Ik vind de uitkomst van mijn scheiding zo oneerlijk

Ik vind de uitkomst van mijn scheiding zo oneerlijk. Uit die machteloosheid kan ik er makkelijk boos om worden.
We hadden het heel ouderwets ingericht: Zij thuis met de kinderen, ik werken. We deden beiden waar we behoorlijk goed in waren en het ging erg voor de wind. Maar je groeit wel uit elkaar.
Haar bloed zweet en tranen zit in de kinderen, familie en de sociale contacten. Dat gaat het meeste naar haar.
En mijn bloed zweet en tranen zit in het huis, pensioen en overige bezittingen. Dus dat dan het meeste naar mij? Zo werkt dat dus niet. Ik moet wel alles delen, en haar nog gaan ondersteunen ook.
Als je ziet dat 70% van de scheidingen wordt aangevraagd door vrouwen, dan is het wel een beetje doorgeslagen. Want dat hoge percentage wordt mogelijk gemaakt door mannen die flink benadeeld worden. De campings in dit land zitten vol met gescheiden mannen, niet met gescheiden vrouwen.