Ik vrees voor een trauma bij haar

Mijn man vertelde gisteravond dat hij niet meer verder wil met onze relatie.
Na achttien jaar samen geweest te zijn waarvan elf jaar getrouwd. Hij houdt niet meer van mij en hij wil er ook niet in investeren. We hebben absoluut geen vlekkeloos verleden, we hebben veel lief en leed gedeeld en biet jaar geleden ging onze grootste wens in vervulling. We werden papa en mama van een meisje van bijna drie jaar oud uit Hongarije. De opvoeding is pittig ze heeft last van hechtings problematiek. We krijgen hier gelukkig ook hulp bij. Tijdens de therapie kwam naar voren dat mij nog een hoop oud, niet verwerkt zeer met zich meedraagt. Hun advies was om ook een eigen traject te starten. Hij stond hier eerst wat huiverig tegenover maar ik heb hem geprobeerd er van te overtuigen het te doen. Achteraf gezien kan ik mezelf wel voor mn kop slaan.ik liet hem vrij in wat hij wel en vooral niet deelde, dat kwam vanzelf dacht ik.
Inmiddels was de spanning hier in huis te snijden. En ik wilde weten waar ik aan toe was. Toen kwam het eruit. Er was nul liefde meer en we waren te verschillend!
Een klap in mn gezicht dit zag ik niet aan komen.
Naar mijn idee konden we er nog aan werken, maar dat is uitgesloten volgens hem.
Ik houd ondanks onze problemen zielsveel van hem. Hij was en is mijn enige liefde. In alles was hij mn eerste seks, samenwonen, huis kopen een dochtertje adopteren. Alles in een keer weg, ik kan het niet bevatten.
En dan nog het ergste ons dochtertje, na haar biologische moeder, haar pleeggezin, weer een scheiding. Ik vrees voor een trauma bij haar. Ik zal er wel bovenop komen op den duur maar zij....