Ga je mee verdwalen, ik weet de weg

Jeetje, ik moet een werkstuk over zingevingsbronnen schrijven voor mijn opleiding Rouwbegeleidingskunde. Heel interessant, maar ook heel breed!

Waar moet ik beginnen? Wat geeft zin? Wat is zingeving? Welke bronnen zijn er allemaal?
Mijn brein gaat met me op de loop. Gedachten buitelen over elkaar heen. Maar ik krijg nog niets op papier. Ik raak de weg kwijt.

Verdwalen

Ik verdwaal in mijn zoektocht naar zingeving. Totdat ik stuit op de acteur Morgan Freeman. Voor het programma The Story Of God op National Geographic Channel, reist Morgan Freeman de hele wereld over voor zijn zoektocht naar de betekenis van het geloof.

Alleen al luisteren naar Morgan Freeman geeft ontspanning en duidelijkheid. Deze man straalt rust uit, laat ieder cultuur/geloof in zijn waarde en op zijn tijd is er plaats voor humor. Hij “weet” de weg.

Zingeving

Zingeving is van alle tijd. Het gaat in stappen van overleven en belangrijkheid, zoals in de Pyramide van Maslow beschreven staat. In eerste instantie heeft zingeving alles te maken met onze lichamelijke behoeften, met overleven.

We kunnen niet zonder een dak boven ons hoofd, warmte, slaap, voeding, water en zuurstof. Daarna kijken we vervolgens naar veiligheid en zekerheid, sociale contacten en waardering/erkenning. Als aan alles is voldaan willen we ons verder ontwikkelen. Zo klimmen we naar boven de trap van Maslow op om steeds hogere doelen te behalen.

We hebben een doel nodig, een drijfveer, een motivator om zo zin te geven aan het leven. Gebeurt dat niet dan schijnt er iets in onze hersenen te gebeuren waardoor we grip op ons leven kwijt raken en kunnen sombere gevoelens ontstaan.

Zingevingsbronnen

Er zijn allerlei zingevingsbronnen om ons te voorzien in zingeving: Allerlei vormen en soorten van geloof, natuur, kunst, muziek, tradities, rituelen, voorbeeldfiguren, idealen etc.
Voor mij is Kreta een zingevingsbron. Doordat ik begin jaren ’90 daar twee seizoenen gewerkt heb, ben ik gaan houden van de natuur, de geschiedenis, de cultuur, de gastvrijheid van Kreta.

Labyrint

Eén van de symbolen uit de Kretenzer geschiedenis is het labyrint. Voor mij betekent het labyrint een levenspad die iedereen loopt, waarin diegene die loopt vanzelf wordt geleid naar het eindpunt. Hierbij is het afleggen van de weg net zo belangrijk als het bereiken van het doel, misschien zelfs belangrijker.

In mijn praktijk begeleid ik mensen die moeite hebben hun pad te bewandelen, grip op hun leven kwijt zijn. Deze gesprekken lijken soms ook op verdwalen. We verdwalen in de zoektocht naar grip op het leven, naar inzichten, naar oplossingen, naar zingeving. Om uiteindelijk weer op een begaanbaar pad terecht te komen.

Ik hoop daarbij een soort Morgan Freeman te mogen zijn en de weg te mogen wijzen bij het verdwalen.

NB “Ga je mee verdwalen, ik weet de weg” is een quote van Loesje