Een vrouw vertelde me depressief te zijn

*Een vrouw vertelde me erg somber of met een mooi woord depressief te zijn. Voor haar was het alsof ze in een koude, donkere, mistige en grauwe wereld liep zonder jas waarbij de ijsbloemen op de ramen zijn van de vorst. Ze kwam niet voor of achteruit.

Dit belemmerde haar in verschillende relaties met partner, de kinderen, vrienden en collega’s. Ze wilde hulp nu.

‘Is er iets gebeurd het afgelopen jaar, begrijp je er zelf iets van? vraag ik haar.

Nee, eigenlijk niet. Ik heb alles wat ik heb een lieve partner en kinderen alleen ik voel me er niet happy bij.

*Het volgen van therapie voelde voor haar alsof ze vanaf dat moment met een mantel (die steeds dikker en warmer werd) in de kou, donker, mist en grauwe wereld liep.

Mw. blijkt heel gevoelig te zijn en ontzettend veel te willen doen om niet alles te willen voelen, het zou haar te veel pijn doen. Door verschillende ingrijpende gebeurtenissen in haar leven is dit nu tegen haar gaan werken. Dit is pittig voor haar zeker nu.

Door deze gebeurtenissen stap voor stap te ontdekken mag ze deze pijnplekken weer met aandacht voelen en liefdevol erkennen. Het mooie is dat deze pijnplekken zo ook weer los gelaten kunnen worden.

*Waarbij ze wel vooruit kwam, stapje voor stapje. De wereld om haar heen werd minder koud, minder donker, de mist trok stukje bij beetje op en de wereld werd warmer…liefdevoller..