Welke HSP'er met (jonge) kinderen herkend dit?

Mogelijk heb je wat aan het boek ‘Hoogsensitief ouderschap’ van Bieke Geenen

Heel herkenbaar. Ik heb, in overleg met mijn partner, momenten op de dag dat ik me even terug trek om op te laden. Doe ik dat niet verander ik in een draak voor mijn omgeving. Mijn huidige partner houdt rekening met mijn hssp. In mijn vorige relatie was er geen begrip voor mijn overprikkeling en liep ik constant op mijn tandvlees. Probeer je partner hsp uit te leggen, dat het geen onwil is maar dat je anders in elkaar zit. Wat ook heel veel moois oplevert!

Eigenlijk klopt alles in je reacties, maar natuurlijk niet fijn. Het is je grens. Besef dat dit leven in deze maatschappij niet gezond is. Een mens kan niet 6 ballen tegelijk omhoog houden. Eigenlijk kunnen we maar één ding tegelijk echt goed doen. We kunnen niet volledig werken en dan ook nog de perfecte ouder zijn. In deze tijd wordt er trouwens ook meer verwacht van jou als werknemer dan als ouder. En dan niet te vergeten al de digitale prikkels om ons heen. Alleenstaande ouders, bijvoorbeeld, die in de bijstand zitten worden verplicht om te werken. Dus de opvoeding van hun kinderen uit handen te geven, we moeten immers wel een bijdrage leveren aan de economie. Terwijl een door de eigen ouders opgevoed kind een enorme bijdrage kan zijn aan de maatschappij. We kunnen allemaal cursussen volgen, Roelof; mindfulness, assertiviteitscursussen, meditatie, maar morgen moeten we weer voor 150% voor onze werkgevers aan het werk. En als jouw kind ziek thuis is, wordt het een lastige om vrij van werk te krijgen. Wat geven we onze kinderen voor voorbeeld mee? Ik geloof dat we in een behoorlijk zieke maatschappij leven. Maar als jij aangeeft dat je niet mee kunt, ben jij gek, of ziek. Ben je een werkweigeraar en wil niemand naar je luisteren. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat de wereld om ons heen erg onnatuurlijk is. Tegen ons gevoel indruist. Maar de meesten volgen gewoon klakkeloos, zodat het lijkt dat jij en velen met jou, vreemd zijn. Buiten de boot vallen dmv een diagnose. Omdat wij niet meegaan in de huidige beweging, mankeert er iets aan ons. Daar worden we boos van en begrijpen we niet hoe de rest van de maatschappij wel kan volgen. We zijn afhankelijk gemaakt en afhankelijkheid is 'niet vrij zijn'. Omdat jij wordt bekeken als ' te gevoelig', mankeert er iets aan jou. Stap jij maar eens bij het uwv naar binnen en geef je grens maar aan op basis van je gevoel. Vertel ze maar dat jij er voor je gezin wilt zijn. Je wordt weggezet. De genotsmiddelen zijn om je hoofd in rust/vrede te brengen. Is een gevaarlijk ding, ik herken het. Maar rust krijg je als je naar je zelf (je signalen) gaat luisteren. Maar met een gezin is dat een moeilijk ding. Wat alles lastig maakt, is dat we afhankelijk zijn gemaakt. We moeten in de maalstroom meelopen en dat doen we voor het geld. Zonder geld heb je geen huis, geen eten en drinken, geen zorg en geen rechten. Een groep mensen ziet dat, merkt dat, willen hun eigen weg gaan vanuit eigen vrijheid, maar weten niet hoe dat in dit land nog te doen is. We leven een onnatuurlijk leven. En ik denk, beste Roelof, dat dit is wat er onderhuids in jou zit. Maar corrigeer me als ik het verkeerd zie. Hartelijke groet, Dennis.

Allereerst wil ik je laten weten dat er wel heel veel extra speelde vanaf 2020 waar je als je als ouders van jonge kids extra uitgeput en zeer overprikkeld ( depri) van kan geraken.
Ik heb zeker tips
Maar ligt ook een beetje aan de leeftijd van je kids.
Time timer
2 afspraken maken voor jezelf ( me-time) en je partner ook.
Back- up regelen qua oppas
Er is meer zeker
Maar let op !het zijn meestal geen iquick files.
Warme groet Joyce

Hoi Roelof,

Super vervelend voor je dat je dit zo ervaart! Flinke worstelingen gehad ook lees ik zo. En ik herken het! Ik heb 1 (heerlijk actieve, zeer graag kletsende, zingende, soms heel emotionele of woedende) zoon van 7, en zelfs daarbij ervaar ik, zeker in en na vakanties, dat ik snel overprikkeld raak. Ook ik heb regelmatig oordoppen in of gehoorbeschermers op in en om het huis. Ik heb het bijv écht nodig m'n dagen en momenten goed on te delen en ook te verdelen, zodat ik me toch ff een momentje terug kan trekken wanneer dat nodig is! Ik hoop dat je je er niet voor schaamt. Ik vond het zelf bijv stom eerst: waarom trek ik dat niet?! Vrienden hebben zelfs meer kinderen en meer werk enz, hoe dan?! Nog ervaar ik dat wel eens, alleen sinds ik HSP meer aanvaard en het serieuzer neem, snap ik mezelf wel beter. Geldt dit voor jou net zo? Zeker wat je omschrijft mbt corona-tijd... heb van vele HSP-ers, maar ook can Niet-hspers ;-), gehoord hoe intens ze dat vonden.
Mocht je er een keer over door willen praten (voor mij eveneens fijn, mogelijk), laat het zeker weten.

Hi Roelof,

Hoe heb je het verdoven met genotsmiddelen vervangen? Of mee leren omgaan?