Weet niet of ik ooit nog beter word

Niet meer dan 2 uur iets doen na 2,5 jaar rust? Niet flauw bedoelt, maar dan zou ik echt een andere burnout specialist in de arm nemen of andere psycholoog. Er zit duidelijk geen progressie in je herstel of is er nog spanning? Ik deel de dag op 1 twee delen. Dus zodra ik wakker ben (vaak erg vroeg), zit ik vol adrenaline. Ik heb dan ook nog steeds stress. Ik trek dan bewust sportkleding aan en laat de hond uit. Even een blokje om. Zo'n 10 minuten. Daarna ga ik altijd sporten. Of naar de fitness of wielrennen. Niet superfanatiek, maar vooral bewegen op hoger tempo. Dit doe ik 30 tot 60 minuten. Eenmaal thuis douche ik. Eet ik een stevige lunch en val dan in slaap op de bank. Na 1 uur word ik weer wakker en ga dan bijv. wat aan de tuin doen, huishouden, boodschappen of soms zelfs weer een (klein) rondje fietsen. S'avonds kijk ik geen film, maar youtube filmpjes. Soms met geluid uit. Je moet echt veerkracht gaan realiseren in je lijf en geest. Dus de lat steeds iets hoger leggen. Dus ik begon met 15 minuten wandelen en zit nu op 60 minuten fietsen. Dit alles binnen 2 maanden. En ja, ik heb al eens een terugval gehad, maar merk dat ik minder diep viel dan daarvoor. Ook dit komt door de veerkracht die je onbewust hebt gerealiseerd. Eet s'avonds stevig, zodat je ruim voldoende energie binnen krijgt. Maar beweeg/sport en laat anders een schema voor jezelf opstellen.

Ik zit er al 3 jaar in en herken het verhaal en de gedachtes wel.
Bij mij verloopt het zo traag doordat ik er ook een paar x corona overheen heb gehad
Welke geresulteerd heeft in klachten van Long covid. Wellicht heb jij dit ook?

Hi Anoniem,

Ook ik herken je verhaal, ben een ruime 2,5 jaar onderweg en door terugvallen + meermaals Corona met long covid nasleep, nu eigenlijk op hetzelfde punt als jij aangeeft.

Diana, ik ben even heel benieuwd of jij misschien nog advies of tips hebt (gekregen) mbt long covid in combinatie met burn-out? Valt daar nog iets extra aan te doen of is het gewoon accepteren dat de hersteltijd extra is?

Mvg,
A

Mijn tip is starten met antidepressiva ik slik nu citalopram 10 mg en daarbij doe ik de epiphora methode. Ik hoop dat ik zo het brein kan resetten en mijn lichaam wat rust kan gunnen om te herstellen. Ben net begonnen hiermee maar lees op de site long covid lotgenoten dat ze hier veel baat bij hebben.

Wat zijn jouw klachten?
Mijn klachten:
Slecht slapen gebroken en onrustig
Zweten
Koude tintelende voeten
Druk op hoofd en oren
Tinnitus
Angstig
Hartkloppingen en hartoverslagen
Vermoeid slap voelen van tijd tot tijd
Overprikkeld op hoofd en ogen
Geweldige spanningen van tijd tot tijd
Nekpijn
Continue gespannen spieren
Burning skin.

Verder ritme aanhouden
S'ochtends en s'avonds klein rondje wandelen
Gezond eten
Water drinken
Regelmaat korte rustpauzes inlassen
Middag slaap

Gr

(schrijver van originele post)

Ik heb contact gezocht met mijn psycholoog en hij bevestigt dat dit niet normaal is. Er gaat zich nu een team over buigen samen met mijn huisarts.

Ik heb voor zover ik weet nooit covid gehad (nooit klachten, nooit een positieve test), maar ik vermoed ook dat het long covid kan zijn. Anders misschien CVS. Helaas beiden niet te behandelen en CVS gaat nooit over. Ik ben aan de ene kant blij dat ik word bevestigd in mijn klachten, maar aan de andere kant ben ik doodsbang voor wat ik wel blijk te hebben. Een burnout kan je tenminste nog uit komen...

Nou ik lees toch positieve verhalen over long covid een ssri.

Wat zijn eigenlijk de klachten?

Hi Diana,

Ik hoop dat dat gaat werken voor je!
Zie er inderdaad veel lovende verhalen over, long covid + citalopram.

Ik moet mezelf even corrigeren; ik dénk dat ik long covid heb omdat ik er nadat ik er heel erg ziek van ben geweest, in een staat van totale lichamelijke luitputting terecht ben gekomen en dat sinds dien bizar langzaam herstelt.

