Woede-uitbarstingen man

Mijn man heeft autisme (hoog opgeleid) net als z’n hele familie. Hij heeft woede-uitbarstingen. Dan is niks meer goed en haalt van alles erbij wat ik allemaal fout doe. Hij doet nooit iets verkeerds. Hij is de baas is in huis en ik heb dat laten gebeuren omdat ik zijn woede echt heel eng en naar vindt. Hij schreeuwt dan en kan intens gemene dingen zeggen. Hij komt er niet van terug en meestal volgt daarna een soort zwijgen. Dit lang duren.
Ik ben heel ziek geweest en heb weken in bed moeten liggen. Hij zorgde praktisch voor mij maar hij leek verder niks met mij te maken willen hebben. Drie x moest ik naar ziekenhuis; hij kwam niet ervoor terug. Eenmaal was ik zo ziek dat hij mee moest naar de huisarts. Hij was alleen maar kwaad in de auto en heeft niks gezegd.
Alsof ik hem stoor in z’n routine.
Hij heeft bepaalde dingen in huis die hij altijd bepaalt. Alles omtrent eten. Ik kan niet zomaar iets uit de koelkast pakken want het kan zijn dat hij dit voor iets anders heeft bedacht.
Ik ben me compleet gaan invoegen en loop al jaren op eieren. Hij liegt ook wel veel maar geeft mij de schuld. Zo zegt hij dat ik de lampen boven vaak aanlaat maar dat is niet zo. Of als ik iets met hem heb overlegd dan zegt ie dat dat niet zo is. En dan ben ik degene die slordig is en niks overleg. Je gaat haast aan je eigen verstand twijfelen.
Hij zit nu al in een soort negeer fase van enkele weken. Hij zegt het hoognodige tegen mij en meer niet. Voor het eerst bevraag ik hem niet meer. Ik laat hem. Hierdoor ga ik echt door een hel maar ik kan het niet meer opbrengen.
Hij zal nooit naar hulpverlening willen want het ligt niet aan hem. Hij is gewoon altijd kwaad. En dat ligt aan mij. Maar op z’n werk heeft ie stress. Dat reageert ie af op mij. Autisme is verschrikkelijk om mee om te gaan. Verschrikkelijk eenzaam en treurig. Je krijgt niks terug. Hij verwijt mij dat ik geen seks wil maat als je zo uitgescholden wordt telkens dan lukt mij dat niet meer. Ook de seks is op hem gericht al heeft hij dan niet ik de gaten. Ik ben aan onderzoeken hoe ik kan vertrekken. Want dit houdt geen paard vol. Ik heb m’n buik vol van altijd maar die autisme. Aan mij ook genoeg verkeerd maar ik heb nog nooit iemand uitgescholden en zulke erge woorden gebruikt. Tegenin gaan kan niet.