Je moet het wel zelf doen en dat is zo fucking zwaar!

Plotseling was ze er niet meer! Nu bijna 1 jaar geleden! Mijn maatje, honnepon en soulmate. Donderdagavond een hartinfarct, vrijdagmiddag het telefoontje vanuit het ziekenhuis. Daar sta je dan alleen na bijna 15 jaar samen. Het meest mis ik samen lekker Wie is de Mol kijken of lekker eten aan het strand en kissebissen over waarom ik toch altijd voetbal moet kijken. Het zijn echt de kleine dingen die je het meest mist! Als ik thuiskom is er niemand meer, alleen koken, alleen eten, alles maar alleen doen. Het leven is hard zeggen ze dan, ja en de dood nog harder denk ik dan. Niemand die je echt begrijpt, dit gevoel is gewoonweg niet te beschrijven. Tuurlijk zijn er ook leuke dingen maar uiteindelijk kom je weer alleen thuis in dat donkere huis. Gelukkig heb ik de katten nog, daar vind ik veel troost in en een select groepje vrienden en collega’s, maar
Je moet het wel zelf doen en dat is zo fucking zwaar!