maanden behandeling had ik weer zin om te gaan werken (bij een nieuwe werkgever) en na vier weken moeten opgeven daar mijn geheugen niet functioneerden. In het begin had ik mezelf wijs gemaakt het is een nieuw werk dus ja je moet alles aanleren, maar als je na vier weken nog niet weet hoe je steeds hetzelfde document moet invullen ja dan moet je naar je lichaam luisteren en toegeven ik ben er nog niet klaar voor.
Sindsdien heb ik een vast patroon van opvolging bij de psychiater en een coach. Ik heb al verschillende keren donkere gedachten gehad en nam toen mijn wagen, maar gelukkig dacht ik aan mijn zoon en die heeft me doen inzien van dit haalt niets uit, ik zou zoveel mensen met zoveel vragen achterlaten. Op heden ben ik nog steeds opzoek naar evenwicht in mijn leven en zou ik meer plezier uit het leven willen halen. Ik sta nog steeds op een ladder met hoogtes maar helaas vak ik ook soms weer een paar treden naar beneden en die worden hier thuis niet altijd begrepen. Ik vraag soms hulp bij het huishouden omdat ik er niet zelf uitgeraakt, maar ze denken ze zit toch maar thuis niets te doen dan heeft ze wel tijd genoeg om alles te doen. Ja tijd heb ik maar je lichaam en geest moeten ook meewillen en dat begrijpen sommige mensen niet. Bijvoorbeeld de was doen, geen probleem maar de was geraakt nooit in de kasten omdat ik twee verdiepingen moet doen en vraag aan de zoon hulp om de wasmanden naar boven te doen, helaas gebeurt dit niet. Maar als er geen kousen meer zijn in de kast, dan mag ik het horen. Ik neem acht verschillende medicijnen voor geheugen, humeur, slaap, .... maar wanneer ga ik echt mijn leven normaal kunnen leiden?
Na zes maanden behandeling had ik weer zin om te gaan werken (bij een nieuwe werkgever) en na vier weken moeten opgeven daar mijn geheugen niet functioneerden. In het begin had ik mezelf wijs gemaakt het is een nieuw werk dus ja je moet alles aanleren, maar als je na vier weken nog niet weet hoe je steeds hetzelfde document moet invullen ja dan moet je naar je lichaam luisteren en toegeven ik ben er nog niet klaar voor.
Sindsdien heb ik een vast patroon van opvolging bij de psychiater en een coach. Ik heb al verschillende keren donkere gedachten gehad en nam toen mijn wagen, maar gelukkig dacht ik aan mijn zoon en die heeft me doen inzien van dit haalt niets uit, ik zou zoveel mensen met zoveel vragen achterlaten. Op heden ben ik nog steeds opzoek naar evenwicht in mijn leven en zou ik meer plezier uit het leven willen halen. Ik sta nog steeds op een ladder met hoogtes maar helaas vak ik ook soms weer een paar treden naar beneden en die worden hier thuis niet altijd begrepen. Ik vraag soms hulp bij het huishouden omdat ik er niet zelf uitgeraakt, maar ze denken ze zit toch maar thuis niets te doen dan heeft ze wel tijd genoeg om alles te doen. Ja tijd heb ik maar je lichaam en geest moeten ook meewillen en dat begrijpen sommige mensen niet. Bijvoorbeeld de was doen, geen probleem maar de was geraakt nooit in de kasten omdat ik twee verdiepingen moet doen en vraag aan de zoon hulp om de wasmanden naar boven te doen, helaas gebeurt dit niet. Maar als er geen kousen meer zijn in de kast, dan mag ik het horen. Ik neem acht verschillende medicijnen voor geheugen, humeur, slaap, .... maar wanneer ga ik echt mijn leven normaal kunnen leiden?
Nancy
22-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Andere baan? (Verhaal 668)
Andere baan?
Aangezien ik vermoed dat er hier een hoop meer mensen zijn die een kantoorpand hebben met alle hectiek van mails, telefoontjes en drukte er om heen, zijn er meer mensen die nadenken over een compleet ander soort baan wanneer je uit je burn-out bent?
Ik wordt al ongemakkelijk als ik er aan denk om
weer terug te gaan werken in die omgeving, en zit me dus sterk af te vragen of een job met fysieke bezigheid en/of in de buitenlucht niet veel meer geschikt is voor mij.
Wie weet dat mijn benadering tijdens het herstel van de burn-out nog verandert, maar ben benieuwd hoe jullie hier tegen aan kijken?
Aangezien ik vermoed dat er hier een hoop meer mensen zijn die een kantoorpand hebben met alle hectiek van mails, telefoontjes en drukte er om heen, zijn er meer mensen die nadenken over een compleet ander soort baan wanneer je uit je burn-out bent?
Ik wordt al ongemakkelijk als ik er aan denk om
weer terug te gaan werken in die omgeving, en zit me dus sterk af te vragen of een job met fysieke bezigheid en/of in de buitenlucht niet veel meer geschikt is voor mij.
Wie weet dat mijn benadering tijdens het herstel van de burn-out nog verandert, maar ben benieuwd hoe jullie hier tegen aan kijken?
Z.
16-09-2023
laatste reactie: 21-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Kantoorbaan moet het trouwens zijn, geen kantoorpand 🙈
Z.
21-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Vaak alleen en onbegrepen gevoeld (Verhaal 672)
Ik heb mijzelf vaak alleen en onbegrepen gevoeld tijdens mijn burn out. Aangezien ik ook altijd op zoek was naar antwoorden die ik niet van een arts of psycholoog kreeg, was ik hier vaak te vinden. Zijn er mensen geïnteresseerd in een groep waarbij wij elkaar steun kunnen bieden en wellicht dezelfde klachten delen?
Bij genoeg animo zorg ik dat die er komt.
Bij genoeg animo zorg ik dat die er komt.
K (23)
20-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Ik blijf 's morgens moe (Verhaal 670)
sinds 2 jaar ben ik herstellende van een heel zware burn-out.
Sinds kort zijn mijn meeste ernstige symtomen van mijn burn-out veel beter maar ik blijf 's morgens moe op staan of indien ik fris ben , ben ik na het wassen alweer moe. Ik slaap nochtans goed. Soms wel wat vroeg wakker. Vrijdag was ik met mijn dochter aan zee voor een nacht en blijkt dat ik hevig snurk. Apneu heb ik niet , ik blijf mooi doorademen in mijn slaap.
Wie heeft dit ook ?
Sinds kort zijn mijn meeste ernstige symtomen van mijn burn-out veel beter maar ik blijf 's morgens moe op staan of indien ik fris ben , ben ik na het wassen alweer moe. Ik slaap nochtans goed. Soms wel wat vroeg wakker. Vrijdag was ik met mijn dochter aan zee voor een nacht en blijkt dat ik hevig snurk. Apneu heb ik niet , ik blijf mooi doorademen in mijn slaap.
Wie heeft dit ook ?
mv
18-09-2023
laatste reactie: 20-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik ben iets meer dan een jaar herstellende en ik herken het moe opstaan wel. Ik kan overdag aardig moe zijn, ga altijd op dezelfde tijd naar bed (vrij vroeg) maar alsnog lig ik dan standaard 1,5 - 2 uur wakker voordat ik in slaap val. Ik slaap dan wel goed, maar word ‘s ochtends ook altijd heel moe wakker. Maakt niet uit hoe lang ik dan heb geslapen: ‘s ochtends voelt t altijd alsof ik nog uren door had kunnen slapen.
(Hevig) snurken heb ik geen last van als ik mijn man mag geloven, maar ik word wel altijd wakker met een vrij verstopte neus.
Sterkte en hopelijk heb je hier wat aan!
(Hevig) snurken heb ik geen last van als ik mijn man mag geloven, maar ik word wel altijd wakker met een vrij verstopte neus.
Sterkte en hopelijk heb je hier wat aan!
Y.
20-09-2023
Mijn darmen gaan echt tekeer als een gek (Verhaal 584)
Zit eind van deze maand 1 jaar in burnout en ben nog steeds niet aan het werk. Het lukt me gewoon niet en dat is heel frustrerend kan ik je zeggen. Heb veel te lang doorgewerkt met steeds meer lichamelijke klachten. Heb ook nog eens prikkelbare darm dus je raad het al waar ik met name last van heb. Zijn er meer mensen die deze combinatie hebben ?
Heb normaal gesproken al gevoelige darmen, maar nu is het echt niet meer om uit te houden. Mijn darmen gaan echt tekeer als een gek waardoor ik steeds meer stress ontwikkel en daardoor nog meer klachten, nog meer stress enz. enz. Zit dus in een cirkel waar ik maar niet uitkom. Zoveel geprobeerd van osteopaat tot haptonoom en van hypnotherapie tot orthomoleculair therapeut 😢 niets lijkt te helpen. Wil zo graag uit deze ellende komen, maar sta al op met veel onrust en paniek in mijn lijf en dan moet de dag nog beginnen. Zijn er mensen die dit herkennen en misschien wel tips hebben ? Ben langzaam echt radeloos aan het worden.....
Heb normaal gesproken al gevoelige darmen, maar nu is het echt niet meer om uit te houden. Mijn darmen gaan echt tekeer als een gek waardoor ik steeds meer stress ontwikkel en daardoor nog meer klachten, nog meer stress enz. enz. Zit dus in een cirkel waar ik maar niet uitkom. Zoveel geprobeerd van osteopaat tot haptonoom en van hypnotherapie tot orthomoleculair therapeut 😢 niets lijkt te helpen. Wil zo graag uit deze ellende komen, maar sta al op met veel onrust en paniek in mijn lijf en dan moet de dag nog beginnen. Zijn er mensen die dit herkennen en misschien wel tips hebben ? Ben langzaam echt radeloos aan het worden.....
Tim
15-07-2023
laatste reactie: 17-09-2023
18Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi Tim, ik herken je medische speurtocht en je radeloosheid. Ik heb dat jarenlang gehad. Pas toen de oorzaak van al mijn spanningen overleed (details doe ik even niet aan), waren al mijn klachten binnen 24 uur verdwenen. Letterlijk...nooit meer last van gehad. Wel heeft die jarenlange periode en vooral de verwerking ervan mij nu in een burnout gebracht. M.a.w. het verwerken van die hele periode is nu begonnen. Ik weet niet of jij ook te maken hebt met een bepaalde bron van spanning die jou die chronische stress en darmklachten oplevert. Daar zat de angel voor mij.
Anoniem
15-07-2023
Reactie:
Hi Tim,
Ik heb hetzelfde! Continu in de stress en adrenaline door mijn lijf. Hoe gaat het nu met jou?
Groetjes,
Daphne
Ik heb hetzelfde! Continu in de stress en adrenaline door mijn lijf. Hoe gaat het nu met jou?
Groetjes,
Daphne
Daphne
21-07-2023
Reactie:
Hoi Tim,
Zeer herkenbare klachten en heel vervelend!
Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat je klachten onstaan door stress en stress alleen. Dit kan je natuurlijk laten onderzoeken om het zeker te weten, als je dit nog niet gedaan hebt. Het is vervolgens de ‘uitdaging’ om de stress omwille van je klachten te laten varen. Dit klinkt heeel makkelijk maar uit ervaring weet ik dat dit niet zo makkelijk is. Maar met kleine stapjes kan het wel minder worden. Stress om klachten (piekeren) kan dan langzaamaan uitgeschakeld worden.
Dan rest nog de klachten om stress, als je begrijpt wat ik bedoel. Als tip voor je darmklachten wil ik je beweging aanraden. Milde beweging dat je verteringssysteem gaat helpen / versnellen. Daarnaast helpt beweging verschillende hormonen aan te maken dat je helpt onspannen. Weet wel, dit verschil merk je niet na een dag of 3. Maar na 1-2 weken zou je heel rustig aan verschillen kunnen merken. Persoonlijk ben ik niet zon wandelaar, maar rustig fietsen heeft mij enorm geholpen bij mn darmklachten. Daarnaast helpt lekker naar buiten gaan, de zon op je huid ook met het hebben van positievere gedachten. Deze helpen weer met het lager houden van je stresslevels. Besef dat dit een lange termijn project is, hoe vervelend het ook is. Wellicht helpt het jou ook!
Zeer herkenbare klachten en heel vervelend!
Ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat je klachten onstaan door stress en stress alleen. Dit kan je natuurlijk laten onderzoeken om het zeker te weten, als je dit nog niet gedaan hebt. Het is vervolgens de ‘uitdaging’ om de stress omwille van je klachten te laten varen. Dit klinkt heeel makkelijk maar uit ervaring weet ik dat dit niet zo makkelijk is. Maar met kleine stapjes kan het wel minder worden. Stress om klachten (piekeren) kan dan langzaamaan uitgeschakeld worden.
Dan rest nog de klachten om stress, als je begrijpt wat ik bedoel. Als tip voor je darmklachten wil ik je beweging aanraden. Milde beweging dat je verteringssysteem gaat helpen / versnellen. Daarnaast helpt beweging verschillende hormonen aan te maken dat je helpt onspannen. Weet wel, dit verschil merk je niet na een dag of 3. Maar na 1-2 weken zou je heel rustig aan verschillen kunnen merken. Persoonlijk ben ik niet zon wandelaar, maar rustig fietsen heeft mij enorm geholpen bij mn darmklachten. Daarnaast helpt lekker naar buiten gaan, de zon op je huid ook met het hebben van positievere gedachten. Deze helpen weer met het lager houden van je stresslevels. Besef dat dit een lange termijn project is, hoe vervelend het ook is. Wellicht helpt het jou ook!
FrankR
21-07-2023
Reactie:
Hi Frank, dank voor je reactie. Soms denk ik echt dat stress dit niet kan doen met je lichaam. Maar heb alle verdere zaken uitgesloten door diverse onderzoeken dus wat overblijft is die stress.
Ik wordt misselijk wakker met zuurbranden en een gevoel van een steen op mijn maag. Onrust en rommelende darmen. Oorsuizen en veel slijm in mijn keel. Is dit herkenbaar ? Probeer het gevoel te accepteren en er niet tegen te vechten maar is zo moeilijk...
Ik wordt misselijk wakker met zuurbranden en een gevoel van een steen op mijn maag. Onrust en rommelende darmen. Oorsuizen en veel slijm in mijn keel. Is dit herkenbaar ? Probeer het gevoel te accepteren en er niet tegen te vechten maar is zo moeilijk...
Tim
22-07-2023
Reactie:
Hoi Daphne,
In een week tijd is er helaas niks veranderd...
Veel last van zuurbranden, slijmvorming in de keel, soort gevoel van steen op de maag. Darmen die rommelen als een gek, oorsuizen, depressief gevoel, emotioneel, vreselijk moe en nog van alles. Om gek van te worden in iedergeval 😥
In een week tijd is er helaas niks veranderd...
Veel last van zuurbranden, slijmvorming in de keel, soort gevoel van steen op de maag. Darmen die rommelen als een gek, oorsuizen, depressief gevoel, emotioneel, vreselijk moe en nog van alles. Om gek van te worden in iedergeval 😥
Tim
22-07-2023
Reactie:
Dag Tim,
Ik heb nog steeds eenzelfde klachten. Schrapende/keelslijm gaat bij mij goede kant op.
Huisarts vertelde dat vele spieren in je lichaam ook gespannen zijn en dat dit klachten geeft.
Ik heb nog steeds eenzelfde klachten. Schrapende/keelslijm gaat bij mij goede kant op.
Huisarts vertelde dat vele spieren in je lichaam ook gespannen zijn en dat dit klachten geeft.
Richard
22-07-2023
Reactie:
Hoi Tim,
De knoop in je maag komt door je gedachten misschien voel je je verdrietig doordat je in deze ellende zit.. geest en lichaam werken samen. Ik had dat ook in het begin. Was ook zo op dat ik elke dag wakker werd met een knoop in me maag oorsuizen en een enorme gespannen paniekerig lichaam. Wandelen helpt echt. Dat zorgt dat je stressysteem ook weer gast ontspannen. Maar ontspannen betekent ook echt ontprikkelen geen schermen geen gedachtes die je emoties oproepen maar proberen in het hier en nu te zijn.. meditaties doen en ademhalingsoefeningen. Succes
De knoop in je maag komt door je gedachten misschien voel je je verdrietig doordat je in deze ellende zit.. geest en lichaam werken samen. Ik had dat ook in het begin. Was ook zo op dat ik elke dag wakker werd met een knoop in me maag oorsuizen en een enorme gespannen paniekerig lichaam. Wandelen helpt echt. Dat zorgt dat je stressysteem ook weer gast ontspannen. Maar ontspannen betekent ook echt ontprikkelen geen schermen geen gedachtes die je emoties oproepen maar proberen in het hier en nu te zijn.. meditaties doen en ademhalingsoefeningen. Succes
Anoniem
23-07-2023
Reactie:
Ademhalingsoefeningen zijn goed, koud douchen ook. En: probeer eens minder dierlijke producten te eten. Zelf begin ik de dag met citroensap met lauw water op de nuchtere maag en vervolgens bleekselderijsap (net als Djokovic trouwens ;-)). Uiterst voedend en hydraterend voor je lichaam. Probeer maar eens.
Arend
15-08-2023
Reactie:
Hoi Tim,
Hier dezelfde ellende. Veel last van mijn maag en darmen. Denk ook vaak dat stress dit niet met je lichaam kan doen maar blijkt maar steeds dat we niet de enige zijn. Ben ook constant misselijk en erg onrustig. Zit nu 13 maanden in burnout maar voelde me daarvoor al langer niet goed, jaren eigenlijk maar ging gewoon door onder het motto stel je niet aan. Totdat de echte klap kwam.
Hier dezelfde ellende. Veel last van mijn maag en darmen. Denk ook vaak dat stress dit niet met je lichaam kan doen maar blijkt maar steeds dat we niet de enige zijn. Ben ook constant misselijk en erg onrustig. Zit nu 13 maanden in burnout maar voelde me daarvoor al langer niet goed, jaren eigenlijk maar ging gewoon door onder het motto stel je niet aan. Totdat de echte klap kwam.
Bert
16-08-2023
Reactie:
Ook ik heb veel last van mijn maag en darmen. Schijnt toch een typisch burnout symptoom te zijn als ik zo veel verhalen lees. Wordt er ook soms moedeloos van en kom er maar niet vanaf. Beïnvloedt nu vaak mijn hele dag, verschrikkelijk frustrerend allemaal.
Anoniem
20-08-2023
Reactie:
Ik heb ook buikpijn en maagpijn en pijn in anus
dan weer diarree en dan kan ik 4 dagen niet dan
Blijft het voor de anus zitten hebben jullie dat ook
Iedere dag buik en maagpijn
dan weer diarree en dan kan ik 4 dagen niet dan
Blijft het voor de anus zitten hebben jullie dat ook
Iedere dag buik en maagpijn
Anoniem
22-08-2023
Reactie:
Ik heb ook zoveel last van mijn darmen. Zit nu midden in een verhuizing wat het allemaal ook niet beter maakt. Vraag me af hoe ik hier ooit nog uit ga geraken, begin langzaam hopeloos te worden hiervan. Soms gaat het even redelijk goed en heb ik weinig last en dan begint de ellende weer opnieuw. Weet niet of het pure stress is of wellicht toch met eten te maken heeft. Denk soms dat stress dit onmogelijk kan veroorzaken. Voel me ook zo leeg en zit al meer dan een jaar in mijn burnout
Anoniem
25-08-2023
Reactie:
Hallo Tim, hier hetzelfde liedje. Gaat bij mij paar dagen tot max 2 weken goed en dan weer een week ellende. En altijd die darmen die me gek maken. Voel me vandaag ook weer super slecht met veel onrust en paniekerig gevoel. Zijn er meer mensen die de combinatie darmen en onrust/paniek herkennen ? Verder heb ik ook een gespanne maag, oorsuizen, een branderige tong en het gevoel alsof iemand mijn keel dichtknijpt. Vraag me steeds vaker af of dit nog wel over gaat. Duurt nu al jaren dat ik me zo voel waarvan 1 jaar officieel in burnout
Anoniem
27-08-2023
Reactie:
Probiotica van lucovital. Voor je darmen. Magnesium voor je rotgevoel.kruitvat natures magnesium complex bevat bisglysinaat en tauraat voor de hersenen en citraat voor de spieren
Moon
28-08-2023
Reactie:
Ik heb het ook
Maar dan heel veel lucht in de darmen en maag
Buik helemaal opgeblazen en gespannen middenrif. Ik krijg dan ook altijd hartoverslagen heel typisch
Maar dan heel veel lucht in de darmen en maag
Buik helemaal opgeblazen en gespannen middenrif. Ik krijg dan ook altijd hartoverslagen heel typisch
Anoniem
09-09-2023
Reactie:
Zelf ook last van buik en maagklachten. Merk dat m’n buik opgezet is vooral s avonds en ik kotsmisselijk kan zijn vooral deze week nu het zo warm is. Ik doe dan toch weer teveel zoals vandaag en dan ben ik kotsmisselijk einde van de middag en wil ik alleen maar in bed liggen.. Herkenbaar ook dat paniekerig wakker worden. Als je wakker wordt begint de spanning weer opnieuw..
Anoniem
09-09-2023
Reactie:
Hier ook veel last van darmen en maag. Vooral darmen. Wordt misselijk wakker met veel slijm in mijn keel. Verder erg onrustig. Afgelopen week ging het eigenlijk redelijk goed, maar vandaag weer waardeloos 😢 en ik snap niet waarom. Misschien moet ik dit ook niet willen snappen want ben nu constant weer aan het zoeken (Google) wat het kan zijn. Daardoor nog meer onrust. Ik weet het, maar blijf steeds hetzelfde doen. Lijkt wel alsof ik niet meer normaal kan nadenken... herkennen mensen dit ?
Anoniem
11-09-2023
Reactie:
Hier ook veel last van maag, darmen en misselijkheid. Maar het ergste vind ik nog dat ik hierdoor heel onrustig en paniekerig wordt. Daardoor worden de klachten ook nog eens erger en daardoor de onrust natuurlijk ook. Elke nacht om 4 uur wakker worden en niet meer kunnen slapen helpt ook niet echt mee.
Bert
17-09-2023
Misselijk (Verhaal 648)
Beste lotgenoten,
Kan het zo zijn dat je misselijk wordt en maag- en darmklachten krijgt van teveel doen. Ik voelde me even twee weken wat beter en vervolgens ben ik veel te veel gaan doen. Nu ben ik vreselijk misselijk, heb last van mijn darmen, ben onrustig en heb een paniekerig gevoel. Heb al twee dagen niets gegeten omdat ik geen hap door mijn keel krijg. Voel me echt beroerd
Kan dit komen doordat ik teveel gedaan heb ? Heeft iemand hier ervaring mee ? Vind het echt een akelig gevoel en ben helemaal van slag hierdoor. Ben ook erg emotioneel.
Kan het zo zijn dat je misselijk wordt en maag- en darmklachten krijgt van teveel doen. Ik voelde me even twee weken wat beter en vervolgens ben ik veel te veel gaan doen. Nu ben ik vreselijk misselijk, heb last van mijn darmen, ben onrustig en heb een paniekerig gevoel. Heb al twee dagen niets gegeten omdat ik geen hap door mijn keel krijg. Voel me echt beroerd
Kan dit komen doordat ik teveel gedaan heb ? Heeft iemand hier ervaring mee ? Vind het echt een akelig gevoel en ben helemaal van slag hierdoor. Ben ook erg emotioneel.
Nora
27-08-2023
laatste reactie: 16-09-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Alles wat je omschrijft hoort bij een burnout, dus ook problemen met eten. Je lichaam en geest staan 'gewoon' op tilt. Waar het om gaat is dat je gaat beseffen dat burnout geen ziekte is, maar een noodrem die je het signaal heeft gegeven...tot hier en niet verder. Wat de oorzaak is, is voor jou om uit te vinden. Veel praten, veel opschrijven en vooral goed gaan analyseren wat je voelt tijdens contactmomenten met anderen. Mijn eye-opener was toen ik een persoonlijkheidsonderzoek liet doen. Je krijgt dan een goed beeld wat je zwakke kanten zijn. Zodra je dingen begint te herkennen, dan gaat het heel snel en ga je merken dat je bepaalde gedachtepatronen hebt die je in deze situatie heeft doen laten belanden. Die patronen ontstaan vaak in je jeugd. Je verleden moet je eerst leren loslaten en stoppen met anderen de schuld te geven, zodat je je kunt focussen op jouw eigen probleem. Ik weet inmiddels waar mijn bottle-neck zit en herken nu dagelijks dat ik inderdaad op een bepaalde manier denk en doe. Dit heeft voor al mijn problemen gezorgd, zowel prive als op mijn werk. Nooit bewust van geweest, maar nu 100%.
Dus focus je vooral niet op de rare effecten die je allemaal voelt in je lichaam lichaam en geest. Daar gaat het allemaal niet om.
Dus focus je vooral niet op de rare effecten die je allemaal voelt in je lichaam lichaam en geest. Daar gaat het allemaal niet om.
Anoniem
28-08-2023
Reactie:
Dank voor je reactie. Maar hoe kan ik me nou niet focussen op wat ik voel in mijn lichaam als ik vreselijk misselijk opsta na een nacht van weinig slaap, veel onrust en een paniekerig gevoel. Ik weet ook wel dat dat wat je aandacht geeft groeit en dat ik het zo erger maak. Dat ik moet proberen om het te accepteren, maar hoe ??
Constant darmklachten en die vreselijke onrust. Ik wil niets liever dan accepteren maar weet niet hoe, het lukt me gewoon niet door al die klachten die zo dominant aanwezig zijn. Vraag me af of dit ooit nog goed komt aangezien ik nu al 11 maanden thuis zit. Soms gaat het ietsje beter om vervolgens weer een gigantische klap te krijgen. Het is zo frustrerend allemaal
Constant darmklachten en die vreselijke onrust. Ik wil niets liever dan accepteren maar weet niet hoe, het lukt me gewoon niet door al die klachten die zo dominant aanwezig zijn. Vraag me af of dit ooit nog goed komt aangezien ik nu al 11 maanden thuis zit. Soms gaat het ietsje beter om vervolgens weer een gigantische klap te krijgen. Het is zo frustrerend allemaal
Nora
28-08-2023
Reactie:
Ik snap wat je bedoelt. De eerste stap is dat je begrijpt waarom het je is overkomen. Dit kan van alles zijn, zoals perfectionisme, teveel hooi op je vork, persoonlijke eigenschappen die je hebt aangeleerd, etc. Bij iedereen start het als een chaos, zowel fysiek als mentaal. Het is de noodrem van jezelf. De tip die ik je kan geven is om systeemtherapie te volgen. Hiermee krijg je inzicht in hoe je bent opgevoed, de familiedynamiek en waarom je bepaalde beslissingen hebt genomen in je leven. Dit leidde bij mij tot een besef. Je vormt jezelf in je leven, maar dat kan gebaseerd zijn op volstrekt verkeerde gedachtepatronen. Het moet perfect zijn, het moet gaan zoals ik wil, het moet snel, het moet netjes, etc. Dat moeten is de crux. Zodra je dit inziet, dan start de genezing. Ik ben gaan inzien dat ik (omdat ik altijd op handen ben gedragen door mijn ouders) narcistische trekken begon te vertonen die ik zelf niet eens bewust doorhad. Continue problemen op mijn werk met mijn meerdere, 4x ontslagen, continue wisselende vrienden, problemen in de relatie, denken alles 'even' te kunnen doen, manipuleren, etc. Nu pas snap ik het en nu ik dit inzicht heb, kan ik mijn denken en handelen gaan aanpassen. Die onrust blijft in je lichaam zitten als je niet eerst de kern blootlegt. Ik had werkelijk nooit gedacht dat ik een (verborgen) narcist ben, laat staan dat ik het zou toegeven. Maar als ik alles nu bij elkaar puzzel, dan is dat toch echt de rode lijn in mijn leven. Een vriendin van ons was perfectionist. Al tijdens haar studie moest alles netjes, op tijd af en zij haalde de hoogste cijfers. Vanaf het moment dat zij het bedrijfsleven inging, stortte ze in. Waarom? Ze had ineens niet meer alle tijd om projecten af te ronden. Ze kreeg te maken met deadlines, andere verwachtingen, overleg, veranderingen, etc. Het perfectionisme nekte haar. Een andere vriend maakt een overstap naar een branche vanwege het geld. Na 3 jaar stortte hij in. Hij deed gewoon niet meer wat hij leuk vond en moest continue presteren. Een andere vriend ontmoette op zijn werk een manager die nog narcistischer was dan hij. Die manager ontsloeg hem binnen een 1/2 jaar wat die (ex) vriend van ons niet kon verkroppen. Inmiddels 5 jaar verder werkt hij nog steeds niet. Hij blijft in zichzelf geloven en vertelt iedereen hoe ze moeten leven. Hij weet alles (althans dat denkt hijzelf) ;-) Wat ik hiermee probeer duidelijk te maken is dat je kunt doorschieten door je opvoeding. Dit heb je vaak niet eens door. Mijn vriendin is bijvoorbeeld een pleaser, dus als mensen/collega's daar gebruik van maken, dan komt ze in de gevarenzone, want ze heeft moeite met nee zeggen. Afijn, het komt allemaal goed, zolang je actief blijft en je gaat focussen op wat de oorzaak kan zijn. Omdat je er zelf niet achterkomt (omdat het simpelweg je eigen gedachtenpatroon is) kom je er zelf niet achter. Jouw logica is (net als die van mij) ongezond. Schematherapie is een (zeer) goede manier om daarmee om te gaan of zelfs er vanaf te komen. Succes
Anoniem
28-08-2023
Reactie:
Ik had gisteren een redelijke dag en vanochtend weer vreselijk misselijk wakker met veel oorsuizen en zuurbranden. Gisteren weer teveel gedaan. Dus wat je omschrijft komt mij in iedergeval erg bekend voor. Zelf vind ik het moeilijk om het rustig aan te doen als ik me even wat beter voel. Ga dan te snel weer teveel doen en krijg vervolgens de rekening weer gepresenteerd. Echt frustrerend om je na een betere dag weer zo ellendig te voelen. Lig nu weer jankend op de bank 😥 en vraag me af wanneer dit ooit over gaat.
Anoniem
30-08-2023
Reactie:
Precies de manier van mijn lichaam om te laten zien dat ik weer eens over mijn toch al beperkte grenzen ben gegaan. Zodra ik meer dan 2 uur iets doe word ik misselijk. Al 2 jaar lang.
Ik heb allerlei onderzoeken gedaan omdat de burn-out begon met iedere avond overgeven na mijn werk. In korte tijd trok mijn energie ook helemaal leeg en kon ook maar 10 minuten wandelen, dat is gelukkig wel verbeterd maar nog is mijn belastbaarheid minimaal.
Uit de onderzoeken kwam een kapot maagklepje wat voor de reflux zorgde en heb ik Pantoprazol gekregen wat me enorm helpt te functioneren. Ideaal is het medicijn niet maar ik heb nog iets van een leven zo.
Ik heb allerlei onderzoeken gedaan omdat de burn-out begon met iedere avond overgeven na mijn werk. In korte tijd trok mijn energie ook helemaal leeg en kon ook maar 10 minuten wandelen, dat is gelukkig wel verbeterd maar nog is mijn belastbaarheid minimaal.
Uit de onderzoeken kwam een kapot maagklepje wat voor de reflux zorgde en heb ik Pantoprazol gekregen wat me enorm helpt te functioneren. Ideaal is het medicijn niet maar ik heb nog iets van een leven zo.
D
14-09-2023
Reactie:
Ik heb een redelijke week achter de rug maar vanochtend weer heel vroeg wakker en kotsmisselijk. Verder heel erg onrustig gevoel en angstig. Wil huilen maar lukt niet. Vraag me ook af of dit komt doordat ik teveel gedaan heb. Ik herken het dus wel, maar weet niet hoe ik ermee om moet gaan. De onrust blijft de hele dag in mijn lijf zitten. Zit ook constant op mijn telefoon te zoeken wat het kan zijn maar brengt me alleen maar nog meer stress. Lukt me niet om gewoon te accepteren. Iemand tips ?
Anoniem
16-09-2023
Steen op de maag (Verhaal 667)
Ik heb letterlijk vaak last van een steen op de maag. Bovenkant midden van mijn maag onder het borstbeen voel ik dan een keiharde knobbel. Zijn er mensen die dit herkennen en hier ook last van hebben. Volgens de huisarts is dit stress. Als ik dit akelige gevoel heb raak ik helemaal uit balans. Voel me dan dagen ellendig. Naast de knobbel heb ik ook last van slijmvorming in mijn keel en last van mijn darmen. Voelt alsof mijn darmen (onderbuik) in brand staan. Heb dan ook totaal geen eetlust en ben misselijk. Duurt meestal dag of 5 voordat het weer overgaat. Maar die dagen zijn een hel.
