Vaak zo'n intens slecht gevoel

Na het verliezen van mijn broer na 15 jaar Alzheimer en binnen een week ook nog zijn vrouw, mijn schoonzus aan een hersentumor, trof ons het lot bij mijn vrouw, uitgezaaide eierstokkanker in de lever.
Mooie momenten waren er absoluut, maar heel klein,. Het kijken naar de Maas vanuit onze kamer, het zonnetje en een sigaretje!
Na de dag van uitslag is mijn allerliefste na dik 2 en eenhalf maand van mij heengegaan op 61 jarige leeftijd .
Het verlies is zeer groot omdat ze graag nog wat jaartjes bij ons wou blijven.
Na de crematie 27 jan j.l. heb ik vaak zo'n intens slecht gevoel. Dit is met geen pen te beschrijven.
Hartkloppingen, pijn op de borst, intens moe!
Het besef dat ik haar nooit meer ga terugzien vind ik verschrikkelijk en niet te bevatten.
Overal lopen paartjes, bezoek aan supermarkt is ook niet meer leuk. De eereld draait door!
Voor mij dtaat hij stil, elke nieuwe dag heen maatje meer.
Dit wordt mijn nieuwe leven in de hoop dat ik me er na een bepaalde tijd weer wat beter ga voelen.
Dit is niemand te gunnen, maar het treft mij nu.