Je weet dat iets niet goed voor je is, maar je blijft toch gewoon doorgaan

Herken ik zeker. Ik kon ook maandenlang amper geloven dat het goed komt. Nog steeds als ik een dipje heb, verlies ik snel dat vertrouwen.

Ik zou zeggen, blijf proberen de mindfulness door te zetten. En neem het jezelf niet kwalijk als het niet goed lukt. Mij lukt het ook vaker niet goed, dan wel. Maar het blijven volhouden is wat je uiteindelijk toch kan gaan helpen.

Dingen googlen is ook heel erg herkenbaar. Wees niet te streng voor jezelf, het is logisch dat je verklaringen/uitleg zoekt. Maar bedenk wel: gaat het je helpen? Of is het googlen meer een manier om controle te behouden?
Zelf heb ik heel lang heel erg vastgeklampt aan controle, op allerlei manieren zoals ook googlen. Het heeft me niet geholpen. Juist in het accepteren en loslaten zit de groei. En die keren dat ik dan weer wel in die patronen “terugval”, neem ik het mezelf niet meer kwalijk of zie ik het niet als iets negatiefs.

Het feit dat jij besef hebt van wat je doet en dat sommige dingen je niet helpen, is echt al heel wat. Gun jezelf de tijd om steeds een klein beetje meer afstand te nemen van de dingen die je niet helpen. Het gaat helaas niet over één nacht ijs, maar heeft echt tijd nodig.
En ja het is een cliché en soms kan je het totaal niet accepteren of geloven, maar het wordt echt met de tijd beter.

Succes en sterkte!

Hi Marco, ik ben bijna 'blij' om jouw bericht te lezen. Ik heb exact hetzelfde. Te optimistisch, te graag willen,.etc. Als het een dag goed gaat begin ik al te juichen en denk dan vaak om de volgende dag exact hetzelfde te gaan doen 'want dat werkte toch zo goed?'...maar nee, dat werkt dus niet zo...dus ga je weer zoeken naar verklaringen, etc. En ja, continue spanningen, droge mond, paniekerig, etc. Toch is mindfulness de beste oplossing en ja, ook ik moet mij dan 'dwingen' om rustig te worden. Ik had eerst meditatie geprobeerd, maar moest telkens eventjes weg om te lopen....gewoon te a-relaxed en bang om niet de rust te vinden. Toch heb ik toen 2x ervaren wat écht rust in je hoofd is....man...ik voelde mij als herboren. Maar weer....te snel, te vlug, etc. Meditatie is zwaarder dan Mindfulness. Je zit dan veel meer in je hoofd Mindfulness is wat dat betreft milder. Mijn therapeut benadrukte vorige week weer dat ik dat echt moest gaan doen en ook mijn vriendin doet dit. Zij zweert erbij. Zij is volkomen in balans en was ooit ook burnout. Ik sta altijd in de actie stand en begin altijd met projectjes. Ik ben nu letterlijk verplicht door mijn reintegratiecoach om te stoppen met projectjes en toekomstdromen, maar puur de dingen te doen per dag. Dus wel iets van bewegen/sporten, klusjes in/om het huis en vrijwilligerswerk. Dat laatste wil ik ook graag, want het geeft een goede invulling en je kunt weg wanneer je wilt. Het gaat om de juiste balans, want nu heb ik vaak een doelloos gevoel, handel wat op marktplaats, rijd doelloos door de stad en blijf gespannen...want tsja, die overdrive zit er nog op. Ik zit er nu een 1/2 jaar in en snap nu dat mij oplossing niet de goede was. Ik loop bij een systeemtherapeut wat mij ongelooflijk veel nieuwe inzichten geeft. Ook schematherapie ga ik volgen vanaf augustus (die combinatie doen meer mensen, alleen de wachtlijsten zijn erg lang). Bij schematherapie ga je patronen doorbreken. Dus ik los spanning op door er spanning tegenover te zetten. Niet echt handig en werkt zeker niet. Loslaten, accepteren, omarmen, etc. Klinkt vaag, maar is toch echt de oplossing..anders blijf je maar bezig in je eigen gedachten.

Wat overigens het grootste probleem bij mij is, is dat ik vaak uit enthousiasme een afspraak maak als ik mij goed voel en denk dat ik de wereld weer aankan,.maar de volgende dag dan ineens maar op 1 been sta. Zo raar. Soms word ik zwaar depressief wakker, maar sluit ik de dag vrolijk fluitend af... Geen touw aan vast te knopen. Afijn, mindfullness is wat ik ga doen. En ja, het helpt echt.

Ik herken het ook wel ja.

Wat bij mij alleen verkeerd ging was dat in de goede dagen ik veel teveel deed. In mijn adrenaline zegmaar doorging.

Wat mij helpt is om in de goede dagen ook rust te pakken. Ademhaling omlaag, hartslag omlaag proberen te halen.

Op die manier heb ik minder heftige ups en downs en echt een stijgende lijn.
Sterkte!