Te verslaafd aan denken

Ik stort vaak in en dan kan ik uren spenderen in mijn hoofd net zoals nu over hoe ik over kom op de mensen om me heen. Ik blijf dan maar doormalen over wat er allemaal negatief is aan mij als persoon en hoe dat anderen kan opvallen.
Dit is het ergst als ik in bed lig of alleen ben. Aan die maalstroom lijkt soms geen einde te komen. Ook hypochondrische angsten en toekomst angsten zitten op die momenten zo diepgeworteld in mijn hoofd.
Ik ben het zo gewend om die pieker gedachten de ruimte te geven. Ik probeer het beetje bij beetje te doorbreken, want ik ben echt te verslaafd aan denken. Als ik blijf voeden blijft het groeien.