Hoop dat ik voor ons het beste doe.

Inmiddels ken in mijn vriend of ex-vriend bijna 2 jaar. Het lijkt veel langer en met alles wat zicht heeft voor gedaan lijkt het eerder als of we al 10 jaar samen zijn en door onze hobbels gaan. in februari van dit jaar(2021) heb ik een pauze ingelast van 3 maanden, want ik was op. ik had geen energie meer en ik was mezelf kwijt, ik kon mezelf niet meer voelen. Door al mijn bagage en trauma, gaan anderen voor. en zijn de emoties en gevoelens van andere die nogal aanwezig zijn vaak luider en overheersender dan die van mij. Door mijn verleden heb ik nooit goed leren voelen en uiten enof onder woorden brengen van mijn gevoelens. en dat begon als klein kind.

Door het ontmoeten van mijn vriend met ass, moest ik nog meer leren om duidelijker te communiceren, grenzen aan te geven en bij mezelf blijven.

Helaas blijkt dat hij nog een lange weg te gaan heeft. zijn hulp verlening is traag en de focus ligt op structuur en ass. Niet het feit dat hij overspannen thuis zit en in de ziekte wet of de trauma's die daardoor eindelijk ruimte krigjen. om gezien en gevoeld te worden. Met het resultaat dat ik alles over me heen krijg. hij kijkt niet naar zichzelf en of zijn aandeel daarin.
ik heb veel geleerd en ik werd ook enorm getriggerd. maar nu kies er toch echt voor om niet zijn boxbal/beerput te zijn. Als hij overprikkeld is en of wordt getriggerd, of het nou door mij komt, de trein die te laat is, een therapeut, die op vakantie enof niet komt opdagen, een irritatie in de familie het maakt niet uit. het wakkert zijn onzekerheden aan, die ik in zijn beleving heb gecreërd. Het schijnt dat mensen met ass ook veel waarnemen vanuit de omgeving tot wel een omtrek van 8km oid, en hij kan daarin geen onderscheid maken omdat het allemaal op het zelfde niveau binnen komt bij hem. ook dat krijg ik over me heen. en ik wordt uitgescholden, beschuldig voor van alles en nog wat. En hij houdt van mij en is super lief en soms ook attend. Maar het niet hebben van dag besteding/werk maakt nog steeds dat hij mij gebruikt als emotionele boxbal. En omdat hij er niet mee om kan gaan dumpt hij alles op mij. Hij zegt dat ik nergels op terug kom. ik krijg daar de kans niet voor, want hij blijft maar trekken en pushen en mij pijn doen. ik merk dat ik niet eens meer met hem kan praten over wat er in mij omgaat. want alles heeft hij al meerdere keren emotioneel tegen me gebruikt. els het hem te veel is gaat hij mij pijn doen met mijn verleden en onzekerheden en in dat moment geloofd hij dat. Ik ben er van overtuigd dat hij meer heeft dan alleen ass en add en overspannen zijn. Maar ik schijn als enige die kan van hem te zien en ondergaan. Mijn vrienden en familie mogen hem wat ze van hem hebben gezien, maar wat ze van mij horen wat ervoor en daarna gebeurt het zijn 2verschillende personen. in de pauze heeft hij me nauwlijks met rust gelaten. en ook nu weer met uitmaken gaat hij over in dwangmatig appen en stalken. Hij gaat zover dat hij via sociale media mijn vrienden en familie benaderd en vraagt om hulp en in die vraag zet hij ook gelijk beschuldigingen. en dat is volgens mij geen ass. ik heb zelfs vrienden die zelf door een moeilijke tijd doorgaan en waarmee ik het er niet meer over kan hebben. omdat ze beter wensen en gunnen. En dat doe ik ook, ik wilde leren omgaan met ass mezelf verdiepen. Maar merk dat ik me teveel aan hem aanpas waardoor ik eigenlijk toch op mn tenen ga lopen. ondanks dat ik hem ook dingen terug geef en op zijn plek wijs. Hij zegt ik kan duidelijk communiceren en daarom geloven mensen mij, Maar volgens hem lieg ik tegen iedereen inclusief mezelf en hij weet de waarheid, nou ja, zijn waarheid. want alles wat ik hem verteld wordt verdraait tot iets wat het nooit is geweest en dat neemt hij aan voor waar. Ik kan hem negeren, zwijgen, dingen uitleggen, schreeuwen en boos worden. niks heeft zin het dringt niet door hij accepteert het niet. Ik kan hem niet helpen en ik hem niet laten begrijpen. Ik ga zelf ga ook door lastige periode door en wordt ook vanwege ptss getriggerd de laatste tijd. Ik kan zonder hem, ik heb hulp, Maar de helt van de tijd is hij toch mijn kers op de taart. Want zo zie ik een relatie een aanvulling op elkaar en het beste in elkaar naar boven halen en elkaar met beide benen op de grond zetten als dat nodig is. maar wederzijds vertrouwen en respect. en ook dat dient te groeien. We kennen elkaar 2 jaar en het voelt als jaren. wat we hebben mee gemaakt kan bijna een leven mee worden gevuld.

ik kies voor mezelf en ik voel me ook vrij. En ik denk dat ik hem ook moet gaan blokkeren en ik moet mn sleutel terug krijgen. Want door er niet voor hem te zijn help ik hem verder en wie weet wat de toekomst brengt. Ik wil hem niet kwijt, want ik hou van hem. Maar wat hij doet en zegt over mij en tegen mij, dat kan niet.

Hoop dat ik voor ons het beste doe.

En tips zijn welkom.

Bedankt dat ik weer mocht spuien.

:)