Afgekeurd door haar ouders vanwege huidskleur

Ik ben zelf nu 24 en zij is 22, ze was net 18 en kon eventjes genieten van het leuks totdat corona begon. Daar hebben we elkaar gevonden.
Bij ons klikte het meteen, alles was een hele mooie roze wolk. We komen beide dan van verschillende culturen af wel met islamitische achtergronden. Dus verkering is uit den boze en gingen we het proberen officieel te maken. Maar helaas werd ik afgekeurd door haar ouders vanwege huidskleur, zo hebben we in het geheim wel 1 heel jaar onze relatie volgehouden en toen de rest van haar familie lucht kreeg van de situatie kwam de omkeer dat haar ouders niet goed bezig waren en haar het geluk moesten gunnen.
Algoed getrouwd, maar weinig geld en we wilden weg uit de omgeving want ondanks dat het nu kon was het niet fijn om daar te blijven hangen, zo zijn we verhuisd naar de randstad en wonen we daar nu anderhalf jaar. Hier was het ook weer hard aan de bak, veel werk en weinig leuke dingetjes doen omdat we best druk waren. Nu zijn we anderhalf jaar verder en zijn we vooral bezig geweest met investeringen zoals mijn motor rijbewijs en haar autorijbewijs behalen.; dat resulteerde dat we maanden minder bestedingsruimte hadden en minder vaak leuke dingetjes konden doen. Nu zijn we op een punt dat door het ritme van werken, thuiskomen werken. We ergenissen en irritaties aan elkaar kregen. Zodanig dat zij eigenlijk gisteren besloot dat ze terug wil gaan naar haar eigen levensweg en zelf haar eigen keuzes en beslissingen wilt maken zonder vast te zitten aan iemand waardoor ze haar eigen ding kan doen, jong kan zijn en genieten.
Ergens snap ik haar wel, want de jeugd is een mooie tijd waar je veel dingen kan doen en ondernemen. Maar aan de andere kant doet het pijn. De vele ruzies en hoge tensies door veel werk weinig genieten zijn de boosdoener. Ik vind dit het lastigste wat ik ooit heb mogen doorstaan, maar ik kan het ook niet over mij heen krijgen om haar haar over te halen of aan haar vast te houden want dit is gewoon wat zij wil. We houden nog wel van elkaar maar zij wilt haar leven niet zo invullen. Misschien was dit dan wel de juiste persoon maar de verkeerde tijd.

Tijd heelt alle wonden daarna, ik geloof dat het met ons beide goed zal komen.
Maar het doet goed zeer