Ik zie hem nog steeds heel graag, asperger of niet

k heb recent een relatie van 3jaar verbroken omdat ik er onderdoor ging. Ik dacht eerst dat ik met een narcist te maken had maar iets in mijn gaf instinctief aan dat het toch niet dat was ondanks de narcistische gedragingen. Ik ben dan uiteindelijk uitgekomen op het syndroom van asperger. Deze puzzel viel van zelf in elkaar. Ik heb hem dan ook een brief geschreven met mijn overtuiging, nu 1,5 week geleden maar nog steeds geen reactie. Ik zie deze man nog steeds super graag maar zonder diagnose, zijn erkenning en aanvaarding zal er niks veranderen ondanks ik bereid ben om alle begrip hiervoor op te brengen en te zoeken naar oplossingen. Vrienden zeggen ‘Je gaat daar toch niet voor kiezen?!’ Maar het hart kiest wie het graag ziet.
Dit alles is compleet nieuw voor mij! Mijn overtuiging geeft mij rust omdat ik nu weet dat ik niet gek aan het worden was, maar langs de andere kant wou ik dat ik het al veel eerder had geweten. Bepaalde beslissingen (verhuis) werden genomen uit onwetendheid, uit een gevoel van zelfbehoud.
Ik heb na de verhuis nog geprobeerd om lat verder te gaan, maar zijn reacties/gedrag trokken mij telkens zo naar beneden. Ik begreep niet van waar het soms kwam en stond vaak aan de grond genageld.
Mijn vraag aan jullie? Zal hij nog reageren op de brief of zal ik het initiatief moeten nemen? Zit hij met schaamte over zijn gedrag? Misschien wil hij het niet zien? Volgens mij moet hij zelf al iets geweten hebben want onlangs zei hij zelf ‘ik zal nog jaren moeten werken aan mijn verbale en non verbale communicatie’. Weten is natuurlijk geen erkenning en aanvaarding. Ondertussen zijn er al maanden voorbij sinds de breuk maar lukt het mij niet om hem ondanks alles, want het was best een heel zware periode, los te laten… 😔 Ik zie hem nog steeds heel graag, asperger of niet ❤️