Vanaf ik thuiskom overspoelt de eenzaamheid mij

Hoi,
Ik ben echt wat ten einde raad. Mijn schoonfamilie woont momenteel in gedurende 3 maanden (komen van de andere kant van de wereld). Vlak voor ze arriveerden, was mijn vriend (die normaal altijd heel relaxed is) super gestresseerd. Hij wilde alles zo goed mogelijk in orde brengen voor hen, en werkte dit op mij uit (kon opeens niets verdragen van me). Ik heb met hem hier een goed gesprek over gehad en sindsdien is het verbeterd. Nu is het intussen nog 3 weken alvorens ze terug vertrekken. Ik heb met mijn schoonfamilie geen probleem. Het klikt super goed tussen ons, we nemen op sommige momenten voldoende afstand en houden rekening met elkaar. Enkel de relatie tussen mij en m’n vriend is er (voor mij) enorm op achteruit gegaan. Nauwelijks krijg ik een kus, een knuffel, een hand, zelfs gesprekken hebben we amper nog over hoe onze dag was. Verschillende malen gaan ze er samen op uit en hebben ze samen lange gesprekken, maar ik word hier niet in betrokken. Oké, dit snap ik, en ik gun ze hun familie tijd. Echter hiertussen geeft m’n vriend me ook geen aandacht. Als de gesprekken zijn afgelopen, of ze komen thuis van uitstap, wordt de tv aangezet of kijkt m’n vriend video’s op zijn telefoon. Ik trek me dan vaak terug naar mijn kamer en voel me super eenzaam. Enkel overdag terwijl ik werk, heb ik een gelukkig gevoel. Dan is alles “normaal”. Vanaf ik thuiskom overspoelt de eenzaamheid mij. Ik heb hem hier al 2 keer over aangesproken en m’n gevoel geuit, en zijn laatste reactie was “je lijkt echt een kind, vragen om een knuffel”. Ik heb op dit moment het gevoel zelfs geen relatie te hebben. Ik weet dat het nog maar 3 weken is alvorens ze vertrekken, maar ik kan gewoon niet meer. Ik ben radeloos…