Het klinkt misschien als milde klachten maar ben dan helemaal uit mijn doen. Slaap ook slecht en ben heel vroeg wakker. Verder erg emotioneel. Kan er maar niet echt achterkomen waardoor het komt. Zou het echt stress kunnen zijn ? Ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen.
Het klinkt misschien als milde klachten maar ben dan helemaal uit mijn doen. Slaap ook slecht en ben heel vroeg wakker. Verder erg emotioneel. Kan er maar niet echt achterkomen waardoor het komt. Zou het echt stress kunnen zijn ? Ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen.
Bert
15-09-2023
laatste reactie: 16-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Volgens mij zijn er heel veel mensen waarbij de burnout op maag en darmen slaat. Ik heb dit zelf ook maar ben dan tevens ook heel erg onrustig. 4 uur wakker, vreselijke onrust in je lijf, darmkrampen en hoorbaar rommelen. Brandend maagzuur en kotsmisselijk.
Probeer het te accepteren en er niet tegen te vechten maar lukt me niet echt. Onrust en paniek nemen het van me over. Vreselijk als je in zo'n slechte periode zit.
Probeer het te accepteren en er niet tegen te vechten maar lukt me niet echt. Onrust en paniek nemen het van me over. Vreselijk als je in zo'n slechte periode zit.
Anoniem
16-09-2023
Wil je ook je hart luchten?
Extreem verleden, Ptss /burnout (Verhaal 664)
Ik heb een extreem verleden met 2 narcistische ouders die Jehovah's getuigen zijn, waardoor ik ptss heb ontwikkeld. Nu ben ik, na jaren doorgaan, in een burnout beland. Paniekaanvallen en complete desoriëntatie op werk hebben mij doen besluiten om even rust te nemen. Elke morgen in angst ontwaken en extreem opzien tegen mijn werkdagen, zo was het de laatste jaren bij mij. Ik voel me naar en toch heb ik nu een schuldgevoel wegens werk, waar ik nu niet kan zijn. Wie herkent dit?
Evi
14-09-2023
laatste reactie: 15-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik herken jou situatie.
Mijn verleden komt sterk overeen.
Leer om meer van jezelf te houden.
Schuldgevoel om je werk? Niet doen. Deze situatie is niet jou schuld! De oorzaak beschreef je zelf al. Je bent in je jeugd geprogrammeerd om naar andermans pijpen te dansen. In je brein staan meningen opgeslagen alsof het jou conclussies waren. Kijk eens opnieuw naar al die dingen maar vorm nu je eigen mening. Belicht alles van meerdere kanten en pik eruit waar jij je in kan vinden. Je hoeft niemand te volgen om een goed mens te zijn. En je geld moet je al helemaal niet afstaan in ruil voor vriendschap. Sektes... Echt allemaal hetzelfde. Ik wens je een beter leven.
Mijn verleden komt sterk overeen.
Leer om meer van jezelf te houden.
Schuldgevoel om je werk? Niet doen. Deze situatie is niet jou schuld! De oorzaak beschreef je zelf al. Je bent in je jeugd geprogrammeerd om naar andermans pijpen te dansen. In je brein staan meningen opgeslagen alsof het jou conclussies waren. Kijk eens opnieuw naar al die dingen maar vorm nu je eigen mening. Belicht alles van meerdere kanten en pik eruit waar jij je in kan vinden. Je hoeft niemand te volgen om een goed mens te zijn. En je geld moet je al helemaal niet afstaan in ruil voor vriendschap. Sektes... Echt allemaal hetzelfde. Ik wens je een beter leven.
Phoenix
15-09-2023
Oor al 5 maand dicht (Verhaal 661)
Ik heb sinds maart een burn-out en sinds die tijd zit ook mijn linker oor dicht. Het begint 's morgens al bij het opstaan. De huisarts heeft er naar gekeken en er zit iets vocht achter het trommelvlies echter het verdwijnt maar niet ondanks de neusspray. Wie herkent dit probleem?
Ik ben er zo klaar mee want het zorgt er tevens voor dat ik wankel op mijn benen sta hetgeen mij weer enorm onzeker maakt tijdens het lopen. Het lopen wil namelijk ook nog niet zo goed i.v.m. de vermoeidheid. Ik zie graag jullie reactie tegemoet en wens ik jullie allen veel succes met het herstel van de burn-out.
Groet, Henriette
Ik ben er zo klaar mee want het zorgt er tevens voor dat ik wankel op mijn benen sta hetgeen mij weer enorm onzeker maakt tijdens het lopen. Het lopen wil namelijk ook nog niet zo goed i.v.m. de vermoeidheid. Ik zie graag jullie reactie tegemoet en wens ik jullie allen veel succes met het herstel van de burn-out.
Groet, Henriette
Henriette
10-09-2023
laatste reactie: 14-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hey, ik heb helemaal hetzelfde meegemaakt zo 2 maanden lang, maar wij denken dat wij een de Corona hebben gehad. Ik had enorme spanningsklachten in mijn benen, duizelig, geen evenwicht , ik zag wazig. Het leek of ik aan de drugs was! Mijn man werd later onwel met 39,2 koorts en begon ook te panikeren maar hij kwam er vrij snel weer boven. Mijn oren beginnen los te komen het maakt je zeer benauwd. Ook last van smaakverlies die nu ook terug is. Pompen met je handpalm en zout water spoelen en je weerstand versterken met vit C. Wat ook goed is met een burn-out . X
Virginie
14-09-2023
Ben een zeer gedreven persoon (Verhaal 659)
Zit al al langer in een burn out zonder dat ik het doorhad door sukkelen en meermaals naar de dokter te gaan en bloed te trekken vonden ze niks hart tekeer enorm paniek om er zelf achter te komen na 3 dokters dat ik een burn out had door er zelf achter te komen en op te zoeken omdat de dokters zijn werk niet deden ben een zeer gedreven persoon ik wil echt alles uit mijn leven met geld en mezelf op te bouwen tot iemand wat ik zelf heel veel zou respecteren halen na foute relaties en verslaving waar ik veel kwijt ben geraakt (vooral door de vriendin) 😂 woonde samen en zij had geen geld voor maanden lang waar ik ook niet meer aan terug denk wil gewoon vooruit maar dat gaat gewoonweg niet blijf te vaak klachten hebben en het duurd enorm lang ik blijf toch trainen na 20 kilo bij te komen en terug alle vertrouwen in te gooien na de 20ste poging ik train al 3 jaar en was goed gebouwd maar lig ik niet van wakker heb 5 jaar geleden 50 kilo kwijtgespeeld op een jaar dit is easy voor me aangezien ook echt graag ga sporten en goed is voor even buiten te komen ik sluit mij vaak op omdat ik anders over kom bij mensen en niet mezelf ben dat ik liever niks zeg of de moeite doe om mee om te gaan heb nu wel hulp gevraagd omdat ik Suicidal werd na de 10de herval was gewoonweg geen leven voor me eten naar de tv staren maar toch niet kijken als je snapt wat ik bedoel nu ga ik naar een psycholoog nu hopen dat alles beter word heb nu pas mijn werk verloren 2 dagen geleden door een terugval dus daarom deze post zou fijn zijn als ik met iemand een connectie kon hebben en er mee kan praten
Sammy
09-09-2023
laatste reactie: 14-09-2023
3Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi Sammy,
Dit was één zin..??
Nou, dat je hart zo tekeer ging is dan wel gelijk verklaard.. 🤯
Dit was één zin..??
Nou, dat je hart zo tekeer ging is dan wel gelijk verklaard.. 🤯
Marcel
11-09-2023
Reactie:
Ik heb dat ook na verslaving van 10 jaar nu eindelijk gestopt met roken blowen ik heb ook tijdje vriendin gehad en ging alles goed totdat het uitging ik sluit me ook op en kom liefste niet buiten of na de winkel dan krijg ik ook paniekaanvallen en angst gespannen kaken en gespannen benen ben ook me werk verloren en zit nu veel thuis ook omdat ik druk op me borst heb ben wel na de huisarts geweest ziekenhuis die zeiden dat alles goed was maar puur in me hoofd zit heb therapie aangevraagd maar kan pas in oktober terecht
Michel
13-09-2023
Reactie:
Beste raad die ik u kan geven luister naar u lichaam ik ga nu deeltijds werken om terug alles op te bouwen ik push mij niet en ga ik lang niet doen wil 2 jobs maar lukt niet en ge moet dat dan accepteren
Sammy
14-09-2023
Hoe kan een burnout bevestigd worden? (Verhaal 626)
Ik ben vorige week naar dokter geweest. Mijn dokter wil bijkomend gesprek omdat ze denkt dat ik in burnout zit. Hoe kan een burnout bevestigd worden? Via bloedonderzoek? Ik heb de laatste. Maanden hard gewerkt en de voorbije 7 maanden 2 dagen vakantie genomen en 5 dagen vakantie genomen om 1 week naar buitenland te gaan. Ik voel me de laatste weken uitgeput. Ik krijg opmerkingen dat ik sneller moet werken. Ze willen me naar een ander departement overzetten wat extra meebrengt. Ik kan moment eel niets verzetten. Ik heb geen energies meer om op mijn PC te werken. Thuiszitten is momteel moeilijk gezien de situatie. Ik zou aan mezelf moeten denken en rust moeten inlassen. Wat denken jullie?
Liselotte
15-08-2023
laatste reactie: 14-09-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Nee, dit zal door middel van een vragenlijst of een gesprek zijn ook basis van klachten. Een bloedonderzoek kan eventueel om te kijken of bepaalde klachten door vitaminetekort komen. Overigens neemt niet iedere huisarts en werkgever het altijd serieus en is het belangrijk ook goed aan je zelf te denken. Gesprekken kunnen helpen, en een plan voor herstel. Waarom heb je zo weinig vakantie genomen? Zorg goed voor jezelf.
Rebecca
29-08-2023
Reactie:
Helaas is niet iedere baas of bedrijfsarts bewust van de gevaren van een burn-out. Onderschat dit niet en luister naar je lichaam. Er is iets wat eruit moet en dat kun je beter niet negeren.
Goed laten onderzoeken of alles in balans is dmv een bloedtest is nr.1 maar komt daar niets uit, dan zou ik zsm om een kundige psycholoog vragen die kennis heeft van neurodiversiteit en trauma. En ben je ziek, dan heb je rust nodig. Trek op tijd aan de bel als je lichaam reageert!
Goed laten onderzoeken of alles in balans is dmv een bloedtest is nr.1 maar komt daar niets uit, dan zou ik zsm om een kundige psycholoog vragen die kennis heeft van neurodiversiteit en trauma. En ben je ziek, dan heb je rust nodig. Trek op tijd aan de bel als je lichaam reageert!
D
14-09-2023
Gespannen buik (Verhaal 666)
Gespannen buik
Goedemorgen lotgenoten,
Ik ben sinds half juni thuis met een burn-out, fysieke conditie is er redelijk onder gebleven, echter met name de klachten als overprikkeling, slecht slapen, hoofdpijn, nek en kaakspanning etc.
Ik werk inmiddels weer 3 uurtjes per ochtend vanaf huis, redelijk prikkelvrij dus, maar hetgeen waar ik nu het meest last van heb is een gespannen buik. De hele dag niets doen lijkt bij mij alleen maar averechts te werken, omdat ik dan continue zit te piekeren.
Het lijkt wel alsof het moeite kost mijn buik uit te zetten bij het ademen, omdat deze helemaal onder spanning staat ofzo.
Ik doe meermaals per dag ademhalingsoefeningen en yoga/rekken strekken, maar lijkt allemaal niet echt te helpen.
Ik wandel of fiets of 2 keer per dag een rondje van 30-45 minuten, met soms een lichte workout als voorzichtig hardlopen.
Mijn ademhaling wanneer ik in concentratie ben is nog steeds oppervlakkig, ik probeer hier wel zo veel mogelijk op te letten.
Zijn er meer mensen die dermate last hebben van een gespannen buik, en heeft iemand hier nog andere tips voor om dit te verhelpen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Goedemorgen lotgenoten,
Ik ben sinds half juni thuis met een burn-out, fysieke conditie is er redelijk onder gebleven, echter met name de klachten als overprikkeling, slecht slapen, hoofdpijn, nek en kaakspanning etc.
Ik werk inmiddels weer 3 uurtjes per ochtend vanaf huis, redelijk prikkelvrij dus, maar hetgeen waar ik nu het meest last van heb is een gespannen buik. De hele dag niets doen lijkt bij mij alleen maar averechts te werken, omdat ik dan continue zit te piekeren.
Het lijkt wel alsof het moeite kost mijn buik uit te zetten bij het ademen, omdat deze helemaal onder spanning staat ofzo.
Ik doe meermaals per dag ademhalingsoefeningen en yoga/rekken strekken, maar lijkt allemaal niet echt te helpen.
Ik wandel of fiets of 2 keer per dag een rondje van 30-45 minuten, met soms een lichte workout als voorzichtig hardlopen.
Mijn ademhaling wanneer ik in concentratie ben is nog steeds oppervlakkig, ik probeer hier wel zo veel mogelijk op te letten.
Zijn er meer mensen die dermate last hebben van een gespannen buik, en heeft iemand hier nog andere tips voor om dit te verhelpen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
A
14-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wil je ook je hart luchten?
Heb al twee burnouten achter de rug (Verhaal 663)
Heb al twee burnouten achter de rug, vorig jaar derde crash met derde burnout en zware depressie met 7 maanden opname als gevolg. Ik kon mijn gezin dat niet weer aan doen en dacht dat het beter was moest ik er niet meer zijn en ik was volledig op. Ondertussen thuis en nog steeds thuis en vechten om niet terug ten onder te gaan. Oorzaak onder andere : parentificatie, te groot verantwoordelijkheidsgevoel , zorgen voor een ander behalve voor mezelf, te grote onnodige schuldgevoelens vooral naar eigen gezin toe (ik ben hen tot last) en moeilijk grenzen afbakenen, lat hoog voor mezelf, enorme interne criticus, pleasen. Ben sinds oktober 2023 dus niet meer aan het werk. Bij eerste twee burnouten te snel terug aan 100 % gaan werken. Nog steeds grote zorgen naar mijn mama en broer toe. Heb ook narcistische vader, ondertussen geen contact meer mee. Volg nu een revalidatieprogramma en moet aanvaarden dat ik er nog lang zal overdoen om gedeeltelijk te herstellen (jarenlange roofbouw op mijn lichaam en in overlevingsmodus). Ben enorm bang voor de toekomst, hoe moet het nu verder. Als ik me wat beter voel, is het zo moeilijk om uit schuldgevoel naar mijn gezin toe niet teveel te gaan doen, met dagenlange recuperatie als gevolg. Neem ook medicatie, dik tegen mijn zin, maar moest omdat ik zo diep zat. Sertraline en mirtazipine. Er is ook adhd vastgesteld en ik ben hoogsensitief. Ik moet sinds kort nog wellbutrin bijnemen (daar baal ik enorm van en zie dat als falen) omdat ik enorm onrustig ben en niet kan ontspannen. Bij mijn broer is een zeer agressieve kanker vastgesteld. Hij heeft reeds amputatie achter de rug, maar het heeft niet mogen baten. Hij is palliatief. Ben zo bang voor klap als mijn broer komt te sterven en mijn mama weer erg op mij gaat steunen. Heb het tijdens mijn jeugd zwaar gehad en alles draaide en draait heel mijn leven
rond mijn broer (probleemkind, drugs, …) en ouders waarbij ik de sterke moest zijn, de zorger. Moest mijn eigen problemen voor mezelf houden of werden niet serieus genomen (ben aangerand). Ik deed er alles aan om niet op te vallen en in
het gareel lopen, want mijn ouders waren ook enorm streng. Ik moest goede resultaten halen, het was nooit goed genoeg. Er was continu ruzie tussen mijn ouders met zware scenes. Mijn eerste huwelijk met foute partner. Nu heel begripvolle partner en twee lieve kinderen. Jongste wel volop aan het puberen. Wil voor hen zo graag genezen. Bang voor toekomst: ga ik nog kunnen gaan werken? Trap voortdurend nog in de val van op goede (beetje energie) dagen toch teveel te doen. Graag tips in verband met dagplanning, want ik denk dat ik nog steeds teveel hooi op mijn vork neem. Ik voel het ook pas als het te laat is . Heb ook veel last van pijn (kramp in kuiten, pijn in knieën polsen vingers nek ogen kaken schouders enkels…, ), duizelig en ijl gevoel zelfs soms als ik lig, en regelmatig rare gevoelloze dove plek over heel mijn linker bovenbeen. Ik heb nu ook noodmedicatie gekregen voor momenten van extreme onrust en stress en paniekaanvallen (dipiperon). Ik heb nog een lange weg te gaan en zal een van volgende maanden voor pensioencommissie moeten verschijnen.
Heb daar veel schrik voor. Zij beslissen
dan voor mij. Heeft hier iemand ervaring mee?
Ik probeer nu wel in het hier en nu te leven
en verleden en
toekomst wat te lossen. En dag per dag. Ik probeer ook steeds de denkoefening te maken ‘is dat mijn probleem of van een ander’. En indien het laatste, het los te laten en me niet (meer) schuldig te voelen of erover te piekeren.
rond mijn broer (probleemkind, drugs, …) en ouders waarbij ik de sterke moest zijn, de zorger. Moest mijn eigen problemen voor mezelf houden of werden niet serieus genomen (ben aangerand). Ik deed er alles aan om niet op te vallen en in
het gareel lopen, want mijn ouders waren ook enorm streng. Ik moest goede resultaten halen, het was nooit goed genoeg. Er was continu ruzie tussen mijn ouders met zware scenes. Mijn eerste huwelijk met foute partner. Nu heel begripvolle partner en twee lieve kinderen. Jongste wel volop aan het puberen. Wil voor hen zo graag genezen. Bang voor toekomst: ga ik nog kunnen gaan werken? Trap voortdurend nog in de val van op goede (beetje energie) dagen toch teveel te doen. Graag tips in verband met dagplanning, want ik denk dat ik nog steeds teveel hooi op mijn vork neem. Ik voel het ook pas als het te laat is . Heb ook veel last van pijn (kramp in kuiten, pijn in knieën polsen vingers nek ogen kaken schouders enkels…, ), duizelig en ijl gevoel zelfs soms als ik lig, en regelmatig rare gevoelloze dove plek over heel mijn linker bovenbeen. Ik heb nu ook noodmedicatie gekregen voor momenten van extreme onrust en stress en paniekaanvallen (dipiperon). Ik heb nog een lange weg te gaan en zal een van volgende maanden voor pensioencommissie moeten verschijnen.
Heb daar veel schrik voor. Zij beslissen
dan voor mij. Heeft hier iemand ervaring mee?
Ik probeer nu wel in het hier en nu te leven
en verleden en
toekomst wat te lossen. En dag per dag. Ik probeer ook steeds de denkoefening te maken ‘is dat mijn probleem of van een ander’. En indien het laatste, het los te laten en me niet (meer) schuldig te voelen of erover te piekeren.
J
14-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Al een jaar een zware burnout (Verhaal 660)
Ik heb al een jaar een zware burnout. In het begon lukte een warme douche zelfs niet meer, dan was mijn energie al op en kon ik de rest van de dag liggen. Nu kan ik gelukkig weer 15 min lopen buiten en is de angst ook minder. Toch blijf ik hier nu al een beetje maanden op hangen. Mijn angst is dat ik nooit meer lekker een stuk kan wandelen of dat ik eigenlijk een onderliggende ziekte heb zoal Lyme, MS of iets aan mijn hart. Uiteraard bij de huisarts geweest, maar vermoeidheid als enige klacht is lastig te diagnostiseren en met de term burnout is het wel te verklaren zolang het met rust beter blijft gaan. Gelukkig zijn er ook hele periodes dat ik dat even naast me neer kan leggen en de situatie accepteren.
Herkent iemand het stuk van het lopen (15 minuten) dat niet snel beter wordt?
Herkent iemand het stuk van het lopen (15 minuten) dat niet snel beter wordt?
T
10-09-2023
laatste reactie: 13-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Mij hielp het enorm om het vertrouwen in jezelf terug te krijgen. Vertrouwen in je lichaam, en dat het vanzelf weer hersteld.
Toen ik die eyeopener kreeg, van joh, Madelief, het komt echt goed, en als het weer iets minder gaat, ben je niet terug bij af. Je zit op de goede weg. Toen pas ging de angst weg, en hield ik bakken met energie over. Angst is een enorme energiekiller.
Toen ik die eyeopener kreeg, van joh, Madelief, het komt echt goed, en als het weer iets minder gaat, ben je niet terug bij af. Je zit op de goede weg. Toen pas ging de angst weg, en hield ik bakken met energie over. Angst is een enorme energiekiller.
Madeliefje
13-09-2023
Kan je door een burnout pppd krijgen? (Verhaal 201)
Kan je door een burnout pppd krijgen. Kan echt niet veel doen doordat ik snel duizelig ben, en als ik loop onbalans voel jn me lichaam.. ook na de supermarkt zorgt voor visuele duizeligheid. grote pleinen en drukke plekken Kan ik enorm hoofdpijn van krijgen en het gevoel te hebben flauw te vallen.. heeft iemand ervaring met pppd. Of zijn dit gewoon burnout klachten die naarmate minder worden en weggaan
Anoniem
14-05-2022
laatste reactie: 12-09-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hallo,
Ik heb precies hetzelfde. Maar bppd staat los van een burnout. Het kan wel dezelfde klachten geven. Zelf heb ik bppd en na allerlei onderzoeken etc ben ik nu ook in een burnout geraakt met dezelfde klachten als die jij omschrijft. Sinds dec vorig jaar al last van. Heb jij het ook bij stil zitten dat het zweeft door je lijf? En dat het als golfjes duizelt door je ogen met lezen en idd in winkels?
Ik heb precies hetzelfde. Maar bppd staat los van een burnout. Het kan wel dezelfde klachten geven. Zelf heb ik bppd en na allerlei onderzoeken etc ben ik nu ook in een burnout geraakt met dezelfde klachten als die jij omschrijft. Sinds dec vorig jaar al last van. Heb jij het ook bij stil zitten dat het zweeft door je lijf? En dat het als golfjes duizelt door je ogen met lezen en idd in winkels?
Anoniem
14-05-2022
Reactie:
Hoi,
Heb je nog last?
Heb je ooit BPPD gehad? Kortdurende draaiduizeligheid?
Of gewoon vaak duizelig sinds burnout. En draait het dan echt of alleen n vervelend gevoel?...
Heb je nog last?
Heb je ooit BPPD gehad? Kortdurende draaiduizeligheid?
Of gewoon vaak duizelig sinds burnout. En draait het dan echt of alleen n vervelend gevoel?...
Anna
24-08-2022
Reactie:
Ik heb zowel BPPD en PPPD.
Bij BPPD schieten je oorsteentjes los in je halfcirkelvormige kanalen.
Dit geeft duizeligheid.
Dmv de Epley Manouevre bij de fysio worden de oorsteentjes terug geplaatst.
Zodat de duizeligheid weg gaat.
Bij mij duurt het wel meer dan 6 weken voordat het over is
Ik heb het vanaf 2008.
De PPPD zijn de restklachten van de BPPD.
Supermarkten, wandelen, fietsen, trappen, overprikkeling.
Dat zijn klachten die ik heb.
Van de zomer heb ik 6 weken lang een intensieve behandeling gehad in Houten.
Bij Mert Medical.
Mijn hersenen zijn ongevoelig gemaakt voor bewegingen die duizeilgheid geven.
Dit dmv virtual reality bril en een draaiplateau.
Ik heb hier veel baat bij gehad.
Ik heb BPPD en PPPD in forse mate.
Groetjes Petra.
Bij BPPD schieten je oorsteentjes los in je halfcirkelvormige kanalen.
Dit geeft duizeligheid.
Dmv de Epley Manouevre bij de fysio worden de oorsteentjes terug geplaatst.
Zodat de duizeligheid weg gaat.
Bij mij duurt het wel meer dan 6 weken voordat het over is
Ik heb het vanaf 2008.
De PPPD zijn de restklachten van de BPPD.
Supermarkten, wandelen, fietsen, trappen, overprikkeling.
Dat zijn klachten die ik heb.
Van de zomer heb ik 6 weken lang een intensieve behandeling gehad in Houten.
Bij Mert Medical.
Mijn hersenen zijn ongevoelig gemaakt voor bewegingen die duizeilgheid geven.
Dit dmv virtual reality bril en een draaiplateau.
Ik heb hier veel baat bij gehad.
Ik heb BPPD en PPPD in forse mate.
Groetjes Petra.
Petra
02-11-2022
Reactie:
Je moet echt even naar "the steady coach" gaan kijken. YouTube.
Daar zal jij echt veel baat bij hebben
Daar zal jij echt veel baat bij hebben
Anne
08-03-2023
Reactie:
Goedemiddag
Ik heb ook bbpd en pppd en gaat iets beter,maar heb nog wel veel last van pppd en ik ben brildragend en dacht dat het daar aan zou kunnen liggen.Ik heb al diversen glazen geprobeerd maar niet met het gewenste resultaat en heb nog steeds last.
Ook de kno en dokter weten niet wat het zou kunnen zijn...
Ik wordt licht in het hoofd bij nekbewegingen en dan wordt ik heel licht in het hoofd.
Is er iemand die dit herkend?
Ik hoor graag een oplossing :-)
Gr Marcel
Ik heb ook bbpd en pppd en gaat iets beter,maar heb nog wel veel last van pppd en ik ben brildragend en dacht dat het daar aan zou kunnen liggen.Ik heb al diversen glazen geprobeerd maar niet met het gewenste resultaat en heb nog steeds last.
Ook de kno en dokter weten niet wat het zou kunnen zijn...
Ik wordt licht in het hoofd bij nekbewegingen en dan wordt ik heel licht in het hoofd.
Is er iemand die dit herkend?
Ik hoor graag een oplossing :-)
Gr Marcel
Marcel
27-03-2023
Reactie:
Hoi
Gaat het al beter? Ik ervaar dezelfde klachten
Gaat het al beter? Ik ervaar dezelfde klachten
Anoniempje
12-09-2023
Hartslag waarde (Verhaal 657)
Hi lotgenoten,
Ik deel graag mijn verhaal hier, hopelijk herkennen mensen zich hierin. Ik ben 28 jaar en het laatste jaar voelde alsof mijn leven zowel prive als zakelijk op een positief hoogtepunt zat. Begin Juni ben ik in een broodjeszaak niet goed geworden, het voelde alsof ik een hartaanval kreeg (achteraf waarschijnlijk een heftige paniek aanval geweest).
Op de eerste hulp geweest en de weken erna 2x een ECG met bloedonderzoek gedaan en ook een 24 uurs holter omgehad. Conclusie: hart is gezond en niets te vinden. Ik merkte veel onrust na deze eerste aanval en had moeite met in slaap komen, ik voelde mijn hartslag in mijn kussen en ervaarde een soort schok door mijn hele lichaam wanneer ik bijna in slaap viel. Van de huistarts Oxazepam gekregen wat in het begin goed zijn werk deed maar na een aantal weken mentaal niet meer echt effect had. Ik had een lage dosering (max 20 mg verdeeld over de dag/ nacht) maar ging alsnog door een hel gedurende de afbouw. Daarna begonnen met magnesium (metarelax) en valeriaan. Ook onder behandeling van een psycholoog die na het tweede gesprek een burnout vaststelde, na een aantal weken constant de grens opzoeken tijdens werk besloten om dit ook stil te leggen.
Waar ik op een moment als een zombie thuis zat en niets eens meer wilde opstaan (ook omdat hartslag omhoog schoot), ging het de laatste weken beter en durfde ik weer meer te ondernemen. Echter heb ik op dit moment weer een terugval. Ik weet niet of het goed is om mijzelf juist te pushen om toch dingen te blijven doen of echt rust te nemen (psycholoog zegt dat ik het zelf aan moet voelen wat het niet makkerlijker maakt).
Daarnaast heb ik sinds dit begonnen is een enorme veiligsheidsdrang/ controle drang voor mijn hartslag ontwikkeld, ik meet het dagelijks meerdere keren waarbij het op het hoogtepunt (toen ik een fittracker om had) misschien wel 50x per dag was. Ik merk dat mijn hartslag in de ochtend na het wakker worden vaak het laagste is (rond de 60/70), en gedurende de dag tussen de 70/90 zit in rust. Echter zodra ik iets onderneem of een stuk wandel/ zwem schiet hij naar 120/130. De laatste dagen merk ik ook dat hij bijna niet meer zakt als ik ga liggen en ook tijdens het slapen en eerste minuten wakker worden rond de 80/85 zit.
Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen hiermee zijn en wat voor waardes jullie hartslag heeft tijdens de burnout? Mocht iemand 1:1 willen chatten dan sta ik hier ook altijd open voor.
Ik deel graag mijn verhaal hier, hopelijk herkennen mensen zich hierin. Ik ben 28 jaar en het laatste jaar voelde alsof mijn leven zowel prive als zakelijk op een positief hoogtepunt zat. Begin Juni ben ik in een broodjeszaak niet goed geworden, het voelde alsof ik een hartaanval kreeg (achteraf waarschijnlijk een heftige paniek aanval geweest).
Op de eerste hulp geweest en de weken erna 2x een ECG met bloedonderzoek gedaan en ook een 24 uurs holter omgehad. Conclusie: hart is gezond en niets te vinden. Ik merkte veel onrust na deze eerste aanval en had moeite met in slaap komen, ik voelde mijn hartslag in mijn kussen en ervaarde een soort schok door mijn hele lichaam wanneer ik bijna in slaap viel. Van de huistarts Oxazepam gekregen wat in het begin goed zijn werk deed maar na een aantal weken mentaal niet meer echt effect had. Ik had een lage dosering (max 20 mg verdeeld over de dag/ nacht) maar ging alsnog door een hel gedurende de afbouw. Daarna begonnen met magnesium (metarelax) en valeriaan. Ook onder behandeling van een psycholoog die na het tweede gesprek een burnout vaststelde, na een aantal weken constant de grens opzoeken tijdens werk besloten om dit ook stil te leggen.
Waar ik op een moment als een zombie thuis zat en niets eens meer wilde opstaan (ook omdat hartslag omhoog schoot), ging het de laatste weken beter en durfde ik weer meer te ondernemen. Echter heb ik op dit moment weer een terugval. Ik weet niet of het goed is om mijzelf juist te pushen om toch dingen te blijven doen of echt rust te nemen (psycholoog zegt dat ik het zelf aan moet voelen wat het niet makkerlijker maakt).
Daarnaast heb ik sinds dit begonnen is een enorme veiligsheidsdrang/ controle drang voor mijn hartslag ontwikkeld, ik meet het dagelijks meerdere keren waarbij het op het hoogtepunt (toen ik een fittracker om had) misschien wel 50x per dag was. Ik merk dat mijn hartslag in de ochtend na het wakker worden vaak het laagste is (rond de 60/70), en gedurende de dag tussen de 70/90 zit in rust. Echter zodra ik iets onderneem of een stuk wandel/ zwem schiet hij naar 120/130. De laatste dagen merk ik ook dat hij bijna niet meer zakt als ik ga liggen en ook tijdens het slapen en eerste minuten wakker worden rond de 80/85 zit.
Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen hiermee zijn en wat voor waardes jullie hartslag heeft tijdens de burnout? Mocht iemand 1:1 willen chatten dan sta ik hier ook altijd open voor.
Sebas
06-09-2023
laatste reactie: 11-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Het klinkt allemaal erg bekend. Ik zit momenteel ook thuis met vermoedelijk een burn-out. Mijn psycholoog gaat morgen verder met diagnostiek. Ik heb zelf ook last van aanhoudende hartkloppingen, hiervoor heb ik morgen een afspraak bij de huisarts. Verder heb ik helaas ook ADHD en slik ik bupropion, maar ik heb teruggelezen dat het geen bijwerking kan zijn van die medicatie. Verder heb ik concentratieproblemen en voel ik me erg moe na kleine activiteiten. Onderliggend ervaar ik ook nog stress dat ik mijn baan zal verliezen gezien ik net in mijn proeftijd zit. Ik ben bang dat als ik te vroeg begin met werken, ik weer net zo hard terug van als jou. Het zit niet bepaald mee. Maar ik denk vooral dat het belangrijk is erover te praten en te laten zijn zoals de situatie nu is. Het zit hem vooral in een stuk acceptatie denk ik. Maar ook dat is niet makkelijk.
Als je contact wil houden kan je een bericht sturen. Ik ben immers toch thuis..
Als je contact wil houden kan je een bericht sturen. Ik ben immers toch thuis..
