Lijkt wel of ik rouw om al mijn grootouders

Als ik al deze verhalen lees past mijn verhaal hier helemaal niet, maar ik vraag mijn af of ik de enige ben. In maart afgelopen jaar is mijn oma overleden op 88 jarige leeftijd. Ik heb hier vrede mee en heb op een hele mooie manier afscheid genomen. Het was mijn laatste grootouder die overleed (bijzonder als je zelf 33 jaar oud bent) en het lijkt wel of ik rouw om al mijn grootouders die overleden zijn. Ik mis ze momenteel stuk voor stuk heel erg. Ik mis de geborgenheid en grapjes. Ik had met ze stuk voor stuk een geweldige relatie. Iets om dankbaar om te zijn. Ik vind het zo vreemd dat ik verdrietig ben om ze allemaal tegelijk. Herkent iemand dit?