Mijn klachten zijn;
- Opgejaagd gevoel / angstig
- Extreme prikkelgevoeligheid, vooral op geluid. dermate dat ik geen gesprekken kan voeren zonder duizelig te worden. Bij het voorzichtig inruimen van de vaatwasser moet ik al oordoppen in bijv.
- Onrustige slaap
- uitputting, ik heb eigenlijk geen leven omdat ik zo weinig tot niets kan.
- Druk op/in het hoofd
- Spierspanningen

Ik heb geen idee, en denk dat een huisarts je dat ook niet kan vertellen, of dit nog bij (complexe, langdurige) burn out hoort, of dat dit dus inderdaad long covid kan zijn en of citalopram daar dus iets voor doet.

Ik merk namelijk wel vooruitgang als ik onder mijn grenzen blijf, maar tergend langzaam, en ik val met stressvolle gebeurtenissen ook zo diep terug dat ik opnieuw moet beginnen..

Vind het ergens ook eng om met antidepressiva te beginnen, stel je voelt daardoor je lichamelijke grenzen niet meer die ik nu eindelijk na heel lang in dit proces, wel voel. Dan ben je straks uiteindelijk alleen maar verder van huis omdat het alleen maar beter lijkt te gaan door de onderdrukking, maar daaronder nog wel uitputting zit?

Als iemand hier verder inzichten / ervaringen over heeft, hoor ik die graag. Mijn geduld is na 2,8 jaar zó op..

Liefs en sterkte

Ik hen begrepen dat ssri niet onderdrukt maar als het ware je brein reset om

Sorry hierboven ging iets mis...

Ik heb begrepen dat het niet onderdrukt maar dat je hersenen (hypothalamus- hypofyse-bijnieras) moet weer leren ‘hoe met moet’. Ook moeten de cytokinen in je hersenen (waardoor je je ziek /uitgeput kunt voelen) rustig weer gaan dalen. Je hersenen zijn niet kapot, maar ontgregeld. Ze moeten als het ware gereset worden.”

Daarbij vermindert het wel angst en spanning en ga je beter slapen. Hiermee hoop ik de cirkel te doorbreken.


Hoe ziet jou dag eruit? Wellicht kan een ergotherapeut meekijken. Als je zo weinig energie hebt lijkt een uur sporten ook niet goed blijkbaar is dat veel te veel.

Hi Diana,

Dank voor de reactie. Waar ik even benieuwd naar ben: Hoe weet je dat de klachten die je ervaart, als gevolg van cytokinen / long covid komen, en niet van de daadwerkelijke uitputtingsstaat? Is dit op een bepaalde manier vastgesteld bij jou / vast te stellen? Ik twijfel hier aan bij mezelf namelijk.

Want van wat ik tot nu toe heb gelezen en geleerd, is dat burn-out (niet overspannenheid, maar dus echt totale uitputting) het eindstadium is van bijnieruitputting. Als gevolg van (chronische) stress, (dit hoeft niet enkel werk te zijn, kan ook verkeerde voeding, hitte, slopende relatie etc., vaak combinatie, zijn) hebben de bijnieren zo lang veel cortisol en andere hormonen aan moeten maken (aangestuurd door je hypothalamus / hypofyse), dat je bijnier, de ''leverancier'' van allerlei belangrijke hormonen, dus uitgeput is geraakt. Hoe langer je in die toestand blijft waar herstel uitblijft, gaat je lichaam om dat te compenseren en je nog enigszins te kunnen laten functioneren, andere voorraden plunderen. En zo ontstaat er nog meer uitputting van allerlei systemen, met daaruit voortvloeiend zo'n beetje alle mogelijke klachten die je je kunt voorstellen.

De oplossing is daarbij logischerwijs dan reserves gaan opbouwen die leeggeroofd zijn. (goede voeding, heel veel rust, slaap, supplementen, matig bewegen.). Corona (elke luchtweginfectieziekte) geeft een enorme extra uitputtingsslag op de bijnieren. Daardoor ga je er dus nog dieper ''in''. Even een flink verhaal zo, maar wellicht heb je nog wel wat extra's aan dit perspectief.

Ik vraag me dus vooral af; hoe weet je of je je ziek/uitgeput voelt door cytikinen in de hersenen (dus gevolg postcovid), of doordat daadwerkelijk alle voorraden zijn geplunderd?

Ik ben in elk geval super benieuwd naar wat het voor jou gaat doen, na zo lang onderweg wil je niks liever dan je leven terug.. Als je wil; hou me (ons) op de hoogte!