Ha Sebas
06-09-2023
Reactie:
Hi, ik wilde je alleen maar doorgeven dat angst/paniekaanvallen een reactie zijn op gebeurtenissen in je leven waar je geen controle over hebt of denkt te hebben. Recentelijk heeft een vriendinnetje van mijn dochter het ook gekregen (15 jaar). Ook naar de EHBO en inmiddels alweer helemaal happy. De reden waren problemen thuis en een oma die op sterven ligt. Een vriendin van ons had precies hetzelfde..ook paniek en ook EHBO, en zij had enorme spanningen vanwege haar echtscheiding. Kortom, de oorzaken zijn altijd van sociale aard. Praten helpt.
Frank
06-09-2023
Reactie:
Dank voor jullie reactie! Hebben jullie ook last van een hogere hartslag. Zoja hoe uit zich dit?
Sebas
07-09-2023
Reactie:
Heel herkenbaar.
Ik zit ook te hannesen met mijn hartslag.
Ik zie het zo. Alles is teveel, en bij iets kleins schiet je lichaam al in stress. Dus de hartslag schiet omhoog. Ik zit met een hartslag van 100 de was op te hangen bijv.
Wat belangrijk is, is dat na de activiteit de hartslag weer omlaag gaat. Weer rond de 70-80. Zodat je lichaam weer in de rust komt.
Als je dit niet doet, en stressreactie, na stressreactie opbouwt, dan komt je lichaam minder in rust. En zal je hartslag dus hoger zijn in rust.
Je kan je wel goed gaan voelen, want in de eerste instantie wek je adrenaline op. Als je stopt, zal het lichaam de adrenaline in een paar minuten weer afbreken.
Maar als je doorgaat, dan maakt je lichaam cortisol aan, en zal je je lang goed voelen. Maar dit is schijn. Probeer dan juist te rusten. Het zal wel een paar uur duren voordat je lichaam het cortisol afbreekt.
Ik vertel dit uit eigen ervaring,, na een jaar in een burn-out te zitten. Maar ik ben geen psycholoog oid. Heb deze informatie wel uit boekjes gehaald..
Oh en wat heel belangrijk is. Vertrouwen.. Vertrouw erop dat je lichaam, de natuur vanzelf wel weer hersteld.. Je hart is goed, dat is uitgewezen uit onderzoek, dus wees niet te bang. Het komt wel goed. Bewaak alleen je grenzen serieus. Je hartslag kan een indicator zijn of je over deze grenzen gaat.
Ik zit ook te hannesen met mijn hartslag.
Ik zie het zo. Alles is teveel, en bij iets kleins schiet je lichaam al in stress. Dus de hartslag schiet omhoog. Ik zit met een hartslag van 100 de was op te hangen bijv.
Wat belangrijk is, is dat na de activiteit de hartslag weer omlaag gaat. Weer rond de 70-80. Zodat je lichaam weer in de rust komt.
Als je dit niet doet, en stressreactie, na stressreactie opbouwt, dan komt je lichaam minder in rust. En zal je hartslag dus hoger zijn in rust.
Je kan je wel goed gaan voelen, want in de eerste instantie wek je adrenaline op. Als je stopt, zal het lichaam de adrenaline in een paar minuten weer afbreken.
Maar als je doorgaat, dan maakt je lichaam cortisol aan, en zal je je lang goed voelen. Maar dit is schijn. Probeer dan juist te rusten. Het zal wel een paar uur duren voordat je lichaam het cortisol afbreekt.
Ik vertel dit uit eigen ervaring,, na een jaar in een burn-out te zitten. Maar ik ben geen psycholoog oid. Heb deze informatie wel uit boekjes gehaald..
Oh en wat heel belangrijk is. Vertrouwen.. Vertrouw erop dat je lichaam, de natuur vanzelf wel weer hersteld.. Je hart is goed, dat is uitgewezen uit onderzoek, dus wees niet te bang. Het komt wel goed. Bewaak alleen je grenzen serieus. Je hartslag kan een indicator zijn of je over deze grenzen gaat.
Monique
07-09-2023
Reactie:
Ik ben zo’n 15 maanden geleden uitgevallen met BO, ook heel veel last van hartkloppingen gehad. Nu nog steeds elke dag wel last van, zij het veel milder dan voorheen. In het begin een hartslag van 140 tijdens het uitruimen van de vaatwasser. Nu is het vaak weer normaal, met wat “uitschieters” tussen de 80 en 120 afhankelijk van wat ik doe en hoeveel prikkels/stress ik ervaar.
Met mij gaat het inmiddels stukken beter. Uit controledrang voel ik toch ook nog meermaals per dag mijn hartslag. Het is moeilijk om hiermee te stoppen als je zo lang gewend bent geweest niet te kunnen vertrouwen op je lichaam..
Ik leer steeds beter aan te voelen wat kan en wat niet. Mijn advies zou zijn: als je het gevoel hebt dat je jezelf moet “pushen” om iets te doen, doe het dan liever niet dan wel. Zo ben ik afgelopen week ook weer over mijn grenzen gegaan en het helpt je gewoon niet. Nu heb ik een paar dagen weer bewust uitgerust en ik voel me weer stukken beter. Dan maar even wat minder uitdaging opzoeken af en toe.
Ik heb echt een intensieve tijd gehad, met medicatie, therapie en een hele hoop ellende en vallen en opstaan. Maar ik merk echt dat de energie en drive om dingen weer op te pakken grotendeels met de tijd vanzelf weer is gekomen.
Sterkte!
Met mij gaat het inmiddels stukken beter. Uit controledrang voel ik toch ook nog meermaals per dag mijn hartslag. Het is moeilijk om hiermee te stoppen als je zo lang gewend bent geweest niet te kunnen vertrouwen op je lichaam..
Ik leer steeds beter aan te voelen wat kan en wat niet. Mijn advies zou zijn: als je het gevoel hebt dat je jezelf moet “pushen” om iets te doen, doe het dan liever niet dan wel. Zo ben ik afgelopen week ook weer over mijn grenzen gegaan en het helpt je gewoon niet. Nu heb ik een paar dagen weer bewust uitgerust en ik voel me weer stukken beter. Dan maar even wat minder uitdaging opzoeken af en toe.
Ik heb echt een intensieve tijd gehad, met medicatie, therapie en een hele hoop ellende en vallen en opstaan. Maar ik merk echt dat de energie en drive om dingen weer op te pakken grotendeels met de tijd vanzelf weer is gekomen.
Sterkte!
Y.
11-09-2023
Uitgeput door prive omstandigheden (Verhaal 655)
Vooral uitgeput door prive omstandigheden. Is het normaal dat je je naast het erg moe voelen, ook regelmatig een soort grieperig gevoel hebt? Je wil je dan net als bij griep terugtrekken omdat alles om je heen niet meer fijn voelt en je alles een soort mistig mee maakt.
Rens
06-09-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wil je ook je hart luchten?
Gespannen achter computer zitten (Verhaal 633)
Gespannen achter computer zitten
Goedemorgen,
Ik ben sinds deze week weer voorzichtig aan het proberen om 3 ochtenden a 2 uurtjes vanaf thuis te werken, heb een administratieve job.
Ik merk aan mezelf dat ik nog enorm gespannen achter de laptop zit, waardoor de spanning op mijn kaken, nek, schouders en lichaam enorm toeneemt. Tevens als ik me concentreer vergeet ik goed door te ademen (oppervlakkige ademhaling)
Zijn er meer mensen die dit ervaren (hebben), en heeft iemand tips om dit te verbeteren?
Alvast vriendelijk bedankt voor jullie reacties, en iedereen sterkte met zijn/haar herstel…
Goedemorgen,
Ik ben sinds deze week weer voorzichtig aan het proberen om 3 ochtenden a 2 uurtjes vanaf thuis te werken, heb een administratieve job.
Ik merk aan mezelf dat ik nog enorm gespannen achter de laptop zit, waardoor de spanning op mijn kaken, nek, schouders en lichaam enorm toeneemt. Tevens als ik me concentreer vergeet ik goed door te ademen (oppervlakkige ademhaling)
Zijn er meer mensen die dit ervaren (hebben), en heeft iemand tips om dit te verbeteren?
Alvast vriendelijk bedankt voor jullie reacties, en iedereen sterkte met zijn/haar herstel…
A.
18-08-2023
laatste reactie: 04-09-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi A, heel herkenbaar.
Ik had dit ook, en een goedkope smartwatch heeft bij mij hierbij geholpen. Ik had hier een alarm op ingesteld die om de 15 min trilde, en ik voor mezelf even moest nagaan hoe ik op dat moment zat, dat ik dan weer goed rechtop ging zitten, en dat ik even moest ontspannen . Heel veel succes met het opbouwen van je uren.
Ik had dit ook, en een goedkope smartwatch heeft bij mij hierbij geholpen. Ik had hier een alarm op ingesteld die om de 15 min trilde, en ik voor mezelf even moest nagaan hoe ik op dat moment zat, dat ik dan weer goed rechtop ging zitten, en dat ik even moest ontspannen . Heel veel succes met het opbouwen van je uren.
N
02-09-2023
Reactie:
Zeker herkenbaar! 3x2u is wel meteen best veel. Ik ben heel rustig gaan opbouwen en telkens wanneer de spanning wat afnam ben ik er kleinde dingetjes bij gaan doen. Uiteindelijk hielp het me juist ook wel om weer te werken, het gaf me ook vertrouwen. Maar echt goed naar je gevoel luisteren en heeeeel rustig aan, soms 2 stapen terug en weer 1/2/3 vooruit.
M.
03-09-2023
Reactie:
Hoi, ik doe al jaren elke dag ademhalings oefeningen en yoga. Zeker nu ik een burnout heb. Alle tijd hiervoor. De ademhaling voor de parasympaticus is een hele goede. 10 minuten rustig via de buik inademen, dan langer uitademen via de mond en vervolgens een paar seconden adem vasthouden. Dit doe ik 3 x per dag. Uiteindelijk ga je vanzelf rustiger door ademen. Heel veel succes
Diaan
03-09-2023
Reactie:
Schermen zijn gewoon heel erg belastend voor je brein.. ik heb dat ook dat duizelig gespannen kaken schouders nek hals middenrif.. zelfs bij een boek lezen of kleuren. Maar je moet dan inderdaad rust nemen en even je lichaam en brein qeer ontspannen. En denk dat je in de ochtend er meer laat van heb.. dan als je smidsags op je laptop zou zitten. Veel succes
Anoniem
04-09-2023
Reactie:
Idd een teken dat jouw hoofd de prikkels nog niet kan verwerken. Waardoor het stresssysteem aangaat en je deze klachten krijgt. Op het moment dat je de klachten ervaart weer even rust nemen en goed proberen aan te voelen wat wel lukt en wanneer de klachten beginnen. Inspanning -> ontspanning -> inspanning -> ontspanning.
Frank
04-09-2023
Voor mijn gevoel herstel ik niet echt (Verhaal 651)
Weet eigenlijk niet waar ik mijn verhaal moet beginnen. Zit nu al meer dan 14 maanden in een burnout maar voelde me daarvoor al jaren slecht. Zeker 3 jaar aan het overleven geweest met veel lichamelijke klachten en nu dus 14 maanden "officieel" ziek. Bij elkaar opgeteld dus zeker meer dan 4 jaar. Ondanks dat ik me steeds slechter begon te voelen ben ik gewoon doorgegaan. Door Corona kon ik veel maskeren doordat fysieke afspraken niet gingen en ik thuis kon werken. Daarna ging het steeds slechter zodat ik me ziek heb moeten melden.
Nu 14 maanden officieel ziek en ondanks dat ik soms wat betere periodes heb knal ik steeds weer terug in mijn herstel. Voor mijn gevoel herstel ik ook niet echt. Voelde mij de afgelopen week bijvoorbeeld redelijk en kon met mijn zoontje naar de dierentuin. Zelf ook genoten en lol gehad en dan de dag later als donderslag bij heldere hemel voel ik me weer vreselijk ellendig met heel veel lichamelijke klachten als buikpijn, oorsuizen, brandend maagzuur, slecht slapen, onrust in mijn lijf, paniekerig gevoel, droge mond, vermoeid en daarnaast erg emotioneel. Ik heb geen idee waar het vandaan komt. Hebben meer mensen dit, dat je je de ene dag redelijk voelt en ook dingen kunt ondernemen en dan een dag later super ellendig voelt ? Dus van het ene uiterste in het andere. Je zou toch denken dat je positieve kracht zou moeten halen uit een positieve dag. Zijn er mensen die dit herkennen ?
Ik blijf het vreemd vinden dat een positieve dag uiteindelijk uitmondt in een vreselijke k*tdag of dagen want vaak voel ik me dan dagen slecht. Volgens de bedrijfsarts bagatelliseer ik mijn burnout en neem ik het niet serieus. Iemand die dit herkent ?
Ik hoop hier een beetje (h)erkenning te vinden en een beetje troost want begin langzaam echt radeloos te worden.
Nu 14 maanden officieel ziek en ondanks dat ik soms wat betere periodes heb knal ik steeds weer terug in mijn herstel. Voor mijn gevoel herstel ik ook niet echt. Voelde mij de afgelopen week bijvoorbeeld redelijk en kon met mijn zoontje naar de dierentuin. Zelf ook genoten en lol gehad en dan de dag later als donderslag bij heldere hemel voel ik me weer vreselijk ellendig met heel veel lichamelijke klachten als buikpijn, oorsuizen, brandend maagzuur, slecht slapen, onrust in mijn lijf, paniekerig gevoel, droge mond, vermoeid en daarnaast erg emotioneel. Ik heb geen idee waar het vandaan komt. Hebben meer mensen dit, dat je je de ene dag redelijk voelt en ook dingen kunt ondernemen en dan een dag later super ellendig voelt ? Dus van het ene uiterste in het andere. Je zou toch denken dat je positieve kracht zou moeten halen uit een positieve dag. Zijn er mensen die dit herkennen ?
Ik blijf het vreemd vinden dat een positieve dag uiteindelijk uitmondt in een vreselijke k*tdag of dagen want vaak voel ik me dan dagen slecht. Volgens de bedrijfsarts bagatelliseer ik mijn burnout en neem ik het niet serieus. Iemand die dit herkent ?
Ik hoop hier een beetje (h)erkenning te vinden en een beetje troost want begin langzaam echt radeloos te worden.
Bjorn
30-08-2023
laatste reactie: 03-09-2023
11Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Bjorn, het lijkt erop dat je jezelf helemaal uitgeput hebt. Als je er zo lang over doet om in de burnout te komen zal het ook wel lang duren om eruit te komen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik herken het goed voelen om vervolgens weer helemaal terug bij af te zijn. Kan bij mij ook niet achterhalen wat nu de triggers zijn, denk ook vaak teveel doen hoewel ik zelf dat idee niet heb. Of teveel doen in je hoofd. Zit al twee jaar in deze ellende met soms een week of soms zelfs twee redelijk voelen en dan vervolgens dagen tot een week weer super slecht. Zit gewoon een patroon in. Kan bijna de wekker erop gelijk zetten wanneer ik me weer slecht ga voelen. Houdt een dagboek bij maar kom er niet achter wat het nu is wat heel frustrerend is. Soms heb ik echt het idee dat ik geen stress heb of dat er niets geks gebeurt is, maar toch ga ik me dan weer slecht voelen.
Ik herken je strijd en het lijkt op mijn eigen situatie. Veel sterkte !
Ik herken je strijd en het lijkt op mijn eigen situatie. Veel sterkte !
Thomas
30-08-2023
Reactie:
Ik heb hetzelfde met 10 jaar bo klachten voordat ik eindelijk eens ziek heb gemeld. Ben er zo gewend aan geraakt en was zo eenzaam daarom gegaan. Geleefd op stress en adrenaline. Nu zit ik met de gevolgen. Ben bang dat ik dit proces niet meer aankan, het herstel zal heel lang duren dus….als ik al deze verhalen lees ben ik zo bang geworden! Zoveel spijt! Ik sta na 1 jaar nog steeds aan elke dag en zo niet dan ga ik helemaal kapot van de klachten.
Pieter
30-08-2023
Reactie:
Ik zit er ook een jaar in.
Wat mij helpt is activiteiten verkorten.
Dierentuin, heel leuk, maar voor mij veel te hoog gegrepen.
Max een half uur iets leuks. Dan alleen komt er bij mij geen terugval.
Later hoop ik het uit te kunnen breiden.
Misschien ook iets voor jou? De lat lager leggen? Met 1 dag zon, is het nog geen zomer (;
Wat mij helpt is activiteiten verkorten.
Dierentuin, heel leuk, maar voor mij veel te hoog gegrepen.
Max een half uur iets leuks. Dan alleen komt er bij mij geen terugval.
Later hoop ik het uit te kunnen breiden.
Misschien ook iets voor jou? De lat lager leggen? Met 1 dag zon, is het nog geen zomer (;
Madeliefje
30-08-2023
Reactie:
Hoi Madeliefje, Tja de lat lager leggen....de lat lag bij mij juist altijd heel erg hoog (te hoog), vandaar dat ik ook in deze situatie terecht ben gekomen. Dus voor mij is het heel erg moeilijk om die lat lager te leggen, maar zal toch wel moeten. Ik hoop dat het me gaat lukken. Maar voel me ook schuldig ten opzichte van de kinderen dat ik niks met ze onderneem.
Bjorn
01-09-2023
Reactie:
Hoi Pieter, mensen die uiteindelijk burnout gaan zijn die mensen met een hoog verantwoordelijkheidsgevoel die doorgaan ook al gaat het eigenlijk niet meer. Ik had me ook veel eerder ziek moeten melden maar doordat ik me schuldig en zwak voelde gewoon doorgegaan totdat het echt niet meer kon. En zelfs toen bleef ik paar uurtjes vanuit huis doorwerken waardoor ik het uiteindelijk nog erger gemaakt heb. En de werkgever heeft me laten vallen als een baksteen....stank voor dank. Nooit ziek, altijd doorgaan en 80 uur in de week werken zelfs in het weekend en op vakantie. Gezin verwaarloosd en nu ook heel veel spijt. Vooral die constante onrust en die lichamelijke klachten maken me gek. En hoe ik eruit kom, geen idee. Ik hoop dat de tijd alles zal helen.
Bjorn
01-09-2023
Reactie:
Pieter, na een jaar is het helemaal geen schande om eens een anti depressieva te gebruiken. Is geen wondermiddel, ik had nog steeds mindere dagen maar ik was wel van een heel diep gat naar iets kunnen werken (3x2u in de week) binnen 4 maanden. Nu weer na 1 jaar er vanaf aan het gaan.
Taco
01-09-2023
Reactie:
@Bjorn Schuldig moet je je niet voelen, dan word je niet beter. Kom voor jezelf op, je bent hierin gekomen door jezelf te negeren, wat je nu echt nodig hebt en wilt. Ja de lat laag leggen, ik werk nu weer 60% en sport weer een beetje en wandel rustig, energie is goed verbeterd. Dierentuin ben ik nog niet geweest, terwijl ik in maart al regelmatig ~5km kon wandelen (en daarna een 2 uur durende middagdut). Stukje voor stukje onderneem je meer, nét wat je aankan. Dan herstelt je lichaam en ga je de volgende keer weer 1% meer. De dierentuin zit helaas op 50%, daar moet je nog lang niet aan beginnen of het gaat allemaal nog veel langer duren.
Taco
01-09-2023
Reactie:
Hoi Taco, ik heb 8 jaar overlevingsstand gestaan. Continue zwaar over mijn grenzen gegaan. Al jaren hersenmist en wazig gevoel. Ben nu 6 maanden thuis. Sta nog steeds ik de actie stand maar voel geen fysieke vermoeidheid. Ben al die tijd ook oververmoeid geweest. Komt dit dan nog? Ik denk er volgens mij nog steeds te makkelijk over als ik deze verhalen lees..
Jan
01-09-2023
Reactie:
Ik herken veel. Ook lange aanloop gehad en enorme ups en downs, soms ook totaal onduidelijk waarom. Mijn hele lijf was ontregeld (stressysteem, hormonaal systeem). Het kost echt veel tijd voor dat hersteld. Ik had uiteindelijk wel steeds meer goede dagen maar die slechte bleven. Het is belangrijk om dat te accepteren. Uiteindelijk na 9mnd ook besloten om met antidepressiva te beginnen (nu 8 maanden geleden). Was achteraf toch een goede zet. Nu ben ik bijna hersteld en zit in laatste deel qua opbouw uren werk. Het kost veel tijd, ban de stress zoveel mogelijk uit waar mogelijk, gaandeweg ga je weer meer verdragen en meer kunnen doen.
M.
03-09-2023
Reactie:
Ik herken veel. Ook lange aanloop gehad en enorme ups en downs, soms ook totaal onduidelijk waarom. Mijn hele lijf was ontregeld (stressysteem, hormonaal systeem). Het kost echt veel tijd voor dat hersteld. Ik had uiteindelijk wel steeds meer goede dagen maar die slechte bleven. Het is belangrijk om dat te accepteren. Uiteindelijk na 9mnd ook besloten om met antidepressiva te beginnen (nu 8 maanden geleden). Was achteraf toch een goede zet. Nu ben ik bijna hersteld en zit in laatste deel qua opbouw uren werk. Het kost veel tijd, ban de stress zoveel mogelijk uit waar mogelijk, gaandeweg ga je weer meer verdragen en meer kunnen doen.
M.
03-09-2023
Reactie:
Hoi, ja heel herkenbaar allemaal. Ik heb geen idee hoelang ik al een burnout heb maar ik kan niks hebben. Het piepje van de magnetron is al teveel. Ik ben voornamelijk vreselijk moe en heel snel overprikkeld. Ik werk 2 uur per week. Dat gaat net. Verder veel thuis zitten en mezelf proberen te vermaken. Maar een depressie ligt op de loer. Ben blij dat ik dit forum gevonden heb want ik voel me vreselijk eenzaam hier in. Ik wens je het allerbeste. Groetjes, Diaan.
Diaan
03-09-2023
Koud hebben (Verhaal 654)
Koud hebben
Zijn er meer mensen die last hebben van het koud hebben? Ik ben op zich goed aan het herstellen, maar ik heb nog wel dagelijks last van een aantal fysieke klachten zoals kou. Ik heb nagenoeg altijd koude handen en nog koudere voeten. Ook mijn armen en benen voelen vaak wat koud aan.
Het is nu 23 graden in huis en ik zit onder een dekentje en mijn voeten worden maar niet warm.
Enige dat helpt is bewegen, dat doe ik ook wel voldoende maar zodra ik daarmee stop en weer ga zitten neemt de warmte die ik heb gegenereerd weer af. Heb al eens gelezen dat het met de bloedsomloop te maken heeft en dat het een stressklacht is. Daarom mijn vraag of er mensen zijn die dit herkennen? Of is het toch raadzaam om het eens te laten onderzoeken?
Alvast bedankt!
Zijn er meer mensen die last hebben van het koud hebben? Ik ben op zich goed aan het herstellen, maar ik heb nog wel dagelijks last van een aantal fysieke klachten zoals kou. Ik heb nagenoeg altijd koude handen en nog koudere voeten. Ook mijn armen en benen voelen vaak wat koud aan.
Het is nu 23 graden in huis en ik zit onder een dekentje en mijn voeten worden maar niet warm.
Enige dat helpt is bewegen, dat doe ik ook wel voldoende maar zodra ik daarmee stop en weer ga zitten neemt de warmte die ik heb gegenereerd weer af. Heb al eens gelezen dat het met de bloedsomloop te maken heeft en dat het een stressklacht is. Daarom mijn vraag of er mensen zijn die dit herkennen? Of is het toch raadzaam om het eens te laten onderzoeken?
Alvast bedankt!
Y.
03-09-2023
laatste reactie: 03-09-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Aanvulling: in de zon lopen/liggen/zitten helpt ook maar ook dat effect is maar van korte duur.
Y.
03-09-2023
De klachten lijken zich af te wisselen (Verhaal 636)
Ruim een jaar aaneengesloten 6/7 dagen te hebben gewerkt begon ik op een dag last te hebben van derealisatie in combinatie met veel spanningsklachten bij me voeten en vingers. Ik ben vervolgens minder gaan werken ( 4 dagen) en dat heeft een positievere invloed gehad op mijn mentale gesteldheid, dacht ik dan. Geen last meer van derealisatie maar wel aanhoudende spanningsklachten ( zwetende handen), bij het op staan al gevoel van spanning bij mijn voeten.
De spanning gaat op- en af, ik kreeg op een gegeven met 2 keer paniekaanvallen. De klachten lijken zich af te wisselen. Ook een lange periode last gehad van intrusies( weet niet of dat hoort bij een burn- out? Hebben meerdere mensen hier last van, specifiek van intrusies?
De spanning gaat op- en af, ik kreeg op een gegeven met 2 keer paniekaanvallen. De klachten lijken zich af te wisselen. Ook een lange periode last gehad van intrusies( weet niet of dat hoort bij een burn- out? Hebben meerdere mensen hier last van, specifiek van intrusies?
Thomas 12
21-08-2023
laatste reactie: 02-09-2023
3Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Wat voel je precies bij je voeten? ik heb dan vaak hele koude voeten en voel een soort van stroompjes.
anoniem
29-08-2023
Reactie:
Ja ik had ook last van intrusies als gevolg van de angst- en paniekstoornis die ik door mijn BO ontwikkelde.
Omdat ik niemand wil triggeren zal ik niet in detail treden maar ik was vreselijk bang dat ik gek werd en mezelf of een ander dan wat aan zou doen. Durfde niet alleen in de kamer te zijn met mijn nichtje dat toen nog een baby was daardoor.
Die gedachten kwamen echt puur door de overload aan stress en nu heb ik ze niet meer. Hooguit denk ik soms: o ja toen had ik van die rare gedachten.
Maar toen vond ik het doodeng en dacht ik dat ik gek werd, schaamde ik me ervoor enz. Dmv therapie heb ik geleerd; het zijn maar gedachten en ze betekenen niks. Ze worden alleen belangrijk als jij ze belangrijk maakt.
Het kan ook helpen om een beetje de spot met jezelf te drijven. Ik noem mijn angstbrein ‘dramaqueen’ en als ik onrealistische gedachten had/heb, dan denk ik: o de dramaqueen is weer even op zoek naar aandacht hoor. En dat maakt het dan allemaal wat minder beladen.
Veel sterkte en houd moed, je klachten kunnen écht veel minder worden en overgaan.
Omdat ik niemand wil triggeren zal ik niet in detail treden maar ik was vreselijk bang dat ik gek werd en mezelf of een ander dan wat aan zou doen. Durfde niet alleen in de kamer te zijn met mijn nichtje dat toen nog een baby was daardoor.
Die gedachten kwamen echt puur door de overload aan stress en nu heb ik ze niet meer. Hooguit denk ik soms: o ja toen had ik van die rare gedachten.
Maar toen vond ik het doodeng en dacht ik dat ik gek werd, schaamde ik me ervoor enz. Dmv therapie heb ik geleerd; het zijn maar gedachten en ze betekenen niks. Ze worden alleen belangrijk als jij ze belangrijk maakt.
Het kan ook helpen om een beetje de spot met jezelf te drijven. Ik noem mijn angstbrein ‘dramaqueen’ en als ik onrealistische gedachten had/heb, dan denk ik: o de dramaqueen is weer even op zoek naar aandacht hoor. En dat maakt het dan allemaal wat minder beladen.
Veel sterkte en houd moed, je klachten kunnen écht veel minder worden en overgaan.
Y.
01-09-2023
Reactie:
Derealisatie is géén mentale klacht... dan is je spanning in je lichaam zo groot dat je lichaam je bewustzijn half uit gaat zetten, door de natuur ingebouwd als je bijvoorbeeld door een roofdier gepakt wordt...
Taco
02-09-2023
Hoge hartslag (Verhaal 647)
Hoi!
Mijn hartslag is gelukkig weer laag in rust, wat niet altijd zo is geweest.
Alleen loop ik nu tegen het volgende aan. Als ik wegga, ben ik altijd iets gespannen, en heb ik een constante hartslag van 100. Soms voel ik me niet gespannen, maar nog steeds een hoge hartslag. Deze daalt na de activiteit wel weer.
Herkennen mensen dit? Zo ja, wordt dit ook snel weer normaal (blijvende lage hartslag)?
Mijn hartslag is gelukkig weer laag in rust, wat niet altijd zo is geweest.
Alleen loop ik nu tegen het volgende aan. Als ik wegga, ben ik altijd iets gespannen, en heb ik een constante hartslag van 100. Soms voel ik me niet gespannen, maar nog steeds een hoge hartslag. Deze daalt na de activiteit wel weer.
Herkennen mensen dit? Zo ja, wordt dit ook snel weer normaal (blijvende lage hartslag)?
Anoniem
27-08-2023
laatste reactie: 30-08-2023
3Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi!
Je hartslag is natuurlijk verschillend van persoon tot persoon. Maar als je je gestresst voelt of langdurig gestresst bent stijgt je cortisol. één van de gevolgen van een hoger cortisol niveau is een hogere hartslag. Ook in rust. Zodra je je weer rustiger zal voelen (langdurig), zal je hartslag ook weer dalen. Op de top van mijn burnout was mijn hartslag tijdens slapen 15-20 slagen per minuut sneller dan dat hij nu is. Een hartslag van 100 als je iets spannends gaat doen is herkenbaar. Ook niet iets om je zorgen over te maken. Als de hartslag maar weer rustig daalt na de stressvolle situatie.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
Groeten,
Je hartslag is natuurlijk verschillend van persoon tot persoon. Maar als je je gestresst voelt of langdurig gestresst bent stijgt je cortisol. één van de gevolgen van een hoger cortisol niveau is een hogere hartslag. Ook in rust. Zodra je je weer rustiger zal voelen (langdurig), zal je hartslag ook weer dalen. Op de top van mijn burnout was mijn hartslag tijdens slapen 15-20 slagen per minuut sneller dan dat hij nu is. Een hartslag van 100 als je iets spannends gaat doen is herkenbaar. Ook niet iets om je zorgen over te maken. Als de hartslag maar weer rustig daalt na de stressvolle situatie.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
Groeten,
Frank
29-08-2023
Reactie:
Bij mij is die nu 70-80 in rust, tijdens lichte activiteit 100-120, als ik wandelen ook rond de 110-120. In een burnout gaat je conditie er ook aan, is niet raar om dat een hogere hartslag te krijgen.
Taco
29-08-2023
Reactie:
Bedankt voor jullie reacties!
Madeliefje
30-08-2023
Wil je ook je hart luchten?
Alsof mijn lichaam de angst reactie niet kan dragen (Verhaal 639)
Dag allen,
Ik ben 26 jaar oud. Ik hoop iemand te bereiken die zich herkent in klachten van een zware burnout i.c.m. een hevige angst stoornis.
Zelf ben ik al bijna 2 jaar bezig. Het 1ste jaar bleef ik alleen maar steeds dieper vallen tot ik niets meer kon. In eerste instantie was ik overbelast: overprikkeld, gestresst, onrustig, angstig, slecht slapen etc. Later kwamen hier extreme vermoeidheidsklachten en hevige angst klachten bij. Ook rare lichamelijke sensaties en soms ziekjes voelen als ik teveel heb gedaan.
Het probleem is dat psychologen mij vertellen dat ik aan mijn angst stoornis moet werken en dus meer moet gaan doen, onder de mensen komen enzo. Als ik dit probeer dan krijg ik na een paar dagen van enge dingen doen veel meer klachten! Dan raak ik helemaal ontregeld en voel ik me veel slechter. Als ik dan een paar dagen rustig aan doe gaat het weer beter, als ik doorzet en niet rust dan wordt het als maar erger en stort mijn energie compleet in.
Het lijkt wel alsof mijn lichaam de angst reactie niet kan dragen, dezelfde nareactie ervaar ik ook bij te intensieve lichamelijke inspanning (sport), of als ik dingen moet regelen waarbij ik veel stress en spanning ervaar.
De arts zegt dat ik aan de angst stoornis moet werken om te herstellen. Want ik blijf me onrustig, gestresst en angstig voelen bijna constant, al bijna 2 jaar lang. Slapen blijft ook slecht gaan. Alleen hoe kan ik aan de angst stoornis werken als ik daarvoor intense dingen moet doen die me ontregelen en ik dan weer lichamelijk instort?
Is er iemand die zich herkent in mijn situatie? Burnout + angst stoornis
Eventueel tips?
Ik ben 26 jaar oud. Ik hoop iemand te bereiken die zich herkent in klachten van een zware burnout i.c.m. een hevige angst stoornis.
Zelf ben ik al bijna 2 jaar bezig. Het 1ste jaar bleef ik alleen maar steeds dieper vallen tot ik niets meer kon. In eerste instantie was ik overbelast: overprikkeld, gestresst, onrustig, angstig, slecht slapen etc. Later kwamen hier extreme vermoeidheidsklachten en hevige angst klachten bij. Ook rare lichamelijke sensaties en soms ziekjes voelen als ik teveel heb gedaan.
