Penetratie is nooit gelukt

Vaginisme en nieuwe partner

Al ruim 20 jaar denk ik dat is vaginisme heb, penetratie is namelijk nooit gelukt. Officieel is dit nooit vastgesteld, maar binnenkort word ik hiervoor fysiek onderzocht. Het gevolg van 20 jaar vaginistisch reageren, is dat ik vaste relaties lang uit de weg ben gegaan, ik vertrok altijd 'net op tijd', voordat een partner mij zou verlaten.

Sinds een paar maanden heb ik toch weer een nieuwe relatie en ik ben deze keer extra gemotiveerd om mijn vaginisme te gaan overwinnen. Ik vind het wel erg lastig om opgewonden te raken in het bijzijn van een partner, in mijn eentje gaat dat veel makkelijker. Mijn nieuwe vriend drukt inmiddels op alle goede knopjes, maar als ik niet opgewonden ben/ in contact sta met mijn emoties, heeft het weinig effect. Desalniettemin vind ik dat ik op de goede weg ben, door te oefenen met het herkennen van mijn eigen gevoelens en emoties.

Nu zit ik eigenlijk met het volgende: mijn vriend reageert zelf ook 'afwijkend' op de handelingen die ik bij hem uitvoer. Hij krijgt enorm snel een erectie en er komt aardig wat vocht vrij, maar zodra ik hem bijvoorbeeld aftrek, wordt hij helemaal droog. Mijn partner is besneden, dat kan meespelen, maar ik vind het toch gek, hij zegt dat het ook pijn doet. Ook andere handelingen lijken weinig effect te hebben, mijn vriend toont nul expressie, maar komt uiteindelijk op een soort onverschillige manier klaar. Het voelt voor mij heel ongemakkelijk, alsof ik iets fout doet. In eerdere relaties was dit nooit een probleem, de mannen reageerden altijd wel enthousiast, zelfs de meer introverte types. Een lichamelijke reactie kun je toch moeilijk onderdrukken, lijkt me . Het lijkt alsof mijn partner gewoon écht weinig voelt en/of zich emotioneel afsluit (dit doet hij in het dagelijks leven ook). Geen hijgje, geen pufje, helemaal niks, gewoon een doodse stilte en hooguit een droog 'ja, ik ben gekomen'.

Dit alles helpt niet bij mijn eigen proces, alhoewel ik de herkenning van allebei een seksueel probleem ook wel weer prettig vind. Ik stel me nu passief op ten opzichte van hem, want het voelt alsof het toch geen zin heeft wat ik doe. Omdat penetratie nog even niet mogelijk is, blijft het toch bij aftrekken en orale seks, maar dat laatste bleek niet veel beter te zijn, terwijl ik ook daarover eerder nooit klachten heb ontvangen. Hij zei zoiets als: 'we hebben allebei niet veel ervaring, we moeten nog oefenen'. Ouch.

Herkent iemand dit?

Groetjes,
Stella.