Ik ben 75 en voel me steeds meer alleen

Goede morgen,

met belangstelling heb ik Uw bericht gelezen.

U schrijft, dat U soms dagenlang niemand spreekt.
Misschien hebt U zin, om af en toe te schrijven/te mailen?

Ik schrijf in ieder geval graag en hoop op een bericht van U!

Een fijne dag toegewenst!
Met vriendelijke groet, Rosemarie

U mag mij altijd bellen , ik zou graag met u in contact willen komen en met u de dingen dien die u lleuk vind.

Gr B

Ik Ben 78 en Eenzaam. Als we eens beginnen met samen koffie of iets anders te gaan drinken? Ik woon in Zwolle of is dat te ver weg?

Ik herken alles zo. Ook de ouders kwijt. Met broer geen contact. Geen vrienden. Ook geen baan. Ik wordt ouder en ouder.

Lieve Anoniem,

Weet dat wat je nu schrijf er mensen zijn die dit leest en met je meeleven.
Koester de contact momenten met je zus en broer.
Ik begrijp je wel maar wil wel even zeggen,
Trek jezelf omhoog. Het zal niet altijd lukken, maar houd wel de momenten vast wanneer het je wel lukt lieve Anoniem
Niks is sterker dan de kracht van een mens

❤️🙏

Neem kontakt met me op.Ik zit met heTZELFDE PROBLEEM

Hoi mevrouw of mijnheer.
Ik ben een 83 jarige weduwnaar van 83 jaar en voel mij vask heel erg eenzaam .alle vrienden en kennissen om mij heen zeggen Peter jij doet het best goed maar ze zien mij niet als ik bedroefd en alleen thuis zit en met niemand kan praten wie o wie heeft een oplossing voor mij.

Hallo, ik herken Uw verhaal. Ik maak hetzelfde door. Ben sinds kort weduwe, was mantelzorger, val nu in een groot gat. Voor iedereen gezorgt, wie nu voor mij? Heb geen fam meer en vele vrienden/vriendinnen zijn overleden. Veel sterkte! Mvg Cilia

Dat heb ik ook. Mijn man begrijpt het ook niet goed. En ik zou ook graag iemand hebben waar je iets leuks mee kunt doen.

Ik ben in juni j.l. 80 jaar geworden veel verdriet en nog, ongeveer 30 jaar geen contact met mijn 2 dochters, mijn kleinkinderen nooit mogen zien dat ik ze heb heeft mijn zoon ontdekt op internet, ik heb enkele ziekten, ook kanker 2 stuks gehad, darm en nier kanker voor de laatste krijg nog 2 jaar controlle, mijn zoon is mijn mantelzorg, is 41 jaar ook eenzaam, wij gaan er samen regelmatig op uit , maar hij hoopt ook nog leeftijd genoten te ontmoeten, ik hoop voor mijzelf en mijn zoon een lotgenoot te vinden

Ik hoop dat het nu goed gaat, je bent niet alleen❤ Ik weet zeker dat het goed komt!

Ja zo voel ik mij ook, maar hoe ko. Ik met jou in contact ?

Hallo ik ben 76 jr veel mee gemaakt, ik ben best wel eenzaam ik herken mij helemaal in uw verhaal ik ben best wel sociaal, hou van gezelligheid mag ik vragen waar u woond .

Ik ben 77 jaar 3 jaar alleen vrouw overleden ik zoek iemand voor cantine een gesprekje te hebben

Ik heb mijn zoon verloren 15 Maart ik heb heimwee naar mijn zoon . Het lukt mij niet om mijn leven zonder Erwin te leven . Ik wil contact met lotgenoten . Mijn man is al 14 jaar overleden . Liefs

Ja deze situatie is mij bekend.
Zelf ben ik 77 jaar ook enigsinds.

En daar sta je dan hoe krijg je echte vrienden
Want die hebben we allemaal echt nodig.
Sterkte er mee!

Ik ben 71 jaar moeilijke jeugd gehad narcistische ouders gehad mijn vader zag me nooit staan. In het jaar 1950 moest hij wel huwen want ik kwam eraan. Mijn moeder was een hysterische vrouw haar wil was wet en daar tegenop te komen kon niet. Nu worden kinderen beschermd. Ze sloeg mijn andere zussen want ze durfden wel es rebels te doen, ik niet was bang voor de gevolgen. Mijn keuze van studie kon ik niet maken, het moest maar snit en naad worden zoals mijn moeder. Ik verkeerde in die tijd toen met mijn ex man maar het was niet de grote liefde en ben dan maar gehuwd om weg te zijn thuis. Mijn vader was niet aanwezig op mijn huwelijk stiekem was het uitgekomen dat hij 2 andere vrouwen had en bij 1 andere had hij 2 kinderen. Wat is van dit alles het resultaat geweest? Mijn moeder was toen 48 jaar en heeft zelfmoord gepleegd. Toen had ik nog 2 jongere zussen van 6 jaar
En 13 jaar. Ik heb ze samen met nog een andere zus opgevoed. Mijn vader is na mijn moeder 3 jaar later overleden door kanker
Was 54 jaar. Nadien heeft het niet gestopt nu heb je al iets meer over mijn leven

Ik ben heel erg alleen, geen contact meer met kinderen en kleinkinderen, heel erg verdrietig. Al had ik maar een begripvolle gesprekspartner. Al is het om je verdriet te kunnen delen wan hiir loop je niet mee te koop, daardoor krop je alles op. Met wie kan ik eens lekker praten!?

Het raakt me dat je niemand hebt.Ikzelf zie mijn netwerk steeds meer krimpen , ook veel oorzaken.Met persoonlijk verlies en hoe het je veranderd kunnen maar weinig mensen omgaan.Daardoor ook verlies van werk maar ook energie.Gelukkig zijn er wel mijn kinderen, wat familie en een paar vrienden..Maar toch is het vaak een eenzaam gevoel.Ik weet natuurlijk jouw verhaal, leeftijd en waar je woont niet.
Maar samen praten moet niet zo moeilijk zijn , toch?