Ik ben mijn vriend verloren. Hij was 32 jaar.

Ik ben mijn vriend verloren. Hij was 32 jaar.
Nu is het 3 jaar verder en wordt het gemis nog erger. Ik was toen 28 en nu ben ik 31.
Ik denk soms dat de enige manier om bij hem te zijn dood zijn is. Of aan het feit dat doordat ik nog jong ben ik nog misschien wel 40 jaar (als ik 70 wordt) hem moet missen.
Ik lees steeds over hoe het voelt om dood te gaan en ik denk dat het mijn schuld is omdat ik weg was toen t gebeurde. Ook ben ik daarna zelf bijna doodgegaan. Lag op intensive care.
Omdat ik zelf bijna dood ging dacht ik dat het niet zo erg zou zijn ik dacht , nog heel even en dan zie ik hem weer. Even volhouden. Maar nu ben ik dus beter geworden en denk ik aan de tijd dat ik hier nog moet zijn.