Mama en papa zijn uit elkaar

Mama en papa zijn uit elkaar. En toch ook weer niet. Mama heeft nu een nieuwe vriend met kinderen en papa een nieuwe vriendin met kinderen. Goh, en nu. Hoe moet het met mijn zusje en ik.

Er is veel gebeurd en ik mag en kan niks zeggen. Ik stop het maar in mijn rugzak en gooi die in de kast. Eigenlijk is het geen kast, het is een toren waar ik helemaal boven op sta. Daar voel ik me veilig en niemand ziet mij en niemand doet mij wat.

Ze zeggen dat ik niet te genieten ben, thuis bij mama en/of bij papa en me niet aan de regeltjes op school houd. Ik zoek ruzie en soms wordt ik echt gepest. Ik heb een goede vriend die mij helpt alleen als hij er niets is wordt het moeilijk. Huiswerk maken en leren gaat me moeilijk af op dit moment. Soms slaap ik er slecht van.

Veilig zijn als in een nestje is voor iedereen erg belangrijk. Dat je je gezien voelt, dat je je veilig voelt en het is er warm en liefdevol en er wordt ook voor je gezorgd. Door de scheiding is deze veiligheid helemaal weg.

In therapie hebben we een muur gebouwd en gekeken hoe lang dit eigenlijk toch wel duurt. Steen voor steen hebben we deze daarna afgebroken, zodat veiligheid en vertrouwen in zichzelf en de ander weer terugkwam.