Het voelt als verraad

Onze beste vriend is een jaar geleden na een ziekbed van enkele jaren overleden. Mijn vriendin, zijn vrouw, klaagde vanaf het begin al dat ze het zo moeilijk vond alleen en leek al snel op zoek naar een nieuwe partner. Deze heeft ze nu sinds een paar maanden. Ik heb hier enorm veel moeite mee. Het is niet dat ik haar geen geluk gun maar ik kan me niet voorstellen dat je zo snel alweer om iemand kunt geven. Ik heb ook een beetje een gevoel dat ze de eerste de beste die zich aandiende en waar het ook maar een beetje mee klikte heeft aangegrepen om maar niet alleen te zijn. Ze gedraagt zich soms als een verliefde puber terwijl wij nog volop in ons verdriet zitten. Ik doe tegenover haar alsof ik het hartstikke leuk vind, maar het voelt als verraad.