Al heel snel veranderende dat

Ik heb nu net een jaar een relatie met mijn vriend. We zijn heel snel gaan samenwonen en deden al snel alles samen. Hij had voor mij een relatie waarin hij een zoon heeft gekregen met zijn ex. In de eerste 2 maanden was de sex goed en frequent. Al heel snel veranderende dat. Iedere keer als ik het initiatief nam, werd ik afgewezen. Inmiddels zijn we maanden verder en hebben we als ik geluk heb, op zijn initiatief 1 keer vluchtige niet romantische sex. Die in zijn totalteit max 10 minuutjes duurt zonder enkel voorspel of iets. Ik heb intussen al een aantal keer geprobeerd om met hem te praten. Op elke mogelijke manier: open rustig kwetsbaar, gefrustreerd en boos, huilend en onzeker, vrolijk en luchtig. Niks helpt. Elke keer krijg ik het antwoord dat het niet aan mij ligt, of dat hij zijn schild omhoog heeft getrokken omdat we in het begin van onze relatie wat moeilijkheden hebben gehad omdat hij tegenover zijn ex geen grenzen stelde. Hij weet dat ik door zijn inmiddels ontelbaar aantal afwijzingen mij totaal onzeker heeft gemaakt over mijn lichaam en dat ik mij totaal niet gewild en begeerd voel. Dit maakt hem niks uit. Net heb ik weer tegen beter weten in geprobeerd om hem te verleiden waar in voor de zoveelste keer de deksel op m’n neus gekregen heb, boos ben geworden en uit bed ben gestapt. Hij ligt nu lekker te slapen en ik in m’n complete frustratie zit op de bank dit bericht te typen. Ohja, therapie wilt hij niet, bloed checken is nergens voor nodig, hij heeft geen stoornis of iets dergelijks, dus daarvoor heb ik inmiddels ook geen begrip meer. Ik moet hem de tijd geven want het komt goed, nou ik merk er niks van. De afgelopen 6 maanden hebben we hooguit 5 keer ongemakkelijke onromantische sex gehad. We zijn 31 en 37 dus erg normaal vind ik dat niet en het begint me op te breken. Geen idee hoelang ik dit nog trek. Heb hem net in boosheid gezegd dat hij maar uit m’n buurt moet blijven als het om sex gaat. En ohja, hij heeft zijn zoon de helft van de week. Dus dan ik ook. Ik ben inmiddels bonusmoeder (al vanaf 2 weken in een relatie). Dus het gezinsleven ingesleurd en moeite en waardering van zijn kant ho maar. Ik kan nog heel lang door blijven gaan.. maar heeft iemand tips?