HOOGGEVOELIG en de HUIDIGE MAATSCHAPPIJ

Ja ik snap je volkomen
ik leef al 2 jaar een terug getrokken leven
maar dat is ook geen leven ,
ben sinds mei alleen mijn enige dochter
is toen op zichzelf gaan wonen ,
dus ben 24/7 alleen ik kan niet meer
wennen aan mensen ze zijn als een open
boek zo lees ik hun
en dat zijn geen leuke verhalen jammer genoeg ,maar zo alleen word ik er ook niet beter op maar weet me nu geen raad ,ik leef van dag naar dag ben niet meer vrolijk lijkt alsof het leven uit mij is gegaan zo voel ik me dan

De maatschappij is zo enorm snel en gestresst geworden dat het eigenlijk voor geen enkel mens vol te houden is. Ook niet voor mensen die niet hooggevoelig zijn. Zie het enorme aantal burn outs tegenwoordig. Als hooggevoelig mens is het gewoon niet bij te houden. En we moeten dat ook helemaal niet willen. Maar ik herken je vraag zeker. Ook ik vind dit zelf soms nog moeilijk. Je wil toch graag mee doen en vaak lukt dat gewoon niet. En die balans vinden vindt ik lastig.

Ja ik herken dit ook. Het liefst ben ik thuis in mijn veilige omgeving. Overgevoelig zijn is geen pretje. Maar soms moet je deelnemen aan de maatschappij. En als je dan Hsp en introvert bent bakt het niet mee.

Ik ben ook het liefst thuis of in de natuur, leef graag op mijn eigen ritme /in mijn eigen bubbel en dan kan ik best gelukkig zijn. Maar ik heb de grootste moeite op het gebied van werk. Ik raak snel overprikkeld, al in de simpelste functies. Gewoon al het woon/werk verkeer moeten trotseren in de stad maakt mij extreem moe. Ik heb een aantal keer een tijd lang naar werk moeten zoeken. Dat is echt de hel voor mij. Zo onder druk staan en je moeten bewijzen. Ik raak mezelf dan helemaal kwijt, voelt echt als mentaal ziek zijn. Hoe ervaren jullie je professionele leven?