Voel me een mislukkeling

Hoi Marrit,
Ik voel met je mee.
Zo voel ik me ook.
Heb dit jaar op 67 jarige leeftijd de diagnose ASS gekregen.
Je altijd ongemakkelijk voelen in sociale situaties, niet weet hoe je moet handelen, moeilijk uit je woorden kan komen, geen interactie kunnen voeren, nooit ad hoc kunnen reageren omdat de informatieverwerking anders en vertraagd werkt bij mij.
Mijn hele leven lang heb ik gedacht dat het aan mijn karakter en met mijn verlegenheid lag. En dacht, dat als ik maar goed genoeg mijn best doe, het wel goed komt met mij. Ik heb mij altijd gedragen zoals ik dacht dat er van mij verwacht werd. Het autisme camoufleren dus, weet ik nu!
Ik heb verschillende psychologen bezocht, maar altijd verkeerde diagnoses gekregen.
Het is een opluchting te weten waar mijn problematiek vandaan komt, maar tegelijkertijd een rollercoaster waarin je terechtkomt door al het leed wat je hierdoor is aangedaan en wellicht had kunnen voorkomen wanneer de juiste diagnose eerder was vastgesteld.
Ik heb nu een basis autisme training gehad, die me wat kennis van het Autisme heeft bijgebracht, en hoe hier mee om te gaan.
Ik mag/durf nu gemakkelijker mijn grenzen aan te geven. Ik doe niet meer waarvan ik denk dat het van mij verwacht wordt. Aan de éne kant geeft dit mij een goed gevoel maar aan de andere kant ook een slecht gevoel. ( Omdat je mensen in de steek laat.)
Ik probeer op mijn gevoel af te gaan. Ik ben over het algemeen in mijn eentje thuis.
Heb nieuwe vrienden en ben oude kwijtgeraakt.
Als er niets bijzonders is, gaat het redelijk met mij, maar er hoeft maar iets te zijn, dan schiet ik un de stress door mijn problematiek.
Mijn leven was een worsteling en zal dat af en toe blijven!
Sorry voor de lengte van mijn verhaal.
Groet Alie