Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Grenzen stellen schoonfamilie

Hallo allemaal,

Sinds ik een relatie kreeg met mijn man die achteraf gezien ook Autisme bleek te hebben,was het contact met mijn schoonfamilie heel erg stroef.

Weinig warmte of oprechte aandacht voor jou als persoon.
In het begin denk je nog dat het komt omdat je elkaar moet leren kennen maar later besef je dat er toch dingen niet helemaal pluis zijn.

In het begin van onze relatie viel het me op dat schoonmoeder eigenlijk alles regelde.
Als zij wilde dat je kwam dan moet je ook komen.
Zowel broer als zus kwamen nooit eens in opstand of zeiden gewoonweg Nee.
Toen mijn man voor zijn werk weg moest en hij iets moest verzetten
(was de eerste keer dat hij Nee zei) was haar reactie belachelijk.

Hij moest en zal komen en begon daarna nog te zorgen voor schuldgevoelens.
Wij moesten altijd voldoen aan alles maar hield totaal geen rekening met ons leven en onze grenzen.
Uiteindelijk is er op een duur ook ruzie ontstaan.
Maar schoonfamilie ziet eigen gedrag niet in. Alles ligt altijd aan andere mensen.
Zelfs ons huwelijk heeft ze verziekt. Ik heb om water bij de wijn te doen excuses aangeboden,zei weigerde en zei ik heb nooit ergens een aandeel in gehad.
Ik ben woedend weggelopen en mijn man(omdat die niet tegen conflicten kan met zijn moeder) heeft me jarenlang in de kou laten staan.
Nu heeft ze weer gedreigd met ongelukken die zouden gebeuren.. enkel en alleen omdat we voor onze eigen grenzen zijn opgekomen.
Na jaren ben ik woedend,ziendend zelf terwijl ik van nature een heel zachtaardig iemand ben.
Verjaardagen bijvoorbeeld wij moesten altijd haar kant op,maar die van mij wordt al jarenlang vergeten.
Mijn man krijgt 50 euro en alleen ik helemaal niets en dit jaar 15.
Met kleine steken onder water provoceert ze en na jarenlang ben ik het helemaal zat.

Het is ook nog eens de bom onder je relatie want mijn man(omdat die bang is voor zijn moeder) is altijd tussenin blijven staan.
Toen mijn man problemen had,gaf zijn moeder geen gehoor en ontkende zijn problemen.
Wij moeten altijd zorgzaam zijn naar haar toe maar andersom is er totaal geen enkele belangstelling.
Familie Barbeques waar mijn man niet heen wilt,zij zegt gewoon dat je moet komen al is het 4 uur rijden.

Nu wordt het zelfs zo erg dat ze gaat dreigen met zelfmoord als ze wordt geconfronteerd met haar eigen fouten.
Mijn vraag aan jullie is

Na meer dan 10 jaar geprobeerd te hebben met gesprekken om tot een oplossing te komen(maar ze wil totaal niet kijken naar eigen gedrag)
is het niet de tijd om op een duur gewoon het contact te verbreken?
Ook heeft ze niet alleen conflicten met ons maar met nog meer mensen.
Ik vrees dat wij niet de enige zijn met deze problemen.

Onze relatie en gezondheid lijdt onder het gedrag.
Ook hebben wij gesprekken gehad met een psycholoog die ook heeft aangegeven dat dit niet gezond is.
Nooit en ten nummer zal ze water bij de wijn doen of een klein beetje rekening met ons houden.
Nu wordt zelfs zijn eigen zus ingezet met verhalen die totaal niet kloppen.

Hopelijk hebben jullie wat tips..

Anoniem
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 02-01-2024

4
7
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Goh wat hebben jullie in 10 jaar al veel meegemaakt zeg. Dan het idee om meer afstand te nemen iets dat gaat spelen.

Je zou nog eens een systeem of gezintherapeut kunnen benaderen. Die hebben meer ervaring hiermee dankzij hun specialisme.

Succes

Beste Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
We hebben al zeker veel meegemaakt en inmiddels lopen we ook bij een psycholoog.

