ik ben oke!

Ik heb niet zo een fijne jeugd gehad. En ik ben al een hele tijd bezig geweest om te leren hier mee om te gaan.
Ik heb veel hier over gepraat,gehuild en geschopt.
Maar ik ben op een punt gekomen dat ik vergeef!
Onbewust bleef ik lijden omdat het mij het idee gaf dat ik zolang ik rouwde ik een goed mens was. Ik moet toch lijden,anders ben ik net zoals zij.
Maar ik mag nu tevreden zijn.Ik mag vergeven!Dat betekend niet dat ik hun gedrag goed keur.Ik mag mezelf vergeven als ik vergissingen maak.
Dat wil zeggen dat ik mezelf een kans geef om het in de toekomst beter te doen.
Onbewust bleef ik verdriet creeren omdat ik dacht dat ik anders niet oke was.
NU dat ik dat weet van mezelf kan ik ook weer genieten en lachen!
En ik laat het los en vergeef..

Dankjewel!