Ik kan het maar geen plek geven

Hoi,

Ik weet precies hoe je je voelt hoor .mijn moeder overleed afgopen 8 februari .en ik mis haar zo erg .het doet zon pijn .
Kan het ook soms helemaal niet geloven .
Dat ze er niet meer is ,zo ondraagelijk.
Heel veel liefs.
Silvia .xxxxx
(Het is zo moeilijk om verder te gaan )

Hoi. Mijn moeder afgelopen juni overleden en anderhalve maand later plotseling mijn vrouw. Aangezien ik nu meer met het verlies van mijn vrouw bezig ben heb ik het verdriet om mijn moeder opzij geschoven maar dat komt nu steeds meer naar boven. Ik heb geen familie meer en dus ook niemand om dit mee te delen. Heel zwaar allemaal.
Succes en sterkte Ronald

Lieve verdrietige,

er wordt door allerlei mensen gezegd: "Je moet het een plekje geven."
Dit vind ik grote flauwekul.
Een plekje, alsof het dan klaar is!
Je verdriet is overal, waar je kijkt en luistert, waar je loopt.
Ga door met zoeken in je omgeving naar contact, er zijn altijd mensen. En jij hebt nergens schuld aan!
Jouw verdriet verdient de ruimte, zowel in een relatie als daar buiten.
En familie, ja, dat is jammer dat er zo weinig is. Maar soms ontmoet je mensen die je zo goed aanvoelen, ook jij maakt dit mee. Vanaf nu zul je het merken, het enige dat je er voor moet doen, is opletten en reageren. Al gaan de gesprekken eerst over hele gewone dingetjes, als het contact eenmaal gelegd is, volgt de rest, want alles wat je aandacht geeft, dat groeit.
Liefs! Veel liefs!