Ik merk aan mezelf dat ik niets kan hebben van mijn omgeving

Mijn moeder is vorig jaar in okt overleden aan uitgezaaide borstkanker. Heb intens voor gezorgd waar ik absoluut met liefde heb gedaan. Ook moest alles regelen na haar overlijden. Zijn met 5 en als kinderen. Ik als executeur. Ik merk dat niet kon rouwen . Nu pas omdat alles verder is geregeld. Ik merk aan mezelf dat ik niets kan hebben van mijn omgeving. Reageer boos of gekwetst...of moet heel veel huilen en kan niet stoppen.
Soms bevliegt het me en dan denk ik aan mij moeder, zie beelden terug. Dan voelt het beangstigend. Wie herkent dit.