Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Eenzaamheid › Het valt me vaak moeilijk

Het valt me vaak moeilijk

Hoi, erg pakkend om jullie verhalen te lezen.
Ik heb met momenten ook veel last van emotionele eenzaamheid.
Ik ben een jonge vrouw van 30 en ben opgegroeid in een warm nest in een diepgelovig christelijk milieu. Ik haal heel veel voldoening en geluk uit mijn geloof. Een item maakt het mij echter geregeld lastig, en dat is de afwezigheid van een levenspartner.
In onze geloofsgemeenschap geloven wij namelijk dat het tegen Gods wil is om buiten de geloofsgemeenschap te daten. Ook zien we het als niet ideaal als een vrouw actief op zoek gaat naar een partner.
Toch trouwen de meeste mensen al erg jong, 2 van mijn zussen hebben een partner binnen de kerk gevonden. De jongens waar ik verliefd op ben geworden zijn allen met een ander getrouwd binnen de kerk.
Als ik mijn sombere gevoelens deel met medezusters of broeders, krijg ik steevast het advies om het aan God over te geven en om gelukkig te leren zijn in mijn eentje. Ik doe hier mijn uiterste best op, maar het valt me vaak moeilijk.
Waar ik vooral moeite mee heb is het idee dat ik nooit iemand zal hebben voor woe ik de belangrijkste persoon op aarde ben, en dat ik er niets actiefs aan kan doen om de situatie te doen veranderen. Want als ik uit de kerk stap om ergens anders een partner te zoeken, geloof ik dat ik mijn hemelse roeping (deels) verlies. Ik weet echt niet goed meer hoe hiermee om te gaan.
Anoniem

Anoniempje9

> 2 jaar geleden

laatste reactie: 13-05-2023

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Fijn dat je je verhaal deelt. Het is zo mis met de menselijke connecties in de huidige tijd. En dan de digitalisering… iedereen achter een scherm elkaar en iedereen volgen en een appje maar mensen praten niet meer met elkaar. De nieuwe verbinding is digitaal ontworteld en koud. Ik zit hier ook achter het schermpje op mijn chat bordje. Ik las je verhaal en dacht ik zou je zo graag eens spreken toen ik je las. Een fijn gesprek, de aandacht voor elkaar en de verbinding. Hier op deze site, mensen die zoeken net als ik en jij. Eenzame diep eenzame mensen ronddwalende op internet die hier bijvoorbeeld een moment een verhaal schrijven of lezen. Gelijken zoeken. Zoeken zoeken zoeken. Ontzettend op zoek naar contact, verbinding, warmte en fijne mensen die er echt willen zijn. Op deze site zoveel mensen met gelijke behoeften, maar ook hier geen oplossingen want we kunnen elkaar niet bereiken. Heel appartement vind ik dat. Een website runnen en eenzame mensen heel dicht bij elkaar laten komen maar net niet genoeg. Zo dicht bij! Maar toch zo ver weg. Het is een enkele reis van een schrijver en een enkele reis van een lezer die hetzelfde zoeken. Helaas geen verbinding mogelijk. Zo jammer. Eenzaamheid is zo onmogelijk en echt dat is het overal. Zo onmogelijk om op te lossen. Ik ben ook eenzaam. Diep eenzaam. De bodem, en soms er onder. Stukje bij beetje de trap af gerold de eenzaamheid in. Het eet me helemaal op. Al zoveel jaren. Ondanks dat dat wat je schrijft geen verhaal is over iets leuks, je warmte straalt uit dat wat je schrijft.

Bedankt voor je verhaal,

Lost

Lost

13-05-2023