Lang verhaal maar t voeld iig fijn om van me af te schrijven

Hoi ik ben jolanda ben 39 jaar oud. Moeder van 2 prachtige kinderen met best veel beperkingen zoals adhd autisme en mn oudste van 16 is een transgender ben getrouwd met f .nu bijna 17 jaar samen.veel voor de kiezen al gehad.daarbij heb ik zelf depressie en angstproblemen. Ben ook al jaren afgekeurd om te werken.her en der doe ik vrijwilligers werk. Ik heb een zwaar verleden met veel verhuizingen en afwijzingen gekent.oa van mn ouders .Met mn schoonouders een goede band gelukkig. Ze doen veel voor ons .nu kreeg mn schoonvader 3 jaar geleden vanwege verslechterde zicht te horen dat hij een hersentumor heeft achter zn ogen, operatie volgde en 26 bestralingen.zn tumor is niet kwaadaardig of agressief zolang t niet groeid. Bij hem is t nu al een tijdje stabiel .Vorig jaar uit t niets viel mn schoonmoeder neer op de overloop. Epileptische aanval.maar waar kwam dat dan vandaan? Ook deze keer kregen we te horen dat t om hersentumoren gaat.maar bij haar zijn ze wel kwaadaardig en agressief. Ze heeft een wakkere operatie meegemaakt van 3,5 uur vanwege de plek waar de tumoren zitten .daarna met bestralingen behandeld. Maar we kwamen er al gauw achter dat de bestralingen vocht had aangemaakt en een druk in dr hoofd veroorzaakte. Dr halve lichaam viel uit .allerlei Epileptische aanvallen volgde. Ziekenhuis opname en aan de vochtafdrijvers. Scan liet zien dat de tumoren verdubbeld waren in omvang .ze kon niet meer naar de wc zonder te vallen maar knapte aanzienlijk op door de vochtafdrijvers. Na paar weken zh mocht ze naar een revalidatie hotel .binnen 8 weken kon ze weer goed lopen ,eten en praten .wat waren we opgelucht! Maar sinds vorige week zijn we weer terug bij af .dr lichaam is weer voor de helft uitgevallen .en ze komt niet meer uit dr woorden ,is erg verward en ze krijgt niet meer de link van dr zenuwen door. Wat is pijn bv.Daarbij is ze heel angstig en moe ,geeft nu vaak aangegeven dar ze niet meer wil.tis klaar.eergisteren met spoed huisarts laten komen ,en gisteren is ze met een ambu naar een hospice gebracht. T was de bedoeling dat ze voor euthanasie zou gaan ,maar we hebben gisteren pas te horen gekregen dat dit verzoek door arts is afgewezen omdat ze te ver heen al is tijdens de aanvraag. We weten nu niet zo goed hoe t allemaal gaat lopen. Mn kinderen hebben t heel moeilijk, vinden t ook doodeng ,ik vertel ze ook spiritueel gezien.dat de dood geen einde van de ziel is. Maar dat t lichaam op is of haar taken zijn bijna klaar op aarde.ik zelf voel dmv een ketting met een energierijk met mn schoonmoeder, dat dr energie bijna op is .ze is ook niet meer die vrouw die altijd wel een mening had op alles en iedereen ,maar wel liever een ander hielp dan dat ze naar dr eigen keek en liefde had.Ze is moe en bang en kwetsbaar. Ik ga vanmiddag naar dr toe in t hospice.weet niet zo goed hoe ik me ga of moet voelen .allebei m schoonouders zijn ziek. Zij 63 jaar ,hij 69. Ik verlies opnieuw mn ouders voor mn gevoel.en mn man toont amper emoties en ik ben bang dat hij zich helemaal gaat afkeren in een eigen bubbel. Omdat hij ook niet weet hoe hij verdriet moet uiten .
Lang verhaal maar t voeld iig fijn om van me af te schrijven .

Dankje wel voor t lezen 🥰🙏❤️

Liefs jolanda