Het probleem is dat psychologen mij vertellen dat ik aan mijn angst stoornis moet werken en dus meer moet gaan doen, onder de mensen komen enzo. Als ik dit probeer dan krijg ik na een paar dagen van enge dingen doen veel meer klachten! Dan raak ik helemaal ontregeld en voel ik me veel slechter. Als ik dan een paar dagen rustig aan doe gaat het weer beter, als ik doorzet en niet rust dan wordt het als maar erger en stort mijn energie compleet in.
Het lijkt wel alsof mijn lichaam de angst reactie niet kan dragen, dezelfde nareactie ervaar ik ook bij te intensieve lichamelijke inspanning (sport), of als ik dingen moet regelen waarbij ik veel stress en spanning ervaar.
De arts zegt dat ik aan de angst stoornis moet werken om te herstellen. Want ik blijf me onrustig, gestresst en angstig voelen bijna constant, al bijna 2 jaar lang. Slapen blijft ook slecht gaan. Alleen hoe kan ik aan de angst stoornis werken als ik daarvoor intense dingen moet doen die me ontregelen en ik dan weer lichamelijk instort?
Is er iemand die zich herkent in mijn situatie? Burnout + angst stoornis
Eventueel tips?
Bas
22-08-2023
laatste reactie: 30-08-2023
9Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hallo Bas, heel herkenbaar jouw verhaal. Ik heb met twee verschillende psychologen te maken gehad en beiden komen met een ander verhaal. De eerste stelt een angststoornis vast en adviseert ook om leven zo veel als mogelijk te blijven leven. De tweede stelt overspannenheid vast, waarbij angst een gevolg is. Rust nemen zou de overspannenheid en angst dus doen verdwijnen. Tot nu toe probeer ik mijn leven zo veel als mogelijk te leiden maar zak inderdaad ook steeds verder weg.
Ruud
25-08-2023
Reactie:
ik heb ook veel angsten en beheersen momenteel heel m'n leven..heb het daar pas geleden met mijn man over gehad, maak met name over hem veel zorgen omdat hij met hartklachten zit en daar een tijd geleden aan geholpen is ( stent geplaatst) nu gaat het weer niet zo goed en volgen er volgende week onderzoeken. dus hij is eigenlijk in goeie handen..maar ik kan het niet loslaten en kan van bijv al helemaal in de stress schieten als hij me belt...zo bang dat het mis is. ook met de Kids kan ik dat zo hebben..kortom bang dat er enge dingen gebeuren, bang om mensen te verliezen. ik ben 47 en heb beide ouders ook al enkele jaren niet meer. dus allemaal misschien niet zo gek..maar tis zowat ziekelijk, heb er ook veel lichamelijke klachten van, moe!, spierpijn, hoofdpijn etc. ik was t ineens helemaal beu! en start volgende week met IEMT therapie ( lijkt op EMDR) Maar dit is vooral voor angsten ...hoop dat dit me voor een deel gaat helpen
anoniem
28-08-2023
Reactie:
Als je in een b.o zit dan betekent het dat je lichaam en hersenen rust nodig hebben.. dus extra prikkels opzoeken of sporten met een zwaar overspannen lichaam en brein gaan je niet beter maken... voel je grenzen aan voel hoeveel spierspanning je hebt die dag. Ga elke dag in de natuur wandelen om je zenuwstelsel rust en ontspanning te geven het liefst 30min kijk niet veel tv of alle schermtijden verminderen ook je tel.. probeer te accepteren dar je je nu zo voelt maar dat et ook weer langzaam aan beter en beter gaat mits je je lichaam ook de tijd geeft zich te herstellen.en als je je weer war beter voelt ga dan jezelf prikkelen.. na de stad bijv.
Anoniem
28-08-2023
Reactie:
Hoewel ik graag andere mensen willen helpen loop ik ook zelf rond met angst. Nu heb ik volgende week afspraak met een therapeute en hoop daarmee geholpen te kunnen worden.Volgend jaar moet ik eventueel een nier afstaan aan mijn zieke zoon die nu elke 2e dag aan de dialyse vastzit. Ik heb hem sinds 1993 thuis verzorgd met dagelijks katheters,medicatie en elke 3e week naar het ziekenhuis voor onderzoeken. Dit was tot 2010,toen kwam hij door omstandigheden in beschermd wonen.Omdat hij nu steeds slechter wordt en zijn lichaam steeds zwakker willen de artsen mij als donor. Begin oktober hoor ik of ze mij echt zeker willen voor de donatie. Mijn zoon wil niet op de wachtlijst staan, de waxhttijden zijn gemiddeld 4 jaar via eurotransplant. Maar deze situatie roept angst bij mij op. Ze gaan in mijn lichaam snijden en wat als mijn andere organen beschadigd raken of reageren op dat een nier verdwijnt? Misschien heel onlogische gedachten maar dit voelt zo spannend voor mij. Ik ben alleen met 2 jongere kinderen en kom uit een andere land. Ik heb een klein netwerk en voel me vaak eenzaam. Heb iemand anders ook een nier afgestaan?
Madeleine
> 2 jaar geleden
Reactie:
Hoi y heb je ook veel hoofdpijn en spanningsklachten met name schouder nek keel gezicht en soms beetje drukkend gevoel op de borst? Wat zijn joun lichamelijke klachten
Anoniem
29-08-2023
Reactie:
Hoi Bas,
Ik worstel hier zelf ook al een tijdje mee. Wel geloof ik dat ik het stadium van angststoornis voorbij ben. Ik zal proberen uit te leggen hoe ik daar zelf tegenaan kijk.
Mijn inziens komt een angststoornis voort uit een burnout (langdurige spanning en dus overbelasting van je zenuwstelsel)
Door de lichamelijke sensaties die jouw lichaam geeft door de spanning denkt je geest dat er gevaar is. Je lichaam maakt adrenaline aan en adrenaline zorgt ervoor dat je cortisol waardes stijgen. Cortisol bouwt geleidelijk op en bouwt ook geleidelijk weer af. Een angststoornis wordt vaak ingeleid door terugkerende paniekaanvallen (mensen die dit ervaren hebben weten dat het letterlijk voelt of je doodgaat). Dit gaat natuurlijk in je brein zitten, dit wil je niet nog eens ervaren. De spanning die vervolgens opkomt wanneer er situaties voorbij komen waarbij je eventueel een paniekaanval kan krijgen veroorzaken vervolgens opnieuw paniek. Een vicieuze cirkel. Een paniekstoornis slaat een enorm gaat in je energie en drijft je cortisol weer verder omhoog. Terwijl je juist herstelt door je cortisol te laten dalen. Veelvuldig in paniek zijn is dus funest voor je herstel. Mijn inziens begint het met het stapsgewijs afbouwen van de paniek en paniekaanvallen. Een psycholoog kan je hierbij helpen door cognitieve gedragstherapie.
Uit je verhaal kan ik opmaken dat je dingen onderneemt die jou heel veel stress geven terwijl je stresssysteem nog 'te hoog' zit en je hier direct extreme stressreacties van krijgt en dus weer paniekerig word. Ik denk dat het voor jou handig is om dit geleidelijk en met maten aan te vliegen. Voel je dat je heel veel spanning ervaart voor een activiteit, niet doen. Voel je een klein beetje spanning, wel doen. Je mag best iets spannend vinden maar probeer dingen met babysteps te gaan doen. Als je echt in paniek raakt dan was het te veel. Lekker laagdrempelig en vooral iets dat je een beetje leuk vind. Als je dan moe en uitgeput, maar niet angstig thuiskomt, denk je van: "poeh dat is me toch weer gelukt".
Op deze manier kan je langzaam je cortisolniveau laten dalen en van je paniekklachten afkomen. Je zal zien dat je over een langere periode steeds wat spannendere dingen kan gaan doen, zonder dat je lichaam er enorm op reageert. Let wel op: dit gaat met vallen en opstaan.
Nog een paar tips die mij ook enorm geholpen hebben:
Ik ben slaap gaan zien als iets heiligs, tijdens je slaap daalt je cortisol en beginnen je hersenen met herstellen.
Als je moeite hebt met inslaap komen, wellicht helpt een blauw licht bril. Vond ik zelf een verademing om deze in de loop van de avond op te zetten.
Voor de rest de standaard dingetjes: relatief gezond eten en elke dag een stukje wandelen / fietsen. Mocht je hier op een gegeven moment gek van worden (werd ik ook) ga lekker muziek of podcasts luisteren terwijl je onderweg bent.
Sorry voor het enorm lange verhaal maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Groetjes!
Ik worstel hier zelf ook al een tijdje mee. Wel geloof ik dat ik het stadium van angststoornis voorbij ben. Ik zal proberen uit te leggen hoe ik daar zelf tegenaan kijk.
Mijn inziens komt een angststoornis voort uit een burnout (langdurige spanning en dus overbelasting van je zenuwstelsel)
Door de lichamelijke sensaties die jouw lichaam geeft door de spanning denkt je geest dat er gevaar is. Je lichaam maakt adrenaline aan en adrenaline zorgt ervoor dat je cortisol waardes stijgen. Cortisol bouwt geleidelijk op en bouwt ook geleidelijk weer af. Een angststoornis wordt vaak ingeleid door terugkerende paniekaanvallen (mensen die dit ervaren hebben weten dat het letterlijk voelt of je doodgaat). Dit gaat natuurlijk in je brein zitten, dit wil je niet nog eens ervaren. De spanning die vervolgens opkomt wanneer er situaties voorbij komen waarbij je eventueel een paniekaanval kan krijgen veroorzaken vervolgens opnieuw paniek. Een vicieuze cirkel. Een paniekstoornis slaat een enorm gaat in je energie en drijft je cortisol weer verder omhoog. Terwijl je juist herstelt door je cortisol te laten dalen. Veelvuldig in paniek zijn is dus funest voor je herstel. Mijn inziens begint het met het stapsgewijs afbouwen van de paniek en paniekaanvallen. Een psycholoog kan je hierbij helpen door cognitieve gedragstherapie.
Uit je verhaal kan ik opmaken dat je dingen onderneemt die jou heel veel stress geven terwijl je stresssysteem nog 'te hoog' zit en je hier direct extreme stressreacties van krijgt en dus weer paniekerig word. Ik denk dat het voor jou handig is om dit geleidelijk en met maten aan te vliegen. Voel je dat je heel veel spanning ervaart voor een activiteit, niet doen. Voel je een klein beetje spanning, wel doen. Je mag best iets spannend vinden maar probeer dingen met babysteps te gaan doen. Als je echt in paniek raakt dan was het te veel. Lekker laagdrempelig en vooral iets dat je een beetje leuk vind. Als je dan moe en uitgeput, maar niet angstig thuiskomt, denk je van: "poeh dat is me toch weer gelukt".
Op deze manier kan je langzaam je cortisolniveau laten dalen en van je paniekklachten afkomen. Je zal zien dat je over een langere periode steeds wat spannendere dingen kan gaan doen, zonder dat je lichaam er enorm op reageert. Let wel op: dit gaat met vallen en opstaan.
Nog een paar tips die mij ook enorm geholpen hebben:
Ik ben slaap gaan zien als iets heiligs, tijdens je slaap daalt je cortisol en beginnen je hersenen met herstellen.
Als je moeite hebt met inslaap komen, wellicht helpt een blauw licht bril. Vond ik zelf een verademing om deze in de loop van de avond op te zetten.
Voor de rest de standaard dingetjes: relatief gezond eten en elke dag een stukje wandelen / fietsen. Mocht je hier op een gegeven moment gek van worden (werd ik ook) ga lekker muziek of podcasts luisteren terwijl je onderweg bent.
Sorry voor het enorm lange verhaal maar ik hoop dat je er iets aan hebt.
Groetjes!
Frank
29-08-2023
Reactie:
Hoi Anoniem,
Ja zeker hoofdpijn heb ik ook veel gehad, nu is dat ook nog het eerste symptoom wat ik heb als ik moe ben. Spanningsklachten in nek, schouders, gezicht en kaken heb ik ook nog steeds. Wel een stuk minder dan voorheen maar ik hou nog veel spanning vast in die gebieden. Lijkt wel of het daar het hardnekkigst is.
En ik heb elke avond in bed hartkloppingen, niet heel hard of snel of onregelmatig maar gewoon iets harder dan mijn normale hartslag zeg maar.
En aan het eind van de dag soms pijnlijke benen van vermoeidheid.
Alle klachten zijn wel veel heftiger geweest ten opzichte van nu.
Ja zeker hoofdpijn heb ik ook veel gehad, nu is dat ook nog het eerste symptoom wat ik heb als ik moe ben. Spanningsklachten in nek, schouders, gezicht en kaken heb ik ook nog steeds. Wel een stuk minder dan voorheen maar ik hou nog veel spanning vast in die gebieden. Lijkt wel of het daar het hardnekkigst is.
En ik heb elke avond in bed hartkloppingen, niet heel hard of snel of onregelmatig maar gewoon iets harder dan mijn normale hartslag zeg maar.
En aan het eind van de dag soms pijnlijke benen van vermoeidheid.
Alle klachten zijn wel veel heftiger geweest ten opzichte van nu.
Y.
29-08-2023
Reactie:
Als aanvulling op Frank:
Ik heb veel last van faalangst gehad (nog steeds). Ken je de window of tolerance?
Zoek op YouTube naar : window of tolerance dr tracey marks
Het is een korte en duidelijke uitleg over window of tolerance, angst/stress en in welke “State of mind” je moet zijn om spannende of nieuwe dingen te ondernemen.
Na die uitleg, vind ik een andere illustratie van de “window of tolerance” fijn om het beter te begrijpen.
Google naar: window of tolerance boat. En klik op de afbeelding met een eenhoorn-bootje.
Ik heb veel last van faalangst gehad (nog steeds). Ken je de window of tolerance?
Zoek op YouTube naar : window of tolerance dr tracey marks
Het is een korte en duidelijke uitleg over window of tolerance, angst/stress en in welke “State of mind” je moet zijn om spannende of nieuwe dingen te ondernemen.
Na die uitleg, vind ik een andere illustratie van de “window of tolerance” fijn om het beter te begrijpen.
Google naar: window of tolerance boat. En klik op de afbeelding met een eenhoorn-bootje.
Pearl
30-08-2023
Reactie:
Hoi allen. Ik heb ook een burn-out met angstklachten. Door het overbelaste zenuwstelsel komen die angsten, dat is heel normaal. Soms kan ik heel reeel kijken naar de angsten maar een ander moment grijpt het me enorm aan.
Ik doe nu lichaamswerk met mijn therapeut en hatha yoga, heel helpend!
Verder kost het geduld en tijd….
Ik doe nu lichaamswerk met mijn therapeut en hatha yoga, heel helpend!
Verder kost het geduld en tijd….
Monii
30-08-2023
Lichamelijke klachten zijn nog het ergste (Verhaal 644)
Ik zit nu een jaar en twee maanden in een burnout. Het leek een tijdje beter te gaan, maar ben nu weer terug bij af. Zit midden in een verhuizing wat het er allemaal niet beter op maakt. Kan het zijn dat ik me hierdoor weer zo ellendig voel ? Enorm veel lichamelijke klachten en zou het liefste de hele dag in een hoekje gaan zitten janken, maar kan niet eens huilen. Ben vreselijk onrustig en gespannen, maar die lichamelijke klachten zijn nog het ergste. Duizelig, droge mond, darm- en maagklachten, spierpijn, branderige tong, brok in mijn keel en noem maar op. Over twee weken moet het oude huis opgeleverd worden en ik hoop dat ik daarna rust kan vinden want dit is ook geen leven zo...
Mitchell
26-08-2023
laatste reactie: 30-08-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Mitchell, ze zeggen dat een verhuizing een van de meest stressvolle dingen is die je kunt meemaken. Dus het lijkt me best logisch dat je je hierdoor zo slecht voelt. Ik heb het zelf niet meegemaakt maar het lijkt me verklaarbaar. Rust nemen is er bij een verhuizing natuurlijk niet bij en je gaat natuurlijk snel over je grenzen
Anoniem
26-08-2023
Reactie:
Ik zit in een soortgelijke situatie. Doordat ik nu twee jaar ziek ben kom ik in de WIA terecht. Financieel ga ik er flink op achteruit waardoor ik het huis heb moeten verkopen. Nu aan het verhuizen en voel me ellendig. Vraag me ook af of het komt doordat ik teveel doe en over mijn grenzen ga. Gisteren een best wel goede dag gehad en vandaag weer een grote ellende met veel lichamelijke klachten vanaf het moment dat ik opsta. Verder voel ik me ook schuldig dat we nu veel kleiner moeten gaan wonen, schuldig vooral te opzichte van mijn gezin.
Vaak heb ik het gevoel dat ik hier nooit meer uit ga komen. Vraag me af wanneer ik ooit tot rust ga komen. Denk vaak dat dit nooit door stress kan komen maar dat ik gewoon een onderliggende ziekte heb. Zijn deze gedachten herkenbaar voor jullie ?
Ik ben echt radeloos aan het worden na + 2 jaar in deze ellende te zitten.
Vaak heb ik het gevoel dat ik hier nooit meer uit ga komen. Vraag me af wanneer ik ooit tot rust ga komen. Denk vaak dat dit nooit door stress kan komen maar dat ik gewoon een onderliggende ziekte heb. Zijn deze gedachten herkenbaar voor jullie ?
Ik ben echt radeloos aan het worden na + 2 jaar in deze ellende te zitten.
Anoniem
30-08-2023
Probeer veel in bed te liggen dan heb ik er niet zo’n last van (Verhaal 593)
Ik heb heel veel last van lichamelijke klachten, dat ik angstig word of er iets mis is. Herkent iemand: duizelingen, gevoel dat je geen coordinatie meer hebt, wazig zien, soms beetje vlekjes zien, oorzuizen.. buikpijn.. moe!! Het komt in vlagen en als ik angstig word dat er iets mis is wordt het erger.. probeer veel in bed te liggen dan heb ik er niet zo’n last van.
Herkennen mensen dit?? Ik kan niet zo veel vergelijking vinden op internet
Herkennen mensen dit?? Ik kan niet zo veel vergelijking vinden op internet
Anoniem
20-07-2023
laatste reactie: 29-08-2023
6Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Pure stress. Niets anders. Oorsuizen, hartkloppingen, kortademig, overmatig zweten, hoofdpijn, 'rare' vermoeidheid, spierpijn, trillende spieren, aangespannen spieren, nerveuze trekken, trillende oogleden, rugpijn, aangespannen schouders, slappe benen, kramp in vingers, slecht slapen, niet door kunnen slapen, piekeren, emotionele buien, lamlendig... en het rijtje is nog veel langer. Dus maak je geen zorgen, hoort er allemaal bij. Het zij de bij-effecten, dus leg daar de focus niet op.
Anoniem
21-07-2023
Reactie:
Ga juist iedere ochtend een klein stukje wandelen en voel de wind en luister naar de vogels wind enz
Even naar buiten je zinnen verzetten de ergste adrenaline eruit
Het is bewezen dat wandelen in de natuur je geest kalmeert
Leen desnoods een hond van iemand dat deed ik dat leidde ook extra af van denken aan mij lijf.
Begin klein het gaat erom dat je even gaat en niet hoe lang en ver. Veel buiten zijn desnoods in je tuin luister naar de vogels. Kijk naar de wolken
Even naar buiten je zinnen verzetten de ergste adrenaline eruit
Het is bewezen dat wandelen in de natuur je geest kalmeert
Leen desnoods een hond van iemand dat deed ik dat leidde ook extra af van denken aan mij lijf.
Begin klein het gaat erom dat je even gaat en niet hoe lang en ver. Veel buiten zijn desnoods in je tuin luister naar de vogels. Kijk naar de wolken
Anoniem
30-07-2023
Reactie:
Jouw klachten herken ik zeker. De oorsuizen, vlekjes/ bewegende deeltjes voor de ogen, angstig gevoel, paniek. Zelf ben ik bijna 2 maanden geleden bij de huisarts hiervoor geweest. Een 4dkl (klachtenlijst) ingevuld waar ook veel van deze klachten op staan. Zeker het wazige zien en vlekjes voor de ogen bevestigden mijn grote disbalans in stress en angst. Heeft (veel) tijd nodig. Probeer hulp te zoeken. Een psychosomatische fysio heeft deels geholpen. Nu begin ik binnenkort bij een psycholoog. Het is belangrijk om niet teveel focus te leggen op de klachten.
Veel succes en beterschap.
Veel succes en beterschap.
M
31-07-2023
Reactie:
Hoe heb je gezocht? Dat zijn ongeveer de meest voorkomende symptomen.
Taco
31-07-2023
Reactie:
Ik ken deze klachten. Ik heb al deze klachten min om meer gehad. Waar ik nu het meeste last van heb is druk en pijn in mijn kaak. Wat doorloopt naar mijn oor en nek. Ik heb dit als 5 jaar. Dit is plotseling gekomen met allerlei andere klachten. Heel bizar dat dit in 1 keer kan komen. Opgebouwde stress van jaren opgeteld... dan krijg je chronische pijn.
Anoniem
03-08-2023
Reactie:
Je klachten lijken ook op een b12 tekort. Stress heeft daar ook invloed op.
Rebecca
29-08-2023
Trage hartslag (Verhaal 645)
Trage hartslag
Je zou zeggen dat je bij een burn out een wat hogere hartslag hebt, maar ik heb een relatief lage hartslag. Wie herkent dit? Ik raak er erg gespannen van want soms lijkt het alsof mijn hart ermee stopt. Ik heb dit ook bij "stress momenten" zoals laatst toen mijn peuter een driftbui kreeg: in plaats van dat ik hartkloppingen kreeg, werd mijn hartslag heel laag en viel ik bijna flauw. Wie o wie herkent dit?
Je zou zeggen dat je bij een burn out een wat hogere hartslag hebt, maar ik heb een relatief lage hartslag. Wie herkent dit? Ik raak er erg gespannen van want soms lijkt het alsof mijn hart ermee stopt. Ik heb dit ook bij "stress momenten" zoals laatst toen mijn peuter een driftbui kreeg: in plaats van dat ik hartkloppingen kreeg, werd mijn hartslag heel laag en viel ik bijna flauw. Wie o wie herkent dit?
Lisanne
26-08-2023
laatste reactie: 29-08-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Lisanne,
Wat een vervelend gevoel. Ik kan me hier wel iets bij voorstellen. Ik herken de gevoelens, echter komt dit (bij mij) niet door een lage hartslag maar door een gevoel van acute overprikkeling. Dit zorgt bij mij voor een gevoel van flauwvallen. Heb je je hartslag op zon moment wel eens gemeten? Ik ben benieuwd wat je hartslag op zon moment is. Jouw gevoel kan namelijk te maken hebben met overprikkeling, en niet met een lage hartslag. Het is heel begrijpelijk dat je met deze gevoelens denkt dat je hartslag of bloeddruk laag is. Maar dit hoeft niet zo te zijn.
Groeten
Wat een vervelend gevoel. Ik kan me hier wel iets bij voorstellen. Ik herken de gevoelens, echter komt dit (bij mij) niet door een lage hartslag maar door een gevoel van acute overprikkeling. Dit zorgt bij mij voor een gevoel van flauwvallen. Heb je je hartslag op zon moment wel eens gemeten? Ik ben benieuwd wat je hartslag op zon moment is. Jouw gevoel kan namelijk te maken hebben met overprikkeling, en niet met een lage hartslag. Het is heel begrijpelijk dat je met deze gevoelens denkt dat je hartslag of bloeddruk laag is. Maar dit hoeft niet zo te zijn.
Groeten
Frank
29-08-2023
Reactie:
Ik had aan het begin een lage hartslag in rust, zo'n 45-50 in de avond terwijl m'n conditie niet zo mega goed was. Nu is die 70 in rust, veel gezonder. Herken het bijna flauwvallen ook wel.
Taco
29-08-2023
Neergevallen (Verhaal 64)
In 2019 neergevallen en alles is ermee gestopt. Anderhalve week in het ziekenhuis gelegen en kon niet meer lopen of functioneren. Alles was letterlijk opgebrand zowel fysiek als mentaal. Alles is onderzocht maar ze konden niks vinden en mocht naar huis.
Toen begonnen de paniekaanvallen en gedachten die ik zelf niet meer onder controle had of kon stoppen. Blijkbaar waren de hersenen zo overbelast dat het niks meer op kon nemen of filteren.
Driekwart jaar tot een jaar lang kon ik niks. Heel snel overprikkeld, uitgeput, duizeligheid, paniekaanvallen en pijn in het hoofd.
Nu op dit moment nog steeds herstellende maar het gaat steeds beter gelukkig.
Al met al duurt het lang en het voelt soms heel uitzichtloos. Of onbegrepen soms.
Hoe ervaren jullie dit? Herkennen jullie je hierin?
Toen begonnen de paniekaanvallen en gedachten die ik zelf niet meer onder controle had of kon stoppen. Blijkbaar waren de hersenen zo overbelast dat het niks meer op kon nemen of filteren.
Driekwart jaar tot een jaar lang kon ik niks. Heel snel overprikkeld, uitgeput, duizeligheid, paniekaanvallen en pijn in het hoofd.
Nu op dit moment nog steeds herstellende maar het gaat steeds beter gelukkig.
Al met al duurt het lang en het voelt soms heel uitzichtloos. Of onbegrepen soms.
Hoe ervaren jullie dit? Herkennen jullie je hierin?
Anoniem
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 28-08-2023
2Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik herken et ook.ik kreeg zelf ook een aanval van paniek draaierig worden angst flauwvallen energie ging weg spierkracht ging weg en me ogen bleven zwaar vermoeid achter. Dat gebeurde er bij mij. Daarna begreep ik pas dat ik op uitgeput was en overprikkeld niet normaal. Ook hoofdpijn enorm rare duizelig bedrukte gevoel in het hoofd alsof de boot van links naar recht na voren na achter gaat. Zo voelde et als ik eventjes liep, mijn benen voelde als elastiek en was angsitg ben ik nog steeds wel. Nu 1,6 jaar verder nog steeds herstellende. Hoe is et nu met je? Heb je medicatie erbij gekregen?
Anoniem
12-01-2023
Reactie:
Hoe gaat et nu met je? Heb zelfde b.o klachten.
Anoniem
28-08-2023
Wil je ook je hart luchten?
Compleet gesloopt (Verhaal 581)
Ik ben benieuwd of hier ook mensen zijn die net zoveel moeite hebben met het accepteren dat je echt, maar dan ook echt, compleet gesloopt bent. Nog steeds na een 1/2 jaar denk ik er veel te makkelijk over en ga (ver) over mijn grenzen. Wat is jullie strategie qua doseren?
Anoniem
12-07-2023
laatste reactie: 28-08-2023
10Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Helemaal hetzelfde hier. Steeds weer van alles willen ondernemen en dan keihard mijn grenzen voelen. Het doet wat met een mens. Heel moeilijk om iedereen rond je te zien functioneren en zelf niks te kunnen. Een strategie om te doseren ben ik zelf nog aan het zoeken. Misschien is de eerste stap het in vraag stellen of je wel of niet in staat bent om een taak op te nemen ipv er gewoon in te vliegen. En jezelf in te fluisteren dat het niet moet als je voelt dat het teveel is? Dit zou ik wel willen proberen. Kan het nog niet hoor, ook volop bezig!
F
05-08-2023
Reactie:
Herkenbaar. 14 maanden BO en mijn batterij staat nog steeds op 0. Ik weet niet hoe ik moet loslaten. Ik blijf maar over mijn grenzen gaan op alle vlakken. Ik heb moeite ze aan te geven aan anderen of voor mezelf toe te geven dat het me te veel is.
Ik ben "verplichte" rustmoment gaan inbouwen door bv. voor iedere maaltijd een halfuur met mijn ogen dicht op de bank te liggen. Dit helpt maar dan ben ik zo slim om dat beetje energie direct weer op te gebruiken. Telkens spijt van, vraag me af waarom ik het deed, en doe het de volgende dag opnieuw.
Het is alsof het "dingen willen doen" en vechten een verslaving is.
Ik ben "verplichte" rustmoment gaan inbouwen door bv. voor iedere maaltijd een halfuur met mijn ogen dicht op de bank te liggen. Dit helpt maar dan ben ik zo slim om dat beetje energie direct weer op te gebruiken. Telkens spijt van, vraag me af waarom ik het deed, en doe het de volgende dag opnieuw.
Het is alsof het "dingen willen doen" en vechten een verslaving is.
LJ
05-08-2023
Reactie:
Jouw verhaal klinkt voor mij heel herkenbaar. Ik ben nu 2,5 jaar verder en heb een stuk of 5, 6 of 7 grote terugvallen meegemaakt, misschien zelfs meer. Als ik vanaf dag 1 een goede coach had gehad was dit misschien te voorkomen geweest, nu moet ik het allemaal zelf ondervinden en uitzoeken. De belangrijkste tip die ik kan geven is: vanaf nu is je lichaam de baas en niet je hoofd. Daarmee bedoel ik dat je geen verwachtingen meer mag stellen aan jezelf in de zin van "dit moet ik toch kunnen". Dit besef gaat gepaard met teleurstellingen, zoals het moeten afzeggen van bezoek e.d. omdat je dat op dat moment niet kunt opbrengen. Verder ervaar ik dat als ik binnen bepaalde grenzen blijf, dat mijn lichaam dan voldoende kan herstellen, maar zodra ik denk: ik doe er een schepje bovenop, dan gaat het mis. Het komt dus heel nauw, of je in "groen" blijft of in "rood" bent beland. Vooruitgang kun je alleen bereiken door héle kleine stapjes te maken. Dit vraagt om een ijzeren discipline.
Frank
17-08-2023
Reactie:
Ik begrijp je volkomen, het is zo lastig om je gewoonweg leeg te voelen. Ik was altijd een actieve sporter. Ik sportte zelfs tijdje op nationaal niveau. Mijn conditie was ruim boven gemiddeld. En nu... Boodschappen doen voelt als een marathon. Ik ben inmiddels 1,5 jaar op weg. Ik heb gelukkig weer betere dagen maar soms voelen simpele dingen zoals de boodschappen nog steeds als een marathon. Sporten gaat nog steeds niet, ook door frustratie want ik kan nu alleen op "oma" niveau bewegen ipv het vrij hoge niveau wat ik gewend was. Dus ik ga veel te snel te ver, met het gevolg dat je door 1 sportsessie daarna soms weken lang niet meer normaal functioneert.
Mijn schoonfamilie heeft veel sporters, als ik uit moet leggen hoe het voelt zeg ik altijd. Stel je voor dat je een zware wedstrijd heb gespeeld en helemaal kapot bent. Houd dat gevoel vast, maar dan voor dagen/weken/maanden achter elkaar.
En zelfs dat komt niet helemaal overeen natuurlijk, maar voor mensen die het niet snappen/hebben mee gemaakt lijkt dit de beste uitleg.
En aanvulling op frank
Het is zo frustrerend om die mini stapjes te nemen terwijl je zoveel meer wil.
Mijn schoonfamilie heeft veel sporters, als ik uit moet leggen hoe het voelt zeg ik altijd. Stel je voor dat je een zware wedstrijd heb gespeeld en helemaal kapot bent. Houd dat gevoel vast, maar dan voor dagen/weken/maanden achter elkaar.
En zelfs dat komt niet helemaal overeen natuurlijk, maar voor mensen die het niet snappen/hebben mee gemaakt lijkt dit de beste uitleg.
En aanvulling op frank
Het is zo frustrerend om die mini stapjes te nemen terwijl je zoveel meer wil.
Lisette
21-08-2023
Reactie:
Hey mensen, echt stapje voor stapje! En ik kan het coachingsprogramma 'echtinbalans' nog aanbevelen. Lang niet alles is perfect en soms wat teveel gericht op supplementen of andere aankopen, maar in algemene zin is het in de basis een goed programma om de ergste periode uit te komen. Ik kan het niet voorstellen dat ik nog in dat dal zou zitten na zo'n lange tijd... Heb precies 1 jaar terug mijn grote crash gehad na 3 maanden aankloten en mij suboptimaal voelen. Ondertussen weer 50% werkend maar wel veel aangekomen. Het komt goed, gewoon heel rustig aan!
Taco
21-08-2023
Reactie:
Helemaal met Frank eens! Je lichaam is de baas, luister daar naar! Als ik teveel doe nemen spierspanning/(hoofd)pijn direct toe (overprikkeling). Zorg voor een goede dagstructuur met vaste eetmomenten, huishoudelijke taken/taakjes. En continue doseren, tussendoor rusten. Wat je per dag aankunt verschilt enorm. Het gaat om er om dat je kleine stapjes zet. En zoek een externe coach die je op t rechte pad houdt.
