Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Rouwverwerking › Het is zo ongelooflijk moeilijk!

Het is zo ongelooflijk moeilijk!

10 maart is mijn moeder overleden, mijn beste vriendin, soulmate en liefste moeder die je kunt bedenken. De laatste drie maanden waren heel zwaar en ook traumatisch en toch is het ineens heel snel en onverwacht gegaan.

Ik kan het nog steeds niet geloven. Ondanks mijn enorme pijn en verdriet, ben ik verdoofd. Ik heb helaas geen partner en kinderen waar ik ook veel verdriet van heb, kan ik vanwege gezondheid niet meer werken en weinig sociale contacten en vrienden. Mijn broer en nichtje (ook beste vriendin) wonen in het buitenland, ook de weinige verdere familie die ik nog heb woont in het buitenland.

Het huis leeghalen, beslissingen nemen, voor iemand koken, ergens aanschuiven, afleiding, gezelligheid en ontspanning en niet alleen te zijn en te moeten doen... ik heb ook zo een behoefte om te rouwen en te huilen maar zelfs huilen lukt niet. Slapen ook niet. Ik ben lichamelijk en geestelijk kapot en weet gewoon niet hoe het verder moet ...

Het is zo ongelooflijk moeilijk!


Tina
16-04-2023
laatste reactie: 22-08-2023

2
5
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Ik wens je veel sterkte. Mocht je voor me staan kreeg je een dikke knuffel en zei ik "kom hier, laat alles maar even zijn."

Greet
14-05-2023
Reageer:
Zo herkenbaar! Ik ben 1 mei mijn vader onverwacht verloren. Ik mis hem zo. Ik wil en kan het niet geloven en als heel even het besef er is, doet dat zoveel pijn. Erbij geen dag geweest dat ik niet heb gehuild.
Hij was ook echt mijn maatje en deden van alles samen. Het idee dat dat nooit meer gaat gebeuren…..😢
Ik heb ook geen partner en kinderen, dus ook niemand om op terug te vallen.
Mijn moeder is 21 jaar geleden overleden. Zij is 3 maanden ziek geweest. Dus ik ben wees.

Ik wens je heel veel sterkte ❤️

Linda
14-06-2023
Reageer:
Lieve Tina.
Je verhaal is zo in en in verdrietig. (Zoals alle verhalen.)
Maar je kunt niet huilen, niet rouwen… schrijf je. En dat is een heel erge pijn.
Mij heeft het geholpen om in een emotie schrift steeds maar weer op- en van me af te schrijven wat ik voel. Boosheid, gemis, pijn, eenzaamheid etc. etc.
Later ging ik ook over mijn gemis tekenen.
Ik wou dat ik je kon helpen, kon knuffelen.
Ik zou je heel veel liefde willen geven.
Wens je ongelofelijk veel goede mensen op je pad om je pijn steeds maar weer aan te horen.
Zodat je van je af kunt praten.

Jannie
27-07-2023
Reageer:
Veel sterkte bij het verlies van je lieve moeder.
Ik besef hoe moeilijk het is om alleen te zijn in deze onmenselijk zware periode.
Mijn moeder en broer zijn een half jaar geleden plots gestorven en zelf heb ik ook geen partner. Het is zo moeilijk als je verdriet niet kan delen.
Zelf ga ik een keertje meer naar de supermarkt om toch maar mensen te zien en soms een praatje te krijgen. Ik zet ook constant de tv aan zodat er toch geluid en stemmen zijn.
Het zijn kleine dingen die het mij iets leefbaarder maken.
Alle kleine dingen die kunnen helpen zijn welkom...ik hoop dat jij voor jezelf ook zo wat dingetjes vindt. Zelf zoek ik ook verder.
Heel veel moed!

Anoniem
03-08-2023
Reageer:
Een late reactie , maar hierbij een hart onder de riem voor jou, omdat je het zo enorm verdiend ❤️

Francisca
22-08-2023

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>