Mijn kind Bryan hij werd 20

Wat vreselijk dat je jou kind hebt moeten verliezen… ik kan me niet voorstellen hoe dit voor je moet voelen.. ik weet dat er lotgenoten groepen zijn voor gelijkgestemden, daarmee kom je samen en onderneem je ook dingen. Misschien iets voor jou? Deze mensen weten precies wat jij doormaakt, dat lijkt me fijn voor je ….Ontzettend veel sterkte, en nogmaals je bent niet alleen 🤍

Wat vreselijk dat je jou kind hebt moeten verliezen… ik kan me niet voorstellen hoe dit voor je moet voelen..
ik weet dat er lotgenoten groepen zijn voor gelijkgestemden, daarmee kom je samen en onderneem je ook dingen. Misschien iets voor jou? Deze mensen weten precies wat jij doormaakt, dat lijkt me fijn voor je ….
Ontzettend veel sterkte, en nogmaals je bent niet alleen 🤍

Ik begrijp je.

Mijn mama , mijn broertje dus, werd 17...ze is daar altijd mee bezig geweest en terecht....ze kon wel weer lachen na een lange tijd.

Ik.miste mijn broertje ook..nu nog.

Big hug

Wij hebben onze zoon juli 2021 verloren,
en zijn er ook nog steeds iedere dag mee bezig, hij had veel zorg nodig ( spierziekte van Duchenne) en is op een traumatische wijze ovetleden. Dit en het grote gemis blijft altijd aanwezig en beheerst onze gedachtes iedere dag. Men denkt dat het nu goed met ons gaat ( buitenkant) maar de innerlijke strijd kunnen wij maar bij weinig mensen kwijt Ik begrijp heel goed hoe je je voelt …❤️

ik begrijp je heel goed, ook wij zijn onze zoon verloren, hij was 19 jaar. Het gemis lijkt steeds groter te worden en de rest van de wereld leeft weer verder zodat je soms het gevoel hebt alleen te staan in je verdriet.

Zo herkenbaar. Je kind verliezen een nachtmerrie. Mijn zoon, overleed eind augustus, na een wat bkeek zware beroerte. Hij heeft nog 3 dagen hulpeloos in huis gelegen. Hij was in juli 51 jaar geworden. Mentaal een kwetsbaar jichie. 3 dagen zocht ik hulp, kon hem niet bereiken, niet per telefoon:, en ook niet met mail. Ben zelf 75 jaar en woon op afstand. Hij is na al mijn hulpgeroep doir de begeleiding aan zijn lot overgelaten. Uiteindelihk ten einde raad hulp van politie. Hij kon niet oraten, niet lopen, en verlamde arm. In het ziekenhuis overleden, na 12 dagen. Kon ook niet eten. ,heb hem moeten laten gaan. Mijn lieve mannetje,
Met eigen kijk op de wereld. Kan nog steeds niet mee omgaan. Sterkte ook voor u.

Beste Gert,
Jouw verhaal schreef jij op 3-9.. de 19e verjaardag van mijn lieve dochter.. Helaas was dat haar laatste verjaardag en overleed zij aan de gevolgen van anorexia.
Hoe herkenbaar is jouw verhaal! De leegte die met geen pen te beschrijven is! De pijn die 24/7 voelbaar is. En het nog grotere gat waar je in valt als ‘alles achter de rug is’ en voor ieder ander het normale leven weer door gaat. Maar voor een ouder die zijn/haar kind verliest is nooit meer iets hetzelfde. Alles voelt anders, alles ziet er anders uit, een bus is niet meer een bus maar de bus ‘van’ jouw kind…
En niemand die het begrijpt die het niet zelf heeft meegemaakt.. niemand die begrijpt dat je je niet kan voorstellen hoe het is.. niemand die voelt wat jij voelt..

De pijn en het verdriet waar ik als alleenstaande ouder zelf bijna in verdrinkt moet je wegduwen om staande te blijven voor je andere kinderen om hun de troost te kunnen bieden die zij nodig hebben om dit te kunnen verwerken.. hoe dan?!
Boosheid op de politiek en de ‘vergeten groepen’ in de gezondheidszorg en het verdriet van zo’n groot verlies die elkaar afwisselen..
Mijn meisje krijg ik nooit meer terug door boos te zijn, maar het gat in mijn hart zal ook nooit meer gevuld kunnen worden. Niks kan haar vervangen.

Beste Gert,
Ik voel met je mee. Ik voel jouw pijn en je leegte.. verstikkend veel verdriet..
Je zoon is altijd in je gedachten. Voor altijd in je hart.
Mijn dochter is altijd in mijn gedachten, voor altijd in mijn hart.
Tussen mijn tranen door probeer ik te zoeken naar kleine dingen die troost kunnen bieden. Een plantje op haar graf.. een wensballon.. een trotse blik naar haar laatste foto op haar rouwkaart, dat mooie meisje was van mij..
Het maakt het gemis niet kleiner, maar heel soms net iets meer te dragen.

Ik wens jou toe dat je op hele kleine momenten kleine waardevolle stapjes kan zetten om jouw verdriet een plekje te kunnen geven. Omdat dat dat is wat ik mezelf ook toewens wens ik het een ander ook.
En als je misschien wel vanavond tussen alle sterren die van Bryan zoekt.. denk dan aan al die mensen die samen met jou hetzelfde doen.
En ik hoop dat dat een heel klein beetje jouw eenzaamheid verzacht..
Als ik misschien wel vanavond mijn sterretje zoek zal ik denken aan jou. En dan hoop ik dat het kracht geeft om jezelf een klein beetje terug te vinden en de Gert te zijn waar Bryan trots op was!

Heel veel sterkte voor jou en een warme groet vanuit hier, Jj.

Beste Gert,
Helaas kan ik me identificeren met wat jij voelt. Mijn , net 23 jarige, zoon is afgelopen 20 januari doodgereden door een dronken idioot.
De pijn is ondraagbaar. Met hem is ook mijn ziel gestorven, mijn hart gebroken.
Ik herken ook heel goed de eenzaamheid en de mensen om je heen die het, om welke reden dan ook, af laten weten. Voor ieder ander draait het leven door, terwijl het onze stilstaat, verwoest is. Opmerkingen als; je moet wel verder hè, hij zou niet gewild hebben dat je er zo bij zat raken bij mij een verkeerde snaar. hoe moet je er bij zitten als je je lieve kind nooit meer zult zien, nooit meer kunnen vasthouden.
We zullen nooit meer dezelfde persoon zijn.
Nooit meer.
Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Veel liefs en kracht toegewenst.

Mijn zoon is enkele weken terug overleden, hij werd net 30...
Ik merk idd nu ook al dat ik er grotendeels alleen voor sta, want niemand kan dit grote gemis en pijn begrijpen...
Veel moed en kracht toegewenst
Dikke steunknuffel xx

Vreselijk het verlies van je kind, je hart....... Mijn zoon is op 23 februari 2024 doodgeschoten in Amerika. Hij was 19 jaar, 20 juni zou hij 20 jaar worden.Dat mijn zoon is overleden dat kan ik wel een plek geven / accepteren (door mijn geloof) maar het gemis...........vreselijk. Ik voel of helemaal niets (waarschijnlijk door oververmoeidheid) of heeel veel verdriet.

Ik wens iedereen die met vergelijkbaar verdriet zit heel veel sterkte.