Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Hoe is dit te dragen?

Even mijn hart luchten.. Als dat oke is.

Ik heb nu ruim een jaar geleden de stempel PTSS (helaas). In het begin leek er niet veel meer dan werkgerelateerde trauma's te zitten, agressie in de gehandicaptenzorg, yay.

Nadat ik de 'paar' werk trauma's had verwerkt kwamen er trauma's van vroeger omhoog, die zo verschrikkelijk intens waren dat ik niet meer normaal iets kon doen, zoals naar het toilet gaan.
De gehele dag zag ik, hoorde ik, en voelde ik de herinneringen. En in de nacht waren er de nachtmerries.

Toen ik een paar maanden bezig was leken de ergste trauma's van vroeger, thuis, verwerkt.
Opzich hielp dat al heel erg om uberhaubt weer verder te kunnen met mijn 'normale leven'. Tot er onverwacht gedachten en beelden naar boven kwamen die mij angstig maakte, maar die ook nog als totaal onbekend aanvoelde. Zijn die wel van mij??

Blijkt dat ik een herinnering compleet weg heb gestopt.. -had- gestopt.
Het is een herinnering waar ik alleen met mijn psychologe over kan en wil praten/ die ik met haar kan en wil verwerken.

Nu dat mijn psychologe 3 weken op vakantie is heb ik een vervangster toegewezen gekregen, die het werk heel anders aanpakt als mijn eigen psychologe. En dat is niet persee in positieve zin.
Tijdens de EMDR ben ik al enorm gespannen door het onbekende handelen en het onbekende gezicht. Ze laat mij ook de deur uit gaan met die torenhoge spanning, terwijl ik aan geef dat ik 'er nog niet uit ben' -is een soort code-.

Sinds de laatste EMDR (3 dagen geleden) kan ik niet anders dan herbeleven op het moment dat ik alleen ben met mijn gedachten. Ik zit nu dan ook niet alleen. Dit is meer even mijn hart kunnen luchten, aangezien ik mij totaal niet begrepen voel hier in.
Misschien ook omdat ik niet kan zeggen om welk trauma het gaat, ik kan de woorden niet uitspreken/ typen. Dat maakt het lastig om begrip te krijgen, aangezien iedereen tegenwoordig eerst echt moet weten wat er is voor ze je begrijpen. En dan nog kunnen ze dat niet.

Voor de persoon die dit misschien leest.. zijn er nog tips? Hoe is dit te dragen? Ik ben ten einde raad.


L
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 15-10-2022

3
2
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hai,
Ik ken je niet..
Maar van mij krijg je begrip, weet je waarom?
Het trauma vertellen aan mij hoeft niet
Jij zit er mee en het doet jou verdriet
Dat is wat mij betreft het enigste wat belangrijk is
Ik heb zelf ook genoeg trauma s
Dus weet denk ik, wat je doormaakt
Sterkte
Ik ben zelf nu bezig met behulp van een boek
Het heet de tijger ontwaakt
Misschien is dit ook iets voor jou?

lucia
> 2 jaar geleden
Reageer:
Beste L,
Beste Lucia,

L, wat jij omschrijft, daar zit ik momenteel in. Door agressie op mijn werk zijn trauma’s van vroeger naar boven gekomen. Weggestopt uit zelfbescherming. Andere trauma’s al redelijk een plek gegeven dmv therapie. Maar deze was te heftig. Ik herken jouw verhaal dus maar al te goed.
Inmiddels zijn we meer dan een jaar verder na het plaatsen van jouw verhaal. Hoe gaat het nu? Hoe is het gegaan nadat jouw eigen therapeut weer terug was van vakantie?

Lucia,
Ik heb dat boek ook gelezen. Het was héél verhelderend. Iedereen die paniekaanvallen/ hyperventilatie heeft raad ik aan dit boek te lezen.

L,
Ik weet niet hoe het momenteel met je gaat. Ik wens je héél veel sterkte toe en bedankt voor het delen van je verhaal.

Florence

Florence
15-10-2022

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>