Ik ben nu alleen. Mijn lieve vriend is overleden.

Het leven brengt vaak niet wat je ervan verwacht. Het is zoals het is en de manier waarop je ermee omgaat is bepalend. Probeer trots te zijn op de manier waarop je met tegenslag omgaat.

Probeer toeschouwer te worden van je eigen leven, dan gaat er veel ellende aan je voorbij. Als je beseft dat het leven eigenlijk maar kort duurt, kun je misschien op een gegeven moment weer leuke dingen gaan doen.

 

Er zijn veel lotgenoten moet je weten. Ik ben er een van.

Ook ik heb mijn lieve man 30 augustus op 55 jarige leeftijd plotseling verloren. Het doet zo'n pijn. Mis hem verschrikkelijk.. Nou moet ik alleen verder. En dan ook nog de kerst alleen. Gelukkig heeft hij onze pup nog uitgezocht en een naam gegeven. Daar ben ik wel blij om. Maar de leegte en pijn blijft.

Ik weet waarover je het hebt. Men vrouw is 30 juni 2018 overleden na 12 jaar samen zijn en de leegte en eenzaamheid is verschrikkelijk. Ik sta voor alles alleen heb van niemand steun of hulp want buitenstaanders begrijpen je niet. En elke dag de stap zetten om vooruit te gaan is echt moeilijk omdat ik de weg niet vind hoe ik het moet doen.

Mijn man is in januari 2020overleden net 72 jaar . En schoonzoon van 49jaar juni 2019 , dus moeder en dochter weduwe. Mij dochter en ik Zelf heeft onze mannen liefdevol. Thuis mogen verzorgen ik zelf was 50jaar getrouwd ,en dochter was 28jaar getrouwd. En dan nu rouwverwerking dat is heel zwaar .

Ik kan hier helemaal mee inleven...

Afgelopen mei is mijn man overleden aan endocarditis hij was pas 49 jaar.

We waren 21 jaar samen en hebben 3 zonen de jongste is 8 jaar.

Ik mis hem zo vreselijk de fysieke aanwezigheid mis ik enorm, huil mij elke avond in slaap.

Ook ik zie heel erg tegen de kerst op vooral oudjaarsdag, want dan was hij altijd het kleinste kind met vuurwerk...

Ik ben blij dat ik mijn kinderen heb, want anders was ik er echt niet meer.

Wat mij een beetje troost geef is het idee, dat ik hem ooit weer zie.

Heel veel sterkte en kracht

Beste eendje, ik wou dat ik je kon helpen en of advies geven. Maar dat kan ik niet wel voel ik je pijn.
Mijn vrouw is vorige maand na een kort ziekte bed overleden. Wens je daarom veel kracht toe maar het doet zo inmens veel pijn. Sterkte

Zo herkenbaar ik ben mijn man verloren in 2018 binnen twee weken was hij weg 56 jaar oud. En inderdaad in het begin loopt iedereen de deur plat. Niet iedereen mijn familie en sommige vrienden zie en hoor ik nog van. Maar heel veel mensen denken ha die red het wel. Maar ik heb ook dagen dat ik denk van pfff zit ik weer alleen. Zo jammer dat sommige mensen je laat vallen als een baksteen en vooral de mensen waar je het totaal niet van verwacht.

Ik herken dit volledig ook mijn vrouw is nu een half jaar geleden overleden plotseling en inderdaad je hoort van niemand nog ietsen sta je er alleen voor ik vind dit zo moeilijk en ik weet niet hoe ik verder moet

Mijn man is op 52 jarige leeftijd overleden na 1 week na zijn dood zit je al alleen ik snap je verdriet ook alleen apjes en kaarten helpen niet 💖

Hoi Lotgenoot,

Ik ben Rebekka en ben mijn vader verloren. Tot op de dag van vandaag mis ik hem vreselijk en zoek ik naar een manier om daarmee om te gaan. Inmiddels ben ik zelf moeder en weet ik hoe erg een zoon of dochten op een ouder leunt. Mijn vader overleed toen ik 12 was en dat was veel te jong. Zelfs nu heb ik daar nog last van.

Omdat ik hem zo miste ben ik Lofdicht gestart. Door herinneringen weer tot leven te brengen gaat hij voor mij weer een beetje leven en dat werkt troostrijk. Het zorgt voor een luikje naar ongedwongen gesprekken met mijn moeder en andere familieleden die hem ook nog kennen. Omdat ik dit iedereen gun, vraag ik aan alle mensen op dit forum of je ook een herinneringen van de persoon die je zo mist tot leven wil brengen? Het kan echt een beetje helpen. We praten niet over de dood, maar dat zou wel moeten kunnen als je daar behoefte aan hebt.

Wil je ook een levende herinnering? Stuur een mooie foto met daarbij de herinnering, voornaam en leeftijd van de persoon die je mist. Als je op facebook (Lofdicht) of instagram (Lofdicht_film) kijkt zie je nog meer herinneringen van mensen.

Zo zorgen we ervoor dat onze dierbaren toch nog een beetje bij ons zijn. Doe je mee? En deel dit bericht mocht je iemand kennen die die ook nodig heeft.

Liefs!