C. Hermans
28-08-2023
Reactie:
Ik zou veel schermtijd vermijden om je batterij op te laden wandelen in het bos, af en toe na een vriend of vriendin fam ofzo. Gezond eten supplementen nemen bcomplex omega magnesium ect.. ik heb ook last van spierspanning hoofdpijn en als.ik loop soort van evenwicht problemen.
Anoniem
28-08-2023
Reactie:
Heel herkenbaar helaas. Zit zelf nu 13 maanden in burnout en zit op dit moment midden in een verhuizing. Daardoor flinke terugslag omdat ik gewoon veel teveel heb gedaan (tenminste ik denk dat dat het is). Moet nog de laatste loodjes maar ben niet meer vooruit te branden.
Uit zich bij mij met enorm veel lichamelijke klachten, slecht slapen en depressieve gevoelens. Veel onrust en paniekaanvallen. Kun je je zo ellendig voelen doordat je teveel gedaan hebt vraag ik me af ???
Uit zich bij mij met enorm veel lichamelijke klachten, slecht slapen en depressieve gevoelens. Veel onrust en paniekaanvallen. Kun je je zo ellendig voelen doordat je teveel gedaan hebt vraag ik me af ???
Anoniem
28-08-2023
Reactie:
pff..wat herkenbaar allemaal! ik ben vanaf 1 maart 2023 thuis. ik werk 20 uur in het ziekenhuis op bloedafname. ik ben sinds een paar weken weer aan het opbouwen 3x3 uur. ik werk eigenlijk 4 ochtenden van 07.15u tot 12.30u. nu net vakantie gehad en merkte in de vakantie al dat het weer minder werd hoe dan?!) ik ben vreselijk moe, spierpijn in zowat heel m'n lijf, hoofdpijn. ik kan gewoon niet begrijpen dat ik zo moe blijf, heb bijna 3 mnd volledig thuis gezeten..maar lijk de batterij niet eens halfvol te krijgen. ik heb 3 Kids en dus ook een druk huishouden..en ja..doe t rustig aan, laat dingen liggen, vermijd stress..allemaal zo makkelijk gezegd, soms zit je nou eenmaal in een situatie waarin je niet zomaar uit kan. mijn man anderhalf jaar geleden gedotterd, maar nu weer opnieuw onderzoeken wegens wederom hartklachten..
ik blijf dus maar " aan " staan..
ben bijna blij te lezen dat ik niet de enige ben waarbij het zolang duurt. in oktober zou ik weer volledig aan de gang moeten zijn.. maar ben zo bang dat ik t niet ga redden en wil zo graag ook voor mijn collega's
ik blijf dus maar " aan " staan..
ben bijna blij te lezen dat ik niet de enige ben waarbij het zolang duurt. in oktober zou ik weer volledig aan de gang moeten zijn.. maar ben zo bang dat ik t niet ga redden en wil zo graag ook voor mijn collega's
anoniem
28-08-2023
Reactie:
Hoi lisette. Wat zijn joun klachten..ik deed ook altijd op hoge niveau sporten. Kan nu ook na 2 jaar niet sporten zelfs de loopband kan mijn klachten down verergeren. Krijg dan last van me evenwicht en voel enorme spierspanning middenrif hals nek en hoofd. Terwijl buiten wandelen dat niet zo veroorzaakt..
Anoniem
28-08-2023
Vreselijke vermoeidheid in mijn benen (Verhaal 60)
Ik ben nu bijna 6 maanden thuis met een burn-out. Ondertussen heb ik een hele weg afgelegd.Het proces is met ups en downs gegaan...iIk heb vooral heel veel last gehad van spierspasmen, depressief gevoel, trillen en beven, niet kunnen eten, diarree en heel erg vroeg wakker worden en dan niet ophouden met piekeren.Ondertussen gaat het beter...ik denk eraan om terug aan het werk te gaan...denk dat ik er mentaal klaar voor ben en het ook nodig heb om weer bezig te zijn, terug onder de mensen te komen...alleen is er die vreselijke vermoeidheid in mijn benen...mijn spieren in mijn benen zijn soms zooooo moe dat ik alleen maar in de zetel wil zitten...Ik vraag me af hoelang dat nog gaat duren.Iemand daar ervaring mee?Die lichamelijke vermoeidheid is ook pas na 4 maanden uitgekomen, ik had dat in het begin niet...(mss omdat ik in het begin zowiezo alleen maar in mijn zetel lag en bijna niets deed)...Ik heb het gevoel dat ik eindelijk weer energie heb en die somberheid is weg, maar die vermoeide benen!!!
Katrien
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 28-08-2023
7Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik heb bijna dezelfde klachten gehad. Ik ben nu zo’n 7 maanden verder sinds de diagnose.
Mediteren en met name de bodyscan meditatie heeft me in het begin veel geholpen naast de cognitieve gedragstherapie en EFT (emoties beter herkennen).
Ik ga van top tot teen langs m’n lichaam, merk het gevoel op en dan laat ik het gaan en ga naar het volgende.
Verder aan vitamine D ben ik begonnen, omdat ik nauwelijks buiten kwam, en het wordt ook geadviseerd aan alle Nederlanders in het algemeen.
Vit D tekort schijnt onder andere vermoeidheid te veroorzaken.
Magnesium was me eerder geadviseerd door het re-integratie bedrijf. Eerst dat afgehouden, omdat ik goed at. Echter toch begonnen, vanwege enorme knopen in mijn nek en schouders en enorme uitputting na een therapie-sessie of een nieuwe activiteit.
Lees goed de bijsluiters en de bijwerkingen!
Mediteren en met name de bodyscan meditatie heeft me in het begin veel geholpen naast de cognitieve gedragstherapie en EFT (emoties beter herkennen).
Ik ga van top tot teen langs m’n lichaam, merk het gevoel op en dan laat ik het gaan en ga naar het volgende.
Verder aan vitamine D ben ik begonnen, omdat ik nauwelijks buiten kwam, en het wordt ook geadviseerd aan alle Nederlanders in het algemeen.
Vit D tekort schijnt onder andere vermoeidheid te veroorzaken.
Magnesium was me eerder geadviseerd door het re-integratie bedrijf. Eerst dat afgehouden, omdat ik goed at. Echter toch begonnen, vanwege enorme knopen in mijn nek en schouders en enorme uitputting na een therapie-sessie of een nieuwe activiteit.
Lees goed de bijsluiters en de bijwerkingen!
MissyMe
> 2 jaar geleden
Reactie:
Heb ik ook
Robert
26-10-2022
Reactie:
Hallo,
Ik ben nu 6 weken na mijn crash van burn-out en bij mij is dit ook één van de klachten. Ik ben zo moe dat mijn ledematen zo zwaar aanvoelen en beven. Nu is het iets beter na dat de adrenaline al een paar weken weg is. Maar ik voel het minste stressje dat ik deze niet meer aan kan. Wat hevig allemaal é.
Liefs
Ik ben nu 6 weken na mijn crash van burn-out en bij mij is dit ook één van de klachten. Ik ben zo moe dat mijn ledematen zo zwaar aanvoelen en beven. Nu is het iets beter na dat de adrenaline al een paar weken weg is. Maar ik voel het minste stressje dat ik deze niet meer aan kan. Wat hevig allemaal é.
Liefs
Elien
29-01-2023
Reactie:
Mn lichaam is op ben zo bang
Priscilla
25-03-2023
Reactie:
Ik heb nu 5 jaar geleden een erge burnout gekregen met al de klachten van dien !nog steeds heb ik last van mijn benen als ik een paar honderd meter gewoon loop naar de supermarkt ze worden heel zwaar en het voelt alsof ik niet verder kan Pfffff slurpt energie dus echt gaan wandelen kan ik niet krijg ook tintelingen in mijn voeten en nogal eens gummie benen (trillerig) niet prettig ,ik begreep niet dat dit nog steeds de nasleep van de Burnout is maar ben wel blij dat ik zover ben dat ik weer gewoon kan leven !!sterkte allemaal LIEFS Josephine
Josephine
17-05-2023
Reactie:
Wat je vermeld is ongelooflijk .ik heb juist dezelfde symptomen..en soms geen stap meer vooruit te zetten.Ik werkte gisteren mijn eerste dag .ik ben thuisgekomen en direct geslapen.tot savonds en dan nog eens tot 6uur smorgens de vermoeidheid is erg in mijn benen. Grtjs
Dirk
23-08-2023
Reactie:
Heftig allemaal, je leest vaak 'supermarkt' voor mij is dit ook elke keer weer een opgave! Zeg nu tegen mijzelf 'rustig je hebt alle tijd van de wereld'. En van tevoren een duidelijk lijstje maken op volgorde van looproute.
Misschien een tip: ik loop sinds kort met een 'leenhond', zijn baasje is vanwege rugklachten nu niet mobiel. Kijk, alleen lopen in het bos is fijn maar met een enthousiaste hond lopen is dubbel zo leuk. En het voelt goed om een ander te helpen. Ben altijd heel sportief geweest, amateurwielrenner geweest en het fietsen gaat redelijk qua energie maar nog wel het gevoel van 'grip' missen op je lichaam. Dit uit zich o.a. in dove tenen/voeten. Las hier ook over je grenzen heen gaan. Heb dit helaas ook vaak gedaan, sprinten met een duizelig hoofd etc. Het is zo moeilijk om je gedeisd te houden he. Zodat die batterij langzaamaan weer opgeladen kan worden.
Misschien een tip: ik loop sinds kort met een 'leenhond', zijn baasje is vanwege rugklachten nu niet mobiel. Kijk, alleen lopen in het bos is fijn maar met een enthousiaste hond lopen is dubbel zo leuk. En het voelt goed om een ander te helpen. Ben altijd heel sportief geweest, amateurwielrenner geweest en het fietsen gaat redelijk qua energie maar nog wel het gevoel van 'grip' missen op je lichaam. Dit uit zich o.a. in dove tenen/voeten. Las hier ook over je grenzen heen gaan. Heb dit helaas ook vaak gedaan, sprinten met een duizelig hoofd etc. Het is zo moeilijk om je gedeisd te houden he. Zodat die batterij langzaamaan weer opgeladen kan worden.
Arend
28-08-2023
Begin langzaam echt radeloos te worden (Verhaal 590)
Ben bijna 2 jaar geleden burnout geraakt en heb vrij snel het werk weer opgepakt en uren uitgebouwd. Echter na 10 maanden weer volledig uitgevallen. Voor de wet ben ik binnenkort dus 2 jaar ziek. Heb recent de WIA aanvraag moeten doen. De laatste tijd gaat het weer volledig de verkeerde kant op. Veel onrust in mijn lijf, maag- en darmklachten en het gevoel dat ik steeds verder wegzak. Voel me echt beroerd en weet niet hoe hieruit te komen.
Maak me druk om UWV en voel me schuldig naar mijn gezin toe dat het zover heeft moeten komen. Probeer rust te nemen maar lukt niet door de onrust in mijn lijf. Zit ook constant in mijn hoofd te piekeren en me af te vragen waarom ik me zo voel. Probeer het allemaal te accepteren maar lukt gewoonweg niet. Vreselijk om zo de dagen door te moeten komen.
Zijn er mensen die dit herkennen ? Begin langzaam echt radeloos te worden en weet niet meer wat te doen.
Maak me druk om UWV en voel me schuldig naar mijn gezin toe dat het zover heeft moeten komen. Probeer rust te nemen maar lukt niet door de onrust in mijn lijf. Zit ook constant in mijn hoofd te piekeren en me af te vragen waarom ik me zo voel. Probeer het allemaal te accepteren maar lukt gewoonweg niet. Vreselijk om zo de dagen door te moeten komen.
Zijn er mensen die dit herkennen ? Begin langzaam echt radeloos te worden en weet niet meer wat te doen.
Anoniem
19-07-2023
laatste reactie: 28-08-2023
5Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hi, als iets niet goed is, is het wel dat jij je schuldig voelt. Dat moet je echt naast je neerleggen. Ik zit ook al enige tijd in een burnout, maar schuldig voel ik mij daar allang niet meer over. Het is wat het is. Zo simpel is het. Niet alleen moet jij dat accepteren, maar ook je naasten. Doen zij dat niet, dan is dat hooguit jammer en zegt meer over hun dan over jou.
Probeer het positief in te zien. Onbewust (maar wellicht ook bewust) weet je wat de oorzaak is, maar werk je er nog niet aan. Ik heb er heel lang omheen gedraaid en heb nu pas, na jaren, toegegeven voor mijzelf dat ik de wortel aan moet pakken en niet de neveneffecten. Je kunt yoga, meditatie, mindfulness gaan doen, maar als je jezelf niet openstelt voor het aanpakken van het onderliggende probleem helpt dat allemaal niets.
Je lichaam liegt niet, dat heb ik nu al diverse malen meegemaakt. Dus zodra ik een goede stap zet in de richting van het probleem, merk ik duidelijk dat bepaalde symptomen ineens gestopt zijn. Bijv. darmklachten en nachtelijk (erg) zweten. Ik ben er zelf nog niet, maar weet nu wel dat het aanpakken van de kern van het probleem de oplossing is en niet lamlendig op de bank zitten. Succes!
Probeer het positief in te zien. Onbewust (maar wellicht ook bewust) weet je wat de oorzaak is, maar werk je er nog niet aan. Ik heb er heel lang omheen gedraaid en heb nu pas, na jaren, toegegeven voor mijzelf dat ik de wortel aan moet pakken en niet de neveneffecten. Je kunt yoga, meditatie, mindfulness gaan doen, maar als je jezelf niet openstelt voor het aanpakken van het onderliggende probleem helpt dat allemaal niets.
Je lichaam liegt niet, dat heb ik nu al diverse malen meegemaakt. Dus zodra ik een goede stap zet in de richting van het probleem, merk ik duidelijk dat bepaalde symptomen ineens gestopt zijn. Bijv. darmklachten en nachtelijk (erg) zweten. Ik ben er zelf nog niet, maar weet nu wel dat het aanpakken van de kern van het probleem de oplossing is en niet lamlendig op de bank zitten. Succes!
Anoniem
19-07-2023
Reactie:
Dank voor je reactie. Het is natuurlijk niet zo dat ik me graag schuldig wil voelen, maar denk ook dat het meer onbewust is. Volgens mijn therapeut is het meer schaamte. Heb een bedrijf opgebouwd van niks tot 24 mio omzet, was de gevierde man en toen ik ziek werd hebben ze me laten vallen als een baksteen. 60 tot 80 uur gewerkt als een gek, gezin, familie en vrienden verwaarloosd, alleen maar oog voor het werk. En als het dan even niet gaat, bam mes in de rug.
Ondanks dat ik me niet goed voelde veel te lang doorgewerkt om alles maar draaiende te houden en inmiddels mezelf nog dieper in de burnout gewerkt. Stank voor dank !
Lamlendig op de bank liggen probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Probeer wel een dagritme aan te houden. Ik zou willen dat ik het kon accepteren, maar is schijnbaar erg moeilijk voor mij. Soms voel ik me ook wel beter en zijn mijn darmklachten als sneeuw voor de zon verdwenen en als donderslag bij heldere hemel zijn ze er weer.
Het is gewoon vreselijk frustrerend dat ik er niet uitkom. Probeer ook positief te blijven maar wordt steeds moeilijker
Ondanks dat ik me niet goed voelde veel te lang doorgewerkt om alles maar draaiende te houden en inmiddels mezelf nog dieper in de burnout gewerkt. Stank voor dank !
Lamlendig op de bank liggen probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Probeer wel een dagritme aan te houden. Ik zou willen dat ik het kon accepteren, maar is schijnbaar erg moeilijk voor mij. Soms voel ik me ook wel beter en zijn mijn darmklachten als sneeuw voor de zon verdwenen en als donderslag bij heldere hemel zijn ze er weer.
Het is gewoon vreselijk frustrerend dat ik er niet uitkom. Probeer ook positief te blijven maar wordt steeds moeilijker
Anoniem
19-07-2023
Reactie:
Ah, same here. Niet dezelfde omzet, maar wel jarenlang een eigen succesvol bedrijf gehad in de reclamebranche. Grote klanten, internationale projecten en iedereen trots...maar ja, ik had er totaal geen plezier in. Deed alles zelf, had veel petten op en was bezig met mijn werk terwijl de rest van mijn gezin vakantie vierde. Papa moest altijd nog 'even bellen'. Dit was overigens niet dé reden dat ik burnout ben geraakt, want dat zit dieper. Ouders die ik heb moeten ondersteunen vanaf mijn 14e. Ongelooflijk pittig allemaal.
Maar wat jij omschrijft zijn juist positieve tekens. Je bent aan het stuiteren tussen helemaal goed in je vel tot diep in de put. Same here.. Wat mij erg helpt is om zelf de regie te nemen en zelf de stappen te bepalen. Dus vorige maand lag ik nog op de bank en vanochtend ging ik een stuk racefietsen. Koppie leegmaken. De spanning laten afvloeien. De vermoeidheid die je voelt is dan ook vaak niet fysiek. En vergeet niet dat een ondernemer onderneemt. Maw stilzitten is voor dat soort types extra moeilijk, daarnaast zijn het ook solistische vechters. Maw ik doe bewust meer met mijn gezin, maar leg wel telkens een grens. Zo gingen zij vandaag naar het strand, maar is dat voor mij nog even teveel. Ik wil eerst rustig alles opbouwen, dus koos voor een rondje racefietsen. Je wilt (denk ik) te snel resultaat zien (deed ik ook. Dus alles te snel opbouwen en ik zat zelfs alweer een eigen bedrijf op te starten terwijl ik op de bank lag. Eigenlijk ben je terug bij 'start'. Accepteer dat veel dingen opnieuw moeten en je moet wennen. Dus boodschappen doen, terwijl je gespannen bent. Wandelen terwijl je je afgepeigerd voelt, etc. Alcohol zoveel mogelijk laten staan en decafe als surrogaat.
Het komt goed, maar zelfinzicht is cruciaal in deze periode. Waarom ben jij ingeklapt? En vooral stoppen met het wijzen naar anderen. Ik heb daar ook alle reden toe, maar het helpt je niet. Sluit dat boek voor altijd en focus je op jouw herstel. Wat kan/moet jij aan jezelf veranderen om weer in balans te komen? Gaat het om bepaalde gedrags- of gedachtenpatronen? Dan is schematherapie mogelijk interessant voor je.
Succes!
Maar wat jij omschrijft zijn juist positieve tekens. Je bent aan het stuiteren tussen helemaal goed in je vel tot diep in de put. Same here.. Wat mij erg helpt is om zelf de regie te nemen en zelf de stappen te bepalen. Dus vorige maand lag ik nog op de bank en vanochtend ging ik een stuk racefietsen. Koppie leegmaken. De spanning laten afvloeien. De vermoeidheid die je voelt is dan ook vaak niet fysiek. En vergeet niet dat een ondernemer onderneemt. Maw stilzitten is voor dat soort types extra moeilijk, daarnaast zijn het ook solistische vechters. Maw ik doe bewust meer met mijn gezin, maar leg wel telkens een grens. Zo gingen zij vandaag naar het strand, maar is dat voor mij nog even teveel. Ik wil eerst rustig alles opbouwen, dus koos voor een rondje racefietsen. Je wilt (denk ik) te snel resultaat zien (deed ik ook. Dus alles te snel opbouwen en ik zat zelfs alweer een eigen bedrijf op te starten terwijl ik op de bank lag. Eigenlijk ben je terug bij 'start'. Accepteer dat veel dingen opnieuw moeten en je moet wennen. Dus boodschappen doen, terwijl je gespannen bent. Wandelen terwijl je je afgepeigerd voelt, etc. Alcohol zoveel mogelijk laten staan en decafe als surrogaat.
Het komt goed, maar zelfinzicht is cruciaal in deze periode. Waarom ben jij ingeklapt? En vooral stoppen met het wijzen naar anderen. Ik heb daar ook alle reden toe, maar het helpt je niet. Sluit dat boek voor altijd en focus je op jouw herstel. Wat kan/moet jij aan jezelf veranderen om weer in balans te komen? Gaat het om bepaalde gedrags- of gedachtenpatronen? Dan is schematherapie mogelijk interessant voor je.
Succes!
Anoniem
20-07-2023
Reactie:
Wat jij zegt heb ik ook nu vier keer een burn-out gehad en toch iedere keer weer proberen te werken uit schuldgevoel.en als ik dan aan het werk ben houd ik het nog geen twee weken vol dan heb ik het gevoel dat ik weer helemaal bij af ben
Andre
28-07-2023
Reactie:
Een werkgever is loyaal totdat je niet meer dat binnen brengt wat hij verwacht. Doet me denken aan een liedje van Herman Brood en Henny Vrienten "als je wint heb je vrienden". Heb het zelf ook mogen ervaren. Zolang de omzet binnen kwam was het hosanna, totdat ik in een burnout kwam. Na 30 jaar kapot werken werd er nog niet meer naar me omgekeken. Na 2 jaar met de stille trom vertrokken. Dit gedrag van de werkgever heeft me een gigantische terugval bezorgd.
Anoniem
28-08-2023
Ontzettende bijwerkingen gehad (Verhaal 630)
Ik ben heel benieuwd of er ook mensen zijn die het proberen zonder medicatie. Ik heb 8 jaar geleden antidepressiva gehad, ontzettende bijwerkingen gehad. Maar daarna gestopt en het zelf met een psycholoog opgelost.
Ik vind dit echt hel, maar ik weet als ik mijn eigen patronen kan aanpassen dat het ook weer goed gaat komen.
Ik vind dit echt hel, maar ik weet als ik mijn eigen patronen kan aanpassen dat het ook weer goed gaat komen.
Kiaraah
17-08-2023
laatste reactie: 28-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Wat voor bijwerkingen had je? En wat gebruikte je? Ik heb ook last van bijwerkingen steken in mijn buik, patronen raar zien. Pijn aan de blaas steken onder de navel en ook tintelingen in mijn hand en vingers. Slikte trazadon 100 mg
Anoniem
28-08-2023
Ik let vaak teveel op wat ik voel (Verhaal 646)
Vanaf mijn 20e al last van angststoornissen, ik let vaak teveel op wat ik voel. Ik heb jar n geen last meer gehad en slikte toen nog venlafaxine. Ik dat afgebouwd, 4 jaar geleden maar dat ging niet goed dus weer begonnen. Ik slik het nu dus weer 4 jaar alleen Kwakkel ik wel regelmatig in deze jaren. Vorig jaar corona en toen stortte ik al wat in elkaar, heel veel last van onwerkelijk gevoel(derealisatie ) en goed moe. Heb alles gewoon door gedaan qua werk, wel rustiger aan en uiteindelijk ging het weer. Merkte de laatste maanden wel vaak dat ik wat moe was of soms in mijn hoofd wat rot voelde maar niks aan de hand. 4 weken geleden lekker vakantie gehad met de kids en de laatste dag daarvan geprobeerd te wakeboarden. Ik kreeg daar een enorme adrenaline boost en verrekte mijn nekspieren wat, 3 dagen later voelde ik mij ziek en sinds die tijd ben ik enorm moe en heel onwerkelijk in mijn hoofd, alsof ik er maar half bij ben. Ik let weer teveel op wat ik voel momenteel. Ook last van hooikoorts dit jaar en nog steeds wel dus dat vermoeid ook. Er is al vaker gezegd dat ik tegen een burnout aan zit maar hoe weet je dat nou. Zijn die onwerkelijk gevoelens, en constant een ziek gevoel tussendoor nou ook iets van uitputting? Ik doe wat rustiger aan en merk vaak dat mijn ademhaling onrustig is, dat speelt ook mee natuurlijk.
Renz
27-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wil je ook je hart luchten?
Kritisch naar jezelf kijken (Verhaal 642)
Wat ik wil delen is dat alle emoties die je voelt in mijn geval gebaseerd zijn op puur een gebrek aan zelfvertrouwen. Ontstaan door het ontbreken aan erkenning en waardering in mijn jeugd door mijn ouders. Met coping strategie los je dan veel issues op die je vervolgens in stand houdt totdat het niet meer kan. Je speelt tenslotte een rol. M.a.w. voor de buitenwereld was ik een zelfverzekerde, succesvolle man, maar daarachter zat een man die erg onzeker was. Gevolg was een keiharde burn-out met veel vraagtekens. Hoe meer ik spit en hoe meer ik terugkijk naar mijn gedrag en denken in het recente verleden, des te meer ik besef dat ik dingen dacht en deed, die ik nu niet eens meer begrijp. Van keihard, emotieloos en uitgeput, naar zacht, begripvol en langzaam energieker.
Wat ik dus wil zeggen, kijk eens kritisch naar jezelf. Was jij jezelf wel gedurende je leven of moest je een rol spelen om te overleven? Deed je wat je ouders van je verlangde of deed je echt wat je zelf wilde. In mijn geval dus het eerste. Omdat je zo geconditioneerd bent, zie je jezelf ook alleen maar in de huidige rol die je hebt, maar grote kans dat je niet jezelf bent geweest en wellicht al jaren niet meer. Het hielp mij om mijn gevoelens tijdens gesprekken met mijn vrouw, kinderen en vrienden op te schrijven. Wat voel ik? Voel ik kritiek? Voel ik mij minderwaardig? Wanneer voel ik mij sterk? Ben ik jaloers? Wat kwetst mij? etc. Het geeft je erg veel inzicht.
Wat ik dus wil zeggen, kijk eens kritisch naar jezelf. Was jij jezelf wel gedurende je leven of moest je een rol spelen om te overleven? Deed je wat je ouders van je verlangde of deed je echt wat je zelf wilde. In mijn geval dus het eerste. Omdat je zo geconditioneerd bent, zie je jezelf ook alleen maar in de huidige rol die je hebt, maar grote kans dat je niet jezelf bent geweest en wellicht al jaren niet meer. Het hielp mij om mijn gevoelens tijdens gesprekken met mijn vrouw, kinderen en vrienden op te schrijven. Wat voel ik? Voel ik kritiek? Voel ik mij minderwaardig? Wanneer voel ik mij sterk? Ben ik jaloers? Wat kwetst mij? etc. Het geeft je erg veel inzicht.
Alex
25-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Voel me na 2 weken nog altijd zeer zwak en moe (Verhaal 641)
Hallo iedereen, ik heb dus op een babbyborrel plots een aanval gekregen van duizeligheid, misselijkheid en spierzwakte na een heel drukke week. Ik voel me na 2 weken nog altijd zeer zwak en moe, rillende spieren, beven, doood moe, verward.. Maar er zijn kleine stapjes van vooruitgang, met af en toe een terugval. Ik kon de eerste week niet uit men bed, heftige paniek aanvallen en zo instabiel/duizelig. Ik heb al heel wat meegemaakt en mijn omgeving vermoed een burn-out. Ik ben 5 jaar geleden gediagnosticeerd met een brughoektumor, die dagelijks voor duizeligheid zorgt, en bij vermoeidheid verlies ik sneller men evenwicht. Ik heb mijn bloed laten nemen op vanalles en nog wat, maar daar kwam niks uit. Alles was tiptop. Ook de hersen scan. Wat een opluchting maar wat is het dan? Ik heb al 7 jaar last van één angststoornis en mogelijks bpd. Iemand die me wat wijzer kan maken? Groetjes!
Leentje
24-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Burnout door parentificatie (Verhaal 559)
Ik ben benieuwd of hier meer mensen zijn die te maken hebben met een burnout door parentificatie. Dit probleem speelt al jaren en door therapie begin ik van alles te ontdekken. Veel klachten zijn verdwenen, maar de vermoeidheid door 'het anders zien' is intens. Ging ik 2 weken nog sporten/bewegen, nu lig ik compleet uitgeput op bed. Het schijnt een normale reactie te zijn, maar zoek dus een lotgenoot
Anoniem
27-06-2023
laatste reactie: 23-08-2023
3Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Tijdens de gesprekken met de psycholoog is er ook uit gekomen dat er sprake was van parentificatie. Ik vond het juist heel fijn om die erkenning te krijgen. Het gaf mij namelijk een soort van rust en bevestiging. Het ‘nieuwe gedrag’ pas ik al toe, maar dit vind ik soms heel lastig, want ik ervaar dan zoveel schuldgevoel.
J.H
04-07-2023
Reactie:
Hoi anoniem,
Wie je ook bent; ik herken de term parentificatie als horende bij mijn burn out. (Ik vind het al 3 x niks om het op te schrijven…dat burn out dan…)
Daarnaast een verantwoordelijkheidsgevoel voor anderen dat heel sterk aanwezig is evenals het niet goed kunnen trekken van mijn eigen grenzen. Is dit ook wat bij jouw situatie past?
Momenteel spelen er ernstige zaken rondom mijn moeder en mijn broer. Rondom de laatste speelt dat eigenlijk al zeker 12 jaar in zijn relatie met mijn schoonzus. Duidelijke zorgmijders en maar verder in de problematische relatie wegzakken. Niet mijn probleem feitelijk, maar ja de zorgen erom waren en zijn er en je laat het toch allemaal maar niet zomaar gaan?
Kortom; in het verleden komt veel zorg vanuit mij rondom mijn moeder naar voren en de term parentificatie.
Hoe diep zit je inmiddels? Ben je rock bottum of alweer op de weg terug?
Groetjes en veel sterkte!
Wie je ook bent; ik herken de term parentificatie als horende bij mijn burn out. (Ik vind het al 3 x niks om het op te schrijven…dat burn out dan…)
Daarnaast een verantwoordelijkheidsgevoel voor anderen dat heel sterk aanwezig is evenals het niet goed kunnen trekken van mijn eigen grenzen. Is dit ook wat bij jouw situatie past?
Momenteel spelen er ernstige zaken rondom mijn moeder en mijn broer. Rondom de laatste speelt dat eigenlijk al zeker 12 jaar in zijn relatie met mijn schoonzus. Duidelijke zorgmijders en maar verder in de problematische relatie wegzakken. Niet mijn probleem feitelijk, maar ja de zorgen erom waren en zijn er en je laat het toch allemaal maar niet zomaar gaan?
Kortom; in het verleden komt veel zorg vanuit mij rondom mijn moeder naar voren en de term parentificatie.
Hoe diep zit je inmiddels? Ben je rock bottum of alweer op de weg terug?
Groetjes en veel sterkte!
Nog even anoniem
02-08-2023
Reactie:
Heb al twee burnouten achter de rug, vorig jaar derde burnout en zware depressie met opname als gevolg. Nu nog steeds thuis en vechten om niet terug ten onder te gaan. Ook bij mij idem: parentificatie, te groot verantwoordelijkheidsgevoel , zorgen voor een ander behalve voor mezelf, te grote onnodige schuldgevoelens vooral naar eigen gezin toe (ik ben hen tot last) en moeilijk grenzen afbakenen. Ben sinds oktober 2023 dus niet meer aan het werk. Bij eerste twee burnouten te snel terug aan 100 % gaan werken. Nog steeds grote zorgen naar mijn mama en broer toe. Heb ook narcistische vader, ondertussen geen contact meer mee. Volg nu een revalidatieprogramma en moet aanvaarden dat ik er nog lang zal overdoen om gedeeltelijk te herstellen (jarenlange roofbouw op mijn lichaam en in overlevingsmodus). Ben enorm bang voor de toekomst, hoe moet het nu verder. Als ik me wat beter voel, is het zo moeilijk om uit schuldgevoel naar mijn gezin toe niet teveel te gaan doen, met dagenlange recuperatie als gevolg. Neem ook medicatie, dik tegen mijn zin, maar moest omdat ik zo diep zat. Sertralibe en mirtazipine. De dosis moet nu verhoogd worden (daar baal ik enorm van en zie dat als falen) omdat mijn broer kanker heeft en het niet goed gaat aflopen en dat mijn herstel tegenhoudt. Ben zo bang voor klap als mijn broer komt te sterven en mijn mama weer erg op mij gaat steunen.
Jo
23-08-2023
Dit is nog maar een tipje van de zwarte sluier (Verhaal 615)
Hallo allemaal,
Om een lang verhaal kort te maken wilde ik even weten of er mensen zijn die met hun burnout soms bijna letterlijk uitvallen, omvallen of door elkaar zakken bij teveel prikkels, vermoeidheid, emoties (onmacht/verdriet/etc), teveel hooi op je vork nemen,enzovoorts.
