Wijze raad van je oudere zelf

Wijze raad van je oudere zelf

Soms kan je verstrikt raken in een kluwen wol aan gedachten als je piekert over een situatie of over jezelf. Het lijkt wel een piekerfabriek in je hoofd. Je komt niet tot oplossingen of keuzes en blijft hangen in het probleem of dilemma.

We zijn gewend om in het hier en nu naar onze negatieve gedachtes of problemen te kijken. Je zit er midden in. Het is dan logisch dat je geen uitweg ziet.

Door vanuit een ander perspectief naar jezelf en de moeilijke situatie te kijken krijg je verrassende inzichten en antwoorden. Dat zorgt ervoor dat negatieve gedachtes minder erg of onwaar blijken en je weer in beweging komt.

Wanneer jij als cliënt bij mij in de praktijk zou komen, praat ik met jou niet alleen óver je probleemsituatie. Ik haal je uit de stoel en laat je over jouw levenslijn lopen waar je gaat voelen en ervaren. Daarnaast ga je met een afstand – vanuit het verleden of vanuit de toekomst – je gedachtes of situatie bekijken.

Zie de levenslijn als jouw persoonlijke tijdlijn met ervaringen die je hebt meegemaakt en die jou hebben gevormd (verleden) en omstandigheden die mogelijk kunnen gebeuren (toekomst).

Zo kwam Marijke bij mij in de praktijk. Ze had een verantwoordelijk stressvolle baan, een rijk sociaal leven en een gezin met 3 jonge kinderen. Op alle terreinen wilde ze het goed doen en Marijke had zich volledig weggecijferd. Ze had burn-out klachten en liep vast. Ze wist het even niet meer.

Ik liet Marijke lopen over haar levenslijn, de toekomst in. Op het moment dat ze 80 jaar was – vitaal en met een rugzak vol levenservaring en wijsheid – liet ik haar terugblikken naar de jongere Marijke die in het heden stond.

De 80 jarige wijze Marijke was tevreden met haarzelf en het leven dat ze had geleid. Ze had beslissingen genomen die niet altijd makkelijk waren, maar het was goed zoals het was gegaan.

Als oudere wijze zelf kwam Marijke tot het besef wat nu echt van waarde was in haar leven. Die stressvolle baan leek ineens niet meer zo belangrijk. Maar de tijd die ze met haar kinderen kon doorbrengen wel.

Ook vriendschappen die niet gelijkwaardig waren leken nu energie slurpende stressveroorzakers waar ze van af wilde. En ook haar partner kon ze weer zien als haar geliefde, en niet als mede-eigenaar van BV Gezin.

Het zette haar weer in beweging om de dingen te doen die echt belangrijk voor haar zijn; haar kinderen, haar partner en bovenal zichzelf. Want als je niet goed voor jezelf zorgt, kan je ook niet voor een ander zorgen.

Ik vroeg Marijke; hoe wil je dat ze jou herinneren als je niet meer leeft?

Wil je gezien worden:
- als die stressvolle moeder met verantwoordelijke baan,
- die het huis altijd op orde had,
- steeds druk was met de dingen die ‘moeten’,
- een vriendenkring had die kilometers uitreikt?

Of wil je bewondering voor jou als vrouw:

- die in haar werk een stapje terug deed,
- waarvan het huis wel eens rommelig was,

- die niet altijd verse groente op tafel zette,
- maar wel tijd had voor de kinderen om te gaan zwemmen,

- regelmatig zat te borrelen met haar partner,
- die werd gewaardeerd door vrienden die er echt toe deden.

Het antwoord werd snel duidelijk.

We hebben moeite ons te verplaatsen in oudere mensen, omdat we deze ervaring nog niet hebben. In tegenstelling tot het kind-zijn. Dit gaat ons makkelijker af omdat we ook zelf kind zijn geweest. Oudere mensen hebben inzichten verworven waarvan wij als jongere mensen veel van kunnen leren.

In het volgende artikel van Psychologie Magazine staan belangrijke inzichten die je graag eerder had geweten – voor alle fasen van het leven. https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/had-ik-dat-maar-eerder-geweten/

(De naam Marijke is verzonnen)