Ben nu vaak bang en negatief

Mijn man en ik zijn 13 jaar samen. We zijn altijd al een ideaal koppel geweest en vormen een perfect gezinnetje met onze 2 kinderen en ons hondje.
Het laatste jaar is daar plots een grote scheur in gekomen. Mijn man wordt heel vaak boos. Ik merk het al aan het begin van de dag of ik op mijn hoede moet zijn of niet. Tegenwoordig zijn er meer dagen dat ik als een bang wezentje rondloop, dan normale dagen. Ik ben echt de hele tijd bang om iets verkeerd te doen of te zeggen. De bom kan ontploffen over een kruimel op de eettafel, of een kussen dat niet in de zetel ligt.
Ik ga er van uit dat mijn man niet gelukkig is, of iets mist in zijn leven, maar hij is geen prater, dus ik kom er niet achter. Alleen dat ontploffen en dan krijg ik vaak verwijten die naast de kwestie zijn. Zoals “andere vrouwen zouden blij zijn met een man als ik” of “probeer jij maar eens ergens anders, je zal wel met hangende pootjes terug komen”,….
Op zich ben ik wel conflict-vermijdend en kan ik hem laten uitrazen zonder erop ik te gaan. Maar er komt nooit een sorry. Soms probeer ik op een rustig moment over de laatste ruzie te praten omdat ik dan toch nog hoop dat hij gaat zeggen dat hij spijt heeft van zijn opmerkingen of uitvallen, maar dat komt niet. Meestal komt er alleen maar meer ruzie van. Dan zijn er weer verwijten dat ik een ruziemaker ben,…
Terwijl ik net die ruzies wil oplossen of verklaren.
Enerzijds omdat die er plots zijn gekomen en ik hem wil helpen met de oorzaak te zoeken.
Anderzijds omdat alle kritiek mijn eigenwaarde enorm aantast. Ik voel mij niet meer mooi, niet meer gezien, niet meer gewaardeerd, niet meer gerespecteerd. Ik voel mij gewoon niet meer genoeg. Ik ben normaal gezien een vrolijk en positief persoon maar daar blijft niets meer van over. Ik herken mijzelf niet meer. Ik ben nu ook vaak bang en negatief en heb het gevoel dat we ik een vicieuze cirkel zitten.