Ik heb veel kenmerken van een burnout, maar deze klacht kan ik niet thuis brengen. Het is namelijk zo dat ik ineens last heb van plotselinge bloeddrukdalingen waarbij in bijna flauw val. Ik merk dat dit vaak gerelateerd is aan bovenstaande aanleidingen, maar het ontstaat soms ook willekeurig. Naast deze klacht ervaar ik ook een "enge" vermoeidheid (als in: zo extreem uitgeput dat ik soms denk dat ik ik op elk moment kan omvallen om nooit meer wakker te worden), licht in het hoofd, duizeligheid, spierpijn, hoofdpijn, derealisatie, erg emotioneel en sterk verlangend naar "vroeger" waarbij ik nog een kind was en alles (relatief ) veilig en vertrouwd was. En dit is nog maar een tipje van de zwarte sluier.
Ik vind met name deze bloeddrukdalingen erg hinderlijk omdat het me belet om met mezelf aan de slag te gaan. Ik durf bijna niet meer naar buiten omdat ik bang ben dat ik ineens op straat lig. In plaats daarvan lig ik nu veel op bed of op de bank, terwijl ik daarnaast ook nog een kind heb om voor te zorgen. Mijn partner en andere mensen uit mijn omgeving nemen mij de laatste tijd veel werk uit handen, maar ik moet het uiteindelijk weer (bijna) allemaal zelf doen. Maar ik ben op, helemaal op. En mijn lichaam schakelt zich op willekeurige momenten uit als ik toch probeer weer wat over te nemen. Dan moet ik weer gaan liggen zodat het bloed weer naar mijn hoofd stroomt, ik niet flauw val. En daarna ben ik nog meer uitgeput dan ik al ben. En nog banger en wanhopiger dan ik al ben.
Zijn die bloeddrukdalingen normaal? Zou het een beschermingsmechanisme van mijn lichaam zijn om te zeggen: tot hier en niet verder, pak je rust en wel nu? Ik heb andere signalen altijd genegeerd, misschien moest er grover geschut komen.
Ik heb al te kampen met een sociale angststoornis, chronische pijn na een ongeluk en nu dan ook dit. Daarnaast heb ik dus ook een kind die mij nodig heeft, wat ik nog veel erger vind dan alle dingen die ik nu door maak. Hoe doen andere mensen dit? Dit is meteen mijn tweede vraag, want hoe "combineer" je een burn out met een kind of meerdere kinderen? Even cru gezegd natuurlijk, maar weet even niet hoe ik het anders moet verwoorden. Zoals ik al zei word ik op het moment veel geholpen, maar als dit nog lang duurt, iets waar ik wel voor vrees, weet ik niet wat ik het beste kan doen. Heeft iemand bijvoorbeeld ervaring met steunouder?
Tot zover even mijn verhaal, bedankt voor het lezen.
Lisa
Om een lang verhaal kort te maken wilde ik even weten of er mensen zijn die met hun burnout soms bijna letterlijk uitvallen, omvallen of door elkaar zakken bij teveel prikkels, vermoeidheid, emoties (onmacht/verdriet/etc), teveel hooi op je vork nemen,enzovoorts.
Ik heb veel kenmerken van een burnout, maar deze klacht kan ik niet thuis brengen. Het is namelijk zo dat ik ineens last heb van plotselinge bloeddrukdalingen waarbij in bijna flauw val. Ik merk dat dit vaak gerelateerd is aan bovenstaande aanleidingen, maar het ontstaat soms ook willekeurig. Naast deze klacht ervaar ik ook een "enge" vermoeidheid (als in: zo extreem uitgeput dat ik soms denk dat ik ik op elk moment kan omvallen om nooit meer wakker te worden), licht in het hoofd, duizeligheid, spierpijn, hoofdpijn, derealisatie, erg emotioneel en sterk verlangend naar "vroeger" waarbij ik nog een kind was en alles (relatief ) veilig en vertrouwd was. En dit is nog maar een tipje van de zwarte sluier.
Ik vind met name deze bloeddrukdalingen erg hinderlijk omdat het me belet om met mezelf aan de slag te gaan. Ik durf bijna niet meer naar buiten omdat ik bang ben dat ik ineens op straat lig. In plaats daarvan lig ik nu veel op bed of op de bank, terwijl ik daarnaast ook nog een kind heb om voor te zorgen. Mijn partner en andere mensen uit mijn omgeving nemen mij de laatste tijd veel werk uit handen, maar ik moet het uiteindelijk weer (bijna) allemaal zelf doen. Maar ik ben op, helemaal op. En mijn lichaam schakelt zich op willekeurige momenten uit als ik toch probeer weer wat over te nemen. Dan moet ik weer gaan liggen zodat het bloed weer naar mijn hoofd stroomt, ik niet flauw val. En daarna ben ik nog meer uitgeput dan ik al ben. En nog banger en wanhopiger dan ik al ben.
Zijn die bloeddrukdalingen normaal? Zou het een beschermingsmechanisme van mijn lichaam zijn om te zeggen: tot hier en niet verder, pak je rust en wel nu? Ik heb andere signalen altijd genegeerd, misschien moest er grover geschut komen.
Ik heb al te kampen met een sociale angststoornis, chronische pijn na een ongeluk en nu dan ook dit. Daarnaast heb ik dus ook een kind die mij nodig heeft, wat ik nog veel erger vind dan alle dingen die ik nu door maak. Hoe doen andere mensen dit? Dit is meteen mijn tweede vraag, want hoe "combineer" je een burn out met een kind of meerdere kinderen? Even cru gezegd natuurlijk, maar weet even niet hoe ik het anders moet verwoorden. Zoals ik al zei word ik op het moment veel geholpen, maar als dit nog lang duurt, iets waar ik wel voor vrees, weet ik niet wat ik het beste kan doen. Heeft iemand bijvoorbeeld ervaring met steunouder?
Tot zover even mijn verhaal, bedankt voor het lezen.
Lisa
Lisa
04-08-2023
laatste reactie: 22-08-2023
4Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Even ter toevoeging: ik bedoelde dat ik de situatie erger vind voor mijn kind dan voor mezelf omdat ik er niet voor haar kan zijn. Sterker nog: ik kan niet de moeder voor haar zijn die ze nodig heeft.
Lisa
04-08-2023
Reactie:
Hoi Lisa
Al die klachten die je voelt zijn volkomen normaal als je een burn out hebt. Ik weet dat het eng is maar uiteindelijk kom je er sterker uit. Gewoon rust nemen, je grenzen duidelijk aangeven en zoveel mogelijk hulp accepteren. Alleen gaat je dit niet lukken.
Voornamelijk acceptatie is een heel belangrijk aspect. Je ook niet schuldig voelen naar anderen want hier kan je helaas niks aan doen. Je naasten begrijpen dit heel goed.
Al die klachten die je voelt zijn volkomen normaal als je een burn out hebt. Ik weet dat het eng is maar uiteindelijk kom je er sterker uit. Gewoon rust nemen, je grenzen duidelijk aangeven en zoveel mogelijk hulp accepteren. Alleen gaat je dit niet lukken.
Voornamelijk acceptatie is een heel belangrijk aspect. Je ook niet schuldig voelen naar anderen want hier kan je helaas niks aan doen. Je naasten begrijpen dit heel goed.
Robbin
12-08-2023
Reactie:
Ook ik heb dit een geruime tijd zo ervaren. Ik kon in het begin mijn bed niet meer uit en als ik naar het toilet moest, tolde alles om mij heen en leek het alsof ik zo door mijn benen zou zakken. De trap op of af, iets later in het proces, was niet te doen. Heel hoge hartslag en wisselende bloeddruk ook steeds daarbij.. en het gevoel of je elk moment flauw gaat vallen. Echt uitputting, dus.. Laat alles checken bij de huisarts. Komt daar niets uit.. dan kan het duidelijk een burnout zijn. Bij mij is het met veel rust en stap voor stap dingen proberen weer wat beter geworden. Ik heb geen kinderen en heb niet veel hulp gehad dus daar kan ik je geen advies in geven…heel veel sterkte!
Anoniem
17-08-2023
Reactie:
Hoi Lisa,
Wat naar moet dit voor je zijn!
Ik herken dit van de eerste paar weken. Bij mij is dit inmiddels iets minder geworden gelukkig.
Wat betreft het niet kunnen zorgen voor een kind, herken ik dat. Ik heb zelf drie kinderen en mezelf ongelooflijk rot gevoeld deze zomervakantie dat ik er nu niet voor ze kon zijn. Ik probeer nu een aantal momenten per dag bewust een quality moment met ze te pakken, door even voor te lezen of samen een spelletje te doen. Verder trek ik mezelf als het kan veelal terug. Er half bij zijn kost mij veel energie en is voor de kinderen ook niet leuk, omdat ik niet op mijn best ben..
Veel sterkte!!
Groetjes,
Daphne
Wat naar moet dit voor je zijn!
Ik herken dit van de eerste paar weken. Bij mij is dit inmiddels iets minder geworden gelukkig.
Wat betreft het niet kunnen zorgen voor een kind, herken ik dat. Ik heb zelf drie kinderen en mezelf ongelooflijk rot gevoeld deze zomervakantie dat ik er nu niet voor ze kon zijn. Ik probeer nu een aantal momenten per dag bewust een quality moment met ze te pakken, door even voor te lezen of samen een spelletje te doen. Verder trek ik mezelf als het kan veelal terug. Er half bij zijn kost mij veel energie en is voor de kinderen ook niet leuk, omdat ik niet op mijn best ben..
Veel sterkte!!
Groetjes,
Daphne
Daphne
22-08-2023
Eindelijk ontdekt wat er nu precies mis is (Verhaal 638)
Omdat ik zelf (eindelijk) heb ontdekt wat er nu precies mis is en ik ook al langere tijd mijzelf lamlendig, enorm onrustig/angstig en uitgeput voelde, wil ik mijn tip delen.
Ik had 3 jaar geleden een online gesprek met een psychologe van PsyQ. Het doel was om te kijken waar ik nou mee te maken had. Het gaat daarbij om clusters. In principe past iedereen in een cluster, zelfs als je prima in je vel zit, maar bij sommigen zijn bepaalde onderdelen in een cluster uitvergroot door bijv. je opvoeding, levenservaring, etc. Ik bleek volgens het onderzoek in Cluster B te vallen. Ik legde dit echter naast mij neer en ging weer verder. Nu 3 jaar later ben ik gaan terugkijken wat ik in die 3 jaar tijd gedaan had en kwam tot de ontdekking dat het volledig klopte. In mijn geval gaat het om (verborgen) narcistisch gedrag. Hoe meer ik er over lees en video's bekijk, des te meer ik merk dat ik hiermee te maken heb. Als kind van een narcistische vader achteraf niet vreemd. Veel narcisten zien niet in dat ze narcistisch zijn. Logisch, want hun waarheid is de waarheid. Feit is echter wel dat deze personen ook vaak last hebben van spanningen, angsten en depressies. Er bestaat hier therapie voor, die in sommige gevallen zelfs alle klachten wegnemen. Wat ik zou willen adviseren is om zo'n onderzoek naar 'in welke cluster zit ik' te doen, zodat je een richting krijgt van mogelijke oorzaken die je toestand verklaren . Daarna is het aan jou of je eerlijk bent tegenover jezelf , zodat je kunt starten met de juiste therapievorm. En nee, een narcist is niet perse een schreeuwende egoïstische betweter zonder enige schaamte. Die bestaan wel, maar je hebt ook andere versies. Vaak ontstaan door je opvoeding en die je denkpatronen gaan bepalen, waar je later op vastloopt. Succes!
Ik had 3 jaar geleden een online gesprek met een psychologe van PsyQ. Het doel was om te kijken waar ik nou mee te maken had. Het gaat daarbij om clusters. In principe past iedereen in een cluster, zelfs als je prima in je vel zit, maar bij sommigen zijn bepaalde onderdelen in een cluster uitvergroot door bijv. je opvoeding, levenservaring, etc. Ik bleek volgens het onderzoek in Cluster B te vallen. Ik legde dit echter naast mij neer en ging weer verder. Nu 3 jaar later ben ik gaan terugkijken wat ik in die 3 jaar tijd gedaan had en kwam tot de ontdekking dat het volledig klopte. In mijn geval gaat het om (verborgen) narcistisch gedrag. Hoe meer ik er over lees en video's bekijk, des te meer ik merk dat ik hiermee te maken heb. Als kind van een narcistische vader achteraf niet vreemd. Veel narcisten zien niet in dat ze narcistisch zijn. Logisch, want hun waarheid is de waarheid. Feit is echter wel dat deze personen ook vaak last hebben van spanningen, angsten en depressies. Er bestaat hier therapie voor, die in sommige gevallen zelfs alle klachten wegnemen. Wat ik zou willen adviseren is om zo'n onderzoek naar 'in welke cluster zit ik' te doen, zodat je een richting krijgt van mogelijke oorzaken die je toestand verklaren . Daarna is het aan jou of je eerlijk bent tegenover jezelf , zodat je kunt starten met de juiste therapievorm. En nee, een narcist is niet perse een schreeuwende egoïstische betweter zonder enige schaamte. Die bestaan wel, maar je hebt ook andere versies. Vaak ontstaan door je opvoeding en die je denkpatronen gaan bepalen, waar je later op vastloopt. Succes!
Dennis
22-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Wil je ook je hart luchten?
Vertraagd gevoel met zien? (Verhaal 637)
Hebben jullie ervaring met vertraagd gevoel met zien? Als ik beweeg, loop, fiets of anderen om me heen bewegen, alles zie ik gewoon. Echter, het komt pas een fractie van een miniseconde later binnen in mijn brein als het ware.
Dat geeft de hele dag door zo'n naar onwel gevoel..
Het is gekomen sinds burnout klachten en langer aanhoudende duizeligheid klachten...
Hoor heel graag andere ervaringen...en eventueel wat de oorzaak bij je was en of het al minder is en waardoor etc....
Dat geeft de hele dag door zo'n naar onwel gevoel..
Het is gekomen sinds burnout klachten en langer aanhoudende duizeligheid klachten...
Hoor heel graag andere ervaringen...en eventueel wat de oorzaak bij je was en of het al minder is en waardoor etc....
Ann
21-08-2023
laatste reactie: 21-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ook last van intrusies?
Ik
21-08-2023
Stressvolle situaties (Verhaal 635)
Ik ben met een burnout thuis komen te zitten, tijdens die burnout is door een Neuroscan psycholoog, PTSS vast gesteld, steeds als er een stressvolle situatie plaats vind of er een verandering plaats vind in mijn dag indeling ben ik zo van slag dat ik een week nodig heb om alles weer op een rijtje te krijgen, nu zit ik wel met het volgende probleem ik leef voornamelijk smiddags, savonds en snachts dan zijn er weinig prikkels van buitenaf, nu eist het Uwv alleen dat ik me kom melden voor de wia arts sochtends om 09u het is überhaupt al 40minuten rijden wat zelfstandig niet kan, maar het Uwv weigert om de afspraak in de middag te plaatsen, ik ben radeloos en dit zorgt voor zoveel stress dat ik het gevoel heb helemaal weer opnieuw kan beginnen met herstellen weet iemand raad voor mij voorbaad dank
Tim
21-08-2023
laatste reactie: 21-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Door wie heb je de neuroscan laten uitvoeren? Is dit met een doorverwijzing van de huisarts?
Jan-Willem
21-08-2023
Ineens na moeten denken over je loopt (Verhaal 533)
Kent iemand het gevoel om ineens na te moeten denken over hoe je loopt? Alsof het niet meer automatisch gaat alsof je gaat vallen (wat niet gebeurd). En is dit normaal?
Mvg
Mvg
Anoniem
14-06-2023
laatste reactie: 20-08-2023
8Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ja hoor, zeer herkenbaar. ook een constant deinend gevoel, maar je valt inderdaad niet om.. heb ik ook heel lang last van gehad +- 2 jaar .. nu komt het nog sporadisch voor.
Ethias
14-06-2023
Reactie:
Ik heb dat deinende gevoel ook, maar ook bij drukke plekken. Het word dan erger en krijg ook het gevoel dat ik me benen niet meer voel
Anoniem
14-06-2023
Reactie:
Heb ik ook veel last van. Alsof je niet “stevig” op je benen staat. Vaak als ik moe ben of heel veel stress heb ervaren de dag ervoor, dus laag in mijn energie zit. Heel vervelend maar probeer mezelf altijd te vertellen dat ik niet “zomaar” omval en is gelukkig nog nooit gebeurd.
L.
26-06-2023
Reactie:
Dat heb ik ook gehad ja en soms nog wel. Vooral in supermarkten. Het heeft denk ik puur met de overbelasting van je hoofd te maken. Ik merk vooruitgang sinds ik bij een natuurgenezer loop en sindsdien zo natuurlijk mogelijk probeer te eten incl. goede supplementen (magnesium, zink, b12 etc). En wandelen in de natuur is ook goed en als het kan met blote voeten. Sterkte!!
Arend
29-06-2023
Reactie:
Heel herkenbaar . Ik vraag aan mijn man of ik raar loop, nee zegt hij. Voor mijn gevoel wel en moet bij elke stap nadenken lijkt het. Heel bizar. Soms voelt het alsof mijn benen soort van los zijn v mijn lichaam
Mari
07-07-2023
Reactie:
Ik heb dat ook. In het begin van mijn b.o voelde me hoofde bedrukt en alsof ik heel dronken was met daarbij me benen niet te voelen en angst flauw te vallen. Nu 2 Jr verder bijna nog wel last van maar njet meer zoals toen. Wel duurt het lang heb dagen dat de klachten wat meer na de achtergrond gaan en soms komen ze weer alsof et nooit over gaat.. maar toch geloven dat et goed komt. Sterkte
Anoniem
09-07-2023
Reactie:
Ja! Dat ken ik! Haha, grappig eigenlijk. Mensen lijken meer op elkaar dan ze denken. Ik zal je mijn ervaring vertellen. Op school hadden we over het enge fenomeen of het waar was dat als je een kip de kop eraf hakt hij echt ging rennen. Meneer vertelde dat de aansturing voor lopen vooral vanuit je rugzenuwstelsel komt. Je loopt zonder er over na te denken. Een kip die in gevaar is wil vluchten. Dat gevaar signaal gaat naar zijn rug. Tjop! Koppie er af en kipje loopt. (brrr best eng) nou daarom voelt het gek als je beseft dat je loopt, en ademt. Hey denk eens aan je tenen. 1, 2, 3, nu voel je ze pas. Interresant he? Wetenschap. Door jou vermoeidheid voelt het nog vreemder. Om je vraag te beantwoorden: best normaal fenomeen. Hopelijk komt het goed met jou.
Frits
17-07-2023
Reactie:
Heb ik ook al enkele maanden. Evenwichtstesten bij een neuroloog waren niet goed. ( 1 /2 minuut stilstaan met je voeten tegen elkaar en op een rechte lijn lopen waarbij je hiel de vorige het moet raken ). Maar kreeg geen verdere info..
Blijkbaar gebeurt het bij een overprikkeling van het zenuwstelsel dat de boodschap voor je evenwichtsorgaan verstoord is. Na lang zoeken op internet gevonden en werd dit door mijn huisarts bevestigd. Hoe en wanneer dit overgaat weet ik niet. Het enige waar men wel altijd met zwaait is anti depressiva. Ik wens je van harte veel moed en beterschzp
Blijkbaar gebeurt het bij een overprikkeling van het zenuwstelsel dat de boodschap voor je evenwichtsorgaan verstoord is. Na lang zoeken op internet gevonden en werd dit door mijn huisarts bevestigd. Hoe en wanneer dit overgaat weet ik niet. Het enige waar men wel altijd met zwaait is anti depressiva. Ik wens je van harte veel moed en beterschzp
Anoniem
20-08-2023
Nog geen goede dag gehad (Verhaal 602)
Ik ben nu een half jaar in mijn burn-out en nog geen goede dag gehad. Als ik een dag heb,dat ik denk dat het ietsje beter gaat,is het de andere dag al weer mis. Ben misselijk,eet slecht,hartkloppingen,zware benen en tal van andere klachten. Mijn coach zegt dat ik me zeker 2 keer per week flink moe moet maken,zweet op je voorhoofd. Maar heb daar al helemaal de energie niet voor. Doe wel wat oefeningen binnen,wandel 20 minuten per dag en meer kan ik niet. Ga ook 2 uurtjes op bed liggen in de middag. Al vraag ik me af of dat wel bijdraagt aan mijn herstel. Doen jullie dat ook,ieder dag naar bed? Slik ook tal van supplementen,maar heb het idee dat die averechts werken en ik er nog misselijker van wordt. Wie herkent dit en hoop op een reactie
WIlma
24-07-2023
laatste reactie: 20-08-2023
7Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Wat een rare coach ! Je moet juist rusten en zeker geen grenzen opzoeken!! Je zit er pas een half jaar in dit is niet gek.
Mijn advies:
Rustig wakker worden met een mindfulness
Met aandacht ontbijten
Aankleden
Micro pauzes inlassen na iedere inspanning kwartiertje rusten of kopje thee iig geen prikkels. Aankleden is dus een inspanning
Wandelen binnen je grenzen bv 10 min in de natuur
Rusten
Iets lezen oid of gewoon echt niks doen zoals je opa of oma vroeger deed gewoon zitten in een stoel en voor je uit kijken .
Zeker een middagslaapje als je dat nodig hebt.
Daarna weer iets kleins doen waar je blij van wordt.
Neem eventueel een ergotherapeut
S'avonds voor slapen ook wandelen 10 min
Beter 2x kort wandelen als 1x lang en meteen uitgeput zijn
Geen cafeïne, en die voedingsmiddelen zou ik niet zomaar nemen .alleen als je een tekort hebt
Mijn advies:
Rustig wakker worden met een mindfulness
Met aandacht ontbijten
Aankleden
Micro pauzes inlassen na iedere inspanning kwartiertje rusten of kopje thee iig geen prikkels. Aankleden is dus een inspanning
Wandelen binnen je grenzen bv 10 min in de natuur
Rusten
Iets lezen oid of gewoon echt niks doen zoals je opa of oma vroeger deed gewoon zitten in een stoel en voor je uit kijken .
Zeker een middagslaapje als je dat nodig hebt.
Daarna weer iets kleins doen waar je blij van wordt.
Neem eventueel een ergotherapeut
S'avonds voor slapen ook wandelen 10 min
Beter 2x kort wandelen als 1x lang en meteen uitgeput zijn
Geen cafeïne, en die voedingsmiddelen zou ik niet zomaar nemen .alleen als je een tekort hebt
Anoniem
25-07-2023
Reactie:
Dank je voor je reactie. Vond het ook al vreemd dat mijn coach dat zei. Die 20 min.wandelen etc.is al een opgave.
Daarom weet je niet waar je goed aan doet hè. Zal je advies opvolgen. Nogmaals bedankt.
Wilma
Daarom weet je niet waar je goed aan doet hè. Zal je advies opvolgen. Nogmaals bedankt.
Wilma
Anoniem
26-07-2023
Reactie:
Geen enkele goeie dag er tussen, heel herkenbaar
Ik ben in het begin ook teveel in beweging gezet door een coach. Misschien helpt het als je depressief bent maar niet als burn out ben Het werkte alleen maar averechts. Nu heb ik het advies gekregen om de 2 uur 20 min plat te liggen wanneer het goed gaat langere periode, zit nu op 3 uur. Want zitten schijnt ook al een inspanning voor je lichaam te zijn. Het werkt bij mij begin nu minder fysieke klachten te hebben. Dus heb nu eindelijk na meer dan een jaar eindelijk eens redelijke dagen ertussen
Ik ben in het begin ook teveel in beweging gezet door een coach. Misschien helpt het als je depressief bent maar niet als burn out ben Het werkte alleen maar averechts. Nu heb ik het advies gekregen om de 2 uur 20 min plat te liggen wanneer het goed gaat langere periode, zit nu op 3 uur. Want zitten schijnt ook al een inspanning voor je lichaam te zijn. Het werkt bij mij begin nu minder fysieke klachten te hebben. Dus heb nu eindelijk na meer dan een jaar eindelijk eens redelijke dagen ertussen
E
26-07-2023
Reactie:
Oké,dus veel bewegen was ook niet in jouw voordeel. Dat gaan liggen is ook een idee,ga het in ieder geval doen. Bedankt voor je tip
Anoniem
26-07-2023
Reactie:
Ben het zelf niet eens met wat jouw coach zei over bewegen. Ben zelf hersteld (na ong 12 maanden ziek zijn) en kan inmiddels weer intensief sporten, maar moest hier tot ong 9 maanden burnout echt niet aan denken. Wandelen kon ik, wat heel erg goed is voor je (binnen je eigen grenzen). Het is als je nog niet voldoende bent hersteld normaal dat je nog veel terugvallen ervaart en dat je misschien na 1 goede dag 3 slechte krijgt. Hoe moeilijk dat ook is, laat dat er zijn en bespreek dat met je omgeving.
Pas ook echt op met supplementen, er zijn vitamines waarvan je er teveel binnen kan krijgen zoals B6 en magnesium. Ik kreeg onwijze buikklachten van magnesium citraat, omdat de dosering te hoog was. Laat, indien dit nog niet is gebeurd, je bloed testen bij de huisarts. Heb ik ook gedaan. Ondanks allerlei vermoedens van huisarts en POH-GGZ, bleek ik enkel een licht vitamine d tekort te hebben (logisch, eerste 3 maanden kwam ik amper buiten in mijn burnout). Verder had ik dus geen supplementen nodig.
Rusten op bed is absoluut helpend voor je herstel. Men denkt vaak dat rust is: tv kijken, terrasje pakken etc. Maar nee, dat kan wel ontspanning zijn, maar veel prikkels tot je nemen is alsnog niet rusten. Blijf dit dus lekker doen totdat je merkt dat je energie toeneemt.
Veel sterkte en vooral vertrouwen in je herstel :)
Pas ook echt op met supplementen, er zijn vitamines waarvan je er teveel binnen kan krijgen zoals B6 en magnesium. Ik kreeg onwijze buikklachten van magnesium citraat, omdat de dosering te hoog was. Laat, indien dit nog niet is gebeurd, je bloed testen bij de huisarts. Heb ik ook gedaan. Ondanks allerlei vermoedens van huisarts en POH-GGZ, bleek ik enkel een licht vitamine d tekort te hebben (logisch, eerste 3 maanden kwam ik amper buiten in mijn burnout). Verder had ik dus geen supplementen nodig.
Rusten op bed is absoluut helpend voor je herstel. Men denkt vaak dat rust is: tv kijken, terrasje pakken etc. Maar nee, dat kan wel ontspanning zijn, maar veel prikkels tot je nemen is alsnog niet rusten. Blijf dit dus lekker doen totdat je merkt dat je energie toeneemt.
Veel sterkte en vooral vertrouwen in je herstel :)
Daniëlle
28-07-2023
Reactie:
Bij mij helpt magnesium wel en vitamine b12 succes
Anoniem
28-07-2023
Reactie:
Idem. Het is een zeer hobbelig parcours. Fysiek en emotioneel. Ik kreeg de raad om eerst mijn reserves terug op neutraal te brengen en’pas dan weer energie op te bouwen. De info die je krijgt is vaak verwarrend omdat de klachten voor iedereen verschillend zijn. Die extreme uitputting is verschrikkelijk. Je moet echt moed putten uit kleine geluksmomentjes. . Ik vind het ontzettend jammer voor iedereen die hier mee kampt maar ben ook blij om te lezen dat ik lotgenoten heb. Oprecht veel beterschap
Isa
20-08-2023
Weet niet of ik ooit nog beter word (Verhaal 597)
Ik zit nu 2,5 jaar in een burn-out en weet niet of ik ooit nog beter word. Ik was kerngezond (net 30 jaar oud), maar raakte overwerkt en vervolgens burnt out. Ik heb therapie gehad, ervaar al 1,5 jaar geen stress meer in mijn leven, geen psychische stoornissen en volgens de huisarts lichamelijk gezond.
Helaas kan ik na 2,5 jaar nog steeds niet meer dan om de dag, 2 uur per dag 'iets doen', soms een uurtje rustig sporten. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik niet meer weet of ik uberhaupt nog aan het herstellen ben, maar weet ook niet wat ik nog anders kan doen. In dit tempo kan ik misschien over 5 jaar weer eens aan het werk.
Heeft iemand dit misschien ook? Of tips hoe nu verder?
Helaas kan ik na 2,5 jaar nog steeds niet meer dan om de dag, 2 uur per dag 'iets doen', soms een uurtje rustig sporten. Ik ben nu op een punt gekomen dat ik niet meer weet of ik uberhaupt nog aan het herstellen ben, maar weet ook niet wat ik nog anders kan doen. In dit tempo kan ik misschien over 5 jaar weer eens aan het werk.
Heeft iemand dit misschien ook? Of tips hoe nu verder?
Anoniem
22-07-2023
laatste reactie: 20-08-2023
19Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Niet meer dan 2 uur iets doen na 2,5 jaar rust? Niet flauw bedoelt, maar dan zou ik echt een andere burnout specialist in de arm nemen of andere psycholoog. Er zit duidelijk geen progressie in je herstel of is er nog spanning? Ik deel de dag op 1 twee delen. Dus zodra ik wakker ben (vaak erg vroeg), zit ik vol adrenaline. Ik heb dan ook nog steeds stress. Ik trek dan bewust sportkleding aan en laat de hond uit. Even een blokje om. Zo'n 10 minuten. Daarna ga ik altijd sporten. Of naar de fitness of wielrennen. Niet superfanatiek, maar vooral bewegen op hoger tempo. Dit doe ik 30 tot 60 minuten. Eenmaal thuis douche ik. Eet ik een stevige lunch en val dan in slaap op de bank. Na 1 uur word ik weer wakker en ga dan bijv. wat aan de tuin doen, huishouden, boodschappen of soms zelfs weer een (klein) rondje fietsen. S'avonds kijk ik geen film, maar youtube filmpjes. Soms met geluid uit. Je moet echt veerkracht gaan realiseren in je lijf en geest. Dus de lat steeds iets hoger leggen. Dus ik begon met 15 minuten wandelen en zit nu op 60 minuten fietsen. Dit alles binnen 2 maanden. En ja, ik heb al eens een terugval gehad, maar merk dat ik minder diep viel dan daarvoor. Ook dit komt door de veerkracht die je onbewust hebt gerealiseerd. Eet s'avonds stevig, zodat je ruim voldoende energie binnen krijgt. Maar beweeg/sport en laat anders een schema voor jezelf opstellen.
Anoniem
24-07-2023
Reactie:
Ik zit er al 3 jaar in en herken het verhaal en de gedachtes wel.
Bij mij verloopt het zo traag doordat ik er ook een paar x corona overheen heb gehad
Welke geresulteerd heeft in klachten van Long covid. Wellicht heb jij dit ook?
Bij mij verloopt het zo traag doordat ik er ook een paar x corona overheen heb gehad
Welke geresulteerd heeft in klachten van Long covid. Wellicht heb jij dit ook?
Diana
25-07-2023
Reactie:
Hi Anoniem,
Ook ik herken je verhaal, ben een ruime 2,5 jaar onderweg en door terugvallen + meermaals Corona met long covid nasleep, nu eigenlijk op hetzelfde punt als jij aangeeft.
Diana, ik ben even heel benieuwd of jij misschien nog advies of tips hebt (gekregen) mbt long covid in combinatie met burn-out? Valt daar nog iets extra aan te doen of is het gewoon accepteren dat de hersteltijd extra is?
Mvg,
A
Ook ik herken je verhaal, ben een ruime 2,5 jaar onderweg en door terugvallen + meermaals Corona met long covid nasleep, nu eigenlijk op hetzelfde punt als jij aangeeft.
Diana, ik ben even heel benieuwd of jij misschien nog advies of tips hebt (gekregen) mbt long covid in combinatie met burn-out? Valt daar nog iets extra aan te doen of is het gewoon accepteren dat de hersteltijd extra is?
Mvg,
A
A
27-07-2023
Reactie:
Mijn tip is starten met antidepressiva ik slik nu citalopram 10 mg en daarbij doe ik de epiphora methode. Ik hoop dat ik zo het brein kan resetten en mijn lichaam wat rust kan gunnen om te herstellen. Ben net begonnen hiermee maar lees op de site long covid lotgenoten dat ze hier veel baat bij hebben.
Wat zijn jouw klachten?
Mijn klachten:
Slecht slapen gebroken en onrustig
Zweten
Koude tintelende voeten
Druk op hoofd en oren
Tinnitus
Angstig
Hartkloppingen en hartoverslagen
Vermoeid slap voelen van tijd tot tijd
Overprikkeld op hoofd en ogen
Geweldige spanningen van tijd tot tijd
Nekpijn
Continue gespannen spieren
Burning skin.
Verder ritme aanhouden
S'ochtends en s'avonds klein rondje wandelen
Gezond eten
Water drinken
Regelmaat korte rustpauzes inlassen
Middag slaap
Gr
Wat zijn jouw klachten?
