Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Burnout › Waarom gebeurd dit nou.. Ik wil dit niet..

Waarom gebeurd dit nou.. Ik wil dit niet..

Mijn 2 kinderen van 9 en 12 kregen allebei griep. Helaas kreeg de jongste een zeldzame complicatie door influenza B (myositis) opgenomen alles. Toen de kids eenmaal begonnen op te knappen was ik aan de beurt. Ook een flink griepvirus. Nu zit ik nog met de laatste restjes vervelende vastzittend hoest etc.. Krijg ik er 3 dagen geleden ineens overspanningheids klachten bij. Voornamelijk in de ochtend, ik slaap snachts maar word vaak wakker. Sochtend heel misselijk en opgejaagd, alsof ik van een achtbaan naar beneden stort die adrenaline voel ik de hele ochtend. Hierdoor raak ik in paniek en ga ik sneller ademen, huilen en kan me tot niets meer zetten. Alles is teveel.. heb geen eetlust,val ontzettend af en ben ook doodmoe, mijn armen tintelen en benen zijn erg vermoeid. Ook ben ik een alleenstaande moeder, krijg vanmiddag de kinderen weer terug na een weekend bij hun vader. Ik weet niet hoe ik dit moet doen. Ik moet mijn werk bellen en zeggen dat ik komende tijd niet zal kunnen komen. Ook dat valt me ontzettend zwaar. Waarom gebeurd dit nou.. Ik wil dit niet..
Is er iemand die deze gevoelens herkent en wat is wijsheid. Ik neem zowieso contact op met de huisarts maar het is zondag dus ik moet nog even tandenbijten..

S
22-01-2023
laatste reactie: 02-04-2024

1
3
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Een griep(je) kan net de trigger zijn en je het laatste zetje richting burn-out geven. Maar het kan ook zijn dat je overspannen bent en de griep het erger doet voelen. Ik was zelf aan het herstellen maar flinke terugslag gehad en weer volledig ziek moeten melden. Niemand wil dit, maar het overkomt je gewoon. Het moeilijkste is het accepteren! Over je werkgever zou ik me niet druk maken. Ik had ook die angst maar kon op gegeven moment niet meer anders. Doorgaan is geen optie, het gaat niet vanzelf over. Ik ging ook veel te lang door en daar ervaar ik nu de consequenties van.

Ik heb 25 jaar gewerkt voor mijn huidige werkgever en jaren lang 60 tot 80 uur per week gewerkt en bedrijf opgebouwd van 0. En als ik zie hoe ze nu met me omgaan is echt schandalig. Geen bloemetje, geen kaartje, geen contact, niks. Na zoveel jaren had ik meer loyaliteit verwacht, maar het enige waar ze zich druk over maken is hoe dit op te vangen. De persoon erachter interesseert ze niet....

Dus denk nu vooral aan jezelf. Sterkte ermee.

Bert
22-01-2023
Reageer:
Bij mij heeft uiteindelijk corona me de das om gedaan. Daarvoor ging het al een paar maanden niet goed, maar bleef ik net overeind. Na toen een week ziek thuis te hebben gezeten dapper weer aan het werk gegaan. Lukte niet, ik was zoooo moe. Dus weer twee weken thuis. Twee weken op m’n tandvlees gewerkt en daarna had ik vakantie. Na die vakantie nog een week doorgezet en toen helemaal uitgevallen op werk. Voelde toen onverwacht, met terugwerkende kracht zie ik hoe lang het al op de loer lag en dat ik maanden ervoor al klachten had. Alsnog is die complete knock-out super eng.
Ik ben ook alleenstaande moeder en zat ook in paniek met: de kinderen komen thuis en ik Kan Het Niet. Echter, ik kon het wel. Het is zwaar, nu nog, maar mijn moederrol heeft me niet in de steek gelaten.
Sterkte

Suzanne
09-03-2023
Reageer:
Het is helaas heel herkenbaar
Ga zo ie zo even naar de dokter maak het bespreekbaar
Het komt echt goed heeft tijd nodig

Anoniem
02-04-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>