Vermijdende hechtingsstijl

Vermijdende hechtingsstijl.

Hallo,
Ik wou even vragen of er misschien nog mensen zijn waarvan ze weten dat ze een (dominant) vermijdende hechtingsstijl hebben?

Ik ben zelf 40 jaar, getrouwd en mama van twee pubers.
Ik heb altijd gemerkt dat ik weinig emoties voelde en erg onafhankelijk opgesteld stond in het leven. Ik kon niet of moeilijk zeggen wat ik voelde, wou en dacht. Als mijn man daarnaar vroeg in een gesprek (meestal een beladen gesprek) klapte ik toe. Ik wist het gewoon biet wat erg frustrerend is voor mijn man.
Al we enkele dagen zonder elkaar zijn dan denk ik er gewoon niet aan om hem te bellen… ik vergeet dat gewoon. Hij begrijpt dit helemaal niet en dat kwetst hem. Wat ik begrijp.
De laatste weken hebben we wat moeilijkheden in onze relatie waardoor ik nu open sta om aan mezelf te werken. Ik heb een niet zo fijne kindertijd gehad. In feite kan ik mij zo goed als niet herinneren van mijn kindertijd. Gewoon weg. Goed weggestoken door mezelf. Maar daarmee heb ik ook goede dingen weggestoken.
Mijn man had het de voorbije maanden moeilijk. We dachten dat hij het moeilijk had met zichzelf maar nu voelt hij dat het ook komt omdat ik zo in onze relatie sta. We hebben daar nooit bij stil gestaan tot nu. Hij mist mijn “ik ga voor je, je bent mijn alles, ik doe alles voor jou-gevoel” in onze relatie.

Ik ben enkele weken geleden plots en hevig verliefd geworden op een andere man.
Hetgeen ik voelde had ik nog nooit gevoeld. Helemaal nieuw voor mij. Het heeft me dan ook helemaal van slag gebracht.

Mijn man en ik willen nu aan onze relatie werken en ik moet werken aan mijn hechting…

Zijn er mensen die zichzelf herkennen in deze onveilige hechting?

Groetjes
Eline