Ik blijf zo vreselijk onrustig en zenuwachtig

Hoi mieke, dit herken ik zeg, mijn man is ook overleden en ik ben ook de hele tijd zenuwachtig en druk. Ik denk dat dit altijd al mijn manier was om met problemen om te gaan. Het is me alleen nooit zo opgevallen. Ik probeer mezelf rustiger te krijgen door veel te praten erover en vaak naar zijn graf te gaan en foto's te kijken. Veel de mensen opzoeken. Bij mij is het nog maar heel kort geleden, ik vraag me soms af hoe dat over een half jaar of over een jaar zal zijn. Dan zit niemand waarschijnlijk meer op me te wachten en moet het maar over zijn. Hopelijk valt het mee. Verder zit ik te kijken hoe ik het in vredesnaam financieel moet redden. Daarvan word je natuurlijk ook zenuwachtig en onrustig. Ik moet veel lastige keuzes maken op het moment.

Hallo dames
Weet niet hoe oud dit bovenstaande berichten van jullie zijn .
Ik ben ook mijn man verloren en sta stijf van de zenuwen ,de hele
Dag door
Hoop op jullie reactie

Sterkte

Ik weet niet hoe lang het geleden is maar kan heel lang duren we willen zo graag weer verder maar het blijft zo vreselijk en kan jaren duren dat je er een beetje mee kun leven
Veel sterkte

Ik voel met jullie mee, ik heb mijn allerliefste ook een half jaar geleden zo plotseling moeten missen. Soms besef ik het gewoon niet. Ik heb therapie , rouwverwerking, en dat geeft verlichting om over het grote gemis te praten. Mijn emoties laat ik toe, waar ik ook ben, en verdriet mag er zijn. Ben een buitenmens, fiets lange afstanden, wandel, zwem en ga met vriendinnen leuke dingen doen. Altijd weer in een leeg huis komen is zó moeilijk. Ik praat dan tegen mijn lieverd en z'n foto, ik ben weer thuis en dan zeg ik, je mag ook wel weer thuis komen. S, avonds ben ik graag thuis en neen de dag door. Ook schrijf ik elke dag op hoe ik mij voel en wat ik heb gedaan. De onrust blijft, als ik thuis ben wil ik er even uit, ben ik weg wil ik weer naar huis. Jullie allen ,houd moed, er komt een momentje dat de zon voor ons allen weer gaat schijnen

Mijn man morgen 15 jaar ook ik ben erg onrustig soms

Hoi Mieke,
Ik herken je verhaal, ik ben zelf een halfjaar geleden me vrouw verloren na een lang ziekbed, hoewel we wisten dat het bijna tijd was kwam het toch onverwachts en uit het niets heel snel, heb nog elke dag veel pijn en verdriet, ben ook onrustig juist vooral in de avond en nacht waardoor ik weinig slaap en kan moeilijk eten
Sterkte

Ja het is vreselijk gaat maar niet over ik ben nu 3 jaar verder maar blijft zo vreselijk soms als ik effe een uitje heb gaat het beter ik hoop dat we er een beetje overheen komen veel sterkte

De moed zakt me in me schoenen .als ik dat lees zo erg voor je na 3 jaar nog die pijn .ik ben al 76.dus ik ben al op leeftijd .ik ben pas 19 Julie mijn man verloren zo der waarschuwing.de laatste 10 minuten hevige pijn .angst wanhoop .wetende dat het goed mis was.hersenbloeding.ik mis hem vreselijk zouden samen heel oud woorden .ik kan begrijpen hoe je ..je voelt .niemand kan dat voelen dan alleen jij zelf .hg.joanne