Mijn klachten:
Slecht slapen gebroken en onrustig
Zweten
Koude tintelende voeten
Druk op hoofd en oren
Tinnitus
Angstig
Hartkloppingen en hartoverslagen
Vermoeid slap voelen van tijd tot tijd
Overprikkeld op hoofd en ogen
Geweldige spanningen van tijd tot tijd
Nekpijn
Continue gespannen spieren
Burning skin.
Verder ritme aanhouden
S'ochtends en s'avonds klein rondje wandelen
Gezond eten
Water drinken
Regelmaat korte rustpauzes inlassen
Middag slaap
Gr
Diana
27-07-2023
Reactie:
(schrijver van originele post)
Ik heb contact gezocht met mijn psycholoog en hij bevestigt dat dit niet normaal is. Er gaat zich nu een team over buigen samen met mijn huisarts.
Ik heb voor zover ik weet nooit covid gehad (nooit klachten, nooit een positieve test), maar ik vermoed ook dat het long covid kan zijn. Anders misschien CVS. Helaas beiden niet te behandelen en CVS gaat nooit over. Ik ben aan de ene kant blij dat ik word bevestigd in mijn klachten, maar aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat ik wel blijk te hebben. Een burnout kan je tenminste nog uit komen...
Ik heb contact gezocht met mijn psycholoog en hij bevestigt dat dit niet normaal is. Er gaat zich nu een team over buigen samen met mijn huisarts.
Ik heb voor zover ik weet nooit covid gehad (nooit klachten, nooit een positieve test), maar ik vermoed ook dat het long covid kan zijn. Anders misschien CVS. Helaas beiden niet te behandelen en CVS gaat nooit over. Ik ben aan de ene kant blij dat ik word bevestigd in mijn klachten, maar aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat ik wel blijk te hebben. Een burnout kan je tenminste nog uit komen...
Lola
27-07-2023
Reactie:
Nou ik lees toch positieve verhalen over long covid een ssri.
Anoniem
27-07-2023
Reactie:
Wat zijn eigenlijk de klachten?
Anoniem
27-07-2023
Reactie:
Hi Diana,
Ik hoop dat dat gaat werken voor je!
Zie er inderdaad veel lovende verhalen over, long covid + citalopram.
Ik moet mezelf even corrigeren; ik dénk dat ik long covid heb omdat ik er nadat ik er heel erg ziek van ben geweest, in een staat van totale lichamelijke luitputting terecht ben gekomen en dat sinds dien bizar langzaam herstelt.
Mijn klachten zijn;
- Opgejaagd gevoel / angstig
- Extreme prikkelgevoeligheid, vooral op geluid. dermate dat ik geen gesprekken kan voeren zonder duizelig te worden. Bij het voorzichtig inruimen van de vaatwasser moet ik al oordoppen in bijv.
- Onrustige slaap
- uitputting, ik heb eigenlijk geen leven omdat ik zo weinig tot niets kan.
- Druk op/in het hoofd
- Spierspanningen
Ik heb geen idee, en denk dat een huisarts je dat ook niet kan vertellen, of dit nog bij (complexe, langdurige) burn out hoort, of dat dit dus inderdaad long covid kan zijn en of citalopram daar dus iets voor doet.
Ik merk namelijk wel vooruitgang als ik onder mijn grenzen blijf, maar tergend langzaam, en ik val met stressvolle gebeurtenissen ook zo diep terug dat ik opnieuw moet beginnen..
Vind het ergens ook eng om met antidepressiva te beginnen, stel je voelt daardoor je lichamelijke grenzen niet meer die ik nu eindelijk na heel lang in dit proces, wel voel. Dan ben je straks uiteindelijk alleen maar verder van huis omdat het alleen maar beter lijkt te gaan door de onderdrukking, maar daaronder nog wel uitputting zit?
Als iemand hier verder inzichten / ervaringen over heeft, hoor ik die graag. Mijn geduld is na 2,8 jaar zó op..
Liefs en sterkte
Ik hoop dat dat gaat werken voor je!
Zie er inderdaad veel lovende verhalen over, long covid + citalopram.
Ik moet mezelf even corrigeren; ik dénk dat ik long covid heb omdat ik er nadat ik er heel erg ziek van ben geweest, in een staat van totale lichamelijke luitputting terecht ben gekomen en dat sinds dien bizar langzaam herstelt.
Mijn klachten zijn;
- Opgejaagd gevoel / angstig
- Extreme prikkelgevoeligheid, vooral op geluid. dermate dat ik geen gesprekken kan voeren zonder duizelig te worden. Bij het voorzichtig inruimen van de vaatwasser moet ik al oordoppen in bijv.
- Onrustige slaap
- uitputting, ik heb eigenlijk geen leven omdat ik zo weinig tot niets kan.
- Druk op/in het hoofd
- Spierspanningen
Ik heb geen idee, en denk dat een huisarts je dat ook niet kan vertellen, of dit nog bij (complexe, langdurige) burn out hoort, of dat dit dus inderdaad long covid kan zijn en of citalopram daar dus iets voor doet.
Ik merk namelijk wel vooruitgang als ik onder mijn grenzen blijf, maar tergend langzaam, en ik val met stressvolle gebeurtenissen ook zo diep terug dat ik opnieuw moet beginnen..
Vind het ergens ook eng om met antidepressiva te beginnen, stel je voelt daardoor je lichamelijke grenzen niet meer die ik nu eindelijk na heel lang in dit proces, wel voel. Dan ben je straks uiteindelijk alleen maar verder van huis omdat het alleen maar beter lijkt te gaan door de onderdrukking, maar daaronder nog wel uitputting zit?
Als iemand hier verder inzichten / ervaringen over heeft, hoor ik die graag. Mijn geduld is na 2,8 jaar zó op..
Liefs en sterkte
A
27-07-2023
Reactie:
Ik hen begrepen dat ssri niet onderdrukt maar als het ware je brein reset om
Anoniem
28-07-2023
Reactie:
Sorry hierboven ging iets mis...
Ik heb begrepen dat het niet onderdrukt maar dat je hersenen (hypothalamus- hypofyse-bijnieras) moet weer leren ‘hoe met moet’. Ook moeten de cytokinen in je hersenen (waardoor je je ziek /uitgeput kunt voelen) rustig weer gaan dalen. Je hersenen zijn niet kapot, maar ontgregeld. Ze moeten als het ware gereset worden.”
Daarbij vermindert het wel angst en spanning en ga je beter slapen. Hiermee hoop ik de cirkel te doorbreken.
Hoe ziet jou dag eruit? Wellicht kan een ergotherapeut meekijken. Als je zo weinig energie hebt lijkt een uur sporten ook niet goed blijkbaar is dat veel te veel.
Ik heb begrepen dat het niet onderdrukt maar dat je hersenen (hypothalamus- hypofyse-bijnieras) moet weer leren ‘hoe met moet’. Ook moeten de cytokinen in je hersenen (waardoor je je ziek /uitgeput kunt voelen) rustig weer gaan dalen. Je hersenen zijn niet kapot, maar ontgregeld. Ze moeten als het ware gereset worden.”
Daarbij vermindert het wel angst en spanning en ga je beter slapen. Hiermee hoop ik de cirkel te doorbreken.
Hoe ziet jou dag eruit? Wellicht kan een ergotherapeut meekijken. Als je zo weinig energie hebt lijkt een uur sporten ook niet goed blijkbaar is dat veel te veel.
Diana
28-07-2023
Reactie:
Hi Diana,
Dank voor de reactie. Waar ik even benieuwd naar ben: Hoe weet je dat de klachten die je ervaart, als gevolg van cytokinen / long covid komen, en niet van de daadwerkelijke uitputtingsstaat? Is dit op een bepaalde manier vastgesteld bij jou / vast te stellen? Ik twijfel hier aan bij mezelf namelijk.
Want van wat ik tot nu toe heb gelezen en geleerd, is dat burn-out (niet overspannenheid, maar dus echt totale uitputting) het eindstadium is van bijnieruitputting. Als gevolg van (chronische) stress, (dit hoeft niet enkel werk te zijn, kan ook verkeerde voeding, hitte, slopende relatie etc., vaak combinatie, zijn) hebben de bijnieren zo lang veel cortisol en andere hormonen aan moeten maken (aangestuurd door je hypothalamus / hypofyse), dat je bijnier, de ''leverancier'' van allerlei belangrijke hormonen, dus uitgeput is geraakt. Hoe langer je in die toestand blijft waar herstel uitblijft, gaat je lichaam om dat te compenseren en je nog enigszins te kunnen laten functioneren, andere voorraden plunderen. En zo ontstaat er nog meer uitputting van allerlei systemen, met daaruit voortvloeiend zo'n beetje alle mogelijke klachten die je je kunt voorstellen.
De oplossing is daarbij logischerwijs dan reserves gaan opbouwen die leeggeroofd zijn. (goede voeding, heel veel rust, slaap, supplementen, matig bewegen.). Corona (elke luchtweginfectieziekte) geeft een enorme extra uitputtingsslag op de bijnieren. Daardoor ga je er dus nog dieper ''in''. Even een flink verhaal zo, maar wellicht heb je nog wel wat extra's aan dit perspectief.
Ik vraag me dus vooral af; hoe weet je of je je ziek/uitgeput voelt door cytikinen in de hersenen (dus gevolg postcovid), of doordat daadwerkelijk alle voorraden zijn geplunderd?
Ik ben in elk geval super benieuwd naar wat het voor jou gaat doen, na zo lang onderweg wil je niks liever dan je leven terug.. Als je wil; hou me (ons) op de hoogte!
Mijn dagen zijn momenteel heel beperkt, wanneer ik genoeg energie heb probeer ik een stukje (2x10 of 2x20 min) te wandelen, daarna rust. Verder voel ik het met de dag aan; lezen, soms voorzichtig kort met een vriendin afspreken, daar dan weer van bijkomen..
Dank voor de reactie. Waar ik even benieuwd naar ben: Hoe weet je dat de klachten die je ervaart, als gevolg van cytokinen / long covid komen, en niet van de daadwerkelijke uitputtingsstaat? Is dit op een bepaalde manier vastgesteld bij jou / vast te stellen? Ik twijfel hier aan bij mezelf namelijk.
Want van wat ik tot nu toe heb gelezen en geleerd, is dat burn-out (niet overspannenheid, maar dus echt totale uitputting) het eindstadium is van bijnieruitputting. Als gevolg van (chronische) stress, (dit hoeft niet enkel werk te zijn, kan ook verkeerde voeding, hitte, slopende relatie etc., vaak combinatie, zijn) hebben de bijnieren zo lang veel cortisol en andere hormonen aan moeten maken (aangestuurd door je hypothalamus / hypofyse), dat je bijnier, de ''leverancier'' van allerlei belangrijke hormonen, dus uitgeput is geraakt. Hoe langer je in die toestand blijft waar herstel uitblijft, gaat je lichaam om dat te compenseren en je nog enigszins te kunnen laten functioneren, andere voorraden plunderen. En zo ontstaat er nog meer uitputting van allerlei systemen, met daaruit voortvloeiend zo'n beetje alle mogelijke klachten die je je kunt voorstellen.
De oplossing is daarbij logischerwijs dan reserves gaan opbouwen die leeggeroofd zijn. (goede voeding, heel veel rust, slaap, supplementen, matig bewegen.). Corona (elke luchtweginfectieziekte) geeft een enorme extra uitputtingsslag op de bijnieren. Daardoor ga je er dus nog dieper ''in''. Even een flink verhaal zo, maar wellicht heb je nog wel wat extra's aan dit perspectief.
Ik vraag me dus vooral af; hoe weet je of je je ziek/uitgeput voelt door cytikinen in de hersenen (dus gevolg postcovid), of doordat daadwerkelijk alle voorraden zijn geplunderd?
Ik ben in elk geval super benieuwd naar wat het voor jou gaat doen, na zo lang onderweg wil je niks liever dan je leven terug.. Als je wil; hou me (ons) op de hoogte!
Mijn dagen zijn momenteel heel beperkt, wanneer ik genoeg energie heb probeer ik een stukje (2x10 of 2x20 min) te wandelen, daarna rust. Verder voel ik het met de dag aan; lezen, soms voorzichtig kort met een vriendin afspreken, daar dan weer van bijkomen..
Amber
28-07-2023
Reactie:
tja ik zal misschien nooit 100% zeker weten of het nu Long covid is. Ik weet alleen dat ik daarna de druk op het hoofd oren, tinitus enz erbij kreeg. Maar wat ik wel weet is dat ik nu op geen enkele manier rust heb. Het is zo grillig en de tijd dat ik me tussendoor wat beter voel en wel een beetje goed slaap is zo minimaal dat dit ook niet opschiet. Ik hoop dat de citolapram de scherpe kanten eraf haalt en mij wat stabieler maakt qua slaap waardoor ik de kans krijg een beetje bij te trekken. Ik zie het niet als onderdrukking maar meer als een steuntje in de rug om een beetje op adem te komen. Maar ik zit hier dan ook al 3 jaar in....
Anoniem
29-07-2023
Reactie:
Ik wens je in elk geval van harte toe dat je hiermee de goede richting op kunt gaan. Na 3 jaar (ook ik ben bijna op dat punt), is moed en acceptatie houden bijna niet meer te doen..
Veel sterkte
Veel sterkte
Anoniem
29-07-2023
Reactie:
Je lichaam werkt op wat je erin stopt. Stop het goede erin, dan kan je lichaam en makkelijk energie uithalen en herstellen. Zorgt voor voldoende magnesium en zout. Stop gewoon geheel met bewerkt voedsel en zorg voor een stabiele suikerspiegel. Als ik het zo lees zit je in een semi-herstel wat heeeeel traag vooruit gaat. Je mist dus iets.
Taco
31-07-2023
Reactie:
Citalopram kan inderdaad wel dat steuntje in de rug geven.. slik het nu 4 maanden spierspanning is iets meer gedaald en de angst lichtelijk ook.ik slik 10mg wil ook niet meer, want ben wel vanplan om het weer af te gaan bouwen. Het is niet zo dar je helemaal over je grenzen gaat .. ik blijf spanning en ontspanning met elkaar wisselen en neem ook mijn tijd om te ontprikkelen en de hersenen rust te geven. Door geen tv te kijken mediteren ademhalingsoefeningen journaleren koude douche 2.min. 2x per dag 30 min wandelen en iets doen war je leuk vind.. ik hou van koken en eindelijk kan ik het weer iets beter.. eerst werd ik zoo moe dar ik op bed moest gaan liggen.. dat was mijn 1ste jaar van me b.o
Anoniem
03-08-2023
Reactie:
Hey, laat je niet kisten met long covid of CVS 'gaat nooit over'. Veel mensen blijven puur in dezelfde shit hangen waardoor ze niet vooruit gaan. Deze dingen zijn wél te genezen als je kritisch naar jezelf kijkt en grote veranderingen durft te maken. Je kan ook veel stress ervaren omdat je nog een onverwerkt trauma hebt, of simpelweg omdat je bepaalde voedingsstoffen te weinig binnen krijgen, of omdat je simpelweg te weinig eet om je lichaam de reparaties te laten doen die het moet kunnen doen.
Taco
03-08-2023
Reactie:
Ik heb me de laatste jaren overwerkt. Ik voel dat ik in burnout zit. Ik kan me niet meer concentreren heb spanningen in mijn hoofd. Word s nachts wakker en lig bezig met mijnn werk. Krijg opmerlingen dati. k te traag werk wat stress geeft. Ik kon vroeger bergen verzetten. Nu gaat alles zo traag. Mijn dokter gaat nagaan of ik burnout heb. Ik heb geen idea jhoe ze dit kan checken en bevestigen.
Liselotte
15-08-2023
Reactie:
@Liselotte, dat klinkt 95% zeker dat het overspanning is of iets soortgelijks. Een echte burnout merk je wel, want dan kan je niks meer en ook niks meer hebben. Je kan dus niet eens naar je werk fietsen/rijden. Overspanning kan wel overgaan naar een burnout, dus wees wijs en meld je vandaag nog ziek.
Taco
15-08-2023
Reactie:
Hallo iedereen. Na jaren van een opeenstapeling van gebeurtenissen heb ik plots tijdens een drukke week een crash gehad van misselijkheid, duizeligheid en extreme vermoeidheid, trillingen, hyperventilatie. Na een dagje rusten en goed slapen veranderde niks, waardoor ik meer paniekaanvallen kreeg. Ben nu een weekje verder, dokter gaat nog onderzoeken doen. Maar het voelt aan als babystapjes. De vermoeidheid gaat gewoon niet weg. Het voelt alsof ik een zware griep heb, maar dan zonder enige symptomen. Zo slap, zwak en vermoeid. Ik leef al 5 jaar met een brughoektumor die ook voor duizeligheid zorgt, waardoor ik nu mijn balans helemaal niet meer vind. Mijn omgeving vermoed een burn out. Kan dit? Ik ben toch wel bang..
Leentje
20-08-2023
Wil je ook je hart luchten?
Gebruik van GABA en ervaringen (Verhaal 627)
Hallo allemaal,
Wie gebruikt er GABA en wat zijn jullie ervaringen ermee?
Alvast thx
Richard
Wie gebruikt er GABA en wat zijn jullie ervaringen ermee?
Alvast thx
Richard
Richard
15-08-2023
laatste reactie: 19-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Ik zou GABA supplementen niet gebruiken, voedsel kan net zoveel voor je doen, want zoals magnesium, mangaan,B6,B12 en taurine zijn cofactoren die helpen met het omzetten van glutamine dat dan GaBA vormt.
Ik doe al een tijdje onderzoek omdat ik snel overgestimuleerd raak en niks kan verdragen en dus ook een chronische depressie, OCD, fybromyalgie, PDS, PTSS heb, ben een wandelend mysterie want chemische medicatie helpt niet, behalve diazepam die wat dempt. Vanuit dit punt ben ik ook gaan onderzoeken. Over drie maanden weet ik meer, nu ik weer dierlijk voedsel en alle vitaminen binnenkrijg die ik al JAREN chronisch tekort kwam...
Ik doe al een tijdje onderzoek omdat ik snel overgestimuleerd raak en niks kan verdragen en dus ook een chronische depressie, OCD, fybromyalgie, PDS, PTSS heb, ben een wandelend mysterie want chemische medicatie helpt niet, behalve diazepam die wat dempt. Vanuit dit punt ben ik ook gaan onderzoeken. Over drie maanden weet ik meer, nu ik weer dierlijk voedsel en alle vitaminen binnenkrijg die ik al JAREN chronisch tekort kwam...
Iris
19-08-2023
Mijn tip (Verhaal 634)
Ik heb geen vraag.. ik weet dat ik nu niet anders kan dan écht toegeven aan m’n burn-out(klachten) en veel innerlijk werk te gaan doen (patronen ontleden, langzaam doorbreken en nog oude pijn aangaan).
Mijn tip is wel: zoek hulp wat bij je past! Voor mij is dat PMT (of bijv hapnotherapie). Ik vind PMT heel fijn.. hij brengt mij van mijn rationeel denken naar m’n gevoel. Wat ik rationeel elke keer al wel weet, doorvoel ik ook echt met PMT!
Oh en er zijn ook veel mooie fysieke lotgenoten plekken! Zoals Ixta Noa (of google op zelfregiecentrum). Dan heb je een plek waar je echt fysiek naar toe kunt en (naar behoefte) kunt delen of even afleiding kunt vinden!
Na mijn terugval en supermoeite om mij weer ziek te melden schreef ik dit (en ik deelde dit met familie en vrienden):
Burn-out
Het kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Achteraf niet. Achteraf waren er genoeg lichamelijke signalen.
Opeens haalt het verleden mij keihard in. Rationeel ken ik het niet. Iedereen van de wereld mag zich van mij ziek melden, om wélke reden dan ook.
Juist: ook als je je niet lichamelijk ziek voelt roep ik altijd dat het ook goed is om je soms een dagje (of twee) ziek te melden voor je mentale gezondheid.
“Waarom vind je het zo moeilijk om je ziek te melden” vroeg mijn PMT coach mij..
Daar kan ik veel verklaringen voor bedenken, maar geen écht antwoord.
“Het klinkt alsof je al je hele leven bent doorgegaan” zegt hij naar aanleiding van het lezen van mijn levensverhaal.
Een weekje, een dag, een nacht liet ik het in mijn leven toe. Verdriet, rouw en boosheid. En dan (soms jaren) later kwam de pijn van een eerder moment terug. Dan was de lading er meestal wel af en had mijn geheugen het minder zwaar gemaakt. Ik gaf de pijn een beetje aandacht en liefde, maar ging logischerwijs ook weer door.
Maar nu voel ik, het zit nog in mijn lijf.
Niet altijd meer in mijn hoofd, maar het ligt opgeslagen in mijn lijf.
Mijn lijf trekt nu aan de bel en zegt: Ik stop.
Als jij blijft doorgaan op je ratio dan stop ik.
Als jij mij negeert dan stop ik.
Als jij mij negeert dan ga ik jouw brein overuren laten maken en dan slaap je niet meer.
Als jij niet voor jezelf zorgt, kan ik ook niet voor jou zorgen.
Dus laat het maar komen, ga maar voelen. Nee, niet je gevoelens omschrijven en analyseren.
VOEL.
Voel wat er letterlijk in je lijf gebeurt en waar je lijf behoefte aan heeft.
Mijn tip is wel: zoek hulp wat bij je past! Voor mij is dat PMT (of bijv hapnotherapie). Ik vind PMT heel fijn.. hij brengt mij van mijn rationeel denken naar m’n gevoel. Wat ik rationeel elke keer al wel weet, doorvoel ik ook echt met PMT!
Oh en er zijn ook veel mooie fysieke lotgenoten plekken! Zoals Ixta Noa (of google op zelfregiecentrum). Dan heb je een plek waar je echt fysiek naar toe kunt en (naar behoefte) kunt delen of even afleiding kunt vinden!
Na mijn terugval en supermoeite om mij weer ziek te melden schreef ik dit (en ik deelde dit met familie en vrienden):
Burn-out
Het kwam als een donderslag bij heldere hemel.
Achteraf niet. Achteraf waren er genoeg lichamelijke signalen.
Opeens haalt het verleden mij keihard in. Rationeel ken ik het niet. Iedereen van de wereld mag zich van mij ziek melden, om wélke reden dan ook.
Juist: ook als je je niet lichamelijk ziek voelt roep ik altijd dat het ook goed is om je soms een dagje (of twee) ziek te melden voor je mentale gezondheid.
“Waarom vind je het zo moeilijk om je ziek te melden” vroeg mijn PMT coach mij..
Daar kan ik veel verklaringen voor bedenken, maar geen écht antwoord.
“Het klinkt alsof je al je hele leven bent doorgegaan” zegt hij naar aanleiding van het lezen van mijn levensverhaal.
Een weekje, een dag, een nacht liet ik het in mijn leven toe. Verdriet, rouw en boosheid. En dan (soms jaren) later kwam de pijn van een eerder moment terug. Dan was de lading er meestal wel af en had mijn geheugen het minder zwaar gemaakt. Ik gaf de pijn een beetje aandacht en liefde, maar ging logischerwijs ook weer door.
Maar nu voel ik, het zit nog in mijn lijf.
Niet altijd meer in mijn hoofd, maar het ligt opgeslagen in mijn lijf.
Mijn lijf trekt nu aan de bel en zegt: Ik stop.
Als jij blijft doorgaan op je ratio dan stop ik.
Als jij mij negeert dan stop ik.
Als jij mij negeert dan ga ik jouw brein overuren laten maken en dan slaap je niet meer.
Als jij niet voor jezelf zorgt, kan ik ook niet voor jou zorgen.
Dus laat het maar komen, ga maar voelen. Nee, niet je gevoelens omschrijven en analyseren.
VOEL.
Voel wat er letterlijk in je lijf gebeurt en waar je lijf behoefte aan heeft.
Jilke
19-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Vraag aan jullie (Verhaal 617)
Hallo allemaal,
Wat fijn dat dit forum bestaat. Ik heb er al veel aan gehad, vanwege de (h)erkenning en het daarmee enige troost biedt in mijn herstelproces.
Ik ben inmiddels zo'n 2 en een half jaar bezig met mijn herstel van een burnout. Als ik terugkijk heb al veel vooruitgang geboekt. Anderzijds kan ik mij verwonderen dat ik nog erg ver van de eindstreep ben.
Als je even googelt naar de duur van herstel van een burnout, kom je vooral tegen dat het herstel enkele maanden, meestal één jaar en soms wel 2 jaar kan duren. In mijn geval is dat zeker niet correct. Mijn inschatting nu: mogelijk intotaal wel 4 a 5 jaar voor nodig. Ook is dat maar lastig te zeggen...
Daarom wil ik een oproep doen via dit forum. Ik zou graag willen weten of er mensen zijn die ook langer dan 2 jaar bezig zijn met hun herstel en het idee hebben dat de weg voor hun ook nog lang is.
Ik zou ook graag willen weten of er mensen zijn die een burnout hebben gehad, er langer dan 2 jaar over hebben gedaan om te herstellen, en nu weer "de oude" zijn.
Ik ben erg benieuwd naar jullie verhaal.. Ik zou het waarderen als jullie daar iets over zouden willen delen met mij :)
Groetjes
Wat fijn dat dit forum bestaat. Ik heb er al veel aan gehad, vanwege de (h)erkenning en het daarmee enige troost biedt in mijn herstelproces.
Ik ben inmiddels zo'n 2 en een half jaar bezig met mijn herstel van een burnout. Als ik terugkijk heb al veel vooruitgang geboekt. Anderzijds kan ik mij verwonderen dat ik nog erg ver van de eindstreep ben.
Als je even googelt naar de duur van herstel van een burnout, kom je vooral tegen dat het herstel enkele maanden, meestal één jaar en soms wel 2 jaar kan duren. In mijn geval is dat zeker niet correct. Mijn inschatting nu: mogelijk intotaal wel 4 a 5 jaar voor nodig. Ook is dat maar lastig te zeggen...
Daarom wil ik een oproep doen via dit forum. Ik zou graag willen weten of er mensen zijn die ook langer dan 2 jaar bezig zijn met hun herstel en het idee hebben dat de weg voor hun ook nog lang is.
Ik zou ook graag willen weten of er mensen zijn die een burnout hebben gehad, er langer dan 2 jaar over hebben gedaan om te herstellen, en nu weer "de oude" zijn.
Ik ben erg benieuwd naar jullie verhaal.. Ik zou het waarderen als jullie daar iets over zouden willen delen met mij :)
Groetjes
Yvonne
06-08-2023
laatste reactie: 18-08-2023
13Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Yvonne,
Ik ben nu 3 jaar bezig en wil wel in contact komen.
Gr
Ik ben nu 3 jaar bezig en wil wel in contact komen.
Gr
Claudia
08-08-2023
Reactie:
Hoi Yvonne,
Ik ben nu 2 jaar bezig met het herstel. Waarvan twee keer een mega terugval waarin het voelt alsof je weer opnieuw begint omdat de rek er toch weer uit was. Ik zit nu weer in de terugval. Vind het vreselijk moeilijk om eruit te komen en het idee dat het 4/5 jaar kan duren, maakt me bang. Financieel lijkt me dat onmogelijk.
Ik ben nu 2 jaar bezig met het herstel. Waarvan twee keer een mega terugval waarin het voelt alsof je weer opnieuw begint omdat de rek er toch weer uit was. Ik zit nu weer in de terugval. Vind het vreselijk moeilijk om eruit te komen en het idee dat het 4/5 jaar kan duren, maakt me bang. Financieel lijkt me dat onmogelijk.
R
10-08-2023
Reactie:
Google is onzin, enkele maanden? Dat kan bij overspannenheid, overspannenheid en burnout worden vaak door elkaar gehaald. Sommige zeggen 'burnout is als je overspannenheidsklachten 6 maanden of langer duren'. Ik ben het daar totaal niet mee eens, overspannenheid is alle klachten die daarbij horen. Burnout = compleet op. Je bent dus ook waanzinnig moe, slaapt enorm veel of kan gewoon niks. De eerste 3 weken heb ik van bed naar bank gelopen en kon ik soms wat fietsen door de vermoeidheid heen maar daardoor werden mijn overspanningsklachten erger. Iedereen doet of ze burnout en overspannenheid begrijpen, maar de waarheid is dat de wetenschap niet eens precies weet wat er op biologisch niveau gebeurt. Al die pseudoscience van 'je emmertje is leeg, je reserves zin op' is echt onzin maar goed.
Een burnout kan oneindig duren, zo lang je niet genoeg eet, de juiste dingen tot je neemt, de juiste positieve prikkels krijgt en de juiste rust dan kan je erin blijven hangen. Ik denk dat een ernstige burnout meestal 2-3 jaar duurt voor je hersteld bent, of zelfs nog iets langer om weer volledig de oude te worden (ja dat KAN, iedereen die beweert dat het niet kan blijft hangen in pseudo herstel en doet zichzelf tekort).
Het is dus niet gek dat het 5 jaar duurt als je burnout ernstig was, want niemand doet alles perfect. Ik ben volgende week ook 1 jaar verder vanaf een redelijk erge burnout (denk 7/10), er zijn super veel dingen die ik gelukkig al wel kan maar enorm veel dingen die ik nog niet kan. Ik denk dat het ook nog wel 2 jaar duurt voor ik weer 'de oude ' ben, met nieuwe inzichten!
Een burnout kan oneindig duren, zo lang je niet genoeg eet, de juiste dingen tot je neemt, de juiste positieve prikkels krijgt en de juiste rust dan kan je erin blijven hangen. Ik denk dat een ernstige burnout meestal 2-3 jaar duurt voor je hersteld bent, of zelfs nog iets langer om weer volledig de oude te worden (ja dat KAN, iedereen die beweert dat het niet kan blijft hangen in pseudo herstel en doet zichzelf tekort).
Het is dus niet gek dat het 5 jaar duurt als je burnout ernstig was, want niemand doet alles perfect. Ik ben volgende week ook 1 jaar verder vanaf een redelijk erge burnout (denk 7/10), er zijn super veel dingen die ik gelukkig al wel kan maar enorm veel dingen die ik nog niet kan. Ik denk dat het ook nog wel 2 jaar duurt voor ik weer 'de oude ' ben, met nieuwe inzichten!
Taco
11-08-2023
Reactie:
Hallo Yvonne, ik zit er ook al twee jaar in en zit midden in een verschrikkelijke terugval. Het lijkt alsof ik weer van nul moet beginnen zo ellendig voel ik me op dit moment. Veel lichamelijk klachten, onrust, paniekaanvallen, vreselijk moe en zou het liefste de hele dag huilen. Burnout wordt door veel mensen verschrikkelijk onderschat !
Daniel
11-08-2023
Reactie:
Ik ben ook al 2 jaar verder. Ben wel vooruit gegaan sins ik ben ingestort, toen kon ik ook helemaal niks meer en geen prikkels aan. Bang emotioneel uit het niets worden elke dag duizelig alsof ik 10 flessen wijn op had en het gevoel continu out te gaan.. veel schokken in me hersenen gevoelt en oorzuisen.. opgejaagd angstig noem maar op. Nu 2 jaar verder is me lichaam iets rustiger. Wel nog snel overprikkels moe en overspannen. Wel durf en kan ik weer wat sneller ergens mee na toe dan in het begin toen lag ik veel omdat mijn hele hoofd draaide en me continu angstig voelde.. wel als ik loop voel ik me nog duizelig beetje last van me evenwicht vooral bij meer prikkels gevoel alsof mijn benen niet willen of geen gevoel meer.. ben ook bang sat et voor mij nog lang duurt..
Anoniem
12-08-2023
Reactie:
Ik zit ook in de 2+. Vanaf het begin wist ik al dat ik niet meer de oude zou worden. Wat ik deed was wel extreem, geen super-topsport, maar wel veeeeeel. Die onzekerheid dat ik niet wist waar ik naar toe kon werken was heel deprimerend. Ook veel last gehad van m’n depressie gedeelte.
Eerst alleen maar liggen en huilen en later naar bankzitten. Na 7maanden misschien een keertje buiten wandelen met zonnebril, en koptelefoon met mindful walking op.
Ik ging langzaam vooruit, maar elke vooruitgang ging gepaard met dezelfde niveau van vermoeidheid. Echt meerdere dutjes moeten doen. Heel moeilijk om het positieve voor ogen te houden, omdat je nog steeds niet echt kan meedraaien met m’n gezinsleven.
En omdat ik ook zolang bezig ben, zorgen ook de life events bij mij voor een terugval. (Bruiloft familie, kinderen naar school, verhuizingen)
Op dit moment begin ik langzaam voor ogen te krijgen hoe ik mijn leven wil inrichten voor de komende 2 jaar en begin ik te hopen dat mijn nieuwe “eindstation” in zicht komt.
Eerst alleen maar liggen en huilen en later naar bankzitten. Na 7maanden misschien een keertje buiten wandelen met zonnebril, en koptelefoon met mindful walking op.