Mijn dagen zijn momenteel heel beperkt, wanneer ik genoeg energie heb probeer ik een stukje (2x10 of 2x20 min) te wandelen, daarna rust. Verder voel ik het met de dag aan; lezen, soms voorzichtig kort met een vriendin afspreken, daar dan weer van bijkomen..

tja ik zal misschien nooit 100% zeker weten of het nu Long covid is. Ik weet alleen dat ik daarna de druk op het hoofd oren, tinitus enz erbij kreeg. Maar wat ik wel weet is dat ik nu op geen enkele manier rust heb. Het is zo grillig en de tijd dat ik me tussendoor wat beter voel en wel een beetje goed slaap is zo minimaal dat dit ook niet opschiet. Ik hoop dat de citolapram de scherpe kanten eraf haalt en mij wat stabieler maakt qua slaap waardoor ik de kans krijg een beetje bij te trekken. Ik zie het niet als onderdrukking maar meer als een steuntje in de rug om een beetje op adem te komen. Maar ik zit hier dan ook al 3 jaar in....

Ik wens je in elk geval van harte toe dat je hiermee de goede richting op kunt gaan. Na 3 jaar (ook ik ben bijna op dat punt), is moed en acceptatie houden bijna niet meer te doen..
Veel sterkte

Je lichaam werkt op wat je erin stopt. Stop het goede erin, dan kan je lichaam en makkelijk energie uithalen en herstellen. Zorgt voor voldoende magnesium en zout. Stop gewoon geheel met bewerkt voedsel en zorg voor een stabiele suikerspiegel. Als ik het zo lees zit je in een semi-herstel wat heeeeel traag vooruit gaat. Je mist dus iets.

Citalopram kan inderdaad wel dat steuntje in de rug geven.. slik het nu 4 maanden spierspanning is iets meer gedaald en de angst lichtelijk ook.ik slik 10mg wil ook niet meer, want ben wel vanplan om het weer af te gaan bouwen. Het is niet zo dar je helemaal over je grenzen gaat .. ik blijf spanning en ontspanning met elkaar wisselen en neem ook mijn tijd om te ontprikkelen en de hersenen rust te geven. Door geen tv te kijken mediteren ademhalingsoefeningen journaleren koude douche 2.min. 2x per dag 30 min wandelen en iets doen war je leuk vind.. ik hou van koken en eindelijk kan ik het weer iets beter.. eerst werd ik zoo moe dar ik op bed moest gaan liggen.. dat was mijn 1ste jaar van me b.o

Hey, laat je niet kisten met long covid of CVS 'gaat nooit over'. Veel mensen blijven puur in dezelfde shit hangen waardoor ze niet vooruit gaan. Deze dingen zijn wél te genezen als je kritisch naar jezelf kijkt en grote veranderingen durft te maken. Je kan ook veel stress ervaren omdat je nog een onverwerkt trauma hebt, of simpelweg omdat je bepaalde voedingsstoffen te weinig binnen krijgen, of omdat je simpelweg te weinig eet om je lichaam de reparaties te laten doen die het moet kunnen doen.

Ik heb me de laatste jaren overwerkt. Ik voel dat ik in burnout zit. Ik kan me niet meer concentreren heb spanningen in mijn hoofd. Word s nachts wakker en lig bezig met mijnn werk. Krijg opmerlingen dati. k te traag werk wat stress geeft. Ik kon vroeger bergen verzetten. Nu gaat alles zo traag. Mijn dokter gaat nagaan of ik burnout heb. Ik heb geen idea jhoe ze dit kan checken en bevestigen.

@Liselotte, dat klinkt 95% zeker dat het overspanning is of iets soortgelijks. Een echte burnout merk je wel, want dan kan je niks meer en ook niks meer hebben. Je kan dus niet eens naar je werk fietsen/rijden. Overspanning kan wel overgaan naar een burnout, dus wees wijs en meld je vandaag nog ziek.

Hallo iedereen. Na jaren van een opeenstapeling van gebeurtenissen heb ik plots tijdens een drukke week een crash gehad van misselijkheid, duizeligheid en extreme vermoeidheid, trillingen, hyperventilatie. Na een dagje rusten en goed slapen veranderde niks, waardoor ik meer paniekaanvallen kreeg. Ben nu een weekje verder, dokter gaat nog onderzoeken doen. Maar het voelt aan als babystapjes. De vermoeidheid gaat gewoon niet weg. Het voelt alsof ik een zware griep heb, maar dan zonder enige symptomen. Zo slap, zwak en vermoeid. Ik leef al 5 jaar met een brughoektumor die ook voor duizeligheid zorgt, waardoor ik nu mijn balans helemaal niet meer vind. Mijn omgeving vermoed een burn out. Kan dit? Ik ben toch wel bang..