Alsof je je moet schamen om alleen te zijn

Hallo. Nooit gedacht dat ik op deze leeftijd, 49jr, niemand meer in mijn leven heb behalve soms iemand die maar 1ding wil, maar die tijd heb ik gehad. Ik zoek meer, mensen waarmee ik plezier kan maken, leuke dingen doen en een goed gesprek mee kan voeren. Ik ben een Nederlandse maar woon, eigenlijk tegen mijn zin, alweer 14jr in België en vind hier totaal geen aansluiting. Ik ben een hele spontane meid en altijd in voor een babbel maar word vaak verkeerd begrepen en dat is zeer frustrerend. Heb een paar relaties gehad, geen kids en helaas is mijn ma overleden en met mijn vader die nog in NL woont alleen mess contact. Ik ken heel veel mensen maar niemand om het leven aangenamer te maken. In deze corona tijden is het helemaal moeilijk om bijv. een cursus ofzo met mensen in aanraking te komen. Helaas ben ik ook niet echt handig met de digitale wereld en datingsites zie ik niet zitten. Heb geprobeerd een site te zoeken voor penvrienden maar dat was ook geen succes. Nu kwam ik op deze site terecht en vandaar mijn verhaal, wilde het toch delen. Heb er een aantal gelezen en het feit dat er heel veel mensen zijn die alleen/ eenzaam zijn blijkt toch dat er een soort van taboe op rust. Alsof je je moet schamen om alleen te zijn.lk hoop gewoon dat ik uiteindelijk tegen de juiste mensen aanloop waarmee ik de dingen kan doen die in je 1tje niet leuk zijn. Bedankt om de tijd te nemen dit te lezen, als je jezelf hierin herkent dan weet je hoe het voelt. Vele grtjs, Myrthe.