Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Mijn man heeft autisme

Hallo lezers,

Ik wil even mijn hart luchten. Mijn man heeft autisme. Dit vergt veel energie en ik probeer er echt rekening mee te houden..alleen is het nooit genoeg voor hem. Zijn ideale situatie zou zijn dat ik iedere dag thuis ben en voor hem zorg + minimaal 3000 netto verdien. En dan heb ik het over werkelijk alles... Het hele huishouden boodschappen etc is mijn pakkejan want hij werkt en kan maar 1 ding op een dag doen daarna wil hij rust net zoals het weekend dat moet rust zijn zonder enige "taak".

Bij mensen op bezoek gaan zoals familie is een taak dus dat moet ik altijd zorgvuldig plannen en meestal op de dag zelf van een bezoekje aan familie barst de bom nog vanwege "een taak". Dus je kunt wel raden..ik zie mijn familie niet vaak.

Wij zijn nu 4 jaar samen, hij had al 2 honden.. schatten van een honden maar je raad het al.. ook deze zijn inmiddels mijn verantwoordelijkheid omdat hij werkt. Hij laat de honden NOOIT uit..hij werkt meestal vanuit thuis hij zegt gewoon ik heb geen tijd om de honden uit te laten. Ik werk ook en heb nog een webshop ik verdien 2000 euro netto + gemiddeld 250 per maand uit de webshop. Dat is te weinig dat krijg ik iedere week wel te horen.. ik weet alleen niet hoe ik meer moet verdienen als het nu al een probleem is dat ik 28 uur werk en ongeveer 5 uur per week bezig ben met de webshop. We hebben er bijna dagelijks ruzie over. Eigenlijk over alles want niets bevalt hem. Als de auto niet getankt is wanneer HIJ die wilt gebruiken ontploft de bom. Als het eten niet klaar is voor 6 uur ontploft de bom. En volgens zijn denkwijze doe ik alles erom om hem te pesten.

Vandaag is weer een leuke.. we hadden beide werk afspraken op locatie. Ik van 9.30 - 18.00 en hij van 09.00 - 13.00. We hebben maar 1 auto dus we hebben gister besproken wat de mogelijkheden waren. Dit waren de mogelijkheden;

- Hij zet mij af en heeft de auto om terug te rijden naar huis en komt mij om 18.00 ophalen
- Ik zet hem af en hij loopt om 13.00 naar de locatie waar ik was om de auto op te pikken(locaties liggen op 10min loopafstand) en komt mij weer om 18.00 halen
- Hij zet mij af en ik pak de bus terug
- Ik ga met de bus heen en kom terug met de bus of wordt opgehaald

Dat ik met de bus ging wilde hij absoluut niet. Mij afzetten wilde hij ook niet omdat hij mij dan weer moest komen ophalen. Dus werd het dat ik hem afzette en dat hij de auto kwam ophalen. Ook al moest hij mij alsnog dan komen ophalen.. maar goed zijn keuze.
Nu is hij tussendoor de auto niet komen halen en gewoon op het werk gebleven om 17.00 krijg ik te horen dat ik hem moest ophalen op werk.. mijn afspraken liepen tot 18.00 en dat wist hij.
Ik ben hem gaan halen om 17.45. Ik was gelukkig iets eerder klaar maar helaas de bom is echt enorm ontploft. Ik weet mij even geen raad de rit terug was gewoon levensgevaarlijk zo boos en doorgedraaid was hij.. ik moest maar een 2e auto kopen of hem een (4e) motor kopen die hij in slecht weer kan rijden.
Buiten dat... Vind hij het belachelijk dat ik een hele dag op werk moest zijn.. we hadden een off site met als onderwerp de strategie en doelen bepalen voor 2024.. dit is dus niet iets wat wekelijks voorkomt.
Maar volgens hem onzin en ben ik vreemd gegaan.

Hij heeft gelijk zijn inkomen is ons hoofdinkomen dus dat heeft een hogere prioriteit dan mijn baan.. maar hoe kan hij verwachten dat ik me zou afmelden voor deze afspraak? Ik vind het echt moeilijk. En het is iedere maandag ook zo.. dan werk ik namelijk op kantoor van 9-16. Hij vind dat belachelijk dat ze verwachten dat ik op kantoor werk terwijl dat de afspraak is met mijn werkgever 1 dag op kantoor de rest vanuit thuis.

Ik ben ten einde raad ik moet geld verdienen maar mag niet weg, alles voor hem moet verzorgd worden en klaarstaan als er 1 ding niet klopt heb ik het gevreten.
Ik krijg de meest belachelijke verwijten naar mij toe gegooid. En het ergste is in zijn hoofd zijn ze werkelijkheid.