Volgens onze psycholoog is er een groter kans(aangezien mijn man ook autisme heeft) dat er meerdere mensen in de familie een eventuele stoornis kunnen hebben.
(vandaar het feit dat mijn schoonmoeder nooit schuld heeft en geen zelfreflectie heeft)

Alles ligt altijd aan een ander en nooit enig aandeel bij haar.
Nu hebben we al een tijdje geen contact meer en eerlijk er is veel rust gekomen.
Wat ons wel tegenvalt is dat bij ruzie wij altijd diegene moeten zijn die contact moeten opnemen(zij zet de stilte behandeling in werking)
Maar dit keer vinden we dat het van haar kant moet komen
het voelt weer als een spelletje.
Jullie moeten contact opnemen ik doe het liever niet.
Ik vrees dat mijn schoonmoeder nooit gaat veranderen simpelweg omdat ze bij conflicten altijd andere de schuld geeft.
Sorry zeggen of excuses maken of proberen te veranderen ze doet het simpelweg niet.
Na jarenlang zijn wij helemaal doodvermoeid door al die emotionele spelletjes.
Zo vaak hebben we het een kans gegeven en zo vaak over onze grenzen heen laten gaan dat is heel erg ongezond.
Als er bij haar nooit besef gaat komen zal het nooit veranderen.

Anoniem
> 2 jaar geleden
Reageer:
Je bent er zelf bij toch?
Waarom voelt iedereen hier zichzelf slachtoffer?

P
22-09-2022
Reageer:
Wat een vreselijke vrouw! Moeder of niet, dit is niet goed voor jou en je man. Laat haar of in therapie gaan e. Zichzelf beteren of verbreek het contact. Het zal even nog gevoelens oproepen maar zodra je merkt hoe fijn het is zonder haar, is er grote opluchting en is het het waard.

Anne
07-06-2023
Reageer:
Dit lijkt heel erg op mijn eigen verhaal als schoondochter. Ik ben uiteindelijk gescheiden. Nu, 20 jaar later, zijn mijn ex-man en ik goed bevriend met elkaar. Zijn moeder heb ik nooit meer gezien, en daar ben ik elk weekend nog blij om (want we moesten uiteraard elk weekend verschijnen en zelfs blijven logeren). Jammer genoeg zag ik een scheiding als de enige manier om mijn eigen mentale gezondheid te bewaren.
Sterkte.

Greet V
13-10-2023
Reageer:
Nog even iets toevoegen aan mijn reactie: nu, zoveel jaar later, zie ik ook heel duidelijk dat mijn schoonmoeder autistisch is, net zoals mijn ex-man. In de familie hebben inmiddels heel wat kinderen de diagnose gekregen. Maar 20 jaar geleden was dit nog niet duidelijk. Maar het speelt heel zeker een rol in de situatie zoals je ze beschrijft.

Greet V
13-10-2023
Reageer:
Wat een herkenbaar verhaal, in het begin denk je nog dat het een vergissing is of een foutje maar als het structureel wordt dan overheerst met name teleurstelling, onmacht en in mijn geval ook woede. In gesprekken met mijn therapeut heb ik op den duur een list gemaakt met mensen en dingen die mij energie geven en energie kosten. Sommige dingen horen er nu eenmaal bij zoals iemand feliciteren of nieuwjaar wensen. Dit zijn ook de enige dingen die ik nog doe. Of ik nu elke dag kom of nooit of iets er tussen in.. ik doe het nooit goed. Daarom heb ik besloten voor mezelf te kiezen. Mijn partner mag hierin zelf kiezen maar ik leen me niet meer voor manipulatief gedrag en laat me zeker niet als voetveeg behandelen. Mijn partner heeft in het begin geprobeerd om geen kant te kiezen maar kwam altijd erg gefrustreerd thuis na een bezoek aan mijn schoonmoeder en de frequentie is nu ook erg afgenomen.
Onze therapeut heeft hierin wel mijn ogen geopend.
Hoop dat je deze keuze ook kan maken of ieder geval iets doet waar je je goed bij voelt!

Anoniem
02-01-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten