Only the lonely

50 jaar, vaste baan, koopappartement, leuke auto, redelijk uiterlijk, maar heel mijn leven alleen. In mijn jeugd gepest op school, opleidingen gedaan om vader te pleasen, decennia een rol gespeeld in het leven. Na burnouts, boreouts en deressies sinds 5 jaar eindelijk een carrièreswitch gemaakt. Eindelijk een baan met wat plezier. Maar door het constant in de overlevingsmodus staan nooit een relatie gehad. Kamp nog steeds met minderwaardigheidscomplex. Vrienden van vroeger zijn allang uit mijn leven. Later nieuwe mensen ontmoet die stuk voor stuk narcisten bleken. Contact verbroken. Nu lijken alle dagen op elkaar. Moe van het alleen op vakantie gaan. Liegen tegen collega's over feestdagen die ik eigenlijk altijd alleen doorbreng. Alle datingsites van Nederland al 100x afgestompt, zonder succes. Moet ik zo nog 30 jaar verder, zonder doel, zonder liefde of vriendschap?