Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Eenzaamheid › Een gedachte.

Een gedachte.

Eigenlijk was ik altijd al erg alleen. Niet zozeer eenzaam. De laatste jaren ook eenzaam. Maar ik verdraag dit wel en zal je de details besparen. Maar soms bekruipt mij een vreemd gevoel. Aangezien ik nu niemand meer heb, wie rouwt er straks om mij als ik mijn laatste adem uitgeblazen heb? Raar toch dat dit mij het hardste raakt.

Casper

21-04-2024

laatste reactie: 06-05-2024

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Casper.......je verhaal grijpt me aan, had er zelf nog niet zo overgedacht.......maar nu ik jouw berichtje lees........ik zit in dezelfde situatie. Ben ook vaak 'alleen' geweest soms wat vrienden maar die verdwenen later weer. Ik wens je het allerbeste en hoop dat je situatie spoedig zal verbeteren.....

Mary

05-05-2024

Reageer:

Mary

05-05-2024

Reageer:

Mary, Ik had dit niet moeten schrijven. Ik realiseerde mij dat er waarschijnlijk niemand iets zinnigs op kan antwoorden. Dat mensen zich erin kunnen herkennen stond ik even niet bij stil. Wat maakt het ook uit ná de dood. Ik ben er dan toch niet bij. Mary, we leven tenminste met elkaar mee. Beter dan niks niet waar? Ik hoop dat jij ook wat verbetering krijgt in je situatie. De toekomst is nog niet geschreven. Ik ga denk ik maar iets leuks doen binnenkort. Een huisdier nemen ofzo. Of iets anders. Hou de moed erin. En nogmaals bedankt Mary. 🙋‍♂️

Casper

06-05-2024