Ik ging langzaam vooruit, maar elke vooruitgang ging gepaard met dezelfde niveau van vermoeidheid. Echt meerdere dutjes moeten doen. Heel moeilijk om het positieve voor ogen te houden, omdat je nog steeds niet echt kan meedraaien met m’n gezinsleven.
En omdat ik ook zolang bezig ben, zorgen ook de life events bij mij voor een terugval. (Bruiloft familie, kinderen naar school, verhuizingen)
Op dit moment begin ik langzaam voor ogen te krijgen hoe ik mijn leven wil inrichten voor de komende 2 jaar en begin ik te hopen dat mijn nieuwe “eindstation” in zicht komt.
Pearl
13-08-2023
Reactie:
Hier ook inmiddels bijna 3 jaar, en onlangs door heftige gebeurtenis terwijl ik al wat onder de nullijn zat, een hele diepe terugval gehad. Nu weer opnieuw moeten opklimmen daarvan, maar qua energie ben ik nagenoeg terug bij af. Denk ook zeker nog wel 2 jaar onderweg te gaan zijn. Het eerste 1,5 jaar heb ik de ernstigheid ervan ook heel erg onderschat, omdat je jezelf toch gaat vergelijken met wat je van de huisarts hoort of op internet leest.
Amber
14-08-2023
Reactie:
Komt het wel nog allemaal goed .. ook dat brein die zo weinig aan kan?
Anoniem
14-08-2023
Reactie:
Hier ook inmiddels bijna 3 jaar, en onlangs door heftige gebeurtenis terwijl ik al wat onder de nullijn zat, een hele diepe terugval gehad. Nu weer opnieuw moeten opklimmen daarvan, maar qua energie ben ik nagenoeg terug bij af. Denk ook zeker nog wel 2 jaar onderweg te gaan zijn. Het eerste 1,5 jaar heb ik de ernstigheid ervan ook heel erg onderschat, omdat je jezelf toch gaat vergelijken met wat je van de huisarts hoort of op internet leest.
Amber
15-08-2023
Reactie:
Dankjewel allemaal voor jullie reacties.
Ik vind het vervelend voor jullie dat jullie er ook al zo lang mee rondlopen. Het bevestigt wel mijn idee dat het herstel van een burn out veel langer kan duren dan 1 of 2 jaar. @Amber: Ik heb me tijdens het herstel ook van gemeten met wat “standaard” is. Vervolgens geeft het stress dat je minder snel bent en voor je het weet ga je jezelf over de kop jagen. Ik heb de ernst ervan ook zeer onderschat, maar dat doen hulpverleners ook. Daarnaast kun je jezelf niet kwalijk nemen dat je niet meer helder kan nadenken, door dat je hersenen niet goed werken. Daar heb je dus eigenlijk anderen voor nodig..
Als ik iets wel heb geleerd, is dat een deadline van herstel opleggen, echt niet werkt! Hoe moeilijk dat ook is..
@Taco, ik ben het met je eens dat als je niet de juiste dingen doet, het ook niet beter zal worden. Uit eigen ervaring: mijn eerste ziektejaar ben ik veel gaan sporten (@Pearl, dus erg herkenbaar), doorgegaan met dezelfde sociale activiteiten in mijn vrije tijd, en mijzelf druk opgelegd om mijn carriereswitch snel op gang te krijgen. Resulterend in verdere bijnieruitputting en neurohormonale ontregeling; een jaar die mijn burnout alleen maar heeft verergerd. Pas daarna had ik door hoe erg het was en kon ik omhoog klimmen.
Ik heb in de loop der tijd ook sterk de indruk gekregen dat er nog te weinig kennis over is. Vooral ook over ‘uitzonderingen’ (of misschien blijkt dit later juist de standaard te zijn), die meer dan 2 jaar nodig hebben om te herstellen. @Daniel, Daar ligt zeker het gevaar dat het onderschat wordt. Door jezelf, door hulpverleners (die het zelf niet hebben meegemaakt).
Ik zou wel graag een advies nog willen meegeven: zoek alsjeblieft hulp! Je moet het wel alleen ondergaan, maar je hoeft er niet alleen voor te staan. Daarnaast kan het zo goed zijn om iemand met je mee te laten kijken of denken.
Ik heb fases in mijn herstel, vrij koppig en eigenwijs, gedacht dat ik het wel zelf zou redden. Nu ik dan toch weer een psycholoog heb geregeld, merk ik hoeveel lucht dat geeft, alleen al dat ik mijn verhaal kan doen. Dat wens ik iedereen toe
Als iemand nog tips of adviezen heeft, of een herstelverhaal, of zich herkent in de lange herstelduur, wees welkom om te reageren :-)
Ik vind het vervelend voor jullie dat jullie er ook al zo lang mee rondlopen. Het bevestigt wel mijn idee dat het herstel van een burn out veel langer kan duren dan 1 of 2 jaar. @Amber: Ik heb me tijdens het herstel ook van gemeten met wat “standaard” is. Vervolgens geeft het stress dat je minder snel bent en voor je het weet ga je jezelf over de kop jagen. Ik heb de ernst ervan ook zeer onderschat, maar dat doen hulpverleners ook. Daarnaast kun je jezelf niet kwalijk nemen dat je niet meer helder kan nadenken, door dat je hersenen niet goed werken. Daar heb je dus eigenlijk anderen voor nodig..
Als ik iets wel heb geleerd, is dat een deadline van herstel opleggen, echt niet werkt! Hoe moeilijk dat ook is..
@Taco, ik ben het met je eens dat als je niet de juiste dingen doet, het ook niet beter zal worden. Uit eigen ervaring: mijn eerste ziektejaar ben ik veel gaan sporten (@Pearl, dus erg herkenbaar), doorgegaan met dezelfde sociale activiteiten in mijn vrije tijd, en mijzelf druk opgelegd om mijn carriereswitch snel op gang te krijgen. Resulterend in verdere bijnieruitputting en neurohormonale ontregeling; een jaar die mijn burnout alleen maar heeft verergerd. Pas daarna had ik door hoe erg het was en kon ik omhoog klimmen.
Ik heb in de loop der tijd ook sterk de indruk gekregen dat er nog te weinig kennis over is. Vooral ook over ‘uitzonderingen’ (of misschien blijkt dit later juist de standaard te zijn), die meer dan 2 jaar nodig hebben om te herstellen. @Daniel, Daar ligt zeker het gevaar dat het onderschat wordt. Door jezelf, door hulpverleners (die het zelf niet hebben meegemaakt).
Ik zou wel graag een advies nog willen meegeven: zoek alsjeblieft hulp! Je moet het wel alleen ondergaan, maar je hoeft er niet alleen voor te staan. Daarnaast kan het zo goed zijn om iemand met je mee te laten kijken of denken.
Ik heb fases in mijn herstel, vrij koppig en eigenwijs, gedacht dat ik het wel zelf zou redden. Nu ik dan toch weer een psycholoog heb geregeld, merk ik hoeveel lucht dat geeft, alleen al dat ik mijn verhaal kan doen. Dat wens ik iedereen toe
Als iemand nog tips of adviezen heeft, of een herstelverhaal, of zich herkent in de lange herstelduur, wees welkom om te reageren :-)
Yvonne
16-08-2023
Reactie:
Heel herkenbaar! Ook ik zit inmiddels bijna 3 jaar thuis. Vorig jaar zomer had ik een opleving, maar daarop volgde een terugval. Dit voorjaar ging het opnieuw crescendo en kon ik verschillende activiteiten weer oppakken: 35 minuten wandelen per dag, yoga, 2 km fietsen, lichte activiteiten in de volkstuin, boodschappen doen. En toen: wéér een terugval, en daar zit ik nu 2 maanden in. Waarom? vraag je jezelf dan af. Wat heb ik verkeerd gedaan? Het enige wat ik kan bedenken, is dat ik in de veronderstelling verkeerde "ik kan het weer!", terwijl dat dus in feite niet zo was. Ik probeer nu uit het dal te klimmen met een ijzeren regelmaat van korte inspanningen en veel rust. En ik ben tot het besef gekomen dat ik (voorlopig) niet veel meer kan bijdragen aan mijn gezin, en daar heb ik afspraken over gemaakt met mijn partner. Voor mij is het belangrijkste dat ik positief blijf en erin blijf geloven dat het ooit weer beter zal gaan. De vraag waar ik mee zit is: hoe kan ik voorkomen dat er weer een terugval volgt? Heeft iemandhier een antwoord op?
Frank
17-08-2023
Reactie:
Hoe voorkom je een terugval?
Een terugval zie ik als een leermoment en kijk ik er naar uit om het met mijn psycholoog te bespreken. Voor de terugval zijn er altijd wel signalen geweest die ik negeerde of niet herkende.
Het belangrijkste voor mij is erachter komen wat mijn kernwaarde (waardeloosheid en eenzaamheid) is en hoe de mechaniek werkt dat leidt naar die kernwaarde.
Ik heb onwijs veel pijnklachten gehad, die ik altijd maar geaccepteerd hebt. Maar ik heb moeten leren wat die pijn in mijn lichaam tegen me zegt. En het blijkt mijn opgekropte emoties te zijn die ik woorden moest geven. Die emoties heb ik altijd vakkundig en ongemerkt geblokkeerd en moest ik het eerst leren herkennen.
Die emoties helpen me mijn grenzen te zien, door echt even bij stil te staan. Wat voel ik in mijn lichaam, wat zegt het tegen me, welke emotie is dat, wat heb ik nodig?
Ik heb op dit moment een psycholoog die onder andere werkt met EFT (emotion focused therapy) en mindfullness. Als ik geen goede klik met haar heb gehad, dan had ik naar een goede haptonoom gezocht.
Een terugval zie ik als een leermoment en kijk ik er naar uit om het met mijn psycholoog te bespreken. Voor de terugval zijn er altijd wel signalen geweest die ik negeerde of niet herkende.
Het belangrijkste voor mij is erachter komen wat mijn kernwaarde (waardeloosheid en eenzaamheid) is en hoe de mechaniek werkt dat leidt naar die kernwaarde.
Ik heb onwijs veel pijnklachten gehad, die ik altijd maar geaccepteerd hebt. Maar ik heb moeten leren wat die pijn in mijn lichaam tegen me zegt. En het blijkt mijn opgekropte emoties te zijn die ik woorden moest geven. Die emoties heb ik altijd vakkundig en ongemerkt geblokkeerd en moest ik het eerst leren herkennen.
Die emoties helpen me mijn grenzen te zien, door echt even bij stil te staan. Wat voel ik in mijn lichaam, wat zegt het tegen me, welke emotie is dat, wat heb ik nodig?
Ik heb op dit moment een psycholoog die onder andere werkt met EFT (emotion focused therapy) en mindfullness. Als ik geen goede klik met haar heb gehad, dan had ik naar een goede haptonoom gezocht.
Pearl
17-08-2023
Reactie:
@Frank. Terugvallen is echt vreselijk. Vooral als het een grote terugval is. Het brengt mentaal ook veel teweeg. Je gaat je inderdaad afvragen wat je verkeerd hebt gedaan of wat je nu anders moet doen. Daardoor had ik veel last van piekeren of angst. Ik denk dat al dat nadenken en stressen ook veel rem kan hebben op je herstel. Daar kan een psycholoog of andere hulpverlener goed bij helpen.
Terugkijkend heb ik het idee dat ik in een terugval terug komt, doordat ik weer kortdurend in diezelfde lichaamsprocsessen van adrenaline-cortisol terecht kom als daarvoor (waardoor de burnout iei ontstond). Daardoor voelde ik me dan kortdurend behoorlijk goed en energiek en leek het echt beter te gaan. Maar dat is dus schijn..
Ik probeer een terugval te voorkomen door dit in mijn achterhoofd te houden. Ik weet nu dat het niet ineens superveel beter kan gaan dan in de week ervoor. Het gaat telkens met heel kleine stapjes. Ik probeer telkens mijn 'basisniveau' van functioneren elke 2 a 3 maand een klein beetje uit te breiden. Omdat mijn belastbaarheid ook telkens een klein beetje groeit.
Terugkijkend heb ik het idee dat ik in een terugval terug komt, doordat ik weer kortdurend in diezelfde lichaamsprocsessen van adrenaline-cortisol terecht kom als daarvoor (waardoor de burnout iei ontstond). Daardoor voelde ik me dan kortdurend behoorlijk goed en energiek en leek het echt beter te gaan. Maar dat is dus schijn..
Ik probeer een terugval te voorkomen door dit in mijn achterhoofd te houden. Ik weet nu dat het niet ineens superveel beter kan gaan dan in de week ervoor. Het gaat telkens met heel kleine stapjes. Ik probeer telkens mijn 'basisniveau' van functioneren elke 2 a 3 maand een klein beetje uit te breiden. Omdat mijn belastbaarheid ook telkens een klein beetje groeit.
Anoniem
18-08-2023
Hang al een tijdje op 50% (Verhaal 632)
Hoe doen jullie dit met werk en reintegratie en wet verbetering poortwachter? Ik ben bezig met reintegratie en hang al een tijdje op 50%. Ik bouw wel in intensiteit op en ben anti depressieva aan het afbouwen dus ik vind het wel goed. Net gestopt met het 2e spoor omdat dat eigenlijk nog meer van mij vroeg en ik echt geen energie heb om ook nog 'fake' interviews te gaan houden bij andere werkgevers?
Nu zegt de bedrijfsarts dat ik binnenkort wel echt weer moet gaan opbouwen en anders moet hij me aansporen verder te gaan met spoor 2. Snappen deze mensen dan echt niet dat ik hier helemaal niet op zit te wachten? Allemaal mensen berichten sturen, interviews doen, terwijl ik gewoon verder wil met spoor 1? Nóg meer stress van CV opsturen, constant gebeld worden, berichten beantwoorden, teams gesprekken met reviews, fysieke gesprekken met HR van bedrijven, ik heb er momenteel echt geen behoefde aan en wil simpelweg: rust en regelmaat.
Wet verbetering poortwachter is in mijn ogen een mislukte wet die alleen maar druk zet op de chronisch zieke personen. Zéker bij een burnout, waarbij extra druk zorgt voor extra ellende werkt deze wet puur tegen. Dan gaan mensen geforceerd weer 65% werken voor een 'succesvolle reintegratie' en 3 maanden later vallen ze weer uit elkaar. Daar gaat je gezondheid, weet naar de kloten omdat 1 of andere ambtenaar het te duur vond en deze wet heeft verzonnen. Ik kan er bij mijn hoofd niet bij.
Bij een erngstige burnout is dit sowieso vrij lastig te halen, ik ben er vrij vlot bovenop gekomen met AD maar omdat ik de eerste 3 maanden van mijn ziekte alleen maar naar beneden ging ben ik nu al 1 jaar 3 maanden onderweg en heb dus nog maar 9 maanden.
Nu zegt de bedrijfsarts dat ik binnenkort wel echt weer moet gaan opbouwen en anders moet hij me aansporen verder te gaan met spoor 2. Snappen deze mensen dan echt niet dat ik hier helemaal niet op zit te wachten? Allemaal mensen berichten sturen, interviews doen, terwijl ik gewoon verder wil met spoor 1? Nóg meer stress van CV opsturen, constant gebeld worden, berichten beantwoorden, teams gesprekken met reviews, fysieke gesprekken met HR van bedrijven, ik heb er momenteel echt geen behoefde aan en wil simpelweg: rust en regelmaat.
Wet verbetering poortwachter is in mijn ogen een mislukte wet die alleen maar druk zet op de chronisch zieke personen. Zéker bij een burnout, waarbij extra druk zorgt voor extra ellende werkt deze wet puur tegen. Dan gaan mensen geforceerd weer 65% werken voor een 'succesvolle reintegratie' en 3 maanden later vallen ze weer uit elkaar. Daar gaat je gezondheid, weet naar de kloten omdat 1 of andere ambtenaar het te duur vond en deze wet heeft verzonnen. Ik kan er bij mijn hoofd niet bij.
Bij een erngstige burnout is dit sowieso vrij lastig te halen, ik ben er vrij vlot bovenop gekomen met AD maar omdat ik de eerste 3 maanden van mijn ziekte alleen maar naar beneden ging ben ik nu al 1 jaar 3 maanden onderweg en heb dus nog maar 9 maanden.
Taco
18-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Laatste week lijk ik weer helemaal terug bij af (Verhaal 623)
Ik zit al 1 jaar in mijn burnout en de laatste tijd ging het allemaal wel wat beter, maar de laatste week lijk ik weer helemaal terug bij af. Inslapen gaat nog wel, maar wordt heel vroeg wakker zo rond 4 uur. Ben dan heel misselijk, onrustig, paniekerig, last van maag en darmen en oorsuizen. Zou het liefste de hele dag janken....
Zijn er mensen die dit herkennen ? Wat zou het kunnen zijn en hoe gaan jullie hiermee om ? Ik kan het allemaal maar moeilijk accepteren en maak me echt zorgen. Ik voel me zo ellendig weer, net als in het begin 😥
Zijn er mensen die dit herkennen ? Wat zou het kunnen zijn en hoe gaan jullie hiermee om ? Ik kan het allemaal maar moeilijk accepteren en maak me echt zorgen. Ik voel me zo ellendig weer, net als in het begin 😥
Soraya
12-08-2023
laatste reactie: 17-08-2023
3Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Soraya, heel herkenbaar dit. Ik heb ook al twee keer een behoorlijke terugslag gehad. Ik denk dat we teveel doen op het moment dat het iets beter gaat en de burnout onderschatten (tenminste bij mij dan)
Thomas
15-08-2023
Reactie:
Soraya,
Worstel er ook steeds mee. Maar herstel gaat herl langzaam met tussendoor een terugval.
Bij een terugval niets inplannen en kijk je hoe een dag verloopt.
Boswandeling, luisteren naar de wind, vogels, bomenbladeren fladderen etc geeft bij mij heel veel rust.
Worstel er ook steeds mee. Maar herstel gaat herl langzaam met tussendoor een terugval.
Bij een terugval niets inplannen en kijk je hoe een dag verloopt.
Boswandeling, luisteren naar de wind, vogels, bomenbladeren fladderen etc geeft bij mij heel veel rust.
Richard
17-08-2023
Reactie:
Soraya,
Worstel er ook steeds mee. Maar herstel gaat herl langzaam met tussendoor een terugval.
Bij een terugval niets inplannen en kijk je hoe een dag verloopt.
Boswandeling, luisteren naar de wind, vogels, bomenbladeren fladderen etc geeft bij mij heel veel rust.
Worstel er ook steeds mee. Maar herstel gaat herl langzaam met tussendoor een terugval.
Bij een terugval niets inplannen en kijk je hoe een dag verloopt.
Boswandeling, luisteren naar de wind, vogels, bomenbladeren fladderen etc geeft bij mij heel veel rust.
Richard
17-08-2023
Wil je ook je hart luchten?
Bijna onderuit gegaan in de winkel (Verhaal 628)
Ik ben bijna onderuit gegaan in de winkel, het leek alsof de vloer scheef was.
Alles gecontroleerd, hartfilmpje enz.
Vanaf dat moment bleef ik duizelig en kotsmisselijk hele dag, enorm.opgejaagd gevoel, slappe benen! Veel.pijn in mijn nek+ druk op oren.
Ben angstig omdat ik niet weet waar het vandaan komt en het niet overgaat.
Herkent iemand die continue duizeligheid en misselijkheid?
Hoe is dit overgegaan? Misschien nog tips?
Alles gecontroleerd, hartfilmpje enz.
Vanaf dat moment bleef ik duizelig en kotsmisselijk hele dag, enorm.opgejaagd gevoel, slappe benen! Veel.pijn in mijn nek+ druk op oren.
Ben angstig omdat ik niet weet waar het vandaan komt en het niet overgaat.
Herkent iemand die continue duizeligheid en misselijkheid?
Hoe is dit overgegaan? Misschien nog tips?
Roos
16-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Geen gevoel meer (Verhaal 619)
Ik heb veel stres nu geen gevoel meer ben op en bang mn lichaam slaapt
Priscilla
06-08-2023
laatste reactie: 13-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Wat voor lichamelijke klachten heb jij Priscilla?
Richard
13-08-2023
Loop ook bij de pohggz (Verhaal 625)
Ik sinds 9 januari met overspannen thuis ik ben
4 weken geleden weer deels aan het werk gegaan het ging weer wat beter ik loop ook bij de pohggz ik piekeren veel of het toch geen burnout is en of ik er out wel vaak of zou komen ik voel me eigen ook ziek terwijl de dokter gezegd heeft er is niks aan de hand is
4 weken geleden weer deels aan het werk gegaan het ging weer wat beter ik loop ook bij de pohggz ik piekeren veel of het toch geen burnout is en of ik er out wel vaak of zou komen ik voel me eigen ook ziek terwijl de dokter gezegd heeft er is niks aan de hand is
Erik
13-08-2023
laatste reactie: 13-08-2023
1Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Erik, luister naar je lichaam. Als je je nog steeds ziek voelt moet je je ziek melden. Doorgaan betekend dat je straks wellicht nog veel dieper gaat vallen. Dat heb ik meegemaakt. Snel weer aan het werk omdat ik me schuldig voelde en dacht dat het bedrijf waar ik voor werkte van mij was. Daarna helemaal ingeklapt en mes in mijn rug van werkgever ! M.a.w. ik heb mijn burnout daardoor alleen maar erger gemaakt en nu zit ik met de ellende.....denk goed na en luister naar jezelf. De huisarts weet niet hoe jij je voelt en als ik het zo hoor zou ik op zoek gaan naar een nieuwe huisarts want deze neemt je dus niet serieus.
Thomas
13-08-2023
Ik loop sinds 9 januari met veel stress (Verhaal 624)
Ik loop sinds 9 januari met veel stress en voel me eigen ook ziekhoge bloeddruk sinds daarna ging het stapjes beter maar sinds vorig weekend weer minder ik loop ook bij de pohggz ik ben nou 4 keer geweest weet iemand of dat het een burnout dat kunnen zijn
Erik
13-08-2023
Toon reacties Verberg reacties
Burnout of bijwerkingen van medicijnen (Verhaal 296)
Beste lotgenoten,
Ik zit sinds Mei thuis met toen, een best beheersbare burnout. In Augustus een hele emtionele crematie bijgewoond. Veel spanning opgebouwd vóór en tijdens de crematie. In de dagen er na ging het snel bergafwaarts. Pijnscheuten in mijn buik die mij in mijn slaap wakker maakten. Tot uiteindelijk forse paniek, angst en uitputting. Naar de huisarts geweest. Daar kreeg ik oxazepam en citalopram mee. Meteen mee gestart. De Citalopram zorgde echter voor nog forsere paniek. Ik raakte helemaal vervlakt en gedepersonaliseerd. Ik kon niet meer bij mijn gevoel komen en ik was daarmee niet meer de kapitein over mijn eigen lijf en geest. Ik liep s'nachts te dwalen door de stad, helemaal afgestomd. Zelfmoordgedachtes namen over. Ben zelfs bij de crisisdienst belandt. Daar kreeg ik nog meer medicijnen toegestopt. Al die rommel heeft alles nog erger gemaakt. Ik ben na 8 weken gestopt met de antidepressiva. Oxazepam heb ik ook afgebouwd. Ben nu bezig met afbouwen temazepam. Angsten werden warempel minder. Ik voel mij nu nog heel wiebelig. Ik slaap heel slecht. Ben niet echt diep weg en word bij de kleinste geluidjes al wakker. Daarnaast veel lichamelijke klachten. Darmen, spierslapte, warrig, ijskoude voeten. Ik denk dat een hoop nog van die rot medicijnen komen. Zijn er ook mensen die ook volop in de medicatie zijn gezet en daar ook zo'n last van hebben? Ik kan moeilijk het onderscheid vinden tussen mijn burnout en de bijwerkingen van al die rommel. Ik hoop op een stukje herkenning. Ik denk dat ik liever een arm wou missen dan deze ellende. Wat een drama....
Ik zit sinds Mei thuis met toen, een best beheersbare burnout. In Augustus een hele emtionele crematie bijgewoond. Veel spanning opgebouwd vóór en tijdens de crematie. In de dagen er na ging het snel bergafwaarts. Pijnscheuten in mijn buik die mij in mijn slaap wakker maakten. Tot uiteindelijk forse paniek, angst en uitputting. Naar de huisarts geweest. Daar kreeg ik oxazepam en citalopram mee. Meteen mee gestart. De Citalopram zorgde echter voor nog forsere paniek. Ik raakte helemaal vervlakt en gedepersonaliseerd. Ik kon niet meer bij mijn gevoel komen en ik was daarmee niet meer de kapitein over mijn eigen lijf en geest. Ik liep s'nachts te dwalen door de stad, helemaal afgestomd. Zelfmoordgedachtes namen over. Ben zelfs bij de crisisdienst belandt. Daar kreeg ik nog meer medicijnen toegestopt. Al die rommel heeft alles nog erger gemaakt. Ik ben na 8 weken gestopt met de antidepressiva. Oxazepam heb ik ook afgebouwd. Ben nu bezig met afbouwen temazepam. Angsten werden warempel minder. Ik voel mij nu nog heel wiebelig. Ik slaap heel slecht. Ben niet echt diep weg en word bij de kleinste geluidjes al wakker. Daarnaast veel lichamelijke klachten. Darmen, spierslapte, warrig, ijskoude voeten. Ik denk dat een hoop nog van die rot medicijnen komen. Zijn er ook mensen die ook volop in de medicatie zijn gezet en daar ook zo'n last van hebben? Ik kan moeilijk het onderscheid vinden tussen mijn burnout en de bijwerkingen van al die rommel. Ik hoop op een stukje herkenning. Ik denk dat ik liever een arm wou missen dan deze ellende. Wat een drama....
Bas
02-11-2022
laatste reactie: 12-08-2023
14Toon reacties Verberg reacties
Reactie:
Hoi Bas,
Ik heb diazepam en citalopram meegekregen na goed overleg met mijn huisarts en het heeft mij juist héél erg geholpen. Het verschilt dus echt per persoon hoe het aanslaat. Misschien was het net niet het middel dat voor jou goed was, maar zeker niet elke medicatie is rommel. Misschien helpt iets anders wel, sta er in ieder geval open voor en wees niet té sceptisch. Al snap ik wel dat het vertrouwen in medicatie is afgenomen. Nogmaals, bij mij was het nét het steuntje in de rug waardoor ik weer wat meer uit mijn burn-out kan kruipen nu. Ook maar een heel klein beetje hoor, maar het vermindert angst. En misschien helpt iets anders wel voor jou! Wees er open over met je behandelaar/arts/psycholoog en kijk rustig of medicatie voor jou op dit moment handig is. Misschien niet, maar misschien ook wel. Ik heb bij mijzelf het gevoel dat het heel weloverwogen voor mij is uitgekozen en dat het op dit moment precies is wat ik nodig had.
Heel veel sterkte, Bas.
Ik heb diazepam en citalopram meegekregen na goed overleg met mijn huisarts en het heeft mij juist héél erg geholpen. Het verschilt dus echt per persoon hoe het aanslaat. Misschien was het net niet het middel dat voor jou goed was, maar zeker niet elke medicatie is rommel. Misschien helpt iets anders wel, sta er in ieder geval open voor en wees niet té sceptisch. Al snap ik wel dat het vertrouwen in medicatie is afgenomen. Nogmaals, bij mij was het nét het steuntje in de rug waardoor ik weer wat meer uit mijn burn-out kan kruipen nu. Ook maar een heel klein beetje hoor, maar het vermindert angst. En misschien helpt iets anders wel voor jou! Wees er open over met je behandelaar/arts/psycholoog en kijk rustig of medicatie voor jou op dit moment handig is. Misschien niet, maar misschien ook wel. Ik heb bij mijzelf het gevoel dat het heel weloverwogen voor mij is uitgekozen en dat het op dit moment precies is wat ik nodig had.
Heel veel sterkte, Bas.
Anoniem
02-11-2022
Reactie:
Hoi anoniem. Fijn dat jij er wel baat bij hebt. Ik ga denk ik eerst weer terug naar "fabrieks instellingen", dus zonder medicatie en blanco. Vandaar uit maar kijken wat slim is om te doen. Het is een lastige puzzel. Bedankt voor je reactie, en jij natuurlijk ook veel sterkte in je herstel.
Bas
03-11-2022
Reactie:
Hallo Bas,
Ik zit inmiddels 3 jaar en 6 maanden in een zware burn-out. Herstel is er wel, maar in een gestaag tempo. Mede te danken aan de werkgever en bedrijfsarts die in financiele termen denken ipv humanistisch.
Ik herken een paar klachten die je benoemde, waaronder de-realisatie. Bij mij is het stukken minder geworden, soms helemaal weg. Alleen als ik over mijn grenzen heen ga, bijvoorbeeld lang beeldscherm kijken, of drukte/lawaai mensen, komt het iets meer terug. Probeer dus prikkelingen te voorkomen die jouw (centrale) zenuwstelsel overbelasten.
Ik heb bewust geen medicijnen genomen, want die lossen de oorzaak niet op en kunnen het herstel juist in de weg zitten. Ook is er risico op nog een probleem erbij, namelijk het afbouwen. Maar goed, voor sommigen zit er niets anders op en moet het wel.
Ik zit inmiddels 3 jaar en 6 maanden in een zware burn-out. Herstel is er wel, maar in een gestaag tempo. Mede te danken aan de werkgever en bedrijfsarts die in financiele termen denken ipv humanistisch.
Ik herken een paar klachten die je benoemde, waaronder de-realisatie. Bij mij is het stukken minder geworden, soms helemaal weg. Alleen als ik over mijn grenzen heen ga, bijvoorbeeld lang beeldscherm kijken, of drukte/lawaai mensen, komt het iets meer terug. Probeer dus prikkelingen te voorkomen die jouw (centrale) zenuwstelsel overbelasten.
Ik heb bewust geen medicijnen genomen, want die lossen de oorzaak niet op en kunnen het herstel juist in de weg zitten. Ook is er risico op nog een probleem erbij, namelijk het afbouwen. Maar goed, voor sommigen zit er niets anders op en moet het wel.
Rachid
04-11-2022
Reactie:
Zie B12 symptomen op internet!! Zie mijn reactie hierboven alsjeblieft.
Ek
05-11-2022
Reactie:
Hoi bas,
Ik zit al 15 maanden in een zware burnout.
En heb bewust gekozen voor geen medicatie. Herken wel de spierzwakte ik kon in het begin van me burnout niet eens langer dan 10 min staan. Nu kan ik weer iets meer maar heb nog veel last van prikkels en spieren die daardoor ook aanspannen angstgevoelens duizeligheid nek kaak ogen oren middenrif. Heb iets heel erg emotioneels meegemaakt, en merk al gelijk dat me lichaam hier zwaarder op reageert. Het herstel duurt lang.. maar wat goed helpt is een goeie psycholoog ontspanning en inspanning ademhalingsoefeningen meditatie en de natuur.
Ik zit al 15 maanden in een zware burnout.
En heb bewust gekozen voor geen medicatie. Herken wel de spierzwakte ik kon in het begin van me burnout niet eens langer dan 10 min staan. Nu kan ik weer iets meer maar heb nog veel last van prikkels en spieren die daardoor ook aanspannen angstgevoelens duizeligheid nek kaak ogen oren middenrif. Heb iets heel erg emotioneels meegemaakt, en merk al gelijk dat me lichaam hier zwaarder op reageert. Het herstel duurt lang.. maar wat goed helpt is een goeie psycholoog ontspanning en inspanning ademhalingsoefeningen meditatie en de natuur.
Anoniem
07-11-2022
Reactie:
Hoi Richard,
Jeetje 3, 6 maanden in een burnout.. heb je je verhaal hier ergens ook op gedeeld? Zit namelijk ook in een zware burnout met een zwaar overprikkeld brein
Jeetje 3, 6 maanden in een burnout.. heb je je verhaal hier ergens ook op gedeeld? Zit namelijk ook in een zware burnout met een zwaar overprikkeld brein
Anoniem
07-11-2022
Reactie:
Sorry rachid
Anoniem
07-11-2022
Reactie:
Beste Bas, mijn ervaring is ook geen medicatie gebruiken. Wat mij ontzettend heeft geholpen is iedere dag een stukje te wandelen. Ga naar buiten de natuur in. Kijk goed om je heen. Wat zie je, wat ruik je wat voel je? Met aandacht wandelen. Het hoofd leeg! Daarbij ademhalingsoefeningen en meditatie. Je wilt rust maar je voelt het (nog) niet. Probeer echt te luisteren naar je lichaam. Zoek de stilte op! Je moet hier doorheen. Ook een goede coach kan helpen. Wees vooral ook lief voor jezelf. Vertrouw erop dat het beter gaat w