Ik ben momenteel niet thuis maar bij mijn ouders. Ik durf niet het is te gevaarlijk ook al weet ik dat weg zijn ook voor problemen zorgt omdat hij zijn eigen werkelijkheid creëert en alles wilt kunnen controleren en met eigen ogen wilt zien. Dus ik zal in zijn hoofd nu vast weer vreemd aan het gaan zijn.

Als hij in deze toestand is wil ik echt niet meer bij hem zijn.. het is echt heel erg. Van de week heeft hij mij aan de haren van de bank getrokken (omdat ik sliep en dat beviel hem niet, want dat ik moe ben is onmogelijk volgens hem) ik ben toen hard en ongelukkig op mijn rug terecht gekomen waardoor ik denk ik mijn rug gekneusd heb aangezien het bij iedere stap en alles wat ik doe pijn doet en ik ook niets kan tillen.

Ik houd echt veel van hem.. op zijn rustige dagen heeft hij ook echt veel positieve kanten en zie ik weer de man waarop ik verliefd ben geworden.

Hopelijk draait hij snel weer bij. We proberen een kindje te krijgen maar ik houd echt mijn hart vast. Hij zelf denkt met de komst van een kleine een beter mens te worden.. en zijn gedrag beter onder controle te krijgen.
Ook al ben ik altijd alles schuld volgens hem..

Ik weet het niet misschien heeft hij gelijk misschien niet. Ik weet het niet meer en weet ook niet met wie ik hier over kan praten. Ik zou echt graag meer willen doen zodat hij gelukkig is maar hoe??

Zo dat was mijn avond..en verhaal. Bedankt voor het lezen. Ik ben het even kwijt. Dankjewel.









Stef
07-11-2023
laatste reactie: 16-03-2024

3
7
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Lieva Stef,

Wat een heftig maar herkenbaar verhaal. Mijn partner is ongeveer net zo. Maar alsjeblieft wacht met kinderen. Mijn partner is alleen maar erger geworden sinds hun komst, en ook de zorgen voor hen zijn compleet voor mij. De kids mogen geen herrie maken, geen rommel, en hebben echt last van hun vader zijn gedrag, en dat vind ik het allerergstem. De dagen dat ik werk en hij thuis is is het altijd drama want hij trekt t niet alleen met de kids thuis en de kids zijn altijd verdrietig die dagen.. Hoe gaat hij reageren denk je als een baby snachts huilt? Alsjeblieft, denk er goed overna.. ook jij verdient het om gelukkig te zijn🩷

Eenzame vrouw
09-11-2023
Reageer:
Lees je eigen verhaal nog een paar keer . ..... Je weet dat een kind nog veel meer stress gaat geven.....Doe dit een kind niet aan en doe jezelf deze partner niet aan. Jij kunt wel wat psychologische hulp gebruiken om in te zien dat een relatie gelijkwaardig moet zijn . Blijf voor je eigen veiligheid bij je ouders en ga aan de slag met jezelf . Je partner heeft echt een te groot probleem, dit kun je niet zonder hulp oplossen Veel geluk .

Maartje
14-11-2023
Reageer:
Wat een akelige man! Jou aan de haren van de bank gesleurd omdat je sliep en dat beviel hem niet??!! Heeft die geen narcistische trekken? Autisme kan daarmee ook samen gaan. Dit is toch puur zware fysieke mishandeling?
Als iemand anders dit verhaal zou vertellen tegen jou, wat zou jij dan denken?
Jij zou graag meer willen doen zodat HIJ gelukkig is. En waar blijf jij? Je bent jezelf al helemaal kwijt.
Ga aub praten met een psycholoog. Doe jezelf dit niet aan.
Net als ik moet je werken aan jezelf. Als je zolang bij zo'n man blijft, heb je wellicht ook een laag zelfbeeld of herhaal je ongelukkige patronen uit je jeugd. Ik zie pas sinds enkele jaren dat door emotionele verwaarlozing in mijn jeugd ik telkens opnieuw viel voor emotioneel onbereikbare mannen. Je hebt soms een goede therapeut nodig of een crisis of burn-out om dit allemaal in te zien.
Blijf niet bij deze man. Moet hij jullie kind ook aan de haren uit bedje sleuren omdat hij denkt dat dat kindje niet moe kan zijn?....
Kon ik de klok maar terugdraaien. De spijt is verpletterend.

Anoniem
15-02-2024
Reageer:
Begin niet aan kinderen, mijn zus heeft ook een autist als man. Zo herkenbaar dit verhaal. met de komst van een kind wordt het nog veel erger. Bovendien is de kans groot dat jullie kind ook wordt geboren met autisme.
Mijn zus heeft nu wel een kind ook hij wilde dit graag. Hij kijkt er totaal niet naar om, zij draait overal voor op. het is een drama en zo zielig voor het kind. Ze durft m ook niet te verlaten omdat hij het kind zal opeisen ook alleen al om haar te pesten.

