Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Bezig zijn met snel herstellen wil zeggen dat je je burnout nog niet geaccepteerd hebt

Er zijn hier veel mensen, inclusief mezelf, die zich continue zorgen maken over hoe traag het herstel gaat, die proberen tips te zoeken hoe het herstel sneller kan. Maar dit alles wil zeggen dat je je burnout nog niet geaccepteerd hebt. Zolang je op zoek blijft gaan naar snelle oplossingen blijf je gewoon hangen.
Mensen geraken bijna in paniek wanneer ze personen zien die al 2 jaar vast zitten. De realiteit is dat dit mogelijk is. Misschien ook niet, maar zolang je ertegen blijft vechten gaat het niet beter worden.

Recent ben ik een blog beginnen lezen (kakikhebeenburnout) van een lotgenoot die al 6 jaar vastzit in een burnout. Dat plaatst mijn "jaartje" wel in een ander daglicht. Het brengt me ergens innerlijke rust dat ik niet zomaar "zwak" ben door zo traag te herstellen. Integendeel, ik ben te sterk, te koppig waardoor ik blijf mijn grenzen overschrijden.

Wanneer ik met een gebroken been 6 weken plat moest liggen had ik er geen probleem mee dat mensen mij hulp boden en eten op bed kwamen brengen. Waarom heb ik dan nu wel zoveel problemen om hulp te aanvaarden? Te aanvaarden dat ik nu eigenlijk ook praktisch "bedlegerig" ben?
Volgens mij heeft dit veel te maken met de maatschappij rondom ons.
We worden aangeleerd om door te bijten, te vechten, niet opgeven, blijven doorgaan. En wanneer je zoals ons ziek uitvalt dan maken we ons zorgen over wat mensen gaan denken. Terwijl niemand dit doet wanneer je met griep of een gebroken been op de bank ligt. Want dat kunnen we zien, kunnen we ons in verplaatsen. Als je het niet kan zien dan is het aanstellerij, dan is het niet echt.

Het is verschrikkelijk vermoeiend om jezelf telkens te moeten verdedigen naar de buitenwereld toe, en dat vraagt ook energie die we eigenlijk niet kunnen missen. (Ik heb 6 maand gewacht vooraleer ik het durfde aan men ouders te vertellen!).
Maar recent heb ik een knop omgedraaid en lieg ik er tegen niemand meer over. Hallo ik zit thuis met een burnout, ik snap dat jij het niet snapt maar zo is het nu eenmaal. Deal with it.
Er is veel druk van me afgegeleden nu die knop is omgedraaid. Nu het zelf nog aanvaarden...

J
26-04-2023
laatste reactie: 28-04-2023

1
4
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hi J,

Klein detail... Er zijn 1,3 miljoen Nederlanders die burnout zijn.

En nee, niemand had ooit verwacht dat ik zou instorten en ook ik heb mensen gesproken waarvan ik dacht 'huh? Jij ooit burned-out geweest?'. Het is eigenlijk gewoon een hele burgerlijke ziekte als je het zo bekijkt.

Accepteren dat je burn-out bent is sowieso stap 1. Dus leg je daar nou maar gewoon bij neer. Misschien is koppigheid wel een van je valkuilen ;-)

Cheers,
Frank

Frank
26-04-2023
Reageer:
Hoi J,

Ik zou zeker niemand hier aanraden om zijn blogs te lezen. Sterker nog eigenlijk moeten die blogs verwijderd worden. Acceptatie is belangrijk maar sorry het helpt echt niet om blogs te schrijven waarin je een graf fotografeerd en thriller horror verhalen verteld . Ik vraag dus ook echt af of hij wel duizend procent hulp heeft gezocht opallerlei vlakken in die 6 jaar. Maar goed mijn mening lees dit niet als je bezig bent met je herstel!!

Lotte
26-04-2023
Reageer:
Lotte, je haalt eruit wat je eruit wilt halen natuurlijk.
Zo was het voor mij wel een "eye-opener" om te lezen dat niets doen bij mij geen niets doen was. Ik keek TV en had terwijl nog mijn telefoon in de hand, en dacht dat ik goed aan het rusten was op die manier (ik ben toch geen klusjes aan het doen?). Nee, rusten is alle prikkels laten varen en gewoon bestaan. Zo heb ik herontdekt hoe rust eigenlijk hoort te voelen want anders bleef ik gewoon non-stop opgejaagd.

J
26-04-2023
Reageer:
Ik heb ook veel blogspot can kakikhebeenburnout gelezen. Dan ging et weer de goede kant op dan ging hij weer bergaf. Ik herken in beide wat jullie zeggen soms maakte het mij ook heel erg emotioneel alsof.het mijn verhaal was en aan de andere kant gaf die inderdaad goeie tips zoals het ontprikkelen en niks doen. Ik heb de eerste jaar ook veelste veel continu op me tel gezeten en gezocht welke ziekte ik had .. en voelde me altijd opgejaagd gespannen pijnlijke ogen noem maar op. Daarin begrepen dat je voor je herstel complete rust nodig hebt

Anoniem
28-04-2023

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>