Anoniem
19-02-2024
Reageer:
Hallo daar.
Ikzelf ben gediagnosticeerd als autist op mijn 49e.
Ik herken wel degelijk dingen in uw verhaal zoals woede-uitbarstingen, maar uw verhaal lijkt op een autist/A.S.S er
die er naast autisme ook nog iets anders bij heeft wat lijkt op een Narcist??
Een autist is eigenlijk heel loyaal, en kan heel goed werken als hij/zij gebruik maakt van hyperfocus. Maar lichamelijk kwetsen zoals aan haren trekken... DAT KAN EN MAG ECHT NIET!!!
Het lijkt me dat u voor uw geestelijke en lichamelijke gezondheid beter afscheid kunt nemen van elkaar, en vooral geen kinderen krijgen.

Succes.

Bart en Renate.
19-02-2024
Reageer:
@ stef

Ik zal maar echt even eerlijk zijn maar je moet echt grenzen gaan aangeven! Dit gaat vroeg of laat ten koste van jezelf en dan stort je in en geloof mij dat is mij ook overkomen.
Jij probeert continue de balans te houden,doet alles voor hem houd heel veel rekening met zijn wensen maar even een andere vraag dan.
Autisme of geen autisme hij moet ook rekening houden met jou wensen en gevoelens! Het is niet zo ik heb autisme dus een vrijbrief om te doen wat jij vertelde in je verhaal(ik schrok er nogal van) vond het ook behoorlijk Narcistisch zoals hij je behandeld.
Jullie hebben honden waarom kan hij die niet uitlaten? mijn man met autisme(ben ik heel duidelijk in geweest( ik zei als we een hond nemen dan zijn we beide verantwoordelijk en laten we beide de hond uit. en zo niet dan is het gewoon ruzie. Sorry maar liever ruzie dan continue op eieren lopen.
Grenzen aangeven is echt belangrijk voor voor jezelf jij bent toch ook belangrijk en waardevol?
wordt jij trouwens weleens boos tegen je partner? of slik je alles? als dat laatste het geval is dat is echt niet goed.
Wees eerlijk naar hem en zeg wat je op je hart hebt en wat er allemaal speelt en wat het met jou doet.
Wat betreft kinderen.. Ik heb de keuze gemaakt geen kinderen te nemen met mijn man.
Uit mijn omgeving ken ik iemand die ook een man heeft met autisme en zij rent en vliegt en doet alles met de kinderen maar hij doet enkel zijn eigen dingen.
Ik had het voorgevoel dat ik geen kinderen moest nemen met mijn man. Ik was heel erg bang dat het voor mijn man teveel zou gaan worden en dat uiteindelijk ook alles op mijn schouders terecht zou komen. Ik heb daarom de keuze gemaakt geen kinderen te nemen en daar sta ik nog steeds achter. Mijn man heeft heel veel rust nodig en structuur en helaas dat gaat in mijn ogen niet met kinderen.
Nu is ons leven goed en rustig en stabiel en dat wilde ik graag zo houden ik stelde mezelf de vraag wat als hij het niet trekt en ik er alleen voor sta? Ik zou zelf dan instorten dat was mijn antwoord en dat wil ik kinderen gewoon niet aandoen.
Heb natuurlijk ook gesproken met een psycholoog voordat ik die keuze helemaal definitief kon maken.
Hij wil de honden niet eens uitlaten hoe denk je dat het straks met een baby gaat zijn? gaat hij dan ook niet de luier verschonen en laat hij jou alles dan doen? en dit wordt dan toch ook veel te zwaar?
Misschien is het een idee om hetgeen waar je mee zit ook bespreekbaar te maken met een psycholoog of vrienden/kennissen waar je goed mee kan praten.
Maar kom alsjeblieft voor jezelf op en geef grenzen aan!





Leontien
12-03-2024
Reageer:
Dit klinkt niet goed. Geweld kan van kwaad naar erger gaan.
Ik bedoel dat bankincident en aan de haren treken zodat je van de bank valt. Dat gaat te ver. Volgende keer wordt je van de traq gegooid. Of levert een corrigerend tikje een blauw ook of botbreuk op.
Je man gaat daarmee echt veel te ver. Dit gaat de kant op van of zit mijns inziens al ver in de regionen van geweld.

Zelfs een autist kan iemand waarderen en dat laten merken.
Ik woon al 20 jaar alleen doe alles zelf. Ben geen kostwinner type.
Was blij met mijn partner en deed mijn best. Ze deed huishouden etc. ik ik werkte . Was daarmee akkoord.

Ga niet te ver. is de geweldspiraal te stoppen? Dit klinkt heftig. Geluk, gezondheid, je eigen waarde en respect voor jezelf. Er zijn ook schofterige hufters!

Anoniem
16-03-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>